Gastenboek

Hilda schreef op 23 december 2020 om 10:20

Heer, vandaag heb ik U met open armen ontvangen. Ondanks alle moeilijke dingen die wij dit jaar doorstaan hebben. Ik ben daar gelukkig goed doorheen gekomen maar wat niet is kan nog komen. Met Uw beschermende arm en als voorbeeld Zacharias, zal ik eens mijn lofzang zingen.
Helaas zijn we daar inderdaad ver vandaan in deze tijden maar met mijn geloof in U zal ik altijd uitkijken naar Uw komst.

Wilma schreef op 23 december 2020 om 09:31

Ik lees ook de reacties van anderen. De waardigheid van een mens, ieder mens, hangt niet af van groot of klein denken over het jezelf. Nog van wat je wel of niet doet. Nog gaat het om liefde geven of ontvangen. Het gaat om Zijn liefde delen. Een mens bevestigen zijn waardigheid als mens, om dat God die mens gewild heeft, los van zijn of haar daden. Je hebt onvoorwaardelijk waarde in Zijn ogen. Dit heb ik geleerd bij justitie en van gedetineerden, waaronder ik vriendschappen heb opgebouwd. Je mag altijd opstaan en schitteren, voor Hem, niets min denken over jezelf!!

Wilma schreef op 23 december 2020 om 09:04

God bouwt aan Zijn rijk, ook nu, juist nu in deze coronatijd. Veel wat duister is komt aan het licht. Systemen die niet meer werken, of omvallen. We zijn op weg naar een andere tijdsgeest. Dit betekent dat ik mij bewust af vraag welke structuren deugen wel en waar wil ik niet meer aan meewerken om het in stand te houden. Nog bewuster keuzes maken, uw wil geschiede en daar aan mee willen bouwen, samen met Hem en ‘medebouwers’. Kleine stappen misschien maar wel meebewegen met Zijn rijk. Daarin vragen en bidden om wijsheid, inzicht en bovenal blijven vertrouwen, leven in Zijn licht. Wat heb ik Hem nodig hierbij, Heer help Mij!

Trees schreef op 23 december 2020 om 07:23

Met open handen sta ik deze morgen voor u Jezus kom tot mij laat mij ook vandaag zien waarmee ik u een plezier doe laat mij troost geven aan hen die in rouw zijn geef mij uw woorden in mijn hart ik verlang naar u Jezus en Maria Dank u H.Jozef voor uw aanwezigheid ook in mijn leven help mij te gaan naar Jezus Trees

Anita schreef op 23 december 2020 om 06:31

Ik denk te veel na met de mensen in mijn omgeving, hoe om te gaan. Dat focus ik de hele leven lang. Ik dacht dat dat de belangrijkste was.
Misschien moet ik me focussen hoe ik met De Heer omgaan. Dat dat belangrijker is.

Antonia schreef op 22 december 2020 om 22:55

“Hij heeft oog voor mij gehad, zijn minste dienares” zegt Maria. Wat heb ik daar een moeite mee…waarom jezelf naar beneden halen? In de katholieke kerk bidden wij: “Heer ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt etc.” Mijn moeder (inmiddels is ze 93 jaar en heeft Alzheimer) wilde, toen ze 50 jaar getrouwd was een andere tekst gebruiken in de kerk: Zij vroeg of de priester wilde bidden: ” Heer, ik dank U dat Gij mij waardig hebt bevonden dat Gij tot mij komt….” en de priester stemde erin toe… Wat ben ik trots op haar. Ik heb veel van haar geleerd….je mag er zijn zoals je bent.

