Gastenboek

Anite schreef op 26 februari 2021 om 05:21

Ga eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen.
Een levenslange gevecht in mijn hart en ziel.
Goedkeuren wat niet goed is wil ik liever niet.
Blijven omgaan met de dader wil ik liever niet.
Vergeven en loslaten maar alert blijven is dat voldoende? Alert betekent ook niet nog een keer de kans geven het niet goede herhalen bij mij door een dader. Kan ik dan wel een offer brengen aan de Heer?

An schreef op 25 februari 2021 om 22:26

“de grootste contemplatieven staat wagenwijd open voor de wereld; zij kunnen het aan dat de wereld op hen afkomt zonder van hun stuk gebracht te worden. Zó openstaan voor de wereld en er toch niet aan ten onder gaan, chapeau. Zij staan midden in de wereld, al zijn ze niet van de wereld (vgl. Joh 15:19” hoe vanuit humbleness?

Linda schreef op 25 februari 2021 om 22:11

Mieke ik bid voor je dat de operatie goed gaat.
Heer strek uw helende hand over haar.
U kent haar doen en laten.
Wees met haar. Help haar Vader

Linda schreef op 25 februari 2021 om 22:07

ik bid voor je Riet.

Linda schreef op 25 februari 2021 om 22:03

Vandaag vroeg ik God iets waarmee ik al maanden geconfronteerd wordt.
Iets dat steeds weer gebeurt en ik weet niet hoe er mee om te gaan. Maar het gaf me een hoop stress.
Ik wilde God er niet mee lastig vallen.
Maar vandaag sprak ik er met God over en ik kreeg gelijk een antwoord die ik niet had verwacht..
Maar ik voelde me wel gelijk beter.
Ik pastte het al toe vandaag en ben vrij van stress.
Dank u lieve God en Vader. Ik loof en prijs u.
We mogen met alles bij u aankloppen.

Godelieve schreef op 25 februari 2021 om 21:54

Met wie lig ik overhoop, nog maar net of al lang? Die vraag raakt me. Ik kijk naar de mensen van mijn gemeenschap, van mijn familie, nu levend of reeds overleden. Oppervlakkig gezien is er geen conflict, maar in de diepte van mijn hart weet ik dat ik nog te veel gefocust ben op het negatieve in sommigen. Wat is het moeilijk om van harte te vergeven! God, ontferm u over mij. Leg uw barmhartigheid in mijn hart. Uit mezelf kan ik dat niet. Amen.

Dirk schreef op 25 februari 2021 om 20:54

In de ” Stilte ” hoort men beter en méér… De woestijn dienen we daartoe niet in te gaan. ” Luisteren ” volstaat. De proloog van St. Benedictus vat aan met het woord : ” Luister,… “

Dirk schreef op 25 februari 2021 om 20:44

God heeft de gevende handen en de wandelende voeten doch bovenal de empathie van ‘ mensen ‘ nodig om zich hierlangs te Openbaren : ” Hier en Nu ” Bedankt dan ook lieve Zielezuske want jij wil die handen, voeten en empathie steeds weer opnieuw aan mij schenken : Pax et Bonum x + x

Hans schreef op 25 februari 2021 om 20:40

Voor het Aangezicht zie je zuiver
waarmee je niet zuiver voor het Aangezicht kan staan.

Karen schreef op 25 februari 2021 om 20:15

Louter het essentiële ontvangen en niet wie of wat blijkbaar niet past op je weg is een gewijd geschenk waarvan de mens vaak nadien pas – soms na een uur, soms aan het sterfbed – de waarde leert kennen. De zielen gewogen, de afgoden geplaatst.

Wilma schreef op 25 februari 2021 om 20:09

Vandaag mocht ik een mooi inzicht ontvangen doordat een ander, mijn predikant, mij de juiste vragen wist te stellen. Het houdt mij nog aandachtig bezig.

