Gastenboek

Sylvia schreef op 6 april 2020 om 09:39

Wij dragen in ons die Gods-vonk, dat zacht brandende vuurtje, dat ons aanzet om verantwoordelijk en dienstbaar te waken voor Gods Schepping met daarin de wezens die aan ons zijn toevertrouwd. Ik merk dart we in deze tijd van de Corona-crisis meer met Gods ogen naar de ander kijken. De angst voor (voor)oordeel of afwijzing is op de achtergrond geraakt. Wat de boventoon voert is saamhorigheid, ongeacht afkomst, politieke kleur of achtergrond. Heer ik bid om Uw genade, zodat we ook na deze crisis allen door Gods ogen naar elkaar zullen kijken.

John schreef op 6 april 2020 om 08:37

We zijn inderdaad niet minder dan medescheppers van God. Het is m.i. volkomen juist dat God op ons vertrouwt. Er is namelijk geen echt wezenlijk excuus om níet mee te werken aan Zijn Koninkrijk. Ja, nu al……………
We ‘weten’ het allemaal diep van binnen. Ons ge-weten zegt het. Ons ego helpt ons niet. Ons hart des te meer.
Ik weet het, het gáát regelmatig ‘fout’, maar het feit dat God ons tot MEDESCHEPPERS gemaakt heeft is adembenemend!
Los van deze tijd; laten we heerlijk naar elkaar omzien én heel goed zorgen voor onze planeet. In Gods Naam. Letterlijk!

Ans schreef op 5 april 2020 om 22:48

Ik hoop dat ik weer opnieuw de weg zal vinden naar het geloof en dat deze mooie gebeden me daarbij mogen helpen.
Heer, hier ben ik
Waar ben jij?
Ik wacht al zo lang
Zo lang, dat het oneindig lijkt.
Verstomd van binnen
Boksend met mezelf
omdat
Ik je niet vind.
Heer, hier ben ik
Het wachten word ik moe
het verliest mijn kracht
Omdat ik je zo mis
en Je me zo lang, zo lang laat wachten.

Temina schreef op 5 april 2020 om 22:40

Afgelopen vrijdag is ons kleinkiind Elisa geboren, dankbaar en blij verwelkomen wij dit “ Wondertje “ . Jezus betekent voor mij de Verlosser , “ de Zoon van God “ Mijn verwachting in de stille week is dat ik mij verbonden mag weten te voelen met Jezus, Maria en alle medebroerders en zusters. Komende week veel verantwoordelijkheden, Jezus wilt u ons hierbij helpen, dat wij overeind blijven en deze uitdaging met liefde kunnen blijven uitvoeren.

luís Weel schreef op 5 april 2020 om 22:27

In deze weken waren voor mij de geloofsimpulsen, citaten en gebedstips belangrijk om me in het gareel te houden tijdens de retraite. Dank hiervoor aan het equipe dat deze retraite heeft voorbereid.
Vandaag vraag ik me af bij welke groep ik eigenlijk thuis hoor: de mensen die enthousiast met palmtakken zwaaien? of degenen die zich afvragen; wie is die man die daar langs komt? of de andere groep die beducht is voor het gevaar van een valse Messias die de bestaande orde op zijn kop zet en daarom uit de weg geruimd moet worden?
Terugkijkend op mijn leven voelt het alsof ik nooit een duidelijk “ja” gezegd heb bij mijn zwakke pogen om alleen op Jezus te bouwen als hoeksteen voor mijn daden. “Heer, vergeef mij mijn zwakheid, klein geloof en ontrouw. Laat me U volgen op uw lijdensweg, ook al houd ik afstand en ben ik niet wie ik zou moeten zijn. Schenk mij Uw genade en breng mij en zovelen door het heilig kruis tot het ware leven.”

