Gastenboek

pierre schreef op 6 maart 2019 om 22:57

ik zal zeker de hoge bergtop bereiken na veel bidden en dor de geest die mij zal leiden nr de hoge bergtop

lieve 2 schreef op 6 maart 2019 om 22:17

Wat valt het allemaal weer mee, vanaf het begin. Die mooie foto al,en dat hele bergland met die vele toppen, want elke mens moet toch zijn eigen berg beklimmen met Jezus als gids en metgezel. Ik zal mijn best doen om te kiezen voor het leven in grote en kleine dingen, of het minstens proberen. Ik ging bewust sterk in op de vraag: “Wat is er dood in mijn leven”. ik vond vooral dit antwoord: MIJN TOEKOMST, want die is zo weinig belovend omwille van mijn leeftijd. Nog nauwelijks plannen maken, voortdurend definitief afscheid nemen van mensen en dingen, steeds meer moeten berusten en leren omgaan met blijvende kwalen. In die situatie moet ik dan leren kiezen voor het leven. Ik hoop dat mijn gids op die moeilijke berg mij meer bewust zal maken van zijn nabijheid. In de evangelies vindt men zo weinig over ouderdom en aftakeling. Veel moed aan alle deelnemers.

olivia schreef op 6 maart 2019 om 22:12

Heer, Gij gunt uw gelovigen de vreugde jaarlijks met een zuiver hart naar het paasfeest toe te gaan: dit is een tijd van meer toeleg op het bidden en grotere aandacht voor de liefde tot de naaste, van grotere trouw aan de sacramenten, waarin wij zijn herboren. Doe ons groeien tot de volheid der genade die Gij uw kinderen hebt toegezegd. “Schep in ons een zuiver hart, Heer geef ons de weelde van uw zegen.” Dank U Heer Jezus.

janke schreef op 6 maart 2019 om 21:33

Heb gekeken naar een mooie kruiswegstatie van Jan Toorop.
De kruisweg gaan, dat is het leven. Door lijden uiteindelijk in het oneindige komen. Met Jezus als leidsman, de berg op en soms weer even af.

Temina schreef op 6 maart 2019 om 21:31

Gisteren een gevoel van verlatenheid en onmacht, hoe moet ik al mijn zorgtaken fixen, vandaag hulp uit onverwachte hoek ontvangen, samen sta je sterker, God werkt door mensen heen, alleluia

Veerle schreef op 6 maart 2019 om 21:18

Heer ,
In deze veertigdagentijd trekken wij , samen met uw geliefde Zoon , de berg op . Maak me met Uw wegen vertrouwd , en laat in de leer gaan bij U , nu U zich laat vinden .
Ik wens aan alle tochtgenoten een heilzame vastentijd toe !

Hann schreef op 6 maart 2019 om 21:01

Ik bid dat God mij mee door deze retraite de wil tot leven terug geeft. Veel zegen voor ons allen.

Truus schreef op 6 maart 2019 om 20:40

Dank u wel dat we zo samen op weg naar Pasen gaan.

LBK schreef op 6 maart 2019 om 20:22

Jezus, wat bijzonder dat U mij roept, dat U mij uitnodigt om samen met U deze berg van bezinning, inkeer en groei te beklimmen. Kom bij mij binnen, waar ik open sta, en help mij die plekken zien, die ik voor U gesloten houd. Jezus, mijn Heer en mijn Broeder, ik wil volledig van U en voor U zijn. Help mij.

Geert schreef op 6 maart 2019 om 19:55

Dank u voor Uw liefde Heer, dank u dat ik Uw kind mag zijn, leid ons allen door Uw Geest. Ik hou van U!

bienanne schreef op 6 maart 2019 om 18:58

met U Heer zal het wel lukken met die berg…..veel bidden vooral voor anderen en voor de komende Kleopasdagen die manlief gaat leiden. 12 deelnemers voor deze stilte retraite……dank daar voor. mijn eigen bergje valt ook niet mee maar stille tijd met mijn Vader in de hemel doet goed.

