Gastenboek

Maria schreef op 28 maart 2018 om 10:39

De weg van liefde blijven gaan. Elkaar liefhebben, onvoorwaardelijk. Dat is wat ik graag wil.
De vastenretraite stimuleert om daar bij stil te staan, zodat in de praktijk van alle dag de weg van liefde dichtbij blijft. Fijn!

Lilian J. schreef op 28 maart 2018 om 07:41

Ik probeer zoveel mogelijk UW voetsporen te volgen met alle ups en downs onderweg. Makkelijk is het niet, maar op UW weg blijf ik zeker in alle omstandigheden. Die besliste keuze heb ik gemaakt. AMEN. Ik pluk er ook de vruchten van. Dankbaarheid.

riet schreef op 28 maart 2018 om 03:31

In De grond van ons samenzijn Wordt De LIEFDE geboren

Mariejan schreef op 28 maart 2018 om 00:00

De zin: “één van jullie zal mij verraden” kwam diep bij me binnen en riep veel bij me op. Hoe pijnlijk om verraden te worden door je beste vrienden, maar ook hoe pijnlijk om je beste vriend te verraden. Ik versta verraden ook als ontrouw zijn aan. In de steek gelaten worden en in de steek laten. Hele heftige gebeurtenis.

doke schreef op 27 maart 2018 om 23:48

Anderen liefhebben zoals jezelf. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. ..Tenminste ….niet iedereen geeft de gelegenheid daartoe. . Bevooroordeelden die geven je niet de kans om hen lief te hebben en dat is vaak heel moelilijk.,. Moeilijk om nu uit te drukken wat er heel diep in mij omgaat. .. om te zeggen wat mij pijn doet.
daar om is het vaak wel zoals men zegt ” Doe goed en zie niet om, want de wereld heeft geen dank….Bliijf dus liefhebben en verwacht niet veel terug. Misschien is dat ook een manier om “Elkaar lief te hebben” te vertalen. Heer Jezus Op U vertrouw ik en wil mij laten leiden door U door iefdevol mijn leven te delen met anderen en dat te zien als iets dat ik voor U doe. Helpe mij daarbij …Amen..

Luís Weel schreef op 27 maart 2018 om 22:39

Soms staat het evangelie volgens Johannes me tegen. Hij had Jezus lief en Jezus hem. Dan komt Petrus en wil dat Johannes de boosdoener ontmaskert. Er is een tendens om de zondebok aan te wijzen, alsof wij, de anderen zoveel beter zijn dan Judas. Arme Judas, hoe vaak wordt hij niet afgeschilderd als een verrader die bloedgeld aannam, spijt kreeg, het geld in de tempel gooide en zelfmoord pleegde. Het doet me denken aan het echtpaar Goebbels(?) dat zichzelf en hun kinderen van het leven benam, toen het grote ideaal van het grootse Deutsche Reich in vlammen opging.
Maar wie ben ik, dat ik het recht zou hebben om te oordelen? Het verraad van Judas brengt mezelf tot de vraag: Wie ben ik en wat heb ik ervan waargemaakt als ik woorden uitspreek in de geest van: “Ik zal u nooit verraden. Ik wil uw leerling zijn tot het einde toe. ”
Ik denk dat Jezus me met een beminnelijke en tegelijk trieste glimlach aan kijkt, zijn hand op mijn schouder legt en zegt: “De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.”
Heer, wees mij, zwak en zondig mens genadig!

Maria schreef op 27 maart 2018 om 22:28

Dank je wel aan iedereen die deze prachtige Veertigdagentijd-bezinning mogelijk heeft gemaakt.
Nog een intense Goede Week en een Zalig Pasen !