Guido schreef op 5 april 2020 om 20:33

Palmzondag: Christus werd triomfantelijk ingehaald in Jeruzalem, maar de harten van de mensen versteenden snel… De Goede Week is begonnen. Het wordt vooral een stille week, waarin iedereen gedwongen in zichzelf te keren. Samen herdenken, is er dit jaar niet bij. Misschien een teken uit de hemel. We moeten ons bezinnen, en nog eens diep nadenken omdat Jezus gekomen is om ons te bevrijden van ons egoïsme, van onze zelf- en heerszucht, die we camoufleren, maar die ons dagelijks leven blijven beheersen. Deze wereldwijde crisis helpt ons, misschien ongewild, maar diep indringend, om ons weer oprecht tot God te keren.Laten we nederig het lijden en sterven van Onze Heer gedenken, en Hem vragen om onszelf te bekeren en op zoek te gaan naar Gods’ Licht. Dan wordt Pasen een echt feest van Opstanding !

Antonia schreef op 5 april 2020 om 14:06

Wat een prachtige, herkenbare tekst bij deze geloofsimpuls. Ik denk dat iedereen dit weleens meemaakt…er gebeuren dingen in je leven, gezin waarvan je het liefst zou willen weglopen omdat je niet weet hoe hier mee om te gaan. Maar des te langer het duurt….des te beter kun je ermee omgaan en een steun voor de ander en jezelf zijn. God geeft kracht naar kruis! Daar is een prachtig gedicht van:

Wil in uw huis, aan Christus’ kruis
een plaats van ere geven.
Want menig kruis, wordt uit uw huis
door Christus’ kruis verdreven.
Het kruis dat is, weegt niet zo zwaar
als vrees voor menigeen gevaar.
Want komt het in uw huis,
dan helpt God altijd weer
en geeft Hij kracht naar kruis

Madeleine schreef op 5 april 2020 om 13:51

Deze week wil ik stil zijn en Jezus stap voor stap volgen in zijn lijden. ik zie jezus lijden in alle mensen die getroffen zijn door corona, eenzaamheid, doodsangst ,stervensnood. Lijden in de stervende mens op straat in Guatemala, lijden, om onze onverschilligheid , Lijden Hem links te laten liggen. mijn onverschilligheid en traagheid. Lijden omwille van het geweld dat geliefden mekaar aandoen.Lijden omwille van zovele verslavingen van de mens, door Hem geschapen ,door hem geliefd .Erbarm u Heer, wees ons genadig. Heer, open mijn ogen ,open mijn hart.

Nellie schreef op 5 april 2020 om 12:43

Wie Jezus voor mij is,is bijna niet in woorden uit te drukken.Doe een poging.Mijn Jezus,mijn Redder er is niemand als U.zittend op een ezel, niet te paard teken van kwetsbaarheid,huilend om ons, kwam om te dienen.Zie onze God de Koning-Knecht heeft Zijn Godheid en leven afgelegd al voeten wassend.dus: Voor mij is hij HEt grote voorbeeld dus dienen’ de minste willen zijn.Ook teken van HOOP voor nu en de Toekomst.Er gebeurt iets nieuws, iets dat de wisselende stemmingen van ons leven overstijgt:hoe we ons ook voelen:de krachtige onderstroom van Gods nabijheid gaat dieper dan de kleine golven van ons hoofd en hart schrijft Henri Nouwen in ons dagboek wat we moment.lezen.(geb.in onze geb.en woonplaats)Hij is mijn Geneesheer en Inspirator mijn Leidsman.In de dienst die ik hoorde wenste de voorg.Sjalom en hebben we psalm 126:3 gezongen waar ik in deze tetraitetijd al een keer mee wakker werd, dus bevestihd hierin .vandaag voor allen sjalom!

Lieve schreef op 5 april 2020 om 11:34

Jezus, de Levensbron in mijn leven. Uit Hem leef ik, wil ik verder leven vooral in deze week van stilte: nabij zijn in Zijn lijden vandaag in zovele mensen door ziekte, geweld, onderdrukking, uitbuiting…. Waar kan ik een hand reiken? Waar heel nabij zijn en verzachten? Heer, schenk mij Uw Geest, uw Licht, uw Aanwezigheid… Amen.

Marla Smulders schreef op 5 april 2020 om 09:44

Dank voor deze dagelijkse hulp bij het gebed,wat juist nu zo hard nodig is.Thuis en niet mogen helpen in het hospice, waar steeds meer verpleegkundigen ziek zijn!

Carla schreef op 5 april 2020 om 09:38

De Goede Week. God, ik dank U dat Uw mensenzoon Jezus ons nader is gekomen. Zeer verdrietig dat Hij heeft geleden op de weg die hij volgde om ons mensen Vrij te maken en volgens Zijn ogen te zien. Hosanna in Den Hoge. Mijn hart juicht daar ik vertrouwen heb in Uw woord.

