Gastenboek

Carla schreef op 30 maart 2020 om 19:49

Al wat is wordt ons niet aangedaan. Dat wat is kan me verdrietig, angstig of onrustig maken.De klaagzang raakt en tegemoetkomingen kunnen gegeven worden. Kracht, inzet en vertrouwen is nodig. Mijn gebed gaat naar mijn naasten Dikwijls kan ik niet meer doen dan dat. Een telefoontje, een kaartje en soms daar aanwezig zijn in de woonkamer. Lieve God uw zoon had het zwaar.

m schreef op 30 maart 2020 om 19:26

Eerst kon ik niets met deze tekst. In een tijd waarin alles alleen maar super moeilijk lijkt te zijn, geen contacten zijn met anderen, de onzekerheid extra gevoed wordt … Toch stil blijven en luisteren. De vogels buiten en de stilte. Ik realiseer me dat ook nu de natuur blijft leven, de bloesem overal zichtbaar is, de vogels gaan nestelen ed. Blijven hopen, durf te leven en durf er te zijn met alles wat er is. God help mij te vertrouwen op uw liefde. Dank u.

Lucia schreef op 30 maart 2020 om 18:47

Heel vaak gelezen en nog eens en nog eens .
Maar steeds weer dwaalden mijn gedachten
af naar mijn oude vader , naar mijn kinderen en naar mezelf en mijn man .
Ook de wereld bevolking, en de kinderen van de hele wereld .
Ik kon enkel Uw naam prevelen Heer en het
Onze Vader bidden en een wees gegroet .
Bij ons overleed een nicht en een goede vriend .
En tegelijkertijd kwam de gedachte van uitzuivering opzetten .
Ook ik kan straks aan de beurt zijn , dus kind ga in gebed ,
pak de draad weer op, en ga in de diepe stilte .
Tijdens de Geestelijke Communie werd ik weer op twee benen geplaatst.
Ook zoiets waar ik mij maar niet bij kon neerleggen , maar blij was te kunnen bidden
En ervaren …….
Hij is hier bij mij , en zijn lijden was zwaarder dan all het andere.O…….. wat zijn wij zwak.
Blijf bij ons Heer …..blijf bij ons .
Samen door de tunnel , waar op het eind een oog verblindend licht wacht.
Kracht en Wijsheid daar bid ik voor , en mijn 95 jaar oude vader houdt mij steeds voor, vertrouwen , bidt en wees standvastig , want wij zullen verrrijzen !! Amen .

luís Weel schreef op 30 maart 2020 om 17:07

Mijn wereld staat op zijn kop. Plotseling…mijn hulp en toevlucht voor huiselijke zaken is ernstig ziek. Alles loopt in het honderd. Wat nu? Ben met haar naar de dokter gegaan. Daarna samen naar de supermarkt voor haar inkopen. Ze moest mee want boodschappen doen voor een gezin met puur Afrikaanse eetgewoontes gaat mijn pet te boven. Het is gelukt: eind goed, al goed. Nog een extra gebedje bij haar thuis en we blijven samen lachen. Daarna zelf maar gaan stof zuigen. Het is een goeie dag geworden die kracht geeft.
Bij het lezen van de tekst van vandaag gewoon een liedje: “Alle vissen zwemmen in het water, falderalderiere…”Ik zie ze vrij rond rond zwemmen en over elkaar buitelen en spelen. Ik zie ook hoe ze van en met elkaar leven en ik zie ook de visser aan de kant die er enkele weet te verschalken en zo aan een lekker maaltje komt.

Madeleine schreef op 30 maart 2020 om 16:41

” Danken helpt mij om te beseffen hoeveel in mijn leven er zomaar is, om niet geschonken.”
Het doet me denken aan de Lofzang van Franciscus .Het zonnelied is een lofzang dat Franciscus van Assisi enkele jaren voor zijn dood dichtte om God te danken en te eren. Wat een prachtige lofzang. Nu zou je een treurzang kunnen houden om wat de mens gedaan heeft met alles wat hem geschonken is en waar hij zorg moest voor dragen. Toch wil ik me richten op de schoonheid van de schepping en mijn Schepper.Wees geprezen, mijn Heer, om alle dankbare mensen.