Iedere vrijdagavond van deze Veertigdagentijd
worden we, als vreemden, geroepen om in stilte,
biddend te luisteren naar het Woord uit de Schrift.
Onderling verbonden door
onzichtbare koorden van Gods oneindige liefde
gaan we in vertrouwen op weg
langs kronkelige paden bezaaid met doornen,
om wakend hoopvol uit te zien
naar het schitterend wit licht van Pasen.

een aanwezige van een uitwisselingsgroepje

Temmie schreef op 27 maart 2018 om 22:18

Verraad: een kat in het nauw maakt rare sprongen, ja hoe zou ik zelf reageren, als het te heet wordt onder mijn voeten, hopelijk niet zoals Petrus, maar je weet het niet. Eigenlijk kun je niemand vertrouwen, alleen God.
Hoe eenzaam moet Jesus zijn geweest, de schriften moesten in vervulling gaan. De geest is gewillig, maar het
vlees is zwak. Jesus heeft zich gegeven tot het uiterste, het is eigenlijk niet te bevatten.

Veerle schreef op 27 maart 2018 om 22:06

Vader ,
Afscheid nemen kan ik niet . Hoewel het bij het leven hoort . Ik geloof ook niet in afscheid , maar in een nieuw begin . Ik kende wel momenten waarin ik afscheid nemen moest . Om gemis te plaatsen moet ik een weg vinden om me gaande te houden . De laatste keer dat ik afscheid nam heb ik Jou echt gezocht en ontmoet , door het gebed dat Je ons hebt toevertrouwd . Je hebt me toen tot stilstaan gebracht om te zien wat ik niet durfde zien : dat ik maar een mens ben . Een kwetsbaar mens ben ik . Je hebt me op weg gezet , om te dienen , en daar heb ik Jou voor het eerst echt ontmoet , langs de vrijwillige inzet voor kwetsbare mensen . Naar anderen gaan is de weg die leidt terug naar Jou , met vallen en opstaan . Zo is Jezus gegaan , tot het uiterste . Ik wil met Hem gaan en leven in de verwachting dat het lijden de beker is waarvan ik hoop dat ze voorbij mag gaan . Het lijden dat me meer mens maakt , voortdurend , door te willen delen in elkaars vreugde en verdriet .

lieve 2 schreef op 27 maart 2018 om 21:27

Hoe met de Heer verbonden blijven,als Hij er niet meer is? Vroeger was mijn antwoord eenvoudig: Hij is er wel, Hij is verrezen, Hij heeft zijn Geest gezonden, Hij leeft voort in de gemeenschap van zijn Kerk, in de dagelijkse gang van zaken en in het verloop van het kerkelijk jaar…De klooster- en parochiegemeenschappen droegen , stimuleerden en vormden dat. .Zo is het nu eenmaal niet meer. Ik dacht aan het begin van de Kerk, zoals verteld in de Handelingen met o.a. “Ze kwamen bijeen bij het breken van het brood”. Waar nu? Kerken afgebroken, herbestemd , of steeds gesloten op één gebedsdienst wekelijks na? En wie gaat daar voor om het brood te breken? Ik vind het zo moeilijk.

Marianne schreef op 27 maart 2018 om 21:02

Jezus is zo onvoorwaardelijk vol liefde voor ons. Ik ben door Hem aan het genezen, ervaar dit dagelijks. Het is zo’n wonderlijk gevoel, o God, mijn dank voor U is zo groot, en hoe blij ben ik dit met gelovigen te kunnen delen! Toch kom ik tekort, mijn angst om dit te delen met collega’s, vrienden, houdt me tegen om over U te spreken. Geef me de moed om hieraan te weerstaan, om mezelf klein te maken tegenover U. U maakt me zo blij, God.

jail schreef op 27 maart 2018 om 20:51

Verraad ik de Weg van Liefde? Ja, dat ken ik ook, ik ben niet heilig. Vanuit mijn schaduw pleeg ik ook verraad: uit angst, woede, een gevoel van tekort,..
Erkenning hiervan maakt dat ik daar ook compassie voor kan voelen en dan ben ik weer op de Weg van Liefde.
Dit scheef maria. hier herken ik mezelf. Maar nu voel ik geen compassie. Niet voor de andere niet voor mezelf. Voel me liefdeloos. Vader vanwaar komt die boosheid die jaloezie die angst in mij? Waarom ben ik een verrader? Eigenlijk wil ik het niet. Heer blijf me nabij.

