Gastenboek

lilian schreef op 20 februari 2018 om 16:49

Heer u vraagt ons, om uw paden recht te maken. Dat de woestijn zo te maken dat heel de mensheid uw goedheid zal zien. Ik bid dat uw geest ons zal leiden en ons uw hulp schenkt. Danken wil ik u voor uw goedheid , voor mens dat u zo liefdevol geschapen hebt.

Truus schreef op 20 februari 2018 om 12:55

Op aarde is mijn prioriteit mijn kinderen en kleinkinderen,zij zijn mijn grootste schat.
Het heeft geen eeuwigheidswaarde want dan is God de grootste schat. Al beseffen we dit niet altijd.

Marcel schreef op 20 februari 2018 om 12:05

Bidden is voor mij onze Schepper danken, voor ons leven, onze vrienden, onze geliefde medemensen,
Bidden is niet bedelen aan die Schepper.
De Heer heeft ons op deze aarde geschapen, of toch de gelegenheid gegeven om als mens te leven in de evolutie waarin we sedert het ontstaan, bestaan van mensen leven.
Daarna is het aan ons, wij moeten het waar maken.
De Schepper komt nu niet meer toe in het individuele leven van ieder mens.
Laat ons dankbaar zijn!
Marcel

Maria schreef op 20 februari 2018 om 09:54

Met hart en ziel, mijn schat…ik ben af en toe de weg nog aan het zoeken en dan ineens zomaar overdag zie ik de weg, voel ik hem meer. Dat is fijn. Ik probeer te vertrouwen dat als ik de weg kwijt ben, ergens weer richtingaanwijzers staan.

Carla schreef op 20 februari 2018 om 09:50

Als ik de liefde niet had ontvangen dan werkt dat niet bemoedigend. Regelmatig ligt ze verborgen en vind haar weer als ik haar mis maar de liefde kan er ook gewoon zijn..

Monique schreef op 20 februari 2018 om 09:36

Ik heb veel schatten!!
Maar een heel waardevolle schat voor mij is:de Tijd.
Tijd is een geschenk,vaak miskend in deze jachtige tijd.
Dankzij Tijd mogen we bidden,liefhebben,genieten,troosten,lachen,wenen….

Marianne schreef op 20 februari 2018 om 09:32

Heer, wilt U me helpen om me in deze weken van inkeer te richten op het verzamelen van schatten in de hemel en minder belang te hechten aan aardse schatten. Ik wil graag soberder leven en de ruimte die dat geeft door U laten vullen.

Nadia schreef op 20 februari 2018 om 08:47

Mijn hart en ziel probeer ik zoveel mogelijk stabiel te houden en ik kan dat alleen maar met rust te nemen. Mijn hart en ziel laat ik leiden naar het goede. Het gaat vanzelf. Het goede brengt zijn vruchten die voor mij belangrijk zijn. God beschermt mijn innerlijke.

Christianne schreef op 20 februari 2018 om 08:20

Het zoeken van de schat is een voortdurende weg. Door de dag heen zijn er momenten waarop je zomaar een vermoeden hebt waar de schat is, wat hij is. In gebed, in de ontmoeting met anderen, in het zien van de opgaande zon. De schat is waar het hart van vol is, en dat ervaar ik soms ook bij het lezen van de
bijbelverhalen .
Heer, laat mij uw woord koesteren en vruchten voortbrengen. Opdat zij groeien tot de schat van genade.

Lucia schreef op 20 februari 2018 om 06:48

Almachtige Vader , ik dank U wel
dat de toegang naar U altijd open staat
en wij altijd bij U
mogen zijn als roepen om U .
U heb ik nodig elk minuut van mijn leven , elke tel ! en U weet dat.
Maar juist nu Heer ,ja nu in deze dagen gaan er verschillende vragen in mij om ;
U nodigt mij uit , ik reageer , maar heel kort en val weer in de gedachten van daarvoor.
Ik kom tot U Vader ,om Uw hulp door de H. Geest . Dit is geen mooie onrust .
het lijkt alsof er iets groots te gebeuren staat en kan er geen vinger opleggen .
Open mijn ogen en mijn oren , reinig mij en vervul mij met Uw Geest van Waarheid .
Bescherm mij , en geef dat ik door Uw Barmhartig en Heilig Hart mij geheel en al tot U
mag keren , en Uw Liefde mag delen met mijn naasten . Amen .

