40-dagenretraite
40-dagen 2025: Hij is onder ons
Steun onsIn dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.
← Oudere berichten | Blader door de gebedservaringen | Nieuwere berichten → |
Madeleine schreef op 19 maart 2020 om 18:40
Mozes hief de armen op ,ze werden ondersteund door vrienden.. Ik word geraakt door jullie uitleg. Goede wil en samenwerking zullen het halen in moeilijke tijden. Ons focussen op het positieve dat rondom ons gebeurt. De solidariteit tussen mensen onderling, aanmoedigende woorden en daden….. Het Coronavirus heeft zijn positieve kant, we moeten alleen ons oog erop spitsen .Als je het boek van Teresia van Avila leest ,ontdek je maar tot wat de H. Jozef in staat is. Hij is er altijd voor ons in moeilijke tijden ,We lezen in de Bijbel hoe Hij er was voor Jezus en Maria.. H. Jozef, spreek voor ieder van ons ten beste.
Nellie schreef op 19 maart 2020 om 17:51
Ons vertrouwen op de Heer wordt behoorlijk op de proef gesteld als ik het zo mag zeggen.vraag en antw.1 van de H.C.wat we vroeger uit het hoofd moesten leren: wat is uw enige troost beide in leven en in sterven?.Dat ik van Christus Jezus ben.En niets kan ons scheiden van de liefde van Christus….dat vraagt overgave en vetrouwen.Heer dat we de “wereld” mogen laten zien dat we van U zijn,en krachtig zijn met U.dat is ons gebed.Stap in geloof gezet:kl.kinderen uit Brabant te logeren van 9 en 4 jaar..van wat we kunnen” meten”gezond en wel,maar zijn wij dat ook?vol vertrouwen in elkaar en onze Heer.Ouders zijn beide voorganger in een gemeente en hebben het nodig even “Ontlast “te zijn van niet schoolgaande kinderen,in deze hectische tijd.
.Heer geef rust en ontspanning.Heer Jezus U ging de Godverlatenheid in zodat wij nooit van U verlaten zullen zijn.Wat een wonder van genade,geef dat ook aan alle zieken te ervaren en alle mensen die lijden en aan allen die Uw wijsheid zo nodig hebben.Wat fijn die extra bijlage over hoe te handelen in coronatijd n.l.alle vo oirschriften volgen zodat we een zuiver gewten houden en ons dat niet zal afleiden van onze God:Dank aan de opstellers hiervan.Voor alle deelnemers:ga met God en Hij zal met je zijn,jou nabij op al je wegen,met Zijn raad en met Zijn zegen,ga met God en Hij zal met je zijn.Dit schrijven in het gastenboek helpt me om mijn gedachten te ordenen.
luís Weel schreef op 19 maart 2020 om 17:30
Ja, we zitten in een tijd van quarantaine, veertig dagen vastentijd. We zitten echt vast en voelen aan den lijve hoe klein we zijn tegen een overmacht die ons aanvalt van achteren. De overwinning op Amalek wordt apart opgetekend in de boeken als herinnering dat noch Josué, noch wij op eigen kracht de vijanden van het leven kunnen overwinnen. Het is de Heer zelf die de overwinning bewerkstelligt. Vandaag wil ik mijn armen opheffen en bidden voor al diegenen, die nu al de gevolgen gaan ondervinden van de stilstand in de economie zoals zzpers, ondernemers met de handen in het haar, werknemers die het van dagloon moeten hebben en nu zonder inkomsten zitten en ga maar door….Het is te hopen dat de befaamde bureaucratie snel weet te handelen, nu het water aan de lippen komt te staan van zovelen in de hele wereld. Vandaag, denkend aan de heilige Jozef, de rechtvaardige van wie geen enkel woord in de bijbel staat opgetekend, past het om zijn voorbeeld te volgen: geen woorden, maar daden. Hij was het die Maria en het kind door alle gevaren van het leven geleid heeft door gehoor te geven aan de stem van de engel die hem zei: vrees niet maar aanvaard de opdracht om Maria en het kind te beschermen.
