Gastenboek

Machteld schreef op 24 februari 2021 om 19:37

Wat mij het meest trof, was de zin “Je hebt geen ander teken nodig dan de Mensenzoon.” Jezus zelf was een teken van het Koninkrijk Gods. Zijn leer en zijn wonderen waren tekenen van Gods Koninkrijk. Jona was een teken voor Nineveh, en Jezus is een teken voor ons. Ze waren beiden profeten, gestuurd door God, en predikten allebei verlossing door bekering. Jezus noemt zichzelf in deze passage de Mensenzoon. Hij wil aangeven, volgens mij, dat Hij alle emoties kent die aan mensen eigen zijn, omdat Hij ook mens was: vreugde, verdriet, angst, woede, vertwijfeling. Jezus kent ons door en door. Dat geeft me vertrouwen en hoop en vervult me met blijdschap.

Wouter schreef op 24 februari 2021 om 19:35

Mooie tekst over vragen. De beste vragen geven de nuttigste antwoorden. Wie helpt mee?

Olivia schreef op 24 februari 2021 om 19:30

Vader, laat uw heilige vaderliefde over ons stromen, vervul ons met uw heilig vuur, wees bij ons, wees ons heil onze leider, onze kracht en sterkte. Lof en dank aan U Heer God.

Thea schreef op 24 februari 2021 om 19:28

Voor Mieke
Maandag zal ik aan je denken. Heel veel sterkte!

luís Weel schreef op 24 februari 2021 om 17:26

De figuur van de profeet Jona, de onheilsprediker intrigeert me. Het is niet leuk om op weg gezet te worden naar een plaats om aan te kondigen dat een stad als Ninivé zal vergaan vanwege het kwaad. In het evangelie van Lucas (11,29) heeft Jezus geen goed woord over voor “deze generatie”. Hij voelt de bedreiging vanwege het ongeloof. Dat roept de vraag op: hoe staat het met mijn geloof en het geloof van de huidige generatie die de traditionele kerk de rug toekeert? Eerlijk gezegd denk ik dat deze generatie het niet gemakkelijk heeft. Hoeveel vragen over de zin van het leven bestaan er in het duistere onderbewustzijn van mensen? Er is verlangen naar licht,maar welk licht!…Het licht van een prettig en aangenaam leven op aarde na de coronatijd of het licht dat Jezus kan werpen op ons bestaan, uitnodigend om ons niet te laten leiden door het zoeken naar welvaart, behoeftenbevrediging, maar door Hem te zoeken die ons door het vergankelijke heen naar het onvergankelijke Rijk van gerechtigheid en vrede op aarde en in de hemel wil leiden.

Marie-Jeanne schreef op 24 februari 2021 om 15:54

het is vandaag een dor en donkere dag stil en donker en koud in deze woestijn dag we vragen hulp aan GODS ZOON
ik zal zeker een kaarsje doen branden voor MIEKE voor een spoedig herstel

Maria schreef op 24 februari 2021 om 15:25

“ Zo zal de mensenzoon een teken voor deze generatie zijn,” Mensenzoon betekent voor mij dat Jezus zich openbaart in de mens, om dit gewaar te worden, dien je wel je zintuigen en je hart wijd open te zetten

Mia Scholte schreef op 24 februari 2021 om 15:21

toch kan geloof en bekering niet worden opgedrongen. De mens moet willen zien.
De tekens van God: ik vind het in de kleine tekens van God, dat ook door mensen kan worden gegeven.
De Mensenzoon reikt mij aan wat ik het meeste nodig heb, dit doet mij groeien in de liefde tot God en…de mensen. Ik ga mij dan anders gedragen. MENSENZOON dit betekent voor mij dat Hij één van ons wil zijn.
GIJ GEEFT UZELF ALS DE ENIGE WARE WEG TEN LEVEN. Ook nu nog is de Mensenzoon een teken voor deze generatie. Heer help allen om dit te ZIEN. De Mensenzoon is voor mij de bron van mijn bestaan.
In gesprek met mensen in moeilijkheden kan ik op een geven moment niet zonder mijn geloof ter sprake te brengen.

