40-dagenretraite
40-dagen 2025: Hij is onder ons
Steun onsIn dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.
← Oudere berichten | Blader door de gebedservaringen | Nieuwere berichten → |
Mia schreef op 4 maart 2020 om 11:28
Wat is Zijn verlangen……zover mogen komen, dat we dat gaande-de weg……mogen ontdekken! Heer Jezus, Zoon van de Levende God, help mij!
Jen schreef op 4 maart 2020 om 11:28
Mijn gebed is dat de Heer mij wil vergeven dat ik van anderen om mij heen verwacht dat zij mijn idealen verwezenlijken. Help mij Heer, om geduldig te zijn, begripvol en ontspannen. Het evenwicht niet te verliezen. Onze Helper is de Heer,
John schreef op 4 maart 2020 om 11:24
God luistert en brengt bevrijding teweeg uit benauwenis. Wat benauwt mij (nog)? Denken vanuit financieel tekort. Vernieuw mijn denken, joepie!
Louise schreef op 4 maart 2020 om 10:25
Vandaag wil ik teder verbonden blijven met Jezus,door gebed en dankbaarheid voor alles ,moge engelen heiligen en mensen op aarde meebidden tot meerdere eer en glorie van God ,onder de mensen,voor het geestelijk welzijn van elke persoon.
Dora schreef op 4 maart 2020 om 10:15
Uitzien naar de dageraad,licht ervaren ,me openstellen ,kracht vinden om doorheen de dag dat licht door te geven
Dank Heer om dit bidden
Lieve schreef op 4 maart 2020 om 09:33
God verzoekt niet, de trek naar het negatieve komt niet van Hem! Het goede komt van boven! Altijd weer opnieuw mag ik herbeginnen. Heer, dat komt van U. Daar ben ik zo dankbaar om. Ook deze dankbaarheid komt van U. Heer, hou ze in stand in mij.
Trees schreef op 4 maart 2020 om 07:08
Vandaag wil ik het stil om me heen maken om uw stem te horen dank voor uw woord Heer ik ben zeker van u laat Uw woord ook vrucht dragen Trees
Temina schreef op 3 maart 2020 om 23:57
Ik zie een jonge vrouw op de afbeelding, haar ogen gesloten, ze draagt zwarte kleding, welke keuze maakt ze: Licht of donker. De Geest is gewillig, maar het vlees is zwak. Versteend Hart, Innelijke Strijd en Worsteling, het kwaad is herkenbaar en verwijdert mij van God, ik ga op zoek naar het goede “ het licht “ als ik het dan weer gevonden hebt wordt ik met vrede en vreugde doordrenkt.
luís Weel schreef op 3 maart 2020 om 22:11
“Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw: de hemel en de aarde”. Nu is het donker om me heen. Wat is het moeilijk om in de chaos en tegenstrijdigheden van de wereld en het leven te blijven geloven dat de echte bevrijding zal komen, zoals de dageraad komt na de donkerte van de nacht. Vaak wil ik dat het donker blijft om zo de verschrikkingen van de onrechtvaardigheid in de wereld niet onder ogen te hoeven zien. Dan zie ik met angst in het hart de nieuwe dageraad tegemoet die me oproept om de confrontatie aan te gaan met deze wereld, donker van alle kwaad en zonde die lijken te overheersen. De wachter weet dat de dag zich aankondigt. In het wachten op God vraag ik dat ik mijn ogen en oren niet gesloten houd om klaar te staan, mijn broeders en zusters in de ogen te zien en de angstkreten van zoveel miljoenen ter harte te nemen.
Christianne schreef op 3 maart 2020 om 21:28
Verleiding….elke dag is er minstens een moment dat je verleid wordt. Met aanlokkelijke acties, reclame, etc. Daarin kun je proberen stoïcijns mee om te gaan, maar dat valt niet mee. Waar ik graag door verleid wordt is door goede boeken, teksten, bijzondere gebeden of gedichten. En dan vooral op religieus gebied. En deze retraite biedt me een deel daarvan aan. Waarvoor mijn hartelijke dank.