luís Weel schreef op 22 december 2020 om 21:26

In gedachten zie ik Maria gaan naar het bergland en het huis van haar nicht Elizabeth. Misschien onzeker vanwege de onverwachte zwangerschap. Elizabeth ontvangt haar zo hartelijk. De oude vrouw maakt zich klein tegenover de jonge vrouw en begroet haar uitbundig vooral vanwege haar zwangerschap. Zij herkent onmiddellijk Gods wondere kracht in Maria. Gedeelde blijdschap om de ontmoeting is dubbele blijdschap. Maria zingt van blijdschap met de woorden: “Hij heeft oog gehad voor mij, Zijn minste dienares.” Ik herken iets daarvan bij mezelf. Eigenlijk voel ik me een heel kleine mens…en wat ben ik dankbaar! Hoe is het mogelijk dat het mij in mijn leven nooit ontbroken heeft aan medeleven, hulp in allerlei situaties, solidariteit wanneer het misging en de dood op de loer lag. Aan wie en Wie heb ik dat te danken? Het was niet mijn verdienste, maar veeleer zoals ik nu, iedere keer als iemand me vraagt: “Hoe gaat het met u?” Mijn antwoord is dan steevast: “Zoals de Heer het wil!” Dus het is goed met me dankzij…..De Heer die altijd met mij meegegaan is – Emmanuel.

AgnesErk schreef op 22 december 2020 om 21:14

Ik loop helemaal achter in deze retraite. Toch wil ik eerst en vooral danken. Ik voel mij helemaal verlicht door dagelijks de teksten te krijgen. Ik voel mij weer opgenomen in de kudde van gelovige mensen als een schaap met een manke poot of een mens met klein geloof, toch opgenomen. Ik dank alle gastboek schrijvers dat ik mocht delen in hun geloofs ervaringen, die ik dan ook heel eerbiedig gelezen heb, ik dank ook wederom Luis Weel in het bijzonder.marja schreef op 7 december ‘het natuurlijke van Jezus afkomst wordt gemengd met zijn verborgen afkomst. Dat is het verrassende geheim in het geboorteverhaal ‘ dat kan ik zo als waarheid aanvoelen en aannemen. Het is voor mij bevrijdend.
Onze droom mogen uitschrijven heeft mij ook meer verbonden met Jezus zijn droom. Maar Hij heeft er zijn leven voor gegeven en ook velen anderen …

Olivia schreef op 22 december 2020 om 20:04

Heer God, toen de mensen zich van U hadden afgewend, hebt Gij besloten dat uw Zoon zou komen om te redden die verloren waren. Wij vragen dat allen die met eerbied de menswording belijden van hun Heiland en Verlosser, eens met Hem het eeuwig leven delen.

O Koning der volkeren, zo lang verwacht. Kom nu en red de mens die Gij uit aarde hebt gevormd.

Jos Duindam schreef op 22 december 2020 om 19:50

Beseffend dat ik mijn leven lang al samen met De Heer door het leven gelopen ben. Dat geeft een heel rijk gevoel. Alle dingen die ik als instrument heb kunnen doen, maakt me blij.

Nellie schreef op 22 december 2020 om 16:35

Gezien en erkend worden: dat willen we allemaal als mens.Het is ook iets wat een mens nodig heeft.Dat weet de Heer.i.d.d. ps.139: ik heb je gevormd in de moederschoot.Ook zegt Hij” ik heb je bij je naam geroepen: je bent van Mij! En bij de doop heeft Hij Zijn Naam aan de onze verbon den.Toch verlangen we iedere keer weer tekenen van Hem, persoonlijk.Kom! HEER Jezus! Vandaag werd bij de dagopening gezegd: zing de lofzang van Zacharias eens! LOF zij de God van Israël de Heer die aan zijn erfvolk dacht…….Hoop op een vredige nacht, vannacht werd ik hyperventilerend wakker! ……..Shalom voor jullie allen!

Hilda schreef op 22 december 2020 om 16:14

De dagen worden steeds stiller in afwachting van de geboorte van Jezus. Ik probeer mee te gaan op de weg die Jozef en Maria aflegden. Maria die ik in veel in mijn gebeden heb genoemd biedt mij bescherming; zij biedt mij haar mantel aan. Ik ben haar zeer dankbaar.
God heeft mij heel duidelijk laten weten dat hij er altijd is. Grappig en allesomvattend liet God zich zien!

