Gastenboek

lieve 2 schreef op 7 december 2018 om 21:29

Aks de Heer me iets vraagt in het gebed, verwacht ik dat niet, maar aanvaard het dan toch, in twijfel of ik het echt zal aankunnen. En ik vraag om me daarbij te helpen. Het overkwam me al enkele keren. Ik vermoed dat Hij me in dagelijkse omstandigheden heel dikwijls iets vraagt, maar dat ik het niet als dusdanig herken, wel als een kleine of grotere beslissing van mijn geweten. Als het om een belangrijke beslissing of keuze gaat, moet persoonlijk gebed wel die ruimte geven. – Ik bewonder Maria en dan treft me vooral haar jonge leeftijd op dat aanvaardingsmoment.Ik doe mijn best om me haar zo juist en concreet mogelijk voor te stellen in haar tijd, haar omgeving, haar levenswijze, haar bidden. Ook probeer ik alles wat ik als kind zag in zoeterige prentjes en wat verhaaltjes me daarrond vertelden, te vergeten.

Temina schreef op 7 december 2018 om 21:27

Meditatie 6 december: Zware stormen heb ik doorgemaakt, samen met de Heer ben ik naar de overkant gevaren.
Ongetwijfelt zullen er meer beproevingen komen. Vraag mij altijd af hoe mensen stormen doorleven, die u niet kennen, mag ik een lichtpuntje voor hun zijn, er daar ook naar handelen.

Nadia schreef op 7 december 2018 om 21:26

De Heilige Geest zou voor iedereen welkom zijn, zodanig dat de zwakkeren de kracht krijgen, dat de sterksten hun gevoel terug krijgen, dat daders hun gevoel van normbesef mogen ervaren.

Temina schreef op 7 december 2018 om 21:09

Hoe groot is mijn geloof, door wie laat ik mij leiden, allemaal gewetens vragen, best goed om bij stil te staan, ik struikel regelmatig, daar ben ik mens voor, weer opstaan en opnieuw beginnen, wordt op de proef gesteld door de vele stormen.
Bidden,hoop, vertrouwen, liefde, mediteren, loslaten, bijbel meditatie, dankbaarheid, vergeven, lofzang zijn allen positieve wegen om dichter naar God toe te groeien. Zoals u gelooft, zo zal het gebeuren, is een zin die mij bezig houdt, mag dat een inspiratiebron worden voor mij.

Maria schreef op 7 december 2018 om 20:27

O mijn Heer en mijn God, al zovele jaren is U de kracht van mijn hart en de kracht in mijn leven. Al mijn vertrouwen blijft op U en onze Hemelse Moeder, Ik bid U Heer breng mijn kinderen tot bekering en moge 3 van mijn kleinkinderen spoedig het Heilig Doopselsacrament ontvangen. Ik dank U nu reeds mijn God voor het moment waarop U mijn bede wenst te verhoren.

Annie schreef op 7 december 2018 om 19:38

Alles opzij zetten.
Dwars tegen alles in zeker zijn dat Jezus uitkomst kan geven.
Heer ik bid U om dat geloof met die zekerheid die ik mag voelen in mij.

Dank U voor wat u reeds gedaan hebt in mijn en ons leven.

Luís Weel schreef op 7 december 2018 om 17:35

Op 6 december gaf mijn laptop aan: onveilig mailadres en even later: site wordt niet gevonden. “De wil doen van de Vader. Bidden volstaat niet. Het woord moet vlees worden in mij. Juist dan beginnen mijn twijfels over mezelf! Geen woorden maar daden. Leef ik wel zoals God het wil. Ik voel me zo klein en zou anders willen zijn dan ik ben, maar het lijkt er wel niet van te komen. Er rest me niets anders dan toch maar te bidden:
Heer, maak me authentieker en kom mij te hulp in mijn slapheid. Mijn geest is gewillig, maar het vlees is zo zwak. Er is zoveel farizeïsme in mijn leven en in de wereld, zoveel leugens die alles tegenspreken wat Uw Zoon Jezus ons leert te leven. Versterk mij met Uw geest, opdat ik als uw instrument in deze wereld aanwezig mag zijn. .