doke schreef op 20 februari 2018 om 00:17

Door het tijdsverschil zit ik soms in de knoei met de lezingen.. Nu vind ik de tekst anders dan de overigen. Zal me houden aan die ik vandaag vind.. Wat is mijn schat?? Geen schatten vergaren is iets dat me bezig houdt. Je kan het toch niet meenemen als je er niet meer bent. Op een hogere leeftijd spelen aardse goederen geen rol meer in het leven. Achterlaten en me concentreren op de meer geestelijke zaken. Nu is mijn gezondheid een grootste schat..!!! daar wil ik wel degelijk rekening mee houden. En de gedachte dat ook daar een streep onder gezet zal worden is me meer dan duidelijk. daarom wil ik kiezen voor gebed en diepere bezinning . Heer helpe mij de stilte te vinden om me daardoor dichterbij U te voelen. Amen

Olivia schreef op 19 februari 2018 om 23:56

Het is de Heer die mij telkens roept en mij doet verlangen om hier tijd voor te maken: En ik mag telkens weer ontdekken hoe deugddoend en leven-gevend dit is . Deze bijzondere gebedsite verrijkt dagelijks mijn leven en gebed. Bedankt Heer omdat ik zo de gelegenheid krijg even stil te staan bij het diepere in mij.

Luís Weel schreef op 19 februari 2018 om 23:34

Een familielid van me, met een heel zwaar leven achter de rug, zei tegen haar vriendin. Ik hoop gauw dood te gaan. Dan ga ik naar de hemel. Ik denk niet dat ze naar de hemel verlangde als beloning of compensatie voor een moeilijk leven, maar simpelweg vanwege haar geloof en vertrouwen in de goede toekomst.
Bij het nadenken over de genodigden voor het bruiloftsmaal, vroeg ik me af: “Ben ik echt blij met de uitnodiging tot de bruiloft met de Heer, of leg ik hem gewoon naast me neer omdat ik in de praktijk voorrang geef aan andere prioriteiten.
“Heer, leer me in deze veertig dagen om me met toeleg te wijden aan bovenal deze prioriteit van uw uitnodiging voor het feest met u en daarvoor al het andere op zij te zetten.”

maria schreef op 19 februari 2018 om 22:00

Het gastmaal dat de Heer laat bereiden toont mij de overvloed die God mij te bieden heeft: een overvloed aan genade.
Verder valt mij op dat de gastheer geen voorwaarden stelt aan zijn gasten om aan zijn feestmaal deel te nemen. Als gast van God mag ik dus zijn zoals ik ben, met mijn onvolmaaktheid en mijn talenten. Tenslotte raakt mij het vurige verlangen van de gastheer naar de komst van zijn gasten, waardoor ik niet anders kan dan op zijn uitnodiging in gaan.

Eleonora Maria schreef op 19 februari 2018 om 20:56

zo ontroerend, zo mooi weer dit stilstaan, dit bidden, bij mijzelf en anderen.
de tranen, de schoonheid, het vrome. het samen-zijn en beleven.
in mijn hart vouwen mijn handen zich samen – gedragen door de Heer
bij u ben ik veilig, bij u is de stilte en het brood en de rust.

Truus schreef op 19 februari 2018 om 20:09

Voel me heel uitgenodigd.Wil graag op Uw uitnodiging ingaan,Zal hier zeker mijn best voor doen,al is dit soms moeilijk.

Anna-Maria schreef op 19 februari 2018 om 18:51

De Heer nodigde mij vandaag uit voor zijn ziekenzalving. Voor alle zieken en ouderen die deze retraite volgen wil ik dit met jullie delen:” ik zegen je met de heilige olie in de naam van Jezus, de Gezalfde. God blijft altijd bij jou. Vertrouw je aan Hem toe. Hij ziet je graag” Woorden en gebaren die mijn hart tot in het diepste raakten.
Waar ook zijn wegen ons leidden, in pijn, verdriet of vreugde, steeds gaat Hij met ons mee. Dank je lieve God voor dit alles. Je bent mijn toeverlaat, met u kan ik alles delen, u alles toevertrouwen . Steeds weet ik u nabij. Dank je Heer.