John schreef op 5 april 2020 om 09:22

Van de Stille Week verwacht ik: Stilte. Stilte die ik zelf schep, om Jezus ‘aan het woord te laten’.
Het zijn momenteel tijden die ten diepste niet veel woorden behoeven. Juist nú is ELK warm,
menselijk gebaar o zo belangrijk. Er wordt geleden en door nabijheid komen we tot elkaar.
Jezus had in Zijn laatste week ook niet veel te zeggen, maar Zijn uitreiken naar de mensheid
was GODDELIJK GROOTS. Zijn Lijden ging over in menselijke & Goddelijke Verlossing………………..
Laten wij hetzelfde doen deze week; (bijna) woordloos, stil, maar luisterend; liefdevol.
Vandaag is Palmpasen. TOEJUICHEN en Hem NOOIT meer verwerpen. We hebben geleerd,
geluisterd. Zijn Lijden herdenken, woordloos én in de woorden die ons gegeven worden, bidden……………..
Dank jou wel! Bovendien dank dank dank aan de Here God, Zoon van de Vader. Zoals jij, ik, ieder. Amen

Sylvia schreef op 5 april 2020 om 09:08

Jezus is voor mij mijn Metgezel. Degene aan wie ik mij met volle overgave toevertrouw. Ik verlang ernaar dat Christus in mij leeft, ook doorheen de dag als ik bezig ben met de dingen die gedaan moeten worden. Het verlies van concentratie is mijn zwakke punt. Heer haast U mij te helpen.
Hoe wil U zijn ontmoet? Zittend aan Uw voeten, zoals Maria, knielend, mij klein makend zodat U groter wordt.
We gaan de Goede Week in. Ik verlang devoot te zijn,samen met alle retraitanten en allen die zich in deze tijd keren tot Hem. Aandachtig bij Jezus verwijlen, bij de Kruisweg, die Hij moet afleggen. Inkeer, meditatie, stilte. En vooral: Bidden en waken voor het leven, tegen de dood in!

Nellie schreef op 5 april 2020 om 00:28

HEB vaak geen tranen meer.Er is door de manier waarop ik ben opgevoed, vooral flink zijn en doorgaan, maar ook om dat ik het gevoel heb dat er niet echt ooit iemand “voor mij is gegaan”‘ mensen bedoel ik, een zekere muur ontstaan waardoor bijna geen gezonde emoties meer doorheen komen.Ben ook niet echt heel hard geworden hoor!
Als ik vanavond op het journaal zie hoe in een limburgs tehuis een manier gevonden is dat geliefde fam.leden elkaar kunnen zien door een raam en elkaar zo kunnen spreken,dan lopen de tranen over m,n wangen van blijdschap.Vind het soms heel vreemd dat ik niet meer kan huilen.alsof niets me meer raakt.Als ik soms zie hoe anderen een byzondere broers en zussenband hebben b.v. dan bevreemd me dat terwijl ik die veel heb.Of ligt het juist daaraan?.Als ik 1 van de vorige reakties lees over koudheid zelfs dan bidt ik “Heer help deze persoon om open te komen en te gaan bloeien,misschien deze Pasen wel?en zacht en warm te worden?Wilt U alles wat hiervoor in de weg staat wegnemen?.En voor mezelf:alleen U kunt mijn hart raken soms d.m.v.een kleinkind wat niet snapt waarom oma nu niet knuffelt.Herstel mijn emotie meer en meer .sjalom deze nacht over een ieder van ons.

Olivia schreef op 5 april 2020 om 00:04

Heer Jezus, deze palmzondag heb ik geen palmen om U eer toe te wuiven. De enige palmen die ik heb zijn mijn handpalmen. Neem mijn handen, Heer Jezus en gebruik ze tot uw eer. Gij hebt alleen mijn handen om mensen nabij te zijn. Lof en eer aan U, Koning, Red uw volk, Verrijs !

