Gastenboek

Pc-dokter schreef op 1 december 2014 om 10:25

Dit is een testbericht

lieve schreef op 1 december 2014 om 10:15

Heer, ik mag me baden in Uw liefde, maar vaak slorpt de spons van mijn hart Uw liefde tekenen niet op, gaat mijn aandacht uit naar mezelf, naar die dingen die me niet écht vervullen met Uw leven. Richt mijn aandacht onverdeeld op dit éne : ontzag voor Uw Naam ! Dan pas kan mijn hart als een wentelteefje zich om en om draaien in Uw levenwekkend Woord, in Uw tekenen ten leven van elke dag !
Heer, ik ben op weg in deze advent, samen met vele anderen ! Dank daarvoor !
Neem ieder van ons bij de hand, bij het hart, en maak ons open opdat wij Uw tekenen van liefde mogen “zien”, horen, en ernaar handelen !
Heer, dank om uw goedheid !

Frans schreef op 1 december 2014 om 10:02

Ik heb die echte liefde van de Heer minstens al drie keer ervaren (voor zover ik mij op dit ogenblik herrinner). Via mijn oudere broer, via een priester, via Jezus Dat was onuitsprekelijk zalig. Maar … ik herrinner mij niet dat ik op mijn beurt al medemensen zo onvoorwaardelijk heb liefgehad. Ik hoop via deze retraite de genade te ontvangen om ook op mijn beurt een stukje van de liefde van mijn Heer te laten doorschemeren naar mijn naasten.

tony hutsebaut schreef op 1 december 2014 om 09:19

De mooie en rijke gedachten welke hier ontwikkeld worden, helpen mij op de soms moeilijke weg naar die onzichtbare maar wel voelbare God. Inderdaad, ‘ GOD IS LIEFDE ‘ en als échte gelovigen kunnen we niet anders dan te trachten liefdevol en betrokken door het leven te gaan. Want zonder liefde is ons geloof een dode letter.
Laat ons geloven met hart en ziel !

Ageeth schreef op 1 december 2014 om 09:17

Ik ben een mensje, gemaakt van stof, van aarde, maar door Gods levensadem mag ik leven in Zijn liefde.

Joeri schreef op 1 december 2014 om 09:02

God is liefde. Dat heb ik zelf in mijn leven mogen ervaren. De onvoorwaardelijke liefde van God is zo groot.
Moge vele mensen dat ervaren maar vooral zelf uitdelen aan elkaar.

Wietske schreef op 1 december 2014 om 08:53

God heeft mij eerst liefgehad. Dus kan ik ook mezelf gaan liefhebben. Want God heeft eerst naar mij gekeken met liefde zelfs voordat ik geboren was. Ik hou van God, gewoon omdat ik niet anders kan. In het gebed elkaar vinden en dan elkaar omhelzen, wat een genade!

Geert De Bolle schreef op 1 december 2014 om 08:48

Verblijf in Zijn liefde en Hij zal in jou verblijven…
Moest er daarnet aan denken als ik door de stakerposten naar het werk ging. Al het lawaai, de woede, het geroep,…
Verblijf in Zijn liefde. Niet als een veilig, warm en knus nestje tegen de boze buitenwereld, maar als een geijkt instrument in de wereld die op koers blijft in de deining van elke dag. Wees waakzaam.

Dank voor de uitnodiging om deze advent bewuster te beleven. Laat de Heer maar komen, we zijn er klaar voor.

Lea schreef op 1 december 2014 om 08:29

Bidden doe je niet alleen, maar samen met de Heer. Ook met velen die deze adventsretraite volgen en zo gemeenschap vormen. Ik ben er dankbaar voor.

Ellen schreef op 1 december 2014 om 08:26

Dank voor deze voor mij nieuwe vorm van retraite en aandacht voor de adventstijd!
Vanochtend opende ik me voor de liefde van God. En ik voelde hoe niet liefdevol (kritisch) ik vaak naar mezelf kijk. En hoe God en Maria me uitnodigen om liefdevol naar mezelf en anderen te kijken.
Vandaag ga ik weer vaak zingen:
Oh, what a beautiful morning
oh what a beautiful day
oh what a beautiful feeling
that God loves us all anyway

Denise De Mol schreef op 1 december 2014 om 06:52

Het is zo mooi te weten dat God ons zo heeft liefgehad dat hij zijn enige zoon Jezus ,naar de wereld heeft gezonden
om ons te redden. Bedankt voor de mooie gebeden ,het doet een mens goed ,om zo zijn dag te kunnen beginnen.
Ik wens aan allen een fijne advent toe. En mooie kerstdagen gewenst.