Maria schreef op 7 december 2018 om 17:26

Geloof geeft hoop en voedt vertrouwen. Als ik geloof in de liefde die er altijd is zie ik helder.

Neels Luc schreef op 7 december 2018 om 15:46

In de app van de Jezuïeten “Bidden Onderweg” zit ook een rubriek “Adventsretraite”. Ik volg die en vind ze zeer inspirerend. De bezinningsteksten zijn omkaderd door rustgevende muziek tussenin, die je als het ware zeer goed helpen om de meditatie te versterken.Tot mijn verwondering echter verschillen die teksten met deze die we via de computer ontvangen, wat ik een beetje spijtig vind, omdat je dan in dit kader niet kan aansluiten bij de groep die het enkel digitaal volgt en niet via de app.

Henny schreef op 7 december 2018 om 11:33

Waar ik weer bij bepaald werd hoe ik vaak nog niet goed luister en als het wel zo is dan komt het ook nog op gehoorzaamheid aan .
Jezus zei tegen de blinden dat ze heen moesten gaan en het,werd hen verboden om het iemand te vertellen .Ik neem aan dat Hij daar een rede voor had na nog meer wonderen kwamen de Farizeeen en kwamen met hun conclusi . Oefenen in gehoorzaamheid en Hij zal het wel maken

olivia schreef op 7 december 2018 om 11:11

Goede God, beadem ons leven met uw heilige Geest, opdat wij staande in het ‘ja’ van uw Zoon, ons mogen schenken aan uw liefde voor de mensheid. Moge Maria ons hierbij voorgaan, biddend, ons bij de hand nemend, mede onze ziel richten naar boven. Dank U goede God om uw genade. Dank u Maria om uw ja – woord.

Lilian S. schreef op 6 december 2018 om 13:00

Op U wil ik vertrouwen, dank zij uw hulp kon ik vele stormen doorstaan, U was mij nabij op zeer moeilijke momenten. Dank zij mijn geloof in U heb ik mogen ervaren hoe goed U bent voor de mens. Ik dank U voor uw goedheid aan mij geschonken.

Nelly schreef op 6 december 2018 om 12:54

Vele stormen heb ik in mijn leven al ontmoet en momenteel zit ik in een zware storm. Soms ben ik radeloos, soms zie ik geen lichtpunt. een storm waarin men mij gegooid heeft zonder het te willen. Ik doe dan een kaarsje aan en probeer dan met mijn schamele woorden te “bidden” als dit dan nog bidden is.
God kent mij en doorgrondt mij, Hij kent mijn twijfels , angsten en pijnen. Toch weet ik dat Hij er is voor mij.
Heeft Hij niet gezegd:” komt tot Mij met al uw zorgen en pijn en Ik zal u rust geven.

Lida schreef op 6 december 2018 om 08:49

Er waren vele, soms heftige stormen in mijn leven. En regelmatige komen er steeds weer stormen. Alleen door Gods kracht en vrede en de rust die Hij geeft ben ik er door gekomen. Dan komt er toch weer wat rustiger vaarwater. En de storm begint opnieuw en ik probeer door gebed en vertrouwen op de Heer er weer doorheen te komen. Hij is er gewoon altijd en dat wil ik geloven. Hij komt gewoon over het water naar me toe gelopen.

Ik dank U Heer met heel mijn hart, zonder U was was het niet gelukt. Ik loof en prijs U naam.

Nadia schreef op 6 december 2018 om 07:25

Mijn ganse leven waren stormen, tsunami’s. Leven is overleven maar had ik als normaal beschouwd. Stormen zijn hedendaags geworden. Mensen hebben de stormen berokkend door allerhande technologie te ontwikkelen, de natuur te manipuleren, artsen hebben een filosofische materialistische visie. Wij kunnen niet meer leven omdat we gemanipuleerd worden en wie niet mee doet aan manipulatie, leeft niet maar overleeft.

