Gastenboek

Sylvia schreef op 4 maart 2018 om 08:57

Heer, U raakt mij zo diep, dat mijn vaste overtuigingen zijn verschoven. Jezus U leeft ons voor hoe te leven, Ik put kracht uit Uw onvoorwaardelijke liefde. O hoe moeilijk is dit soms in praktijk te brengen. Maar toch…….met vallen en opstaan blijkt dagelijks biddend dit de enige weg.

Carla schreef op 4 maart 2018 om 08:34

Daar het mensen hart en het gedachten goed van mens tot mens verschilt is het moeilijk om innerlijke vrede te bewaren. Laat staan verdraagzaamheid wanneer de noodzaak niet aanwezig is. God zij met ons.

Esther schreef op 4 maart 2018 om 08:20

Ik dank God en jullie – als partners en medewerkers van God – voor deze prachtige retraite! Ik volg deze retraites al jaren en heb altijd al sterk mogen ervaren dat God in deze gebedsperioden eens te meer tot mij nadert en spreekt. Deze keer ervaar ik veel bevestiging van God: de Weg is smal, moeilijk en eenzaam, maar het is wel de Weg die God voor mij heeft voorbestemd. Hij beloont en zegent mij door Zijn intieme Aanwezigheid. In grote vreugde zing ik het lied (LdH): Ik heb de Heer aan mijn zij, Hij is alles voor mij!

Carla schreef op 4 maart 2018 om 08:13

De stem verheffen is een goede zaak, onbeheerst gedrag evenzo niet maar wel menselijk. . daadwerkelijk geweld gebruiken is zo wie zo uit den boze, dat zal de tempel niet het geval zijn. In dialoog gaan lijkt mij de beste oplossing. Weten van waaruit beiden handelen of wensen te handelen kan voor begrip zorgen.

Nadia schreef op 4 maart 2018 om 07:39

Ieder mens wordt eens geconfronteerd met bepaalde zaken waarbij hij slachtoffer wordt of werd.
Een gelovig, Protestante man had ik buiten gezet omdat hij sloeg door zijn frustratie en jaloezie.
Dit hoort niet !

t ina schreef op 4 maart 2018 om 07:16

Als ik deze lezing bemediteer denk ik steeds… wat gaat er gebeuren met al onze kerken, tempels voor de Heer gebouwd ? Wat gaat er van komen , Liever tehuizen voor vluchtelingen dan tempels om geld te maken ! Heer maar dan van ons de levende tempels !

Mariejan schreef op 4 maart 2018 om 00:15

Heb ik lief? Ja, ik heb lief, maar niet alles en iedereen altijd. Misschien is een klein beetje echt liefhebben genoeg om God te kennen. De ervaring hebben van het liefhebben. Af en toe God, die liefde is, kennen.
Concreet in mijn leven betekent dat ik open wil staan voor het verhaal van de mensen, luisteren wat achter de woorden ligt. Luisteren … en de weg is onbevooroordeeld leren luisteren.

Elly van der Gulik schreef op 3 maart 2018 om 22:23

Liefde is: samen aan één doel werken

Luís Weel schreef op 3 maart 2018 om 22:10

Een huisvader, op zijn sterfbed, keek zijn vrouw aan en met gesmoorde stem zei hij: “Nu kan ik niet meer voor jou zorgen.” Dat was zijn grootste pijn bij zijn overlijden.
De bezetenheid van willen zorgen voor de ander, helpen, bijstaan wanneer het nodig is, er zijn voor een ander, dat is misschien wat het meest karakteristiek is aan de liefde. Jammer genoeg komt het bij ons, zwakke mensen, maar al te vaak voor dat we dat niet kunnen opbrengen omdat we teveel onszelf willen redden.
Een ander punt van echte liefde is: “Vergeven”. Niemand van ons is volmaakt. Als je liefhebt, kun je de ander aanvaarden zoals hij of zij is. in alle beperktheid en vanuit het hart weten te omarmen.
Moge Gods liefde voor ons altijd het richtsnoer zijn in mijn leven. Dan wordt alles goed.

