Gastenboek

Mia Scholte schreef op 7 maart 2021 om 12:51

wat een zegen deze retraite.
het Gelaat, geen beeld, maar een voelen met mijn hart.
laat mij uw Gelaat zien in alles wat ik doe.

Hendrikje schreef op 7 maart 2021 om 12:28

Gisteren werd ik getroost, zoals alleen Jezus dat kan ,omdat de woorden zo diep binnen kwamen,’ God laat niet varen
het werk van zijn handen’. Woorden die niet eerder mij zo konden ontroeren en bewegen , door hun kracht en zachtheid en overtuiging.

Dank dank U wel.

Alexander schreef op 7 maart 2021 om 12:22

Afbeelding van Jezus gelaat kunnen we zien in de lijkwade van Turijn en in het beeld dat we via Zuster Faustina gekregen hebben. Die beelden draag ik bij mij en kijk ernaar las ik bid.

mabo schreef op 7 maart 2021 om 10:16

ik voel me zo klein en zeker naast alles wat precies zo duidelijk is voor sommigen .. toch blijf ik volharden en dagelijks de teksten lezen en de commentaren volgen .. misschien klaart het ooit eens op binnen in mij .. de meditaties vind ik ook zeer doordringend maar verder gaan ze nog niet in mij .. toch dank voor alles en zoals de zon buiten heerlijk schijnt hoop ik ook die zon in mijn innerlijke te ontmoeten .. dank voor alles ..

Iet schreef op 7 maart 2021 om 09:39

Zo had ik het nog nooit bekeken!” Zoals je telkens opnieuw kunt luisteren
dat sprak mij aan en ga meer en meer moeite doen dit in praktijk te brengen.
het lukt nog niet maar het Licht zal mij bijstaan

Tineke schreef op 7 maart 2021 om 09:37

Ontroerend zoals dit is opgebouwd, steeds intenser, steeds indringender. Lieve Heer Jezus, maak mij vol van Uw liefde!

John schreef op 7 maart 2021 om 08:58

Jezus kijkt mij heeeeel liefdevol aan, straalt en heeft een Schitterende twinkeling in Zijn ogen. Hemels.
Dank U Heer voor dit enorme Geschenk! Wauw!!!! Amen

Hilda schreef op 7 maart 2021 om 08:32

Liefdevol en zacht is Uw gelaat, smartelijk lijdt ik om U mij Heer Jezus Christus die geleden heeft. Ik loop met U mee en kijk op naar U. U die Uw lichaam gegeven heeft dat is iets waar ik dankbaar voor ben maar tegelijkertijd huil ik dat ik U liever op aarde terug zie keren.
Onder het kruis draag ik Uw last omdat ik Uw pijn wil verlichten Heer. Amen

Wilma schreef op 7 maart 2021 om 07:53

Echte nederigheid is niet minder gaan denken over jezelf, maar wat minder denken aan jezelf C.S. Lewis. Het Paasmysterie Leeft ook in mij. Het zet mij in de ruimte. Nu vraagt Hij volharding van mij, we laten elkaar niet los. Ik koester mij in Zijn warme blik en ga met Hem mee op weg. Hij is de weg!

Trees schreef op 7 maart 2021 om 07:18

Goede Jezus. Ik probeer onder Uw kruis te staan en u U te aanschouwen U in de ogen kijken Mijn God U die niets dan goed gedaan heeft . Voor ons bent u mens geworden en wilde U dit lijden om ons te tonen hoe lief U ons heeft .Dank U mijn Jezus voor dat smartelijk lijden .wat doe ik voor U? soms lukt het me de ander te verdragen maar soms wil ik gelijk hebben in plaats de ander oprecht lief te hebben en te vergeten wat er gezegd is Vandaag wil ik op nieuw U alle eer geven Jezus want alles is van u ontvangen mogen velen mensen op zien naar Uw liefde Trees

Anita schreef op 7 maart 2021 om 05:57

Alle gevoelens wat ik in mijn hart heb breng ik als offer tot U, Heer.
Begeleiding en wijsheid van U heb ik hard nodig
Sterker nog ik kan niet zonder U.