Linda schreef op 6 december 2018 om 02:26

Zie, ik begin iets nieuws.
Ik wil mij verheugen op uw komst. U draagt mij God in al mijn moeilijkheden.
Onze wijze van leven moet overeenkomen met onze wijze van bidden.
Er zijn voor elkaar. Ik dank u God eqt u in mijn leven wilt zijn. Amen.

olivia schreef op 6 december 2018 om 00:48

Heer Jezus, door U eenheid met de Vader zijt Gij ten diepste aanwezig in ieder van ons en in al wat goed is. Mogen wij ons van harte toevertrouwen aan uw tegenwoordigheid, opdat Gij U doorheen ons leven kunt openbaren. Dank U Heer

Luís Weel schreef op 6 december 2018 om 00:43

Vanmorgen vroeg de deur uit.. Sinterklaas vandaag. In het spitsuur terug in het donker. Ben moe en ga op mijn bed liggen. Word wakker. Op mijn horloge is het 8:30.: een schok. Ik moet me haasten want het is hoog tijd om aan mijn verlichtingen te voldoen voor 6 december. Sta snel op. Beetje water in mijn gezicht. En dan snel de deur uit. Wat is het donker buiten!?…Ga op weg. en kom aan om een echtpaar te bezoeken. Er klopt iets niet. De deur is gesloten. Dan zie ik ineens op het klokje van de auto, dat het 20:50 is. Het is geen morgen van de 6 december, maar avond van 5 december. Dacht eerder nog: hoe is het mogelijk dat het ’s morgens tegen negenen nog zo donker en stil is. Moet erom lachen en ga terug naar huis…om mijn dag/nachtmeditatie van 5 december te doen…. Dan komt er veel boven: ze waren al drie dagen bij Jezus. Het eten was op. Zijn dat de dagen die Jezus doorbracht in het donker van het graf? 7 broden en een paar visjes. Weinig met God is alles, veel zonder God is niets. Nee, God en Jezus vullen mijn leegte niet. Dan denk ik maar: Hij zal er zijn bedoelingen wel mee hebben om me in het duister te laten ronddwalen. De week van 7 dagen is nog niet vol. De verrijzenis is nog niet aanstaande.
Daarom bid ik vanavond maar: Heer, geef me maar een klein beetje brood om het vol te houden en te wachten op de nieuwe dag van licht en leven.

Mariejan schreef op 6 december 2018 om 00:27

ik stel me voor dat ik op een eenzame plaats ben, het is er druk. Maar omdat Jezus bij ons is, is er een hele bijzondere sfeer. Hij heeft aandacht voor ons allemaal, voor alles in mij. Hij zal alles in mij voeden. Hij voedt alles in mij, zodat ik kracht heb voor het leven zoals dat zich aan mij aanbiedt.

Bernadette schreef op 5 december 2018 om 21:50

Ik wil op de Heer vertrouwen.
Hij weet wat ik nodig heb… dat geeft me een veilig gevoel.
Hij wil zorgen voor ieder van ons, Hij leeft met ons mee.

Temina schreef op 5 december 2018 om 21:45

Mijn kracht ligt in mijn geloof, ook al lijkt het op een mosterdzaadje, ik zou willen vragen of ik daadwerkelijk al mijn zorgen in uw handen kan leggen . Als Jezus tot mij zou spreken zou hij zeggen, wees niet bang en vertrouw op mij.

lieve 2 schreef op 5 december 2018 om 21:13

Stormen in mijn leven? Bij een eerste zicht daarop, lijkt mijn leven nogal rustig, vlak verlopen. Toch heb ik beide handen nodig om op mijn vingers een aantal serieuze stormen te tellen, die mij overvielen van buitenaf (oorlog, misdaad, ernstige ziekten in onmiddellijke omgeving en bij mezelf …) en toch voer ik steeds op die kalme rivier. Het “Huis op de rots’ moest ik niet zelf zoeken of bouwen: ik woonde er in vanaf mijn eerste levensdag en de Heer had er altijd de ereplaats. Dat werd me geschonken. Het is me te vanzelfsprekend geworden, te normaal. Ik voel er me soms schuldig bij, te weinig dankbaar. Ik woon daar maar in dat veilige huis op de rots, ik zie op diezelfde berg huizen wegspoelen en verdwijnen in de ene storm na de andere. De Heer woont zelf ook in dat huis, ik ben met zoveel zaken bezig, dat ik Hem in mijn haast achteloos voorbijloop.