Bernadette schreef op 19 februari 2018 om 18:16

Ik word uitgenodigd om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan, aan te schuiven bij het Bruiloftsfeest. Maar elke dag nodigt de Heer mij voor allerhande dingen uit. Daar wil ik ook open voor staan. De uitnodiging om Hem te volgen, de uitnodiging uit bed te komen om Hem te dienen, klaar te staan voor mijn naasten. Als je je ogen opent is alles een uitnodiging van de Heer.

Nelly schreef op 19 februari 2018 om 18:08

Het doet mij goed om tijd te maken voor dit aangereikte Ignatiaans bidden tijdens de vasten. Zomaar gewoon even tijdens de dag. Even stil maken in mezelf en me laten meevoeren en ontroeren.

Melchior schreef op 19 februari 2018 om 17:30

‘Uitocht, doortocht, altijd op tocht…’ lees ik en het Koninrijk van God is als het ware om de hoek en het moet toch ongrijpbaar blijven om zijn werking te behouden.
”Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld” zegt Jezus uitgerekend als hij voor Pilatus staat. Het Koninkrijk van hem, is geen beweging, geen staat, geen partij, ook geen kerk… daar hoeven we het nier van te verwachten, maar we moeten het wel degelijk verwachten, juist omdat de machten en krachten van deze wereld het niet spiegelen.
Jezus tocht zit er bijna op als hij dit zegt en hij laat ons uitgerekend dan zien, dat alles ‘doortocht’ is en blijft.
Tot dood en opstanding erop volgen… En toch is dat een bevrijdende, vrede gevende gedachte.

Jeanne schreef op 19 februari 2018 om 16:55

Wij zijn uitgenodigd om in het koninkrijk van God binnen te gaan.
Wij, ik klein nietig menske ben door God uitgenodigd. Wat een eer!
Ben ik wel waardig om op die uitnodiging in te gaan?
Ben ik er klaar voor? In het evangelie staat er”houdt uw lampen brandend”.
Heer, geef mij de kracht,de sterkte en de moed om in te gaan op uw uitnodiging.
Geef mij de moed om te volharden om samen met de anderen,
Naar het bruilofsfeest te gaan.
“

Jeanne schreef op 19 februari 2018 om 16:55

Wij zijn uitgenodigd om in het koninkrijk van God binnen te gaan.
Wij, ik klein nietig menske ben door God uitgenodigd. Wat een eer!
Ben ik wel waardig om op die uitnodiging in te gaan?
Ben ik er klaar voor? In het evangelie staat er”houdt uw lampen brandend”.
Heer, geef mij de kracht,de sterkte en de moed om in te gaan op uw uitnodiging.
Geef mij de moed om te volharden om samen met de anderen,
Naar het bruilofsfeest te gaan.
“

lilian S. schreef op 19 februari 2018 om 14:32

Alles staat klaar zegt hij: ook wij worden uitgenodigt om met hem het bruiloft feest te vieren. Ik ga graag in op zijn uitnodiging. De vreugde te mogen voelen die mij zoveel vertrouwen geeft. Hij is er altijd in vreugde en ook in verdriet en geeft kracht waar nodig is.

Mariejan schreef op 19 februari 2018 om 12:07

Ik ga ervan uit dat het Christus / God is die ons uitnodigt. Hij wil heel graag dat we komen. Hij nodigt ons twee maal uit in deze tekst. In ons leven blijft Hij ons steeds uitnodigen om te komen – altijd. Wij krijgen een hemels maal. We krijgen open ogen om te gaan zien. Hij geeft een fantastisch feest en ik voel me zeer uitgenodigd. Ook zonder dat mijn zorgen zijn opgelost ga ik blij en dankbaar. Het zal me goed doen!!!. Ik verheug me.

Stien schreef op 19 februari 2018 om 12:03

dankbaar ben ik voor de uitnodiging en die uitnodiging blijft niet bij die ene keer Zelfs als ik ben afgedwaald nodigt Hij mij opnieuw uit om terug te keren en weer opnieuw deel te nemen aan zije bruiloftsmaal
Heer ik bid U hou mij op de goede weg en leer mij tijd een geduld te nemen zodat ik iedere dag opnieuw U kan loven en prijzen en danken voor Uw grote barmhartigheid voor uw liefde voor uw geduld met ons voor uw uitnodiging

sylvain schreef op 19 februari 2018 om 11:57

Het is een absoluut voorrecht en een immense genade te mogen deelnemen aan deze vorm van retraite en vastenbeleving; moge dit aan talrijke mensen meegedeeld worden om aldus de vrede en de stilte van zielsbeleving te mogen kennen. Dank hiervoor en ieder een zegenrijke vastentijd gewenst.

carla schreef op 19 februari 2018 om 10:35

Met enige schroom zou ik ingaan op de uitnodiging. Ik zal het niet van de daken schreeuwen, ik zou blijheid voelen en gesteund zijn als ik bekenden tegen kom en anderen ontmoet die me niet afschrikken. Wat na dit aardse leven komt is me onbekend maar een bepaald soort intens vertrouwen geeft me het gevoel dat engelen dragen en God zich toewend. Amen.