Martine schreef op 24 februari 2021 om 15:19

Mieke,
God zal nu en maandag in en bij jou zijn en evenzeer in de mensen die je gaan behandelen en verzorgen. Denk hier nog eens extra aan voor de operatie en geef je in vertrouwen over.
Terwijl velen van ons nu al in gedachten bij jou zijn, is God onder ons.

Jef schreef op 24 februari 2021 om 14:05

Aan Mieke,
Een gebed en een brandend kaarsje zullen maandag bij je zijn.

Hans schreef op 24 februari 2021 om 13:18

Zelfs de verguisden die luisterden,
voor wie het woord volstond,
vonden de genade der aanvaarding,
zelfs met een doorn in mijn vlees
ben ik voor Jahweh’s Ja wees er
in de mond van de metgezel
en vervolgens zelfs zonder
zacht van kracht (2 Kor. 12,7-9).

AgnesErk schreef op 24 februari 2021 om 12:56

Na een energieke start stoot ik tegen mijn grenzen (geloofsimpuls)als jonge vrouw gehuwd, vol idealisme, met druk ook, om de perfecte christelijke moeder en echtgenote te zijn, idealen in de vredesbeweging, in de derde wereld.
Omgeven door bevlogen pastors en liederen. Heel veel voedsel voor de ziel.
En toch stilaan verbleekt en verloren in de nieuwe wereld. Op al mijn grenzen gebotst. Geloof doorgeven aan je kinderen hoe doe je dat ?vragen zonder antwoorden Woestijnervaring.
Mijn hoofd moeten buigen oa. door mijn leeftijd. Mijn geloof opgeborgen : misschien, nee dat kan niet of toch wel.
Altijd opbotsen tegen grenzen van half en half zijn. Willen en niet kunnen. En nu ?
Nieuwe hoop ‘uw zonden zijn je vergeven’ en ‘stil maar wacht maar, alles wordt nieuw’
Schoorvoetend volg ik U Jezus, Jij kijkt achterom en uw Liefde roept mij. Ik voel mij aanvaard, ik mag U volgen.
Dat maakt alles goed. Een nieuw begin ! Heer, maak mij wakker, houd mij wakker. Amen.

Viviane schreef op 24 februari 2021 om 11:33

Voor mij is de Mensenzoon voor elke generatie al een teken geweest. Het is aan ons om inhoud en vulling te geven , dit kunnen we pas dankzij ons geloof en vertrouwen . Is ons geloof en vertrouwen sterk genoeg? Is onze fundering sterk genoeg ? Het is in de dagelijkse kleine dingen dat we een teken krijgen van de helderheid van het gelaat van de Mensenzoon . Dit is voor mij een houvast op mijn levenspad.
Mieke, mijn kaarsje zal zeker branden en in gedachte bij jou zijn!!!!!

Hendrikje schreef op 24 februari 2021 om 11:14

‘ Uw oog zag mij,vormeloos nog’. Ik lees en herlees en overdenk met verwondering,deze woorden van Ps. 139

Dit nadat ik de woorden,Het licht van Uw gelaat, mij de woestijn in hebben getrokken,alleen daar bent U nu voor mij te vinden.

Wilma schreef op 24 februari 2021 om 10:40

“Zo zal de Mensenzoon een teken voor deze generatie zijn”. De dochter van mijn tweelingzusje heeft mij heel veel pijn gedaan, zo’n jaar of vier geleden {Mijn tweelingzusje zie ik nog steeds niet} Ze heeft haar master rechtenstudie gedaan. Heeft niets met, religie, geloof of een God. Totdat ze mij vorig jaar een app stuurde: “Wilma, laten we elkaar vergeven zoals Jezus deed”. Loslaten. Daarna hadden we weer af en toe appcontact. Vanochtend kreeg ik onverwacht een appberichtje van haar. Dat ze vannacht een mooie droom had, we waren samen schoenen aan het winkelen, dit wilde ze met me delen. Oeps……….Ik word hier wel heel erg stil van, ik moest even huilen… Is bij God echt alles mogelijk?!

mariette schreef op 24 februari 2021 om 09:58

vandaag bij laat…loslaten, de teugels uit handen geven
want God laat steeds het beste in ons komen;
Het denken en verstand verwijderd me vaak van inkeer
en vraag dan: God wees mij nabij, help me bij u blijven.
uw woorden laten groeien in mij gedachten en willen.

