Gastenboek

Myriam schreef op 20 december 2014 om 10:15

Het beeld van de oude de nieuwe mens is op mij gericht .Het roept een verlangen op om nieuwe mens te WILLEN worden .Goedheid ,bescheidenheid zachtmoedigheid en GEDULD.De nieuwe mens is ook Jezus .Daarom wil ik hem vragen om me te helpen,ook al is dit op dit ogenblik heel lastig.
Verdraag elkaar
vergeef elkaar
Kleed u in liefde…. zegt de Heer;
Ik werk hieraan op de weg naar kerstmis;

lenie schreef op 19 december 2014 om 23:34

nog even de tekst : ik sta voor de deur en klop aan
ik denk dat je de tekst niet letterlijk moet lezen, ik denk dat het de “deur” is van je “geweten”
sta ik open voor de ander …..
(trouwens in de t.tijd is het gevaarlijk om je deur te openen, niemand vindt het raar als ik het raam gebruik)

hanneke schreef op 19 december 2014 om 23:31

Vandaag weer geen t.v. aan. Ben me bewust aan het worden dat waar ik om vroeg aan het begin van deze retraitte een beetje werkelijkheid word. Ik wilde namelijk meer stil worden. Ben god zo dankbaar daarvoor. Kijken wat er nog meer gaat gebeuren. Wil dat Hij opnieuw aan de deur van mijn hart klopt.

Jeanne schreef op 19 december 2014 om 21:17

Niek, bedankt voor je reactie. Ik denk er soms hetzelfde over net zoals jij schrijft. Maar heb het er ontzetttelijk moeilijk mee dat we de mens niet altijd warm kunnen begroeten of binnen laten.
Ik wens u en het hele team nog een weldoende voorbereiding op de komst van het kerste Kind.

Adriana schreef op 19 december 2014 om 20:26

Dankbaar zijn… Dat mooie lied: laat mij dan dankbaar leven de volle tijd, geborgen in de bevende zekerheid dat ik niet uit dit smal en onvast bestand kan vallen dan in Uw hand….
Ik wilde zo graag dat voelen.
Er is immers zo veel om toch dankbaar te zijn.
Maar er ligt een sluier van depressie over mijn gevoel.
Lieve Maria bid voor mij!

LK schreef op 19 december 2014 om 19:41

Ik kijk op naar God en voel zijn genade en dat ik uitverkoren ben om Hem te kennen en beminnen.(net zoals alle Christenen) . Wat maakt dat blik naar Hem gericht ineens alles goed, Vooral de beledigende, denigrerende opmerkingen van mijn oudste zus deze week die mij veel pijn deed. Ik denk niet dat zij beseft hoe giftig zij overkomt, ik denk ook niet dat zij mij bewust wilde kwetsen. Het opkijken naar God geeft mij mijn eigen waarde terug. Niemand kan mijn liefde voor God en mijn liefesrelatie met God kapot maken. Die is een bron van genezing. “Het nieuwe mens” voor mij betekent: de pijn te laten varen en mijn zus niet kwalijk nemen. Inzien dat ook ik ongewild blunders maak en dat ook ik anderen soms pijn doe; zelfs juist de mensen die ik lief heb, terwijl dat helemaal niet mijn bedoeling was.

Niek schreef op 19 december 2014 om 19:06

Reactie op wat Jeanne schreef op 19 december om 17.34u
Moest ik in jou plaats zijn ik zou me niet schuldig voelen dat je weinig aandacht schonk aan die persoon. Hij zag er heel onverzorgd uit en was (zogezegd) op het verkeerde adres. Er lopen tegenwoordig zoveel rare mensen rond dat je NIEMAND meer kunt vertrouwen. Zelf zou ik de poort ook niet open doen. In theorie is het allemaal mooi: klop en doe open. De praktijk leert dat zo’n mensen niet altijd te vertrouwen zijn. Er zijn er al menigeen vermoord, overvallen, aangerand van ‘mensen die de poort opendoen’. Kun je dat de dag van vandaag nog riskeren om zomaar iemand binnen te laten, onverzorgd en (zogezegd) op het verkeerde adres????? Ik zou het in geen geval doen en zeker niet in je huis binnenvragen om koffie te drinken!! Ik denk dat niemand dat kan verwachten.

