Gastenboek

Nellie schreef op 11 april 2020 om 23:05

Morgen Pasen,vanuit onze huizen jubelen tot Zijn eer.Vanavond al mogen doen met !”Nederland zingt”gisteren het nw.Opwekkingsboekje gekocht.Mogen getuigen naar de mensen van medisch fitnes:”de Heer is waarlijk opgestaan” en wil ook voor ons zorgen!Hem ter EER! Wat ik graag zou willen is elkaar ergens in de lande te ontmoeten zodra dit weer kan,om elkaar te omarmen,we hebben zoveel met elkasr gedeeld!Het voelde echt als”gemeenschap der heiligen”ook al was ik als niet katholiek misschien wel een buitenbeentje.Heb veel geleerd en mogen proeven van het anders in het geloof staan.Hoe verreikend dat is.Dank jullie allen.wens jullie voor morgen met Pasen en in de toekomst : SJALOM !

Marlene schreef op 11 april 2020 om 23:00

Dank voor het moois de voorbije weken. De Site Gewijde ruimte is ook mooi. Pas gezien, dat je nog per dag kunt doorklikken. Veel dieper inzicht geeft dat dan voorheen. Zalig Paasfeest, Rabboeni!

Veerle 1 schreef op 11 april 2020 om 22:32

Dank aan alle mensen , die deze retraite voor ons mogelijk hebben gemaakt . Een bijzondere tijd werd ons gegeven .
Dank Vader , om uw Licht in deze wereld , en de zegen over ons nieuwe leven !
Beste mede – retraitanten en zij die u dierbaar zijn :
Zalig Pasen !
In Christus verbonden groeten ,
Veerle .

luís Weel schreef op 11 april 2020 om 22:20

Deze retraite voelde anders dan in de vorige jaren. Het corona-virus betekende voor mij meer tijd om stil te staan bij het mysterie van ons leven, onze kleinheid, tastend in het duister naar het licht, overgave aan Hem, Jezus die alle zonden, leed en pijn van de wereld gedragen heeft en ons de weg wijst door de dood naar de verrijzenis. Dank aan alle deelnemers en makers. De berichten van de bezoekers gaven me een gevoel van saamhorigheid in het zoeken en uitzien naar een nieuwe toekomst .
Jozef van Arimatea en Nicodemos tonen openlijk hun aanhankelijkheid aan Jezus. Ik wil dat deze retraite me brengt tot een diepere verbondenheid met Jezus: in mijn doen en laten, in lijden en sterven, in mijn inzet om waarachtig getuigenis af te leggen van Zijn blijde boodschap voor iedereen op deze wereld.
Aan u allen wens ik een Zalig Pasen.

John schreef op 11 april 2020 om 22:07

Zalig Pasen. De Heer is waarlijk opgestaan! Daarin liggen alle Beloften vervat vanuit het verleden, in het nu én in de Glorieuze toekomst. Geen zorgen. Wij komen luisterrijk Thuis. In de ’tussentijd’; Geloof, Hoop en Liefde……………………………………………..Voor Eeuwig……………………………………………………………………………………

Dank jullie wel, prachtige Broeders en Zusters; we gáán voor een Nieuwe Wereld. De Heer zal ons bijstaan!!!!

H A L L E L U J A !!!!! Stralende groeten van John Halkes :):):)

Olivia schreef op 11 april 2020 om 20:20

Het is nodig deze verbazingwekkende waarheid van Pasen te beleven: de verrezen Christus leeft midden onder ons en leidt de gebeurtenissen van de enkelingen en van de volken naar hun laatste voltooiing. Wenden wij vandaag onze blik naar Hem die uit de doden verrezen is, om ons allen naar Zijn rijk van leven te leiden. Kijken wij vandaag naar onze hemelse Moeder , omhuld met het licht van de zuiverste Paasvreugde en die voor ons nog de moederlijke en stille aankondiging is van zijn glorievolle wederkomst. Lieve mensen, alvast een Zalig, vredevol Paasfeest gewenst !