Sylvia schreef op 30 maart 2020 om 15:22

Mijn verlangen voor deze gebedstijdstijd gaat met mij mee. Waakzaam wachten, wakker blijven, niet leven in een schemertoestand van dromerigheid, maar helder kijken, doorheen de duisternis. Ondanks ontzetting en pijn volhouden, niet moedeloos worden. Heer, moge de wereld waarin wij leven de bedding zijn waarin wij U dragen en vinden.

Hanneke schreef op 30 maart 2020 om 14:29

“En God zag dat het goed was.” Als je ècht gelooft dat God alle leven schiep , dat gewemel in de zee , de vogels en uiteindelijk de mens, dan schiep hij ook de bacterie èn de virussen. Want ook dát is leven. Op de middelbare school, geconfronteerd met Darwin , hielden we daar al bevlógen discussies over ! Maar God zette óók , in het midden van het Paradijs , de boom van goed en kwaad. En, godzijgedankt , gaf Hij de mens een Vrije Wil ! Om keuzes te maken. Zo kwamen wij op aarde. Met een stel hersens die zich langzaam ontwikkelden tot we in staat waren tot fenominale dingen .En helaas ook slechte. De virussen muteerden ook … zochten wegen om ten koste van mens en dier de wereld te veroveren.
Dat lijkt het coronavirus nu aardig te lukken. Laten we naast ons gezonde verstánd te gebruiken , ook denken aan de trits : Hoop , Geloof, en Liefde . En de meeste van deze is …. juist ja. Voor onze aarde , die we verwoesten.Voor dat ‘gewemel’in de zee. De vogels …etc. En vooral voor onze medemensen die opeens niet welkom lijken in onze huizen. M.L. King zei :” Als morgen de aarde vergaat , plant ik vandáág een boom. ” Angst is niet het antwoord , maar hoop, geloof, liefde !

Olivia schreef op 30 maart 2020 om 11:51

God van barmhartigheid, schenk licht aan uw gelovigen die geheiligd worden door bidden en vasten en door hun bezit met anderen te delen.

Nellie schreef op 30 maart 2020 om 11:00

Een mooie zondag in de rug om deze “werkweek”weer in te gaan ? Heer wilt U ons helpen om de zegen van gisteren door te geven aan anderen,en vooral aan hen die U niet kennen?
Over de zeeën in deze tijd weten we dat deze vervuild zijn met b.v. plastic, waar komt d a t vandaan.Verder doet me de zee denken aan het woord waarin staat dat de Heer onze zonden doet neerdalen in “de zee der vergetelheid”en dat Corrie ten Boom dan zegt”verboden te vissen:”Opmerkelijk dat tijdens deze pandamie de lucht juist schoner word.omdat de economie en over-consumtie niet draait.In hoeverre heb ik hier schuld aan?.De vogels hoor je ook beter en meer zingen, door de rust en stilte.Tot meerdere glorie aan God, nu b.v. ons koor niet mag samen komen om dat te doen!Wilt U ons helpen anderen te ontvangen ook als er een vluchteling onze hulp nodig heeft in de vorm van een dak boven iemands hoofd.?een lied komt boven:zie mij voor U staan,zondig en onrein, O Jezus, raak mij aan,van U wil ik zijn!Dwars door alles wat er op ons afkomt vandaag wens ik ons allemaal Zijn sjalom!

Lieve schreef op 30 maart 2020 om 10:32

Soms is het mij genoeg zoveel ellende in de wereld te zien, en dan zeg ik: “Het is genoeg geweest”. Ik wil er dan niet meer mee geconfronteerd te worden. Maar dan is er die diepe innerlijke stem: Neen, zo mag je niet verder gaan. Je kunt er misschien niets aan verhelpen, je voelt je machteloos, maar er is nog altijd het gebed. Geloof daarin, doe het. God is er die ook de ellende van zijn mensen ziet. En Hij is aanwezig, niet alleen in jou, maar in zovele goede mensen die elk op hun beurt doen wat gedaan moet worden en wat ze kunnen. En God ziet dat het goed is. Ook ik mag zien dat het goed is in mijn kleine omgeving, in de natuur rondom ons, in kleine tekenen van verbondenheid. Dat maakt mijn hart weer ontvankelijk, schenkt weer hoop en vooral een diepe vrede.Heer, dank U, liefde biedt toekomst. Amen.