Gilles schreef op 6 maart 2019 om 18:48

De berg, metafoor van de klim, levensweg naar de eeuwigheid. Naar een plaats met een heerlijk, ‘verheerlijkt’ uitzicht. Maar waar we niet kunnen blijven. Onvermijdelijk ook naar het moment van lijden en overgave, een keer, het einde van ieders weg. Ondertussen de voortdurende keuze tussen de brede en de smalle weg, goed en kwaad. Ik ben er weer mee begonnen. Ga voor mij uit….

luís Weel schreef op 6 maart 2019 om 17:33

Aswoensdag: Vandaag een regenachtige dag. Ik zat aan tafel met 6 mannen, 3 praters en 3 zwijgers. Vandaag had niemand zin om te praten, ook ik niet. Somber weer…. een soort leegte?… Mijn gedachten gingen ineens terug naar een dal in het noordoosten van Brazilië waar ik werkte. De naam is Boralho, een gemeenschap van misschien 15 arme families. Er was in het dal een klein schooltje. EÉN keer per maand werd daar de mis gevierd in datzelfde schooltje, totdat de gemeenschap een kapelletje wilde. De vraag was: Waar?…. Boven op de berg, zeiden ze!…. Zo werd boven op de berg, nadat we samen een pad naar boven gemaakt hadden, een kapelletje gebouwd met een klein verblijf voor de dienstdoende priester. In het begin dacht ik: wat maken de mensen het toch moeilijk voor zichzelf!…. Ik ben met hen meegegaan. Na twee jaar werken was alles klaar, inclusief een waterreservoir dat vanuit het dal volgepompt kon worden. Iedereen blij. Het aantal bezoekers verdubbelde want ook de families die woonden op de hoogvlakte, kwamen naar de vieringen. De volgende stap was het maken van kruiswegstaties van beneden naar boven langs het kronkelige pad dat we aangelegd hadden om bij de kapel te komen.
Och het is maar een beeld dat bij me opkomt vandaag als ik uitgenodigd word om de berg op te gaan…. Ik heb er nog niet veel zin in. Alles is van binnen leeg bij me. Maar we zullen zien of het wat worden kan….

Gmgroen schreef op 6 maart 2019 om 17:16

De berg op . Een pad voor elk mens. Ik voel mij blij dat iksamen met zovele toch mijn eigen pad mag gaan. 40 dagen op weg wat zal mij dit brengen. Zoveel mogelijk in stilte in alle rust. Ik kijk op naar de berg want daar komtmijn hulp mij tegemoet.

Georgette schreef op 6 maart 2019 om 17:03

Heb deze morgen in een zeer ingetogen moment het assekruisje ontvangen, ik heb de moed ervaren om aan de moeilijke berg te beginnen. Met de mooie en diepe teksten van de retraite moet het zeker lukken. Bij deze heel veel dank aan de Paters die ons daarbij willen helpen.

jail schreef op 6 maart 2019 om 16:42

Jezus jij bent 40 dagen naar de woestijn vertrokken om UW Vader te vinden mag ik mee gaan? Veertig dagen voor de verrijzenis van Pasen. Verrijzenis niet levend dood zijn, maar naar een nieuw leven krijgen. Een nieuw begin. Jezus heeft zich verlaten en verraden gevoelt. Hij werd beproeft door de duivel, hij had honger en toch heeft Hij het kunnen overwinnen met de hulp van het gebed en met de hulp van zijn Vader. Zo zwaar zal mijn tocht niet zijn. Hij heeft voor ons geleden dat wij verlost zijn van zonden door onze doop. Heer blijf ons nabij.