Eva schreef op 5 december 2018 om 20:29

Ik heb jouw leven lief.
Dat raakt me vandaag. God die me laat weten, in alle eenvoud, maar diep en intens; “Ik heb jouw leven lief”. Een uitnodiging om te leven met wat is.

Eva schreef op 5 december 2018 om 20:28

Ik heb jouw leven lief.
Dat raakt me vandaag, in alle eenvoud, met diepgang en in alle lijden. God maakt me duidelijk: “Ik heb jouw leven lief”. Een uitnodiging om te leven met alles wat is, geborgen door Zijn nabijheid. .

Jeanne schreef op 5 december 2018 om 16:57

Jezus, laat mij naar Uw voorbeeld er zijn voor anderen, in de mate van het mogelijke.
Dank voor de kracht die ik daartoe ontvangen mag.
Zegen ons allen.

Trees schreef op 5 december 2018 om 16:37

Wat zou ik graag aan U vragen om mijn kinderen en kleinkinderen het voedsel van uw liefde te geven

Lilian S. schreef op 5 december 2018 om 16:02

Heer U geeft de mens voedsel zodat hij voldoende kracht van U mag ontvangen. Wij kunnen elkaar ook geven zoals Gij ons voor gedaan heeft. Een ontmoeting met U leert ons uw liefde en barmhartigheid te zien die U voor ons heeft. In mijn gebed vraag ik U om wijsheid en mededogen voor allen die het moeilijk hebben en lijden in onze wereld.

Agnes erk schreef op 5 december 2018 om 13:37

Vader, Zoon en Heilige Geest, strooi uw tedere liefde uit over de moeders ,vaders en kinderen van Jemen. Laat desnoods een sprinkhanen plaag los op de slechte veroorzakers van deze tragedie, de boze leiders. Heer help !

lenie schreef op 5 december 2018 om 13:01

geven ……. geven ….. je tijd geven, al is het maar dat kleine, korte telefoontje naar iemand …….
“ik wilde je stem even horen ……”

maria schreef op 5 december 2018 om 11:30

Ik vraag kracht om (fysiek)in balans te blijven om goed voor mezelf en mijn omgeving te zorgen. Dat ik daarvoor de goede keuzes maak.

simonne schreef op 5 december 2018 om 11:11

Ik heb het gevoel dat de Heer mijn nu vraagt: waarom ben jij zo onverschillig geworden? Waarom trek jij zoveel – waar je vroeger rotsvast in geloofde – in twijfel ?
Mijn bede : God, mogen alle leiders van alle landen de mensen die hen gegeven zijn een waardig leven laten leiden.
Laat ook ons verder GEESTELIJK voedsel vinden en opnemen . Amen

Gemma schreef op 5 december 2018 om 10:38

Heer, je vraag: ‘wat heb je mij te geven om de massa te voeden?’ maakt me wakker. Opnieuw..
Vertrouwend op Uw Geest ga ik deze adventstijd binnen,

John schreef op 5 december 2018 om 09:18

Heer, U vindt mij een diep bemind Kind van de Vader. U heeft het ons allen voorgeleefd. Halleluja!
Dat is wat U zegt tegen mij. Daarin ligt ook mijn kracht, in U. Ik vraag U om mijn werelds denken
om te buigen in de Goddelijke Waarheid dat wij allemaal Geliefde Kinderen van God zijn.
God IS Liefde en Hij verzaakt NOOIT, Dát besef is enorm, maar ook ik mag me dat, bescheiden én
verheugd toe-eigenen. In Zijn dood en verrijzenis heeft Hij die Krachtige keuze vol-ledig vrij gegeven.
Wat een Geweldige Geschenk, zoals we dat dagelijks mogen ervaren. Toelaten! Groots & adembenemend!

Mirjam Ebbers schreef op 5 december 2018 om 07:43

Opnieuw… rust een weinig de weg zou anders teveel voor u zijn.
Hij is de Ik ben
Hij zal mij niet begeven en niet verlaten
Hij zal mij leiden de woorden in mijn mond geven.
Zijn oog is op mij

Trees schreef op 5 december 2018 om 07:14

Jezus u die eten gaf aan zo veel mensen omdat ze niet van honger omkomen Zie ook vandaag neer op alle mensen die steven van de honger Geef hun kracht en laat ze mensen ontmoeten die hen helpen
Geef ook kracht aan mijn broer Frans die vandaag gedodderd zal worden dank voor alles wat u voor hen doet Tees

Temina schreef op 5 december 2018 om 00:21

Gelukkig de ogen die zien en de oren die horen, wat een genade om samen te wandelen met de Heer.
God is mijn Alles, de bijbel mijn grootste inspiratiebron.