Maria schreef op 30 maart 2020 om 10:20

‘God zag dat het goed was.’ Telkens weer moet ik me realiseren dat het goede niet weg is als het kwaad er is. En dat als het goede er is het kwaad er ook is. Een levenslange zoektocht, hoe hiermee om te gaan.

Jaklien schreef op 30 maart 2020 om 09:50

Heer ik wil u vooral danken om het vele”wat gegeven wordt om niet”. Zeker ook omdat onze dochter genezen is van het coronavirus..

Meta de Visser schreef op 30 maart 2020 om 09:21

Zelden zal een kunstenaar over zijn werk zeggen: “het is goed”. Ik zie God als het ware voor me; enthousiast, vol vreugde, dansend en springend, zoals een kind. Het geschapene is goed! Wat uit Zijn hart is ontstaan is zonder twijfel gewoon goed! Zo wil ik ook leven. Als een kind, tekenend, levend, wat in mijn hart op komt; kleuren en vormen…..En dan met overtuiging “Het is goed”, zeggen.
Er zijn nog heel wat delen in mij, die dit goede nieuws te horen hebben en de tijd om te leren vertrouwen.

Temina schreef op 30 maart 2020 om 00:00

Ik zie een jongen met rugzak, zijn blik gericht naar het licht, aanschouw 2 jongeren, weet niet wat er in hun omgaat, verder is het stil op straat. Mijn Geestelijk Gehandicapte zus zit min of meer in Quarantine, uit voorzorg, verrassend hoe zij in haar kindelijke eenvoud de Corona crisis beleeft. Mijn verwarde broer die in een GGZ instelling woont leeft in zijn eigen angstige wereld, de Corona ontgaat hem. Heer wilt u uw hem de Genade schenken dat hij uw roepstem verstaat, dat die rotstemmen in zijn hoofd tot bedaren worden gebracht, Satan, ga weg, dat het geknakte riet mag opveren, amen.

Karin schreef op 29 maart 2020 om 23:48

Moedeloos en verdrietig en boos richt ik mij tot God en wat gebeurt er?
Hij geeft nog extra moeilijkheden.
Ik snap er niks van en ben vreselijk kwaad op God, geloof ik voelt als een lugubere vraag.
Ik durf geen Nee te zeggen uit angst dat het nog erger wordt,maar wat zou ik graag vloeken en tieren dat het een lieve lust is.God ik geef U mijn Woede.ik ben alleen maar kwaad,ik zie geen schoonheid, geen hoop.
Ik geef U mijn diepe verbittering in mij leven.
Meer heb ik niet te geven dan deze ellende,het spijt me.

lieve 2 schreef op 29 maart 2020 om 23:19

Ik was blij bij die bijbelse tekst uit Genesis even te mogen stilstaan, tot adem te komen , bij de schepping van vissen en vogels, na wéér zo’n dag van rampen. Ook omdat die zo aansprekende verhalen nu zoveel juister en beter, menselijker werden vertaald. De samenvatting ervan bleef in dezelfde toonaard. Ik dacht ook aan dat vers uit een psalm, dat me dierbaar is: “Leviathan die Hij heeft gemaakt om ermee te spelen”. Dan wil ik ook even graag dat zeemonster zijn…Dan kruipt nog zo’n thema terug in mijn herinnering: Canto General van Theodorakis. Dat begint met een harmonieuze beschrijving van de zee. Uit de diepte komt het monster dat alle onheil in gang zet, eerst traag ritmisch, dan sneller en sneller, alles overdonderend tot één bonkende machine.. Zo werd de maatschappij verknoeid. Heer, breng ons terug naar vrede, geduld, hoop, elkaar beminnen onder uw zegen.Er is hoop, de hoop lééft! ” Ik kwam langs groene weiden en bloemen en zacht gras. Daar speelde de Heer met een kind dat nog niet geboren was”( uit een gedicht dat ik leerde als kind.)

