Gastenboek

Isabella schreef op 23 december 2014 om 22:38

DANK jullie wel, lieve medereizigers, voor alle bemoedigende, inspirerende, openbarende en vaak zo liefdevolle woorden die jullie in ‘ons’ gezamenlijk gastenboek hebben geschreven. DANK voor jullie gebeden!! Zo ontroerend!! Een priester zei me eens: “Het was juist omdat de Heer het brood DEELDE, dat het zich zo wonderbaarlijk vermenigvuldigde”!!
Hebben wij dat óók niet met elkaar gedaan?
Juist het délen maakte ook de retraite voor velen van ons zo vruchtbaar! Ook voor mij! Alles bijeen was deze Adventstijd een ware, onverwacht rijke Godservaring! DANK aan jullie allemaal, DANK aan de Heer en DANK aan de paters Jezuieten, dat wij mochten delen in hun inzet en de rijkdom van hun geloof!!!
Ik zing!! Ja, werkelijk, ik zing!!! Heel mijn hart zingt het uit van DANKbaarheid om God, onze Redder!! MAGNIFICAT!!!!!

POL schreef op 23 december 2014 om 21:59

Veel DANK aan het trio SJ en allen die via dit gastenboek van zichzelf hebben gegeven.
Aan allen – ook in de gespreksgroepen en anderen – die deze retraite hebben geïnitieerd en/of mee-gebeden mijn wens in de woorden van Laurence Housman:
“Licht keek naar beneden en zag duisternis. Daar wil ik naartoe gaan, zei Licht
Vrede keek naar beneden en zag oorlog. Daar wil ik naartoe gaan, zei Vrede.
Liefde keek naar beneden en zag haat. Daar wil ik naartoe gaan zei Liefde.
Zo kwam Licht en scheen. Zo kwam Vrede en schonk rust. Zo kwam Liefde en bracht Leven.”

Aan allen en dezen die ons lief zijn, veel Licht, Vrede en Liefde toegewenst in deze kersttijd
en alle dagen van het jaar 2015 Van harte, Pol

Adriana schreef op 23 december 2014 om 21:49

Lieve medereizigers op deze retraiteweg,
Ik ben dankbaar coor jullie betichten!
Dat voelt als niet-alleen.
En ontvangen is voor mij toch altijd al een dingetje, ik ben er niet goed in!
Zo dacht ik ineens bij de retraite-vragen: eigenlijk vraag ik deze weken steeds iets van Hem, maar wat kan ik Hem nou geven? Is er iets wat Hij van mij kan ontvangen behalve dat ik Hem bemin?
Wat denken jullie? Met goede wensen voor Kerstmis, Adriana.

Johanna Maria schreef op 23 december 2014 om 21:40

de tekst van vandaag, dinsdag,, gaat over ontmoeten……..na m’n meditatie kreeg een gedicht van een heel oude kennis, Rien Vroegindeweij, Hij is een gelauwerd dichter, maar nog nóóit had ik een kerst-gedicht van hem gekregen ! ‘k Wil het graag met jullie delen :

Er stond iets te gebeuren, je zag het op de pleinen,
in de winkels, het verkeer dat koppig de stad
binnendrong tot waar groot licht moest schijnen
een licht dat scheen voor wie er oog voor had

Er was een kerstboom groter dn verleden jaar,
terzijde van een warenhuis stond een koor te
zingen bij een getto blaster : wie er naar
luisterde hoorde liederen van verlossing en geboorte.

Het leek een soort van volkstelling, met zo velen
waren ze gekomen en ja, wie zich aan een kassa
meldde werd geteld en af-of bijgeschreven

in de registers van de banken die wilden delen
in het geloof dat een groot geheim de massa
deed bewegen en stilstaan en werd voortgedreven.

Lieve schreef op 23 december 2014 om 21:23

We weten allemaal dat Kerstmis een tijd is van liefde,van samen zijn met familie,van attenties,maar er is iets wat nog belangrijker is Kerstmis is de tijd om ons te verheugen om onze redding,om God te danken voor de manier waarop Hij met ons aan het werk is.Laten we genieten van de goddelijke vrede als we Kerstmis vieren met familie en vrienden.Laten we ook naar Jezus toe gaan en Hem vertellen dat het diepste verlangen van ons hart is met Hem een goede en liefdevolle relatie te hebben.
Aan de paters Jezuiêten en aan iedereen die deelnam aan deze retraite wens ik een zalig Kerstfeest en een gelukkig en gezond 2015 !

