Gastenboek

Truus schreef op 30 maart 2018 om 23:19

Het is volbracht.
Nu kun je alleen nog maar stil en dankbaar zijn.

Luís Weel schreef op 30 maart 2018 om 23:10

33 jaar oud en dan komt de dood.
We willen er niet aan: te vroeg gestorven
En toch, na 2018 jaar: Zijn naam gaat over heel de wereld.
Het gaat er niet om, hoe lang je leeft
Het gaat erom wat je probeert van het leven te maken.
Op uitgekozen witte donderdag bracht ik het gedeelde brood van Jezus, zijn lichaam naar een zieke in de laatste fase van zijn leven.
Samen met zijn vrouw en kinderen werd het een simpele eucharistische maaltijd.
Misschien sterft hij wel in deze pijnlijke goede week.
Het is volbracht.
Dankbaar voor zijn leven en het getuigenis dat hij nalaat.van vrede en verzoening, van geloof en liefde.
Het gaat mijn verstand te boven
Maar God ziet dat het goed is.
“Ruhe sanfte, sanfte Ruhe”
Het einde is nog niet in zicht…
Laat er, Heer, altijd verwachting zijn.

Olivia schreef op 30 maart 2018 om 22:16

Ons paasgeloof geeft ons steeds opnieuw de moed om verder te blijven werken aan een nieuwe wereld. Daar waar al het negatief denken overgaat in positief beleven van het ontvangen leven. Verhoog maakt eeuwig groot de naam van Jezus, dwars door de dood werd Hij verhoogd Jezus regeert Jezus leeft.

lieve 2 schreef op 30 maart 2018 om 22:11

Goede Vrijdag. Zoals elk jaar in Antwerpen de Goede-Vrijdagtocht met aanvang in de kathedraal,een eerste bezinning daar en dan de straat op, over de Groenplaats tot op de Meir, een langdurige gebedspauze rond ‘de hand’ en weer verder om te eindigen met een bezinning in St.-Jacobskerk.. Alles in stilte. We dragen drie heel grote, witte kruisen mee en veel kleinere kruisen met verse bloemen… Elk jaar verrassend veel meestappers, eigenaardig genoeg meestendeels bejaarden èn jongeren. Behulpzame politiebegeleiding . De mensen in de straat reageren niet opvallend geïnteresseerd, maar praten er wel even over. Toeristen nemen foto’s. Ik denk dat door 9 op de tien van hen nog geen ogenblik die dag aan Goede Vriijdag gedacht was. Het is elk jaar heel zinvol voor mij, ik ben dankbaar dat nog te kunnen doen,zo in stilte en biddend getuigen .

Carla schreef op 30 maart 2018 om 22:05

Jezus liefhebben, ik heb hem lief en blijf hem nabij met een open en ontvankelijk hart.

Conny schreef op 30 maart 2018 om 17:56

Gisterenavond naar The Passion gekeken. Ik had het gevoel er midden tussen in te staan. En toen er aan het volk gevraagd werd wie of er vrij gesproken moest worden kon ik absoluut niet de naam van Barabas uitspreken. Ik koos voor Jezus. Het geheel raakte me behoorlijk. En dan is het vandaag Goede Vrijdag . Het doet zeer als je Iemand die onschuldig is zo moet zien lijden. Voor ons. En wat gaan we er mee doen? Zien we elkaar nog? Kunnen we vergeven of blijven we boos omdat we gekwetst zijn? Lieve God help ons maar een handje want wij kunnen het niet alleen. Iedereen een Zalig Pasen toegewenst.

Tanja schreef op 30 maart 2018 om 15:55

Moede kom ik arm en naakt.Tot mijn Heer die alles maakt.

maria schreef op 30 maart 2018 om 13:57

Steeds weer richt ik mijn ogen op U!

