Adventsretraite
Advent 2025: Als uw woord opengaat
Steun ons‘Een christen is iemand die wacht op Christus’, zei J. H. Newman ooit. Dat is zeker waar voor de Adventstijd. In de Advent wachten we niet passief. We leven met een open, luisterend hart – zoals een dorstig land uitziet naar regen.
Verlangen is meer dan een behoefte. Het is geen honger die snel gestild moet worden, maar een innerlijke aantrekking tot zin, waarheid en nabijheid.
Dat wachten is een ‘verlangend uitkijken naar…’ . Niet alleen verlangen naar licht in de duisternis of naar vrede in een verdeelde wereld, maar ook naar een woord. Een woord dat spreekt tot ons hart, dat richting geeft in verwarring, dat hoop geeft.
In een tijd vol ruis en snelle meningen groeit het verlangen naar een woord dat beklijft. In de komende week kunnen we er misschien naar vragen: dat God ons een woord geeft, dat mag beklijven.
Voor gelovigen is Gods woord niet abstract. We geloven dat God zelf ons tegemoet komt, sprekend, tastbaar, levend. Dat woord werd zelfs mens in Jezus. In het kind in de kribbe horen we het Woord dat eeuwig klinkt: “Ik ben bij jullie”.
Advent nodigt ons uit om stil te worden. Om opnieuw te verlangen naar dat ene Woord. Om te vragen: Heer, spreek tot mij. En vertrouw er maar op: als dat verlangen nu in ons verlangen leeft, is God al onderweg.
Bekijk ook het citaat en de gebedstip van deze week.