Veerle 1 schreef op 4 april 2020 om 22:19

Het is een roerende tijd en het wordt een Goede Week die we nog nooit hebben gekend . Het is een vastentijd waarin de zot gedraaide wereld gedwongen stilgevallen is . Bijbelse taferelen .Je zou kunnen zeggen dat het een vastentijd is die de wereld de kans reikt om zich te keren tot God . Daarom zal deze Goede Week voor mij ingaan als een bijzondere tijd ! Uit mezelf ben ik niets en kan op dit moment heel weinig doen , maar biddend voel ik een krachtige verbondenheid , die wereldwijd en vele mensen bijeen zal brengen , óf , mensen in verdeeldheid zal brengen . Heer , toon ons uw Liefde en wees ons , zondaars , genadig .

Jos van Halen schreef op 4 april 2020 om 22:08

Laten we met z,n alle in deze GOEDE Week JESUS vergezellen op weg naar het KRUIS. En vooral in deze speciale tijd, ,n tijd van onmacht en soms met onze ruggen tegen de muur, laten we ons dan verbonden voelen met elkaar. En dat we straks het LICHT VAN PASEN in ons HART mogen meedragen.

Trees schreef op 4 april 2020 om 21:26

Wie is Jezus voor mij ? Jezus u bent de enige houvast in mijn leven Vrienden kunnen je laten vallen maar u blijft altijd mijn geliefde ofschoon ik voor u sta met leegte en zonde ik erken het Heer dat u het bent die mij omarmt en liefheeft dank u Jezus dat wij zo de Goede Week ingaan en ik vertrouw op u dat u onze gemeenschap zal sparen van het virus dat hier in huis gaat en al verschillende mensen getroffen heeft die nu bij u zijn Jezus Zegen de leiders van deze retraite dank u wel voor alles Trees

broeder B schreef op 4 april 2020 om 20:40

Broeder B.
Wie is Jezus voor mij?
Hij is mijn model dat ik nastreef, en als Zoon van God en Mensenzoon is Hij te zelfdertijd mijn Heer en mijn kameraad en broer-de enige die absoluut te vertrouwen is, en de enige die alles weet en doorziet van mijn wezen en geschiedenis.
Hij is diegene tot wie ik elke morgen, bij het opstaan, na het Onze Vader bid: Jezus, wees Heer van mijn leven, wees bronwel van mijn streven, wees zalving die geneest – wees mijn sterrenbeeld bij nacht, de stad waarheen ik zeil. Gij zijt de geliefde die mij wacht Gij zijt mijn licht, mijn heil.

Karin schreef op 4 april 2020 om 20:23

Tranen,maar ook zo moeten huilen dat er niks komt het is zo vol van emoties.Verdriet van jaren dat nu…vraagt om verlossing
Ik kan niet praten of schrijven over dit gemis en achterlaten en doorlopen voor Jezus,voor God.
Maar het kost me mijn hele familie,alles achterlaten.Alleen staan met een diep innerlijk weten.Ik wil graag kiezen voor mijn invulling van deze week,die ik ga doorbrengen met Charlotte Salomon, schilderend,kaarsen brandend,huilend en loslaten wat er niet is,maar zeker ook omarmen wat er door God allemaal wel is.MIJN LEVEN TOTAAL ACCEPTEREN EN NIET MEER ACHTEROM KIJKEN OF MIJN FAMILIE MEEKOMT,DAT ZAL NOOIT GEBEUREN OMDAT IK HET ZO GRAAG WIL,MAAR UIT HUN VRIJE WIL.
IK HEB MIJN BESTEMMING BIJ GOD ,ZIJN WIL GESCHIEDDE!!IK WENS IEDEREEN EEN HELE FIJNE GOEDE GEZEGENDE WEEK,LATEN WE VRUCHTBAAR ZIJN OF WORDEN IEDER OP ONZE EIGEN MANIER,VOOR ONZE VADER

luís Weel schreef op 4 april 2020 om 20:03

Drie keer in mijn leven was ik bij de Klaagmuur in Jeruzalem. Heb mijn hand op de koude muur gelegd, een briefje gestoken in de voegen tussen de stenen en de joden zien klagen met heimwee naar hun tempel. Ik liet het allemaal maar op me af komen, zonder te weten of voelen wat het mijzelf te zeggen had en las in de bijbel zonder dat de betekenis van de woorden echt tot me doordrongen. Ik bleef alleen maar kijken zonder te zien of iets te ervaren van Gods aanwezigheid. Alles was zo donker. De tijd leek stil te staan. Toch loonde het de moeite om daar te zijn.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo’n gevoelsmens ben, misschien te koud en te nuchter. Vandaag is dat niet anders ondanks de zonnige dag die me zou moeten opvrolijken. Plichtmatig heb ik een zak palmtakjes opgehaald om morgen te laten zegenen in een praktisch lege kerk. Daarna maar uitdelen en Gods zegen vragen voor zoveel mensen die vandaag alleen maar kunnen huilen.