Jadwiga schreef op 23 december 2014 om 18:34

Voor Isabella , 23 december , 03:03
Lieve Isabella dank je hartelijk voor delen van jouw “harte wens” en ook mee genieten van deze Advent Ignatiaans bidden.
” kinderen doen soms ouders “verstoten” REDEN: niet dat die ouders in sommige gevallen tekort schieten, nee, Kinderen kunnen sommige ervaringen niet goed begrijpen en op kinderlijke wijze interpreteren, en ” maken belofte voor zich zelf een muur rond hun HART bouwen” .
Ervaring rijk, een Nederlandse schrijfster van boeken heeft boek geschreven ” De anatomie van liefde, de energie van het hart in relaties.”
Lieve Isabella blijf geloven in Goddelijke liefde, jouw Goddelijke liefdevolle gedachten sturen richting jouw kind en ter zijner tijd komt het goed.

Tiny schreef op 23 december 2014 om 18:09

Voor mij was deze retraite een liefdevolle ontmoeting met de Vader ik heb ontdekt dat Hij mij lief geeft en dat ik van binnen blij wordt als ik bij Hem op bezoek ga.
Daarom wil ik de Jezuïeten bedanken voor deze retraite en hen een zalig kerstfeest en een gezegend Nieuw jaar
Vrede en alle goeds voor iedereen Tiny

Jeanne schreef op 23 december 2014 om 18:03

Na de boodschap van de engel ging Maria met haast. Ze twijfelde niet zoals ik dat soms doe.
Dan die begroeting tussen die twee vrouwen! Wat een geloof !
Iedere maand ga ik op bezoek bij thuisgebonden zieke mensen., alhoewel ik zelf ook niet heel goed kan (ben 81)
Ben blij wanneer ik een lach op hun gezichtje kan toveren ,soms wel een pijnlijk lachje, maar het doet deugd.
Probeer elke dag,die ik nog krijg, met dank aan te nemen en vraag aan onze Moeder Maria dat Zij mij helpt doorheen alles wat die dag op me af komt. Aan de Heer vraag ik dat Hij zin moge geven in alles wat ik doe of zeg.
Ik dank onze broeders jezuïeten heel, heel hartelijk omdat zij het ons mogelijk gemaakt hebben dat wij zo maar kunnen genieten van zo’n geestelijk rijkdom. DANK U WEL !
Wens jullie en alle retraitanten een gezegende en vredevolle kerstmis toe. Dat het kerste Kind alle dagen in jullie hart mogen groeien, zoals het mosterdzaadje uitgroeit tot een grote struik.
Ik neem jullie allen in mijn gebed op , vooral degenen die erom gevraagd hebben of die het moeilijk hebben.
Nog een gelukkig en gezond 2015 !

Lilly schreef op 23 december 2014 om 13:29

Ja, ook ik heb gisteren de Heer toch uiteindelijk op diverse momenten mogen ervaren ,in broeders van de GG.GD . Moeders was gevallen [ gelukkig niets gebroken ] , maar ze moest wel overeind geholpen worden ,. De politie doet dit niet meer , maar hiervoor moet de ambulance komen. Ze hebben haar geweldig geholpen ,en het komt verder allemaal wel goed met haar . Dus heel veel dank voor de lieve broeders en alle ander mensen doe ons geholpen hebben . Alle deelnemers en de paters wensen mijn moeder en ik., een hele mooie en gezegende kersttijd toe . Dank, heel veel dank , Lieve Heer en Maria , ook namens mijn moeder . Lilly