Mieke schreef op 24 februari 2021 om 09:33

Langzaam open ik mijn handen: Heer wees mij nabij. In gedachten plaats ik me bij Jezus in de woestijn. In stilte vraag ik: Heer, laat mij bij U blijven. Deze tekst raakt me zeer. a. s. Maandag moet ik een zware operatie ondergaan. Ik vraag de mensen in mijn omgeving om een gebedje op die dag en mischien een kaarsje te branden. Een kring van licht en gebed: misschien mag ik dat hier ook vragen?

Anita schreef op 24 februari 2021 om 08:24

Jezus is geboren niet geschapen als mens.

Trees schreef op 24 februari 2021 om 07:23

de Mensen zoon wie is Hij voor mij ? God de Vader gaf Zijn enige Zoon aan ons IN Joh3 staat het zo duidelijk uit liefde voor ons Hij was een voorbeeld van liefde en luisteren van goed zijn voor de ander Hij gaf Zijn leven omdat wij het eeuwig leven krijgen God ik voel me zo klein ik vergeet zo gemakkelijk de ander echt lief te hebben in kleine daden ,help mij om een beter mens te worden dank u Trees

An schreef op 24 februari 2021 om 00:58

In verbinding blijven (met God, mezelf en de ander) is belangrijk. De woorden: ‘Doorsijpelen van het Woord’ doet mij veel. Het Woord kan echt binnenkomen. Niet te veel tegelijk, maar langzaamaan… doordrenkt het mij. Ik verdrink niet, maar kan niet anders dan opnemen. Het geeft Leven en kracht. Dank U.

Inge Adam schreef op 23 februari 2021 om 22:59

“Ik kom afscheid nemen.”zei een patiënte vandaag lachend: “ Je zal me niet snel meer terugzien, want ik word niet gauw ziek. Maar ik wil je bedanken voor je goede zorgen. Die dankjewel heeft me geraakt of waren het vooral haar lachende ogen.

Hilda schreef op 23 februari 2021 om 22:40

Ga en Doe je wereldlijke taak met Overgave en Volharding. Wordt beloond met Vreugde, gegeven door Onze Vader in de Hemel.

Godelieve schreef op 23 februari 2021 om 21:31

In het citaat 6 of psalm 22 lees ik: “Ik weet….dat Gij al mijn wonden ziet” Daar kan ik niet zomaar aan voorbij gaan omdat het mij zo diep raakt. “Er is een doorn in mijn vlees” zei sint Paulus en dat ervaar ik eens te meer vandaag. Dank u, Heer, omdat ik mag vertrouwen op uw barmhartige liefde.

Van Doorslaer Marina schreef op 23 februari 2021 om 20:56

Regen en sneeuw,
het wondere van de natuur.
Het mooie, witte, stille, smetteloze landschap
waarin ik Gods liefde herken
wat voor mij een mooi gebed was.
Genieten in de kou, de eindeloosheid.
Dankbaar voor het leven ,
dankbaar om iets te betekenen voor mijn patiënten.

Trees schreef op 23 februari 2021 om 20:52

Wie is de mensenzoon voor mij? Jezus Zoon van de Vader De Vader die ons vrijwillig de Zoon geschonken heeft welk een gave dat wij lezen in Joh 3 En Jezus werd mens heeft enorm geleden . was een voorbeeld voor ons medemensen .door attent en liefdevol te zijn .Och wat ben ik dan klein en loop ik de kansen voorbij om een goed mens te zijn Heer help mij u altijd te zoeken dank u Trees

Bart schreef op 23 februari 2021 om 20:40

Verstrooidheid doet vaak zijn intrede in mijn dagelijks gebedsleven en ik vind het jammer dat het zo is. Maar langs de andere kant kan dat niet zonder. Het is heel menselijk gelukkig, maar intens God beleven in je leven en vooral op het moment van het bidden zeer concreet, dat is belangrijk en dat ervaar ik ook gelukkig. Van die korte en diepe gebedsbelevingen in eucharistie of in breviergebed of in het spontaan zich tot God richten: daar zet k me voor in (niet altijd 100%) maar toch is belangrijk dit vol te houden en dagelijks te doen en wordt hét leven belangrijker voor mij en voor mijn evennaasten.