Lieve schreef op 19 maart 2020 om 17:23
Bidden voor de mensen op het slagveld: dat deed Mozes, en dat deden zijn vrienden die hem ondersteunden. Ze gaven het ook niet op! Het slagveld zie ik vandaag in de vele ziekenhuizen, in de zorgcentra, bij kwetsbare mensen, maar ook in gezinnen waar de stress van het kort op mekaar aangewezen zijn heel hoog oploopt. Mijn gebed, hoe pover ook, gaat naar hen, naar al wie daar werkzaam is of slachtoffer van dit coronavirus. Ik wil dit verder doen, niet opgeven. Zegt de Heer niet: “klop en er zal open gedaan worden, vraag en ge zult krijgen” Heer, we zijn met velen die nu kloppen, die nu vragen. Luister naar ons, laat uw zorgende aanwezigheid ervaren, blijf niet alleen in het verborgene. Hoor naar onze stem! Ja, Heer, U hoort, U luistert, U bent aanwezig! Amen.
Mia schreef op 19 maart 2020 om 16:24
In het geloof strek ik mijn hand uit, naar de zoom van uw gewaad. Ik voel uw kracht mijn hart doorstromen, nu ik mij helemaal op u verlaat…….Dit bid ik voor ons allen!!
Olivia schreef op 19 maart 2020 om 13:26
Wij gedenken vandaag de Heilige Jozef. Hem werd de taak toevertrouwd behoeder en beschermer te worden van Jezus. Wij allen zijn geroepen om de Heilige Jozef onze gebeden op te dragen voor de vervulling van Gods plan, om dienaars van de Heer te zijn. Lieve mensen ik zou graag dit mooi gebed met jullie delen. Heilige Jozef, bewaarder van het Heilig huisgezin, bescherm ons gezin en ons land. Verwijder van ons alle besmetting van dwaling en zedenbederf. Sta ons genadig bij in de strijd tegen het kwaad. Geef ons de moed om iedere dag opnieuw onze plichten te vervullen en de wil van God te volbrengen.Weerhoud onze tong van onwaarheid en kwetsende woorden. Verlicht ons verstand als we beslissingen nemen. Sterk ons in tegenspoed en ontmoediging. Verstevig onze liefde opdat in ons gezin steeds wederzijds vertrouwen en verdraagzaamheid zouden heersen. Keer alle gevaren naar ziel en lichaam van ons af: aan huis, bij de arbeid en op de baan. En moge tenslotte Gods steeds de ereplaats bekleden in ons gezin en in onze harten. Heilige Jozef, patroon van de Heilige Kerk, help onze Vader, Paus Franciscus onze bisschoppen en priesters.bescherm de Heilige Kerk.
Sylvia schreef op 19 maart 2020 om 12:27
Vertrouwen, vanaf mijn vroegste jeugd een belangrijk issue in mijn leven. Gehoor geven aan wat mij God vraagt, vertrouwen dat het goed is, ook al weten we aanvankelijk vaak niet waarom. Heer help mij!
Maria schreef op 19 maart 2020 om 11:04
Vertrouwen doe je niet alleen…dat is een inspirerende tekst voor nu. Ik blijf me verbinden met mensen vanuit liefde, dat geeft vertrouwen.
jail schreef op 19 maart 2020 om 10:59
Dit spreekt me vandaag extra aan God de Eeuwige in deze momenten van onzekerheid Hij is eeuwig. Zijn woord blijft ons nabij.
Moses hield de stok omhoog anders verloor hij het gevecht. Maar ook hij had hulp nodig toen hij vermoeid was. Wie zou ons helpen als we moe worden. God de Eeuwige blijf me nabij. Blijf ons nabij amen.
Inderdaad geloven doe je niet alleen dat heb ik ondervonden. Het doet me altijd goed om samen in de kerk de eucharistie te volgen samen te zingen. De steun van medegelovige is heel belangrijk.
Op het einde van het gebed lees ik het gastenboek het geeft me echt steun nu geniet ik extra van het gebed van toon Hermans. Zo simpel gezegd en zo mooi.
