Gastenboek

Sotto voce schreef op 18 februari 2015 om 21:56

Ik was een eenzaam kind dat op een dag luidop sprak in haar kamer. Ik voelde mij prompt gehoord. Een voelbare en liefdevolle energie die mij door moeilijke jaren geloodst heeft. Ik ben God in mijn leven blijven toelaten, al heb ik zijsporen, omwegen, oponthouden, dwaalsporen en snelwegen bewandeld. Ik ben een “gelovige in de kast” ; ik ervaar dat mijn geaardheid uitspreken minder moeilijk is dan mijn geloof. Ik ben nog jong en voel me eenzaam in mijn geloofsbeleving. Als ik een avondmis bezoek ben ik altijd de jongste. Ik geloof in de scheppende kracht. Ik noem Hem God, maar Hij heeft vast allerlei namen die allemaal hetzelfde betekenen : liefde. Deze vastentijd nodigt me uit om mijn geloof en mijn relatie met God op te frissen. In deze jachtige tijd sneuvelen stilte, bezinning en gebed vaak als eerste. Dit is een heilzaam en zuiverend initiatief. De podcast helpt me helemaal in het gebedsmoment te gaan. Dank hiervoor en rust en sereniteit voor iedereen. De Heer is onze herder ; het ontbreekt ons aan niets…

Alberich schreef op 18 februari 2015 om 21:53

Ik ben begonnen met het weinige in de Bijbel dat mij vertrouwd is: Psalm 23 (‘De Heer zorgt voor mij, zoals een herder voor zijn schapen zorgt – uit ‘Bijbel in gewone taal’.) Vertrouwen scheppen voor 40 dagen lang? Ik heb nog nooit bewust gebeden, denk ik.

Meline C schreef op 18 februari 2015 om 21:50

Seigneur, puissent ces moments de méditation et de prière être l’occasion de revenir pleinement à toi. L’occasion de te laisser reprendre Ta place dans mon coeur, notament la place principale qu’ont volées les occupations et les soucis du monde. C’est mon désir, c’est ma prière.

Siebrich schreef op 18 februari 2015 om 21:49

Vandaag werd ik me weer bewust hoe zeer ik me laat meeslepen door de drukte van het werk en allerlei dagelijkse zaken. Hoe weinig tijd ik vrij maak om stil te zijn voor God. De Podcast helpt hierbij heel goed, want met lezen vliegen mijn ogen over de tekst. Van de gesproken tekst en vooral het gezang ertussendoor word ik gedwongen om rustig te worden.

chris daem schreef op 18 februari 2015 om 21:47

Ik heb het verlangen ,om op weg te gaan met het Woord van God in deze vastentijd.Ik wens me om te keren ,om samen met andere tochtgenoten op weg te gaan op hetzelfde spoor.
Aan God vraag ik de genade van moed ,geduld en volharding in mijn stille gebedstijden.
Ik dank u God ,kom mijn zwakheid ter hulp,zo kom ik tot U.

Anja schreef op 18 februari 2015 om 21:46

Vandaag voor het eerst in kontakt met het Ignatiaans bidden.Ik ben protestant opgevoed, evangelisch geworden,
momenteel kom ik niet in een kerk.
Vandaag werd ik tijdens de tijd met God geroerd/ emotioneel omdat ik mij zo verbonden voelde met mijn katholieke broeders en zusters.Ik ervoer echt een eenheid,
Ook diepe vrede, door de mooie zang op de achtergrond. Het dicht bij God zijn,Wat is God lief!

Anja schreef op 18 februari 2015 om 21:44

Vandaag voor het eerst in kontakt met het gregoriaans bidden.Ik ben protestant opgevoed, evangelisch geworden,
momenteel kom ik niet in een kerk.
Vandaag werd ik tijdens de tijd met God geroerd/ emotioneel omdat ik mij zo verbonden voelde met mijn katholieke broeders en zusters.Ik ervoer echt een eenheid,
Ook diepe vrede, door de mooie zang op de achtergrond. Het dicht bij God zijn,Wat is God lief!