Mariejan schreef op 4 december 2018 om 23:57

Wat mij raakte was het niet horen en niet zien.
Soms zie ik iets gebeuren, iets tussen mensen b.v. dat mooi en goed is en mij diep kan ontroeren en dan denk ik: hier moet Hij aan het werk zijn. Ik zie het met mijn ogen, maar het gaat verder dan dat. Er zijn nauwelijks woorden voor, alleen parabels.

lieve 2 schreef op 4 december 2018 om 22:45

Wat de Heer me steeds duidelijk maakt – ook nu- is : “Blijf dicht bij Mij”. Dat lukt niet altijd, dat houdt me niet altijd bewust bezig. Ik weet dat Hij er is, maar mijn trouw is niet zo vast. Soms besefte ik beter hoeveel God van ieder van ons houdt, ook van mij. In andere perioden bleef wel die levenshouding intact , maar was de Heer als persoon heel ver. Geen verlangen om te spreken met Hem, ontmoeten, liefhebben. Ik was eerder verbaasd toen de advent dichterbij kwam en ik weer dat gevoel kreeg van verlangen . Ik vroeg meteen: “Ja Heer, help me, laat me niet verder wegglijden van U in onverschilligheid”.

Bernadette L.H schreef op 4 december 2018 om 22:32

De Vader en de Zoon zijn één.
Wie de Vader ziet, ziet de Zoon wie de Zoon ziet, ziet de Vader
De Barmhartige, genadige, Goede Herder, Vredevorst, Heiland, Licht der wereld, en nog zo veel meer.
Ik bemin U!!!
Ik prijs U hemelse Vader, dat Gij dit alles openbaard aan kleinen en eenvoudigen.

Marcel Ulenaers schreef op 4 december 2018 om 21:57

Dit verhaal leert ons de delicate zorg van Jezus voor mensen, bezorgdheid ook voor mij.
Een liefhebbende God verschijnt, En Hij bemint met een liefde waarmee alleen God mensen kan beminnen. En die God komt terug op aarde, in onze harten, in mijn leven.
Hier past alleen: uitkijken en verwachten en voorbereiden en dankbaar zijn, zo mooi verwoord in het lied: naar u gaat mijn verlangen Heer, Heer mijn God ik ben zeker van u.

Luís Weel schreef op 4 december 2018 om 21:11

Het heeft jaren geduurd voor ik mij bewust werd van de betekenis van mijn vader in mijn leven. Pas later kreeg ik bewondering voor hem en kon ik tegen mezelf zeggen: “Bedankt, Vader, voor het feit dat je me een weg toonde in het leven en me vrij hebt gelaten om zelf mijn weg te zoeken en keuzes te maken. Maar jij bleef achter me staan en leefde mee.”
De Vader in de hemel en op aarde lijkt altijd wel aanwezig te zijn in mijn leven. Maar ik heb Hem nog nooit kunnen ontmoeten. Dank zij Hem weet ik me staande te houden in de maalstroom van de tijd en tegelijkertijd voel ik me aan mezelf overgelaten.
Troost vind ik in de woorden van Jezus: “Veel profeten en koningen wensten hem te zien, maar ze hebben Hem niet ontdekt. Gelukkig jullie, mijn leerlingen, aan wie ik Hem kan openbaren”
Heer, geef dat ik in mijn zoektocht door U gevonden mag worden…..