lieve schreef op 27 maart 2018 om 17:19

Als je echt van iemand houdt, als iemand je accepteert zoals je bent, je altijd nieuwe kansen geeft, je laat aanvoelen dat je er mag zijn… dan wil je zelf voor die persoon ook alles doen. Niets is dan te veel. Je wil je dan helemaal geven. Zo deed Maria (tekst van gisteren). Zij hield van Jezus en gaf zich helemaal door de kostbare balsem te kopen. Onvoorwaardelijke liefde van Jezus t.o.v. Maria, lokte op haar beurt onvoorwaardelijke liefde van Maria voor Jezus uit. Dit is een mooi voorbeeld van oprechte liefde.

lilian S schreef op 27 maart 2018 om 17:13

Heer, U houdt onvoorwaardelijk van de mens, daarom wilde U ons verlossen en voor ons lijden. Het verraad deed u veel pijn en verdriet. Ik bid tot U dat uw liefde mij zal sterken en mij kracht zal geven die ik nodig heb.

Tanja schreef op 27 maart 2018 om 16:58

Heer vergeef ons

lieve schreef op 27 maart 2018 om 16:52

Iemand verraden met wie je verbonden bent… Ja, het kan ook mij overkomen. Natuurlijk hoop je dat dit nooit gebeurd. Maar soms kunnen omstandigheden, mensen, beïnvloedingen van buitenaf een mens hiertoe drijven. Het is natuurlijk aan onszelf om al dan niet hierop in te gaan. Maar, mensen zijn soms zwak,… en dan kan het gebeuren dat je een dierbaar iemand verraad. Alleen gebed, in verbondenheid met God, kan ons helpen om trouw te blijven aan ons geloof. Heer, wil je mij hierbij helpen?

Lilian J. schreef op 27 maart 2018 om 15:16

Goede God wees genadig en barmhartig jegens ons in zwakke momenten als we er alleen voor staan en onderdrukt worden. Kom ons zwakheid te hulp dat we niet het verkeerde pad opgaan. Ik houd van U. Ik omarm U . AMEN

Olivia schreef op 27 maart 2018 om 13:55

Het verraad van Judas wordt door christenen in het algemeen onbegrijpelijk gevonden, dat hij als een van Jezus vertrouwelingen geld belangrijker scheen te vinden dan een lange vriendschap met zijn leermeester. Wat een ontgoocheling en verdriet. Wat moet dat verschrikkelijk geweest zijn Heer Jezus . Het raakt mij diep.

Monique schreef op 27 maart 2018 om 10:34

Ik wou dat ik steeds zou handelen als Maria,met onvoorwaardelijke liefde.
Jammer genoeg moet ik erkennen dat ook Judas af entoe de kop opsteekt.
Tijdens deze Goede Week kan ik mij wat toeleggen op die dualiteit.
Ik wil graag dat God tevreden is over mij,want ik houd van Hem.
Hij houdt ook van mij,met mijn tekorten:gewoon een wonder!

Mia Nuijen schreef op 27 maart 2018 om 09:53

Dit lied hebben wij gisteren gezongen tijdens de stille week……..Uit de bundel van het Leger des Heils.

Jezus, leer mij lief te hebben met de liefde die U had,
toen U voor ‘ behoud der mensen alles gaf wat U bezat.
Dragend en gedragen worden zal ‘ k dan door de wereld gaan
en wat anderen schokt of pijnigt zal ‘ k als eigen leed verstaan

Heer, beziel mij door Uw liefde; dat die liefde ‘ t wapen zij
om mijzelf te overwinnen and’ ren zoekend zoals Gij.
IJverzucht en egoïsme wijken dan naar de achtergrond en ‘ k zal
door Uw Geest gelouterd strijdbaar zijn aan ‘ t reddend front.

Refrein : Heiland dat Uw liefde in mij wordt gevonden, zo met U verbonden
leef ik eeuwig U ter eer.