Roos schreef op 4 april 2020 om 19:47

een muur die haar tranen laat stromen….een muur die openbreekt, die doorlaatbaar wordt, geen vestingmuur…Een muur die degenen die ervoor staan erdoorheen laat stromen, die geen barrière meer is voor de kinderen die van honger versmachten op elke straathoek….een spoor van licht naar Pasen toe.

Riemke schreef op 4 april 2020 om 19:28

De bekende muur heb ik ook om mij heen gehad puur als zelfbescherming. Op een gegeven moment raken de dingen je niet meer door de muur. Nu sta ik bovenop de muur en kijk met opgeheven hoofd om mij heen. Mensen met zoveel praatjes ze zijn allemaal onderuit gegaan. Ik voel me vrij en schud het stof van mijn voeten en ga de toekomst tegemoet.

Maria schreef op 4 april 2020 om 12:29

Een muur die haar tranen laat stromen… wat raakt dat beeld in mij?
Ik ken het heel goed het beeld van de muur, maar dan als muur om mijn tranen heen. Ik heb in de loop der jaren wel de muur afgebroken tot het soms te koud werd zonder muur, daarna ben ik telkens blijven zoeken naar de warmte om me heen om de tranen in te laten drogen. Die warmte kan ik steeds beter vinden of krijg ik zomaar aangereikt.

Kees schreef op 4 april 2020 om 12:25

De Bijbeltekst uit klaagliederen las ik nadat ik de madeliefjes op het grasveld achter mijn woning deze lente opnieuw zag bloeien. Ik kon moeilijk uit de voeten met de tekst ik heb ,persoonlijk, niets te klagen. Een mooi beeld kwam me voor ogen van onze dochter, die veertig jaar geleden in het grasveld gezeten zichzelf een bloemenkrans vlocht en daarmee haar blonde krulletjes kroonde. Slechts de goede dingen tellen is in deze donkere tijden egoïstisch, ik ga daarom niet voorbij aan de schaduwkanten maar schreeuw tot eenieder uit HOU DE ZONZIJ

Olivia schreef op 4 april 2020 om 11:38

Tijd om te bezinnen, te veranderen, te vernieuwen. Om stil te staan, te bidden te luisteren, te kijken te voelen en te handelen om dichter bij jezelf te komen, om God terug te vinden. Om alles los te laten wat verslaaft is. Om terug vast te nemen wat leven en toekomst geeft. Laten we vragen, dat alle kruisen die over ons komen, we die moedig kunnen dragen en zo met ons kruis Jezus volgen op zijn Kruisweg.

Sylvia schreef op 4 april 2020 om 10:15

We staan voor de Goede Week. Moge we ons allen met elkaar verbonden voelen in deze speciale tijd, waarop wij Jezus vergezellen naar het Kruis. Dat we het licht naar Pasen toe in ons hart meedragen, beseffend hoeveel in ons leven er zomaar is, om niet geschonken.

Lieve schreef op 4 april 2020 om 09:56

“Een muur van tranen” “Machteloosheid” Ook dat heb ik ervaren. Lange tijd van wenen, van roepen…. maar stilaan één zin: “Doe met mij wat Gij goedvindt!” in alle tonen van emoties. Daardoor een weg naar aanvaarding, nieuwe gegevenheid, vrede… God, U kent onze ellende, U hoort ons roepen, U komt ons ter hulp. Dank U. Amen.

Elly schreef op 3 april 2020 om 22:27

Ik wil niet zwijgen, dat de wereld moet veranderen

Gemma schreef op 3 april 2020 om 21:20

De citaten. de geloofsimpuls en gebedstip,
Nummer 6 zijn erg goed. duidelijk en waar.
Dank daarvoor goede schrijver!