’t is niet te zeggen in een vers of in een woord
’t is niet te zingen in een psalm of in een lied
je voelt gewoon op zekere dag dat Hij je hoort
je merkt gewoon opeens dat Hij je ziet
Door het gastenboek te lezen is me opgevallen hoe egoïstisch ik ben. Nergens heb ik voor de andere gebeden. Enkel voor mezelf, wel om met gehoorzaamheid het goede te doen. Bij het gebed heb ik vooral voor mijn eigen ziel gebeden. Vergeef me Heer. Heer blijf me nabij .
Jaklien schreef op 19 maart 2020 om 10:19
“Vertrouwen op God” blijft het belangrijkste. Niet dat God zal ingrijpen tegen het coronavirus, maar dat hij ons kracht en vertrouwen geeft in de situatie die zich nu in ons leven voordoet. Of het nu ziekte of gezondheid is, God zal ons sterken en steunen. Dat geloof ik.
Lisette schreef op 19 maart 2020 om 08:37
Ik vind het rustgevend in deze moeilijke tijd van het coronavieruus. Ik denk dat bidden nu op zijn plaats is. Ik voel me er toch goed bij. Bedankt voor de mooie teksten.
luís Weel schreef op 18 maart 2020 om 22:11
Alles lijkt zo donker, net zoals het plaatje. Toch ontwaar ik daaronder een hebreeuwse tekst: “Shema, israel – Luister Israël”. Ik probeer te luisteren en hoor zomaar een stem:
“U hebt mij verleid, o Heer
En ik liet me verleiden
in een ongelijke strijd
hebt U het van mij gewonnen
Aan U de victorie.
Maar ik laat U niet gaan
voordat u mij en de wereld zegent.
Onze lieve vrouw ter nood
spreek voor ons ten beste.”
lieve 2 schreef op 18 maart 2020 om 21:36
De gebedstip 7 trok mijn aandacht en hield me wat bezig.Me de plaats voorstellen probeerde ik niet, ik ken Refidim niet. Het zal wel een dor landschap zijn, heuvelachtig. Er wordt gevochten: dat heb ik gelukkig alleen maar in films gezien. Mozes die moe wordt. Vraagt hij zelf om hulp, letterlijk ‘ondersteuning’ in dit geval? Of merken die twee helpers dat zelf, begrijpen ze het probleem, praten ze erover met hem? In elk geval: ze schieten ter hulp, zoeken een oplossing, houden lange tijd dat toch lastige werk vol…! Een dringend voorbeeld voor deze dagen: zelfs zonder duidelijke vraag zelf vaststellen waar er nood is, weten dat je het alleen ook niet volhoudt, samenwerken zonder veel woorden, maar met daden. Je ogen niet vroom gesloten houden, maar open rondom u kijken in deze krampachtig vechtende wereld.
Temina schreef op 18 maart 2020 om 21:23
De afbeelding van vandaag is helemaal donker. Eerlijk gezegd houdt Corona mij bezig, het is zoals het is, probeer mij voor te bereiden op wat komen gaat. Voel niet zozeer angst, wel gelatenheid en verantwoordelijkheid, ben niet verrast, wel onthust. Vandaag schietgebedjes, de rust ontbrak. Gelukkig is de avond nog laaaaang. Mijn gedachten gaan uit: naar de zieken, geestelijk leiders, zorgverleners, mantelzorgers, ouderen, vluchtelingen, wereldleiders, eenzamen, gehandicapten, chronisch zieken, psychiatrische patiënten, zwangeren, eigenlijk naar allle mensenkinderen. Heer wilt U ons bijstaan, amen.
Sandra schreef op 18 maart 2020 om 20:02
Lieve God dank u voor al de kansen die u mij geeft om dichtbij jou te zijn, want dit doet me keren aan iedereen die rondom mij leeft. Laat me zoals Mozes zijn en mijn armen altijd openhouden voor iedereen die het nodig heeft, al word ik moe en het gevecht duurt lang. Dank u Lieve God.
Christina A.J.M. Koenders schreef op 18 maart 2020 om 19:49
Dit keer een noodoproep in de grote verwarring met gebed.
Heer Jesus Christus, kind van de Alomvattende Zorgdragers ( Jozef en Maria), zend nu uw Geest uit over de planeet aarde en in de harten die uw lijden en Verrijzenis kennen en aanvaarden.