Anne schreef op 30 maart 2018 om 13:33

Goede Vrijdag en vandaag ook weer precies op vrijdag….
Jezus, wat bent U ons vandaag, op Uw sterfdag, dichtbij gekomen…
Om als Zoon van God, vrijwillig uit liefde tot de Vader, aan ons mensen gelijk te worden om het Goddelijk Leven, het Eéuwige Leven, dóór te geven… dat is het GROOTSTE mysterie in onze mensengeschiedenis…
Sóms breekt het in mensen door: waar wij… en zovelen…. ophouden, omdat het pijn doet aan ons ego…. of uit onwetendheid… Soms gaat de liefde dóór…. zoals Luis Weel ons zo aangrijpend vertelt: de man die zijn zieke vrouw dag en nacht verzorgt…. omdat zij alles is voor hem. Het uiterste geven: Om-dat-je-niet-anders-kan…
Jezus… U ging door! Zelfs toen Uw lijden dichterbij kwam en iedereen U in de steek liet en U zou verraden….
U ging door, omdat U niet anders kon….!
Omdat de Vader álles is voor U en….omdat wij mensen álles zijn voor U…. Omdat Uw liefde groter is….
U gaf ons ZELFS nog Uw Aanwezigheid, in Brood en Wijn in de Eucharistie…..tot het einde van de tijden….
Heer Jezus, zó ver gaat U in Uw liefde….
Hoe ver ga ik?
Alleen met Uw Geest red ik het…… Niet op eigen kracht. Helemaal niets op eigen kracht….
U hebt mijn hart gestolen…. U hebt mij zoveel van Uw liefde laten zien in deze retraite….zoveel aan liefde laten lezen in de gebeden van onze bewogen mede-tochtgenoten…. U hebt mij zó diep aangeraakt, Jezus….
Ik kan vandaag alleen maar heel stil bij U blijven waken onder het Kruis en bidden dat ik U nooit meer verlaat….
Dank, Heer Jezus, dank U voor dit grote wonder…..

Mia Nuijen schreef op 30 maart 2018 om 12:51

Als ik mijn ogen sluit en denk aan Golgotha, dan lijkt het net of ik daar op die heuvel sta, ik zie het houten kruis zie wat de mensen doen……dat Jezus sterven moest, want dat gebeurde toen. Ook voor u en voor mij, een niet te vatten, onbegrijpelijk gebeuren. Voor uw liefde Heer Jezus………….Dank u wel!!!

Temmie schreef op 30 maart 2018 om 12:27

Ik heb dorst: Dit bedoelde hij niet lettelijk. Jezus dorstte naar onze liefde, genegenheid, ons delen in zijn lijden, volg zijn voetstappen op zoek naar zielen, verspreidt zijn liefde overal, zodat zijn dorst naar zielen gelest wordt.
Ik ga mijn best doen, als je met liefde geeft, wordt het een stuk eenvoudiger.

lieve schreef op 30 maart 2018 om 11:38

De wil van God, de boodschap van Jezus, is volbracht. Nu mogen wij verder leven in zijn Geest.

lilian S schreef op 30 maart 2018 om 11:04

Deze dag laat mij voelen hoe U voor ons geleden hebt. Hangend aan het kruis zie ik uw liefde voor ons mensen. Uw eenzaamheid in het hof van olijven. Over gelaten aan uw angst en pijn, door uw slapende leerlingen, Uw smeekbede tot de Vader. “” Als gij het wilt, laat dan deze beker aan mij voorbij gaan, maar niet mijn wil maar uw wil geschiedde”” Danken wil ik U voor onze verlossing en voor uw liefde voor de mens. Het is volbracht.

Maria schreef op 30 maart 2018 om 10:30

Duizend doden ben ik gestorven, duizend doden zal ik nog sterven…telkens word ik ook opnieuw geboren…
Wanneer is het volbracht?

Monique schreef op 30 maart 2018 om 09:50

Nog zo jong,33 jaar!
Niet langer had Jezus nodig om Zijn taak op aarde te vervullen.
En hoe te vervullen:het zaad dat Hij gezaaid heeft,mogen wij vandaag nod altijd oogsten.
Eerbied en dankbaarheid:die gevoelens overheersen vandaag.in mijn hart.