Jeanne schreef op 19 december 2014 om 17:34

Deze zomer belde iemand aan de poort, ging kijken , kende hem niet, was op het verkeerde adres.
Hij zag er heel onverzorgd uit en was met de fiets..voelde dat hij wilde praten. Ik schonk weinig aandacht.
Toen hij weg was begon ik te denken. Had ik de poort niet moeten open maken en vragen om een tas koffie mee te drinken. Ik had mij voorgenomen, indien iemand aan de poort belt moet ik beginnen lief te hebben. Heb hem eenvoudig maar laten weg gaan.
Voor mij is “indien iemand mij iets vraagt open dan altijd je hart” en maak tijd voor de mensen.
Moeder Maria sta mij bij om in elke omstandigheid en elke mens Jezus te zien en aandachtig luisteren.
Mijn hart te openen voor Hem die er altijd is voor mij. Amen

Lilly schreef op 19 december 2014 om 14:57

Een zin ,maar wat een moeilijke ,ik vrees, dat er bij mij ook wel eens geklopt is, zonder dat er is opengedaan . Je probeert de roepstem van de Heer te horen en ernaar te leven ,maar natuurlijk lukt dit niet altijd. .Het blijven vaak maar menselijke probeersels ,maar laten we erop hopen en vertrouwen, dat al deze probeersels toch genoeg zijn voor de Heer. . De goede intentie is er in ieder geval. , in mijn geval betekent het, dat ik mijn moeder moet helpen, en dus een stukje van mijn vrijheid moet offeren .Of dat erg is ? Uitdrukkelijk NEE!!!! , Wel is het soms een beetje zwaar , maar er staan weer andere ,positieve zaken tegenover , en ik hoop en bid ,dat ze nog een tijdje bij mij blijft ,zodat ik nog wat verder voor haar kan zorgen . We hebben het goed samen.. Lilly

lubbien schreef op 19 december 2014 om 14:21

al zo lang geleden mocht ik Hem binnenlaten……door zijn genade en liefde. wat had ik al die jaren zonder Hem moeten beginnen…en waar zou ik zijn……

bie schreef op 19 december 2014 om 12:03

Jezus klopt… verwachtte ik Hem? Nog niet! De kerststal staat nog op zolder…ook geen kerstboom… ook geen pakjes…ik zal dit meteen rechtzetten. Mijn eerste kadootje is voor de kleine Jezus. “op mijn knieën in stille aanbidding en Hem uitnodigen in mijn zondig hart.”Zijn heilige Moeder zal mij bij de hand nemen en mij hierbij helpen.
“Kom Heer Jezus kom in mijn hart en verblijf er”

Jenna schreef op 19 december 2014 om 09:04

Deze tekst komt binnen. Voor de deur staan en zo verwelkomt worden.

Truus groen schreef op 19 december 2014 om 07:37

Ikke zeg eerlijk ik bid nooit tot Jozef maar hèt is wel een geweldig persoon.
Hij weet zo zijn plaats in het verhaal. Maria heeft de hoofdrol en dat is hij zoch bewust. Ik vind het ook een geweldige vraag van God om een man te vragen zich in deze situatie dienstbaar op te stellen. Dienstbaarheid is een heel belangrijk ding.
Ook ik wordt hiervoor geroepen. Toen ik gepensioneerd werd dacht ik al die vrije tijd is niet alleen voor mijzelf .Ik wil die delen om mij in te zetten voor andere . Ik werk 1 keer in de week bij de zusters van moeder Teresa.
Al die mensen die daar komen voelen zich daar thuis. Zij zijn Dankbaar. Dat is een goed gevoel. Toen Jezus geboren werd in de arma stal kwamen mensen hem van alles brengen. Nu a.s. Zondag kunnen mensen een klein stukje dienstbaarheid laten zien door naar de Krijtberg te komen en daar wat houdbaar voedsel te brengen voor de voedselbank Amsterdam. Teven is er ook een Kerstmarkt waar boeken religieuze artikelen en andere snuisterijen verkocht worden. Ik Ga vandaag de markt opzetten en hoop dat dit mag slagen. Dienstbaarheid doe je samen.. Dis was mijn uitnodiging om dienstbaar te zijn. Ik dank God dat ik dit kan en mag doen.

hanneke schreef op 18 december 2014 om 23:55

Vanavond de hele avond geen t.v. Geen muziek. Ik hoor nu alleen de wind. Ook bij het vegen vandaag buiten voelde ik de wind op mijn gezicht. Soms kan dat heel intens voelen alsof echt gods geest is. Citaat nr. 6 en gebedstip nr 6 net gelezen. Erg bemoeidigend omdat het zo herkenbaar is. Nou ik ga weer effen in de stilte tot naar bed gaan.

