Het scheppingsverhaal is ten diepste een allegorie over de trouwe liefde van de scheppende God voor zijn mensen. En over hoe moeilijk het is voor de mens om helemaal te leven vanuit Gods onvoorwaardelijke liefde.
Adam en Eva stoppen hun naaktheid weg voor God en voor elkaar. Zij weten niet hoe om te gaan met hun kwetsbaarheid. Hoe ga ík om met mijn kwetsbaarheid en afhankelijkheid? Welke vijgebladen heb ík bedacht om die te verbergen?
Ik beeld me in dat ik voor God kom zoals ik ben: in mijn schoonheid én mijn gebrokenheid. Meer nog, dat Hij me daartoe uitnodigt: “Waar ben je?” Wat doet dit met mij?