Lilian J. schreef op 30 maart 2018 om 09:48

Dank U! HIJ heeft ZIJN taak tot aan het eind voor ons volbracht. En worden daaraan aan steeds herinnerd in de lijdenstijd. Aan ons welke weg, invulling, betekenis, start, wat en hoe verder hiermee in dit aardse leven etc. Voor mij is HIJ in een woord alles. De drijfkracht.

Nadia schreef op 30 maart 2018 om 08:45

Net de examens achter de rug en tot een goed eind gebracht. Alles wat laten rusten en heb ik iets volbracht om deze namiddag te sterven en nadien het begin van een nieuw tijdperk in te gaan

Wiske schreef op 30 maart 2018 om 08:27

Goede Vrijdag!
Het is voorbij én volbracht.
Jij gaf mij Jouw Geest!
Dankjewel!
Ik word er blij door
en krijg nu 40 dagen om bewust te worden
dat ik Jouw Geest kreeg!

t ina schreef op 30 maart 2018 om 07:17

HeerJezus Christus, gij hebt de Wil van de vader vol bracht tot het einde toe.Waarom zo’n cruele dood ?
Om aan ons allen het eeuwig leven te schenken. Heer vandaag wil ik met u, voor uw kruis, de dag doorbrengen in beschouwing U dankend en vergeving vragen voor al het leed dat ik deed door te weinig, echt te beminnen..

doke schreef op 30 maart 2018 om 01:22

Het zal nooit volbracht zijn in mijn afwisselend leven. Steeds weer beginnen en niet afmaken. Dat komt wel al te vaak voor. Volbrengen betekent toch afronden? zo begrijp ik het dus. Maar dat hij zijn geest gaf.. dat heb ik wel vaker zo aangevoeld. De spirit om goed te doen , helpen waar ik me beschikbaar mag stellen . Als je zo aan het laatste deel van een lang leven bent dan zie je dingen anders , Door ervaringen ,goed en kwaad, ben ik wel wijzer geworden en met de spirit van hem heb ik ook goddank zijn sporen een beetje mogen volgen…. Ja die tijd is om Voor mij is het volbracht maar t werk is nog niet af , dus zal deze generatie met meer spirit werken aan het doel dat God met ons heeft.. Helpe mij daarbij.Amen ja Amen,,

Olivia schreef op 29 maart 2018 om 23:56

Witte donderdag zat Jezus voor het laatst samen met Zijn vrienden aan tafel. Hij brak het brood en deelde de wijn. Hij waste de voeten van Zijn leerlingen. Het laatste Avondmaal is de oorsprong van de eucharistie. Morgen Goede Vrijdag een dag van rouw. Heer Jezus dank voor Uw liefde voor ieder van ons.

Veerle schreef op 29 maart 2018 om 23:43

Vader ,
” Het is volbracht .” – sprak Jezus . Hoe Zijn leven naar Uw geboden was gericht en hoe Hij U tot het uiterste trouw is gebleven , zullen we gaandeweg leren begrijpen . Zolang krijg ik kansen om te doen zoals Jezus mij zegt wat voor mij het beste is .
Heer Jezus ,
Morgen komen we samen , met mensen over de hele wereld , om Uw lijden en afscheid van hier te gedenken , gesterkt door woorden die levensvatbaar zijn , ook vandaag nog (!) en die ons oproepen om getuigen te zijn van Uw oneindige goedheid met ons .
Vergeef me mijn zwakheden en blijf in mij ,