luís Weel schreef op 29 maart 2020 om 20:16

Het verhaal van Lazarus opwekking tot leven houdt me al heel lang bezig en roept zoveel vragen op:
Waarom is het Marta die Jezus bij zijn aankomst in Betanië tegemoet gaat? Waarom blijft haar zus, Maria thuis? Zou niet juist Maria, die aan Jezus voeten lag hem moeten ontvangen? Toen Jezus aan Marta vroeg ‘geloof je dat?’, zal Marta geloofd hebben dat Jezus haar broer uit het graf zou opwekken?
Vandaag benoemde onze paus Fransiscus deze zondag als de dag van huilen en treuren (pranto). We zitten in de put, allemaal samen, onafhankelijk van wel of niet of anders geloven, want of je wilt of niet, we zijn allemaal kinderen van God….
Het ene moment ben ik moedeloos en lijkt niets meer zin te hebben. Het andere moment laat ik me drijven zonder te beseffen hoe het mogelijk is dat ik blijf drijven! Soms vraag ik me af: geloof ik echt in Jezus, de Messias, de gever van leven, die opwekt uit de dood? Dan komen er weer twijfels… Marta zegt dat ze gelooft in Jezus “Ik weet dat mijn broer zal opstaan…op de jongste dag!… Dat kan dus nog wel eens lang gaan duren. In het huilen van vandaag is geduld een schone zaak. Ik vraag vandaag maar aan de Heer dat ik niet overgeleverd zal worden aan zoveel negatieve elementen in mijn leven dat ik het uitzicht op het ware leven kwijt raak en de moed opgeef. Vandaag kan ik alleen maar mijn moedeloosheid delen met zoveel anderen die misschien nog meer dan ik reden hebben tot moedeloosheid en verdriet.

Lisette schreef op 29 maart 2020 om 19:47

Ik vind toch steeds troost en sterkte in deze moeilijke tijd door het gebed. Deze morgen een mooie mis gehad op tv.

Carla schreef op 29 maart 2020 om 19:27

Mooi, neem deel aan het levensspel. Het goede, dat liefde heet draagt vrucht.

jail schreef op 29 maart 2020 om 18:29

Een mooie Bijbeltekst.
Ja ik bid voor opstanding, voor verrijzenis. Ik dank de heer voor de opstandingen de verrijzenissen die ik al heb mogen ontvangen.
Ooit in een moeilijke periode schreef dit na de diagnose kanker .
De angst maakte me leven dood.
LEVEND DOOD
IK DENK ; IK ZOU GRAAG LEVEN,
MAAR IK KAN NIET LEVEN,
DUS BEN IK AL DOOD.
LEVEN IS GEVEN,
MAAR IK HEB NIETS MEER TE GEVEN.
DUS BEN IK DOOD,
LEVEND DOOD.
KAN IK LIEFDE GEVEN ?
BEN IK DAN NIET MEER LEVEND DOOD ?
Heer blijf ons nabij dat de angst ons niet levende doden maakt die enkel met zich zelf bezig zijn. Laat ons het goede zien in onszelf en in de andere amen U in ons wij in U.

Nellie schreef op 29 maart 2020 om 16:30

Een ieder die in Mij gelooft zal niet sterven maar leven !Wat een heerlijk vooruitzicht is dat.Alleen moeten we wel door de doodsjordaan heen en hoe zal dat wezen?soms vliegt dat me aan zeker in deze tijd.Maar wat een enorme troost is het dat we dat niet zonder zonder God hoeven!zoals Jezus dat wel moest:Hij errd door Zijn Vader verlaten,zodat wij nimmermeer van Hem verlaten hoeven worden!Toen er in mijn jeugd veel bekende mensen stierven en ik bang werd voor de dood zei mijn vader die in 1981 al overleed:bij het leven heb je Gods genade nodig en bij het sterven krijg je stervensgenade, dat heb ik altijd onthouden.Dat moeten we vasrhouden:God draagt ons in alle omstandigheden.Verder mooie diensten op de T.V.vanmorgen. vanavond 1 luisteren via internet.Dank voor de techniek Heer die o s helpt U te zoeken vandaag.verder mogen wandelen vandaag.w a t worden we rijk gezegend.Danu U wel voor alles! sjaloom voor jullie allen!