Carla schreef op 11 april 2020 om 19:51

De Hartjesmens.
Ogen om te zien
Oren om te horen
Een mond om te spreken
Gedachten vormen
Handen om te doen
Voeten om te komen
Het is goed toeven hier
Is dat waar vroeg de mens
Soms is het droef en dan weer blij
Zo ook bij jou en bij mij

Fijne en gezegende Paasdagen
Hartelijk dank dat ik heb kunnen deelnemen aan deze 40 dagen retraite.

lode schreef op 11 april 2020 om 19:50

Dank voor het mogen en kunnen meebidden en denken en voelen…
Allen een vredevol Pasen.

carla schreef op 11 april 2020 om 19:44

Onlangs heb ik op een kinderlijke manier De Hartjesmens getekend. Een mens kent vele emoties. Bij ieder hartje kon ik een gevoel/ emotie schrijven. Zelf weet ik wat ik wat ik van die verschillende emoties vind. Afgunst, blijheid, droef etc. Als ik dan alle hartjes inkleur, dan zie ik niet de emoties maar een Hartjesmens. Samenvattend: leven vanuit mijn hart kleurt het Leven. Het licht van boven laat vergeven.

Jacques Vos schreef op 11 april 2020 om 19:14

Dankbaar voor deze retraite in woelige tijden.
Dank aan de samenstellers.
Dank aan Judith.

G.M.Groen schreef op 11 april 2020 om 19:07

40 Dagen zijn voorbij gegaan. Heel anders dan andere jaren. Coronatijd heeft veel gedaan aan mijn gebeds tijden.
Soms ingewikkeld naast de teksten. Maar toch. Gemerkt dat je groeit vanuit de duisternis naar het licht.
Daarom wil ik iedereen een Zalig Pasen toewensen.
De hoop op een nieuwe toekomst blijft een verlangen. Alleen samen kunnen wij dit doen.
Mijn dank gaat uit naar degene die deze retraite verzorgt heeft. Het was mooi, goed en vruchtbaar

Karin schreef op 11 april 2020 om 19:06

Mijn kamer is klaar.
Ingericht met kaarsen,iconen.
Brieven geschreven,mensen bedankt.
Om vergeving gevraagd en om hoop gevraagd en alles bij het kruis gebracht.
KLAAR OM LIVE DE VIERING BIJ TE WONEN VAN DE PAULUSABDIJ TE OOSTERHOUT.
VOOR LIEFHEBBERS.
CHEMIN NEUF TE OOSTERHOUT.
YOU TUBE PAULUSABDIJ OM NEGEN UUR.
………..WIE WEET KUNNEN WE ELKAAR DAAR VIRTUEEL ONTMOETEN BIJ DE HEER.

jail schreef op 11 april 2020 om 15:53

Jullie helpen mij al jaren met de retraites en dit jaar is het nog intenser geweest door de corona daar de kerken gesloten zijn. Door jullie heb ik een mooie religieuze voorbereiding naar Pasen toe gehad. Mijn oprechte dank daar voor. Ook het gastenboek was weer samen bidden, samen beter bidden. Ik wens iedereen een zalig Paasfeest voor iedereen een verrijzenis.

Agnes schreef op 11 april 2020 om 14:53

Waarschijnlijk is dit het laatste bericht in het gastenboek. Het is alsof ik middenin volgelingen van Jezus van Nazareth mocht meelopen.ik verstond niet alles, bleef veel in mijn eigen wereldje leven maar … Ik mocht meelopen ! En ik begon jullie gaarne te zien. De stukjes van jullie zielenleven, zo mooi.
Ik voel er mij dankbaar voor en ik wens jullie allemaal vrede toe. Moge God jullie zegenen en bewaren.