Tanya schreef op 18 december 2014 om 23:17

Vanavond lees ik – naast de tekst en de overwegingen – ook citaat 6: Gun onze God het geloof.
Wat is dit waar en herkenbaar! We willen alles het liefst gisteren geregeld hebben. Dit citaat roept op om geduld te hebben, en vertrouwen. Moest Jozef dit niet ook hebben?
Wij hebben altijd haast, maar voor God bestaat geen tijd. Hij weet wat goed voor ons is en op welk moment. Vertrouwen, vertrouwen!

marjan schreef op 18 december 2014 om 23:15

Toch bijzonder dat God een ongehuwd meisje uitkoos als de drager van Zijn Zoon.
En daarnaast Jozef. In deze tijd, deze cultuur, waar alles maakbaar lijkt. Vertrouwen in diepe onzekerheid.
Dienstbaar ten kostte van misschien wel heel veel. Mocht ik toch de moed krijgen om mijzelf echt in dit Licht te zien. Is dit niet wat we Genade noemen?

LME schreef op 18 december 2014 om 22:40

Een schitterende modern email retraite en fijne reacties die aantonen dat geloof via moderne wegen nog veel jonge mensen aantrekt
Wij zitten nu in noveen van Kerstmis en hopen dat een soortelijk retraite zich ook rond de vasten/Pasen verwenzelijk zal worden
Dank en gelukwensen aan de initiatiefnemers en uitvoerders

Eric w. schreef op 18 december 2014 om 21:13

Goed dat Jozef hier eens in het licht wordt gezet met zijn wonderlijke eigenschappen, al zou hij dat zelf wellicht niet willen. Ik denk dat veel van ons, zoniet iedereen een voorbeeld kunnen nemen aan zijn vertrouwen, zijn geloof en zijn nederigheid.

Christine schreef op 18 december 2014 om 20:03

Het vertrouwen van Jozef : het is onbegrijpelijk dat Maria Zwanger is, hoe zouden de buren kunnen denken, Hoe kan een droom de waarheid zijn is een veeleisend voorbeeld. Vertrouwen in Maria, in de engel van zijn droom. Jozef leert mij om het vertrouwen te voelen. Om te voelen dat de Heilige Geest ook met mij vandaag aanwezig is. Dankbaarheid.

Jeanne schreef op 18 december 2014 om 17:36

Maria is zwanger van de H.Geest. Ze voedde deze Geest met haar eigen bloed.ze aanvaardde haar taak in alle nederigheid.
St. Jozef wilde haar niet in opspraak brengen. Het Kind was niet van hem. Een engel verscheen hem en hij was bereid om zijn taak als vader te beantwoorden, hij respecteerde Maria en vervulde zijn rol in dit gebeuren.
Moge ook ik ontvankelijk staan voor die Geest en doen, zoals de H. Jozef, nederig aanvaarden voor alles wat op mijn weg komt. Al is die weg soms zeer moeilijk om te gaan.
Heer sta mij bij op mijn verder levens pad.

Frida schreef op 18 december 2014 om 17:07

Vandaag realiseerde ik me ineens dat Jozef bang is geweest. (Daar heb ik altijd overheen gelezen.) Daar ben ik heel erg blij mee omdat dit hem dichterbij brengt. Dat hij dienstbaar was, dat was duidelijk. Maar dat zijn missie begon met angst, waar de engel specifiek op reageerde, geeft mij de moed om mijn eigen angsten aan te gaan zien ten opzichte van het ‘ondenkbare’ dat wellicht ook in mijn leven staat te wachten. En de wetenschap dat God tegemoet komt aan mijn angsten, zoals Hij ook bij Jozef deed, helpt mij om, voorbij die angsten, alvast over de horizon te kijken door mijn ogen gelovig te richten op hoop voor het ‘ondenkbare’!