Carla schreef op 29 maart 2020 om 14:44

Opstaan vanuit mijn kleinheid, soms beheerst door angst wegens het lijden van anderen. Doe ik het wel goed? Altijd dat ego, die angst van het te kort aan. Hoe kom ik nader? Gij mijn God bent aanwezig bij de schemering van al wat leeft.

Lieve schreef op 29 maart 2020 om 14:23

Jezus roept op tot leven, niet alleen Lazarus, maar ook mij, vandaag, in deze tijd waarin zoveel onzeker en duister is.” Er is dood en leven, kies dan het leven” staat er al lang in de Schrift. Heer, daar waar Gij voorbij komt, daar ontstaat het leven. Daar mag ik openbloeien, daar kan ik weer vertrouwen, daar mag ik medemensen ontmoeten die mij een aspect van uw gelaat laten zien. Heer, in deze “coronatijd” bid ik voor de vele slachtoffers, voor hun verzorgers, voor hun familie… laat hen door uw nabijheid in mensen dichtbij of op afstand leven, ook al zijn ze misschien al gestorven. Heer, met hen en in hun naam geloof ik dat U het LEVEN bent.Amen.

Geert schreef op 29 maart 2020 om 12:39

Ik Prijs en dank God voor de woorden van John wij hebben inderdaad een geweldige Liefdevolle God die alle verstand te boven gaat. Gezegende dag allemaal!

Maria schreef op 29 maart 2020 om 12:22

Uit heimwee en gemis wordt een stem geboren: ‘blijf wakker, wees aanwezig tegen het donker in. De morgen zal bevrijding en leven brengen!’ Opeens kan ik dit heel anders lezen, terwijl ik deze tekst al elke dag deze week tegenkom en lees.
Er zit veel hoop in: ‘aanwezig zijn tegen het donker in’ en bemoediging voor de start van de dag: ‘bevrijding en leven.’
Ik prent me de woorden in voor de nacht en de morgen. Voor het duister en het licht. Wakker aanwezig zijn in het duister is de poort naar bevrijding.

Olivia schreef op 29 maart 2020 om 11:21

Heer Jezus, schenk ons kracht om te doen wat in Uw ogen goed is en juist. Geef dat wij U steeds zoeken met heel ons hart.
Dank U Jezus.

John schreef op 29 maart 2020 om 10:03

Wat een Geweldige God hebben we ! Wat een Superbeloftes heeft Hij gedaan en doet Hij nog steeds!
Dank U, dank U voor Uw onmetelijke Liefde, die ALLES doet overwinnen en alle pijn doet verdwijnen.
Halleluja, lieve, lieve zusters en broeders. In liefde leven met elkaar. Wauw & Halleluja!!!
Een gezegende zondag vooral jullie allen, de mensheid! Dankbaar liefs van John. Ik geloof!!!

Wilma schreef op 29 maart 2020 om 07:23

Richt je op en houd je gericht op wat boven is, niet wat op aarde is. We mogen God zegenen door overwinnaar te zijn, juist ook in moeilijke tijden. Dat is leven vanuit de opstandingskracht. We zijn allen lichtdragers. We mogen overwinnaar en een manifestatie van Zijn liefde zijn. We zijn naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen, de potentie is er in ons allen. Bless, stay in

Nellie schreef op 28 maart 2020 om 23:54

Jezus zegt:Mijn kracht word in zwakheid volbracht.En zwak zijn we in dez donkere tijd maar juist nu kunnen we laten merken aan de mensen om ons heen dat we ons vertrouwen op Hem stellen.Heer ontferm u over ons,open Uwe vaderarmen,stort Uw liefde ook in ons, neen ons op in Uw erbarmen, eenmaal zal Uw trouw bestaan,laat ons niet verloren gaan”
Wel te rusten en een bemoedigende zondag ,sjaloom!

Veerle 1 schreef op 28 maart 2020 om 23:17

Hoe meer een mens in de Liefde gelooft , en in de dageraad van de morgen , hoe meer hij kan loslaten . Niet over het leven en haar vergankelijkheid hoeft hij zich zorgen te maken , maar over de nabijheid van Wie ons in het leven riep . In ons gebed kunnen we vragen om dicht bij God te mogen komen . Het woord is aan het leven , zelfs als alles mocht stilvallen , dan nog kan een mens de diepe vreugde beleven om Gods nabijheid .