maria2 schreef op 11 april 2020 om 14:33

Tegenstellingen tekenen zich deze week af, lees ik in de leidraad voor het gebed.
Ja, ook zeker in de huidige tijd van crisis. In Europa richten landen zich uitsluitend op het redden van zichzelf. ‘Samen sterk’, ‘Let op elkaar’ en we spreken over ‘onze helden’. Helaas geldt dat slechts tot de buitengrenzen van Europa. Hier kijkt Europa weg van de crisissituatie in de vluchtelingenkampen.en accepteert dat mensen leven onder mensonterende omstandigheden.
Ik schaam me burger te zijn van Europa. Daardoor ben ik medeschuldig en die schuld maakt onrustig; ik voel me machteloos. Dit alles roert zich in mij en is op deze Stille Zaterdag des te meer voelbaar en hoorbaar. Gisteren volgde ik in het Ignis webmagazine de meditatie van pater Cornoedus vanuit kamp Moria op Lesbos. Deze meditatie raakte me diep.
HEER, ik heb nu alleen mijn gebed tot U
Ontferm U over hen die lijden
Wees hen nabij in hun diepe ellende.
Wees hun helpers nabij; hun laatste strohalm
Wek toch mededogen in de harten van leiders en beleidsmakers
Wakker onrust en verzet aan in onze harten
Vuur ons aan te spreken en te getuigen
Wees uw arme wereld genadig
Opdat ALLEN opstaan uit de dood. AMEN.

John schreef op 11 april 2020 om 14:31

En toen was er……..stilte

John schreef op 11 april 2020 om 14:30

Te leven in Uw Geest, Uw innige relatie met de Vader, is wat ik in alle oprechtheid nastreef.
In ben onderweg, maar heb U o zo nodig. Heer geef mij de Kracht. Op eigen kracht lukt het
nooit. Zo wil ik U danken en eren Heer. Voor Uw Verlossing, Vrede, Trouw en Liefde.
In de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, Amen!

Theo schreef op 11 april 2020 om 13:51

Dankbaar ben ik voor alle geloofsimpulsen en overdenkingen in de afgelopen 40-dagentijd. Altijd weer stof tot nadenken…

Maria schreef op 11 april 2020 om 12:58

Onverwacht staat iemand op om te doen wat gedaan moet worden, iemand neemt verantwoordelijkheid, iemand zorgt. Hoe openlijk ben ik…
Ik wil dat zijn, durf lang niet altijd uit angst gekwetst en afgewezen te worden. Ik neem me voor die angst te overwinnen en te doen wat me te doen staat, te zeggen wat ik moet zeggen, te laten wat ik moet laten.

Marjo schreef op 11 april 2020 om 11:33

De Stilte is het kostbaarste bezit voor ons allemaal.
Dan hoor je de stem van God.
Hij laat ons nooit alleen. In de grootste nood voel ik me gedragen door Jezus.

Sylvia schreef op 11 april 2020 om 10:39

Enkel stilte. Wachtend, wakend. Hij zal verrijzen, Hij die ons allen draagt.

Lieve schreef op 11 april 2020 om 10:13

Vandaag stilte… Hoe ga ik verder? Heer, hoe zou u willen dat ik van u getuig? Geef mij inzicht, geef mij de moed van Jozef van Arimatea. Ook ik wil uw goedheid concreet beleven naar de mensen naast mij en veraf. Wees daarom het innerlijk vuur, de inspiratie in vele kleine dingen. Mag daarin mijn dank tot uitdrukking komen? Amen.