Gerda Mulders schreef op 18 februari 2015 om 21:42

Samen op retraite, omkeren, de weg gaan die God van ons verlangt, luisteren naar die prachtige podcast, eens zonder beeld luisteren, zoveel intenser. Dank voor deze mogelijkheid, het ignatiaans leren bidden, zoveel punten om voor te bidden in deze wereld in brand. Stilte zo zeldzaam te vinden soms. Dit is 40 dagen op weg zijn met elkaar. 40 dagen genieten en sporen van liefde mogen achterlaten.

Margaret schreef op 18 februari 2015 om 21:41

Groote dank aan die paters jesuiten dieons deze retraite weer schenken. Lieve groeten aan alle deelnemers , mogen wij zamen GOD’ S liefde ervaren en uitstralen.

Hendrik Maesen schreef op 18 februari 2015 om 21:25

Ik wil vandaag Jezus binnenlaten in mijn leven en ook in de 40 dagenretraite.
Het wordt een boeiende tijd.
leer me openstaan voor de goede dingen in het leven.

Bwee schreef op 18 februari 2015 om 21:05

Keer U om naar ons toe,
keer ons toe naar elkaar.

birgitta schreef op 18 februari 2015 om 20:50

dank u dat u altijd bij mij wil zijn. dank u dat u mij altijd weer roept als ik U vergeet. Dank U dat ik vandaag lang bij mijn vriendin kon zijn, het was fijn. Dank U dat U mij helpt als t zwaar is, voor de vreugde in mijn hart. Dank U voor mijn dappere flinke dochter nu zij alleen verder moet met haar kleine kindje. Wilt U mij helpen om niet slecht over anderen te denken of te spreken? Ontferm U over ons allen, nu en altijd, want wij kunnen niet zonder uw kracht; de kracht van Gods liefde.
Amen

Martin Hermans schreef op 18 februari 2015 om 20:42

De uitdaging tot bekering krijgen wij van concrete mens.
Zo vroeg aan een zieke die ik bezocht tijdens het voorbije weekend: wat zoudt gij mij nog willen zeggen;
Zijn antwoord was: zeg tegen de mensen die gij tegenkomt dat ze elkaar graag zien.
In alle eenvoud doen zulke woorden nadenken

René schreef op 18 februari 2015 om 20:40

Iedere dag dank ik de Heer s’morgens met het morgengebed en s’avonds doorloop ik even mijn dag die voor mij 10 uur activiteit is. Mijn persoonlijke huiskamer is zo ingericht dat ik in mijn boekenrek de bijbel en de wereldatlas in handbereik heb. Op mijn bureel ligt de krant die ik s’morgens al gelezen heb. De bijbel zet me aan tot bezinning en de atlas doet mij er aan herinneren dat ik op de juiste plaats geboren ben. De krant dwingt me te bidden voor al de miserie en ellende overal. Deze retraite stimuleert mij nog meer om samen met andere mensen te bidden voor een betere wereld.

jef schreef op 18 februari 2015 om 20:32

Vandaag al mislukt niettegenstaande al mijn voornemens…. ik zal maar opnieuw beginnen zeker… zeer teleurstellend… weken voorbereid.. en dan dit. Ik wil geen details geven maar het is frustrerend.Trouwens nog iets: citaat nr 1 staat vol van stomme vertaling uit het Engels.