lieve 2 schreef op 3 maart 2018 om 21:15

Soms ben ik verontwaardigd om het gedrag van anderen.Hoe reageer ik dan? Het valt me op dat ik vroeger meer in zulke situaties verzeilde dan nu. Ik herinner me: groepjes tieners die opzettelijk voetpad en fietspad blokkeren, zodat voorbijgangers letterlijk “in een grote boog er omheen moeten”. Meermaals meegemaakt. Dan heb ik telkens me zwijgend een weg gebaand door de groep heen , bang, maar dat lukte. Bij wandelingen met mijn hond werd er tweemaal naar Black gestampt. Toen het dier op mijn arm genomen en rap ervandoor Zonder iets te zeggen. om erger te voorkomen.Als het om een bekende gaat, wel geprobeerd iets achteraf ter sprake te brengen. Moeilijk te vergelijken met de houding van Jezus toen in de tempel. In verband met geloofszaken was ik nooit in een dergelijke situatie. Of besefte ik het niet?

Geert schreef op 3 maart 2018 om 19:20

Beschrijving van echte liefde

1 Stel dat ik de talen van de mensen en van de engelen kon spreken. Maar als ik dat zonder God deed, was het alleen maar lawaai. 2 Stel dat ik kon profeteren, al Gods verborgen plannen kende, alles wist wat er te weten valt en zoveel geloof had dat ik bergen kon verplaatsen. Maar als ik dat zonder God deed, stelde ik niets voor. 3 Stel dat ik alles wat ik had weggaf aan de arme mensen, en stel dat ik er trots op kon zijn dat ik mijn lichaam opofferde vanwege mijn geloof in de Heer. Maar als ik dat zonder God deed, had ik er niets aan.

4 God is geduldig en vriendelijk. God wordt niet jaloers. God schept niet op en vindt zichzelf niet vreselijk belangrijk. 5 God zegt of doet geen onaardige dingen en denkt niet alleen maar aan zichzelf. God raakt niet verbitterd. God vergeeft als een ander iets verkeerds heeft gedaan. 6 God is niet blij met oneerlijke dingen, maar met de waarheid. 7 God vertelt fouten van andere mensen niet door, God denkt altijd het beste van een ander en blijft altijd geduldig. 8 God schiet nooit tekort en verdwijnt nooit.

Zo is onze (mijn) God! Een deel uit 1 Korinthe 13 een klein beetje aangepast.

agnes schreef op 3 maart 2018 om 18:37

Ja, soms Heer durf ik een negatief oordeel vormen over het doen en laten van mensen. Ik oordeel, zonder te weten wat de drijfveer is van die mens. Vergeef mij Heer, telkens ik een oordeel vorm over uw mensen. ‘Oordeel niet en ge zult niet geoordeeld worden’ heb je zelf gezegd

Nadia schreef op 3 maart 2018 om 18:28

wij zijn geschapen naar zijn beeld en wij dragen ook zijn hart. Als we naar ons hart luisteren met ogen dicht, … heel diep vanbinnen hunkert naar liefde maar geven we onze hunkering over naar onze naasten en krijgen we een verbondenheid

lilian S schreef op 3 maart 2018 om 15:49

Hij heeft ons geschapen en heeft ons met zijn liefde omringt. Hij heeft ons geleerd om elkaar te vergeven, dat is ook zijn liefde. Ik bid tot Hem, leer mij liefhebben ook als het moeilijk is. Ik dank U dat U mij zoveel goeds geschonken hebt.

Olivia schreef op 3 maart 2018 om 11:32

God is liefde… geen oordeel.
God is liefde… geen haat.
God is liefde… alle geduld.
God is liefde… alle macht.
God is liefde… alles wat je nodig hebt.
Ja alles wat we moeten hebben is liefde voor God en de mensen.
Dank U Heer voor Uw barmhartige liefde.

Godelieve schreef op 3 maart 2018 om 10:02

Liefde: wat betekent dat voor mij? Elke keer weer opnieuw beginnen, de eerste stap zetten, vooral naar wie mij kwetst. Als ik een nieuw kans krijg, dit ook aan die persoon gunnen, heel concreet dan. Lieve God, kom dan met uw kracht, met uw Geest. Laat die in mij en door mij spreken in al mijn daden, gedachten, gebeden. Kom, heilige Geest.