Monique schreef op 19 februari 2018 om 10:20

Heb heel droevig nieuws ontvangen over mijn kleinkind..
Hoe kan ik,in die stemming,naar dat bruiloftsfeest gaan?
En toch!
Wie kan mij beter begrijpen dan de Heer..
Hij ziet mij graag.
Ik hebvertrouwen in Hem.

Antoinet schreef op 19 februari 2018 om 09:55

Fijn, deze retraite.!
Ook fijn dat biddenonderweg.org dasrnaast te vinden is!

Nadia schreef op 19 februari 2018 om 08:52

Mijn voorbereiding naar het moment voor de uitnodiging om een feest ervan te maken, probeer ik mij eraan te houden.
De weg blijven volgen is van belang want God heeft een doel waarmee ik bezig ben en daar hoort een feest bij. Volhouden is het belangrijkste zodanig dat ik de vruchten kan voor brengen.

do schreef op 18 februari 2018 om 23:27

Een uitnodiging om naar het feest te gaan.. Maar daar moet ik nog heel veel voorbereiden.. Andere uitgenodigden hebben het laten afweten, Die zullen ook nog niet gereed zijn geweest ervoor. Voorbereiden lukt niet zo een twee drie… je moet er de tijd voor kunnen uittrekken en dat lukt echt niet zo gemakkelijik. Ik zal t stil moeten maken in mezelf en luisteren naar de stem die me daar naar toe zal begeleiden. Stil zijn en de komende dagen heel diep in mezelf kijken hoeveel er nog opgeschoond moet worden. Ik wil dit feest niet missen, daarom zal ik een beslissing moeten nemen, Heer… kom me tegemoet in dit moeilijk te nemen besluit. Door Zijn liefde zal het wel lukken,,

Anne schreef op 18 februari 2018 om 23:19

Lieve Heer, want ben ik vandaag toch gegrepen door Salomo’s vertrouwvol gebed om ‘de opmerkzame geest’ en de gave des onderscheids…
Vanaf nu, Jezus, ga ik dagelijks naar U toe om die broodnodige gaven!
Want niets anders maakt ons zo gevoelig voor Uw wegen en laat ons inzien HOE VAAK U het was, die ons in het verleden al geleid heeft, dwárs door zware tijden en moeilijkheden heen…naar een uitredding, een nieuw inzicht, of een opnieuw ‘opstaan’….lieve Heer, dank U voor deze Paas-ervaringen!!!
Het is véél vaker gebeurd dan ik denk, als ik terugkijk…áls ik maar met Uw hulp opmerkzaam blijf en het samen met U onderscheiden kan…
Lieve verrezen Heer, daarbij vraag ik U óók, om de gave van het LUISTEREN… ja, al die rijkdommen durf ik U vandaag zómaar te vragen…..LUISTEREN…, niet in de vorm van ‘gehoorzaam zijn’ maar het naar ‘binnen’ luisteren en het gewaarworden van Uw stem, die dag en nacht in ons binnenste spreekt….
Lieve verrezen Heer, leer ons alstublieft waakzaam en opmerkzaam te zijn en zó vertrouwd worden met Uw wegen…
Help ons alstublieft elke dag, om ons niet zo triestig te laten afleiden door de vele vormen van ON-waarheid die zo rijkelijk om ons heen zijn….
Lieve Heer, mijn hart is ademloos vol van dankbaarheid om Uw nabijheid, Uw geduld met ons en Uw liefde…
Amen.

