40-dagenretraite
40-dagen 2025: Hij is onder ons
Steun ons Af en toe gebeurt het: ik zeg iets of ik doe iets en dan merk ik dat ik iemand heb gekwetst. Door mijn actie heeft iemand pijn, verdriet of is boos. Soms is die iemand een persoon die mij heel dierbaar is. En natuurlijk voel ik ook pijn, verdriet, onrust. Hoe kan dit nou gebeuren? Terwijl ik van iemand houd, ben ik blijkbaar in staat die persoon pijn te doen.
Wanneer ik echt onder ogen heb wat er is gebeurd, wanneer ik bewust ben van mijn eigen optreden, ontstaat, na het verdriet dat ik voel, ook spijt. Een verlangen om de relatie weer goed te maken. Maar hoe moeilijk is het om iemand te vertellen dat ik spijt heb! Maar, wanneer ik de moed vind om dat te doen, ontdek ik de enorme bevrijding wanneer iemand mij vergeeft. Er is weer zoveel ruimte!
En wanneer ik dit allemaal besef, wil ik ook aan anderen vergeving schenken: anderen ook bevrijden en ruimte geven. En dan is er weer vrede! Ook voor mij.
Maar zo eenvoudig is het niet. We blijven vaak dezelfde fouten maken en tonen dan weer spijt. Petrus vraagt Jezus hoe vaak hij iemand moet vergeven: tot zevenmaal toe? En Jezus zegt tegen Petrus: ‘Niet tot zevenmaal toe, zeg Ik je, maar tot zeventig maal zeven.’ Petrus beseft dat Jezus iets onmogelijks van hem vraagt. Er is Liefde nodig die zoveel groter is dan een mens kan opbrengen! En toch vraagt Jezus het van ons!
Bekijk ook het citaat en de gebedstip van deze week.