Monique schreef op 3 maart 2018 om 09:42

Heer laat ons liefhebben,ook als het wat moeilijk is.
Er zijn verschillende soorten liefde.
Maar echte liefde kent geen grenzen.

maria schreef op 3 maart 2018 om 09:27

Liefde…wat is liefde eigenlijk? Ik voel me nu met liefde omringt: een warm huis met een vriendin die luistert naar het Stabat Mater en ondertussen een puzzel maakt van Mont Saint Michel, Jetje het jonge poesje op een dekentje bij haar op tafel, Joepie de stoere kater op een stoel naast haar. En ik zit in mijn schrijfhuisje, heb net gemediteerd in een comfortabele orenstoel, loop straks door een licht besneeuwde tuin via de keukendeur naar binnen en voel me thuis.

Agneserk schreef op 3 maart 2018 om 01:18

In Deurne is gisteren een man zonder papieren dood langs de straat gevonden, dood gevroren ! Waar bleven zijn engelen. .. Ook ik heb een kamer vrij in mijn huis. Waarom zien we niet ? Waarom laten we dit gebeuren ? Ik voel verdriet om deze eenzame man die ik niet ken. Hoe kan ik dit goedmaken ? Krijgen we hiervoor vergeving ?

jail schreef op 3 maart 2018 om 00:44

Meestal denk ik aan de woorden God vergeef ze want ze weten niet wat ze doen. Deze woorden hebben me al veel geholpen om te kunnen vergeven.
Zelf vergeving krijgen is bij mij moeilijk. Meestal zie ik mijn eigen fouten niet in. Bezinning heb ik dan nodig. Dan zie ik in dat er in mij boosheid zit. Jaloezie is een vervelende zonden. Soms ben ik me niet bewust van mijn eigen fouten.

Bewust fout doen is dan uit boosheid. Vroeger hadden we de biecht om vergeving te vragen en bewust te worden van onze gebreken. Als kind had je het gevoel dat alles vergeven was na een biecht. Als kind heb ik leren zoeken naar mijn tekortkomingen. Het lied heb ik vandaag iemand pijn gedaan. De laatste tijd vergeet ik het te veel.
Heer geef mij van Uw Liefde, dat ik ze door geef. Vergeef me dat ik alles voor mezelf wil houden. Heer blijf me, ons nabij. Amen.

Mariejan schreef op 2 maart 2018 om 23:43

Ik kan het wel opbrengen om een ander te vergeven, die mij kwaad gezind was. Maar ik merk wel dat ik voorzichtiger ben geworden naar die ander toe. Kijk toch meer de kat uit de boom, ben niet meer spontaan open. Er is iets gebeurd en dat is niet zomaar weg te poetsen. De verhoudingen zijn veranderd. Misschien een opstap naar een volgende stap en dat is langzaam elkaar weer gaan vertrouwen. Elkaar ook weer op een nieuwe manier zien. Dat is niet negatief.
Ik geloof wel dat ik liefde betoon, openheid voor een ander. Ik sta vertrouwvol in het leven. Ik geloof in Gods liefde voor mij. Maar ik ben wel veel voorwaardelijker dan God. En eigenlijk denk ik dat God ook wel enigszins voorwaardelijk is, want wanneer kom je in Het Rijk der Hemelen? – als je zachtmoedig bent van hart!

Carla schreef op 2 maart 2018 om 23:19

Liefde is krachtig en zachtmoedig. Hierbij denk ik aan de opvoeding van onze kinderen., Natuurlijk maak je fouten Hen waarden meegeven, nee kunnen zeggen,, maar ook je eigen belang doorzien en er zijn voor de ander.zijn uitingen van liefde. Liefde komt en gaat en verstild in het innerlijke proces van de ziel. Dankbaarheid is eveneens een uiting van Liefde , God dank.