Monique schreef op 18 februari 2015 om 20:25

Ik ga ook mee op reis…HEERLIJK…om samen te genieten met Onze Lieve Heer. …

Palmans Nelly schreef op 18 februari 2015 om 20:19

God is liefde! Door de beslommeringen van het dagelijks leven heen even stil vallen doet zo deugd en heb ik nodig om mijn relatie met God te verdiepen.
te weten dat Hij mij liefheeft ondanks alles, maakt mij gelukkig.
Deze 40 dagentijd is dan een tijd van inkeer…..ommekeer.
Dank U wel God dat Gij met mij meegaat

Marianne van Ginkel schreef op 18 februari 2015 om 19:58

Wat een geschenk om samen met anderen op deze wijze de vastentijd te mogen beleven.
Ik ben daar zeer dankbaar voor. Zeker gezien het feit dat ik vanwege fysieke omstandigheden al enige tijd aan huis gebonden ben.
Geloven doe je samen is mijn overtuiging. En op deze site ervaar ik die verbondenheid.
In maart hoop ik enige dagen door te brengen in een stilteklooster. Ter voorbereiding op het Paasgebeuren
Daar kijk ik heel erg naar uit!

Christi Bartelink schreef op 18 februari 2015 om 19:57

Fijn dat de retraite weer begonnen is. leuk om weer te mogen meedoen.
Ieder die meedoet wens ik een kostbare tijd toe

Ria schreef op 18 februari 2015 om 19:08

Vandaag was er een aswoensdagviering in het rusthuis waar ik als vrijwilliger werk. Alles was oud, de mensen, de priester, de liedjes en teksten en toch klonk het nieuw en hoopvol. We mogen altijd opnieuw beginnen, hoe oud of jong we ook zijn. Ik bid U Heer, raak deze oude mensen aan met Uw Liefde, ze hunkeren naar warmte en genegenheid. Laat ze onder Uw vleugels nog wat mooie dagen beleven en dank U dat ik U in hen mag ontmoeten, in hun glimlach, in hun zijn.

monique Willems schreef op 18 februari 2015 om 18:00

Dikke proficiat voor Inge Hauchecorne dat ze het initiatief genomen heeft voor het groepje te leiden te Bornem . Dat iedereen steeds mag bemoedigd naar huis gaan. Ik ben blij om een familielidje te hebben die ook van de here jezus houdzegen van God voor gans de groep in Bornem

Marie-Rose schreef op 18 februari 2015 om 17:24

Na de adventsretraite heb ik hoge verwachtingen van de vastenretraite. Inspirerend en begeleidend naar religieuze beleving. Maar de Podcast is hierbij een geweldige aanwinst; je kan veel beter geconcentreerd aanwezig zijn. Het telkens moeten lezen en dan weer bezinnen leidde af van innerlijk aanwezig zijn. Bedankt!

lilian sebelon schreef op 18 februari 2015 om 17:24

Geraakt heeft mij dat de Heer aanklopt en dat ik mijn hart open mag maken. De podcast laat mij het gebed
dieper beleven. Hartelijk dank.

Jojanne schreef op 18 februari 2015 om 17:06

Wat een mooi begin van deze veertigdagentijd. Het kunnen beluisteren van de teksten via Podcast is een echte aanwinst. Hartelijk dank daarvoor. Ik kijk uit naar morgen!

Mettje schreef op 18 februari 2015 om 16:53

De tijd nemen om bij God te komen, echt tijd apart zetten voor Hem, voor anderen, voor mezelf, dat doet goed. Gezegende tijd aan jullie allen gewenst!

Marry schreef op 18 februari 2015 om 16:37

Onze gemeente organiseerde voorheen elke dag een gebedsruimte te gebruiken en.daar ging zoveel kracht vanuit en zoveel rust .maar aan gebrek van een vaste voorganger is dat helaas dit jaar erbij ingeschoten, daarom wil ik dit nu graag delen met mijn broers en zuster in de Heer,hier op deze site,. Mijn gebed zal ook bestaan uit het delen met God en jullie, voor de zorg van mijn zoons , even zal ik het kort toe lichten mijn oudste heeft sinds een jaar een andere relatie en sinds dien is zijn belevenis Met God minder, tenminste dat merk ik zo,En mijn andere zoon is bezig om zijn papieren identiteit voor elkaar te maken wat hem veel moeite kost, Om het voor jullie wat dichter bij te laten komen heten zij Dick en Eric, natuurlijk sta ik er ook bij stil dat we denken aan Jezus die tijd tegemoet ging om ons zondaars te redden Graag wil ik vragen om gebed ,