Kees schreef op 3 maart 2020 om 21:18
Net leg ik de laatste hand aan een presentatie onder de titel : “Lux Magistra”. Dankbaar ben ik dat op zoveel terreinen vele mensen met een katholiek heden of verleden via beeldende kunst, muziek en theater ons laten meegenieten van het Goddelijk Licht dat voor wie wil zien overal aanwezig is.
maria2 schreef op 3 maart 2020 om 21:12
Het morgenlicht houdt mijn hoop levend, want iedere morgen wordt het weer licht. Iedere morgen schuif ik het gordijn wat opzij en ontvang bewust in stilte het licht van de nieuwe dag. God roept mij wakker om dit licht doorheen de dag te dragen en te verspreiden in mijn omgeving.
Truus schreef op 3 maart 2020 om 20:19
Ook ik wacht op de morgen. Ben dankbaar om dit te mogen doen in gebed.
Riemke schreef op 3 maart 2020 om 19:17
Soms voel je dat het donker om je heen is.Hoe lang nog blijft het nacht? Kom in mijn leven Heer. U bent het licht van de wereld. U bent de Zon van ons bestaan. Wij kunnen niet zonder U. Dank U voor deze nieuwe morgen.
Karin schreef op 3 maart 2020 om 16:52
Dank U voor Uw genade.
U zendt mensen op mijn pad die mij liefde geven en hulp.Ik vroeg aan de ergotherapeuten vandaag of ze wist wat haar naam betekende en die betekende zelfs genade.
Daarom hou ik zoveel van U omdat U dit soort wonderen doet,voor iedereen van ons op een manier die bij die persoon past.
Ik neem taal heel letterlijk dus als ik hulp voel/krijg en degene heet dan ook nog Genade kan mijn dag niet meer stuk.
Ik vind uw humor en vindingrijkheid om verbinding te maken met Uw Schepsel heel gaaf.
Ik dans van plezier en ik denk u ook,want wederzijdse verbondenheid maakt U vast ook heel vrolijk.
Ook al heeft U uw eigen gedachten.
Ik groet U,maar U gaat niet weg U blijft bij mij en ik in U☁️
JacobMaarten schreef op 3 maart 2020 om 16:39
ik wist niet dat het aan mij lag, wanneer de morgen komt. Ik was het die op de ochtend wachtte, roerloos vaak, zo was het altijd.
Maar de morgen wacht op mij hoor ik. Tot ik wat ruimte maak. Het licht komt daar, zeggen ze, waar men het toelaat.
Olivia schreef op 3 maart 2020 om 16:16
Heer, uw licht en uw liefde schijnen, waar U bent zal de nacht verdwijnen. Jezus, licht van de wereld, vernieuw ons. Levend Woord, ja uw waarheid bevrijdt ons. Schijn in mij, schijn door mij. Kom, Jezus kom, vul dit land met uw heerlijkheid. Kom, heil’ge Geest, stort op ons uw vuur. Zend uw rivier, laat uw heil heel de aard’ vervullen. Spreek, Heer, uw woord, dat het licht overwint. Heer, ‘k wil komen in uw nabijheid, uit de schaduwen in uw heerlijkheid. Door het bloed mag ik U toebehoren. Leer mij, toets mij, uw stem wil ik horen. Staan wij oog in oog met U, Heer, daalt uw stralende licht op ons neer. Zichtbaar, tastbaar wordt U in ons leven. U volmaakt wie volkomen zich geven.
Cilia schreef op 3 maart 2020 om 15:08
Wat steeds in mij resoneert is ‘Uw wet, de geboden,uw uitspraken…het roept in mij ‘Liefde’ op. Zo bevrijdend.
Margriet schreef op 3 maart 2020 om 13:19
Licht en donker zullen zich in het leven blijven aandienen, maar we hebben de keuze, Gods licht te volgen.
Het Goddelijke licht met de smaak van de liefde. De nacht zal aanwezig blijven. Ik kies voor het licht en laat me leiden door Zijn wil en liefde.
Neem Heer en aanvaard
mijn verstand mijn wil en mijn gevoelens.
Mijn vrijheid en alles wat ik heb en ben.
U hebt het mij gegeven, aan U geef ik het terug.
Alles is van U.