Magda schreef op 22 december 2020 om 14:19

Maria, mijn grote voorbeeld, altijd geweest! Naar haar heb ik als moeder heel veel opgekeken. Gebeden ook om hulp als ik het moeilijk had. Ik heb net het Magnificat gezongen. Het zindert nog na. ‘Mijn hart zingt voor de Heer, Magnificat!’
Vreugde om de Heer die de nederigen prijst en mooie en machtige dingen voor hen doet.
De begeleidende afbeelding bij dit gebedsmoment symboliseert verrassend mooi de overgave van een mens aan God.
Die overgave voel ik nu ook, bijna op het einde van deze adventsretraite. God heeft ook aan mij grote dingen gedaan. Wie ben ik dat ik Zijn genade mag ontvangen en er mag zijn om goede dingen te doen, om te mogen meewerken aan Zijn heil voor alle mensen. Ik ben tegelijkertijd zo verrast en verwondert en voel een heel diepe vreugde in me opborrelen, zalig!

leen wouters schreef op 22 december 2020 om 11:51

Dank voor deze mooie adventsretraite. Ze voerde me deze keer verder in de tijd terug. Ook ik ben dankbaar om de grote dingen die Hij gedaan heeft aan mij. Ik wil daar zeker iets mee doen en lichtpuntjes geven aan mensen in het donker. Bedankt dat jullie er zijn!

Gerda schreef op 22 december 2020 om 10:34

Met Maria en Elisabeth dank ik God voor het heil aan mij geschied.
Ik kijk al meer dan drie weken naar bladeren. Ze intrigeren me. Ik heb ontdekt dat het bladeren van een wijnrank zijn. De Wijngaardenier laat zich ook op deze manier aan ons zien. Volg het pad van het blad en het zal u wel gaan.

Godelieve schreef op 22 december 2020 om 10:33

Heer, al verschillende jaren ben ik mij bewust van de overgrote rijkdom die Gij mij gegeven hebt langs mensen in mijn omgeving, hier en op alle plaatsen waar ik mocht wonen. Het was telkens weer wel aanpassen, opnieuw inleven, maar ook openstaan voor het nieuwe, andere inzichten, andere culturen, andere gewoonten… maar dat alles bracht mij tot wie ik nu mag zijn. In mijn hart is er nu die overgrote dankbaarheid om alles, ook om de moeilijke momenten die erbij hoorden. Ja, U had en hebt mij lief doorheen al die gebeurtenissen, doorheen al die mensen, doorheen al die ervaringen. Nog eens word ik bewust van uw trouw aan ons, aan mij. Nederig vraag ik u vandaag zelf ook voor mensen iets van uw liefde en trouw aan hen te tonen in gebaren, woorden, stilzwijgen, attentie… Maranatha, kom, Heer Jezus, kom!

Carla schreef op 22 december 2020 om 10:15

Grote dingen heeft Hij gedaan. Ik zie mezelf en de ander. Wij zien elkaar. Wat Hij gezegd heeft en doorgegeven heeft aan ons mensen geeft onrust en het geeft Vrede in mijn hart. Zeer leerzaam wanneer we spreken over de Liefde en oog hebben voor. God zij met ons.

Truus schreef op 22 december 2020 om 09:45

Heel bijzonder dat dezelfde ster er is als toen de drie wijzen Jezus zochten.Moge wij Hem ook vinden.De ster is precies op tijd in deze nare tijd.

Georgette schreef op 22 december 2020 om 09:16

Het mooie dankgebed “Het Magnificat”. Wat kunnen we beter dan ons er volmondig bij aansluiten. Ja, er is grote dankbaarheid aan de Heer en Zijn Lieve Moeder voor al de genaden die we in deze moeilijke tijd mochten ontvangen. Aan de predikant en alle retraitanten heel veel dank en een Zalige Kersttijd en Voorspoedig 2021 onder de Zegen van de Heer en onze Lieve Moeder.

