Gastenboek

lilian S schreef op 25 maart 2018 om 15:47

Hij komt in de naam van zijn vader om ons voor te gaan. Ik noem hem bij zijn naam, de gezegende. Hij gaat ons voor in het lijden om zo de mensheid te redden. Als mens is het moeilijk te bevatten dat u zoveel hebt moeten lijden. Ik loop achter hem aan en hoor de roep Hosanna maar ook kruisig hem ,het raakt mij. Ik wil u loven en prijzen want door uw lijden ben ik verlost Heer.

lenie schreef op 25 maart 2018 om 14:39

Palmpasen: aan allen, een goede “Goede Week” en een Zalig Pasen …..
….. opnieuw beginnen waar de draad gebroken is …..

Tanja schreef op 25 maart 2018 om 13:54

Hosanna een roep om hulp.
Daar komt onze Redder en Verlosser gezeten op een ezel Jeruzalem in.
Achter hem aan met al mijn twijfels en onvermogen.
Heer kom mijn ongeloof tegemoed.
Duizend maal dank mijn Heer en Verlosser

Jeanny schreef op 25 maart 2018 om 12:54

Voor allen die deze retraite volgen wil ik bizonder bidden deze week; dat wij allen Jezus mogen Zien en Troosten in onze omgeving en dat zo de graankorrel mag sterven en we een Zalig Pasen kunnen vieren! Heeft Jezus ons zelf niet zo bemoedigd op Zijn kruisweg……

Carla schreef op 25 maart 2018 om 11:15

Het is een grote verantwoordelijkheid wil ik meelopen met Jezus. Ik voel een steen in mijn maag en heb veel vertrouwen nodig in het geloof van de Vader.. Ik kan nog niet juichen en voel me klein in deze wereld.
Toch wil ik juichen! Hosanna hosanna.

Monique schreef op 25 maart 2018 om 10:30

Ook deze week probeer ik,in alle.nederigheid en in trouw bij Jezus te horen,Hem lief te hebben.
Wat betekent Palmzondag,de Goede week,Pasen in de huidige tijd?
Hetzelfde als altijd.
Geloof,Hoop en Liefde zijn van alle tijden!
‘La Petitie Fille Esperance’,zoals Peguy haar noemde,verricht nog steeds wonderen in ons hart.
Als we maar luisteren!

Lilian J. schreef op 25 maart 2018 om 08:40

Ik ga achter HEM aan, want ik houd van HEM. ZIJN liefde verbindt mij door naar anderen en laat mij leven in dit “aardse leven”AMEN. Gezegende Palmzondag.

Trees schreef op 25 maart 2018 om 07:10

Ook vandaag wil ik u mijn Jezus loven en prijzen voor zoveel liefde Gij zijt mijn Koning moge vele mensen u als de Koning erkennen Hosanna Gij die komt

Nadia schreef op 25 maart 2018 om 07:06

Ik laat mijn eigen hart over

Mariejan schreef op 25 maart 2018 om 00:07

Micha zegt mij, dat ik een mens ben die weet wat goed is en weet wat de Heer van mij wil: recht doen, trouw zijn en nederig de weg gaan van mijn God. Ik versta dat laatste zo: dezelfde weg gaan als God. Maar ik ben een mens en voor mij is het moeilijk de weg te gaan van God. En daarom is mij de mogelijkheid tot nederigheid gegeven. Ik gebruik liever het woord bescheidenheid. Alleen in alle bescheidenheid kan ik die weg gaan. En anders wordt het hoogmoed. Ook hoop ik onderweg liefdevol genoeg te zijn.

Truus schreef op 24 maart 2018 om 22:53

Morgenavond Johannes Passion, wil er naar toe, gewoon tot rust komen en ontspannen. Heer ik hoop dat mijn gezondheid het toelaat, vindt het een mooie voorbereiding voor de stille week, voor de zware operatie van mijn zoon, en de mantelzorg taken die ik uitvoer, merk dat mijn krachten afnemen, mag er hulp komen, ik wil de rechte weg bewandelen, maar struikel vaak, waardoor ik het mijzelf alleen maar lastiger maak, , kunt u die rotziekte draagbaar maken. Natuurlijk ervaar ik ook talrijke zegeningen, daar ben ik dankbaar voor, ik vraag u vergeving voor alles wat er mis ging, Als ik aan uw kruis denk, krijg ik weer goede moed.