Roos schreef op 6 maart 2019 om 15:47

Zie er wat tegenop..zoveel dagelijkse beslommeringen kan ze moeilijk loslaten en bergop is het te zwaar..
Wil toch proberen en reken op Jezus als metgezel

Jan schreef op 6 maart 2019 om 15:11

Het verlangen was groot om aan deze retraite weer deel te kunnen nemen.
Ben erg dankbaar.

Micheline schreef op 6 maart 2019 om 15:10

Van askruisje naar Jezus’ kruis gaan we de tocht van de vasten: het besef van kwaad, de wil tot ommekeer, de doortocht door de woestijn, heel even de wensdroom dat het keert in een zegetocht met palmen en gejuich en de dan droefigste week die we Goed noemen, omdat we weten dat kruis een boom van leven wordt. Aan iedereen een genadevolle tocht gewenst!

Joke schreef op 6 maart 2019 om 14:41

Samen op weg Pasen tegemoet
Met hulp van Jesus .

Sjanie Schop schreef op 6 maart 2019 om 14:06

Fijn om weer te beginnen. Mooie teksten die wat met je doen. Als protestantse voel ik me heerlijk thuis bij jullie en hoop deze weken mee op weg te gaan naar Pasen. Vasten en bidden. Dank jullie wel

Cilia schreef op 6 maart 2019 om 12:26

Ik voel me blij dat de vastenretraite begint. Ik wil de berg opgaan, met Jezus en de H.Geest als gids.
Ik wil vaak naar boven maar ook naar binnen kijken.

Marie schreef op 6 maart 2019 om 11:31

Een berg beklimmen vraagt durf, moed, inspanningen en vertrouwen. Je moet eigenlijk ook alert zijn voor mogelijke hindernissen. Maar daarentegen wordt je beloond door alle pracht om je heen. Stilte en rust overvallen je. Vandaag vraag ik Jezus gewoonweg om me zonder persoonlijk vragen of zorgen te vergezellen. Hij kent mijn vragen, hij weet waarmee ik soms zit. Maar nu wil ik samen met Hem genieten van de wandeling. Hij heeft immers genoeg geleden. Aan mij om Hem alzo te danken.

John schreef op 6 maart 2019 om 11:27

Lieve Heer, ik ga steeds maar door met mijn tocht. Ben al een leven lang onderweg. Soms word ik er zó moe van………
Toch, toch, toch ‘weet’ en geloof ik dat U mij altijd vergezelt, steunt én eindeloos liefhebt. En dat vergeten ken ik ook maar
al te goed. Dank je Etty en Anselm; een bemoedigende, ferme start van 40 dagen voelen en ervaren. Ik ben bereid….lieve God, lief mede-mens

Kristina schreef op 6 maart 2019 om 10:58

Heer ik wil de berg op!Geef me een duwtje in momenten van zwakheid.
Laat ons elkaar helpen en bemoedigen op weg naar de Heer

williame schreef op 6 maart 2019 om 10:49

Dank u om ons de kans te bieden samen met Jezus op weg te gaan.ik heb goede voornemens maar besef dat ik zwak ben.Ik weet dat de lucht zuiverder is boven op de berg en dat het zicht mooi is ,daarom begin ik met volle moed.

Maria schreef op 6 maart 2019 om 10:45

Fijn om weer te beginnen, onderaan de berg. Dat gevoel heb ik ook letterlijk, dat ik in mijn leven na vele bergen beklommen te hebben weer voor een nieuwe berg sta. Ik wil de berg op en voel nu vertrouwen en leiding. Daar ben ik dankbaar voor.