Mijn gebed vandaag………ontferm U over ons allemaal………….

Maria schreef op 27 maart 2018 om 09:16

Verraad ik de Weg van Liefde? Ja, dat ken ik ook, ik ben niet heilig. Vanuit mijn schaduw pleeg ik ook verraad: uit angst, woede, een gevoel van tekort,..
Erkenning hiervan maakt dat ik daar ook compassie voor kan voelen en dan ben ik weer op de Weg van Liefde.

Nadia schreef op 27 maart 2018 om 07:55

In het leven hebben we altijd te maken met verraders. Dat zijn mensen die jaloers zijn, die de eer willen strijken maar ooit zullen botsen op hun eigen negatieve eigenschap bij een ander.

t ina schreef op 27 maart 2018 om 07:12

Ja ik voel die mogelijkheid ook in mij. Dikwijls zeg ik tot de Heer :” Heer Jezus Christus, ik bemin u uit héél mijn hart, uit héél mijn ziel en uit al mijn krachten” maar er zijn momenten dat de zwakheid , waar ik het alleen zonder Hem wil doen, een soort verraad !”, Heer sta me bij op de weg naar het kruis, met uw genade wil ik U vergezellen, zo als uw Moeder deed, troostend en trouw”.

Mariejan schreef op 26 maart 2018 om 23:41

De liefdevolle aandacht van Maria voor Jezus raakte me. Er voor Hem willen zijn, is iets kostbaars geven van jezelf. Dat is mooi, kort en bondig gezegd. Want dat is waar het om gaat. Zo is echte liefde. Ik vroeg me af wat het mij zou doen als iemand mij iets kostbaars van zichzelf zou geven. Ik zou me warm voelen worden, gezien, geliefd en getroost. Ik zou het allemaal aankunnen, want er is iemand die er voor mij wil zijn. Ik weet dat ik niet meer alleen ben. En zo geeft Jezus ons ook iets heel kostbaars van zichzelf, zodat wij ook niet meer alleen zijn en weet hebben van zijn liefde voor ons.

lieve 2 schreef op 26 maart 2018 om 23:01

Zou ik ooit lijk Judas Jezus verraden? Ik weet het niet. Zeker niet om geld of om iets anders te bekomen dat me zou aanlokken. Ik denk ook niet dat ik Jezus of zijn leer zou verraden om kleinigheden of uit vrees belachelijk of ouderwets gevonden te worden. Het zou niet prettig zijn, maar ik denk wel dan trouw te blijven en voor Hem te getuigen. Dat is ten andere reeds meermaals gebeurd. Maar ik durf niet zeggen dat ik trouw zou blijven bij martelingen en dergelijke. Daarvoor ken ik mezelf niet genoeg. – Wat een eigenaardig man toch, die Judas! En dat de andere leerlingen hem niet doorzien hadden, nooit zijn ware karakter vermoed. Ik denk liever niet over hem na..

Temmie schreef op 26 maart 2018 om 22:20

Maria : Heel leerzaam, als ik mijn oude moeder bezoek, veel liefde geven, weet niet hoe lang ze nog bij ons is, zit wel eens te klagen, vergeef mij heer. Ook kan ik een voorbeeld nemen aan haar vrijmoedigheid. Judas: verader, gedreven door angst en hebzucht, een dief en leugenaar, de schrift moest in vervulling gaan, dit vind ik lastig te begrijpen, “voorbestemd”. Ook van Judas kan ik leren, wees eerlijk en puur tegen je medemens en laat je niet leiden door angst. Heer dank u voor deze retraitte, mag u lijden deze week centraal staan.

Netty schreef op 26 maart 2018 om 21:54

Deze veertigdagentijdoverweging brengt mij korter bij de levensbron, de bijbel. Dank anonieme Jesuieten voor jullie initiatief en de velen die de geboden stof door hun mailtjes hebben uitgediept.
Ik realiseer me dat ik afwisselend Maria en Judas ben en vergeet gemakkelijk dat ik in de tien geboden sterke hulpmiddelen heb gekregen.
De profeten, sprekers namens de Heer en herinneren mij er steeds weer aan dat God de barmhartigheid in persoon is. Wanneer ik in de rol van Judas zit, ontgaat mij de persoon van Maria. Het is wel duidelijk. Ik moet heel bedachtzaam zijn in het vervolgen van mijn levensweg.