Conny schreef op 24 maart 2018 om 22:27

Ik denk dat ik heel stil achter Hem aan zal gaan maar wel heel innig met Hem verbonden. Heel meelevend wat Hem overkomt om ons te bevrijden.

Luís Weel schreef op 24 maart 2018 om 22:03

“Recht doen, trouw zijn, nederigheid” Opgevoed in een katholiek gezin en de latere vorming elders ben ik dankbaar dat ik die oriëntatie in mijn leven ontvangen heb. Het heeft mij een geweten gegeven over wat ik doen en laten moet in het leven en heeft me scherp gehouden iedere keer als ik ontrouw was aan deze drie elementen.
In de confuse wereld van vandaag vraag ik me vaak af: Door welke principes zal de nieuwe generatie zich laten lijden, nu deze principes in de opvoeding niet meer zo duidelijk naar voren komen? Het lijkt er op in de huidige tijdgeest, dat kerk en godsdienstig besef gezien worden als oorzaak van allerlei misstanden, vooral op zedelijk gebied en dat er vanuit geloof en kerk meer misvorming dan vorming is voortgekomen en daarom maar afgeschreven kunnen worden. Zie ik dat verkeerd? Ik weet het niet. Mijn ervaringen zijn anders zonder blind te zijn voor gemaakte fouten. En dan vraag ik me af: welke levensbeschouwing laten we als kostbare erfenis na aan de nieuwe generatie? Of groeien we naar een type van nihilisme ?
Aan jullie allemaal : Goede beleving van Palmzondag toegewenst met jubelkreten aan Jezus, nederigheid en trouw aan Hem, die ons draagt.
En dan nu de klok maar weer een uur vooruit zetten…..

Carla schreef op 24 maart 2018 om 21:53

Wanneer ik vooruit loop wordt de weg vrij gemaakt en opstakels worden gezien.. Wanneer ik achteraan loop sluit ik me aan maar zie niet wat vooraan plaatsvindt. Van horen zeggen wordt me misschien iets bekend gemaakt. Op zich maakt het weinig uit waar ik loop omdat je samen iets kenbaar wilt maken en ter plekke ben je samen. Een mooie stille week gewenst en dat Jesus zijn goedheid mij blijft ontmoeten.

doke schreef op 24 maart 2018 om 20:51

Ik loop liever achter Hem aan daar voel ik me beschermd en mag ik zonder vrees door dit soms moeilijk leven gaan.
. De stille week staat voor de deur. Morgen is het hosanna
dat gebeurt ook wel in eigen leven dat ik bijzonder onder de indruk raak van een persoon of een gebeurtenis om daarna toch te twijfelen waar ik aan begonnen ben. Maar door de verhalen en bijzondere vieringen in de achterliggende jaren weet ik dat ik aan Hem nooit hoef te twijfefelen
Ik blijf achter hem aanlopen, Hij is mijn beschermer, Heer hou me vast zodat ik me niet van u onttrek
Geloof in het goede en in de beloofde steun dat Hij altijd met me zal zijn.
Daar ga ik voor
Hosanna welkom in mijn hart. Geef mij de troost en hoop dat het zo mag blijven AMEN

Olivia schreef op 24 maart 2018 om 15:59

God onze Vader, wees bij ons in de goede week zend Uw Heilige Geest, over ieder van ons opdat het een genadevolle Goede Heilige week zou worden. Dank U Heer.

lilian S schreef op 24 maart 2018 om 15:43

Ja, Hij heeft ons zijn schepselen geleerd elkaar recht te doen trouw te blijven en nederig zijn weg te gaan. Ik weet nu wat Hij van mij wil. Dat ik zijn rechte weg bewandel omdat het zijn weg is. Dat is de weg die ik trouw en bescheiden wil gaan. Wees mij nabij heer en schenk mij uw zegen.

Tanja schreef op 24 maart 2018 om 12:53

Dat de Heere je zegenent en bemoedigt je op je pad Jeanny

Carla schreef op 24 maart 2018 om 10:56

Dicht bij God zijn, betekent voor mij in gesprek kunnen gaan met mijn omgeving en niet persoonlijk aangetast worden door stormen en tegenslag. Bescheidenheid staat voor mij daar mee in relatie. Niet gezien of gehoord worden zou voor mij valse bescheidenheid zijn. God is nabij.

Monique schreef op 24 maart 2018 om 09:34

Recht,trouw,nederigheid.
Met die.woorden in mijn hart,kan ik op pad gaan.
Er liggen veel opsrakels langs de weg.
Maar vertrouwen in Zijn hulp,zal mij helpen.