Lilly Wijfjes schreef op 18 februari 2015 om 16:32

Vasten, ik ben nog zo met U bezig ,mijn lieve moeder is op31 december overleden ,en ik mis haar zo . 29 Jaar heb ik voor har mogen zorgen ,ook financieel. Alles ( eigenlijk niets ) ,alleen de inboedel , heeft ze mij nagelaten. Mijn zuster mocht dan met mijn toestemming zeggen wat ze wilde. . Dat was dus iets ,wat haar man eigenlijk wilde ,maar aangezien hij onmogelijk is, heb ik dit geweigerd ,met geschreeuw van haar kant tot gevolg [ bij de notaris] . Als ze meer normaal zouden zijn geweest ,had ik anders gereageerd ,maar op het ogenblik ,zeg ik nee. DE begrafenis betaal ik ook wel. . Altijd geschreeuw, nooit iets doen als je iets vraagt ,redelijke dingen toch , ik heb er genoeg van. .. IK heb rust nodig , hier heb ik niets aan ,het geeft alleen maar gedoe en narigheid ,en daar heb ik op het ogenblik al meer dan genoeg van.. Lieve Heer , ik lijd met U mee, help mij!!! Lilly. Andere mensen begrijpen het wel ,en zijn lief . Waarom zij dan niet ? Ik kan het niet begrijpen.!!!

Joge schreef op 18 februari 2015 om 16:04

Bedankt Heer dat u mij heeft laten begrijpen dat mijn bekering het werk is van uw genade en dat mijn medewerking erin bestaat U de nodige tijd en plaats te geven in mijn hart en in mijn leven. Kom daarom Heer in wat van U is en laat de ontmoeting met U zich niet beperken tot een eenmalig moment maar leer mij vanaf nu te leven met U, voor U en vanuit U.

Nelleke schreef op 18 februari 2015 om 15:30

Bij de gebedsviering vandaag aan het begin van de 40-dagentijd werd ons de volgende overweging verteld (verkort): Nadat God Zijn schepping voltooid had wilde Hij de mens een Goddelijke vonk als verrassing meegeven en Hij vroeg zich af waar Hij die zou verstoppen. In de diepte van de oceaan of op de top van de hoogste berg? Nee, want de mens is door Hem zo vindingsrijk gemaakt dat hij het snel zou vinden. God besloot de goddelijke vonk in het hart van de mens te verstoppen. De mens is nl. gericht op naar buiten kijken, horen, voelen, maar richt zich zelden op zijn innerlijk. Als we daar zoeken, zullen wij Zijn goddelijke vonk vinden.

Ria schreef op 18 februari 2015 om 15:20

God, vandaag heb ik U binnengelaten en het deed echt deugd- Help mij om de volgende weken onze afspraak niet te vergeten en U niet voor een gesloten deur te zetten. Help mij tegen Pasen met mijn grote kuis. Toch raar dat ik dit elk jaar weer opnieuw moet doen en ik niet allert blijf om alles netjes te houden. Help mij afstand te doen van zoveel overbodige ballast die mijn hart bezwaart. Het zou mooi zijn dat ik met Pasen helemaal als nieuw – alsof ik pasgeboren ben – helemaal opnieuw kan beginnen als uw kind.

Lisette. schreef op 18 februari 2015 om 15:06

God dank voor deze dag.
Heer help me om een fijn mens te worden,met uw hulp,voor alle mensen.
Mijn gebed gaat vandaag vooral naar het gezin.