Luís Weel schreef op 2 maart 2018 om 22:31

“Ik heb het geprobeerd om liefde te tonen. Ik kan redelijk gemakkelijk begrip opbrengen voor de fouten van anderen.” Toch blijft altijd de vraag open: Wat is echte liefde?
Het feit dat God mij liefheeft, geeft vertrouwen dat ik mijn levensweg wil voortzetten ondanks het besef van zoveel tekortkomingen.
Angst voor een straffende God heb ik niet. Ik laat het maar aan Hem over wat Hij met me doet. Jezus woorden: “Haar vele fouten zijn haar vergeven, omdat ze heeft liefgehad,” dienen mij tot troost en geven moed.

lieve 2 schreef op 2 maart 2018 om 22:21

Dat God van ons houdt werd me thuis en in mijn beveiligde opvoeding heel sterk meegegeven. Alles was er van doordrongen. Ook dat God Liefde was en dat we daardoor en in dat besef tot volwassenheid moesten groeien, in liefde voor God en voor elkaar. Achteraf besefte ik wel dat een en ander te sterk benadrukt werd. Een concreet voorbeeld daarbij de prent “God ziet mij, hier vloekt men niet’ met het ons doordringend aankijkende oog van God. Of in de vastentijd de nadruk op het niet-snoepen , met puntenkaarten en wedijver. Misschien slaat de balans nu wel te sterk over. Het langzaam doorgroeien naar het besef van Gods liefde was een herademing en een sterkere stimulans dan angst en wedijver. Dank u, Heer, omdat Gij Liefde zijt en dat ik dat zo dikwijls ook met anderen kan beleven.. En sta de jongeren bij die in deze wereld tot haat worden opgevoed.

Veerle schreef op 2 maart 2018 om 21:59

Vader ,
Er is maar één weg om tot Jou te komen en dat is liefde . Ik heb nooit anders gedacht . Hoewel ik Je , omwille van de liefde , ook wel eens vrees , want liefde kan ook een uitputtingsslag worden , wanneer we zodanig opgaan in het verhaal van een medemens dat we onszelf gaan verliezen. Liefde tot het uiterste ? Liefde in de zelfgave , dan ook in de aanvaarding dat we maar mensen zijn en daardoor onvolmaakt , en dat ook kunnen toelaten . Ik heb het moeten leren , als ik Jouw boodschap wil begrijpen .

Olivia schreef op 2 maart 2018 om 19:51

Heer Jezus, leer ons liefhebben. Liefhebben zoals Gij. Liefhebben vanuit U. Liefhebben in Uw Naam.

Melchior schreef op 2 maart 2018 om 18:42

Vergeven maakt vrij.
Liefde maakt blij,

lilian s schreef op 2 maart 2018 om 15:40

De liefde die Hij ons schenkt door onze zonden te vergeven maakt mij nederig. Het heeft mij veel moeite gekost om zelf te vergeven. Ik werd diep gekwetst, Door gebed kreeg ik mijn innerlijke rust terug en kon haar vergeven. Ik dank de Heer voor zijn goedheid.

doke schreef op 2 maart 2018 om 14:00

Ik geloof in de goedheid van de Heer, dat Hij altijd klaar staat om zijn afgedwaalde kinderen weer een onderdak te verschaffen. Toch ben ik steeds weer geneigd om te vragen om vergeving…(dat lijkt wel op ongeloof!!!)
Maar gerustgesteld kan ik beloven beter te doen dan voorheen en vragen om door hem geleid te worden, dat is alles wat Hij van me wil en ik ben daar heel dankbaar voor. Anderen vergeven is voor mij nooit een punt geweest, dat ligt in mijn aard, vergeving ontvangen en geven gaan samen in mijn denken. Help mij Heer U trouw te blijven en mij te leiden naar het goede dat U van ons vraagt…

Maria schreef op 2 maart 2018 om 12:14

Vergeven. Het lijkt een actieve daad om vergeving te krijgen of te geven, maar het gebeurt in liefde. Die weg wil ik telkens blijven gaan.

Segers schreef op 2 maart 2018 om 11:04

Goede Jezus, Jij houdt echt van de profeten in onze eigen omgeving. Laat mij ook echt van hen houden die Jouw Woord spreken en laat mij naar Jou luisteren doorheen de woorden van die profeten.

Mia schreef op 2 maart 2018 om 10:33

“breng ik het op om anderen te vergeven, ook als ze weinig liefde tonen”, ik vind het moeilijk..Anderen vergeven als ze spijt tonen is gemakkelijk, maar als je snakt naar hun liefde en aandacht en je weinig terugkrijgt is het moeilijk zelf zo liefdevol te blijven. Jezus echter blijft liefdevol en barmhartig wachten op mij , ik die Hem te weinig aandacht schenkt ! Heer, leer me de stilte vinden om u meer te ontmoeten en te beminnen.