Maria schreef op 24 maart 2018 om 09:26

De rechte weg. De weg van liefde blijven lopen. vertrouwen dat liefde alles wat ik tegen kom op die weg draagt.

Anke schreef op 24 maart 2018 om 09:21

Dank U dat U de weg bent ik wil wandelen met U en niet rennen. Vanuit Uw rust en vrede de dag beginnen. Mijn gedachten gaan overal naar toe. Leid ze in rust naar U. Vul mij met Uw geest. Bron van licht en leven. De stille week begint. Besef wat U gedaan hebt voor ons is niet uit te drukken.

Jeanny schreef op 24 maart 2018 om 08:30

Week 6, ik dacht: nu ken ik de Weg die ik gaan moet. Op weg zonder reistas, geldbuidel en sandalen.
Ik had m’n voornemen gemaakt- Dit is de Weg! VREDE!
Nog maar enkele uren oud mijn voornemen en ik Val! Met alle consequenties vandien.
Is dit de vrucht van deze retraite ? Nog nooit heb ik mijn val zo zwaar gevoeld…….
Nu weet ik wat de Heer wil, Hij heeft het me duidelijk gemaakt. Nederig en Bescheiden de weg te lopen , met vallen en dan weer met Zijn vergeving opstaan. Dan weer met Vertrouwen verder lopen op de weg-die ene weg die voor me ligt. Anderen bemoedigen, van mezelf wegkijken. De Heer rust me uit met Vrede!

Lilian J. schreef op 24 maart 2018 om 06:54

Dat is de weg die ik ga met vallen en opstaan, maar toch erop blijven en doorgaan. Steeds bidden, vragen om UW hulp en genade daarbij. AMEN

Temmie schreef op 23 maart 2018 om 21:55

Lukt het mij op weg te gaan zonder al te veel bagage: Is een mooie uitdaging, ik hou van minimaliseren, het maakt het leven makkelijker en wat meer vertrouwen op God maakt het leven zorgelozer. Ga op weg en bedenk wel ik zend jullie als lammeren tussen de wolven:
Klopt ik kan behoorlijk van slag zijn, als ik onrecht ervaar, jammer, zonde van de energie, schudt het stof van je schoenen en trek verder, ik kan helaas niet altijd vluchten, voel mij dikwijls Jona van de walvis. Wees niet bang
Vertrouw op God, tja ik heb nog een weg te gaan, wilt u mij leiden.

Netty schreef op 23 maart 2018 om 19:56

1. De opdracht: “Ga op weg’ kan je alleen maar gegeven worden door iemand die een groot vertrouwen in je heeft.
2. Je krijgt voorbeelden aangereikt hoe je het gegeven vertrouwen met vertrouwen kunt beantwoorden. Zie: Levensverhaal van Abram / Abraham, Maria, de godmens, Jezus. Enz.
Een eigentijdse levenspad wandelaar vinden we in de persoon van Joost Zwagerman, in gezelschap van Meister Eckhart, in zijn gedicht: Niets. (Zie internet).
3. Let op valkuilen. Ex. 20,3. Word niet je eigen god. Hier zijn ook legio voorbeelden van te vinden in de bijbel. Daar heb ik de bijbel niet voor nodig. Ze zijn me zeer nabij.

Veerle schreef op 23 maart 2018 om 19:00

Vader ,
Het leven is voor elk van ons een groot geheim . Mogen deelnemen aan het leven is een voorrecht , maar is nooit vrijblijvend . Het heeft ons nooit voorgehouden dat die weg recht is . Het is aan ons om die weg recht te gaan . Naar ‘ onze’ wil gaan we ook ‘onze ‘ weg …
Vader , Je hebt me nooit gevraagd om Jou te volgen , en toch kan ik me geen leven zonder Jou indenken ? Naar Jou is mijn leven gericht , Jij bent mij toevlucht en bescherming . Ik zou het niet zeggen , als het zo niet was . Duizendmaal dank om de eenvoud waarin ik de kracht vindt , telkens weer , om Jou te vinden . Dit vertrouwen heb ik nodig , want anders ben ik niets .