Wilma schreef op 22 december 2020 om 08:30

Met behulp van Gods Geest kon Elisabeth Maria helder en zuiiver zien. Blijkbaar was daar dus Goddelijke hulp voor nodig. En daardoor wist Maria zich erkend en gezien voor wie ze was. Helaas zijn bar weinig mensen in het dagelijkse leven in staat de medemens werkelijk te zien voor wie die is. Meestal is er sprake van projectie. En wat je zelf niet hebt kun je moeilijk herkennen bij de ander. Een van mijn opleiders leerde mij de vraag te stellen ‘wat waardeer je het meest in jezelf’. En psalm 139 helpt ook. Ik hecht niet veel waarde meer aan wat een ander van mij meent te vinden. Zelfrespect en houden van mezelf hebben mijn voorkeur. Zelfkennis/reflectie is belangrijk en een leven lang mogen groeien en ontwikkelen, jezelf die ruimte gunnen. Mild zijn naar jezelf in dat proces en indien mogelijk ervan genieten. De verschillen van en tussen mensen brengen mij soms een stukje dichter bij mezelf, die spiegel geeft mij ook zelf inzicht en verrijkt mij. Geen mens blijft dezelfde, respect betekent dan ook voor mij steeds met frisse ogen kijken, naar mezelf en de ander, dit geeft ruimte om te zijn in ieder moment. Zonder te oordelen. Zelfs een compliment heeft een oordeel in zich. Uniek en authentiek durven zijn. We zijn allen naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen, ook de ander, prachtig. Kijk door Gods ogen naar de Ander (Levinas).

Lucia schreef op 22 december 2020 om 07:28

Ik mag , wil en zal geloven dat God ook van mij houdt.
Ondanks alles wat ik heb meegemaakt en heb gedaan.
Zijn liefde en aanwezigheid heb ik heel vaak mogen ervaren.
Maar heel gek vind ik dat ik in deze voorbije weken , nog meer gezien en gevoeld heb ,
van alles en dan ook alles dat ik meegemaakt heb , en zelf ook nog tranen daarbij liet .
Deze retraite in het deel van het jaar 2020 , deed mij NOG veel meer beseffen
dat Mijn Heer Komt onder ons , voor de zoveelste keer, en zeker nu in deze tijd.
Zijn Liefde is groter dan wij kunnen bevatten. Wat een goede en mooie retraite .
Dat wat op You Tube staat is ook heel goed en mooi .. Aan allen …..Dank u wel .

Trees schreef op 22 december 2020 om 07:22

Vol verlangen .Jezus ook deze morgen dank ik mu voor uw woorden die ik kreeg via deze retraite u komt bij de nederige Heer help mij nederig te zijn ik wil nog zo graag erkend worden en als ik naar Maria zie dan kan ik alleen maar zeggen dank u voor Haar voorbeeld en help mij Maria Jezus te ontvangen in een waardige hart Trees

Olivia ♥ schreef op 22 december 2020 om 00:27

Ons kleine ALLERGROOTSTE cadeau is onderweg. Spannend en wat kijk ik ernaar uit.
Zoals vroeger…halsreikend uitkijken naar een spannende gebeurtenis, de dagen op de vingers van de hand aftellen.
Wie kent dat gevoel niet?
Nog zoveel nachten slapen… en dan gebeurt het.
Ik ben heel blij en dankbaar aan deze retraite te hebben mogen en kunnen deelnemen.
Het doet je toch veel bewuster omgaan met de echte boodschap van Kerstmis; je leeft er ook echt naar toe, gedragen en ondersteund door al de waardevolle bijdragen die hier geleverd werden.
Lieve Heer: ik kijk met een warme en vertrouwensvolle blik Uw komst tegemoet.
Kom in onze harten wonen en maak ons hart warm, ontvankelijk en toegankelijk voor iedereen die een lichtpuntje en wat warmte kan gebruiken.
Laat Uw vredevolle Licht schijnen over ons allemaal. Dankuwel lieve Heer!