Pol schreef op 18 december 2014 om 16:12

Dank, Frederik, dank Stefanie.

stephanie schreef op 18 december 2014 om 14:58

Weten dat God mij telkens opnieuw liefgeeft met heel zijn hart en ziel, schept een grote innerlijke vrede waar ruimte onstaat om zijn oproep tot dienstbaarheid te horen. Net zoals Jozef. Waar in mijn leven ga ik die uitdaging aan en waar beantwoord ik de oproep om Hem steeds duidelijker te zien, steeds meer van Hem te houden en Hem van steeds dichterbij te volgen?

Lilly schreef op 18 december 2014 om 14:54

Ja, je dienstbaar opstellen ,dat is wel een levensopdracht. Het betekent , je eigen ikje vergeten en soms verloochenen om iets anders ,iets groters tot stand te laten komen. Dit is de ene keer moeilijker dan de andere ,maar probeer het en zie er een vervulling van je leven in. ; je eigen leven wordt er rijker door en andere mensen profiteren hiervan. Alleen houdt het wel in, dat je niet over je hoeft te laten lopen, dat is uitdrukkelijk Niet de bedoeling hiervan ,dienstbaar zijn betekent niet, dat je een doetje moet zijn , integendeel ! Je mag best je eigen standpunten duidelijk maken en hoeft hier ook geen afstand van te nemen , dienstbaarheid heeft wel alles met nederigheid te maken, zie b.v. Moeder Teresa ,en wat heeft die niet weten te bereiken . !!! Lilly

Frederik schreef op 18 december 2014 om 13:52

Jozef was een “rechtschapen mens”. “Rechtschapen komt van het Duits: “Recht schaffen” = dus: “recht doen, recht verschaffen” Dat is niet passief. Door op zijn droom in te gaan verschaft Jozef recht aan Maria en aan het kind alhoewel hij daartoe volgens de Wet niet verplicht was.

Maddie schreef op 18 december 2014 om 12:49

We hebben moeite met vrede omdat we moeite hebben met imperfectie. Het is precies die moeite, die weerstand, die we zullen moeten opgeven.
Welke onvolmaaktheid in jouw leven, welke onvolmaaktheid in anderen moet toch echt eerst overwonnen worden?

God is alles in allen.
Stel je toch eens voor dat alles in mij, alles in jou, alles in onze geliefden, en alles in degenen die we niet kunnen liefhebben, dat dat alles goddelijk is.

God is dan dus niet alleen maar het Hoogste, het Hogere, en daarmee vrijwel onbereikbaar ver weg. God is alles. Met die gedachte is vrede voelbaar.

Emile schreef op 18 december 2014 om 11:16

“”Wolf en lam zullen samen weiden . .”
Ondanks andersluidende ervaringen in mijn leven, kan ik alleen maar hopen en verlangen dat het zo mag zijn.

Margriet schreef op 18 december 2014 om 11:10

Jezus had dus twee vaders, waarvan het vaderschap wordt betwist, maar die ongetwijfeld beiden genoeg van hem hielden om hem zoon te noemen.

Lieve schreef op 18 december 2014 om 09:30

Maria,nooit is er een kunstenaar in geslaagd Gods gelaat te tekenen.Dit voorrecht werd u voorbehouden,een eenvoudig en bescheiden meisje uit Nazareth.Gods geest overschaduwde u zodat gij hem een menselijk gelaat mocht geven.Zo waart gij Gods woord nabij,dat in u mens werd.Het meesterwerk van Gods goedheid voor ons,werd ook uw meesterwerk:ontvangenis en overgave.
Maria,gij hebt ja gezegd aan God,open ons hart voor het woord van God,zodat wij een wegwijzer zijn op de grote levensbaan naar Hem.

elde schreef op 18 december 2014 om 09:20

Deze boodschap tijdens deze retraite vergeet ik niet; ‘God houdt Zijn liefdevolle blik op u gericht!’
Heer, ik wou steeds meer hiervan bewust worden! Laat me voor Uw liefde steeds meer open en ontvankelijk worden!