MIA schreef op 23 maart 2018 om 17:55

Is het genoeg als mijn bagage Gods vrede is….ik denk van niet ik moet ook de vrede geven aan andere
en keuze maken om verder te gaan op de goede weg
dank u heer en geef me moed

Mariejan schreef op 23 maart 2018 om 17:47

Op weg gaan naar nieuw leven met enkel Gods vrede als bagage. Daar zou ik heel veel vrede mee hebben. Dat voelt heel licht. Vandaag heb ik – nadat ik een aantal weken geleden afstand had gedaan van bepaalde bezigheden, waar ik met moeite afscheid van nam, een nieuwe stap gezet. Vol vertrouwen naar iets nieuws. Ik voelde me zelf ook nieuw en open voor wat er op me af zou komen. Ik had ook niet de behoefte om wat er op me af kwam meteen te toetsen aan goede of slechte ervaringen uit het verleden. Deze nieuwe ervaring is een hele mooie geworden. Enkel Gods vrede is genoeg gebleken. De bloemen in mijn hart bloeien nog steeds.

Luís Weel schreef op 23 maart 2018 om 16:50

Ik ben geboren op een boerderij waarop de naam stond “Vredeoord”. Toen we na het overlijden van mijn vader het geldkistje openden, lag er slechts een klein codicil met eigen hand geschreven in. Daar stond op: “Laat er altijd vrede onder jullie zijn en help elkaar. De naam “Vredeoord” moet op het huis blijven staan.
Helaas, zo’n veertig jaar later moest het huis verkocht worden. Er was geen bedrijfsopvolger in de familie. En weer 5 jaar later, na een totale verbouwing door de nieuwe eigenaar kwam de naam “Vredeoord”. niet meer terug op de voorkant. Jammer, maar we houden het erop om de vrede te bewaren en elkaar te helpen. Daar gaat het uiteindelijk om.
Mijn vader zei altijd: “Spreken is zilver, zwijgen is goud” (om de lieve vrede te bewaren) Ik heb dat wel ter harte genomen, maar weet niet of ik daarmee altijd goed gehandeld heb. In elk geval probeer ik me geen zorg te maken over aardse dingen, die ik nodig heb. Ik leef en probeer weg te geven zonder grote schuren te bouwen. Wel kan ik tot vandaag toe blijven herhalen: Het ontbreekt me aan niets…….

Monique schreef op 23 maart 2018 om 09:51

Ik moet nog veel leren:hoe vind ik mijn weg in deze woelige wereld.?
Stilte,echte stilte kan mij helpen om vertrouwen te hebben in God.
Hij zal mij helpen bij de keuzes,die ik noodgedwongen moet maken.
Hopelijk kan ik dan vrede brengen rondom mij.

Nadia schreef op 23 maart 2018 om 07:26

Mijn bagage is het leed dat bij het leven hoort maar het hart transformeert naar het goede. God sust de bagage!

t ina schreef op 23 maart 2018 om 07:21

U heb ik Heer als enige garantie op mijn weg, als er één garantie echt is en trouw dan is het wel die van U Heer. Met de ondervinding die ik op deed bij het overlijden van medezusters stelde ik vast dat men eerder moet loslaten. In vele lezingen raadt men ons aan “los te laten” onthecht te leven., vooral op hogere leeftijd moet mijn vertrouwen groeien dat de Heer waarlijk de weg gaat met ons. Dank u Heer voor zovele genaden, vooral voor de “ruimte” die u me schenkt.

WimS schreef op 23 maart 2018 om 06:51

‘k hoef geen geschenk…
( Anonym Spaans gedicht uit de 16 de eeuw )
‘T IS niet de hemel, die gij me beloofde, Die mij beweegt U lief te hebben, God ! – En evenmin de hel, die mij weerhoudt Te krenken U met woord van hoon en spot
Neen, Gij, Gijzelf, beweegt me : ‘ k word bewogen. Als ik U zie aan ’t kruis genageld, God ! Als ik Uw lichaam zie, doorwond, geschonden, Als ik doorleef Uw smaadlijk stervenslot.
Uw liefde zelf beweegt me ’t allen tijde.. Ook zonder hel hield ik Uw naam in eer. Ook zonder hemel bleef ik mijn liefde U wijden !
‘K hoef geen geschenk, omdat ik U lief heb, Heer ! Al zou wat ik hoop niet meer mijn ziel verblijden, ‘K Had toch U lief als thans en immer meer !
(vert.Dr.G.C.van ’t Hoog.)