Nellie schreef op 22 december 2020 om 00:26

In het N.O.S.journaal had men het over de ster van Bethlehem die sinds eeuwen (6 voor Chr.!)weer te zien is .Zei tegen mijn man :” zou Jezus nu met kerst weer terug komen?Elk oog zal Hem dan zien! Hoe zal dat zijn?shalom!

Elfi schreef op 21 december 2020 om 23:49

Ik schakel nu pas in bij het gastenboek. Het verlangen, het verwachten naar zijn nabijheid is sterk en dan met een mokerslag verdwenen. Elfi sta op, ga door. Hij is dichtbij. Ik vertrouw op Hem. Samen.

Jos van Halen schreef op 21 december 2020 om 21:24

Nu deze retraite bijna ten einde is krijg je ook steeds meer het gevoel dat de Heer dichtbij is en zeker nadat gisteren de 4de kaars is ontstoken en het Licht steeds duidelijker en meer wordt. Ik heb tijdens de vele gebeden in deze retraite intense vreugde beleeft, ook heb ik ervaren dat de Geest van God onder ons was. Ook in mijn leven heb ik na vele operaties de nabij heid van God heel intens gevoeld. En dat heeft mij heel veel vertrouwen gegeven om toch telkens de draad weer op te pakken om verder te gaan, maar ook het geloof van mij is daardoor ontzettend gesterkt. Ook nu in deze Corona tijd is het zeer belangrijk goed te zijn voor elkaar, dienstbaar zijn naar anderen. Hoe dichter we bij Kerstmis komen, en we in aller stilte naar de Kerststal kijken, hoe meer je beseft: Zie ik kom Spoedig! Dus denk dan maar God is Licht en met ons. Ik wens alle deelnemers aan deze retraite een Zalig Kerstfeest en een gezond 2021, en denk eraan blijf gezond.

Riemke schreef op 21 december 2020 om 20:33

Maria heeft een speciaal plekje bij mij. Vorig jaar ben ik in Lourdes geweest en heb daar iemand leren kennen die zo liefdevol over Maria sprak. Dat heeft mij diep geraakt de band met Maria is daar sterker door geworden.
Dat zij de moeder van de Heer mocht worden is een voorrecht.
Mogen wij delen in de blijdschap van Elisabeth.

Hanna schreef op 21 december 2020 om 20:30

vandaag voor het eerst eens gekeken in het gastenboek…….wat mooi ! Wat een zegen om zoveel mooie en warme gedachten en ervaringen van medemensen te lezen! Wat een rijkdom, wat een liefde, heel erg dank dat ik me door jullie verhalen een beetje tot een gemeenschap mag voelen…………
Zegen voor iedereen in de komende tijd !

luís Weel schreef op 21 december 2020 om 20:12

Gelijk gestemde zielen die elkaar ontmoeten. Wat is de ontmoeting van het jonge meisje Maria en de oude vrouw Elisabeth hartelijk. Erkenning en herkenning van het wonder van zo’n kostbaar leven dat beiden in hun schoot dragen. Herkenning vooral dat God tastbaar wordt in het vlees en bloed van mensenkinderen en op Zijn voor onze ogen niet te bevatten manier een nieuw tijdperk in de geschiedenis inleidt. Vandaag probeer ik alles wat er gebeurt in onze wereld (met zoveel schokkend nieuws) het goddelijk handelen te zien: corrigerend en hoopgevend voor de toekomst als we Zijn wegen proberen te bewandelen. Eén ding dringt zich sterk bij mij op: Alleen door “hart” te hebben voor de ander, vooral de lijdende, zwakke en uitgeklede mensen in ons levenssysteem maken we God zichtbaar voor de mensheid.