Monique schreef op 2 maart 2018 om 10:20

Voor mij ligt de waarde van de meditatie in het feit dat ik mij heel nederig voel tegenover God,die er altijd is voor mij:ik tracht,door het steeds herhalen van mijn meditatiewoord,Maranatha,heel nederig en eenvoudig te leven.
In die gesteldheid,ben ik gewoonlijk in staat,mijn medemensen aan te voelen.
Heer geef mij de kracht om dit vol te houden en er gelukkig om te zijn

Geert Claeys schreef op 2 maart 2018 om 10:10

Als je diep gekwetst bent door het gedrag van iemand is het bijzonder moeilijk om zo maar te vergeven. Zeker als de persoon in kwestie geen enkel teken van begrip laat zien. Jezus suggereert om dat toch te doen o.m. in de Bergrede. Maar daar staan nog een aantal “morele hoogstandjes’ opgesomd. Zij vormen de kern van zijn boodschap omtrent het Godsrijk. Ze zouden moeten kunnen, maar zijn haast onhaalbaar. Helaas.

Mariejan schreef op 2 maart 2018 om 00:01

De ontmoeting met de Heer, met de mens. Met kwetsbare mensen. Vlak voordat ik ging bidden/mediteren zette ik heel even RTL4-Late Night aan. Er waren twee mensen aan het woord over de opvang van dak- en thuislozen in deze barre koude dagen. Vooral de jonge vrouw, een maatschappelijk werkster, maakte veel indruk op me. Er ging zoveel liefde van haar uit als ze over de kwetsbare mensen sprak en ze ging zo stralen als ze zag wanneer het beter met ze ging, hun leven meer op de rit kregen. Ik vond het heel inspirerend. Ik heb de site opgezocht http://www.ontmoeting.org. Deze organisatie laat zich inspireren door de liefde van Christus. Ik heb zo het vermoeden dat ik dit niet voor niets zag. En hierna kreeg ik de tekst van vandaag om te bemediteren. Zacht leidt Hij me en trekt Hij me aan koorden van liefde mee. Steeds meer besef ik dat ik grootgebracht ben in liefde. Het kind dat ik was besefte dat nog niet.

Fons schreef op 1 maart 2018 om 22:42

Maak een goed mens van mij Heer.

Bernadette schreef op 1 maart 2018 om 22:22

Ik weet, dat ik me mag laten leiden door mijn schepper.
Hij kent de weg die ik het beste ga.
Samen op weg, het is zoveel veiliger..

Luís Weel schreef op 1 maart 2018 om 21:35

Als kind had ik er geen benul van hoe bezorgd mijn ouders waren om mij groot te brengen. Naarmate ik opgroeide, begon ik me meer en meer rekenschap te geven van de zorg van mijn ouders en hun inspanning om het me mogelijk te maken een weg te vinden in het leven.
Tegenover God voel ik me vaak een kind dat niet aanvoelt dat Hij altijd met me bezig is, Het gebeurt gewoon, maar ik sta er niet bij stil en maar al te vaak lijkt het erop dat ik er alleen voor sta in het leven en is Hij de afwezige, de zwijgende God..
Een oude priester van boven de negentig zei een keer: “Ik denk dat God mij vergeten is, daarom ga ik niet dood….of misschien laat Hij me expres in leven om me een kans te geven uit de zonde op te staan en te getuigen van Zijn eeuwige liefde en trouw aan ons allen.

Olivia schreef op 1 maart 2018 om 20:40

Ja Heer, U bent een vergevende God. Zo goed en liefdevol voor ieder van ons. Heer, leer ons ook te vergeven. (mat.6:12) “” en vergeef ons onze schulden gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren”” Toch is vergeven niet altijd makkelijk, het kan zelfs erg moeilijk zijn, vooral als men niet helemaal door heeft wat vergeven betekent. Dank U Heer, voor U barmhartige liefde.

Conny schreef op 1 maart 2018 om 20:29

Vergeven. Een ander vergeven en die opnieuw laten beginnen daar heb ik niet zo’n moeite mee. Ondanks dat ik een blij en vrij mens ben heb ik nog steeds moeite met mezelf te vergeven. Wanneer je in je leven een grote fout hebt gemaakt is het moeilijk om daar dan toch iets positiefs uit te halen en daar verder op te bouwen. Ik heb nog steeds moeite met de fout die ik destijds gemaakt heb. Hoe kun je zoiets omkeren? Hopelijk mag ik het nog eens gaan zien en voelen. Ik hoop dat me dat nog gegeven wordt.