Antoinette schreef op 18 februari 2015 om 14:25

Heer laat mij met behulp van de podcast deze 40 dagen tijd mogen gebruiken om meer naar U toe te groeien en laat mij hierdoor weten wat U van mij wilt en hoe ik dat mag doen. Amen.

Joke Havekes schreef op 18 februari 2015 om 13:27

De podcast: een fijne manier om even een kwartiertje stil te staan bij wat je raakt, wat er speelt in je leven.. Heer laat ons in de stilte van ons hart horen wat U ons wilt zeggen. Amen.

Vivian Heijne schreef op 18 februari 2015 om 12:56

Adriana….dat klinkt mooi in mijn oren… Samen 40 dagen op reis gaan…op reis naar de Openbaring…samen met Onze Lieve Heer….heerlijk om een reisgenoot te mogen zijn….

Adriana schreef op 18 februari 2015 om 12:16

Goedemorgen, reisgenoten!
Wat een geschenk om weer samen op weg te mogen gaan naar Pasen.
Er is een grapje in me, een geintje(en ik weet dat het woord geintje verwant is aan genade, zelfde hebreeuwse ingang…): het spel ‘ ik ga op reis en neem mee…’ zingt alsmaar in me om! Wat neem ik mee op deze reis? Mijn verdriet én mijn geluk op,reis te kunnen gaan, toch….

Connie schreef op 18 februari 2015 om 11:59

“Naar U gaat mijn verlangen Heer, Heer mijn God ik ben zeker van U”…..in dit woord ligt opgesloten – ver- en – lang-; dit betekent voor mij dat ik in vertrouwen geduld moet hebben. Geduld met mezelf, omdat ik meestal Zijn Stem niet hoor als Hij aanklopt en me dan afvraag :”waarom komt Hij nu niet?” Ik wil in deze Vastentijd ertoe komen om beter te luisteren, me gesteund wetend door die mooie podcast en de gemeenschap die samen met mij deze tocht zal gaan.
“Naar U gaat mijn verlangen Heer, Heer mijn God ik ben zeker van U”

Trees Lapeere schreef op 18 februari 2015 om 11:56

Wat doet dit deugd !!!
Ik voel me echt goed bij het doornemen van deze adventsretraite.
Dank aan de mensen die dit aan ons meegeven.

Hanneke schreef op 18 februari 2015 om 11:33

dank voor de podcast dat komt liefdevol binnen.
Ik was altijd bang dat God mij strafte als ik de engelen graag bij me had,ik ervaar nu juist het tegenovergestelde.
Dat Jezus samen met mij gaat alle dagen ,

John schreef op 18 februari 2015 om 11:30

Lieve mensen, Almachtige, Liefdevolle God. Ik ben zo dankbaar om heel bewust, met velen, 40 dagen
te zuiveren, te delen, lief te hebben én me bemind te ‘weten’. Ik open mijn hart, tot heelwording en
grote verzoening met de Eeuwig Getrouwe Heer. Hij die de Weg, de Waarheid en het Leven is.
Ik ben bereid. Iedereen een gezegende ‘pelgrimstocht’ toegewenst. We zijn allen één. In en met God.
Zeker ‘weten :)’. God zij dank. Liefsss

maria reusen schreef op 18 februari 2015 om 11:15

Daar ik vandaag juist 81 jaar wordt en mijn oudedom verplichtingen oplegd om niet meer met rolstoelen te varen ,is het net of ik een ander leven moet beginnen in osn woonen zorgcetrum een meer tijd maken om naar de ziek bewoners te luisteren in in mijn hoofd goed laten doordringen dat dit de volgende fase van mijn leven zal innemen,help mij Heer dit duidelijk te zien en er blij om zijn dat ik dat nog mag doen

Edmond Kluts schreef op 18 februari 2015 om 11:03

De podcast helpt echt om de meditatie rustig te doorlopen. Dankjulliewel 😉

marte schreef op 18 februari 2015 om 09:43

Het samen eten Heer veronderstelt dat we elkaars gast zijn, jij de mijne, ik de jouwe…
Ik verwacht je .
Ik word uitgenodigd me zo op te stellen dat er plaats is voor jou…
Help me daarbij. om te laten wat hinderlijk is om tot dit samenzijn te komen…mijn tijd anders in te delen..Ik vertrouw op jouw!