elde schreef op 18 december 2014 om 09:19

Deze boodschap tijdens deze retraite vergeet ik niet; ‘God houdt Zijn liefdevolle blik op u gericht!’ Heer, ik wou steeds meer hiervan bewust worden! Laat me voor Uw liefde steeds meer open en ontvankelijk worden!

henk moens schreef op 18 december 2014 om 08:51

ik geloof niet in een maagdelijke geboorte; begrippen als aangetast worden in je mannelijke waardigheid zeggen me meer

lida schreef op 18 december 2014 om 08:41

Dank U Hl Jozef, Dank U Moeder Maria dat jullie ja hebben gezegd. Dank voor jullie grote voorbeeld en dat ik bij U mag horen. Leer mij net zoveel op de Heer te vertrouwen als jullie hebben gedaan. Leer mij ook om dienstbaar te zijn. Ik ga met U op weg naar Betlehem…….

godfried schreef op 17 december 2014 om 23:12

Heer, heeft ons de kracht om beter inzicht te krijgen in het dagelijks leven , men leeft vandaag te vaak aan de rand van een materiele wereld … Heer helpt oms . laat Uw Woord ons overspoelen , neem ons weg van het kwaade .

Andre schreef op 17 december 2014 om 22:40

Het is goed om deze belofte, dit visioen niet te vergeten, niet uit het oog te verliezen. Goed dat het ons vandaag wordt aangereikt: de liefde wordt waar en krijgt vormin alle aardse concreetheid. Vandaag en morgen. Hier en nu. Kan ik dat geloven? Zie ik het?

Martine schreef op 17 december 2014 om 22:06

Dank voor het groepje, een levengevende uitwisseling.

Adriana schreef op 17 december 2014 om 21:18

Lieve medelezers, sorry voor de typfouten in mijn bericht

Adriana schreef op 17 december 2014 om 21:16

Van deze lezing word ik vaak verdrietig. Hoe kan Jozef nou toch denken dat Maria niet in opspraak zal komen als hij haar verstoot? Ik was zelf een paar weken zwanger toen ik trouwde en mijn moeder wilde mij nier in opspraak brengen en ontkende luid en duidelijk dat ik zwanger was…. Ze loog en ze ontkende mijn baby in kijn schoot…. Gelukkig neemt de lieve God het voortouw en geeft Jozef een droom… Ik had er wat voor gegeven als Hij ook mijn moeder een droom had gegeven…. Maar ik ben zo blij dat Maria ja heeft gezegd!!! Dank je wel, loefdevolle Maria!

Karin schreef op 17 december 2014 om 20:31

Misschien als wij God als een werkwoord zien dat er dan een begin kan worden gemaakt met die nieuwe hemel en aarde?
Handen en voeten zijn, God Doen.

Emile schreef op 17 december 2014 om 18:16

“Herboren worden” betekent voor mij na de doop als kind dat ik ook als volwassene bewust ervoor heb gekozen Hem te volgen.
Daarnaast voel ik mij `herboren` iedere keer als ik mijn leven herijk en opnieuw op Hem afstem.

Vivian Heijne schreef op 17 december 2014 om 17:17

Als mens zijnde denk je…ja ja…er is zoveel ellende in de wereld….pffff Hoe kan dit nog allemaal goed komen… God heeft hier toch een zware klus aan….!
Zelf zeg ik geregeld..’alles komt goed’…met in mijn achterhoofd dat ik volledig op God vertrouw. Want God is de Almachtige…de Schepper van hemel en aarde…en daar is Hij zuinig op…
Dus God weet heus wel wanneer hij moet ingrijpen… En met die gedachten mogen wij ons toch maar gelukkig prijzen..! Ik zou God op mijn blote knieën willen danken dat Hij er voor ons allen is..!