Luís Weel schreef op 29 maart 2018 om 23:21

Ik heb het zo vaak gezien: een man die gedurende de hele dag onder een hitte van rond de 30 graden op het land gewerkt heeft en dan 10 tot twintig kilometer lopend van het veld terugkwam. Dan voor het huis, zittend op de stoep komt zijn vrouw met een teiltje water en een handdoek en koelt zijn eeltige voeten in het water en droogt ze af. Maar ook hier: een man, die dag en nacht klaar staat om zijn zieke vrouw te helpen in alles, wassen, eten, verschonen, dragen naar een stoel en bij haar blijven. Hoe hou je dat vol? Daar zie ik liefde die gaat tot het uiterste. Hij zei me: Je krijgt kracht naar kruis en zij is alles voor me…..
Dienstbaarheid, liefde blijkt tot alles in staat. Wat is het mooi om in de harde zakelijke wereld van het individualisme te zien hoe mensen kunnen opkomen voor elkaar!
Ik weet niet waartoe ik in staat zou zijn als ik in een dergelijke situatie terecht zou komen. Één ding weet ik zeker naar het voorbeeld van Jezus dienstbaar zijn en alles voor een ander overhebben is de weg die leidt naar echte gemeenschap en reëel geluk in onze wereld met zijn duistere en lichte kanten.

Mariejan schreef op 29 maart 2018 om 23:03

Jezus, de goddelijke dienaar.
Ik moet natuurlijk niets, maar ik wil wel mensen in alle openheid van geest en hart tegemoet treden. En er zijn. Op het gevaar af dat je om die reden uit de weg geruimd wordt. Maar je kunt niet anders, want je bent … Hij was en is.

lieve 2 schreef op 29 maart 2018 om 21:35

Avond van Witte Donderdag en geen mogelijkheid gevonden om dat ergens mee te kunnen vieren. Zelden zoveel drukte en verwarring meegemaakt als vandaag, en zeker niet door mij gezocht. Onmogelijk voor mij om me nu naar Jeruzalem en de lijdensweek te verplaatsen. Naar de Olijfhof ,het verraad, de vallei, de stad binnen … Ik zal het morgen proberen en zelf tot rust komen. Jezus, neem me niet kwalijk dat ik niet met U kan waken.

Temmie schreef op 29 maart 2018 om 21:29

Dienaar: de voetwassing een prachtig ritueel, eigenlijk zouden wij allemaal dienaar moeten zijn, als wij schouder aan schouder door het leven wandelen, zou de wereld er veel beter uitzien. Jezus wist dat zijn lijdensweg dichterbij kwam en dat iedereen hem in de steek zou laten en dan toch de voeten wassen van zijn Leerlingen.

Tanja schreef op 29 maart 2018 om 20:10

Diep ontzag en aanbidding
Duizend duizend maal dank oh Heer

lilianS schreef op 29 maart 2018 om 12:36

Heer, U doet ons voor hoe wij kunnen dienen. Bij de voetwassing zit je aan de voet van de ander. Het toont nederigheid. Voor de mens is nederigheid moeilijk. Dat is je overgeven en dienstbaar zijn. Ik wil U danken dat U het ons heeft voor gedaan.

Carla schreef op 29 maart 2018 om 12:15

Een liefdevol en nederig zuiverings gebaar van Jezus ter afscheid van deze aardse wereld. Vele malen per dag mag ik me hiermee verbinden als ik me dat bewust zou zijn. Behoed je. De weg is lang en dat doet deugd.

jail schreef op 29 maart 2018 om 12:10

Even in het gastenboek gekeken voor het gebed is niet mijn gewoonte. Toch wat ik lees van Maria voel ik ook aan. Wat is oprechte dienstbaarheid. Ondergeschikt zijn of overheersing voelen kan mij heel verdrietig maken. Is dat dan hoogmoed? Heer blijf ons nabij. Amen.

Lilian J. schreef op 29 maart 2018 om 11:35

In UW kracht en met UW hulp blijf ik overeind. HIJ geeft en is ons voorbeeld hoe we met elkaar moeten omgaan en leven. Daarbij draagt het thema van The Passion “ik zie jou “ook bij. Ik houd U met beide handen stevig vast. U hebt ons alles gegeven,, maar wij hebben de wil / keuze welke weg …….Dankbaarheid !

