Gastenboek

Hanneke schreef op 6 december 2020 om 00:01

Vandaag belde ik Ale Bakker; RK theologe in Groningen. Al sinds járen een vrindin … kreeg haar kleindochter aan de lijn : ze is op 1 december overleden – dubbele longontsteking. 72. Heel wat Jezuïeten zullen haar gekend hebben … ze kwam vaak in het Berchmanianum. Maandag uitvaartdienst voor familie in het Pepergasthuiskerkje waar ze vaak voorging … we gaan een EREhaag vormen bij de uitgang voor ze begraven wordt in Friesland. Graag uw gebed … Hanneke

Olivia ♥ schreef op 5 december 2020 om 23:31

Laat de oogst groot zijn Heer; dat we bereid zijn ons in te zetten voor eenieder die onze hulp, liefde en aandacht nodig heeft.
En niet alleen voor diegenen die op dezelfde golflengte zitten als wij.
Laatst zette een vriendin van mij een actie op touw om een hulpbehoevende man een hart onder de riem te steken door middel van wat extra aandacht ( kaartjes, bezoekje, … )
Toen zij vernam dat deze mens opgenomen was omwille van een alcoholprobleem voelde zij zich erg bedrogen.
Maar ook deze mensen hebben onze hulp en ondersteuning nodig. Laat er een positieve wind waaien en laat ons paraat staan voor ieder die er nood aan heeft.
Want God kan niet anders werkzaam zijn dan door onze handen. Help ons hierbij lieve Heer.

Inge schreef op 5 december 2020 om 22:58

Het werk enthousiasmeert. Diepgaande gesprekken met de vormelingen over geloven, over vergeving, over vertrouwen… hebben, doet deugd. Jezus geeft me een veilig en geborgen gevoel. Ik ben niet bang om een fout te maken.

Jeanny schreef op 5 december 2020 om 22:43

Wat fijn om die terugblik over afgelopen week,in bezinning te kunnen doormaken.Dank aan Pater Gregory die daarbij zo rustig en behulpzaam ons hielp. Daarna heb ik pas de meditatie van de zaterdag gedaan en voelde ik me ready om op de uitnodiging in te gaan om te gaan werken….Nu wacht ik waar Hij me zal roepen vandaag want ik ben alleen…

Christine V schreef op 5 december 2020 om 21:54

Mag de Vader mij sturen, of schrik ik er voor terug gestuurd te worden? De Vader mag mij sturen, het is me een eer Hem te helpen, maar dan moet ik wel degelijk de handen uit de mouwen steken.

Geertruida schreef op 5 december 2020 om 20:52

De oogst kan bestaan uit, alle zielen die zoekende zijn, de uitdaging is in puurheid mijn kinderlijk geloof te uiten in doen en laten

wilfried De Wolf schreef op 5 december 2020 om 19:51

Toch wel een goed idee om de meditatie later eens te kunnen bekijken! Ik had mij deze morgend volledig overslapen en werd slechts om 13u30 wakker. ik rende nog naar de pc maar de meditatie was gedaan!?
Heeft mij veel goed gedaan nog eens terug te blikken op de week die voorbij was!
Ik heb ontdekt dat ik bijna geen aandacht schenk aan de foto’s, moet daar in de toekomst meer bij stil staan. Misschien dat ik mij teveel laat leiden door het idee dat ik alle commando’s moet opvolgen!?

Olivia schreef op 5 december 2020 om 19:49

Heer God, om de mensen vrij te maken van het kwaad hebt Gij uw eniggeboren Zoon gezonden. Openbaar U in liefde en genade aan alle mensen die U zoeken.

Magda schreef op 5 december 2020 om 19:05

Het is de eerste keer tijdens deze week dat ik rustig aan de adventsbezinning begonnen ben. Dat voelt heel fijn aan.
Er is een soort van zalige rust in mij opgedoken. Een ander soort van rust dan de voorbije dagen. Een rust die verlichting brengt.