Karin schreef op 28 maart 2020 om 23:04

Wat mis ik de aanbieding.Als je ziek bent mis je veel dingen waarvoor je naar de kerk moet.
Ik voel me zo vaak alleen,maar door deze tijd wordt alles mij op een presenteerblaadje in mijn woonkamer aangereikt.
Ik heb de extra uitzending opgenomen en ook het bidden in verbondenheid en het doet me goed dit via de tv samen kerk zijn.
Dankuwel God dat U mij moed geeft.Ik mis nog steeds de hostie en hoop op een wonder zodat ik weer naar de kerk kan gaan.Ik bid en smeek u om genezing maar uw wil geschiede en daar heb ik soms vrede mee en soms wordt ik er boos ban en vraag me af waarom.
Ik doe mijn best om u waardig te zijn en vaak faal ik jammerlijk.Maar iedere dag probeer ik het opnieuw en ben ik dankbaar voor Uw geduld met mij.
Onze Vader…………
IK GELOOF…………
WEES GEGROET MARIA…..
AMEN EN WELTERUSTEN LIEVE HEER DANK VOOR DEZE DAG

Temina schreef op 28 maart 2020 om 20:28

Ik zie op de afbeelding dat de groene kleur overgaat in geel en aanschouw een venster, kijk erdoor heen, witte wolken en een zwak schijnsel van de zon, ik lees de tekst “ komt de nieuwe dag” Hoe bewaar ik de schat die mijn kruik bevat? Ik draag mijn aarden pot met mij mee, jammer dat de pot breekbaar is, een stevige kruik zou het leven overzichtelijker maken, nog een weg te gaan. Christus leeft in mij, kan ik daar betekenis aan geven? “ De schat is zichtbaar “ , door Gods Genade, voor mij ligt hier een grote uitdaging om deze ook daadwerkelijk te tonen. Wij dragen in ons bestaan altijd het sterven van Jezus met ons mee, opdat ook het leven Jezus in ons zichtbaar wordt. Sterven en Leven, Donker en Licht, de realiteit van ons bestaan, het is met elkaar verweven.

Hanneke schreef op 28 maart 2020 om 19:12

Hebben jullie gekeken, geluisterd en mee gebeden met de Paus , gister ? Ik vond het indrukwekkend ! Die oude man, lopend in de regen , kreupel door een versleten heup, die stil bleef staan bij een heel oud kruisbeeld , biddend. En bij zijn geliefde icoon van Maria met het Kind. Biddend. En dan kort preekte over júist dat stukje in Marcus waarin Jezus slaapt ….nèrgens anders in het Evangelie staat dat Jezus slaapt .. maar als de angstige volgelingen hem wakker maken zegt Hij :”WEES NIET ZO BANG ! Hoe is het mogelijk dat je nog niet gelooft !”. Wat een móed van de Paus om ál die kijkers/luisteraars wereldwijd mee te nemen in die STILTE . Ik denk niet dat er ooit een uitzending op de TV is geweest waarin het zó lang absoluut stil is geweest. Zelfs het ‘urbi en orbi’ deed hij met de monstrans in stilte. Wat een geschenk !!!
Maar ja, hij ként als Jezuïet de genezende werking van de stilte. Voor de ziel.

luís Weel schreef op 28 maart 2020 om 18:52

De uitzending van de zegen Urbi et Orbi vanuit Rome, ontroerde me. Paus Fransiscus die als een kwetsbare aarden kruik in de regen over het plein liep, met ons mediteerde over de storm op het meer, onze angsten en een slapende Jezus, bad bij het Mariabeeld, het kruis van Jezus kuste, de stilte en het gezang “Parce, Domine…” en dan de zegen met het Allerheiligste en de aanbidding.
Het tv programma “De wereld draait door” is gestopt. Einde verhaal en tijd om stil te staan. Icoon Liesbeth Liszt overleden. Wat blijft naklinken is haar zang met Ramses. In de kwetsbare aarden kruik leeft Gods Geest, die levend maakt. Maar, ik wil me wel eerlijk afvragen: Ben ik nederig genoeg om te erkennen: niet ik ben het die leeft, maar het is Jezus Christus die leeft in mij? De kruik gaat te water, tot ze breekt.