Karen schreef op 23 februari 2021 om 20:29

Overgave, de totale overgave – het weggeven van jezelf, het leeg worden aan jezelf – is een onversneden kunde geopenbaard in Yeshua. Hoe wilskrachtig, hoe verheven is hij die, voor eenieder, ten volle Gods’ woord bewandelt, ook daar waar hij in de verte hout en nagels ziet bewegen… Ik kijk naar de mirre in zijn bevreesde handen en kniel in het bittere zand.

(Vragen omtrent overgave – waarvan ik hoop dat ze ooit beluisterd en beantwoord kunnen worden – leven in me.)

Annie Wijnant schreef op 23 februari 2021 om 19:42

In het woestijn is onvruchtbaar
Stil
Eenzaam
Maar in ons gebed en meditatie ontvangen we Gods liefde
En zijn we niet eenzaam

Ton Delemarre schreef op 23 februari 2021 om 19:21

mensenzoon komt uit Henoch
de mensenzoon is de messias maar zonder connotatie van macht en geweld en herstel van het aardse koninkrijk
ook bij Daniel is sprake van de mensenzoon als aanduiding voor de messias.

Wouter schreef op 23 februari 2021 om 18:30

Jezus kwam als mens naar de aarde om in een zondig lichaam te kunnen sterven als losprijs om de anderen te verzoenen met God. Een zwaar kruis kost inspanning om te dragen. Maak licht lieve Heer.

tanja schreef op 23 februari 2021 om 18:07

vandaag las ik in een boek. het vlgd. Jezus hing aan het kruis om ons de liefde te laten zien die volhoudt, die niet los laat. Laten we, als we in onze woestijn zitten aan die liefde vasthouden, dat hij ons nooit los zal laten.Een gezegende liefdevolle tijd allemaal

luís Weel schreef op 23 februari 2021 om 18:03

Een gedachte van de heilige Augustinus vervolgt me al mijn leven lang. “Mijn hart blijft onrustig, tot het rust in God”. Tot nu toe ben ik nog steeds bezig aan het zoeken naar een plaats waar ik me echt thuis voel en heb die plaats nog niet gevonden. Wat dat betreft lijkt mijn hele leven op een pelgrims- zoektocht, zonder te weten waar ik terecht zal komen. Dan blijf ik maar stilstaan bij de woorden van Jesaja: “Zoals de regen en de sneeuw uit de hemel vallen en pas terugkeren, wanneer ze de aarde hebben gedrenkt en bevrucht….”, zo zal het ook met mijzelf zijn. Altijd zie ik ernaar uit in twijfel: zal ik vruchten gaan dragen dankzij het Woord dat ik overweeg? Als kind moest ik altijd boodschappen halen bij de winkelier aan “De draai”. Alles is daar nu anders geworden. Ik ben nieuwsgierig: Wat zal er van mij gaan worden?

camilla steen schreef op 23 februari 2021 om 17:49

Niet het vele weten, maar het innerlijk voelen en smaken.
Dat is me direct bijgebleven
Maar het is voor ’t moment pijn en verdriet dat ik voel,…
Camilla

Maria schreef op 23 februari 2021 om 17:36

Ik lees de bijbeltekst, aanschouw de afbeelding, mijmer over het thema “ laat “ “ Loslaten “ bekijk het gastenboek en laat het op mij inwerken. Laat ik mijn wereldlijke aardsheid doordringen en doorsijpelen door het Hemelse zodat het vruchtbaar wordt. Ik blik terug op mijn dag in de context van bovenstaande, stof tot nadenken.