Carla schreef op 3 april 2020 om 19:11

Tranen, tranen en nog eens tranen van verdriet om dat wat is of heeft plaatsgevonden. De vraag is of het tranen van woede, van onmacht zijn omdat ons iets is aangedaan. Tranen van mededogen, tranen van zelfinzicht wegens de schade die wij voortbrengen kunnen kristallen worden.Een lichtkrans van draagkracht en bemoediging zoals Jezus het wilde.

luís Weel schreef op 3 april 2020 om 17:40

In het kader van 75 jaar bevrijding wordt de hele tweede wereldoorlog met alle leed en waanzin opgerakeld. Niemand heeft me ooit antwoord gegeven op de vraag hoeveel mensen er zijn omgekomen als je de doden zou tellen. Ik denk dat het om misschien wel meer dan een miljard slachtoffers gaat. Dan lijkt de corona-crisis vooralsnog in het niet te vallen bij wat er in de geschiedenis gebeurd is, hoewel het best mogelijk is dat we nu nog maar aan het begin staan.
Wat de toekomst ook brengen moge, het wordt tijd om alle schijnheiligheid op zij te zetten en dag en nacht harder te gaan schreeuwen en roepen om het echte Heil (heelheid), want we hebben het houvast verloren. Nu gaan we in de goede week vertrouwen op Jezus met de corona van eeuwen en millenniums op zijn hoofd die met het zware kruis de berg opgaat, 3 keer neervalt en het donker laat worden op deze aarde: het heilig graf, waarin geen dood lichaam te vinden is. Nee, nu is er geen tijd om stil te blijven…we moeten schreeuwen om het ware licht dat de wereld verlicht en Hij zal spreken..

lieve 2 schreef op 3 april 2020 om 17:32

Ik stel me Heer Jezus voor in deze coronatijd, nu. Zal Hij prediken? Troosten? De kinderen bij zich nemen en tot voorbeeld stellen? Zijn leerlingen nog enkele lessen geven? Neen, ik zie Hem niet tussen de veldbloemen, in de straatjes van de dorpen. Ik zie Hem in de Hof van Olijven ,alleen, angstig om wat komen gaat en wat Hij reeds weet, wat al in gang geschoten is.

Maria schreef op 3 april 2020 om 11:35

Waarover wil ik niet zwijgen?
Over de zorgen die ik me maak als het met mensen, de natuur, de dieren, de samenleving, de wereld, mijn dierbaren niet goed gaat. Als ik iets zinnig heb bij te dragen dan wil ik mijn mond open doen. Letterlijk, hardop of van binnen om steun, troost, moed te vragen en te geven of om dankbaarheid uit te spreken.

Olivia schreef op 3 april 2020 om 11:09

Heer, wij vragen U: vergeef de zonden van uw volk. Bevrijd ons in uw goedheid uit de strikken van het kwaad dat wij in onze zwakheid hebben bedreven . Dank U Heer.

John schreef op 3 april 2020 om 10:59

Ik zwijg niet over het FEIT dat we allen één zijn; écht afhankelijk van elkaar en van Moedertje Aarde.
ALLE verschillen verdwijnen onder de huidige condities. LIEFDE is het ultieme antwoord op alle heling.
Ik verwacht van de Heer dat hij met ons is. Dat Hij velen het inzicht geeft én de bereidheid om vanuit
onbaatzuchtigheid, compassie en grootse liefde onvoorwaardelijkheid voor die éénheid te gáán,
desnoods liefdevol strijdend. Halleluja Heer; het zwijgen is voorbij. U SPREEKT. Amen!

Sylvia schreef op 3 april 2020 om 10:18

Ik verwacht niets van de Heer in deze tijd maar ik ben dankbaar voor alles wat mij door Hem wordt gegeven. In deze tijd van inkeer worden oude patronen zichtbaar. Ik heb de rust om ze tegen het licht te houden en te zien dat ze onbruikbaar zijn geworden. Tijd om het te zien voor wat het is: Voorbij…Gods liefde die mij verwarmt, de ochtendwandelingen in de duinen, de H. Mis die dagelijks wordt gestreamd met daarbij het gezamenlijk gebeden Noveengebed; het sterkt ons in het vertrouwen in allen die werken in de verantwoordelijke posities. Het werken in de tuin en het aandacht besteden aan het bereiden van voedsel, zorgen ervoor dat ik aanvaard dat het nu eenmaal is zoals het is. Heer ontferm U over ons, Heer ontferm U over ons.