Olivia schreef op 25 februari 2021 om 19:57

God, ontferm u over mij in uw barmhartigheid. Schep in mij een zuiver hart, wat ik offer is mijn boetvaardigheid.
U wil ik prijzen, Heer, met heel mijn hart, omdat Gij naar mijn bidden hebt geluisterd. Dank U Heer.

luís Weel schreef op 25 februari 2021 om 19:32

Een heerlijke tekst “Vraag en je zult verkrijgen….” En toch: in mijn kinderlijk geloof, hoe vaak heb ik dingen gevraagd en kwam er nooit een antwoord?… Om gefrustreerd van te worden totdat ik me aangesproken voelde worden door het boek van Miskotte – Het zwijgen van God. Hij laat me maar doormodderen en vaak zijn er meer vraagtekens dan antwoorden, zelfs tot een punt dat ik het hele geloof in de ene God in drie personen over boord wilde gooien, omdat mijn persoon, gevangene van het eigen “Ik” geen uitweg meer zag in mijn levensproject. Toen drong het tot me door dat Gods zwijgen spreken is van een werkelijkheid die van mijn “Ik” een instrument wil maken tot heling van anderen. Overigens moet ik eerlijk bekennen dat ik toch telkens weer in de gevangenis van het eigen ik teruggedrongen word. Duister en licht wisselen elkaar af.

Jolande schreef op 25 februari 2021 om 18:58

Matteus 7: 12. Toevallig is dit mijn levensmotto ! “ alles dat gij wilt dat de mensen voor u doen, doe dat ook voor hen “
En dat probeer ik zo veel mogelijk te doen .

Hendrik G schreef op 25 februari 2021 om 18:47

Ik merk dat als bidden een oefening is in loslaten de motivatie daartoe essentieel is. Wat maakt het zo moeilijk om mijzelf geheel af te geven? Ik val altijd terug in mijn ik. Zo sterk dat die ik is: als een zwart gat in het universum waaruit niks lijkt te kunnen ontsnappen. Wie deelt die ervaring?

Wouter schreef op 25 februari 2021 om 18:31

Het goed maken kan in de bijbel zijn waarde vinden. In de ogen van God kan goed zowel gewoon als perfect betekenen. Wie kan ons helpen om verzoening te bewerken?

cathy schreef op 25 februari 2021 om 17:09

ik wil u danken voor deze retraite, en ja ik bid al jaren en toch is mij en ons gezin iets verschrikkelijk overkomen. Ik dacht niet dat ons zo iets kon overkomen.
Toch ben ik blijven bidden, en heb de liefde van God ervaren.
Ik vraag dat Jezus in mij zou mogen leven en regeren, dat Hij mij leert lief hebben en beminnen zoals Hij mij bemint, en dat ik in het vat van Zijn Barmhartigheid mag putten.

Maria schreef op 25 februari 2021 om 16:55

“ Wees aandachtig voor wat je ontvangt, misschien is het niet wat je had “ dit citaat spreekt mij aan, laat het op mij inwerken

Iet schreef op 25 februari 2021 om 15:38

in stilte het liefdevolle ervaren en de woestijn gaat bloeien.
het geaccepteerd worden zoals je bent en is er liefdevolle aandacht om het negatieve roer om te gooien . dankbaar sta er steeds meer voor open en deel dit met dierbaren om me heen

Hans schreef op 25 februari 2021 om 15:16

‘Zoek eerst het Koninkrijk’, zegt Jezus (Mat. 6,33),
oftewel: ‘Vraag om ‘Uw Rijk kome’ (Mat. 6,10).
Wat is waar ik ben ‘de wending ten goede’ (Rom. 8,28),
werd telkens mijn gebedsvraag, wat is mijn inbreng daartoe?
Om die te zoeken, om die te doen kloppen.

Mia Scholte schreef op 25 februari 2021 om 13:47

Riet, ik wil met meevoelen wat er vanmorgen gezegd is door de rechter. Zijn ( je zoon) leven in Gods handen leggen, dat is wat je kunt doen en bidden dat je zoon zich hierin kan voegen. Heel veel sterkte voor jou en je zoon, ik bid voor jullie.

Wees aandachtig voor wat je ontvangt.!!