Laat de Vrouwe aller Volkeren met de ziel van Maria van Nazareth onze Voorspreekster ( advocate) zijn bij haar zoon Jezus en liefhebbende barmhartige echtgenote de H. JOzef. Amen
Carla schreef op 18 maart 2020 om 19:33
Wanneer het nacht is waakt Gij over mij.
Wanneer het dag is loopt Gij met mij.
Wanneer ik in gedachten ben dan komt U tevoorschijn.
Hier ben ik Heer en we wandelen weer samen verder.
.
marlo schreef op 18 maart 2020 om 19:21
Vertrouwen op de God die Liefde is – niet bang zijn of mee gaan in de paniekstemmingen.
Buiten zijn de kerkklokken te horen – een kwartier lang om te laten weten dat we als kerk meeleven met allen die thuis moeten zitten. Mooi idee. Laten we LIEFDE uitdelen en samen oefenen in vertrouwen.
Riemke schreef op 18 maart 2020 om 19:19
Graag wil ik met jullie een gebed van Toon Hermans delen.
Gebed
’t is niet te zeggen in een vers of in een woord
’t is niet te zingen in een psalm of in een lied
je voelt gewoon op zekere dag dat Hij je hoort
je merkt gewoon opeens dat Hij je ziet
Dit gebed geeft mij vertrouwen.
Natuurlijk blijft er wel angst om het onzekere nu maar wanneer ik dit gebed lees dan geeft het mij kracht en ik hoop dat iedereen Zijn nabijheid mag ervaren. Daar kunnen we op bouwen.Dat is mijn kompas.
Antonia schreef op 18 maart 2020 om 13:18
Vertrouwen…Als ik me naar binnen keer vertrouw ik op mijn Bron…maar als ik weer naar “buiten” ga is het vaak zo moeilijk. En toch…Ik weet dat ik nooit alleen ben. Een volk dat te sterk is voor ons…dat we niet kunnen aanvallen… zie ik zelf meer als de demonen die ons soms overheersen zoals angst, haat, egoïsme etc. Ze zijn sterk maar met vertrouwen en geloven in jezelf en je Bron zijn ze te hanteren….misschien zelfs te overwinnen als je het (h)erkent bij jezelf. Dank voor dit inzicht.
Olivia schreef op 18 maart 2020 om 11:47
Heer Jezus,maak ons eensgezind in het gebed. Laat de beperkingen die wij ons opleggen, een hulp zijn om U te dienen.
Wees onze sterkte Heer Jezus.
jail schreef op 18 maart 2020 om 11:18
Rapzalige Verkenning 13 gelezen tot 14:1
Met de Bijbelteksten van het oud testament heb ik het moeilijk. Ik hou meer van het nieuw testament. Ik zie hier een boze en straffende God. Toch ga ik me in het verhaal inleven.
De angst van het volk begrijp ik goed zeker nu met de corona virus . Het is inderdaad een levenskunst om in moeilijke tijden de groei te zien de tekenen van troost te kunnen onderscheiden.
De angst komt altijd in mij boven dan moet ik me bezinnen en mezelf optrekken aan het goede het mooie. Dit heb ik wat geleerd door de tegenslagen van het leven. Niet dat alles goed is gekomen, kunnen leven met de tegenslagen met de angst. Dat de liefde voor de andere, die liefde van God gekregen overwind dan de mijn angst.
Vertrouw ik mijn kompas ? Nee ik moet naar God luisteren Hij is mijn wegwijzer maar soms moet ik die wegwijzer zoeken en is het zo donker als de tekening.
Jullie schrijven vertrouwen is een oefening voor iedere dag, je openstellen voor de vruchten, wat toekomst opent en troost.
Mooi geschreven. Dank je wel. Heer blijf ons nabij amen.