Mariejan schreef op 23 maart 2018 om 00:19

In mijn leven is mijn geloof en een spirituele dimensie heel belangrijk. Hoewel ook voedsel en kleding onontbeerlijk is. Misschien gaat dat laatste om de juiste mate. God kent geen maat. Deze ‘mateloze mate’ is er gewoon – zo mooi is dat. Ik hoef daar niets voor te doen, alleen maar me ervoor open te stellen. En dat is me luisterend en dienstbaar opstellen. Wat wil Hij voor mijn leven? Als ik altijd dienstbaar zou kunnen zijn, zou ik daar tevreden mee zijn. De mammon probeert mij (en iedereen) regelmatig te verleiden. Er zijn dan van die momenten van worsteling. Ik hoop dat ik me aan de Juiste zal toewijden en de Juiste zal liefhebben. Deze hoop is de weg die ik gaan moet. En wat het werkelijk inhoudt zal mij door het op weg gaan allengs duidelijker worden.

Luís Weel schreef op 22 maart 2018 om 21:36

Wie zijn nu eigenlijk die twee heren? God en de mammon…. zijn dat twee figuren buiten mij, of gaat het om twee krachten die binnen mezelf om voorrang strijden: Zoek ik de werkzame God in mij, of zoek ik mezelf en de bevrediging van mijn eigen behoeften? Maar al te vaak voel ik me als iemand die van twee walletjes eet, iemand, die zelfbehoud zoekt en tegelijkertijd probeert God de eerste plaats in het leven te geven.
In de tekst zet Jezus me voor het blok en dwingt me een serieus gewetensonderzoek te doen over de keuze(s) die ik elk moment opnieuw moet maken.
Ik herinner me dat mijn moeder op een avond, toen ik er op uit wilde gaan ineens aan mij vroeg: Weet je wel wat je werkelijk wilt in je leven? Ze verbood me niet om te gaan waar ik heen wilde. Ze deed me stil staan. Die avond bleef ik gewoon thuis. In het leven moet je een bewuste keuze leren maken en dan gewoon een heleboel dingen die er niet toe doen achter je te laten.

Temina schreef op 22 maart 2018 om 20:18

Ik kom uit een gezin met veel psychische ziekte en geestelijk gehandicapte, vroeg een keer aan vader, hoe hij het vol hield, hij zij jij en ik kunnen de hemel verdienen, voor Hun is het makkelijker. Vroeger schaamde ik mij voor mijn familie, vader zij het kan iedereen overkomen, een mens stelt niks voor. Pa ging dagelijks naar de kerk, sinds hij overleden is ligt. alle verantwoordelijkheid bij mij, soms klaag en ween ik. Het geloof houdt mij staande, ik zou wel wat zorgelozer door het leven willen gaan, het zou mijn taak een stuk eenvoudiger maken, het draait uiteindelijk allemaal om geloof, vertrouwen, hoop, loslaten en berusting. Gelukkig zijn er ook vele dagen van vreugde en intense vrede, laat mij inspiren door moeder Teresa, de vreugdevolle gever.

Carla schreef op 22 maart 2018 om 18:43

De woorden formuleren rondom de zin ‘ twee heren dienen’ had ik niet omdat ik dit nooit begreep. Jeanine maakte me dat duidelijk.Leven voor het oog van God en niet voor het oog voor de mens. Wat een bevrijding..
In je kern blijven met de klank van God.Levensvreugde.

Tanja schreef op 22 maart 2018 om 17:06

God heeft me al de tijd vastgehouden en geroepen.zo danbaar daat voor.
Nee het is niet makkelijk maar hij zorgt voor ons.hoop dat ik hoe langer hoe meer zijn liefde mag ervaren en uitdragen.
Dank u Heer Jezus

lilian S schreef op 22 maart 2018 om 16:11

Ja, ik laat God toe in mijn leven iedere dag, Bij mijn ontwaken bid ik tot Hem en vraagt om zegen over deze dag. en over mijn dierbaren. En bid ook voor hen die terug gegaan zijn naar Hem. Dat zij geborgen mogen zijn, in zijn armen en in het Licht van Gelaat. Ik dank Hem voor zijn goedheid en liefde voor de mens.