Carla schreef op 11 april 2020 om 09:07

Pasen, nieuw leven, ieder jaar weer. Ontluikend in het hart, zacht en teer.
Dank u lieve Jezus.

ton kesselaer schreef op 11 april 2020 om 08:44

Deze digitale retraite heeft mijn geloof verder verdiept. Ben meer gaan nadenken over hetgeen echt belangrijk is in mijn leven. Bidden is voor mij, mede door de tijd waarin we nu leven, nog meer een bewuste betrokkenheid naar God, mijn steun en toeverlaat. Deze bijzondere veertigdagentijd maakt mij ook duidelijk hoe betrekkelijk alles is. God krijgt hopelijk weer de plaats die Hij verdient bij velen van ons. Wij denken en dachten dat alles kon maar nu is ons duidelijk gemaakt de betrekkelijkheid van alles. Hij heeft voor ons geleden is voor ons gestorven. Dank u Heer dat u ons een nieuwe weg wijst. De weg naar eeuwig geluk.

Christine schreef op 10 april 2020 om 23:21

Ken ik uit ervaring wat het is om te waken bij een stervende? Hoe anders is het om bij Jezus te waken? Ik heb deze namiddag via de stream een tijdje mogen waken met Mgr Bonny bij het kruis . Ik heb toen gebeden voor de corona doden die gestorven zijn zonder dat er één iemand bij hen waakte. https://www.youtube.com/watch?v=zkivkORaeJA – Blijf bij Mij en waakt hier met Mij, waak en blijf bidden, waak en blijf bidden…..

Temina schreef op 10 april 2020 om 23:18

Werkelijk deze mens was Gods zoon, amen

claire schreef op 10 april 2020 om 23:17

dank DANK…om zoveel wat me overkwam deze dagen.
soms zie ik het niet… of herken de rijkdom ervan niet…
DANK… GOD…
dank dat ik weer LEVEN kan, leven MAG !

Martine schreef op 10 april 2020 om 23:03

Steeds is het niet te begrijpen hoe zo een waardig iemand dit heeft moeten doorstaan .al die leed .alleen voor u wil ik buigen Heer Jezus Christus.AMEN

luís Weel schreef op 10 april 2020 om 22:21

Elk sterven dat ik van nabij meegemaakt heb, liet een onuitwisbare indruk achter. Er knakt iets van binnen: een zwaar moment, machteloosheid en toch tegelijkertijd dankbaarheid dat ik daar bij mocht zijn. De doodskreet van Jezus: verzet tegen de dood, want we zijn geroepen tot leven. Misschien is die kreet wel te vergelijken met de eerste kreten van een kind bij de geboorte. Dan kun je opgelucht adem halen. Jezus blaast de laatste adem uit. Een nieuw begin dankzij Hem. Er zijn er twee die door het lijden en dood van Jezus geraakt worden: de goede moordenaar die erkent wie hij is en te horen krijgt: heden zal je met me zijn in het paradijs en de soldaat die bij het kruis staat en zegt: Werkelijk, deze mens was Gods zoon.
We mogen opgelucht adem halen, want open gaat de poort naar het leven dankzij Hem, die onze zwakheid, onze zonden en van de hele wereld op zich neemt. Zijn doortocht nadert de voltooiing. In Hem komt het licht na de donkerte, de donder en de angstwekkende bliksemschichten van ons aardse leven.
Dietrich Bonhoeffer (vermoord op 09.04.1945) schrijft: “Ooit was de naam Goede Vrijdag Godes Vrijdag, de Vrijdag van God.

Antonia schreef op 10 april 2020 om 16:30

Hoe kijk ik naar Christus aan het kruis? Machteloos maar ook schuldbewust. Ook ik oordeel soms over mensen…vind dat ze het niet goed doen in mijn ogen. Maar waarom doe ik dit? Waarom sta ik soms niet open voor andersdenkenden zoals de hogepriesters niet voor Jezus openstonden? Wat zegt dit van mij? Is dit angst, jaloezie? Geregeld ga ik onderuit in mijn doen en laten en toch…Ik mag telkens weer opstaan om, na stof gebeten te hebben in mijn valkuil, opnieuw proberen goed te doen. En dat is voor mij Pasen. Opstaan en opnieuw beginnen.