Magda schreef op 21 december 2020 om 18:57

Wat ben ik blij dat ik met deze retraite heb meegedaan! Steeds meer en meer heb ik het gevoel dat God zo dichtbij is!
Ik word geraakt door mijn Heer, via de gebedservaringen van de deelnemers in dit gastenboek. Hij spreekt tot mij via hen.
Ik leef mee met hun worstelingen maar ook met hun intense vreugdes. De Geest van God beweegt zich onder mensen, dat heb ik nu wel door. Dank aan jullie allen, lichtbrengers in deze adventstijd! Hou vol en ga door, hoe moeilijk het soms ook lijkt. Want God laat geen mens in de steek!
Ik word ook geraakt door God, door simpelweg in de stilte van de avond bij de kerststal te zitten en te kijken in het licht van het een dansend kaarsje… ‘Zie, ik kom spoedig!’

Olivia schreef op 21 december 2020 om 18:41

Heer, vreugde vervult ons om de komst van uw Zoon te midden van de mensen. Luister naar het bidden van uw volk. Schenk ons het loon van het eeuwig leven als Hij komt in heerlijkheid. Dankjewel Heer.

lisette schreef op 21 december 2020 om 16:08

Elisabeth kon ook niet geloven dat haar wens nog in vervulling zou gaan. Heb ik dat gevoel ook niet gehad in het begin van dit jaar? Na jaren van ziekte nu in Januari 2020 geopereerd en genezen iets waar ik niet meer op hoopte.
Mijn liefde voor man en kinderen hebben mij toen de moed gegeven, dat was mijn bron van vreugde. Ik ben terecht gekomen bij een chirurg door de huisdokter en de specialist. Mag ik dan zeggen, mag ik geloven dat God woord houdt ? Zie? ik kom spoedig.
Moet ik vooral zien . Niet blind zijn, en dan komt Hij. Nu de corona zo toeslaat blijven geloven, blijven verder doen, met liefde zorgen voor de andere. Zo als mijn innerlijke kennis gekregen van de Gever ons aanraadt. Heer blijf me nabij, blijf ons nabij. Amen .

Geertruida schreef op 21 december 2020 om 15:50

Ik lig voor de potkachel en staar naar het vuur, een fascinerend schouwspel waar ik uren bij kan vertoeven, blader door het gastenboek en herlees de reacties en de bijbeltekst, hoe krachtig kunnen woorden zijn, aan alles komt een eind, ik ben dankbaar, met name naar de organisatoren, maar evenzeer naar een ieder die deelgenomen heeft aan de retraite, voel mij gesterkt en bemoedigt, zie uit naar de komst van het kind, “ Wees Welkom “ Wens jullie uit de grond van mijn Hart een Zalig Kerstfeest en een Voorspoedig 2021, mijn hart is vooral bij degenen die het moeilijk hebben, ik zal voor hen een kaarsje branden, in de hoop dat er een lichtje zal ontvonken. God zegen toegewenst

Iepy schreef op 21 december 2020 om 14:18

Ontvangen , ik sta versteld hoeveel ik ontvang van mijn Schepper ! Zijn troost , Zijn liefde. Zijn goedheid . Zijn genade . Dit alles door het kruis van Golgotha waar Christus stierf voor mij , ik houd mijn handen op !

Linda schreef op 21 december 2020 om 13:47

Ik probeer God steeds in alles lief te hebben en te dienen.
Hij is er voor ons als we ons hart maar voor hem openen en zeggen: Spreek Heer uw dienaar luistert.
God wil er voor ons zijn.
Goed zijn tegenover elkaar en Zijn vreugde elke dag ervaren brengt ons dichter bij God.
Ik heb God steeds ervaren in deze tijd. Zijn liefde, zijn luisterend oor. Hij is er.
Prijs en loof God.
Geloof en openheid voor het Woord des Heren doet ons spreken.
Wat doet het mij goed de berichten te lezen hier.
Sterkte jullie allen. God, die het Licht is, is met ons.