Geef me uw liefde en de kracht ernaar te leven,
dat is mij genoeg.
Bernadette schreef op 3 maart 2020 om 11:30
Terugblik op mijn gebed…..Dankbaarheid voor de knipoog van God!
Eugenie schreef op 3 maart 2020 om 10:47
De morgen en de nacht horen bij het leven. Ook al duurt de nacht lang, er breekt altijd een nieuwe morgen aan. Als wij open staan voor dit gebeuren, hoeven we niet te panikeren. Mooi is het oud joods verhaal dat zegt dat het pas dag wordt, als je in het gezicht van de mens die je tegenkomt, je broer of zus ziet. Tot die tijd is de nacht nog bij jou.
Ik wil graag bidden voor al de mensen die lijden of ziek zijn, dat zij ondanks alles, de ‘morgen’ mogen ervaren.
Lieve schreef op 3 maart 2020 om 09:52
De morgen komt! Wakker voor het onbekende! Heer, hier ben ik, zend uw Geest die mij wakker houdt, die mij vertrouwend naar de toekomst laat zien, open voor wat komen gaat. Uit mezelf ben ik daartoe niet in staat. U bent mijn Leidsman, U toont mij het vergezicht. Dank U.
Karin schreef op 3 maart 2020 om 08:44
Cognitieve dissociatie,in een wereld leven waarin ik me niet herken.
Ik probeer er in te passen in de wereld,in de verwachting,probeer te voldoen.
Ik wacht en wacht,maar wat als mijn Schepper net als mij schildert,creëert.
Dan is hijzelf ook verrast over het resultaat van zijn schepping.
Net als een schilderij ontstaat,tenminste die van mij,heb ik daar geen controle over.
Uit vrije wil,creativiteit van dat moment is er iets gemaakt.
Had God wel controle of schiep hij ook vanuit chaos?
Johan schreef op 3 maart 2020 om 07:47
morgen-nacht
opstanding-lijden
Olivia schreef op 3 maart 2020 om 00:31
Heer, wij zijn uw kind’ren, wij bieden ons aan geleid door uw Geest de weg van Jezus te gaan,arm en met fouten,maar zoals we hier staan. Geest in ons midden, die de Vader ons zendt, Gij die de harten van de mensen zo goed kent, maak dat uw liefde en uw licht ons leven doordrenkt. Heer, wij behoren U toe.
claire schreef op 3 maart 2020 om 00:16
“god” is mijn adres… bij hem is mijn thuis…
bij hem thuiskomen is mijn hartewens…
ik weet dat hij mij verwacht, IK WEET DAT HIJ MIJ VERWACHT!!!
Temina schreef op 2 maart 2020 om 22:56
Ik zie een vrouw op de afbeelding van rond de 70, ze is onderweg, kijkt bezorgt, haar blik is naar binnen gericht, zal ze de treden naar het licht opmerken? Hoe wakker is ze? Wij weten het niet!!! Hioe wakker ben ik?
luís Weel schreef op 2 maart 2020 om 22:51
Elke dag zit ik aan tafel met een blinde man. In zijn kinderjaren kon hij goed zien. Nu is alles donker en moet hij op de tast de weg zoeken. Het is een handicap waar hij het zichtbaar moeilijk mee heeft. Ik help hem bij het opeten van de laatste resten op zijn bord en breng hem daarna naar huis. Het treft me dat hij altijd de laatste nieuwtjes weet en de A-snelwegen die het land doorkruisen naar de grote steden in Nederland en Europa. Dat is zijn manier om alles zichtbaar te maken en zo orde te brengen in de loop van zijn leven leven.
Op de eerste dag schept God het licht, voorwaarde om de chaos in het universum te doorbreken. In Brazilië wordt het baren van een kind genoemd: “dar a luz”. Het kind komt uit het donker van de baarmoeder. Dan begint het eigen leven. Vaak huilt dan het kind, misschien vanwege die brute overgang van donker naar licht.