Jeanny schreef op 29 maart 2018 om 11:31

Liefdevolle God, U hebt de weg van de Liefde naar mijnhart gelegd, ik verlang ernaar om diezelfde weg van liefde naar U terug te gaan . Blijf mij nabij, o Heer,! U hebt mij in deze retraite zoveel van deze Weg laten zien, ik ga vol vertrouwen verder , ook na Pasen!

Maria schreef op 29 maart 2018 om 10:36

Oprecht dienstbaar zijn is liefdevol. Ik heb daar een hele weg in afgelegd. Vrouwen moesten dienstbaar zijn, dat heeft tot ondergeschiktheid en overheersing geleid. Het ging hier niet om oprechte dienstbaarheid. Het onderscheid heb ik moeten leren. Daar ben ik nog steeds mee bezig. In dit verhaal stelt Jezus zich dienstbaar op, als man. Dat is bemoedigend!

Monique schreef op 29 maart 2018 om 10:13

Ik voel dankbaarheid!
Hoe groot is Zijn liefde voor ons,dat Hij ons zulke voorbeelden geeft,waar we ons kunnen naar richten.
Ik kan niet anders dan,dank U zeggen,en mijn uiterste best doen,om zo trouw mogelijk in mijn leven te zijn!

t ina schreef op 29 maart 2018 om 07:42

Lieve Heer Jezus, graag zou ik willen handelen zoals u dat op Witte Donderdag voor Uw leerlingen deed.
Niet altijd heb ik die kracht om steeds nederig genoeg te zijn mij te buigen tot de andere, alle anderen, die op deze geste wachten…. ja ik kan het wel met Uw genade, en…deze vraag ik U speciaal voor vandaag,: de nederigheid !

Nadia schreef op 29 maart 2018 om 04:27

Afscheidsrituelen hebben we éénmaal nodig in het leven om afscheid te nemen van bepaalde levenspaden.

Anne schreef op 29 maart 2018 om 03:03

Geen groter liefde heeft hij die zijn leven geeft voor zijn vrienden…
Dat heeft U tegen Uw vrienden gezegd, Jezus, maar eigenlijk ook tegen ons… En U bracht het zelf óók nog zo schokkend in praktijk op Calvarië…. U GAF daar letterlijk Uw leven voor Uw vrienden….
Zó moeten wij elkaar liefhebben, want zó heeft U óns liefgehad…. maar oei oei wat is dat moeilijk.
Als iemand van wie je houdt je regelmatig kleineert, voelt het bijna alsof je ‘je leven moet geven’ om dan tóch de weg met liefde te blijven gaan en niet wrokkig te worden…
Jezus…. Uw nieuwe gebod: Hebt elkaar lief…. Erachteraan zei U: zoals Ik jullie heb liefgehad…. Heer, als die woorden er niet achteraan waren gekomen, zou ik er helemaal nooit iets van bakken…
Nu blijven ze voortdurend in mijn hart weerklinken: “Zoals Ik jullie heb liefgehad…”
Maar Uw vraag om de weg van de LIEFDE te gaan wordt steeds dringender…. help ons alsjeblieft Heer….

doke schreef op 29 maart 2018 om 01:42

Voeten wassen dat wordt gezien als iets vernederends. Ja dat doe je alleen voor iemand die je werkelijk liefhebt en niets je te vies is te doen voor de andere. Als ik me verneder door het uiterste te doen dan toon ik daar dat niets me te veel is. Ja nu is het duidelijke voorbeeld gekozen. Hoeft dus niet de voeten te zijn maar helpen waar dat gevraagd (of ongevraagd ) wordt.. Een grote uirdaging is dit waar ik echt diep overna zal moeten denken en me de vraag stellen of ik werkelijk in staat ben het uiterste te doen voor anderen… Heer helpe me daarbij te zien wat me niet duidelijk is en te doen wat er dan gedaan zal moeten worden.. Dat zal dan voor mij echt pasen betekenen, een opstanding en opnieuw beginnen..

