Jezus roept plots zijn leerlingen bij zich? Om de ‘edelmoedigheid’ van de weduwe? Of om haar Godsvertrouwen? Want ze geeft haar hele levensonderhoud!
Als iemand geeft wat hij/zij heeft, ook al is het maar niets, en is dat ‘niets’ zijn/haar hele bezit, kunnen er dan geen wondere dingen gebeuren…?
Herken ik iets van deze ervaring in elk kwetsbaar en liefdevol ‘delen’ met elkaar?
‘Ik dank U, Vader, dat Gij deze dingen verborgen hebt gehouden voor wijzen en verstandigen’, bidt Jezus, ‘en ze hebt geopenbaard aan kleinen’. Bid ik om die genade?