Riemke schreef op 23 februari 2021 om 17:24

Wat moet je zeggen wanneer ze het lichaam van een goede kennis na 8 jaar vermissing vinden.
Woorden dekken niet de lading. Je probeert het en in gedachten ze te steunen. Laat mijn geschreven woorden toch vruchtbaar terug keren. Heer wees hen nabij.

Jana schreef op 23 februari 2021 om 16:27

Laat mij doordrenkt worden van Uw rust en vrede

Olivia schreef op 23 februari 2021 om 16:22

Mijn Heer, mijn God, U wil ik loven en prijzen. U komt alle eer toe ! U bent onze beschermer en leider. U bent onze schepper. Voor U is niets onmogelijk ! Wij vragen om deze pandemie van ons weg te nemen. Zuiver de lucht, zuiver de huizen, de gebouwen, zuiver onze harten, gedachten, gevoelens. Genees ons. U bent onze koning ! U komt alle lof toe ! Wij vertrouwen al onze gedachten en gebeden aan U toe. Dank U Heer.

Nellie schreef op 23 februari 2021 om 15:32

Dat een woord van de Heer nooit “ledig zal weerkeren” troost me, maar het zal doen wat Mij behaagt” zegt de Heer.En ook het oude lied: wat gedaan is uit liefde tot Jezus dat houdt z.n waarde en zal blijven bestaan…Maar ik moet ook van tijd tot tijd Zijn liefde ervaren om het ook weer door te kunnen geven…” Heer vul me vandaag a.u.b. weer met Uw lieifde….om ook woestijnperiodes aan te kunnen ” til mij op en genees ons van afwijzing…..sjalom coir een ieder!

Mia Scholte schreef op 23 februari 2021 om 15:19

– ik was vannacht bij U in de woestijn en vanmorgen werd ik wakker met een heel gelukzalig gevoel. Dank U hiervoor! En
dit gaf mij ook de moed om er vandaag weer positief te kunnen zijn.
–het licht van uw Gelaat.
– ik sta er voor open om uw Woord te verstaan, zodat uw Woord tot in het diepste kan doorwerken in mij en vruchtbaar wordt
– ik moet oppassen niet te veel te willen dan kan ik er beter zijn voor U en mijn medemens.

Iet schreef op 23 februari 2021 om 15:05

de woestijn . al heel lang een plek waar ik me gelukkig voel. plaats van rust en tevreden zijn met wat ons geschonken wordt.
Eens het geluk gehad, een korte nevel over de woestijn zien dalen en er kortstondig een waas van groen ontstond. Een zeer korte beleving maar zo’n groot geschenk voor mij uit de hemel. zonder invloed van mij, kwam het op mijn pad. maar ik stond er voor open. Woestijn , wat heb je veel te bieden. rust, ogen openen , met hart en ziel er voor open staan.God wat ben je groot !!!

AgnesErk schreef op 23 februari 2021 om 14:17

Mijn buurman in schulden komt weeral 10 E vragen, een klein bedrag, ik geef het niiet graag maar doe het toch. Ik voel mij gemanipuleerd ‘dat oud mensje geeft mij dat toch’ een ander gevoel ‘het moest eens mijn zoon zijn’
Ik voel niet veel begrip, mijn hart opent zich niet echt. De moeder, de grootmoeder in mij keert haar rug af. Ik geef niet graag geld aan vreemden, ik heb zelf niet veel. Toch nog overvloed van comfort.
Op een lange afstand volg ik Jezus in de woestijn. Hij draait zich om en kijkt mij aan. Ik laat mij aankijken.
Onder Zijn blik smelt mijn hardheid. Is mijn buurman met zijn schulden soms ook niet mijn broer ? Hij wordt bijgestaan door instanties maar hij staat voor Mijn deur en ik sluit mijn hart.
Uw blik vol liefde omvat mijn buurman en ook mijzelf. Zijn we niet samen jouw gezegende kinderen.!
Heer, verzacht mijn hart en leer mij met liefde geven want vrijwillig geld geven is moeilijk voor mij.