Kees schreef op 21 december 2020 om 12:07

Licht in de duisternis.
Bekend met “The Greeting” van Bill Viola. Ben ik op zoek gegaan naar zijn inspiratiebron : “De Visitatie” door Jacopo da Pontormo.
In het Italiaanse stadje Carmignano betrad ik met een groep de kerk waarin het meesterwerk hangt. Het was er duister. Bij toeval vond ik een lichtschakelaar, drukte die in : “En zie daar was licht”! Een wonder werd werkelijkheid. Ik sprong op van vreugde was zeer ontroerd.
Altijd zijn de volgende woorden van Lucas mij dierbaar: “Zodra Elisabeth de groet van Maria hoorde sprong het kind op in haar schoot”.

Sylvia schreef op 21 december 2020 om 10:53

God U kent mij, U weet wanneer ik zit of sta. Degenen die mij gegeven zijn, degenen die ik ontmoet op mijn levenspad: Dat wij elkaar behoeden en doen leven. Ik mag erop vertrouwen dat God ook om ons gezin denkt. Heer, geef kracht aan mijn dochter, waak over haar, zodat ze overeind blijft in de chaotische situatie waarin ze verkeert. Amen.

Gerda schreef op 21 december 2020 om 10:42

Ik werd diep geraakt in de Pont in Tilburg bij het zien van een video-installatie over de ontmoeting tussen Maria en Elisabeth. Via maagden en onvruchtbaren wordt het heil mogelijk gemaakt. Ik voel me als de derde persoon die erbij staat en ernaar kijkt. Pijnlijk en wonderlijk tegelijk. Hieronder de link naar een fragment.
‘The greeting’ van Bill Viola
https://www.youtube.com/watch?v=Dg0IyGUVXaQ

Wilma schreef op 21 december 2020 om 10:16

Immanuel: God met ons. Van huis uit ben ik protestant. Het geloofsvertrouwen van Maria raakt mij. Ze ging in op de uitnodiging van God, door de dialoog aan te gaan: ‘hoe dan Heer en Uw wil geschiede’. Ze wil in beweging komen en meedoen. Er is wederkerigheid een samen doen. Ook nu wil God het samen doen met ons. Het is een liefdevol partnerschap, in het volste vertrouwen. Hier in volharden, juist in deze moeilijke tijd. Soms is het een klein lichtje op ons pad, maar 1 adventskaars, een stap, maar wel beweging. Dit willen zien, dat geeft vertrouwen en moed. Lieve deelgenoten, ik ervaar dit gasten boek als een kostbaar geschenk, dank jullie allen vanuit een warm hart.

Maria schreef op 21 december 2020 om 09:50

Maria toelaten in mijn leven. Wat betekent dat voor mij? Ik merk dat Maria mij meer en meer te zeggen heeft. Voor mij is zij een voorbeeld in overgave. Zij heeft onvoorwaardelijk de wil van God volbracht de Zoon te baten. Ik stel me voor dat zij gedurende zijn ongewone leven angst heeft gehad om hem en haar hart heeft vastgehouden
Toch is zij altijd achter hem blijven staan tot de dood toe. Dat getuigt van groot vertrouwen en overgave.

Godelieve schreef op 21 december 2020 om 09:50

God, vandaag is er geen speciale gedachte die mij raakt of inspiratie geeft. Ik wil zo maar eenvoudig en woordeloos bij u zijn, mij openen voor wat u mij in de loop van de dag zult geven tijdens mijn werk voor de mensen hier in mijn omgeving. Met Samuël wil ik u zeggen: “Spreek, Heer, uw dienaar luistert” Amen.

Marjolein Povel schreef op 21 december 2020 om 09:18

Ik vind het gastenboek steeds meer een schitterend voorbeeld van hoe God tot ons via de medemens kan spreken en ons ook kan raken. Dank allen voor uw bijdragen.