Ik voel me dan ook heel erg aangesproken door de woorden van Jezus. Zijn vraag om arbeiders voelt aan als een stevige oproep om mee in onze wereldtuin te gaan werken. Wat een genade, dat ik die roep van Hem mag horen.
Samen, met zovele anderen, loop ik verder op mijn pad. Dichtbij de mensen, waar God ook te vinden is.

luís Weel schreef op 5 december 2020 om 17:44

“Een rijke oogst…” Hoewel ik vaak wanhopig wordt van het vele negatieve nieuws in de media, zie ik zoveel goede wil en inzet voor de opbouw van vrede, dialoog, gerechtigheid voor ieder, troost, elkaar helpen als de nood aan de man komt. Ja, een rijke oogst! In vergelijking met zoveel mensen van goede wil die zich inzetten, voel ik me klein en onbeduidend en vraag me elke dag weer af hoe ik beter mijn talenten kan inzetten om die oogst binnen te halen en vraag vergiffenis vanwege de vele kansen die ik gemist heb om bij te dragen aan het oogstfeest.

Christine schreef op 5 december 2020 om 17:12

Heer maak dat ons verlangen groot kunnen zijn. Maak dat mijn geloof groter wordt. Maak van mij een instrument van je Liefde en Genade. Ik wil ook zo veel voor de ander kunnen betekenen. Met jou kan het.

Godelieve schreef op 5 december 2020 om 14:57

De oogst is groot. Vele mensen hebben hulp nodig. Velen zijn op zoek, heel concreet of alleen in alle stilte. Ik weet mij geroepen tot intens en diep gebed voor hen en in mijn onmiddellijke omgeving tot een luisterend oor. Kom Heer Jezus kom en wees in mij bij wie mij zo nodig heeft. Dank u.

Nellie schreef op 5 december 2020 om 11:48

Mensen aan “de rand van de samenleving” door allerlei omstandigeheden w.o. contact met een kerk of gemeente kwijt,geen werk,geen gezin,ouderdom ziekte.Deze mensen hebben woorden en gebaren van hoop nodig.Doordat veel oudere vrijwilligers in b.v.het inloophuis on onze stad geen dienst doen vanwege o.a.corona ,de jeugd te druk om hun leven op te bouwen(werken voor een woning) is dit een “gat” om in te springen in de opbouw van Gods Koninkrijk: die arbeiders zijn er te weinig.Dir komt ook doordat veel mensen tegenwoordig al mantelzorger moeten zijn.Als je er mee worsteld: bidt om een plek! en: wie zoekt die vind!veel zegen voor allen vandaag en op de zondag!

Gerda schreef op 5 december 2020 om 11:35

Heer, geef ons allemaal, hier in deze retraite, een begin van samen, een begin van aandacht voor de ander. Dat die aandacht helend mag zijn. Amen.

Marieke van Hove schreef op 5 december 2020 om 10:48

“Ik kan niet geloven dat Hij tussenkomt in situaties hier op aarde”,
Daarin kan ik me herkennen. God respecteert onze vrijheid. Hij schenkt ons Zijn Geest voor inzicht en kracht maar we moeten het zelf doen. Jezus wijst ons de weg. Soms is het doen, soms is het aanvaarden wat is.
Marieke

Carla schreef op 5 december 2020 om 10:31

De video meditatie komt overeen met deze online bezinning. Fijn dat het op you tube nog te beluisteren is omdat in het begin het geluid niet doorkwam. Ook bijzonder dat je elkaar kunt zien en hoop dat de eenzame en de zoekende mens getroost wordt en het licht ervaart van onze God. Deze innerlijke rust samen met het gebed heelt de ziel. Morgen weer een online dienst vanuit mijn kerk, ook daar kan ik dankbaar voor zijn.

Nikolaas Sintobin schreef op 5 december 2020 om 10:21

Via deze link kan je de eerste geleide meditatie van Gregory Brenninkmeijer sj opnieuw bekijken op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=UkUoIX0DzrY

Stephanie schreef op 5 december 2020 om 10:16

De oogst is groot.
Het is het op weg gaan met anderen om God te zoeken en te vinden in alle dingen van het leven.
Wanneer ik zie ervaar ik genade en het stuwt me voort om op mijn weg Gods liefde uit te dragen. Bedankt voor de geleide meditatie . Heel mooi om in verbondenheid met elkaar stil te staan.

ANNIE schreef op 5 december 2020 om 10:07

WAT BIJZONDER OM MET ZOVELEN DEZE MORGEN HET ONZE VADER TE MOGEN BIDDEN. DANK VOOR de mogelijkheden die ons worden aangeboden. Dank God.