Vivian Heijne schreef op 23 december 2014 om 12:28

Ik heb God ervaren…in een moment…met een idee…dat ik nooit zelf heb kunnen verzinnen…en wat enorm veel vreugde heeft gebracht bij heel wat mensen…
Mijn nicht Monique uit Groningen, zou op logé komen… Ik verheug mij altijd op deze bezoekjes. Op Facebook had ik voor Monique geschreven…’nog 2 nachtjes slapen’… Ik heb mij daar een reacties van mensen op gehad..! ‘Wat gaat er gebeuren…gaan jullie trouwen…2de poes….expositie…nieuwe auto…noem maar op’…. Hetzelfde gebeurt de dag erna met…’nog 1 nachtje slapen..’… Maar toen eenmaal Monique er was….kon ik niet zomaar schrijven…’tada…Monique is er…!’ Als ingeving van God gingen wij lunchen in een brasserie waar we nog nooit waren geweest. En toen zijn we met aanwijzingen begonnen…om het uur een aanwijzing…. In totaal 5 aanwijzingen… En weer waren er veel reacties….geweldig..! Uiteindelijk bij de onthulling…hebben wij een fotocollage van ons beide gemaakt met als onderschrift….’gewoon…een dag van genieten…!’
Uit de reacties bleek dat ik de ogen heb laten openen bij heel wat mensen…! Zie je hoe God werkt…geweldig toch..! Dit heeft heel wat vreugde gebracht onder de mensen….3 dagen lang…

Truusgroen schreef op 23 december 2014 om 10:14

Ontmoeten is een van de belangrijkste elementen in het leven. Een ontmoeting kan mensen samenbrengen in de diepste zin van het woord.
Nergens gebeurd er zoveel dan dat mensen elkaar ontmoeten. Het hart speelt daar nl een grote rol in.
Wanner ik met mensen op bedevaart ga zie ik dit gebeuren mensen kennen elkaar amper en toch wanneer we daar in de bedevaart bij elkaar zijn vinden daar prachtige ontmoetingen plaats. Ik maak daar ruimte voor door samen dingen te doen , samen koffie te drinken . Je voelt het verstrouwen in elkaar groeien. Mensen worden er open van . Dat is wat God , Jezus, Maria met mensen doet. Zo ook zie ik dit bij Maria en Elisabeth, ze dragen dit samen. Heel bijzonder. Vooral omdat ze aanvoelen wat hun deel is in het verhaal .In mijn leven voel ik ook de aanwezigheid van God omdat ik ervan overtuigd ben dat ik alleen door zijn werk in mij dit kan bewerkstellige. Ik ben daar dankbaar voor en hoop dat ik dat nog heel lang mag doen. Mensen bij elkaar brengen is geweldig.

henk moens schreef op 23 december 2014 om 09:53

goed is ontmoeten mens en dier
zie en luister
kijk me aan
zo is elk een engel

bie schreef op 23 december 2014 om 09:00

Dank u Isabella voor uw nachtelijk gebed. Wij bidden voor u. Waar 2 of meer in mijn naam verenigd zijn….

Marjolein Povel schreef op 23 december 2014 om 08:40

Isabella,
dank je wel voor deze kerstboodschap van hoop. Ik zal een kaarsje voor je branden en bidden zal ik dat het gevoel van alleen staan je niet in de tang zal nemen

LME schreef op 23 december 2014 om 08:02

Isabella
Voor God is niets onmogelijk en wij bidden tot hem dat uw lieve dochter tot inkeer moge komen en de weg naar Moeder zal terug vinden vroeg of laat

Isabella schreef op 23 december 2014 om 03:03

Weduwe geworden op mijn 33ste….voor mijn lieve demente moeder mogen zorgen tot aan haar dood…zorg ik nu voor mijn doodzieke broer… en heb ik mijn enige kind al twee jaar niet meer mogen zien…ze heeft mij verstoten… Het gaat maar door. Mijn hart bloed van alle ellende die ik in mijn leven heb meegemaakt. En toch!! En tóch!!
Hier zien we twee geweldig inspirerende vrouwen die tegen álle verstandelijke beredeneringen in gelóófden en bléven geloven….. Maria kon voluit geloven dat ze de Zoon van de Allerhoogste zou ontvangen in haar maagdelijke schoot en ook haar nicht Elisabeth, onvruchtbaar, ontving nieuw leven in haar schoot…….!! Hoe vaak moeten ook zij wel niet gedacht hebben: Hoe zal dit toch allemaal gebeuren?? En tóch!!
Alsof de tijd in onze mensengeschiedenis even de adem inhield, ontmoetten zij elkaar daar in dat bergland van Juda. Maar zij geloofden dat de woorden van de Heer in vervulling zouden gaan, want ze waren vervuld van de wetenschap, dat voor God NIETS onmogelijk is!! Dat is vooral, denk ik, hun boodschap aan ons, aan mij…
In dit middernachtelijk uur bid ik voor ons állemaal, dat geboorte van de Heer telkens opnieuw de geboorte zal zijn van de HOOP, op nieuw leven, op nieuwe vreugde!! De HOOP op, dat ook in óns binnenste het Kind van vreugde zal opspringen!!
Ik bid de Heer dat ik weer voluit mag uitzingen: Mijn ziel prijst en looft de Heer! Mijn hart juicht om God mijn Redder!!!….