Madeleine schreef op 28 maart 2020 om 18:36

•Hoe bewaar ik de schat die mijn kruik bevat?
Zoals Maria Magdalena aan Jezus voeten zitten en luisteren en Zijn liefde absorberen. Vanuit Zijn liefde ,of doordrenkt van Zijn liefde naar anderen toegaan waarheen Hij je ook zend. Het lastige is dat ik ook bij de risico groep behoor. Het enige wat me rest is bidden voor alle wereldnoden dichtbij en veraf. Mijn onmacht aan Hem toevertrouwen ,afgeven.

Olivia schreef op 28 maart 2020 om 17:57

Heer Jezus, wees onze leidsman in dit leven en voer ons naar het licht van uw aanwezigheid. Dank U Jezus.

Agnes schreef op 28 maart 2020 om 16:18

christus leeft in ons, of het goddelijk Licht leeft in ons en in allen en iedereen. Het is inderdaad een grote schat, de grootste eigenlijk want zonder zijn we enkel materie. Maar nee zelfs in de materie blaast Zijn adem ! Mag ik het zo begrijpen ? Ik voel mij ineens meer waard en ook blijer en zeker verlicht.
Christus zijn sterven leeft ook in ons. Dat mag ik niet vergeten. Hoe moet ik dat dan weer begrijpen ? Hij ging de calvarieberg op vrijwillig ? Is dat de boodschap ? ‘K zal maar stil zijn en wachten. Als ik die vragen stel dan voel ik mij alleen tussen al die vrome gelovigen. Toch ben ik dankbaar voor die intieme religieuze getuigenissen.

Carla schreef op 28 maart 2020 om 13:31

Het zuivere ontvangen als de morgen dauw. Dank u God voor dit welbehagen dat aan ieder geschonken wordt.

Carla schreef op 28 maart 2020 om 13:15

Troost geven en ontvangen kan dagelijks plaatsvinden in hetgeen wat ik doe.Liefde heeft een groot bereik en kan dichtbij plaatsvinden. Een gezegende Zondag.

Marijke schreef op 28 maart 2020 om 12:15

Het zinnetje: Wij dragen in ons bestaan altijd het sterven van Jezus met ons mee, opdat ook het leven van Jezus
in ons bestaan zichtbaar wordt, is een tekst waar ik heel lang mee kan stoeien , opdat de reikwijdte hiervan in mijn
ziel kan neerdalen!

Christina A.J.M. Koenders schreef op 28 maart 2020 om 11:28

Blijf vertrouwen houden, want Jezus en Maria en de stille Jozef zijn ook nu aanwezig om ons te begeleiden in deze moeilijke tijden. Kennen jullie al de noveen van Maria die de knopen losmaakt? Immers Maria is de voorspreekster bij Jezus.
Wie goed doet, goed ontmoet. Let op de kleine dingen, die zij jou aanreiken. En laat ze bezinken!
Oordeel niet en ge zult niet veroordeeld worden. Heel moeilijk, immers het flapt zo gauw uit je mond zonder nadenken. Wanneer je dat merkt, poets dan je tanden en spoel je mond en doe een schietgebedje om ook dat minder te doen. Ik ben dankbaar!

John schreef op 28 maart 2020 om 11:04

Christus leeft in mij als levend water en Goddelijk Licht. Juist in deze tijden mag/’moet’ onze christelijke liefde stromen,
dichtbij en weg ver. Die kracht van liefdesgedachten is groots en zéker als we die krachten bundelen. Sterker; we
overwinnen er het ‘kwaad’ mee. Jezus heeft het zelf gezegd en dat was een absolute Waarheid; Ik in U, gij in Mij.
De Liefde is het geweldige ‘medicijn’ voor een kwetsbare, lijdende wereld. Met Hem en……wij allen. In VERTROUWEN!
Dank jullie wel broeders en zusters. Het komt goed. God heeft Zijn Geweldige ondoorgrondelijk Plan met ons ieder én met de mensheid. Leef & geef. Amen!