Marina schreef op 5 december 2020 om 10:05

Erg fijn deze meditatie en met zovelen, ik zelf vanuit Portugal. Het is fantastisch dat dit zo kan. Iedereen een gezegend weekeind

Wilma schreef op 5 december 2020 om 08:22

Mijn toewijding is en was groot, als mens en ook professioneel als hulpverlener. De teksten van vandaag zijn lastig voor mij. God en de mens als werker, ik vind het gedeelde verantwoordelijkheid. Meestal heb ik het gewoon zelf op moet lossen, voor zover mogelijk, binnen systemen en organisaties. God heeft mij vaak teleurgesteld, het heeft mij ook een keer mijn werk gekost toen ik mijn waarden en normen trouw bleef. Heel dicht bij mezelf blijven en mezelf trouw blijven is voor mij het belangrijkste. Erkennen dat God zoveel groter is en dat wij ten diepste niet echt weten wie God is…..Zoals de apostel Paulus het zegt: “nu wij zien nog in raadsels”……Eens zullen wij echt kennen.

Erna schreef op 5 december 2020 om 07:57

Dank voor de citaten van de voorbije week.Het beeld van een almachtige God heb ik al lang achter me gelaten. Wanneer ik twijfel, wanneer ik me eenzaam voel of in de steek gelaten soms zelfs verraden, dan vind ik altijd wel een passage in de evangelies waar Jezus het ook meemaakte en veel erger. Dan wordt ik getroost en komt hij heel dichtbij. Inderdaad “het mooiste van God is niet zijn almacht, maar dat Hij wil delen in onze onmacht.” (Toon Rabou)

Anita schreef op 5 december 2020 om 07:25

Het dagelijkse activiteiten…, hoe klein het ook is …, dat is mijn bijdrage voor het oogst.
Nee, ik ben niet bang als Hij mij stuurt, integendeel ik zou dat heel graag willen.
Maar niet alleen, altijd proberen bij de bron blijven. Alleen kan ik niet.

Trees schreef op 5 december 2020 om 07:20

God dank u dat wij als Christenen medewerkers voor u mogen zijn de oogst is groot Jezus Geef ons allen uw licht om een licht en voorbeeld voor de ander te zijn Uit mij zelf kan ik niets maar met u ben ik sterk en ik vraag u dat veel mensen mogen komen tot het ware licht dat Jezus die ook dit jaar geboren mag worden in de harten die Hem welkom heten Trees

Hilda schreef op 5 december 2020 om 07:20

Ik doe wat ik kan zover mijn vermogen reikt. God belooft mij te steunen door zijn Geest. Eens zal ik beloond worden .
Over mijzelf: het voorbeeld lijkt op mijn dagelijks werk daar speelt ook deze situatie. Maar er zijn grenzen aan mijn kunnen het is lichamelijk zwaar en slecht betaald. In dat geval bid ik en ervaar ik de spirituele kracht om door te gaan.

micheline schreef op 5 december 2020 om 05:46

Ik wil wel komen Heer maar of ik U kan volgen…Ik wil wel komen Heer maar of ik trouw kan blijven…Uw ritme , uw kijk op de dingen, uw liefde voor de medemensen en uw woord van trouw, zijn goddank veel beter dan het mijne. Heer , hier ben ik maar U moet mij aannemen zoals ik ben en de rest laat ik aan Uw genade over.

Olivia ♥ schreef op 4 december 2020 om 23:57

De foto van vandaag bracht enige herkenning en maakte ook wel indruk op me.
Zo deden we vroeger wel eens een spelletje: wie ben ik ( net zoals op de foto ) en dan moest er met de ogen dicht geraden worden wie er achter je stond.
Meestal niet zo ontzettend moeilijk omdat er je toch handvaten aangereikt werden waarop je kon vertrouwen: een stem bv. en het vertrouwen te weten wie er achter je stond, zonder die persoon ook daadwerkelijk te zien.
Zo gaat het ook met God: we zien Hem niet maar we kunnen en mogen erop vertrouwen dat Hij er is, bij ons in de buurt als we Hem nodig hebben.
Dankuwel God dat ik steeds op U mag vertrouwen!

Marianne K schreef op 4 december 2020 om 23:28

een prachtige zin: ik probeer op Gods golflengte te komen; dat leek me eerst te ver weg, te onmogelijk; heel, heel langzaam ontdekte ik dat een gevoel of reactie van mezelf of van iemand anders toch meer op de Goddelijke golflengte voelt en andere reacties minder of helemaal niet; durfde ik te gaan geloven dat hier toch iets mogelijk van kon zijn…..hoe herken je Gods golflengte, wat ik ervaar is een grotere bezieldheid, door je hele lichaam heen, ook door je hele zijn, een sterk gevoel van verbinding, misschien zonder onderscheid van “de ander/ ik ” ” de wereld/ik “, dat voelt heel bijzonder, vervullend, maar is ook steeds tijdelijk – ha, ha, in het verleden behaalde winsten zijn geen garantie voor de toekomst – of toch een beetje? geen garantie denk ik, wel bemoedigend, het kan er altijd “weer” zijn; ik hoop elke dag daar iets van mee te maken,
de voorzichtige beschroomde herkenning, met een vreugde die niet aards aanvoelt, wekt een soort diep vertrouwen……
again and again….