Ik ben ervan overtuigd dat ik een bijdrage moet leveren om het licht te laten schijnen in de chaos van de wereld en de maatschappij en vraag deze avond van donkerte aan God dat ik morgen, als het licht word, de kracht vind om licht en warmte uit te stralen daar waar ik zal zijn.
annie schreef op 2 maart 2020 om 21:44
Ik denk vanavond aan Jezus, die doorheen de jaren een Vriend geworden is. Ik denk aan zijn manier van leven en delen en aan wat Hij van ons vraagt als we Hem willen volgen.
Ik zie voor mij de zovele armen ver weg maar ook dichtbij, de zovelen -jong of oud- die uitgesloten worden, de miljoenen op de vlucht, alle kinderen die mishandeld worden ook dichtbij, jonge mensen die hun levensmoed verloren zijn, zij die eenzaam sterven in erbarmelijke omstandigheden.
Ik vraag: geef me de kracht om me niet te veel bezorgd te zijn om mezelf. Maak van mij een mens die ziet, luistert, meeleeft en Uw liefde doorgeeft.
Riemke schreef op 2 maart 2020 om 19:55
Hoe kun je zelf een lichtpunt zijn voor een ander?
Dat is wel een opdracht in deze 40 dagen-tijd. Het kunnen simpele dingen zijn die je doet maar voor de ander maakt het wel degelijk het verschil tussen donker en licht. Help mij Heer om dit niet uit het oog te verliezen.
Geef dat het licht wordt voor iedereen. Dat ze Uw nabijheid mogen ervaren ook al is dat misschien moeilijk.
Wilma schreef op 2 maart 2020 om 18:39
Nav een oud Joods verhaal, dit doet mij denken aan de filosoof Levinas De filosoof Emmanuel Levinas heeft hier werkelijk prachtige over geschreven: ‘de ander als voorwaarde’. Het appèl van de medemens en je daartoe vehouden.
Temina schreef op 2 maart 2020 om 12:43
Ik aanschouw in de meditatie een jonge, moderne, invalide vrouw, zij draagt een zwarte broek en een licht shirt, de vrouw went haar gezicht met hoopvolle blik naar het licht.
God schiep het licht en zag dat het goed was. Diep in ieder mens huist het verlangen naar het licht. “ Het licht is mijn kompas, geeft richting en hoop” Ik probeer een lichtdrager te zijn voor mijn naaste als mijzelf, alhoewel ik steeds struikel, het zij zo, de mens is niets meer dan as. “ Satan, ga weg “ Het licht heeft het laatste woord, amen.
Olivia schreef op 2 maart 2020 om 10:47
Wij bidden U Heer Jezus, verlicht onze duisternis en vergeef genadig het kwaad dat wij bedreven hebben. Bekeer ons, Jezus, want Gij alleen zijt onze redding. Dank U Heer Jezus.
Sylvia schreef op 2 maart 2020 om 10:20
Hoe kan ik de chaos meer bewoonbaar maken? Door Gods aanwezigheid in de ander te zien en mij af te wenden van negativiteit, (ver)oordelen en ongefundeerde aannames. Ik keek vanmorgen de dag in en dacht: “Ik weet het niet” Misschien vind ik af en toe op het juiste moment een aanwijzing, met een geopend hart.
Carla schreef op 2 maart 2020 om 10:13
Daar het licht aantrekkingskracht heeft ga ik bij mezelf te rade. Wil ik open staan dan is bevrijding van mijn angsten nodig. Wil ik open staan voor de vluchtelingen toestroom dan kan mijn innerlijke blik ruimte scheppen voor de vluchteling die nu aan de grens wacht op misschien wel een wonder vol liefde. Laten we bidden.
Lieve schreef op 2 maart 2020 om 09:27
Licht van het donker scheiden! God, uit de diepten roep ik om hulp nu het duister is in mij. Ik zie uit naar het Licht! U bent het Licht, U laat mij niet vallen. Geef dat ik de mensen naast mij ook niet laat vallen en dat ik voor hen een lichtpuntje mag zijn vandaag, heel concreet. Dank U om uw horen naar mij.