lenie schreef op 23 december 2014 om 02:51

citaat nr. 7 : PRACHTIG

Herman schreef op 23 december 2014 om 00:41

Bijna Kerst en een dankbaar gevoel heeft zich van mij meester gemaakt. Dankbaar dat wij op deze manier naar het feest van Zijn geboorte toe mogen leven. Dankbaar dat we dit samen mogen doen en samen het geloof mogen beleven. Dankbaar voor de mooie commentaren van de mensen in het groepje. Dankbaar dat Hij mij weer iets meer de ogen heeft geopend. Dankbaar richting de broeders Jezuïeten die dit voor ons mogelijk hebben gemaakt.

Marjoelin Povel schreef op 22 december 2014 om 21:28

Lieve Vivian, Je bent niet de enige die zo denkt. Een non uit de Anglicaanse kerk gebruikt in dit verband tegenover mij eens het woord invitation. Ik vond en vindt dat een schitterende weergave van ervaringen in het leven, zorgvuldig uitgekozen door God.

Vivian Heijne schreef op 22 december 2014 om 19:29

Dit geloof ik zeker op deze manier… Je zaait….en het heeft tijd nodig om tot iets moois te komen… Ik geloof Lieve Heer dat al je ervaringen in het leven, zorgvuldig uitgekozen zijn door God. Dus, dat God je ook op een rustige, zorgvuldige manier door de ervaring heen loods. Absoluut niet gejaagd… Als je op een zorgvuldige rustige manier naar je eigen ervaringen kijkt, merk je, dat alle puzzelstukjes zo in elkaar vallen…en het er verrassend uit kan zien…
Toch mooi om te zien hoe God zijn werk doet…..

Leen schreef op 22 december 2014 om 15:00

Allereerst dank voor de gelegenheid van deze Adventsretraite ons aangeboden en waarvan we gretig gebruik van hebben gemaakt en ook innerlijk naar uitzagen. Veel veel dank.
Bij meditatie was ik getroffen door de zin : “”De geboorte van Jezus gebeurt elk ogenblik v:d.dag . Gelovige ogen zijn ogen die Gods aanwezigheid in ons dagelijks leven weten te onderscheiden, in alle dingen. “” Heb God gedankt en ook gebeden voor al degene die samen met ons deze adventsretraite hebben gevolgd in groep als individueel en wens nu aan allen een fijn Kersttijd ( en vragen dat allen die met eerbied de Menswording belijden van hun Heiland en Verlosser, eens met Hem het eeuwige Leven delen, Jezus Christus ,onze Heer .Die met U leeft.) (Deel uit het gebed na het Getijden gebed van vandaag.

Truus groen schreef op 22 december 2014 om 10:27

Maria zal zwanger worden en haar kind zal Jezus heten.De hele mensheid zal dit nieuws horen en ervaren.
Geweldig.
Wat mij raakt is dat ik duidelijk voel dat het oude testament voltooid is er gaat iets nieuws beginnen .
Het zaad was geplant in het oude testament en als het rijp is zal er een nieuwe tijd aanbreken.De wereld wordt een nieuwe richting gegeven.God als mens op aarde . Ik voel mij daarin betrokken

Christine schreef op 22 december 2014 om 10:06

Wat ik heel mooi vind is dat het iedere dag Kerst is ! Iedere dag God laat ons iets meer Mens worden, laat ons iets meer dichterbij Hem staan. Ik ben Dankbaar Heer omdat ik voel dat Jij Je Werk in mij doet. Ik laat Jou doen, vol vertrouwen. Het maakt me blij, van een heel rustige en diepe vreugde. Kerst is al begonnen!