Truusgroen schreef op 17 december 2014 om 14:59

Een wirwar van gedachten komen bij mij langs en zelfs binnen. Een Hemel op Aarde wordt ons beloofd het kan gewoon niet waar zijn.
Mensenlevens lang wordt er gehoopt op een betere wereld. En er gebeurd zo weinig.
Soms denk ik dat wat wij echt willen en wat ons beloofd wordt dat dat tijd nodig heeft. Dat vraagt geduld.
En dat is iets waar groot gebrek aan is. Natuurlijk ben ik mij wel bewust dat je in het klein moet beginnen te bouwen aan een betere wereld. Ik vind het een moeilijke tekst maar ik voel ook dat er ergens diep in mijzelf ook hoop en vertrouwen is. Als de Wereld een hemel op aarde wordt wat is dan het verschil . Onze levensweg zal altijd een weg blijven van beproeving waarin ons geduld , vertrouwen en hoop op de proef gesteld zal worden.
Jezus heeft het leven voorgeleefd. Ondanks. Vele vragen die dit bij oproept hoop dat wij allen samen hoopvol leven naar de Kerst en mag dit dan een begin zijn van het nieuwe jaar.

Lilly schreef op 17 december 2014 om 14:34

Wat een mooie hoopvolle tekst ,ook en misschien juist wel in tijden van tegenspoed . Het lijkt zo tegendraads en misschien is het ook wel zo, maar als wij mensen niets meer hebben om naar uit te zien, kunnen we ons wel opknopen ,Ik wil absoluut blijven geloven in een betere wereld , anders raakt de hele wereld in een ernstige depressie . Alleen zullen we wel onze handen uit de mouwen moeten steken en zelf de nieuwe hemel en aarde helpen crëeren , anders gebeurd het niet. WE moeten aan de slag , en aan de nieuwe wereld gaan werken en dan komt de nieuwe hemel vanzelf wel.. Laten we blijven hopen en vertrouwen . En Marjolein wens ik alle sterkte met haar zieke man ,Uit de familie ,weet ik wat voor impact Parkinson heeft , en hoe zwaar voor alle betrokkenen ! Lieve Marjolein, je bent niet alleen , we denken aan je en bidden mee voor jou en je man. Lilly

Jolande schreef op 17 december 2014 om 10:53

Jes. 65, 17-25
zijn dit beloften voor na dit leven hier ???
en
“Zij zullen huizen bouwen en er zelf in wonen…..”
Steunt Israël hierop om de Palestijnen te verjagen en uit te verdrukken???
Ik kan geen weg met die tekst.

Lieve schreef op 17 december 2014 om 09:50

Moge wij het dagelijks gebed iedere dag bewust tot ons laten doordringen om er de nodige kracht uit te halen om trouw te blijven aan deze die ons lief heeft en ons met zijn liefde nabij is.

henk moens schreef op 17 december 2014 om 09:45

die hemel op aarde zou alle mensen moeten ervaren,echter deze lijkt elke dag weer verder weg te zijn dan ooit !

Myriam schreef op 17 december 2014 om 09:22

Het is een wonderbare belofte van God:”Een hemel op aarde “…..Wij horen het in de tekst van vandaag.
Wolf en lam kunnen samen weiden,leeuw en rund eten samen stro ,en de slang eet stof .
Niemand doet kwaad
Niemand sticht onheil op heel mijn heilige berg.
Heb geloof en vertrouwen in de belofte van de Heer
Dat is mijn kerstwens aan alle mensen en vooral aan jullie die deze mooie retraite biddend volgen

Marjolein Povel schreef op 17 december 2014 om 07:39

Ja wel hoor, NIES. Gisterenochtend was de priester bij mijn echtgenoot. Mijn man heeft Parkinson en hij woont niet meer thuis. Mijn man bracht zelf de aspecten van de dood ter sprake en toen werd door de priester o.a. van deze tekst gebruik gemaakt en kon er in het gebed daarna hoop gebracht worden. Binnen 24 uur kreeg ik d tekst dus tweemaal.

Annet schreef op 17 december 2014 om 07:02

Vergeten zullen zijn de benauwingen van eerst:
Dit staat in vers 16 inde Naardense Bijbelvertaling. Een belofte waarvan ik het goede nu al soms ervaar in ontmoetingen die zo goed en helend zijn. Dankzij de Giod van de trouw, zoals hij hier genoemd wordt. Hij laat mij niet los maar gaat met mij mee.

godfried schreef op 16 december 2014 om 23:28

Dank aan ieder , die mede werken om het Woord te verspeiden , dit om ons dichter bij de Heer te brengen.