Hilde schreef op 1 december 2014 om 06:50

Voel me intens dankbaar om de hulp die ik ontvang om weer meer in diepe verbondenheid met de Heer te leven. Wat een ongelooflijk geschenk is Zijn liefde en hoe gemakkelijk leef ik daaraan voorbij… Heer, trek mij tot U… Kom Heer en maak mij ontvankelijk voor Uw komen! Schenk Uw genade aan allen die deelnemen aan deze adventsretraite…

Edwin schreef op 1 december 2014 om 06:47

Ochtend……de laptop op schoot, het licht van het scherm gedimd, geluiden zijn er nog niet want het gezin is nog in diepe slaap. En dan via deze adventsretraite weer de genade voelen tot onze Heer te mogen komen vanuit heel mijn hart met alles dat ik gelukkig al wel, of helaas nog niet, in me heb. Dank voor deze mooie vorm als aanvulling op de mooie ‘gewijderuimte.org’ die de Jezuïeten dagelijks al schenken aan ons. Op naar een mooie dag waarvoor nu het fundament weer stevig is gelegd!

lida schreef op 1 december 2014 om 03:47

Wat me diep raakte: ik wordt me bewust van God die liefdevol op mij neer ziet.
Ik had troost nodig en ging bij de Heer zitten en had een gevoel van dat de Heer ver weg was. En dacht ik ga nu de advents retraite doen. En door deze tekst ging ik open en ervoer Gods nabijheid weer en kwam er weer rust en vrede. En zo had ik samen met de Heer en gezegende gebeds tijd.

marjan schreef op 1 december 2014 om 00:25

Wat blijft het me ontroeren dat Hij er eerst was. In het verlangen om te bidden. Mij aan te sporen om me hiervoor in te schrijven. Dit te delen met mede reizigers. Hij was er eerst. Dit voelde ik ook weer in mn gebed.
Voor iedereen dan ook deze bemoediging; Weet dat je geliefd bent. Deze woorden zijn voor jou. Hij heeft je voor deze Liefde bedoeld.

M schreef op 30 november 2014 om 23:33

Als je geloofstips leest en terug wil, kom je in ‘ loop ‘ terecht.
M.

Mariette schreef op 30 november 2014 om 23:12

Met de liefde die mijn leven draagt en richting geeft naar anderen toegaan. Dat is de opdracht die mij is gegeven. Een liefde waar ik zelf geen eigenaar van ben, die mij gegeven is, daar moeten ik zorg voor dragen en die liefde laten vermenigvuldigen door ze te delen met anderen.

Wim schreef op 30 november 2014 om 23:11

Advent. Verwachting. Vertrouwen. Omdat Gods ‘JA’ het fundament is onder ons leven.

Lieve schreef op 30 november 2014 om 23:10

Na mijn eerste gebed met ‘kostbaar in mijn ogen’ overvalt me vooral een grote dankbaarheid jegens God die Liefde is, en besef ik dat die dankbaarheid me tegelijk een blij en voldaan gevoel schenkt, een diepe tevredenheid. Dankbaarheid en tevredenheid, toevallig (of niet zo toevallig) twee heerlijkheden die snel sneuvelen in de dagelijkse mallemolen. Dit wordt een heerlijke advent. Dank, ook voor de gekke verbondenheid hier.

Rita schreef op 30 november 2014 om 23:01

Bedankt voor deze adventsretraite. Tijd nemen om te bidden is niet gemakkelijk. Toch mag ik een zeker verlangen ervaren om aan deze retraite mee te doen. Ik dank de Heer voor zijn oproep. Tijd maken om te bidden, het lukt wel. Dank u wel.

Luc schreef op 30 november 2014 om 22:37

Dank,’Ignatius, voor je inspiratie, dank jezuïeten voor jullie initiatief, dank lieve internauten voor de gemeenschap die we samen vormen in deze advent.

Wilma schreef op 30 november 2014 om 22:13

Een mooi gebed/bemoedigend lied.

http://www.youtube.com/watch?v=7miq1qPOh68&sns=em

Een goede adventstijd!