Marijke schreef op 6 maart 2021 om 23:31

Heel veel dank weer voor deze mooie week. Zo fijn om, in gebed met elkaar verbonden, op weg te zijn naar Pasen!

claire schreef op 6 maart 2021 om 23:08

blijven…aandacht voor JEZUS… hem als licht op mijn weg vertrouwen…
telkens weer naar HEM teruggaan als mijn gedachten elders dwalen…
JEZUS, ik ben blij dat gij blijft… vergeef me mijn vindingrijkheid om
elders aandacht te zoeken, elders mijn licht proberen vinden…
heel graag wil bij u mijn rust zoeken…

Bart schreef op 6 maart 2021 om 21:50

Deze gedachten kwamen bij me op in de parabel van de Verloren Zoon. Oordeel niet over een ander. Hoe wil ik dat mensen niet vrij kunnen omgaan met elkaar? We moeten elkaar nemen zoals we zijn en zo van elkaar houden: Barmhartige Vader, wanneer zijn we als mens rechtvaardig tov anderen? Opnieuw elkaar aanvaarden en in jet openbaar opnemen: dat is vergeving. Barmhartige Vader gaat ook naar de oudste zoon en nodig hem uit om weer verbinding te maken tussen Vader en zonen alsook tussen de twee broers. Verbinding maken is: de liefde herstellen EN barmhartig zijn. Het is aan ons het verder voort te zetten in alledaagse leven en geen baas te zijn over het leven van een ander. Ieder heeft recht van bestaan !

Maria schreef op 6 maart 2021 om 20:10

“ God zag mij in de verte al aankomen en was vol vreugde “ Als dochter tracht ik mijzelf objectief te aanschouwen en kom geleidelijk tot inkeer en buig mijn hoofd, in de wetenschap dat ik Gods geliefde kind ben.

Carla schreef op 6 maart 2021 om 19:09

Dank voor de zoom video, zo fijn om te bezinnen met de terugblik van de dagen er voor. Sowieso herkenbaar en daardoor ook ontroerend rondom mijn persoonlijke wandel. Het raakt zo de liefde, alsof ik ben thuisgekomen. En fijn om op deze verstilde manier het Onze vader in gedachten mee te bidden. Het gaat zo verstild. Zwaar is Jezus zijn tocht, als kind begreep ik niet waarom zo’n lief iemand werd gedood. Nu nog vindt ik het pijnlijk dat Christenen worden vervolgd. Ik wil geen tweestrijd tussen volkeren. Dit aanvaarden, samen met Zijn opstanding, zijn licht dat was het zoeken in mijn huiver. De kunstwerken zijn ingetogen. Prachtig hoe de moeder haar zoon bemoedigd en liefheeft. Dat velen zo getroost worden.

Madeleine schreef op 6 maart 2021 om 18:57

Naast ons woonde een liefdevol gezin. Broers en zussen hingen zo aan elkaar dat toen er één op dwaalspoor was ,het hele gezin er om rouwden . Zo is onze vader in de hemel. Vol liefde wachtend tot wij ons weer schuilen in Zijn liefde. Ook voor mij was U een liefdevolle barmhartige God, vol ontferming en mededogen. Dank U dat ik mocht schuilen in Uw vergevende armen.

Olivia schreef op 6 maart 2021 om 18:39

In het verhaal van de ‘ verloren zoon ‘ ontvangt de vader zijn zoon die naar hem terugkeert met open armen, vol vreugde en viert feest. Welke God is als onze God, die voorbijgaat aan de zonde, maar zijn vreugde vindt in goedheid.

Barmhartige Vader, help ons vreugdevol te zijn, dankbaar dat wij door U zijn teruggevonden.

Magda schreef op 6 maart 2021 om 18:17

‘Blijf je richten op het Licht, geef niet op hoe moeilijk het ook lijkt.’
Jezus spreekt me vandaag aan, heel duidelijk. Met zijn sterke moeder naast zich, mee onder het kruis, lijkt hij me te zeggen:
‘Ga door, laat mij niet in de steek nu ik je zo nodig heb. Heb vertrouwen en ga met me mee. Ik laat je op mijn beurt niet in de steek. Wil jij voor anderen ook een lichtpuntje zijn?’

Maria, sterke maar nederige vrouw, ook naar U gaat mijn grenzeloze liefde. Kom binnen in de warmte van mijn hart.
Laat ons daar samen een poosje verblijven…

luís Weel schreef op 6 maart 2021 om 17:35

Wat me iedere dag opnieuw raakt is dat de teksten van Gods Woord tot ons spreken over ons leven en de wereld waarin we vandaag de dag leven. De tijden zijn zo verwarrend en dan komt de vraag: Hoe en waar is het lichtpuntje dat me de kracht geeft om verder te zoeken en niet uit de koers te raken.
Vandaag: Een vader die liefde heeft voor zijn zoon, die de weg kwijt is geraakt en hem omarmt met blijdschap.
Een zoon die erkent dat hij gefaald heeft en dat ook bekent aan zijn vader.
Een feest maken van het leven, dat is het wat de vader wil.
De begrijpelijke boosheid van de andere zoon, die zich miskend voelt en verbitterd buiten blijft staan.
Een vader die verzoenend wil optreden maar in de tekst weten we niet hoe en of hij daarin slaagt.
Zo probeer ik tastend in het duister mijn weg te gaan, en af en toe een lichtpuntje in mijn bestaan.

