Als de jongste zoon zijn erfdeel verbrast heeft, en terug naar zijn vader gaat ‘om tenminste te kunnen eten’, kan de Vader zijn vreugde niet op: zijn ‘zoon’ is terug!
Gods liefde is een “zotte’ liefde, onvoorwaardelijk en onverdiend.
Ook voor mij!
Is dat werkelijk zo? Wat belet mij dat te geloven?