Veerle 1 schreef op 10 april 2020 om 14:20

Speciaal gebed voor deze tijd.
Heer onze God , wij zijn Uw beminde kinderen .
Zozeer hebt Gij de mensen bemind , dat Gij Uw Zoon gegeven hebt , om ons mensen te verlossen , ons te vergeven , ons te genezen en ons te vernieuwen .
De gehele mensheid wordt steeds weer bedreigd door oorlogen , ziekten en natuurrampen .
In deze tijd ervaren wij dit heel bijzonder door de wereldwijde verspreiding van het coronavirus .
Daarom smeken wij om Uw hulp en Uw bescherming . Bescherm ons met het kostbaar Bloed van Christus . Breng door deze ziekte de gehele mensheid tot omkeer en geloof in U .
Schenk aan de wetenschappers het inzicht om deze ziekte effectief te bestrijden . Zegen en bescherm de artsen en het verplegend personeel , schenk aan de mensen die reeds zijn aangestoken door dit virus Uw genezende liefde , schenk aan degenen die gestorven zijn het eeuwige leven bij U , en schenk ons allen het vertrouwen in U , dat wij geborgen zijn in Uw hand en wat ook gebeurt , Gij alles in ons mensen ten goede zult leiden . Dat vragen wij U op voorspraak van Maria , door Christus onze Heer . Amen .
( gebed , gekregen vanuit Sint-Kruis Brugge , van medegelovigen )

Maria schreef op 10 april 2020 om 11:44

Die schreeuw…erbarmen. Ik hoor in gedachte het erbarme dich uit de Matheus Passion. En dan een grote stilte…

Lucia schreef op 10 april 2020 om 11:42

Ja, waken en nog eens waken , dat zou ik weldoen .
Dat is in mijn leven een ervaring in mijn beroep
die ik koos voor het Leven .
Wat de centorians mee kregen aan de voet van het kruis ,
mocht ik ook vele malen ervaren, bij mijn overledenen.
De laatste patient die ik had, heb ik een week begeleid,
werkend en biddend verzorgd en wat ik zag was heel mooi
Op het moment van sterven gingen de beide handen omhoog
en haar laatste woorden waren ….ja ik kom.
Ik kon zien ….tijdens het gebed van de Goddelijke Barmhartigheid
dat er een groot helder licht over haar lichaam ging. Ook ik kon
op moment uitspreken : “God U bent het , die Geeft en Neemt ,
Uw Naam zij geprezen, dank U, Vader.
En dat gebeurde ook in de Goede week op een woensdagmorgen .
Jezus lijdt nog iedere dag mee met en om de mens . Zijn liefde voor ons mensen,
is zo moeilijk voor sommige te bevatten. Maar hij omvat ALLES !
De vasten tijd en zeker de Goede week nog meer , maken mij stil en
vind het moeilijk als ik in mijn gedachten en gebed gestoord word.
Dat ik daarvan nog veranderen mag of moet ,
.maar die rust om me heen heb ik hard nodig.
Ik wens u allen een bezinningsvolle , gezegende Goede Vrijdag !
Wij aanbidden U , Christus , en loven U.
Omdat Gij door Uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Heer ontferm U over ons .,
wees ons zondaars genadig .

Sylvia schreef op 10 april 2020 om 11:41

We gedenken het lijden en de dood van zovele mensen, toen en nu. Christus wordt nog altijd gekruisigd; waar ben ik, hoe kijk ik. Ik sta bij het Kruis, verbijsterd, vol ongeloof. Tegelijkertijd besef ik dat ook wij, gelijk de hogepriesters, het kwaad in ons dragen. Wie zonder zonde is……Hij droeg echter de schuld van velen en nam het voor zondaars op. Jesaja 53,12. Christus is de Bron van eeuwige redding.