Lieve schreef op 28 maart 2020 om 10:30

Een kruik van aardewerk: zo broos, zo breekbaar. Zo is het ook met mijn geloof, mijn hoop, mijn liefde. Ik kan het inderdaad niet uit mezelf. Telkens opnieuw moet ik na het vallen weer opstaan. Ook dat kan ik niet uit mezelf. Maar wanneer ik even achteruit kijk in mijn leven, heeft de Heer mij al dikwijls geholpen. Vanuit het diepste in mezelf spreekt Hij me toe, roept Hij me op weer op weg te gaan. En inderdaad, zo leeft Hij in mij. Tot dat geloof kom ik vandaag , voor de eerste keer heel bewust. Heer, uw genade overweldigt mij. Ik wil nu alleen maar heel stil en dankbaar de dag verder leven. Dank U. Amen.

Sylvia schreef op 28 maart 2020 om 09:48

Niet ik leef, maar Christus leeft in mij, zegt Paulus in Galaten 2, 20. Mijn betekenisgeving hieraan is proberen te luisteren naar wat Hij tegen mij zegt, door stil te worden, dagelijks proberen liefdevol te zijn en zeven keer 70 maal te vergeven.Mert vallen en opstaan, want mijn kruik is ook van aardewerk.

Mariejan schreef op 28 maart 2020 om 01:01

dank jullie wel, Louise en Temina, dat jullie vermelden dat de Paus vanavond de zegen gaf. Ik heb er net naar gekeken. Het heeft me heel veel gedaan!

lieve 2 schreef op 27 maart 2020 om 21:11

“Jezus id de Heer”. We dragen dat grote,verrassende, overweldigende nieuws uit tot allen die Hem kennen, of nog niet kennen, of Hem vroeger kenden .Dat nieuws is een kostbare schat die ons leven anders, hoopvol maakte. We dragen die schat in een broze schaal.Sterker, we zijn zelf dat breekbaar omhulsel. We willen over die schat praten, en doen dat ook dikwijls…Maar ach, wat vertel ik dan? De nadruk van mijn getuigenis ligt meer op het feit dat IK die schat draag, dat IK er blij om ben… dan om wat ik over Jezus zelf vertel, over wat Hij deed en doet. Ik draag een schat in mij verborgen en toon hem niet. Er ligt een deksel op die schaal.

cathy schreef op 27 maart 2020 om 20:41

Dankuwel voor deze retraite,
mijn geloof is gegroeid door de pijn en tegenslag: hoe kan dat nu!
wel ik heb zo diep gezeten,was alles kwijt waar ik heel mijn leven voor had ingezet.
Toen heb ik me tot Jezus Christus gericht en mij volledig aan Hem toevertrouwd.
Van toen af is mijn geloof gegroeid en heb ik de vrede ontvangen,ik moest niet meer bang zijn.Ik bid veel en dank de Heer voor alles,Hij helpt mijn kruis te dragen in deze verschrikkelijke tijd,want ik weet dat God daar iets goed kan van maken oa mijn geloof,
verdiepen door genade,de liefde voor mijn naaste oprechter maken,kunnen vergeven en vergiffenis vragen.Christus leeft in mij.

marlo schreef op 27 maart 2020 om 19:21

Hopen op betere tijden? Verwachtingen scheppen zo vaak teleurstellingen. Toch kan ik niet zonder hoop leven. De drie eenheid Geloof Hoop Liefde – dat is voor mij een belangrijk thema. Vertrouwen dat er altijd hulp is om weer te zien, te voelen en te weten wat ik mag doen om verder te leven in liefde. God wilt U mij helpen te blijven hopen op de eindeloze liefde. Dank u.

Sylvia schreef op 27 maart 2020 om 18:53

De hoop levend houden betekent voor mij bidden, tot inkeer komen, bij Hem zijn; er is altijd een weg. Uw weg.

luís Weel schreef op 27 maart 2020 om 17:23

Ja, wij kunnen en mogen juichen:
Doch eensklaps werd het alles zo donker om ons heen
Het kinderkoor verstomde en het engelenkoor verdween.
Ik zag een kruis verrijzen
Toen werd het plotseling nacht
en klonk van gindse heuveltop
een stem: “Het is volbracht”
Uit: “Terwijl ik lag te slapen”
Toen niemand het meer verwachtte, was de dood ineens overwonnen
Wij kunnen juichen, nu en later in het nieuwe Jeruzalem
Sjaloom…..