Hans schreef op 23 februari 2021 om 13:59

overwinteraar
in de ban

zal het zijn
als een warme regen
die snel drenkt en dampt.
wezen als een koude dauw
onder hemelsblauw in de jonger
morgenstond. of nog een sneeuw
die niets lijkt te doen dan verstillen
en verwittigen, maar deken worden
kan voor reeds daar klaarliggend
leven dat dit later water drinken
mag. waak en wacht dan die
dag dat je bent bestemd,
geloof en hoop, dan
zal Ja wees er
met je zijn
op je tijd.

hans
winter

Martine schreef op 23 februari 2021 om 10:46

Ik zal niet aan de kant van de weg blijven staan, ik moet nog veel leren, blijven gaan.

Gerda schreef op 23 februari 2021 om 10:43

God, doordrenk mij vandaag met uw liefde. Houd U mij vast als het vandaag moeilijk is. Amen.

Wilma schreef op 23 februari 2021 om 10:42

Ja, ik ben ontvankelijk en laat mij raken. Dit is steeds meer omgevormd tot een gevoelige ‘antenne’ voor mezelf en de ander. Dan kan er een mooie dynamiek ontstaan en zal er iets goeds uit ontwikkeld worden. Deze week had ik nog zo’n ontmoeting met een medemens, ik ervaar dan heel sterk “waar twee of meer in Mijn naam…..”. Wanneer je kijkt met de ogen van je hart naar de ander, ‘zijn’, en er is een klik, dan kun je van je kwaliteiten gebruik maken en kan er iets van God gebeuren. Altijd verrassend en onverwacht. Liefde opent de ogen. ‘Verlossen’ laat heilzame sporen na. Ik werd spontaan gezoend en omarmd en dat was toch echt even een stuk minder leuk in relatie tot de coronaregels, ik kon het niet voorkomen, ook dit verraste mij.

irène schreef op 23 februari 2021 om 09:58

Laat ik me genoeg door dringen. blijf ik aan de kant staan of neem ik de draad op . Vandaag voel ik eerder dat ik aan de kant blijf staan. Durf niet de sprong wagen. We worden door zoveel regels thuis gehouden nu Covid er is. Ik hou me aan de regels en tegelijk voel ik me schuldig dat ik niet naar de mensen kan waarvan ik weet dat ze een bezoek nodig hebben. Die alleen zijn. We weten dat het niet anders kan. Maar het doet innerlijk zo veel verdriet. Ik voel me zo machteloos. En tegelijk trek ik me terug om te zorgen dat we niet ziek worden. Heer gij weet wie ik ben. Maar ik ben zoekend.

Anke schreef op 23 februari 2021 om 08:27

Goede morgen
Het licht is opgegaan en schijnt over ons
Vandaag raakten de woorden dankbaar en vruchtbaar mij. Gedachten erbij zijn wil ik mij openstellen om gesnoeid te worden zodat er meer vrucht komt. Ik wil Hem volgen ook vandaag. Het beeld van Jesaja bracht me bij Jezus asn het kruis; het bloed sijpelt naar de aarde als hij sterft om ons Leven te geven
Nieuw leven
Elke dag is nieuw
Prijs God en jullie een fijne dag

R.Maes schreef op 23 februari 2021 om 08:14

Vandaag kunnen we het Onze Vader centraal stellen . Het mooiste gebed dat Jezus ons gaf. Ik ga er vandaag extra aandacht aan geven .

Anita schreef op 23 februari 2021 om 07:29

Ik ben de aarde dat doordrenk wordt met De Woorden …, wat ik begrijp is in mij doordrenk. .
Het vertrouwen en trouw zijn in mijn geloof bid ik voor tot groei.

Therese Maria Chin schreef op 23 februari 2021 om 02:34

Ik keek met verlangen uit naar de 40 dagen retraite. En voel me uitverkoren weer deel te nemen. Het Woord raakt mij diep.Het Woord is voor mij ook Jezus in de woestijn. De retraite heeft mij aangezet om elke dag 40 Onze Vaders te bidden en in de woestijn te vertoeven naast Hem, de Anima Christi en Eer aan de Vader. Zijn Aangezicht te Aanschouwen. Gods Zegen voor de samenstellers.