Marie-Anne schreef op 22 maart 2018 om 15:33

In duistere dagen trachtte ik steeds te blijven vertrouwen op God. Hij was echt mijn staf, mijn toeverlaat.
Deze periode heeft mijn geloof ook enorm verdiept omdat ik Hem echt mocht ervaren doorheen mijn diepe wonde.
Die momenten schudden mij soms wakker wanneer het goed gaat en mijn geloof slapende is.
Dank voor deze retraite, het helpt ons bewuster te leven. Er is “een lichte Bries”, die ons kracht geeft, de “staf en de stok” waarop we mogen steunen: Zijn Woord die leven geeft…

Marie-Anne schreef op 22 maart 2018 om 15:18

In duistere dagen trachtte ik steeds te blijven vertrouwen op God. Hij was echt mijn staf, mijn toeverlaat.
Deze periode heeft mijn geloof ook enorm verdiept omdat ik Hem echt mocht ervaren doorheen mijn diepe wonde.
Ik denk nog dikwijls aan die momenten, het schudt mij soms wakker wanneer het goed gaat en ik wat minder geloof “nodig” heb….

Olivia schreef op 22 maart 2018 om 13:28

Heer Jezus, geef ons de moed en het vertrouwen te kiezen voor U, en alleen voor U. We loven en prijzen U Heer.

Maria schreef op 22 maart 2018 om 11:06

Zorgvuldig en zorgeloos. Dat raakt me. Blij en zorgeloos door het leven kunnen gaan, terwijl dat niet betekent dat ik me niets van anderen en van wat er in de wereld omgaat aantrek.Dat samen laten gaan. Mooi inzicht.

Doke schreef op 22 maart 2018 om 10:56

Er zijn veel dingen die ons afleiden en in beslag nemen..tegenwoordig loopt iedereen met een smartphone is dat dan niet iets dat boven god geplaatst wordt… Is dat nu mijn god geworden ? De god die me helemaal in beslag neemt? De klerenwinkels die me meer boeien en me totaal afleiden van god. Waar maak ik me nu zorgen over? En eigenlijk…waarom maak ik me zorgen daarover?.De zon komt gratis op.ook regent het op zijn tijd.. Het gewas groeit en we kunnen eten en drinken..ik leef..hoeraa.. Wie heeft daarvoor gezorgd? Ja dat heeft onze goede vader gedaan. Hij zorgt voor mij. Laat mij hem alle eer geven en dankbaar zijn voor wat hij voor me doet. Geef mij heer dat ik me meer naar u kan richten en U kan dienen zoals dat. U toekomt. Amen.

Monique schreef op 22 maart 2018 om 09:59

Het is moeilijk om God alleen te dienen,want er wordt zo vaak beroep op mij gedaan.
God blijft steeds in mijn achterhoofd,als ik met mensen omga,,dat wel.
Als ik opsta,dank ik God dat ik leef.
Bij het slapengaan dank ik God voor de dag.
De dag breng ik door met veel aandacht voor mijn medemens:
Goe is toch in mijn medemens!

Carla schreef op 22 maart 2018 om 09:56

Naar eer en geweten handelen staat in relatie met de woorden uit de bijbel. De Liefdevolle God heeft zeker betekenis voor mij en dat komt met name tot uiting in het Nieuwe Testament. De God uit het Oude Testament ligt voor mij ingewikkelder, Ik begrijp de woede en het radicale omdat deze manier mensen laat schrikken in de hoop dat de mens zich anders gaat gedragen..Christenen proberen geweld te vermijden en Jezua is daar voorbeeld in geweest. . Bidden en aandacht geven aan vrede, bidden dat meisjes over de hele wereld onderwijs krijgen en dat ieder mens gerespecteerd wordt heeft voor mij een waarde. God o God laat uw licht over deze wereld gaan,.

MIA schreef op 22 maart 2018 om 09:51

In mijn leven zijn er donkere wegen geweest van veel zorgen en verdriet
maar de heer was mijn goede Herder op hem op hem heb ik vertrouwen.
Gisteren avond biechtviering geweest in de parochie met 3 priesters het was een mooie viering.
dat geeft vertrouwen en kracht om naar het PAASFEEST de weg van god te volgen
dank u heer

Jeanny schreef op 22 maart 2018 om 09:06

Leven voor het oog van God en niet voor het oog van de mensen.
Dat bewust nastreven zal me bevrijden van twee heren dienen.
Dank Heer voor Uw Woord!

t ina schreef op 22 maart 2018 om 07:30

Met uw genade-kracht Heer durf is héél mijn leven aan U te blijven geven. Alle zorg die ik zelf wil dragen neemt U van me af. Gij zijt de Weg en ik herhaal in mijn gebed… “Naar wie zouden we gaan, gij zijt de WEG de goede Herder Laat mij steeds in waarheid en liefde leven. Op U vertrouw ik en blijf ik hopen.