Emmy Bouwman schreef op 30 november 2014 om 22:11

Liefdevolle waakzaamheid spreekt mij zeer aan. Hiervoor is vertrouwen nodig en geloven is vertrouwen.
Ik weet dat ik op die weg ben en door de jaren heen merk ik dat ik steeds meer en meer (vooral door ervaring)
steeds verder kom op dit pad. Moeder Maria neemt U mij bij de hand en leidt mij op deze weg Amen.

kees smit schreef op 30 november 2014 om 21:37

De Adventskaars( abdij Egmond) brandt helder. Ik bid dat de komende tijd het licht bij ons mag binnendringen,
en wanneer Jezus aanklopt wij opendoen en Hem niet alleen in de gang laten staan, maar juist in de woonkamer van ons hart toelaten. Hij is immers onze vriend, een vriend laat je binnen, niet alleen vanavond ook morgen vroeg. Niet alleen in de Adventstijd, maar door het ganse jaar.

Ria schreef op 30 november 2014 om 21:33

Begin jaren ’80 maakte ik voor het eerst een adventsweekend mee van Pater Loed Loosen s. J.
Twee uitspraken van hem herinner ik mij ieder jaar opnieuw weer en ik heb ze al met heel veel mensen gedeeld, n.l.:
“Kerstmis wordt het sowieso, ieder jaar opnieuw weer, maar voor advent moet je kiezen.”
En de tweede: “Het is nu weer advent, een klein expliciet stukje van die grote advent, dat ons leven is.”
Mooi hè!

Ceciel schreef op 30 november 2014 om 21:22

Dank aan de Jezuïten voor deze retraite. Ook voor de Gewijde Ruimte. Het helpt me met bidden, over mijn angst heen te stappen, naar binnen te kijken. Vanmorgen tijdens het Credo sprak de pastoor: ik vertrouw op een God, ipv ik geloof in een God. Ik was er stil van. Vertrouwen, in liefdevolle waakzaamheid afwachten, op Jezus, die geen stal schuwt.

Zuster Josée Schoofs schreef op 30 november 2014 om 21:03

Ik ben zo blij met deze adventsretraite!
Het helpt mij om inniger relatie met God op te bouwen.

roos schreef op 30 november 2014 om 21:03

Ben de Heer dankbaar om de adventstijd op deze manier te mogen beleven, samen met zoveel anderen, en toch verbonden met dezelfde tekst, dezelfde Heer! HIJ is KOSTBAAR in mijn ogen! Dit wil ik verder laten groeien.
en mijn relatie met de Heer dieper laten groeien.

Pouwel schreef op 30 november 2014 om 20:59

Vanochtend het eerste stille moment op het pad om te ervaren, dat ik kostbaar ben in Zijn ogen. Ik ben u dankbaar voor dit prachtige initiatief en voor de overwegingen en vragen bij de bijbeltekst van de dag. De zin: liefde maakt waakzaam, raakte mij. Hier is sprake van aandacht vanuit liefde, hoop, zorgzaamheid en verwachting. Hier is sprake van betrokkenheid en uitreiken naar elkaar en niet van angst en terugtrekken in jezelf en je eigen wereld. En dat gaf mij de kalmte en het vertrouwen die ik voor dit gebedsmoment verlangd had. Dank.

Clessens Paul schreef op 30 november 2014 om 20:46

De Meester is weg. Hij heeft ons verlaten en ons een taak toevertrouwd. Waarom is Hij weg? Waarom heeft Hij ons verlaten zonder uitleg te geven? Misschien had ik het dan geweten waarom ik waakzaam dien te zijn? Ik wil wel waken doch ik ben dikwijls ook moede. Of is het moedeloosheid van niet_weten? Van weten dat ook zovele anderen die ik lief heb niet_weten. Is het misschien omdat wij het ganse plaatje niet zien kunnen?. Hij zou ons zoeken maar ik lees dat Hij weg is gegaan….
Rorate caeli desuper, et nubes pluant iustum?