Jan Daem schreef op 22 december 2014 om 08:31

Beste metgezel Jan Degrijse,( 20 december 18:42) , ik blijf het ook moeilijk vinden om deze evangelietekst te duiden…Dat God de lieve vrienden ontwerpers van ‘Kostbaar in Mijn ogen hen op het verkeerd pad zou gestuurd hebben daar ben ik het minder met eens. Voor mij is angst in zeer veel omstandigheden een slechte raadgever. In deze Adventsretraite las ik in week twee de moeilijke zin ‘Bemind worden is heerlijk en confronterend’. Als passievolle Go(u)dzoekers behorende tot de groep her-kauwers wordt van ons de moed gevraagd om moeilijke confronterend teksten te herlezen en te herlezen en niet onder de deurmat te stoppen. In de genadevolle stilte kunnen de mooiste gedachten ontstaan om te blijven groeien met de gekregen zuurdesem vandaag. Misschien totaal vrijblijvend een ondersteunende tip om de moeilijke tekst iets beter te begrijpen. Ga even naar de overweging uit de abdij van Orval terug te vinden op: http://www.metgezelinzingeving.com/wekelijkse-inspiratie/durven-wachten-op-geloof/
Ik wens de verstandige ontwerpers en alle lezers aan de retraite nog een paar zinvolle adventsdagen toe nu het licht sedert enkele dagen zeer stilletjes aan het kiemen is en met Maria Lichtmis ( 2 februari) krijgen wij een geschenk van 1 uurtje meer licht dan vandaag….Zalige en vredige Hoogdag van Kerstmis.

Paul schreef op 22 december 2014 om 06:58

Ook wel eens onrustig in een woelige wereld, maar gisteravond een prachtig kerstconcert gehad, waarin we heerlijk konden meezingen. Zoekend naar God en de blijde boodschap. Ik wil dat ook meer gaan uitstralen…………

Marcel schreef op 21 december 2014 om 23:03

Een onrustige dag gehad. Veel negatieve gedachten, over een conflict in persoonlijke sfeer en over de situatie op mijn werk. En nu pas, elf uur ’s avonds, besef ik dat ik overdag even pas op de plaats had moeten nemen. Even een stiltemoment, een gebed om mijn problemen aan God voor te leggen en Hem om hulp te vragen. Want al dat voortdurende gepieker heeft nergens toe geleid. En dan schiet opeens deze (Engelstalige) zin mij te binnen: ‘Let go and let God’.

Lieve schreef op 21 december 2014 om 22:32

Ik zie voor me een pas geploegde akker,glad geêgd en wachtend op het zaad dat de boer met gulle zwaai over zijn aarde zal strooien.Vraag is maar of onze ‘akkers’ klaar zijn om te ontvangen.
Zo zou ons hart klaar moeten zijn om het woord Gods te ontvangen en om het in ons hart te bewaren.

Isabelle schreef op 21 december 2014 om 21:57

Ik zie God in heel kleine dingen, een mosterdzaadje is heel klein maar kan prachtig zijn. God doet kleine dingen bij mensen en ben Hem dankbaar, laten we onze ogen en ons hart openen voor Zijn woord en zijn Zijn.

hanneke schreef op 21 december 2014 om 21:27

Beste J , 19:03 ik steek nu een kaars aan voor jou gebed naar God. Ik wil ook tevens die kaars aansteken voor een ieder die om zich heen mensen heeft die ze voor god’s aangezicht willen aanbevelen om welke reden dan ook. God is een hoorder van onze gebeden, dat geloof ik.