AgnesErk schreef op 25 februari 2021 om 13:07

Op welke deuren zou ik willen aankloppen ?(gebedsuggestie). Op de deur van mijn oudste zoon. Onze tegenstellingen over covid mogen toch niet tot deze verwijdering leiden. Je beantwoord mij al vele maanden niet meer. Het schokt mij, ik ben kwaad, verdrietig en zelfs angstig.
Welk hemels woord maakt mij vruchtbaar ?
Jezus, ik loop je achterna in het zand, in de verre tijd. Sorry, ik dring je privacy binnen, je zoekt de eenzaamheid..ik draai mij om en sta alleen aan de rand. Ik voel liefde en eerbied voor U Jezus. Eerbied voor uw weg.
Dat leidt mij naar mijn zoon, zijn weg is niet de mijne, ik bots op mijn trots en mijn vasthoudendheid. Ik wil zijn liefde behouden. Hem vrijwillig en in liefde, laten gaan is moeilijk. Mijn hart omkeren, niet mijn wil maar de zijne. Bijna ommogelijk.
Heer, sluit hem in Jouw armen aub. de mijne zijn te kort. Amen.

Jenny schreef op 25 februari 2021 om 12:23

Ask to see His face, He will show himself to you
Seek His heart and He will find yours
Knock an He will open up His heart toward you

He is all yours, just believe

John schreef op 25 februari 2021 om 11:54

Heer, ik ben zo verheugd met de Zachtheid en de eindeloze Liefde, die van Uw Gezicht afstralen.
Van harte focus ik mij op U én op Uw Wonderen, zoals mij zo prachtig en intens bijstaan en van mij houden.
Ik kan alleen zó al dagen voort. Ik leef van dag tot dag, van moment naar moment. Naar Uw Glorie. Amen!

Martine schreef op 25 februari 2021 om 11:33

“Bidden is stil worden en aandachtig zijn voor wat er gebeurt, vooral diep in mij: hoe de dingen in mijn diepste weerklank vinden. Bidden is luisteren naar die goddelijke muziek in mijn binnenste.” Ben ik dan toch soms goed bezig?

Gerda schreef op 25 februari 2021 om 11:27

Wanneer hield u op met vragen? Ik hield op met vragen toen duidelijk was dat ik nooit moeder zou worden. Anderen bleven voor mij vragen om een wonder van God. Dat vond ik schokkend, omdat het overduidelijk was dat het nooit zou gebeuren. God, nu mijn zussen oma zijn geworden, helpt u me om hiermee om te gaan. Amen.

Machteld schreef op 25 februari 2021 om 11:02

Ik bevind me in de woestijn van corona, met een schaarsheid aan contacten. Toch zorgt God voor mij. Een vriendin die blijft bellen en, zoals ze gisteren vertelde, van plan was om een andere vriendin van me op te bellen om te vragen hoe het met me was. De vasthoudendheid van de liefde. Samen wandelen met een andere vriendin en de gezelligheid achteraf. Dank u voor de contacten die er zijn. Het gedicht van Aleydis Dierick was opnieuw een geschenk van God, zo mooi verwoord. Ik voeg het bij mijn map van “Momenten van licht”.

Annie Wijnant schreef op 25 februari 2021 om 10:37

God toelaten in ons leven is God Laten doen
Als we aan een deur klopt wordt het geopend vertrouwen

Anna-Marie schreef op 25 februari 2021 om 10:19

Als ik deze berichten lees, ben ik heel blij dat er zoveel mensen zijn met een gelukservaring.
Gelukkig dat de Heer zich bedient van deze retraite en alle medewerkers om zich hier voor in te zetten.
Reeds voor de retraite begon, verlangde ik naar een dieper en echt ervaren van God als Vader, Zoon en Heilige Geest.
Ik verlang er zo naar dat God zich dieper mag verenigen met mij en dat het gebed van Hem uitgaat.
Haast elke dag mag ik impulsen vinden om hierin te groeien en dat maakt me heel gelukkig. Dank u Heer, voor alles.

Wilma schreef op 25 februari 2021 om 10:18

Stine, dank je wel voor je mooie interpretatie, het zal zich wel verder openbaren!