maggy schreef op 29 maart 2018 om 01:27

Dank aan allen die mij deze 40-dagentijd wat meer met God’s wegen vertrouwd maken

Mariejan schreef op 29 maart 2018 om 00:19

Door Jeruzalem binnen te gaan, komt Hij in het hart van alles wat menselijk is. Ook in de emotionele chaos van het menselijk hart, als het nog niet door liefde is aangeraakt. Daar trekt Hij doorheen om de chaos te verbreken, door zachtmoedig sterk overeind te blijven. Wetend dat Liefde de bedoeling is. Dat zijn vader Liefde is. Hij komt voort uit liefde en is dat nooit vergeten. Wij wel en Hij moet tot in het ergste afdalen, zodat wij weer besef krijgen wat het is om lief te hebben. Hoe kan het anders, dan dat wij in trouw verbonden met Hem blijven, als wij gaan beseffen wat Hij deed. En ook de weg van de Liefde inslaan, al is het maar met vallen en toch ook weer opstaan.

Luís Weel schreef op 28 maart 2018 om 23:50

Jezus zegt het zo duidelijk: “Waar ik heen ga, kunnen jullie niet komen.”. De liefde die je met elkaar deelt bewijst dat we leerlingen van Hem zijn. Zo was het in de eerste christengemeente, waar ze alles met elkaar deelden, samen baden en de gedachtenis aan Hem levendig hielden door het breken van het brood. En dan staat er nog bij, dat er geen noodlijdenden waren in de gemeenschap. Een ideaalbeeld en tegelijk een voorbeeld van op weg gaan met Hem, in zijn geest handelen en in praktijk brengen. Door de tijden heen zien we in Gods kerk zoveel voorbeelden van mannen en vrouwen die zich lieten leiden door deze gedachtenis en gemeenschappen gevormd hebben. Het helpt om te kijken naar al die voorbeelden en daaruit moed en kracht te putten om vorm te geven aan gemeenschap in het dagelijks leven. In die zin zijn we allemaal geroepen tot een levensstaat, in het huwelijk, in het beleven van gemeenschap in een klooster, je leven inzetten ten dienste van groepen, alleen of met anderen, hier of elders in de wereld . Vanuit deze roeping van Jezus groeit het gevoel dat we een zending hebben. Dan hebben we elkaar nodig om er samen banden van liefde te smeden .
Heer, uw weg kan ik niet gaan maar help me elke dag opnieuw om denkend aan wat U mij hebt voorgeleefd, elke dag opnieuw te leven wat u in woord en daad hebt voorgeleefd.

Bernadette schreef op 28 maart 2018 om 22:24

Ik denk aan de zin ‘ haat dat het geluk belet ‘ iets waar ikzelf sterk in geloof.
Jezus buigt zijn verdriet en pijn om in medeleven.
De vergeving die Hij schenkt geeft innerlijke vrede en innerlijke kracht.
Het wordt draagkracht, de kracht die Jezus zal dragen tot het uiterste.
Het lukt mij niet altijd dit mooie voorbeeld te volgen maar ik weet wel, als ik in de Liefde wil leven
ik dicht bij Jezus moet blijven.

Veerle schreef op 28 maart 2018 om 22:20

Vader ,
Kan ik Jezus ‘ voorstelling van de voetwassing begrijpen ? Ja . Hij vraagt het ons niet enkel vandaag , maar elke dag . Wanneer je je naaste lief hebt als jezelf , dan is dit een natuurlijk gevolg . Maar ik kan begrijpen dat er mensen zijn die er zich niet goed bij voelen , en humaniteit verkiezen boven een ” Heer ” die de regels bepaalt en zegt hoe je leven moet . Het eindresultaat laat zien dat twee mensen met twee uiterste principes elkaar toch zouden helpen . Hier laat ik elk in zijn waarde . Jezus is mijn gids op mijn weg . Als ik handel naar Zijn woord , krijg ik meer zelfvertrouwen . Het voelt gewoon juist .