Martine schreef op 21 december 2014 om 20:23

bijna Kerstmis, hoopvol uitzien, naar Hem ,ook in deze tijd. Waar Hij mens mag worden in deze vele die voorbije weken intens samen op weg waren. Zal de aarde vernieuwen HOOP

Pieter Haasnoot schreef op 21 december 2014 om 19:12

Deze tekst is werkelijk een steun in het dagelijks verwachten van het nieuwe. dank

J schreef op 21 december 2014 om 19:03

Mag ik vragen om te bidden dat mijn zonen mogen zien en ervaren dat zij een parel in Gods hand zijn. Dat ja zeggen op de talenten die hun gegeven zijn leven geeft voor hun en de mensen die hun nabij zijn.
Mag ik vragen om te bidden voor mij en mijn man om het geloof in hun niet te verliezen.
Dank bij voorbaat.

Jeanne schreef op 21 december 2014 om 17:09

Wat doet het deugd om uit jullie reacties kracht te putten.
Aan ieder “DANK JE WEL”! De wind waait en kan je wakker schudden.
Alles wat op je afkomt een plaats geven in je leven en “ja” kunnen zeggen, daar heb je veel.geloof voor nodig.
Ik vraag aan onze goede moeder Maria ,mij en jullie allemaal te helpen om.ons hart te openen en in alle omstandigheden de wil van de Heer te zien. Dat Hij ieder moment opnieuw in ons hart kan binnen dringen en wij Hem kunnen ontvangen.
Nog innige en bezielde dagen toegewenst.

Margriet schreef op 21 december 2014 om 16:23

Na het gebed van vandaag kan ik enkel dankbaar zijn. Dank voor al die goede teksten die een steun en hulpbron zijn bij het gebed, teksten die bijdragen om Gods liefde voelbaar op het spoor te komen. DANK!

lenie schreef op 21 december 2014 om 13:17

Dank je Christine (21.12.11:33)
Zojuist een mooie boeteviering meegemaakt
een paar regels uit het slotlied wil ik hierbij aan u allen doorgeven:
Geef ruimte aan de liefde, in haar leeft God zich naar ons toe
Vergeef het kwaad van wie u griefde; de liefde wordt een mens niet moe
Zij zal de dood nog overleven, geen water blust haar vuren uit;
zij blijft ons tot elkander keren tot alle angst is uitgeluid

Lilly schreef op 21 december 2014 om 12:57

Ik vind dit zo een prachtig evangelie . Het doet mij denken aan school ,daar werd om 12 uur het Angelus gebeden. Of we het allemaal gesnapt hebben ? Ik betwijfel het. Het is ook niet te snappen, het is een geloofspunt en Maria
deed. het . Een daad van geloof en gehoorzaamheid en nederigheid natuurlijk.. Heer. leer ons meer nederigheid te hebben en meer geloof. Komen wij dit soms niet allemaal tekort ? Nog even, dan vieren wij het : “Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Zo diepzinnig, maar zo mooi , Heer, laat ons een echt mooi Kerstmis mogen vieren , zonder al te veel franje ,toeters en bellen, die er niet toe doen.! Amen . Lilly

Mieke schreef op 21 december 2014 om 11:34

Vandaag mocht ik voorgaan in de kapel van Sint Egbert op Schiermonnikoog. De overweging ging over dit gedeelte van Lucas. Nu een heel nieuwe ervaring door het gebed, dat ik als eerste van buiten kende, Wees Gegroet Maria, anders te bidden en te doorleven.

Christine schreef op 21 december 2014 om 11:33

“Gegroet Maria” Gegroet Annet, Gegroet Len, Gegroet LK, Gegroet Hanneke, Gegroet Jadwiga, en gegroet aan alle deelnemers van deze retraite. Ik was geraakt vandaag omdat ik voelde ook dat ik door deze tekst “gegroet” werd.

Annet schreef op 21 december 2014 om 09:02

Bij vers 37 blijft mijn aandacht hangen:
Want ‘geen woord van bij God zal machteloos zijn’! (Genesis 18:14).
Laat de Eeuwige ook met zijn Woord in mijn leven aanwezig zijn.
Woord van Liefde en Trouw en Geduld.
Laat ik zo het Goede en de Goede mogen vinden!

Len schreef op 21 december 2014 om 06:51

Dank je Jadwiga ,je hebt mij diep geraakt door de eenvoud waarmee je de tekst klaar en duidelijk verwoord.