Hilda schreef op 21 december 2020 om 07:53

Dit is een hele bijzondere dag voor mij. Mijn oudste zoon is op deze dag geboren. Een goddelijke ervaring! Moge de Heer met hem zijn!
De gave van God ontvang ik van de Heilige Geest, ik zag een boom vol lampjes en opeens was hij uit en ging daarna niet meer aan, het was akelig donker en leeg.
Heer ik wil U vragen of de lampjes snel weer mogen branden want zonder Uw hoop en kracht voel ik me heel naar. Geef mij Uw kracht en de Heilge Geest

Trees schreef op 21 december 2020 om 07:16

Zoals een hert verlangt naar water, zo verlangt mijn hart naar u Jezus .die over enkele dagen geboren mag worden
in mijn hart Met Maria wil ik op weg gaan samen met de H Jozef om de ander die minder heeft te ontmoeten mensen die eenzaam zijn te groeten om zo de weg verder voorbereiden en ik geloof Jezus dat u van alle mensen houd die een beroep op u liefde doen Trees

Olivia ♥ schreef op 21 december 2020 om 00:55

Er is een verschil tussen weten wat God van mij verlangt en het ook effectief te doen.
Soms is het zo moeilijk om Zijn roepstem te volgen.
Het houdt vaak in dat ik mij nederig en kwetsbaar moet opstellen, mijn trots en ego aan de kant moet schuiven.
Lieve Heer, help mij om mij klein te maken. Jij, die ervoor koos om Uw Zoon in een stal te laten geboren worden.
Help mij om U met gans mijn hart te mogen ontvangen en niet met de stukjes die me makkelijk afgaan.
Ik zie zo uit naar Uw komst lieve Heer! Wie kan zo’n teer klein kindje nu weerstaan.
Mijn hart stroomt over van liefde voor U.

Nellie schreef op 20 december 2020 om 23:11

Als protestant ben ik niet zo opgevoed met Maria verering.Maar als ik eens goed nadenk wat erin het nog jonge leven van Jozef en Maria gebeurde…dat was toch niet niks! Hun hele leven werd op z.n kop gezet.En als ik dan bedenk hoe ontvankelijk zij waren voor de leiding van de H.Geest.Momenteel ben ik aan een schilderijtje bezig over de vlucht naar Egypte met het Kind.Wat us dat toch alles bij elkaar byzonder geweest.En wat was Jezus bij hen welkom.nicht Elisabeth voelde zich zeer vereerd en zei: wie ben ik dat de moeder van dat wonderlijke tot mij komt? Een oud lied zingt: ” hoe zal ik U ontvangen, Hoe wilt aU sijn ontmoet?Ben ik bereid mezelf ,mijn tijd, mijn plannen aan de kant te zetten voor Hem?Neem mijn leven, laat het Heer, toegeweid zijn aan Uw eer! Shalom!

Hannie schreef op 20 december 2020 om 22:35

Zo mooi wat er geschreven wordt .Ik wordt er blij van .
Gods zegen

Conny Nelissen-Visser schreef op 20 december 2020 om 22:26

Het was een moeilijke periode en dat zal het voorlopig nog wel blijven en toch….. heb ik alle dagen een woord mee kunnen nemen wat me geraakt heeft en waarmee ik geleefd heb. Vriendschap! Er is een wederkerigheid ontstaan van “mag ik bij jou zijn?” Ik ben er van overtuigd dat het twee keer een ja is. Het is een warmte die is overgeslagen en mij bemoedigt om niet op te geven maar te blijven vertrouwen dat, wat er ook gaat gebeuren, het goed is.

Gerda schreef op 20 december 2020 om 21:35

Heer ik heb vandaag zoveel goede woorden ontvangen van mijn mede-retraitegangers. Ik hoef niks meer te zeggen. Dank u God, voor zoveel. Met open armen wil ik U ontvangen. Amen.

Geertruida schreef op 20 december 2020 om 19:27

De Engel Gabriel ging naar Maria, zonder aarzelen zei ze: mijn wil geschiedde naar uw woord, de Engel ging ook op bezoek bij Zacharius, hij aarzelde en werd met stomheid geslagen. Maria was jong en onbevlekt tegenover de oudere rechtschapen Zacharius. Wat verlangt God van mij, wat is zijn wil, neem mij voor om in 2021 de stilte meer en meer op te gaan zoeken, helemaal tot rust en inkeer komen, luisteren naar zijn stem en proberen deze te verstaan