Luís Weel schreef op 18 februari 2018 om 22:04

Vandaag dacht ik na over 2 teksten:
“Hij leefde te midden van de wilde dieren” Het leven in de woestijn is niet zonder risico. Er ligt gevaar op de loer en Jezus loopt risico. Het leven van iemand die christen wil zijn, is niet zonder risico. Als je voor je geloof uitkomt ben je onderhevig aan kritiek. Soms word je gezien als een buitenbeentje. Je kunt gevaar lopen zoals de martelaren van het afgelopen jaar die herdacht worden in Maastricht en Amsterdam. Echt getuigenis afleggen van je geloof, vereist moed en doorzettingsvermogen.. Heb ik die moed of blijf ik steken in middelmatigheid?
“Toen hij hoorde dat Johannes vermoord was, kwam Jezus terug uit de woestijn en begon de prediking van het aanstaande zijn van het Rijk Gods.” Het losbarsten van geweld tegen Johannes is motief voor actie van de kant van Jezus.
“Heer, maak me sterk, zodat het in mijn leven niet bij woorden blijft als het gaat om de verkondiging van het rijk van God. Ontsteek in mij het vuur van uw liefde en laat elke dag opnieuw uw Geestig vaardig worden in mij.”

lieve 2 schreef op 18 februari 2018 om 21:53

Ben ik bereid het koninkrijk van God binnen te gaan? Ik aarzel bij die vraag, ze zit zo dubbel! NU of bij de DOOD? Bij NU betekent dat voor mij blij zijn omdat ik kristen ben en hopen dat meer en meer mensen Christus en zijn leer willen volgen. Zelf proberen daaraan mee te werken.Dat is niet zozeer FEESTEN, maar mijn best doen voor dat ideaal. Bij mijn DOOD? Ik hoop echt dat ik dat bewust zal beleven en bewust ja zal zeggen. Maar … nu nog niet Heer, a.u.b.!Ik heb er in gebed over nagedacht:. Ik ken mezelf als nieuwsgierig. Ik zal zo graag weten hoe het verder verloopt met mijn stad, mijn land, de wereld. Ik bid dat ik op dat moment van harte “ja” kan zeggen:” Heer, ik kom naar uw feest”.

Veerle schreef op 18 februari 2018 om 21:35

Vader ,
Ben ik gekleed om op Uw prachtige uitnodiging in te gaan ? Soms herken ik mezelf in de plaats van de genodigde gasten , en is mijn aandacht voor Uw weg met mij ver te zoeken . Over hoe ik kon afdwalen moet ik mezelf verantwoording afleggen . Dat deze tijd mij opnieuw uitnodigt , vind ik bijzonder . Daarom vraag ik U , Vader , die mij genade op genade schenkt , en nooit verzaakt hebt aan de weg die U mij voorhoudt : Geef mij de kracht , dat ik mij niet inbeeld dat ik alles wat U voor mij deed niet nodig zou hebben .

lenie schreef op 18 februari 2018 om 20:32

wat is goed, wat is kwaad ….
probeer te luisteren naar de Stem (geweten)

Maria schreef op 18 februari 2018 om 20:16

Heer dank u voor de voor de mooie teksten die ik vandaag heb gelezen.
Ik krijg er weer kracht om door te gaan en niet negatief te zijn, vaak vergeet ik Heer dat Gij altijd aanwezig bent in mij
Door de dagelijkse beslommeringen vergeet ik U.

Christi Bartelink schreef op 18 februari 2018 om 19:59

Mattheus 22: ja, ik voel me uitgenodigd, ik ben welkom bij Hem. Die uitnodiging wekt mijn verlangen, waardoor ik opsta en me inzet in de kerk, in de natuur, en steeds streef naar stilte en gebed

Cilia schreef op 18 februari 2018 om 17:48

Elk jaar verwonderd het mij, dat Jezus zijn innerlijk oor fijngevoelig was. Zo kan Hij naar de woestijn gedreven, of gebracht worden. Als ik ‘ woestijn ervaar weet ik dat ik moet stil zijn en mijn oren moet laten trainen door ,

Olivia schreef op 18 februari 2018 om 17:11

Ik word er stil van, die onbeschrijflijke sfeer, God aanwezig voelen en mogen beseffen hoeveel hij van ons houdt niettegenstaande onze onvolmaaktheden. Het is mooi te zien dat zovele mensen er eveneens zo doorgeraakt zijn: een sterke band zonder elkaar te kennen maar toch leven van dezelfde Heilige Geest.