LK schreef op 21 december 2014 om 01:52

Een verhaal dat ik op de katholieke basisschool leerde kennen. Een overbekende tekst zou je kunnen zeggen. Maar deze keer heb ik hem met andere ogen gelezen en begrepen. Ik las veel meer erin dan vroeger: de natuurlijke angst, de twijfels bij Maria. Ik besefte pas het ongelofelijk, onbegrijpelijk karakter van de opdracht van God. Wat had zo’n boodschap zoals een bom uit de hemel moeten vallen! De gevoelens van twijfels en tegenstrijdigheid van Maria bleven waarschijnlijk een hele lange tijd daarna lang nadat de engel vertrok. Maria aanvaardde de opdracht van God maar in feite hoefde ze niets meer te doen. Zij werd door de Heilige Geest zwanger en vervolgens moest zij gewoon de zwangerschap uitdragen. Gewoon passief de Zoon van God ontvangen. Was dat niet moeilijk voor haar? Tegelijkertijd denk ik, ook wij allemaal zijn Maria….ook wij dragen de Zoon van God in ons…maar wat een verschil tussen Maria en mij…en ik blijf worstelen met de vraag: wat is Gods opdracht aan mij? Hoe kan ik de Zoon van God baren ? (open-baren?) Zal dit mij ooit lukken voordat ik sterf?

hanneke schreef op 21 december 2014 om 00:10

Wat mij vandaag heeft aangesproken zijn de volgende teksten uit mijn stilteagenda. Het sluit voor mij aan op de tekst van vandaag (zaterdag). “Wie stopt met oordelen, word stil en kan ontvangen”. En ; “Een woord is zinloos als het mij noch een ander vooruithelpt en ook die bedoeling niet heeft”. Ik wil hier aan werken in mijn leven. Dat probeer ik al maar soms reageer ik tegen mijn vader verkeerd. Ik wil hem laten voelen zonder woorden dat ik van hem houd ( en vooral dat jezus van hem houd) en niet meer ingaan op negatieve discussies.

Jadwiga schreef op 20 december 2014 om 21:17

Hartelijk dank voor tekst; ” Gods menswording is onomkeerbaar en voortdurend.
De geboorte van Jezus gebeurt elk ogenblik van de dag”
deel tekst van ” 1. Week thema nr.4 ” Het is al aan het kiemen”.
Bijbel deel tekst: ” De Heilige Geest zal over je komen” .(over Maria).
Natuurlijk ! Maria is door de Heilige Geest met Goddelijke Kiem-Vonk vruchtbaar van kindje.
Dat Kindje is Goddelijke Geest Kindje.
Maria is uitgenodigd de Goddelijke Geest Kindje Jezus noemen.
Alle Mannen en Alle Vrouwen kunnen door “Goddelijke Geest Vonk” geraakt worden, elke dag opnieuw en opnieuw.
In Hart van Alle Mannen en in Hart van Alle Vrouwen kan “Goddelijke Geest Kindje” beginnen te ontkiemen, zodat Geboorte van “Jezus” elk ogenblik van de dag kan geschiedde.
” Kindje nodig is koesteren met Liefde en Zachtheid “.
” Goddelijke Geest Kindje nodig is koesteren voor verder laten groeien”.
Alle Mannen en Alle Vrouwen hebben dat vermogen.
Goddelijke Geest Kindje in eigen Hart laten groeien.

Jan Degryse schreef op 20 december 2014 om 18:42

Ik blijf het moeilijk vinden om deze passage uit de bijbel te duiden. En ik stel vast dat deze ook een “struikelblok” is voor zoveel anders-gelovigen. Was het wel verstandig om deze tekst die zo controversiëel is uit te kiezen in deze week ? God bemint elk van ons, maar Jezus heeft dit keer niet ècht onze lieve vrienden ontwerpers van deze retraite geïnspireerd vrees ik. Mijn eigen (theologisch wellicht oncorrecte )interpretaie is dat de jonge Maria een voorgevoel had dat haar zoon grootse daden zou verrichten…. En dat Jozef dit beaamde omdat hij onveraardelijk hield van zowel zijn vrouw als zijn kind. Is dat niet de essentie ?