Carla schreef op 1 maart 2018 om 19:02

Zonden is een woord dat we hebben meegekregen. Dat dit woord inhoud heeft komt voort omdat we mens zijn en niet altijd handelen naar eer en geweten wat een hoop ellende kan veroorzaken. Dat we in zonden geboren zijn roept bij mij veel weerstand op. Dat Jezus onze zonden op zich nam vond ik en vind ik nog steeds zeer liefdevol. De schaamte en de dankbaarheid worden geweven. En dat kleed draagt de mens.
Vergeving geven en ontvangen is van grote waarde omdat leren liefhebben een groot geschenk is. Vroeger vond ik het woord zonde beangstigend, nu zie ik het als een leermoment voor mezelf en ook voor anderen.

Anke schreef op 1 maart 2018 om 19:00

Deze keer weinig mee gedaan met de retraite vanwege een fikse griep. Nu al dag 9. God zorgt voor mij. Hoop op spoedig herstel van Mn lichaam. Graag gebed. Fijne avond

nadia schreef op 1 maart 2018 om 18:19

Het altruïsme is herkenbaar en herkenbaarder. Ik ben blij dat de rollen niet omgekeerd waren maar verlang toch ook eens dat iemand voor mij letterlijk kan zorgen. Ook al heb ik altijd de kracht gekregen door God om voor mezelf te zorgen.

Jeanne schreef op 1 maart 2018 om 16:21

Ik kan mij alleen maar aansluiten bij Agnes.
Dank U algoede Vader voor zoveel weldaden die ik mocht ontvangen
In gans mijn leven. Dank u, Moeder Maria, omdat u mijn voorspreekster,
mijn advokate zijt bij de Heer.

Truus schreef op 1 maart 2018 om 15:18

Dank U wel Heer dat u er altijd voor mij bent.

lilian s schreef op 1 maart 2018 om 12:36

Ja, Heer in uw liefde en trouw zien wij uw goedheid voor de mens. Alleen beseffen wij het niet, dat u het bent die ons leid met woord en daad. Die ook tot ons zal spreken als wij vragen naar uw Naam.

agnes schreef op 1 maart 2018 om 10:28

Ja heer, Ik was als Efraïm. Ik was zo ver van u geraakt en jij hebt mij (dank zij lieve medemensen) bij de hand genomen. Jij bracht mij terug naar de veilige haven van gebed, bezinning en rust. Jij hebt gezorgd dat ik opnieuw de Liefde vond. De Liefde met grote en kleine letter. Jij hebt me verlost van vele, zware lasten die op mijn leven drukten. Heb dank Heer, voor uw grote liefde voor mij en de hele mensheid

maria schreef op 1 maart 2018 om 10:01

Ik raak het onderscheid tussen mijn ik, die dit leven leeft: en mijn ik, die deel uitmaakt van een veel groter geheel een beetje kwijt. Dagelijks leven en leven in een religieus besef: het zijn toch geen tegenstellingen. Ik kan de consequenties van het samenvallen van die twee niet overzien. Hoeft ook niet, denk ik nu. Ik ga mijn dag maar gewoon beginnen in het vertrouwen dat dit gewoon genoeg is!

Monique schreef op 1 maart 2018 om 09:46

Tijd moeten we maken voor elkaar,zo eren wij God,die steeds om ons geeft.
Met zachte hand geleidt Hij ons.
Maar soms is Hij wat dwingender,,omdat de nood groot is.
Ik tracht mijzelf te blijven en Hem te vertrouwen.
Tijd te maken voor Hem

Carla schreef op 1 maart 2018 om 09:36

Zorg geven en ontvangen is van wezenlijk belang. Vele gaven hebben wij gekregen die tot ontwikkeling zijn gebracht. De mens behoort goed te luisteren om zich af te stemmen op hetgeen wat nodig is. Overgave en vertrouwen is van belang om zorg te ontvangen. De politiek is bij machte om dit in goede banen te leiden.