Leen schreef op 18 februari 2015 om 09:38

De korte bijbeltekst van vandaag heeft me geraakt: God die aanklopt, maar het aan ons overlaat om al dan niet open te doen. Hij dringt zich niet op. Hoe vaak heeft God al voor een gesloten deur gestaan? Niet per se omdat we hem moedwillig niet willen binnenlaten, maar omdat we zogezegd geen tijd hebben. Of omdat we menen dat hij niet meteen met een pasklare oplossing voor de deur staat, maar eerst rustig met ons wil eten, praten en denken en ons dat niet vlug genoeg gaat. Of omdat Hij ons op dat ogenblik niet ‘werelds’ genoeg lijkt en ons weghaalt uit onze zinloze zoektocht in de bodemloze, nooit bevredigende put van ‘werelds genot’.
Ik wil deze vastentijd benutten om de deur altijd open te doen als Hij klopt, want als puntje bij paaltje komt, is Hij de enige die de dingen die er echt toe doen, weet aan te reiken. Dit besluit geeft me een rustig en warm gevoel. Dank u mijn God.

Yves schreef op 18 februari 2015 om 09:20

Ik dank God, Jezus en Maria, en dat ik geen angsten heb, dat mijn dochter het goed doet op school en wijze keuze maakt, mijn moeder nog lang bij me kan blijven en mooie dingen ziet, en dat mijn partner snel weer terug aan het werk is.

Karine schreef op 18 februari 2015 om 08:45

Het eerste deel van deze retraite is meteen raak: ‘keer om’! Zoveel zaken belemmeren mij hiertoe. Vooral mijn denken. Het wordt een zoektocht om mijn hart opnieuw te openen. Het is hartverwarmend om mij verbonden te weten met zoveel andere mensen. Ik ben er dankbaar voor.

Ermelinda schreef op 18 februari 2015 om 08:25

Dank voor de podcast, ik ben slechtziende en dit maakt het makkelijker voor mij.
Ik hoop dat ik op deze manier weer dichter bij God kom, bij Jezus want het is een duistere tijd voor me met veel zorgen en pijn.

Geert schreef op 18 februari 2015 om 08:14

De vasten start … we maken met ons gezin afspraken om minder vlees te eten, wat soberder te leven. Ik voor mezelf ga de uitdaging aan wat kilootjes kwijt te spelen… en we vragen ons af wat dit met geloof en vasten in de Bijbel te maken heeft.
De plotse zin van vandaag : ik sta aan de deur en wil maaltijd met je houden … legt de link. Wees welkom, Heer Jezus en verblijf in ons hart en leer ons U na te volgen… tot op het kruis en erover.

Len schreef op 18 februari 2015 om 06:28

Dank om de podcast die zoveel dieper inspreekt in mijn hart. Heer, ik wil “nu” de tijd voor U vastleggen en verzekeren. Ingaan op Uw uitnodiging om gewoon bij U te zijn.

willems Monique schreef op 18 februari 2015 om 00:08

Dat we mekaar in de liefde van de Heer door deze stille tijd mogen dragen en dat de Here Jezus ons mag helpen en genezen in ons hart dat we zijn vuur mogen voelen branden in ons hart

Margriet Tan-Teeuwen schreef op 17 februari 2015 om 23:57

Vandaag werd ik geraakt door een gesprek met een liefdevolle kennis en wel door de woorden: “Geloof is vertrouwen in de oneindige genade van de Heer”. En hoe oneindig groot Zijn Liefde voor ons is om in Zijn Zoon onder ons aanwezig te zijn. Moge dit besef groeien in deze vastentijd.