Lieve schreef op 18 maart 2020 om 11:04
Angst beheerst zovele mensen. Lange rijen aan de supermarkten. Vele lege rekken. Toch maar genoeg voorraad inslaan. Waar is het vertrouwen waar de Schriften ons toe oproepen? Ook de ontgoocheling bij de Israëlieten slaat diepen wonden. En toch, Heer, Gij laat ons niet vallen. Wat er ook gebeurt, U bent er. Uit deze zo moeilijke situatie weet Gij het goede naar boven te halen: zoveel solidariteit, zoveel dienstbaarheid, zoveel creativiteit… het zijn allemaal tekenen van uw zorgende aanwezigheid onder ons. Wanneer ik daarnaar kijk, ebt alle angst weg en maakt plaats voor diepe dankbaarheid. Ook deze crisis zal ons sterken. Lof en dank aan U. Amen.
Jaklien schreef op 18 maart 2020 om 10:49
Alleen vertrouwen kan ons goede kompas zijn. Ook wij leven in een tijd van angst of vertrouwen. Ik wil voor vertrouwen kiezen. Positief zijn. Of wij getroffen worden door het coronavirus gaat om ons fysieke zijn. Gods wil heeft te maken met onze geest. Dat wil ik geloven.
Akke Oppewal schreef op 18 maart 2020 om 09:50
Vandaag staat vertrouwen centraal.dat betekent voor mij overgave.zeker nu het coronavirus meer greep krijgt.ik wil me vasthouden aan Gods belofte niemand valt uit zijn hand.mocht ik vallen dan kom ik in Zijn Hand terecht.
monique schreef op 18 maart 2020 om 09:49
zeker in deze tijden van onzekerheid, komt dit gebed alsmaar boven, bemoedigend
Vandaag
Geen meerder last hoeft gij te dragen
dan u vandaag werd opgelegd,
en verder hoeft gij niet te vragen
dan wat god heden tot u zegt
Niet verder dan vandaag te zorgen
heeft god u vriendelijk toegedacht,
wat morgen komt en overmorgen
ligt nog verborgen in zijn macht.
zijn licht straalt voor u in het heden,
draal, treed heden in zijn zon,
vandaag schenkt hij zijn volle vrede,
vandaag drenkt hij u uit zijn bron.
vandaag reeds effent hij uw paden,
vandaag reeds draagt hij zelf uw last.
nog straalt de zon van zijn genade,
vandaag houdt hij uw handen vast.
janmartin schreef op 18 maart 2020 om 09:27
“Wij kunnen dat volk niet aanvallen,het is te sterk voor ons”.iIs dit oorlogstaal?ik begrijp het niet…
G.m.Groen schreef op 18 maart 2020 om 09:09
Als alles duister is ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft een vuur dat nooit meer dooft. Als alles duister ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft een vuur dat nooit meer dooft.
Een lied om in deze tijd te zingen en te doen.
Vermijdt angst en heb vertrouwen en geloof.
Misschien is dit hetgeen wat God van ons verwacht.
Lilian R. schreef op 18 maart 2020 om 08:52
Ik geef eerder gehoor aan hoop, troost, vertrouwen steeds meer en meer daarin ben ik de vele jaren doorheen gegroeid in alle omstandigheden DANK U JEZUS! het maakt me rustig en mijn kompas is JEZUS. AMEN !Gods zegen en kracht voor ons allen verbonden in gebed.
Johan schreef op 18 maart 2020 om 07:46
Leven
Bij
De
Dag
De dag, die door God gemaakt is.
Christine schreef op 17 maart 2020 om 23:35
Een nieuwe hemel, een nieuwe aarde, Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen. (..) Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’
Ik word daar zo gelukkig van. Hij is bij ons, we moeten niet vrezen. Ik vertrouw op Hem
Veerle 1 schreef op 17 maart 2020 om 23:17
Het is vandaag niet gemakkelijk om uit de realiteit te stappen om me te concentreren op de retraite . Maar het is zoals het is . Ik denkt dat het normaal is hoe wij ons voelen vandaag . Als vrijwilliger voel ik me machteloos , nu ik niet mag langsgaan bij de bewoners in het woonzorgcentrum . Ik tracht positief te blijven en te geloven dat we hier met z’n allen sterker zullen uit komen. In mijn christelijke beleving krijg ik nu ook kansen om over mijn eigen geloofsweg na te denken , mijn visie in vraag te stellen , … Nu is de tijd die uitkomst kan bieden . Ik neem het morgen mee op de nationale gebedsdag .