Jeanne schreef op 18 februari 2018 om 17:07

Soms is de weg die wij gaan erg hobbelig en belegt met stenen en kaseien.
Soms is de weg met natte grachten en modderige paden. (Onze fouten en onvolmaaktheden)
Deze wegen moeten er zijn om ons sterker en gezonder te maken.
Samen met Jezus die weg afleggen en Hem nederig om hulp vragen, zodat de geest ons brengt naar het veilige pad. Heer, leer mij zien, leer mij luisteren, leer mij spreken amen.

Carla schreef op 18 februari 2018 om 16:49

Meditatie: De zin ‘moeder van God’ uit het gebed Wees gegroet Maria , gaf mij opeens een bepaald soort gevoel van hoedster zijn. Het koesteren van het woord van waaruit Jezus ons voor deed. Wat fijn dat de tijdsruimte mij hier van bewust maakt. Ik snapte die zin niet en dat hoeft ook niet, voor mij heeft het deze betekenis gekregen.

Mich schreef op 18 februari 2018 om 14:48

Als ik naar Jezus kijk: ‘Verleid door Satan’ kwam hij volkomen ongedeerd uit de beproevingen. Zoiets kan ik nooit bereiken ?

Bekeer en geloof … het is een heilig verlangen en deze vastentijd is een stimulans om het hart enthousiast te maken om God lief te hebben.

Spreek tot mijn hart, Heer, vertel me waar egoïsme en macht me verstikken. Waar twijfel mijn geloof ondermijnt. Mijn kwaad kent weiig varianten. Het zijn altijd dezelfde fouten die terugkomen in mijn leven. In dit opzicht kan ik ontmoedigd raken. Maar op die moeilijke momenten vraag ik de Heer om hulp omdat Hij mijn geloof vergroot en laat groeien, maar soms schaam ik me omdat ik vaak de hulp van de Heer moet aanroepen. Ben ik normaal?

lilian S. schreef op 18 februari 2018 om 14:23

Heer. Ik dank u voor uw goedheid , want in een uitzichtloze periode in mijn leven, bracht u goede mensen op mijn pad. Ik bleef bidden tot u voor uw hulp en een goede uitkomst. U heeft mij verhoord. Dankbaar ben ik want u was mij nabij.

Kees schreef op 18 februari 2018 om 11:56

De gebedstips van John Main, de oprichter van de ‘World Community of Christian Meditation’ zijn voor mij belangrijk
omdat ik al vele jaren op deze manier mediteer. Het is een wereldwijde organisatie op eucomenische grondslag en dus niets duisters en wordt gesteund door zowel de katholieke als de protestantse kerken. Mediteren op deze manier heeft
mijn geloof enorm versterkt en heeft mijn afdwalen van de kerk gestopt. Ik hoop dat nog velen deze weg zullen vinden…..
Op het internet is de site te vinden onder WCCM zonder puntjes.

Gerda schreef op 18 februari 2018 om 11:15

Bijbel tekst “Marcus”
God dagelijks worden we op de proef gesteld persoonlijk of op sociaal vlak,er is teveel onrecht waar we machteloos bij staan…lieve Heer geef ons en die op de proef worden gesteld LICHT,LIEFDE,EN VREDE?
GODS HEERSCHAP IS OP KOMST

Anette schreef op 18 februari 2018 om 10:45

Dank u Heer, het is zo mooi om te ontdekken dat, hoe meer ik u toelaat in mijn leven, hoe meer afkeer ik krijg van dingen die niet bij u horen. Laat me steeds meer op u gaan lijken

Lilian J. schreef op 18 februari 2018 om 10:09

Ja Heer ook al lijkt het soms moeilijk en uitzichtloos in beproevingen er is altijd uitkomst bij U. Heb ik meerdere male ondervonden. Deze tekst geeft mij nog meer bevestiging en kracht om door te gaan op die weg en deze getuigenissen rijkelijk met anderen te delen. Lofprijzing. AMEN.

Nadia schreef op 18 februari 2018 om 10:05

Ik blijf geloven in het goede en de weg naar bevrijding zal in het goede aflopen, zolang ik mij bezig hou met het goede

Stefhanie schreef op 18 februari 2018 om 02:36

Wat mij aanspreekt is het gebed om een opmerkzame geest. Dat is al een tijd ook mijn gebed zodat ik Zijn stem kan horen en in wijsheid de juiste beslissingen kan nemen maar ook dat ik oog zal hebben voor de noden van mijn naaste. Elke dag maar in het bijzonder in deze periode.
Almachtige Vader schenk ook mij een opmerkzame geest.