Carla schreef op 26 maart 2018 om 21:24

Jezus verraden? Ik schaam me wanneer ik tweifels heb. Me terug trekken of de andere kant opkijken zou kunnen wanneer de dreiging van buitenaf te groot wordt. Jezus verraden dat kan ik niet. Ik kom voor Hem op omdat ik geloof in Zijn intentie, met de hoop dat Zijn barmhartige liefde zich in mij bestendigt. Jezus ging heel ver voor zijn medemens en dat maakt mij bedroefd en tegelijkertijd. bewonder ik Zijn zingeving. Het raakt mij diep.

Anne schreef op 26 maart 2018 om 20:22

Gisteren las ik een regel, die is zo blijven hangen…
“Sinds de eerste zonde op de mensen drukt, dragen wij nog altijd het beeld van Adam in ons…”
Het lijkt zo’n zware zin, Heer, wat moet ik daar nu mee? Is dat ‘beeld van Adam’ in ons misschien onze sterfelijkheid?
In de aanloop naar Uw Goede Vrijdag, Jezus, leren we uit al die mooie teksten toch dat U met Uw Kruisdood onze sterfelijkheid heeft overwonnen en door de dood heen gebracht heeft naar ‘Eeuwig Leven’??
Ik lees in de Schriften dat God de Vader, Uw Vader, van Liefde bewogen, vanaf ‘den beginne’ al had voorzien dat alles nieuw kon worden….dat alles wat sterfelijk was ‘Eeuwig Leven’ kon worden….
En dat U, Jezus, net zo bewogen door diezelfde liefde als Uw Vader, niets anders kon dan U dit verlangen van Uw Vader volledig eigen te maken….
Jezus, U bood zich vrijwillig aan de Vader én aan ons…..en deed daarmee afstand van Uw gelijkheid aan de Vader, om aan ons mensen gelijk te worden….bijna niet te begrijpen…..
Zodat wij…samen met héél de schepping Uw hoogste Openbaring zouden kunnen aanschouwen: Uw Liefde tot het uiterste toe…
En daarmee heeft U Uzelf geheel gegeven aan ons….zodat wij in vrijheid ‘JA’ op Uw liefde zouden kunnen zeggen…
Dank U, Jezus, voor deze onbeperkte…geheel Uzelf-schenkende Liefde….
Ik probeer het, maar eigenlijk is dit wonder niet in woorden te vatten…
Je ziel gaat er van trillen….
Jezus…ik wil zo graag met al mijn voortdurende tekortkomingen, met heel mijn hart JA tegen U zeggen…en samen met Maria, de zus van Lazarus, zou ik Uw voeten willen zalven….alvast voor de dag van Uw begrafenis…..misschien brengt het een beetje troost…want de armen zijn altijd bij ons….maar U niet…..

Bernadette schreef op 26 maart 2018 om 20:04

Ik denk dat het de ‘ Liefde ‘ is, nederig aanbidden en zichzelf vergeten.
Nabij blijven tot het uiterste, dat is wat Maria Magdalena doet. het is de LIefde die het leven mooi maakt.
Judas denkt aan geld, hier voel ik egoisme en jaloersheid, daar ontbreekt elk medeleven.
Heer, help me wat Maria Magdalena zijn ?