R. Maes schreef op 25 februari 2021 om 10:03

” vraag en je zult verkrijgen, klopt……”
Mooi citaat van Aleidis Dieriick.

Sylvia schreef op 25 februari 2021 om 09:51

Ik bewoon de stilte met mijn vragen en probeer te luisteren naar zijn stem. Ik kom er langzamerhand achter dat wat ik vraag, niet zo van belang is, misschien zelfs ego gericht. Voor wie zou ik bang zijn? De ervaring leert dat God mij door het leven loodst. Dank U voor Uw genade. Amen.

irène schreef op 25 februari 2021 om 09:29

Het evangelie van vandaag zegt ons vraag en ge zult krijgen, zoek en ge zult vinden, klop en er zal opengedaan worden. Men roept ons op om open te staan voor je mede mens je buur je man je vrouw, je kind. Maar vele buren kennen elkaar niet meer deuren blijven dikwijls gesloten. Maar in een dorp zoals hier is dat wel anders. Hier kent iedereen iedereen. en dat is het mooie aan een dorp. Als je buiten komt is er altijd wel iemand die een praatje wil slaan. Neem ook dan de tijd om te luisteren. dat is wat ons vandaag wordt gevraagd. Neem de tijd en luister…

Nellie schreef op 25 februari 2021 om 09:22

Vader! Laat mij U zoeken en Jezus vinden in deze woestijn van het leven.Heb alles U al verteld vanmorgrn wat mijn hart zwaar maakt:open mijn hart zodat ik Uw liefde kan ontvangen en laat het genoeg zijn voor vandaag om opgewekt te kunnen leven..wanneer wordt vragen zeuren aan God?Maak dat Uw genade mij genoeg is.laat me dan ook de dingen doen die U wilt dat ik doe….amen: shalom !

Hilda schreef op 25 februari 2021 om 08:35

Vandaag al vroeg gebeden in alle rust dat is de beste start van de dag. Jezus in de woestijn gevonden maar verlost van alle kwaad en al in de woestijn een hemelse verlossing. Dat geeft mij kracht en ik zal hem altijd roepen en zeker als ik mij in donkere tijden begeef en begaf waarin ik het benul niet had Jezus om hulp te vragen. Achteraf een gemiste kans maar het is goed gekomen.
Ik heb Jezus leren kennen en wandel in zijn licht en lijdt in zijn droefheid.

Riet schreef op 25 februari 2021 om 08:33

Vandaag in de woestijn……
Over en uur een uitspraak van de rechter over een uithuisplaatsing van onze kleinzoon (13 jaar).
Ik weet niet wat goed is en wat ik moet bidden.
Ik vertrouw op Zijn wijsheid en Zijn plan in deze uitspraak…….

Ik vraag om wijsheid, ik klop op de deur…..
Willen veel mensen meebidden om wijsheid voor de rechter…..
Dus….loslaten…..de teugels uit handen geven…..

Tineke schreef op 25 februari 2021 om 07:52

Mieke, heel veel sterkte gewenst. Moge de vrede die alle verstand te boven gaat jou omringen de komende tijd.

Anita schreef op 25 februari 2021 om 07:37

Vragen, zoeken, kloppen…., wachten, geduld en trouw in geloof op HEM brengt hoop.
Hoop is adem van mijn leven.

Trees schreef op 25 februari 2021 om 07:06

Goede God .Deze morgen klop ik bij U aan .wetende U bent bij mij in deze woestijn , Jezus wees bij hen die ziek zijn speciaal mijn broer die niet slaapt angstig is en voor een grote operatie staat Ik vertrouw hem aan u toe .ook alle mensen die ziek zijn .Maar Jezus help ook mij overdag meer met u verenigd te zijn en kleine offertjes te brengen voor U die zo veel geleden heeft U die ons zo lief heeft dank U Heer Trees

Maria 2 schreef op 24 februari 2021 om 23:46

Hoe moeilijk is het voor ons westerse mensen om te spreken vanuit onze persoonlijke relatie met God en niet te gaan prediken.