Kees schreef op 17 maart 2020 om 22:18
Als er geen corona virus in ons land was dan zou de media zich weer richten op vluchtelingen die nu in een Niemandsland tussen Griekenland en Turkije “bivakkeren”. Vrij naar Numeri:” Wij zijn een land , het vloeit over van melk en honing … ” Nu hebben we miljarden over om ons eigen hachje te redden. Kan er ook niet iets naar onze naasten in Niemandsland. Niet wegkijken dat verwacht God , in deze beproefde tijden, niet van ons.
lieve 2 schreef op 17 maart 2020 om 21:52
Mozes en zijn volk, wachtend in de woestijn tot de verkenners terugkomen. Lang wachten met karig waterrantsoen en dat manna beu…Daar komen ze! Ik zag het op schilderijen, in prentenboeken: die mannen met hun reuzendruiventrossen, ze brengen tonnetjes honing mee en wat nog al! Zo is het in dat beloofde land! Zo zullen ze daar wonen! En dan de ontgoocheling: het zal niet kunnen! Het zal niet dat land kunnen zijn! Hun droom spat uiteen. – Maar we zullen het bijbelverhaal verder lezen en ervaren dat het blijven geloven, het blijven bidden het samenzijn in dat geloof een wonderlijke kracht geeft. Dat moeten wij nu ook volhouden in deze ontmoedigende dagen.
Tineke Visser schreef op 17 maart 2020 om 21:41
Ik zou op die grote dag aan God mijn dank willen uitdrukken: Dank U Heer voor Uw grote genade voor mij.
marlene schreef op 17 maart 2020 om 21:13
… en wat met de dag, dat Jezus terugkomt en de Zijnen wegneemt. Ben ik er klaar voor, het eigen nestje achter te laten. Soms wel, soms niet. Denk dat er nog veel werk is aan mij. Aan ons.
Lieve schreef op 17 maart 2020 om 20:10
Ik wil even stilstaan bij de tekst van openbaring. Het coronavirus is dit niet een beetje gelijk de plagen van Egypte, de zonvloed,
In onze huidige wereld wordt Jezus opnieuw gekruisigd. Laat ons allen bidden zodat de mensen opnieuw geloof krijgen in het essentiele. Maar daar denken onze politieke leiders niet aan want nu is het moment om later stemmen te ronselen voor hun job.
Madeleine schreef op 17 maart 2020 om 18:41
Soms denken mensen, het virus zal mij niet treffen…Een feestje ,neef Italiaan verzwijgt dat hij misschien ziek is. De ouders van diegene die bij ons werkt hebben nu alle twee de virus door de onvoorzichtigheid van één mens.
Het is goed even stil te vallen en te kunnen bezinnen. Te kunnen bidden voor de wereldnoden. Ons niet laten ontmoedigen door het wereldnieuws en zoals Luis Weel zo mooi schrijft het” vergezicht zien van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde ” in gehoorzaamheid aan wat ons opgelegd wordt en niet denken dat we het beter weten.
John schreef op 17 maart 2020 om 18:29
Ik loop graag één dag vooruit. Morgen, woensdag, is het Nationale Gebedsdag i.v.m. het coronavirus. Het thema gaat over angst en vertrouwen. Laat dat nu net héél erg van toepassing zijn. We zijn mensen, dus er IS angst. Helder.
Laten we echter vooral bidden in Vertrouwen & Geloof, mediteren en elkaar blijven bemoedigen & ondersteunen. Het gaat deze tijden m.i. om de DAADKRACHT die om voorrang vraagt. Lieve, lieve mensen, doe massaal mee met bidden, óók tijdens de tijden die nog komen. God verhoort onze gebeden……..Vertrouwen. En laten we in Gods Naam omzien naar elkaar en dan met name naar ouderen & zieke en eenzame mensen. Niets doen is geen optie ! Het lukt alleen MET ELKAAR! Dank dank dank. Amen!!!