Luís Weel schreef op 26 maart 2018 om 18:01

Tanja schrijft: Ik ben Judas en Maria tegelijk.
Die geste van Maria “de voeten zalven van Jezus” uiting van liefde die zich uitdrukt in een gebaar van dienstbaarheid, aandacht voor de ander, genegenheid. Hoe vaak heb ik dat niet ondervonden van zoveel mensen? Ik denk aan het lïed: “Het zijn de kleine dingen, die het doen, die het doen… Jezus schat het gebaar op zijn waarde. Vrouwen lijken vaak beter dan mannen liefde te tonen. Judas is grof. Hij denkt aan gewin. Helaas moet ik nog heel wat leren als het gaat om de op waarde schatten van wat anderen voor mij gedaan hebben en hierop een passend antwoord te geven. Te vaak bekijk ik het leven van de zakelijke kant en ben dan net als Judas, geneigd tot voordeel denken en ongevoelig egoïsme dat me belet om een constructieve bijdrage te leveren aan de opbouw van een gemeenschap waarin je door kleine dingen zoveel levensvreugde kunt brengen.

lilian S schreef op 26 maart 2018 om 16:29

Heer, in deze stille week wil ik mij gaan voorbereiden. Ik denk aan het lijden dat U moet ondergaan. We zien ook Judas die ons het kwade in zichzelf laat zien. Zijn verraad is ophanden. Maria van magdala die ons laat zien dat zij van U houdt Ook ik heb momenten van zwakheid waar ik uw hulp bij nodig heb. Ik bid tot U om kracht en vraag vergeving voor mij zwakheid en tekorten.

Carla schreef op 26 maart 2018 om 16:12

De liefde van Maria Magdalena voor Jezus is krachtiger dan het krirische denken. Wat fijn dat ik aan de stille week mag deelnemen.. Het raakt mijn hart dat Jezus de weg naar het kruis gaat maken omdat hij ons liefheeft en zijn Vader niet verlaat. Wat een trouw, wat een wilskracht.heeft Jezus dat hij dit offer gaat brengen.

Aurore schreef op 26 maart 2018 om 15:30

Lief hebben zoals zij, wat is dat mooi…dit zou ik met mijn man, kinderen ook kunnen. Het is een ander opgave om Jezus ook zo lief te hebben. En Judas, arme Judas is hier erg jaloers, hoogmoedig, hier begint zijn verraad. Maria heeft de kans nu afscheid te nemen, Judas is enkel bezig met zijn jaloersheid lijkt het.
Ik kan Maria’s gevoelens goed invoelen, ik zou graag zoals zij willen zijn nu, met Jezus aan mijn zijde.
Ik heb medelijden met Judas, ik zie om me heen veel mensen hun leven vergooien door jaloersie…arme zondaars

Veerle schreef op 26 maart 2018 om 12:57

Vader ,
Maria ; eenvoudige , dienstbare vrouw , in wie Je vertrouwen vond . Zij zag hoe Jezus ‘ leven ging … Zal zij niet tot Jou hebben gebeden opdat deze beker aan haar Zoon voorbij kon gaan ? Hoeveel moeders in de hele wereld bidden , wanneer ze machteloos staan en , door het gebed , het lijden van hun kind op zich willen nemen … Maria is , desondanks , ook dan niet gevallen voor de belagers van haar Zoon . Moeders gaan tot het uiterste als het moet . Moeders hebben ons voorgedaan te blijven geloven in de kracht van hoop , liefde , en ontferming . De houding van Maria is zo vol betekenis . Wie zou niet naar deze vrouw opgaan ? Dat zij ons ook vandaag mag blijven inspireren , om onze eigen weg te gaan . Moeder Maria , ik vraag U in alle nederigheid : Bidt voor ons .

Tanja schreef op 26 maart 2018 om 10:25

Ik ben Maria en Judas tegelijk.

Maria schreef op 26 maart 2018 om 09:55

De tekst van vandaag en de vragen, voor de stilte kon ik daar niets mee. het bracht me in verwarring. In de stilte kwam in me op. De les van Judas staat voor: kijken naar wat ik zelf zeg en doe en uit welke motieven ik dat doe. Op de weg geplaveid met oprechte liefde blijven lopen.

t ina schreef op 26 maart 2018 om 08:40

Dit gebeuren in mij is tweevoudig. Soms ben ik zo vurig als Maria, alles zou ik prijs geven om mijn liefde te tonen aan onze lieve Heer, maar soms rijst in mij ook zo’n beetje de Judas gedachte… waarom zovele verspilling…. er zijn zovele armen ! Met U ga ik verder de begonnen weg tot aan het Kruis… Gegroet o Kruis , onze enige hoop !