Nellie schreef op 10 april 2020 om 10:26

Vandaag samen met mijn man kunnen overdenken.De uitspraak van de centurio “waarlijk deze was Gods Zoon” willen we van harte beamen”Als mens zouden we dit niet kunnen,verdragen van spot en hoon terwijl je onschuldig bent en dan ook nog bidden:Vader vergeef het hun.Het waken bij m.n moeder bijna 2 jaar geleden was echt anders in die zin:zij stierf op een vredige manier,sliep weg…Jezus leed verschrikkelijk.En dan te bedenken”het moest ook voor mij”wat moet dat ook geweest zijn voor Maria en zels haar troost hij nog met Zijn broer….zie uw moeder…we willen niet wegkijken..en hadden het erover hoe we soms sprakeloos staan als er gevloekt wordt op b.v.onze werkplek.De ene keer hebben we wel het lef er iets van te zeggen dan de andere keer en soms klappen we dicht.Voor ons een hele aparte Goede Vrijdag:normaliter zijn we nu bezig om bosjes narcissen in te pakken met een takje en een evangelistieblaadje erbij in zo’n 400 stuks.Dan gaan we ’s middags bij ons inloophuis in de stad aan de straat staan om uit delen en vragen we de passanten”mogen wij uw vrijdag goed maken?om zo een gesprek met mensen te kunnen voeren…..In deze tijd weten velen niet meer wat goede vrijdag is…soms moeten we dan ook smaad verdragen:als er al een God is dan….Vandaag zegt God tegen ons:Nu doe ik het even Zelf op Mijn manier.. zo lijkt het…Voor allen vandaag wensen we Sjalom
V

Lieve schreef op 10 april 2020 om 10:24

Heer Jezus, dank voor uw liefde ten einde toe. Ik kijk machteloos naar uw kruis in mensen zonder tal. Toch mocht ik ook iets van uw gegeven liefde ervaren in het nabij zijn van iemand die erg leed en bij wie ik mijn eigen leed van dat moment kon laten zwijgen. Dat heb ik toen als een grote genade ervaren hoewel het zo miniem is in vergelijking met uw kruis. God, laat mij meer en meer nabij zijn bij mensen die lijden, mezelf vergeten in een onvoorwaardelijke liefde naar uw voorbeeld. Amen.

Carla schreef op 10 april 2020 om 09:41

Knielend bij het kruis, Zijn offer voor ons. Dank u God en deels ook schaamte omdat dat Uw zoon voor ons heeft geleden.Laten we bidden en vertrouwen vinden in de Opgestane Heer vol liefde.

Linda schreef op 10 april 2020 om 09:10

De beker van het leven drinken, vind ik een heel sterk stuk. Daar komt het allemaal op aan in het leven van ons mensen. Maar God helpt ons daar elke dag mee. Hij staat naast ons. Hij helpt ons het kruis dragen. Ook in ons lijden staat hij naast ons en zal ons altijd leiden. Wat een sterke retraite.

Olivia schreef op 10 april 2020 om 08:08

“Jezus zei : ‘ Het is volbracht.’ Daarop boog Hij het hoofd en gaf de Geest.” Heer, omwille van uw dood aan het kruis, breng alle christenen tot eenheid en vervul met Uw licht allen die niet in U geloven.

Kees schreef op 10 april 2020 om 00:02

In 1964 vierde ik in ´t Harde, een legerplaats, de paaswake mee. Het was voor mij een sacrale gebeurtenis die ik nooit ben vergeten. De eenvoud en stilte in de barak waar de viering plaats vond maakten op mij een grote indruk. Eenzelfde ervaring heb ik zondagsmorgens als ik op France 2 om 11.00 uur naar de zeer eenvoudige misviering kijk vanuit een t.v. studio. Dit jaar in Lourdes was ik geroerd in de `middenkerk`, een vijftal geestelijken waren heel zacht met elkaar in gebed, weinig pelgrims waren hierbij aanwezig. De volgende dag zag ik het groepje op oude schoenen en dagelijkse kleding op het Lourdes terrein lopen, en dacht: ” hoe is het mogelijk dat zulke jonge kerels in de Schepper kunnen geloven”. Deze feiten zetten mij vandaag aan het denken over ; “Werkelijk deze mens is Gods zoon”.
Kijk nu al uit naar de pauselijke zegen “Urbi et Orbi” in al zijn (door corona) eenvoud. Werkelijk de wereld krijgt in deze periode een lesje in eenvoud en nederigheid.
Overigens was ik gisteren bij de zegening van de bolbloemen voor Rome die nu het buitengebied van een aantal kerken van de Willibrordus parochie opsieren.