Nellie schreef op 2 maart 2020 om 08:30
Hoe kan ik_God helpen Zijn licht te verspreiden?wat een intense vraag als jezelf somberheid voelt,wat me vaak gebeurd in de 40 dagen tijd.Heer wat heb ik het nodig dat Uw licht mij daarin tegemoet komt,mij omstraalt met Uw liefde,pas dan kan ik U misschien helpen?
luís Weel schreef op 2 maart 2020 om 00:12
Het komt zomaar bij me op: “De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.” Weerstand bieden aan bekoringen of beproevingen vraagt heel veel van een mens, want de begeerten van het vlees zijn zo sterk op welk gebied dan ook: seksuele verlangens of behoeftes, honger, jezelf belangrijk voelen, sterker en beter zijn dan de ander, succes hebben in het leven, machtswellust, kwaad met kwaad vergelden, enz. En dan komt Jezus. Hij lijkt met al die dingen heel anders om te gaan dan ik. Geen heerszucht, maar dienstbaarheid. Niet leven van brood alleen, maar op de eerste plaats van het woord dat komt uit Gods mond. Ga er maar eens aan staan!.. Soms vraag ik me af: waarom maakt U, Heer, het allemaal zo moeilijk voor me? Het frustreert me dat ik niet kan en mag toegeven aan de bekoringen van het leven. U bent in mijn leven een heilige bron van onrust. En dan volgt er vaak een vraag: is het deze moeilijke en smalle weg, die naar de volheid van het leven gaat leiden hier op aarde en in de hemel?
claire schreef op 1 maart 2020 om 23:47
bidden kan omdat ik besef dat ik onvoorstelbaar graag gezien wordt…
en dat al heel mijn leven lang… DANK U WEL TROUWE GOD
Christine schreef op 1 maart 2020 om 23:02
de tien geboden zijn ‘de leidraad’ om God te volgen:
1 Bovenal bemin één God.
2 Zweer niet ijdel, vloek noch spot.
3 Heilig steeds de dag des Heren.
4 Vader, moeder zult gij eren.
5 Dood niet geef geen ergernis
6 Doe nooit wat onkuisheid is.
7 Vlucht het stelen en bedriegen.
8 Ook de achterklap en ’t liegen.
9 Wees steeds kuis in uw gemoed.
10 En begeer nooit iemands goed.
De 10 geboden zijn een leidraad om mijn biecht voor te bereiden.
Het derde gebod vind ik heel belangrijk. Velen noemen zich nog katholiek of christelijk, maar een geloof zonder de werken is dood.(Jakobus 2:14-26:) En alhoewel Gods’ Liefde vol barmhartigheid is, vraag ik me toch af of Hij zo maar met zich laat sollen? Ik ben blij dat ik God ken en Zijn goedheid en Liefde ervaar, maar ik voel me ook verplicht om aan Hem iet terug te doen.
JacobMaarten schreef op 1 maart 2020 om 22:52
Vanaf de berg had ik een goed uitzicht over het leven, mijn leven. Het strekte zich uit tot in onzekere eenzame mistige verten. Angst kroop omhoog. Iemand zei dat hij de mist voor me kon oplossen en de leegte kon invullen. Ik probeerde uit alle macht nee te zeggen, oningevuld te blijven, open.
‘En, wat wordt het?’ riep iemand, ‘hebben of zijn? Nu zeggen!’
lieve 2 schreef op 1 maart 2020 om 22:38
Die mooie zinnen uit het scheppingsverhaal treffen me steeds: licht/donker, goed/kwaad…Ik begrijp het met mijn verstand, maar voel het vaak anders aan. Dan ben ik weer de baby die zich uit de moederschoot los worstelt. Uit behaaglijke warmte, vertrouwde geluiden rondom … door benauwenis in een onbekende, harde chaos in schril licht, onbekende aanrakingen…Zo is het ’s morgens: uit een onbewuste rust langs een reeks waarschuwende signalen tot een naar besef komen van al wat je wacht die dag. Ik ben een uitgesproken avondmens. De voormiddag is niet het aantrekkelijkste deel van de dag, het blijft voor mij een strijd. Maar ik kan wel mee in die beeldspraak gaan.
lieve 2 schreef op 1 maart 2020 om 22:20
Licht en donker: al wat ik vandaag aangeboden krijg bij die mooie bijbeltekst, begrijp en beaam ik al wetend. Maar ik ben zo’n uitgesproken avondmens, dat mijn gevoel een andere richting uitgaat qua beeldspraak. Uit de rust van de moederschoot komt een pasgeboren kind in een onbekende chaos. Zijn eerste adem lijkt een noodkreet. Zo kom ik uit een vredige slaap, nog zalig doezelend, in het besef van wat me die dag wacht …Ik bleef liever onbewust slapen, zegt mijn hart, mijn gevoel. Daar vecht ik al mijn hele leven mee. De morgen is minder bewoonbaar voor mij.Mijn hart gaat minder goed mee in de symboliek.