Zuster Michaël schreef op 30 november 2014 om 20:37

Dank aan de Jezuïeten voor dit initiatief: een Adventsretraite. Dankbaar ook omdat onze gemeenschap op dit initiatief ingaat: elke dag bidden met de bijbeltekst van de dag en wekelijks onze ervarigen delen met elkaar, heel verrijkend! Wij voelen ons ook verbonden met allen die aan deze adventsretraite mee doen. Laat ons elkaar dragen in ons gebed en bewuster gaan leven, waakzaam zijn voor de Heer die komt.

hanneke schreef op 30 november 2014 om 20:16

Dankjewel Goedele (18:49). Ik moest van jou reactie zo diep huilen dat ik nu een opluchting ervaar. Ik heb me voorgenomen om vanaf morgen symbolisch een kaars aan te steken als gebed voor een ieder die meedoet aan deze retraite zodat ik in gebed de rust voor mezelf probeer te vinden. Anders ben ik teveel met mijn gedachten bij het voorbede doen voor anderen zoals ik altijd doe in mijn gebeden. Wil nu echt eens in de rust komen. Dat jij vraagt of hij in meer harten ontvangen mag worden doet mij zeer goed. Zoveel dierbaren om me heen vooral op leeftijd die Hem nog niet kennen als verlosser. Dank daarvoor.

Pluis v.d.Ven schreef op 30 november 2014 om 20:12

Prachtige tekst ” kostbaar in Mijn ogen””, het kostbare leven wordt gezien,mens en natuur……..ziels betrokkenheid.
Deze tekst trok me direct naar de kern van mijn leven.Daarbij bracht de meditatie me terug naar het begin van Advent. Tijd voor bezinning en inkeer. Heel fijn.

Casparina schreef op 30 november 2014 om 19:44

Mijn verlangen dat Gods liefde meer en meer woning in mij neemt is gekoppeld aan zijn verlangen om in mij thuis te zijn. En deze liefde tot uitdrukking te brengen. Dat ontving ik in gebed, en nu zeg ik God dank, want ik geloof dat God dit verlangen gaat vervullen in onze harten! Koester je verlangen naar Hem!

Johanna Maria schreef op 30 november 2014 om 19:27

Aandacht…niet uit angst . Je weet maar nooit wanneer hij komt…. Vanmorgen om 7 uur bonsde een verslaafde buurman op m’n raam , waarop ik ieder jaar een Adventstransparant maak ; de spot stond er al op , maar ik schrok me rot ! Wat heerlijk dat je dan terug kunt grijpen op de tekst : Wees waakzaam ! en die jongen even binnen kunt laten. ‘k Verheug me op Johannes morgen !

AnneMarie schreef op 30 november 2014 om 19:21

Liefde handen en voeten geven; soms gaat het vanzelf en soms komt er toch teleurstelling of zelfbelang bij kijken.
Hoop daar in verder te komen door vaker stil te staan bij de liefde die ik zelf dagelijks ontvang.
Ik hoop dat Tony zijn Godservaring gaat herkennen.

bram reinders schreef op 30 november 2014 om 19:21

Ik bid iedereen toe dat ervaren mag worden dat God van je houdt! Hij houdt van ons, zonder voorwaarden. .Ook al is het soms niet geloven, ik probeer het toch.

Anja Brandsma schreef op 30 november 2014 om 19:17

Jezus die bij mensen thuis komt. Jezus die mensen verantwoordelijkheid geeft over Zijn bezit. Jezus die mensen ziet en van ze houdt.
Het ontroert mij.

Goedele schreef op 30 november 2014 om 18:49

Hanneke, ik begrijp je volledig. Ook ik heb al veel van Gods liefde mogen ervaren, maar een rust vinden in mezelf is vaak heel moeilijk. Ik neem jou mee in gebed zodat we samen die rust kunnen vinden. En idem voor Tony.

Goedele schreef op 30 november 2014 om 18:47

Heerlijk om de advent op zo’n begeleide manier te mogen meemaken. God is liefde, ja dat is de kern van ons geloof. Hij wil in onze harten wonen. Laten we vragen dat Hij in meer en meer harten ontvangen mag worden! <3

hanneke schreef op 30 november 2014 om 18:45

Er kwam zoveel in mijn gedachten toen ik stil probeerde te worden. Allereerst gebeden voor Tony (15:36)…….Dat jij iets van God, Jezus of de Heilige Geest mag gaan ervaren. Ik heb veel van God gezien en ervaren maar stil worden kan ik niet. Dat is mijn grootste wens die ik op deze eeste dag met God heb besproken. Dat er een rust over me heen zal komen zodat ik vandaaruit ga handelen in het dagelijkse leven.