Nadia schreef op 4 december 2018 om 20:13

Geven. Geven. Maar in onze tijd horen de luisteraars voor hunzelf te zorgen want er is niks meer om te geven omdat onze individualiteit zo heersend werd. De gevers horen nu dubbel voor zichzelf te zorgen door de uitputting van het geven.

jail schreef op 4 december 2018 om 20:10

Wat ik voel bij deze Bijbeltekst is, dat Jezus zegt dat wij, dat ik, bij de gelukkige ben, want ik kan het woord van de Vader en de Zoon lezen.
Dit is misschien helemaal niet wat de Bijbeltekst zegt maar zo als ik het begrijp vandaag.
Ik zie Jezus niet echt. Maar kan misschien leren anders kijken.
Vandaag heb ik vooral het begin van de retraite gelezen en laten doordringen ‘Zie, Ik begin iets nieuws’. Hij begint iets nieuws met ons met mij.
Iets nieuws zou voor mij zijn, het mooie in de mens zoeken. Mijn achterdocht wat achterwegenlaten. Leren zien, leren kijken naar de mensen die van me houden. Leren geloven dat ze van me houden en er wat dankbaarder voor te zijn. Ook geloven dat God van me houd al ben ik het niet waardig net zo als de honderdman. Wat had hij een groot geloof.
Jullie vragen wie is de Vader voor mij. De Vader is voor mij onze Schepper de Schepper van hemel en aarde. Schepper van alle mensen. Wie kan er beter weten wat wij nodig hebben dan onze Vader.
Deze zin neem ik vandaag mee ZIE IK BEGIN IETS NIEUW.

Hanneke schreef op 4 december 2018 om 19:43

‘k Denk dat Jezus tegen me zou zeggen :” Maak als de bliksem dat Adventstransparant van je af , want je hebt iets te geven ! ” Het is dankbaar werk om middels m’n gegeven talent de mensen op straat via het raam een verhaal mee te mogen geven. De spot staat er al op en ook al is het nog niet af , passanten reageren er al op !
Voor mezelf bid ik :” Jezus, laat het wáár zijn , wat U ons vertelt ….
Hanneke

Truus schreef op 4 december 2018 om 19:18

Via Jezus komen we bij de Vader. Hij is er altijd voor ons.

Marie schreef op 4 december 2018 om 19:12

Jezus wilde graag bij zijn vader zijn. Hij werd door hem geïnspireerd en voelde zijn opdracht. Uit Jezus levenswandel maak ik op dat ook God er is voor arme en rijke, oude en jonge, zieke en gezonde, hard werkende en minder hard werkende, welbespraakte en zwijgzame, mensen, Voor vrouwen en mannen. Als wij Jezus volgen moeten ook wij open staan voor ieder die ons pad kruist.

Jeanne schreef op 4 december 2018 om 17:17

Jezus leert ons wie de Vader is, en dat wij zijn kinderen mogen zijn.
Zo kunnen wij in volle vertrouwen ons richten tot de Vader door onze Heer Jezus die De weg, de waarheid en en het leven is.

lilian S. schreef op 4 december 2018 om 16:27

Van Jezus mogen wij delen in wie de Vader is. In zijn liefde goedheid barmhartigheid vind ik rust.

maria schreef op 4 december 2018 om 13:38

De Vader, mijn vader, de vader in mij….ik wil graag ontdekken wie de goede vader in mij is, wat hij doet, wat hij laat, uitstraalt. De kracht van de vader in mij…de liefdevolle vader in mij…steun en vertrouwen om onderweg te blijven? Vertrouwen in mijn vermogen altijd weer op mijn pootjes terecht te komen?

José schreef op 4 december 2018 om 10:30

Ik bleef denken aan die hoofdman. Een man van de hiërarchie, die hiërarchisch denkt, in termen van macht, onmacht, machtsverhoudingen, volmacht. Sterker nog: Jezus leefde in een bezet land, en deze Romeinse hoofdman vertegenwoordigt in zijn persoon de gewapende bezettingsmacht. Daartegenover Jezus, die door God met gezag is bekleed, respect afdwingt zonder wapens, autoriteit heeft zonder hiërarchisch-autoritair te handelen. Deze hoofdman bezit grootsheid: hij erkent en onderwerpt zich aan Jezus’ gezag. Boeiend vind ik dit: hij blijft in zijn eigen denkwereld, gebruikt de hem bekende terminologie, maar weet wanneer hij ‘de grotere macht’ tegenkomt, ook al is die totaal anders van aard. Dit verhaal biedt ook stof om verder na te denken over de vraag hoeverre ikzelf gevangen zit in maatschappelijk machtsdenken.