Tineke schreef op 4 december 2020 om 22:10

Heel boeiend de opmerkingen en vragen over vrije wil versus God’s wil. Zelf heb ik een aantal jaren geleden meegemaakt dat ik over een bepaalde keuze zekerheid voelde doordat ik je opgenomen voelde in een sterke stroming, alleen naar mee hoefde te gaan. Nu zijn er weer keuzes die ik zelf te maken heb zonder de stroming. Ik denk absoluut niet dat God’s wil volgen betekent dat je onderdanig bent of dat je niet meer voor jezelf mag opkomen. God wil beiden: soms krijgen we leiding op andere momenten wordt ons gevraagd het zelf te doen.

Bart schreef op 4 december 2020 om 21:50

Mijn bezorgdheid gaat deze dagen uit naar de komende Kersttijd, wanneer er geen vieringen meer kunnen zijn omwille van de Corona. Dat wordt voor velen een armoedige tijd van bidden en geloof om Jezus nog dieper te beminnen en te ervaren. Zo wordt het actieve kerkelijk leven benadeeld en gaan kerkgaande mensen hun geloof minder belijden, want ze kunnen dat niet de komende periode. Dat zit mij deze dagen dwars en ik hoop en bid dat er toch een of andere positieve doorbraak komt om het leven van kerk en gemeenschap samen beter kunnen groeien. Dat is mijn aandacht vandaag een daar bid ik voor !

Stephanie schreef op 4 december 2020 om 21:05

Zonder het donker kan het licht zichzelf niet kennen. In nood komen we dicht bij Jezus.
Bij zijn kruis kan ik het mijne neerleggen.

Lisette schreef op 4 december 2020 om 20:06

Dank voor de getuigenissen en de gebeden , ik herken er mezelf in. Oprecht dank . Het gastenboek geeft me het gevoel niet alleen te bidden.

luís Weel schreef op 4 december 2020 om 19:20

Ik geloof echt dat Jezus helpt (en heeft geholpen) als ik een beroep op Hem doe. Dat wil nog niet zeggen dat ik me altijd verhoord voel door Jezus. Er zijn zoveel dingen in mijn leven die ik anders zou willen hebben, maar helaas, de echte vrede met mezelf heb ik nog lang niet gevonden en gekregen door een beroep op Hem te doen. Jammer, het zij zo…Vaak denk ik dan aan Jezus zelf die vraagt aan zijn Vader: “Laat deze kelk aan mij voorbij gaan, maar niet mijn wil, maar uw wil geschiede.” Ook in Zijn leven is er een botsing tussen Zijn menselijke noden en angsten en wat God met Hem voor heeft. Mijn persoonlijke reactie op de die spanning tussen mijn verlangens en Gods wil is overgave. Het gaat niet om mij…Hij weet en doet wat goed is voor mij, voor de wereld, voor het leven op aarde en in de hemel, voor de mensheid. Dat alleen kan mij en ons allen bevrijden.

Magda schreef op 4 december 2020 om 19:17

Wat een Godsgeschenk, deze retraite! Het was al zo lang geleden dat ik nog eens persoonlijk bezinnend bezig was.
In september jongstleden ben ik met pensioen gegaan. Maar er bleef een leegte achter. Ik miste mijn collega’s en de kinderen waarmee ik zo lang had samengewerkt.
En daarom ik ging op zoek naar verdieping.

Vaak werkt deze retraite heel confronterend voor me, vragen zetten me aan om na te denken en ruimte te maken om met God te praten of stil met Hem aanwezig te zijn.
Soms voel ik me zo triest, soms voel ik sprankeltjes vreugde als kleine vuurwerkgenstertjes die even het licht verspreiden.

Wat verlang ik ernaar, God, dat U me op weg zet naar innerlijke vrede en vreugde, geborgenheid en rust.
Ik geloof ook dat U me dat kan geven, maar mijn weg is nog lang en hobbelig. En ik besef maar al te goed dat ik echt niet zonder U kan.