Nellie schreef op 9 april 2020 om 23:52

Vind het een beetjei ingewilkelde vragen.ik weet het niet zo.had er vanmorgen al naar gekeken en kwam er toen ook niet echt in.Vind deze retraite een grote zegen.Nog nooit eerder zo gedaan.Temeer ook omdat we eerst begin maart een 3 daagse kloosterretraite zouden doen en dit niet doorging.ik weet niet eens goed meer hoe dit op m.n pad gekomen is.Zie dit als een knipoog van God in deze tijd van op jezelf terug geworpen worden.Kan ook geen dag zonder, kan in deze tijd beter 40 weken duren! We hebben voor het eerst in ons leven H.A thuis gevierd vanavond.,meekijkend met een dienst uit brabant in de gemeente waar onze zoon voorging.Heel apart maar de Heer zegt:waar 2 of 3 in mijn Naam vergaderd zijn daar ben Ik in hun midden.Verder vandaag een zieke collega gebeld,van de zon genoten het werk in huis gedaan,boodschappen gedaan en naar de begraafplaats geweest om water te geven aan de potten met bloemen.Verder nog een vesper gezien op t.v. uit onze woonplaats en stukje passion van E.O.
We zijn dus rijk gezegend vandaag !En hopen de kracht die uitgaat van het H.A.te mogen ervaren ook als er mindere dagen komen…..Dank U jezus dat U Uzelf gaf voor ons….Sjalom voor jullie allen in de nacht die komt…

.

Veerle 1 schreef op 9 april 2020 om 23:17

Vader ,
In de tijd die we vandaag beleven , is Christus niet ver weg Ook vandaag zien we Judas , Pontius Pilatus , Cyreneërs , Veronica’s , kronen met doornen , en leerlingen zonder meester . Ik tracht me in gebed te verenigen met mensen in nood . Dat het ons keert , ombuigt tot een nieuwe wereld met aandacht voor al wat kwetsbaar is .

luís Weel schreef op 9 april 2020 om 23:10

Ik verbeeld me wat er die nacht in Egypte gebeurde. Iedereen opgesloten in zijn huis of met buren. De deurposten bestreken met bloed van het lam of geitenbokje. De engel van de dood die voorbijgaat aan deze deuren, maar daar waar de deurposten niet met met bloed bestreken zijn, sterven de eerstgeborenen van de Egyptische families. Dat is het begin van de Uittocht uit de slavernij en de zoektocht naar bevrijding. Het heeft veel bloed en tranen gekost.
Ergens lijkt het op wat we in deze paastijd meemaken. De mensen opgesloten, angst, onzekerheid, voorbereiding op een nieuwe toekomst, zoeken naar een weg om door de woestijn van het leven op te trekken naar het land dat God zal geven. Afhaken en bij de pakken neerzitten is geen keuze. De crisis is nog niet op zijn hoogtepunt. Morgen sterft Jezus aan het kruis voor ons. Daarmee wordt onze broosheid met Zijn bloed besprenkeld en zo omgezet in kracht als we uit de grond van ons hart kunnen beamen. “Deze is werkelijk Gods Zoon”.