Andre schreef op 30 november 2014 om 18:16

Blij om verbonden met velen aan deze adventsretraite te beginnen. Het zal een inspanning vragen. De eenvoud van de gebedsvoorstellen en van de teksten en vragen ligt me wel. Het zal me helpen om verder te gaan.
Wat me vandaag opviel in de evangelietekst: een oproep om ook (of vooral?) in moeilijke perioden waakzaam te blijven, nl als je zelf moe bent: late avond, nacht, ochtendgloren… Kan ik ook of net in het donker of de schemering de Heer herkennen?

Wim schreef op 30 november 2014 om 17:59

Ik werd persoonlijk geraakt door de zin: “Aandacht die niet voortkomt uit angst, maar uit liefde en hoopvolle verwachting”. Ik wil geloof dat die vandaag echt voor mij bedoeld is, en wel omdat ik de diamant aan ’t draaien ben.

God, laat mij hoopvol zijn en niet angstig!

Bernadette schreef op 30 november 2014 om 17:13

Het is fijn en verrijkend om samen met anderen aan deze gebedsretraite deel te nemen. Zo kunnen we ons in deze adventstijd bezinnen en ons voorbereiden op het feest van de geboorte van Christus.

Herman Goudriaan schreef op 30 november 2014 om 16:51

Als eerste wil ik iedereen een gezegende, betekenisvolle en fijne adventstijd wensen. Grote dank aan de Jezuïeten voor dit prachtige initiatief. Deze digitale retraite laat zien dat de Sociëteit van Jezus enerzijds volop met haar tijd meegaat en anderzijds haar dynamische karakter stevig blijft gronden op haar oorspronkelijke fundament, de liefde van Christus en het leven in Zijn voetsporen. Dit was feitelijk mijn eerste retraite en ik vond het een bijzondere ervaring. Ik heb de deur van mijn kantoor gesloten, de geluidsinstallatie van de PC uitgezet, en de telefoon op mute gedrukt. Vervolgens ben ik aan mijn bureau gaan zitten met de retraite email voor mij, in een ontspannen houding met de handen in de schoot en de ogen dicht. Deze gingen alleen af en toe open om de Leidraad en het Bijkomend materiaal te lezen. Al snel kwam er een diepe rust over mij. Wel had ik deze eerste keer moeite om in die rust en in dit innerlijke gebed te concentreren op een specifiek onderwerp voor het persoonlijke gesprek met Hem. Hopelijk dat dit met de tijd beter gaat lukken.

lieve schreef op 30 november 2014 om 16:26

Ben de Heer dankbaar om in deze advent dit aangeboden geschenk te mogen ontvangen.
Het verlangen om mijn relatie met de Heer te laten groeien heeft Hij ook in mijn hart gelegd .

Savine schreef op 30 november 2014 om 16:23

Jouw liefde Heer is voelbaar in de kleine dingen, zonder jou ben ik niets. Heer leer mij beminnen zoals jij.

hilde v schreef op 30 november 2014 om 16:18

Het zou fijn zijn me meer en meer in vertrouwen over te geven aan Christus en Hem te laten werken in mij… Ik wil meer rusten in God … Al val ik nog elke dag…voelen van Zijn genade is een cadeau…Heerlijk af en toe te ervaren dat vechten en wanhopig zoeken niet nodig is…Ik vergeet het alleen zo vaak…dankbaar om deze advent periode… Ik wens ieder een weg naar vrede in zichzelf

Tony schreef op 30 november 2014 om 15:36

Ik heb God nog nooit ervaren. Naar mij luistert hij nooit. Hij heeft nog nooit mijn gebeden verhoort.

Saskia schreef op 30 november 2014 om 15:13

Samen bidden, verbondenheid anno 2014….geweldig!

Laat Hij jullie niet slapend aantreffen…. De hof van olijven: Jezus vraagt zijn leerlingen met hem te waken, maar trof hen slapend aan. Waren ze echt aan het slapen? Want waarom zegt Jezus later: Ze komen mij halen, slaap nu maar verder…. Slapend aantreffen is wellicht meer een gerichtheid, met hun hoofd ergens anders zijn. Weest waakzaam….blijf gericht op wat leven geeft.