Carla schreef op 17 maart 2020 om 18:14
God zien door de mens vraagt naar kijken en liefhebben. Ik zie dat de mens beproefd wordt en ik zie het goede in de mens. Ook bij mezelf. Met de ogen van Jezus leren kijken gaat gaande de weg. Hier wil ik op vertrouwen.
luís Weel schreef op 17 maart 2020 om 17:59
Ik stel me de evangelist Johannes voor: een man in de stilte van de eenzaamheid, verbannen naar het eiland Patmos. Hij laat zich niet ontmoedigen en ziet het vergezicht van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.
Geloven met hart, ziel en handen, daar gaat het nu om. Ik sluit me aan bij de novene tot Onze Lieve Vrouw ter nood in Heiloo en denk aan allen zieken en gezonden die op dit moment voor een enorme opgave staan: hoe leven en overleven. De crisis zet het leven van zovelen totaal op zijn kop. Toch kijk ik uit naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde en wil blijven geloven.
Jaklien schreef op 17 maart 2020 om 17:40
Mijn eerste gedachte bij het lezen van de test was:”Ik hoop dat het waar is”.Uiteraard voor mijzelf, maar zeker ook voor mijn man en kinderen die God “doodgeredeneerd” hebben. Je staat zo machteloos ten opzichte van je liefste mensen die gewoon eens glimlachen als je spreekt over een godsdienstig iets. Je kan niemand dwingen te geloven. Alleen bidden dat ze ooit God terug ontdekken en dan gelukkig zijn.
Kees schreef op 17 maart 2020 om 16:56
“We kunnen niet kiezen wat ons overkomt, maar wel hoe we reageren”. Epictetus
De tekst kreeg ik vandaag gemaild van een bekende van mij.
Toen zag ik een heilige stad Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. ….Openb. 21:2 …
De maand maart was voor mij vol beloften.In alle rust had ik kaarten besteld voor 2 x Kurt Weil: “The Seven Deadly Sins” en Mahagonny. Ook voor Messiaen “: “Turangalîla symfonie. Alle voorstellingen in Amsterdam.Ik was zo gelukkig dat ik dit mag meemaken. Een geschenk uit de hemel !
Mijn reactie op de annuleringen was het volgende: Ik las het gedicht ONRUST van Jacob Israël De Haan.
Die te Amsterdam vaak zei : “Jeruzalem”
En naar Jeruzalem gedreven kwam,
Hij zegt met mijmerende stem:
‘Amsterdam. Amsterdam”.
Het heeft zo moeten zijn , verpoos me in de tuin die nodig gewied moest worden en heb me voorgenomen vanavond – Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde 21 Openbaringen eens rustig tot me door te laten dringen.
Olivia schreef op 17 maart 2020 om 16:33
Heer Jezus, maak ons tot blijde medewerkers bij de opbouw van deze droeve wereld. Laat ons Uw boodschap van vrede uitdragen over heel de aarde. Dat vragen wij U Heer Jezus.
Temina schreef op 17 maart 2020 om 16:27
“ Die ene morgen van verlangen” Het licht van de maan schijnt helder in het donker, groen overheerst, ik zie een gesluierde devote vrouw, haar gezicht onbedekt met een verlangende blik, handen gekruist open voor haar hart. Dit beeld geeft mij houvast en richting. Mijn gedachte gaan naar “ Maria “. Het Corona virus houdt de hele wereld in zijn greep, een teken aan de wand, mag dit beeld troost bieden
jail schreef op 17 maart 2020 om 16:09
Wat herken ik mezelf in deze woorden die Agnes schreef op 17 maart 2020 om 03:05.
De onrust van de corona virus heeft me vandaag weer angstig gemaakt help me heer. Geef me het kinderlijk vertrouwen terug.
Ik lees nog eens de woorden Gods woonplaats is onder de mensen. Dit heb ik gisteren al geschreven God tussen de mensen als mens tussen de mensen. God is liefde en dit is wat er moet zijn tussen de mensen. Maar het duiveltje van angst ook van wantrouwen belet me om God in iedereen te zien. Heer laat me U goedheid zien in het gelaat van de andere. Laat me ook hun pijnen zien laat me kijken met een open blik en geef me kracht om oprecht lief te hebben zonder bijbedoelingen. Gods woonplaats is onder de mensen deze woorden zijn ook troost want het doet me aan de liefde denken aan de goedheid van de mensen. Ja Hij is nog onder ons maar ik zie het niet altijd . Als zijn woonplaats hier is kan ik hem vinden. Maar ik moet met Zijn ogen kijken. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij. ‘Dit zegt de Bijbeltekst. Zegt de bijbel tekst dat we moeten blijven hopen de Hij God of onze Schepper daar voor zal zorgen als we leven naar zijn woord?
