Citaten: Waterdrager

Mens worden

In de drukte van mijn
beslommeringen
sta ik even stil.

Verhalen
door de eeuwen heen verteld
zeggen mij, God,
dat jouw hand van tederheid
op mijn schouder rust.

In Jezus riep jij uit
dat jij een hart
voor mensen hebt,
in welke duisternis
en ontreddering
zij ook verkeren.

Roep wakker in mij
het verlangen
om voluit te leven
Verdrijf de angst
om mezelf en anderen
te aanvaarden, te beminnen.
Ontdooi de bitterheid
om het leed mij aangedaan.

Kracht van vuur
wenk mij
schenk mij
aan uw mensen.

Karel Ceule s.j.

Verhaal

Een waterdrager in China had twee grote potten, die elk aan het eind van een juk hingen. Dit juk droeg hij over zijn schouders. Eén pot had een barst, terwijl de andere pot gaaf was. Deze gave pot leverde altijd een grote hoeveelheid water. Aan het eind van de lange wandeling van de rivier naar huis, was de gebarsten pot slechts half vol. Twee jaar lang bracht de waterdrager elke dag dus anderhalve pot water naar zijn huis.
Natuurlijk was de gave pot trots op wat hij deed: elke dag een volle pot water leveren, precies waar hij voor gemaakt was. Maar de arme gebarsten pot schaamde zich en voelde zich ongelukkig, omdat hij niet kon doen waar hij voor gemaakt was.
Op een dag, bij de rivier, sprak hij tot de waterdrager: ‘Ik schaam mij, omdat die barst in mij steeds maar water doorlaat, de hele weg naar je huis.’ De waterdrager antwoordde toen: ‘Heb je gezien dat er bloemen groeien aan jouw kant van het pad en niet aan de kant van de gave pot? Dat is omdat ik altijd al wist dat jij lekte en daarom heb ik zaadjes geplant aan jouw kant. Elke dag, als ik terugliep, heb jij ze water gegeven. Al twee jaar lang kan ik die prachtige bloemen plukken om er mijn huis mee op te fleuren. Als jij niet precies zo zou zijn als je bent, met barst en al, dan zou er niet deze schoonheid in mijn huis zijn.

Oude parabel

Bekijk ook de geloofsimpuls en de gebedstip van deze week.

Terug naar "Citaten"