Godelieve schreef op 20 december 2014 om 14:56

De nieuwe mens: innig medeleven, zachtmoedigheid, geduld… Ik haal er maar enkele woorden uit die mij het meest raken en waarnaar ik zo verlang. Het vraagt een hele ommekeer, weg van de eigen spontane reacties, meer gefocust op Jezus zelf die het ons voordeed. En toch mogen wij telkens en telkens weer opnieuw beginnen. Daar zijn maar twee woorden voor: diepe dankbaarheid. Moge kerstmis dat ook in mij en in ons allen heel concreet maken.

Lilly schreef op 20 december 2014 om 14:31

Ik zou wel wat meer verdraagzaamheid willen hebben. ER zijn nu eenmaal mensen , die werkelijk onuitstaanbaar zijn , en helaas ook in mijn omgeving. Je kan daar allerhande verklaringen bij verzinnen [ die nog hout snijden ook] , maar het feit blijft bestaan, dat ze onuitstaanbaar zijn ,en graag meester over jouw willen zijn en dat gaat nu eenmaal niet . In het ene geval is er gelukkig de genade van afstand , weer eens wat anders dan genade van bijstand , in het andere geval woont het helaas naast me , en zit er weinig anders op , dan in hemelsnaam er maar met een wijde boog omheen lopen. Die laatste mensen, hebben ons helaas veel kwaad berokkent ,door zich met onze zaken te bemoeien , en of je nu gestoord bent of niet, in de praktijk maakt het helaas niet zoveel uit., of je het nu wilt of niet, je zult , je zult er mee moeten leven ., en dat valt vaak niet mee.!!!
Verdraagzaamheid is dan het enige wat erop zint, meer is helaas niet mogelijk. Lilly

Christine schreef op 20 december 2014 om 14:17

Ik las de reacties over de persoon die niet verzorgd was op een verkeerd adres. Ik lees in de reacties wantrouwen, en dat in deze tijd het onmogelijk is om iemand te vertrouwen. Ik moest denken aan de Bijbel en het woord van Jezus : “wat jullie met de kleinste doen, doen jullie het voor mij”. Jezus koos ook de mensen die “niet verzorgd” waren, die aan de rang van de maatschappij waren. Ik respecteer de angst, en begrijp ook dat ht belangrijk is om niet te naïef te zijn. Maar ook deze man, met zijn fiets, is volgens mij kostbaar in de ogen van God.

christien schreef op 20 december 2014 om 12:13

Vandaag staan we tegeover de nieuwe mens, als in Jesaia 11. Je bekleden met de Geest van God. Dat is niet een snelle omkleedactie, maar een heel proces van groei, van bijstelling van identiteit, van geloven dat het licht in het diepste van je wezen voldoende basis is om God en zijn Geest te ontvangen, je er mee aan te kleden. Ik merk dat het voormij ook een afleggen van mijn “oude kleren” is, de mythe, het verhaal dat ik ben om een nieuw verhaal te worden van eenvoudig vertrouwen in Gods vrede, ook in en om mij, voor elk ander op mijn weg.

Marjolein Povel schreef op 20 december 2014 om 11:39

In de geloofsimpuls 3 leerden we dat we in de Advent leren dat God in onze werkelijkheid aanwezig is. Zelf maak ik al jaren aantekeningen (dat raad ik een ieder aan!) in mijn bijbel en wat bleek: de tekst van vandaag heeft ook tot mij gesproken in 1993. Ik kon dus rustig over mijn groei nadenken. Dan word ik alleen maar heel stil, al is mijn lankmoedigheid nog ver te zoeken. We vergeten vaak hoe God op onze deur klopt. Lieve Jezuïeten – hoewel ik een retraite van een maand heel lang vind – heeft deze retraite wel veel effect wat mij betreft.

Lieve schreef op 20 december 2014 om 11:34

Wil ook mij uw heilige Geest schenken,God,net zoals gij toen bij Maria deed.Laat uw liefde mij overschaduwen en in mijn hart een bron van vreugde doen ontspringen.Maak van mij een enthousiaste en warmhartige Christen.Geef mij de durf heel mijn leven door u te laten bepalen en met alles wat ik heb en wie ik ben,”Ja” te zeggen op uw uitnodiging om Jezus in mij te laten geboren worden.