Agnes schreef op 17 maart 2020 om 15:51
Ineens staan we met de realiteit dat we kunnen sterven door die nieuwe virus. .. Daarom kunnen we niet anders dan onze geliefden en vrienden veel woorden van genegenheid te spreken want het zou kunnen te laat zijn. Meer dan anders zijn we ons van onze sterfelijkheid bewust. Alles staat stil.
Ik ben zelf tachtig maar ik hoop dat een beademings machine voorbehouden word voor een jonge persoon inplaats voor een oudere van tachtig. De jeugd heeft voorrang. Ik hoop dat ik zelf niet zelfzuchtig ben
Ik volg de retraite op een zijweg en bewaar alles en lees ook alles. Sorry voor mijn zijweg. In gedachten bij ieder van jullie.
Louise schreef op 17 maart 2020 om 15:19
Nederland is, net als grote delen van de wereld, getroffen door het Coronavirus. … MissieNederland nam gezamenlijk het initiatief tot een Dag van Nationaal Gebed voor … de kapel van de EO met enkele gasten uit de breedte en diversiteit van de kerk. …18 Maart
Nellie schreef op 17 maart 2020 om 10:10
Aparte dag gisteren.Een prachtige voorjaarsdag,in ons tuintje gewerkt,de natuur die ontluikt,de warme zon,wilde gaan zaaien.zo.tegengesteld,het nieuwe wat komt in de natuur,en dood en verderf van de ziekten die rondgaan als een briesende leeuw…..Toen mijn man kwam eten hoorde ik over de toespraak die Rutte zou houden.Mogen we straks niet meer weg?Dus eerst maar boodschappen doen,want do.komen er 2 kl.kids uit Brabant logeren.Koorrepetitie die niet meer doorgaat voorlopig.Een Paasuitvoering geplant voor 5 april gaat niet door.Wat een onrust in mij
NU SCHAAM IK MIJ DAARVOOR.Ik getuig toch altijd”ik val niet verder dan in Zijn hand?”Vandaag dus toch maar wat gaan zaaien,zoals altijd in het voorjaar,in het kader van”als Jezus vandaag zou terug komen,zou ik vandaag nog een boom planten” van Augustinus?Kan vandaag misschien ook nog iets van goedheid zaaien voor de Toekomst?Als die er is gekomen,zijn er denk ik niet zoveel vragen meer aan de Heer,want dan zal alles op z,n plek zijn gevallen!De vragen van nu schreeuw ik nu weleens tot Hem,want tot wie moeten we anders gaan?Kom mrt Uw vrede Heer,vandaag,in ons hart,maar ook of nog meer bij alle zorgers en verplegers en geef wijsheid aan hen die dat nu zo nodig hebben,amen!
Lieve schreef op 17 maart 2020 om 09:37
“Ik zie de hemel opengaan, de aarde in het licht, van mensen die elkaar zien staan, Gods eigen aangezicht.” Deze eerste strofe van een lied van Jan van Opbergen (M: Alexander Robert Reinagle) komt mij automatisch voor de geest bij het lezen van de Bijbeltekst van vandaag. Eigenlijk is het al een beetje aan het gebeuren als wij zien hoe mensen mekaar in deze coronacrisis helpen. Hoe mooi toch, niettegenstaande elke beperking die ons opgelegd is. Daar ben ik heel dankbaar om. Heer, uw goedheid overwint elk kwaad! Uw liefde draagt mij, draagt ons. Geef dat wij in dit vertrouwen mogen groeien en dat wij ook in de toekomst, wanneer de crisis voorbij zal zijn, ook in die dienstbaarheid, in dit vertrouwen verder leven. Lof zij U, o God. Amen.