Bij het afsluiten van dit gebedsmoment ben ik zo dankbaar.
In de stilte hoor ik U wederom zeggen ‘Zie, ik kom spoedig!’

John schreef op 4 december 2020 om 18:11

De oogst is, voor mij de vriendelijkheid, het vertrouwen en de liefde die onder de mensen is, maar waar een laagje vuil overheen is gekomen. Als medewerker mag ik in dienst staan van de Here God om met compassie, helder en trouw het goede voorbeeld te (mogen) zijn. Dat die opdracht niet gemakkelijk is, ondervind ik regelmatig, overigens zonder veel échte verwachtingen. Maar het is goed. Het werkt toch wel! En de Here, die beziet alles in Zijn grote Liefde, Erbarmen, Trouw, Genade en Liefde aan en zegt….dat het goed is!!! Nederig en krachtig, ook voor mij. Fijn! Amen

Olivia schreef op 4 december 2020 om 17:30

” Twee blinden die Jezus volgden riepen luid: ‘ Heb medelijden met ons, Zoon van David.’ Jezus raakte hun ogen aan en zei: ‘U geschiede naar uw geloof’.(Mt 9,27-31) De Heer nodigt ons uit in Hem te geloven en te vertrouwen.

Wees onder ons aanwezig, Heer wees de kracht van ons bestaan. Red ons als wij bezwijken voor de zonde. Maak ons vrij, maak alles weer goed. Dank U Heer.

Jeanne schreef op 4 december 2020 om 17:26

Eventjes stil vallen,want God is onophoudelijk op zoek naar mijn hart.
GOD,DIE OP ZOEK IS NAAR MIJN HART. Dit raakt mij diep.
Ik voel mij zo klein,petieterig en nietig,en toch ook overweldigend gelukkig
bij de gedachten dat God op zoek is naar mijn hart.
Ik smeek Hem,Heer laat mij zien,
laat mij horen
laat mij voelen.
Moeder Maria,neem mij onder uw mantel mee naar Jezus
Die op zoek is naar mijn hart.

Inge schreef op 4 december 2020 om 16:51

Jezus, maak mij in staat om U te herkennen, niet enkel in de vragende mens, maar ook in dezelfde gevende mens: dat ik erken dat U mij niet alleen iets vraagt, maar ook blij durf accepteren wat U geeft.

Geertruida schreef op 4 december 2020 om 16:28

Blader door het gastenboek, en besluit voor allen die deelnemen aan de retraite voor en achter de schermen en in het bijzonder voor degene die het zwaar hebben een kaarsje bij Maria te branden tijdens de eucharistieviering, als teken van onderlinge verbondenheid op weg naar Kerstmis.

mabo schreef op 4 december 2020 om 16:23

ik kan niet geloven dat Hij tussenkomt in de situaties hier op aarde .. laat staan in persoonlijke situaties in ieder van ons ..
hopelijk kijken jullie daar anders naar toe .. toch blijf ik elk jaar de retraite volgen om eventueel een ommekeer te ervaren..
hopelijk hou ik vol .. dankbaar voor diegenen die het als vanzelfsprekend vinden .. denk dan eens aan mij in jullie gebedje
dankjewel

irene schreef op 4 december 2020 om 15:07

Ook ik ben op het spoor gezet van deze adventsretraite door de mooie, paginagrote advertentie in dagblad Trouw. Hartelijk dank daarvoor. Een prachtig staaltje van de ontwikkeling van oikumenè, lijkt mij. In mijn jeugd ( ik ben 80 jaar) vrijwel onmogelijk. Nu, God zij dank, wel.

Kees schreef op 4 december 2020 om 14:00

Vanmorgen getwitterd met God. Teksten voor vandaag doorgenomen.
Vrijdag in de eerste week van de Advent Lezing uit het boek Isaïas 29, 17.
Zo spreekt de Heer: Nog slechts een korte tijd, dan zal de LIBANON weer een boomgaard worden, een boomgaard die is als een woud.
De Libanon bekend om zijn Cederhout, heeft het enorm moeilijk. Hieraan denkend lees ik, als een kort gebed, het gedicht van Han.G Hoekstra DE CEDER. Ik heb een ceder in mijn tuin geplant …..
Als ik iets van mijn gedachtegoed wil overdragen dan verwijs ik naar dit gedicht, want ik voel me soms een roepende in de woestijn.
Gebedservaring:
Zojuist de liedteksten die wij gaan zingen tijdens de Tweede zondag van de Advent doorgenomen:
Psalm: 25 Houdt mij in leven…, – Komt tot ons de wereld wacht… , -O kom, o kom, Immanuel…, – Verwacht de komst de Heren …
Laat deze liederen mijn gebeden voor vandaag zijn. De Vredevorst moet komen ook voor de Libanon.