Carola schreef op 6 maart 2019 om 09:57

Beetje onwennig vandaag met jullie begonnen hieraan. Het was fijn! Veel succes en zegen allemaal! Aan de hand van Jezus de berg op! Vol goede en hoopvolle moed nu…

Mirjam schreef op 6 maart 2019 om 09:22

De woorden van de geloofsimpuls van deze week waren me uit het hart gegrepen. Ze raakten me diep: mijn kleinheid, onmacht en verlangen waren erin samengevat. Ik hoop dicht bij dat verlangen te blijven. Daarin de Heer nabij weten…

Annemarie schreef op 6 maart 2019 om 09:06

Jezus ging de berg op.
In deze vastentijd ga ik Hem proberen te volgen. Stapje voor stapje, want een berg beklimmen is heel wat anders dan over vlakke wandelpaden gaan. Dat leerde ik jaren geleden van een berggids met wie we bergen in de Franse Alpen beklommen tijdens de zomervakantie: Je moet rustig luisteren naar je eigen hartslag en je ademhaling en dan steeds meer in je eigen ritme zien te komen. Je loopt heel bewust en kijkt goed waar je je voeten zet. Dat wens ik alle mensen en mezelf ook toe – in geestelijk opzicht -nu we met Jezus op weg gaan. Een berg beklimmen is geen kleinigheid, maar Hij is onze gids … ook bij de moeilijke stukken. Ik bid dan ook vaak tijdens mijn ziekte: Jezus ik vertrouw op U. Met goede moed ga ik met Hem ook in deze vastentijd samen op weg. Ik hoop dat ik deel mag hebben aan Zijn weg tot aan de top.

Martha schreef op 6 maart 2019 om 08:57

Alleen zal het niet lukken, maar Hij neemt me bij de hand.

Magaretha schreef op 6 maart 2019 om 08:45

ik voel me tijdens het gebed vooral dankbaar, dankbaar voor de impuls die ik heb gekregen om mee de berg op te gaan én voor de liefdevolle en zorgvuldige tips en overwegingen die mij hierbij begeleiden

Martijn schreef op 6 maart 2019 om 08:43

Goedenmorgen mede retraitanten. Veel zegen toegewenst deze retraite. Altijd een avontuur om bewust op te trekken met de Heer op de weg naar pasen. Een mysterie! Bidden jullie ook voor mij?

Hugo Costeur schreef op 6 maart 2019 om 08:39

laat ons samen de uitnodiging aannemen om samen 40 dagen op tocht te gaan ,
alleen ga je snel samen ver, op weg naar God.

Mariette H. schreef op 6 maart 2019 om 08:38

Samen een (de) weg gaan nodigt uit tot gaan, doen;
Vaak moeilijk vol te houden, toch ik, jij, wij, houden
de blik op God die me als Vader bij de
hand zal nemen: de dag van het heil.

Maya van Eckeveld schreef op 6 maart 2019 om 08:20

Reis licht !…laat je bagage over aan God!!Hij wil met je wandelen deze dagen…zoals…met de emmausgangers…zodat Hij onzs ogen zal openen en Hem zien van wie de “schiften” hebben gesproken ..Moest de Christus niet alzo lijden?

Jacco schreef op 6 maart 2019 om 07:29

Boven op de berg, zicht op Jeruzalem, stad van God, stad van parels, stad van goud. Eens komt Jezus terug op die plek.

Trees van den Aardweg schreef op 6 maart 2019 om 07:20

Nu wij aan deze retraite beginnen wil ik God vragen mij te helpen te vergeten die personen die mij pijn gedaan hebben
en geheel op Hem te vertrouwen Hij heeft ieder mens lief dus wil ik proberen ook de ander lief te hebben en vooral Gods zegen voor ieder te vragen

Sophie schreef op 6 maart 2019 om 06:57

Lieve mensen om me heen, ik ben dankbaar dat ik deze 40 dagen tijd in mag gaan met jullie. Hartelijke groet, Sophie

dina schreef op 6 maart 2019 om 06:36

Ik klim de berg op. En ik weet dat de Heer bij mij is

Johan schreef op 6 maart 2019 om 06:29

Ook onder aan de berg is er al uitzicht. Want Hij reist mee. Hoe zal dat Boven zijn?