Temina schreef op 28 maart 2018 om 21:56

Heb elkander lief: diep in ons hart verlangen wij daar allemaal naar. Als er een klik is het niet zo moeilijk,
maar wat als je niet overweg kunt met je naaste, vanwege diens levenswandel, ik probeer correct te zijn, dat lukt, maar ojee wat speelt er in mijn hart. Allemaal worstelingen en twijfels, klopt mijn beeld wel, de splinter en de balk, wrok, rancune,, competitie, maar ook verdriet, spijt, vergeving en onmacht. Leg het bij God neer en laat het daar. Waarom is dat zo moeilijk!! Doe gewoon wat Jesus van je vraagt, heb elkander lief, een hele uitdaging, Struikel continue. In de wereld zijn er talrijke conflicten en wat brengt het, alleen maar ellende, sta er boven, , schudt het stof van je schoenen, waarom lukt mij dat maar niet, welke emotie zit in de weg? Heer ik verlang naar een goede raltie met zus, geeft u mij wijsheid en inzicht.

lieve 2 schreef op 28 maart 2018 om 21:16

Jezus geeft ons een voorbeeld van dienstbaarheid zonder te letten op rangorde of stand, een voorbeeld dat we moeten navolgen. Dat Petrus dat niet onmiddellijk doorhad, is heel begrijpelijk: zoiets was ondenkbaar in die tijd! Het is ook nu nog niet vanzelfsprekend, maar wij hebben al die eeuwen door voorbeelden van die dienstbaarheid gezien in de zorgende liefde voor zieken, gehandicapten, wezen, armen. Petrus heeft nooit een pater Damiaan gekend ! Wat Jezus daar doet, de voeten wassen van zijn volgelingen, moeten we niet letterlijk nadoen, wel zaken van gelijke aard: dienaar zijn in liefde, helpen waar je een nood ziet of vermoedt, en dat vrijwillig en met vreugde. En niets belet je om het ook eens letterlijk na te volgen, bv. als vrijwilliger tijdens een bedevaart van zieken naar Lourdes. In een hospice zijn veel helpende handen nodig en ik verzeker je: het maakt jezelf gelukkig.

maria schreef op 28 maart 2018 om 20:54

Hebt elkander lief! dat vind ik moeilijk als het gedrag van de ander ergernis oproept bij mij . Het helpt mij dan om te denken: waarom roept dit gedrag ergernis bij mij op? Ik ken de motieven niet achter het gedrag van de ander. Het is beter om mededogen met die ander te hebben, want hij is als ik. En …. hoe vaak niet heb ik Gods mededogen nodig?

Joanne van Stijn schreef op 28 maart 2018 om 20:52

Dan zal het volmaakte komen
Als wij zingend voor Hem staan
Als wij Christus, weg van Liefde
En van lijden zijn gegaan.

Zijn opdracht zeker niet altijd makkelijk maar bedenk wat Hij ons heeft geschonken. Duizendmaal dank !

Tanja schreef op 28 maart 2018 om 19:37

Waar liefde woont gebied de Heer zijn zegen.Dat wij voor een ieder liefde mogen voelen.dat kan ik alleen als ik heel dicht bij hem blijf.
In hem en door hem.
U zeit alle lof en eer

lilian S schreef op 28 maart 2018 om 17:47

Heer u houdt van ons mensen en is ons nabij. Ik voel U ook dicht bij mij. Uw opdracht voor ons is, “” houdt van elkaar “” zoals U van ons houdt. Ik dank U voor uw liefde voor de mens.

lieve schreef op 28 maart 2018 om 10:55

Een mooi gebod ‘heb elkaar lief’… maar niet altijd gemakkelijk om uit te voeren. Het moeilijkst vind ik om iemand lief te hebben die je alleen maar vernedert, becommentarieert, commandeert,… Hoe pak je zoiets aan?
Het is alleszins een uitdaging om ook je vijanden te bejegenen… Jezus was een God-mens, wij zijn toch maar gewone mensen die proberen om in de voetsporen van Jezus te treden.