Carla schreef op 4 december 2020 om 12:56

Open mijn hart! Meevoelen, meedenken, me inzetten, tevreden en dankbaar zijn het zit allemaal in me. Het knauwt wanneer er aan me getrokken wordt. Jezus heeft lief en ik laat me vinden in God.

Machteld schreef op 4 december 2020 om 12:03

“Zoals je gelooft, zo zal het gebeuren,” zegt Jezus aan de blinden. Wat als je gelooft en de genezing gebeurt niet? Ik heb in mijn leven het volgende ervaren. Dan kan er nog een innerlijke genezing plaats vinden waardoor je de zorgen en de lasten van het leven met meer moed tegemoet ziet. Of waardoor de angst omgezet wordt in vertrouwen. Vertrouwen om wie God is, niet om wat Hij doet. Hij is getrouw aan het volk van zijn verbond. Dank u, Heer voor die innerlijke genezing, de innerlijke groei die u mij geeft als ik volhoud in gebed.

Bart schreef op 4 december 2020 om 11:22

Blindheid voor een mens is heel erg. Geen licht maar alleen duisternis ervaren: dat moet vreselijk zijn. Maar als God vandaag tot de twee blinden spreekt, dan roept Hij op tot niet blind te zijn in je geloof in God en ook in mensen. Ik ken iemand, die vanaf haar geboorte blind is en nu rond de 70 jaar is. Zij gelooft in Gods Boodschap, zij verkondigt Gods Boodschap in de kerk eenmaal per maand en de aanwezigen luisteren en beleven en bewonderen haar Blijde Boodschap. Jezus zegt dan ook vandaag, weest niet blind in je geloof, maar blijf geestelijk geloven in wat God met ons voorheeft en wilt doen. God wil van ons ziende gelovigen maken. Geestelijk kunnen wij in ons geloof altijd zien wat God en medemensen met ons voorheeft en Hij wil van onze menselijke en ongelovige blindheid genezen, zodat wij beter ZIEN wie HIJ wil zjn voor ons. Ik heb er daar heel veel moeite mee. Heer, vermeerder mijn geloof. Amen.

Gerda schreef op 4 december 2020 om 10:46

Wat zoek ik bij Jezus? Troost, nabijheid, veiligheid, geborgenheid, liefde en geloof. Dat geeft hij mij zomaar allemaal. Wat veel! Dank u God.

Wilma schreef op 4 december 2020 om 09:05

Augustinus: “heb God lief en doe wat je wilt”. Liefde is universeel en allesoverstijgend. Dagelijks een ego-check: doe ik dit uit liefde en vanuit een goed hart. En daarin open en eerlijk blijven, vooral naar jezelf. Een levenslang leerproces en heel bevrijdend. Licht en ontspannen leven en genieten, Ubi Caritas! Er is altijd licht, als je het maar wilt en kunt zien, hoe klein ook. Daarin heeft een mens zelf een vrije wi, eigen verantwoordelijkheid en keuze. Ook al is het soms nog zo beroerd je houding kies je echt zelf.

Sylvia schreef op 4 december 2020 om 08:56

Geloof ik werkelijk dat Jezus kan doen wat ik verlang? Ik verlang er daarentegen naar te doen wat Jezus van míj vraagt. Dat valt heus niet mee, maar ik blijf proberen.

Kristin schreef op 4 december 2020 om 08:02

Als ons menselijk kunnen niet ver genoeg reikt, verlangen we graag naar Gods tussenkomst. Het is kinderlijk realistisch, ook bij mij.
Ik betrap me soms dat ik Gods tussenkomst te ver wil zoeken. Door mijn blinde denken, moet ik oog leren krijgen voor de kleine lichtpuntjes die Hij me geeft en waaraan ik me mag optrekken.

Anita schreef op 4 december 2020 om 07:27

De nood brengt ons naar Jezus, begrijp ik heel goed. Zeker als jezelf meemaakt en ik geloof dat naar ieders behoefte de genezing van de Heer plaats vindt. Het is een ervaring als of in je hart diep ingekerfd wordt dat het voor altijd staat. Voor mij was het duidelijk: sta nooit meer alleen.