Agnesag schreef op 6 maart 2019 om 06:11

de vasten begint vandaag. Ik sta voor de berg…Ik vraag God mij te helpen om deze vasten trouw te zijn in gebed en in naastenliefde. Ik vraag God mij j te helpen om in innige relatie tel even met Hem beginnend met de mensen met wie ik dagelijks omga.

Temina schreef op 6 maart 2019 om 00:11

Ik zie als een berg tegen al , mijn zorg en regeltaken op, vandaag een slechte bui, jammer allemaal negatieve energie. Wat een toepasselijke titel “ Jezus ging de berg op”. Het helpt mij te relativeren. Ga starten met de retraite,
en ook met het wederom oppakken van de zorgtaken. Heer wees mij nabij.

Joke schreef op 5 maart 2019 om 23:47

Het maakt mij blij, samen onderweg te zijn naar Pasen. Ook al moeten we de berg op .. ik vertrouw dat wij er komen, dichter bij mezelf, en daardoor dichter bij God.
Het maakt mij blij, te beseffen dat ‘ vandaag de dag is van het heil’’ NU is de gunstige tijd!
Wat een zegen!
Het maakt mij blij, dat ik een ruimte ervaar, waar ik als het ware in oplos, en eigenlijk niets meer nodig heb dan het verlangen dáár te mogen vertoeven.
Dat het ons goed moge gaan.

Mariejan schreef op 5 maart 2019 om 23:25

Ik voel me innerlijk wat opgewonden nu ik aan de reis, de beklimming ga beginnen. Het zal inspanning van me vragen en ik hoop op vergezichten. Ik begin eraan uit puur verlangen. Wat maakt mijn ziel gelukkig? De weg van het verlangen. Hoe vaak heb ik me niet van mijn pad laten afhouden of op cruciale momenten laten tegenhouden of ophouden. Waarom? Maar nu, mag ik doorlopen. Ik ben me ook zeer bewust van alle anderen, die op deze gunstige tijd samen met mij en Jezus op weg gaan. Ik wens ons allen een goede vruchtbare reis. Een genadevolle tijd om de stem te ontwaren in het ruisen van ons hart en onze ziel.

Aletha schreef op 5 maart 2019 om 23:18

De Heer gaat voor mij uit de berg op. Ik hoor zijn sandalen knarsen in het zand en over de kiezels. Hij loopt goed door, treuzelt niet, is vastberaden. Ik loop met lichte tred achter hem aan. Op steile stukken reikt Hij mij Zijn hand. Ik neem die graag aan. Hij glimlacht bemoedigend naar mij. Het is fijn dat ik met Hem mee de berg op loop. Het is een goede start.

Gerard schreef op 5 maart 2019 om 20:58

Zo.n mooie foto inspireert mij en ik heb er zin in, en ga nu nog Vastenavond vieren..

Veerle schreef op 5 maart 2019 om 20:28

Ik kreeg van mijn spirituele gids de vrijblijvende taak om mezelf te accepteren zoals ik ben, omdat God niets liever wil dan mij te zien in onvolmaaktheid, met mijn fouten en met mijn tekortkomingen houdt HIJ het meest van mij.
Acceptatie is altijd moeiljk voor ieder mens, laat staan het ” accepteren ” van jezelf..
Mag deze 40 dagen ook voor jullie alleen “verlichtend ” zijn.

olivia schreef op 5 maart 2019 om 20:25

Morgen begint de veertigdagentijd. Laten we deze tijd gebruiken om door nog intensiever gebed en door vasten Gods Barmhartigheid af te smeken. Voor alle mensen. En laten we een nieuw leven gaan leiden, waartoe onze Moeder Gods ons oproept. Een heilzame vastentijd aan jullie allen.

Geert schreef op 5 maart 2019 om 20:23

Lord You have my heart
And I will search for Yours
Jesus take my life and lead me on

Oh, Lord You have my heart
And I will search for Yours
Let me be to You a sacrifice

And I will praise You Lord
And I will sing of love come down
And as You show Your face
We’ll see Your glory here

Delirious