Nadia schreef op 26 maart 2018 om 07:28

Een verlies kan op verschillende manieren geuit worden zonder dat de ander ‘de inhoud’ van de handeling niet snapt. Maria die haar olie gebruikte om te zalven en Judas die alleen aan middelen denkt om zichzelf en niet voor anderen maar anderen gebruikt als manipulatie.

Mariejan schreef op 26 maart 2018 om 00:18

Deze week bereid ik me voor om alles met Hem mee te maken. Ik loop eerder achter Hem aan dan voor Hem uit, want ik wil Hem zien. Maar naast Hem lopen tekent het meest mijn verbondenheid met Hem. Heel dichtbij, zodat ik ook tot in het diepst van mijn ziel het leven, maar ook de pijn van de liefde voel. En zijn Wezen. Ik wil dichtbij zijn, omdat ik er ook voor Hem wil zijn, zoals Hij er voor mij is.

doke schreef op 26 maart 2018 om 00:08

Een palm als teken van verbondenheid methet l;ijden van onze heer . Dat takje neemt me terug naar de tijd toen hij nog leefde en door enkele van zijn eigen vrienden in de steek werd gelaten, Hoe vaak laat ik hem in de steek???. dat zijn de momenten waar ik niet bij stil sta dat ik hem niet help.
Aan zaken voorbij lopen waar er geholpen kon worden.
Vandaag Hosana ja ik ben er ook bij en dan door de week niet doen wat er van mij wordt verwacht..dus .kruisig hem…
Dat zijn momenten waar ik om vergeving vraag en om bijstand en kracht om me meer in te zetten voor mijn naasten. Heer helpe mij daarbij vergeef mij mijn zwakheid en geef mij inzicht en kracht om te doen waar iets gedaan moet worden.Amen .

Veerle schreef op 25 maart 2018 om 23:26

Vader ,
Aan het begin van de Goede Week , juichen we Jezus tegemoet , We zwaaien met palmtakken en willen niet aan de kant blijven staan . Ik ben niet de mens die vooraan loop , eerder achteraan , met alles wat ik ben en niet ben , maar met respect voor Hem die steeds het beste met ons voor heeft gehad . En terwijl ik dit zeg , besef ik dat het niet eenvoudig is …de weg met Jezus ten einde te gaan. Terwijl ik het weerzinwekkend vindt wat men met Jezus heeft gedaan , verlies ik hoe langer hoe meer kracht om mijn geloof over te brengen , bij het zien van zoveel geestelijke armoede . Ben ik dan niet opgewassen tegen de vernedering ? Ben ik opgewassen om Jezus te volgen ? Ik voel eenzaamheid , maar sterker dan zij staat Gij , die me er doorheen leidt . In zwakte blijft Gij aanwezig .

Olivia schreef op 25 maart 2018 om 23:07

Palmzondag wordt ook wel Passiezondag genoemd, een verwijzing naar het begin van de Heilige week en de laaste gekwelde tocht van Jezus naar Zijn kruisiging. Ja vandaag heb ik besloten om Jezus te volgen. Hosanna voor de Zoon van David ! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna in de hemel !

lieve 2 schreef op 25 maart 2018 om 22:25

Vier dagen van huis en de retraite niet kunnen volgen. Al vlug wat ontwend…Maria-Magdalena bekeken door Johannes. Zelf heb ik weinig interesse in parfums, het zegt me niets als geschenk. Toch doe ik iets in dezelfde lijn met het geven van bloemen of het branden van een kaars voor een beeld. Dat geld kon ook naar de armen gaan. Bij het uitzoeken van een geschenk of een wenskaart probeer ik niet te denken aan wat ik zelf mooi of nuttig vind, maar wel aan wat de andere graag ziet of zou hebben. Maria-Magdalena geeft iets wat voor haar belangrijk is, maar meer nog drukt ze uit door haar houding en gebaren. Dat zal Jezus weten en waarderen. Of Jezus zelf een liefhebber van reukwerk was weet ik niet, maar voor Johannes is het achteraf een symbolisch teken geworden voor wat er in de week daarop te wachten stond:dood en een begrafenis. Die gelukkig niet het einde bleken te zijn.