Mia schreef op 3 april 2020 om 09:55

Weet dat God zijn oogappel niet in de steek laat….ik ben hier zo blij mee dat dit in de overdenking staat vandaag. Wachters op de muur…..troost bieden aan zijn volk, maar ook in Jezus Naam zoeken naar verbinding met elk mensenkind. Wat een opdracht, help mij Heer in U te blijven, groeiend, wassend, elke dag, dat mijn leven tot Uw eer rijke vruchten dragen mag……mijn gebed voor vandaag.

Lieve schreef op 3 april 2020 om 09:44

“Het zwijgen doorbreken”, maar er zijn geen woorden, enkel verwachting dat de Liefde het laatste woord zal hebben, ook in het leven van de mensen van vandaag, in mijn leven. Heer, kom met uw liefde, dank u voor hen die uw liefde al handen en voeten geven….

Danny schreef op 3 april 2020 om 09:36

De coronavirus geeft ons iets te vertellen, het brengt ons uit onze confortzone. Onze zekerheden, onze relatie met God misschien.. Het toelaten de onzekerheid het zelfs niet meer weten, misschien een uitdaging die we aangaan om het niet weten toe te laten zelfs het loslaten van zelf beetje God te spelen.. Voorbij ons denken, misschien kan daar die woestijn tot bloei komen… Niew leven nieuwe schepping Pasen in aantocht..

meta schreef op 3 april 2020 om 09:15

Pleiter
bij dag
en bij nacht
geef mij Uw vuur
om
mijn zwijgen
te doorbreken en
te blijven spreken tot
Hem
die redding
brengt, rechtop zet
en met Licht de duisternis
verdrijft.

Kees schreef op 3 april 2020 om 00:42

Katholiek opgevoed kwam ik in aanraking met een reformatorische tekst: “Wat de toekomst brengen moge, ons geleid Uw rechterhand”.
Dat geleiden door die rechterhand daar geloof ik in en als ik dan geleid word, zie ik het doel als mijn gebed!
Zo heb ik net het boek De zussen van Van Gogh uitgelezen . De schrijver verwijst daarin naar de Noordwijk wonende Albert Verwey.
Ik stuitte daarna op deze tekst van de dichter, en zie dat als mijn gebed in deze b(izz)arre tijden.
VAN LIEFDE DIE VRIENDSCHAP HEET

VIII CHRISTUS AAN HET KRUIS

O Man van Smarte met de doornenkroon,
O bleek bebloed gelaat, dat in de nacht
Gloeit als een grote, bleke vlam, – wat macht
Van eindloos lijden maakt uw beeld zo schoon!

Glanzende Liefde in ene damp van hoon,
Wat zij uw lippen stil, hoe zonder klacht
Staart ge af van ’t kruis, – hoe lacht ge soms zo zacht, –
God van Mysterie, Gods bemindste Zoon!

O Vlam van Passie in dit koud heelal!
Schoonheid van Smarten op deez’ donkere aard!
Wonder van Liefde, dat geen sterfling weet!

Aan mij! ik hoor aldoor de droeve val
Der dropplen bloeds en tot de morgen staart
Hij me aan met grote liefde en eindloos leed.