Wilma schreef op 1 maart 2020 om 21:43
Wij zijn allemaal ‘Lichtdragers’. We mogen God representeren in de wereld, ieder op zijn/haar unieke wijze. Gewoon luisteren naar je hart, bewust doen wat juist is in het nu, en verder vertrouwen en overgave.
Karen schreef op 1 maart 2020 om 21:06
Al minstens een jaar niet in de kerk geweest, het is nog te moeilijk. Maar hoe fijn is het om iets terug te doen voor Jezus. Met Hem waken zodat hij zich voor kan bereiden. En ik? Ik kan alleen maar dankbaar zijn dat Hij al mijn zonden op Zich nam…..
John schreef op 1 maart 2020 om 20:33
God de Vader, dank U dat U het eeuwige Licht bent. Onvergankelijk, werkelijk Schitterend weerspiegeld in Jezus, Maria en alle Heerscharen die U dienen. Uw Licht IS ons licht en vanuit de ultieme bereidheid en geloof zijn wij ieder én gezamenlijk enorm krachtig en heeft het kwaad en zelfs de dood geen wezenlijk vat op ons. In dat ultieme Licht en in die onvoorstelbaar Grootse Liefde geloof ik. Steeds meer en meer naarmate ik ouder word en alle wonderen zie die mij toevielen en toevallen!
Dank U, dank U enorm. Uw Koninkrijk kome. Uw Wil geschiede. Wat een WERKELIJKE Waarheden. Halleluja !!!!!
Truus schreef op 1 maart 2020 om 20:22
De 10 geboden zijn voor mij belangrijk om na te leven. Ook wanneer we beproeft worden.
marlene schreef op 1 maart 2020 om 18:22
Gisteren lag onze enige grote paasbloem afgeknakt op de grond. Blij dat ik ze had gevonden, ze achteloos in een smal vaasje op de keukentafel uitgestald. Vanmorgen was het eerste wat ik zag, dat ze me blij begroette met de opstandingskracht van de Verrezen Heer. Zo is slecht 1 bloem meer dan genoeg voor mij. Ze lag daar om op te rapen en ik heb ze gevonden.
lieve 2 schreef op 1 maart 2020 om 16:18
De 10 geboden werden inderdaad een wegwijzer. Gelukkig dat ze er waren en dat voortdurend mijn aandacht op die getoonde weg werd gelegd. Bij een wegwijzer blijft men niet ter plaatse trappelen. Het behoorde tot mijn situatie, mijn opvoeding, mijn gezellen onderweg dat ik die weg bleef volgen. Soms een eenzame weg, soms glad of vol stenen, een bergweg met onverwachte ontmoetingen, een gevaarlijke baan, afdalingen die me wat bang maken. Maar het blijft dezelfde richting. Een kruispunt met pijlen in andere richtingen is het nooit geworden. Misschien wel teveel lokkende verblijven, waar ik wat te lang bleef hangen. Maar dan was daar toch weer dezelfde wegwijzer, dezelfde richting. Heer, dank u voor de 10 geboden die in mijn leven steeds duidelijker aanwezen hoe ik gaan moest. U was de hele tijd mijn gezel en mijn gids en mijn steun.
Lieve schreef op 1 maart 2020 om 15:00
“Weg, Satan! ” zegt Jezus… “Weg, Satan!” zeg ik hem telkens na wanneer ik het moeilijk heb een heel concreet iemand te vergeven en, o wonder, wat een vrede komt er dan in mij. Dank U, Jezus, voor uw voorbeeld, dank U voor elke genade. Amen.