Geert schreef op 25 maart 2018 om 19:57

Lieve broers en zussen,

Laten wij deze week samen bidden tot God onze Vader en Zijn Zoon Jezus Christus voor genezing van de zoon van Truus.
Dank U Vader dat we dit mogen doen, zegen de zoon van Truus met Uw rust en vrede en dank U voor Uw aanwezigheid. Heer laat Uw vrede ook door Truus ervaren worden en dank U wel dat U erbij bent. Uw wil geschiede Vader, Amen!

Mia schreef op 25 maart 2018 om 19:44

Ik kies ervoor om Jezus achterna te gaan. Zijn weg te gaan, de weg die Hij met mij voor heeft. Ga ik voorop, dan kies ik toch mijn eigen weggetje die zelfdestructief kan zijn. Ik wil hoe dan ook Zijn weg gaan, in Zijn voetstappen treden zoals Sint Petrus zegt in zijn brief. Ik wil bij Jezus zijn, ook in deze weg in de Goede Week. En dat kan alleen als ik Zijn voetsporen volg. Dan ben ik werkelijk bij Hem. Dat betekent ook de weg gaan die mijn geestelijke leidsman mij voorhoudt want in zijn woord mag ik Gods wil voor mij zien ook al is die niet altijd gemakkelijk. Maar voor Jezus was de weg van de Vader gaan ook niet gemakkelijk. Hij heeft immers van angst bloed gezweet in de Hof van Olijven. Maar hij zei uiteindelijk toch: Vader, niet mijn wil, maar Uw wil geschiede!

Luís Weel schreef op 25 maart 2018 om 18:08

Heen en weer geslingerd tussen “Hosanna” en “Kruisig hem”
Ga ik mee met de menigte die juicht en daarna vervloekt?
Ben ik de moordenaar die mee heult met de massa?
Of ben ik die ander die vanuit het hart kan zeggen: Hou je mond…Heer, gedenk mij in uw rijk?
In het leven zoek ik overwinningen en wil me doen gelden! Succes is wat geldt, niet de mislukking….
Heer, gedenk mij als u in Uw Rijk binnen gaat.
“Heden zult gij met mij zijn in het paradijs.”
Laat de lijdensweek een Goede week zijn in mijn en uw aller leven.

Dorine schreef op 25 maart 2018 om 17:53

Weg
Van liefde
Weg van vreugde
Weg van pijn en
Smart
Weg
Van doorgang
Weg van geven
Weg van gaan en
Komen
Weg
Van leven
En opnieuw weer
Opstaan, liefde door te
Geven

mabo schreef op 25 maart 2018 om 17:31

Nu in deze periode van mijn leven is Christus een historische figuur die veel goeds heeft gedaan maar geen werkelijkheid is in mijn leven … ik heb wel eerbied voor hen omdat we van kindsbeen af van Hem gehoord hebben..
maar die nu weinig plaatst krijgt in mijn leven en niets verandert in mijn dagelijkse doen en laten ..; mocht de goede week toch een ander inzicht geven en me bewegen tot andere inzichten ..

Temmie schreef op 25 maart 2018 om 16:10

Ik ga mijn best doen deze week bij Jesus te blijven en achter hem aan te lopen met gepaste bescheidenheid, overtuiging en overgave, heer wilt u mij hiermee helpen, de geest is gewillig maar het vlees is zwak.
Mag ik komende week talloze rustmomenten inlassen om u lijdensweg te overdenken en mee te leven,
Mag ik mijn eigen zorgen relativeren, mijn zus vergeven, kunt u hiermee helpen.