ann schreef op 2 april 2020 om 22:24

Ik verlang naar Zijn Liefde die alles geneest

Hanneke schreef op 2 april 2020 om 20:58

Mia, Elly en Rikkert zongen al veel vroeger – in onze ‘hippie tijd’ kenden we elkaar – op ‘Maarten en het witte paard’ : ” Maarten, Maarten hoor je de klok slaan , nu moet je opstaan , omdat ik reken op jou….Maarten, Maarten heb je je begrepen ,dat ik reken op jou…. en stel me geen vragen, want ik zal je dragen , naar wat je weten wou …”. E’k erlijk gezegd heeft dit lied méér aan de religieuze opvoeding van mijn kinderen bijgedragen , dan welke kerkdienst dan ook. Ik heb die LP niet meer, want mijn oudste zoon wilde hem draaien voor zijn kinderen. [ nu ook op CD verkrijgbaar]. Het is een BLIJE manier om met het geloof om te gaan. OK. we zitten in de Lijdenstijd en houden ons daarmee bezig. Maar Jezus leefde ons vóór , hoe met elkaar om te gaan. Alle Evangelies vertellen ons wat Hij deed toen Hij lééfde ! En ja, Hij werd gekruisigd. Maar Hij stond weer óp . Dáár naartoe leven , naar dat wónder van Pasen dus , helpt mij meer om als ‘goed’ mens te leven , dan zijn dood. ‘k Heb een prachtig schilderij van een lijdende, maar levende Christuskop op mijn muur hangen in de huiskamer. Daar bid ik , zing ik, dáns ik voor. Of huil , en klaag . Soms lijkt het alsof hij z’n hoofd schud :” Meisje, je wéét wat ik van je vraag . Probeer te leven , zoals ik deed. Wees er voor anderen. En voor jezelf. “

marlo schreef op 2 april 2020 om 19:35

De nacht die duister is … veel laat denken en piekeren over corona, over doodgaan van anderen of misschien wel zelf, over hoe het verder kan, over hoe ik kan en mag bidden. Dan toch de morgen, ineens wakker worden en beseffen dat de zon weer schijnt, dat er een nieuwe dag is met nieuwe kansen. Dankbaar dat ik mag leven – samen met mijn man. Durven leven – ook nu in deze tijd. Durven geloven, hopen en liefde delen. DANK U.

Madeleine schreef op 2 april 2020 om 18:28

•Ik overweeg welke fouten, patronen of oordelen in mijn leven geslopen zijn die ik zou willen loslaten omdat ze eerder het donker versterken dan het licht. Heer, ik ben zo negatief in gedachten en in woorden, ik hunker om positief in het leven te staan.Omvorm mijn negatief inzicht naar positief denken en spreken. Heer ,U die alles vermag ,raak mijn hart aan. Raak mijn mond aan dat ik Uw helend woorden mag uitspreken. Heer, ik heb zo’n nood naar U.

luís Weel schreef op 2 april 2020 om 17:56

Wat een heerlijke tekst uit Hooglied. Spreekt tot de verbeelding. Het voelt als de moeder die slaapt met een wakker hart. Ze kan pas echt slapen als het laatste kind (of haar man) zachtjes binnenkomt. Helaas, ze hoort zijn stem, holt naar de deur en doet open, maar ziet niemand. De liefde drijft haar tot wanhoop. Als een gek gaat ze schreeuwend door de straat, zonder te vinden. Vanwege haar geschreeuw wordt ze mishandeld door de wachters. Dan alleen een noodkreet tot de andere meisjes: “Als jullie mijn lief vinden: zeg dan…dat ik ziek van liefde ben”,
Vandaag zing ik het refrein van psalm 25 “Houd mij in leven, wees Gij mijn redding, Heer. Steeds weer zoeken mijn ogen naar U”. Jullie die met mij deze 40-daagse doen, mogen me helpen. “Als jullie mijn lief vinden….zeg dan dat ik nog steeds in het duister tast.

Olivia schreef op 2 april 2020 om 16:46

Heer God, Gij houdt nooit op te zorgen voor het heil van alle mensen. Wees de kracht van allen die door het doopsel uw kinderen zijn. Lof en dank Heer God.

Temina schreef op 2 april 2020 om 15:32

“ Het kwaad, mijn eigen kwaad raakt mij: oordeel / angst / worstel / om uiteindelijk weer bij het Licht uit te komen. Omslachtig, Waarom, die afslagen en niet gewoon recht op je doel af, de klim verloopt met vallen en opstaan. Alleen het verlangen naar Liefde helpt je het Licht weer op te zoeken, amen. Heer ontferm u over ons, alle Lof en Eer komt U toe. Heilig Heilig Heilig de Heer de God der Hemelse machten. Dank U voor alle Zegeningen en voor het dagelijks Brood. Voor de vogels die fluiten, de bomen die in bloei staan, het Nieuwe leven. Wilt U mij helpen om mijn blik op u te houden en te hongeren en dorsten naar “ Liefde “