Christine schreef op 9 april 2020 om 22:58

God staat borg voor zijn mensen, Hij leidt hen weg uit hun slavenbestaan. Hoe hoor ik dat? Ik hoor dit als ‘God helpt ons, Hij is onze dienaar, Jezus wast onze voeten. God en Jezus, jullie plaatsen zich onder ons, tussen ons, tussen de zorgverleners. Ik zou dit willen horen als een dienend antwoord van de zorgverleners aan God.

Hanneke schreef op 9 april 2020 om 21:03

Het laatste woord van mijn vader was : ” NEE !” Hij was geen gemakkelijke vader geweest voor ons , negen kinderen. Sinds de dood van mijn moeder zocht bijna niemand hem meer op in zijn huis.Toen het niet goed met hem ging , zocht ik hem op. Het was een lange reis .Hij zag mij , en mijn jachthond [ jachthonden waren altijd belángrijker geweest dan wij, in onze beleving] en ging meteen in bed liggen. Ik regelde meer thuiszorg , want ik ben niet zo’n ‘zorger voor’ . Maar het was de meest bijzondere anderhalve week die ik ooit meemaakte. Hij glímlachte ! en zei :”Dank je wel , Hannes “! Ik belde m’n zusjes en broers , en ze kwamen … een voor een. “Pa, zal ik een priester bellen ? ” – “je gaat je gang maar.” Niet meer nodig. Hij stierf heel rustig met mijn jachthond wakend naast zijn bed , terwijl ik slaapliedjes voor hem zong. Opeens werd zijn blik heel intens . Ik weet niet wat hij zag , ik vroeg of hij nog wist wie ik was , en hij zei ‘nee’ en stierf. Ik weet niet waar hij ‘nee’tegen zei.Pas ’s morgens belde ik z’n huisarts. Zwáár Gereformeerd. Hij zei :”Je hebt een wonder verricht. Je vader glimlachte tegen jou. Ik mocht hem wel, dwarse man. Leuk om mee te praten. Maar ik heb hem nooit zien glimlachen !” Blijf daar eeuwig dankbaar voor.
Bij Jezus kruis staan ? Hij zei eerst ook ‘nee’ . Wáárom hebt Gij mij verlaten ?

Truus schreef op 9 april 2020 om 19:15

Vandaag wast Jezus de voeten van zijn leerlingen. Ook wij zijn , zijn leerlingen.laten we nederig zijn.

Maria schreef op 9 april 2020 om 15:31

Ik mis de vieringen van de Goede Week, het gaan van duisternis naar licht, pogen om bij Hem te zijn in diep lijden en dan in immense overwinning en vreugde ! Velen zullen in deze coronatijd samen met Hem lijden, misschien zonder Hem te kennen, ik hoop dat Jezus allen nabij is en ze zijn Aanwezigheid mogen ervaren. Ik hoop zo dat deze tijd waarin alles stilstaat, een tijd van tot rust komen, of voor velen in de zorg, van heel intens meeleven, de echte zin van ons leven blootlegt. Ik hoop zo, verlang zo naar een wereld na corona, waarin terug plaats is voor God.

Maria schreef op 9 april 2020 om 11:29

Met Pesach/Pasen begint het leven opnieuw, ook mijn leven met God. Wat verandert er in mijn leven?
Ik weet het nog niet zo goed. Wel wat ik zou willen veranderen. Ik wil sterker in mezelf blijven staan, ook als ik word aangevallen, mezelf niet terugtrekken om maar niet geraakt te worden.

Carla schreef op 9 april 2020 om 10:41

Verdraagzaam zijn begint vanuit mijn Hart.Laten wij bidden voor Jezus Christus

Carla schreef op 9 april 2020 om 10:37

Witte Donderdag. Nederigheid en zorgzaam zijn. Mijn diepste verlangen is verdraagzaamheid tussen en binnen alle volkeren. Dit leren begint in het klein vanuit mijn Dank u Jezus dat u ons dit hebt laten inzien.