Nellie schreef op 24 februari 2021 om 23:40

Die Mensenzoon is mijn grote voorbeeld hoe te leven.En tevens is Hij God
Wilt U de Heer van mijn leven zijn? En Mieke en mijn zus bijstaan? Als de arts een zorginstelling zoekt en de hand van Miekes chirurg sturen? En ons allen shalom! Geven?

Lieve schreef op 24 februari 2021 om 23:05

Beste Mieke
Ik steek een noveenkaars aan, voor jou en voor zoveel andere mensen die om een gebedje of steun vragen. Ik wens je alvast een geslaagde operatie, niet te veel pijn, een hoopvolle toekomst tegemoet.
Hartverwarmende groetjes, Lieve.

Godelieve schreef op 24 februari 2021 om 21:18

Deze avond kan ik niet lang blijven stilstaan bij de evangelietekst, ik ben moe na een dag van veel werk. Ik vraag aan de Heer: hoe lang kan ik dit ritme nog volhouden? Heer, laat mij U blijven volgen, van U uit dienstbaar zijn. Doe verder met mij wat U goedvindt. Amen.

Stine schreef op 24 februari 2021 om 21:00

Ik las het bijzondere bericht van Wilma waarin ze vertelt over de droom van haar nichtje.
In die droom is zij samen met jou ‘schoenen aan het winkelen’.
SAMEN, ze deelt deze droom met jou. Schoenen draag je om op weg te gaan.
Ik zie dit als een uitnodiging om in het leven weer verder te lopen, niet meer op blote voeten door de woestijn van onbegrip.
Dromen zijn in mijn ervaring tekenen vanuit een diepe goddelijke bron.

Bart schreef op 24 februari 2021 om 20:44

Onthechting is een belangrijk deel van mijn leven, waarin ik dieper ben op ingegaan. Ik ben n.l.. gehecht aan bepaalde situaties in mijn leven, die mij niet gelukkig maken en me doet afdwalen van het echte leven in mij en in God. Ik ‘lijd’ er soms onder en ik zie er dan ook van af. Ik zoek het wel op, maar het maakt me niet sterker en de gehechtheid eraan doet dan ook geen deugd. Maar ik ben de zoekende in de woestijn van het leven en ik zal proberen het ware leven te vinden en te behouden en de niet noodzakelijke gehechtheid ye ‘overwinnen’.

Gerda schreef op 24 februari 2021 om 20:37

Een zwak schijnsel van een lamp. Iemand die een boomstronk met zich mee zeult. Handen in het zand. Scheurlijnen van as. Donkere sombere kleuren. Licht valt op de struikelende mens. Een hand zoekt houvast op de aarde. God, de woestijn is dichtbij.

Karen schreef op 24 februari 2021 om 20:27

Nog meer dan anders is in tijden van ontbering – mens ver weg van mens – de innige omhelzing van Yeshua teken van Mensenzoon ín mens. 

Riemke schreef op 24 februari 2021 om 19:53

Het teken van de Mensenzoon wat is dat voor mij? Ik denk dat God ons mensen op ons pad brengt die je moed geven of waar je je verhaal aan kwijt kunt. Andersom kunnen wij zelf ook die lichtstraal van God zijn voor andere mensen.
Je moet het alleen willen zien. Afgelopen week trof ik tijdens een wandeling verschillende mensen waar ik een praatje mee maakte. Je kunt op zo’n eenvoudige wijze een lichtstraal zijn op hun pad.

Annie Wijnant schreef op 24 februari 2021 om 19:40

Inderdaad in goede en slechte dagen
Zon en regen Hij is bij ons
En helpt ons op weg
Hebben we vertrouwen

Hanne schreef op 24 februari 2021 om 19:38

als een vriend tot een vriend dan zijn we gelijkwaardig.
ik ben niet waardig dat gij komt onder mijn dak, maar spreek slechts een woord en ik zal gezond zijn
daar is geloof bij nodig, net zo goed als geloven dat de Geest in ons spreekt. ik vraag om dieper geloof