Trees schreef op 6 maart 2021 om 17:13

Lieve Vader Wat een prachtige zorgzame Vader bent u dank u dat u ook om mij Uw armen neerlegt en zegt jij bent mijn kind wat een vreugde dit te weten en te ervaren .Hoe dikwijls helpt u mij zelfs in de onmogelijke dingen komt U mij te hulp Dank u Voor de hulp die ik via mail van de anderen ontving Zegen al deze mensen Vader het is goed als broers en zussen samen leven op weg naar U Trees

AgnesErk schreef op 6 maart 2021 om 17:02

Deze retraite is erg pittig. Confronterend ook. Ik voel mij weer zo onmachtig in mijn kleine wereld. De echte liefde beleven is moeilijk. Ik ga nu naar de stilte in mijn hart en daal de berg af…. Jezus ik heb het van horen zeggen dat Jij doordrongen zijt van goddelijk Licht en zalige Vrede. Ik heb het van horen zeggen maar ik twijfel er niet aan. Ik voel het in mijn hart, in mijn leven. Zoveel leven gekregen, dag na dag, uur na uur.
Ik heb het van horen zeggen : de man Jezus is de zoon van God. En ik geloof het.

Godelieve schreef op 6 maart 2021 om 14:04

Spontane vreugde om een van mijn zussen die weer tot leven is gekomen: die wordt getemperd door het oordeel over haar situatie. Heer, neem dat oordeel uit mijn hart want oordelen komt U toe en niet mij. Toch is onze relatie zoveel beter geworden en dat stemt mij dankbaar. En dan is er die rode draad van de eerste twee weken van deze veertigdagentijd: meer en meer gericht naar de anderen, niet mezelf in het middelpunt plaatsen: Heer, uw bezig zijn in mij schenkt grote vreugde, dank daarvoor.

Nellie schreef op 6 maart 2021 om 14:04

Ja! Hartverwarmend dat gedicht n.a.v.psalm 22, zo zou ik het altijd willen ervaren!

Nellie schreef op 6 maart 2021 om 13:52

Zijn Vader rende hem tegemoet…….Dat komt zo binnen bij mij….De Heer wil niets lever dan de relatie weer goed hebben met Zijn kind…dus ook altijd met mij…dat is iets om nooit te vergeten!!!! Wat er ook gebeurd in ons leven; de Heer wil het goed maken met ons..Hij rent al naar ons toe….als wij maar opstaan en naar onze Vader gaan!Niet één tekst in deze tetraite is tot op heden zó binnengekomen als deze…Daar bidt ik ook steeds om; Heer spreek tot mij. en dat doet Hij dan even in de pauze op het werk nota bene…Sinds lange tijd weer op het werk in de winkel, waardoor ik de overdenking van vanmorgen niet rechtstreeks kon horen!zo verrassend werkt Hij dus! Halleluja! shalom aan jullie allen……

Rozemie schreef op 6 maart 2021 om 11:54

Ook vandaag weer, 6 maart, hartelijk dank voor het youtube-fiimpje met de begeleidingsmeditatie.
zr Rozemie

Hilda schreef op 6 maart 2021 om 11:02

Wat een fijne start van de dag! Dank u Sintobin en allen voor deze mooie retraite bijeenkomst., Ik vind hier alle rust om de week te overdenken en hoe was het al weer. Gaandeweg kom ik er achter dat alles me diep bij gebleven is.
Vandaag gaat het over de verloren zoon een aangrijpend verhaal die zo makkelijk te plaatsen is ook in deze tijd. Maar ik ben op zoek naar de diepere betekenis. Met de zoon die thuis achterblijft voel ik medeleven en snap helemaal dat hij er moeite mee heeft. Maar het weerzien van de jongste zoon maakt mij blij en hoopvol in relatie tot alles om mij heen.
In dit weerzien zie ik het alles verblijdende licht dat veel dimensies kent.
Heer in dit licht ga ik verder en zie in elke duisternis een lampje voor mijn voeten; ga in bewust zijn naar het licht en zoek het op elk moment. Laat me blij worden bij door Uw nabijheid dan ik in ingetogen stilte verder in dit leven. Oh Maria moeder van God U bent het die hem bijstond aan het kruis. Met U zie ik zijn Licht. Amen

Hendrikje schreef op 6 maart 2021 om 10:39

Beweging in het gebed.Ik lees en herlees de tekst na de geleide meditatie,vanuit nu een andere bewustzijns laag.
Het brengt mij naar mijn kindertijd,waar beweging en vertrouwen een groot probleem was,om er te zijn,om er bij te blijven
was al een hele inspanning. Nu weet ik ,dat het over een door de oorlog getraumatiseerde oorzaak was ontstaan,en het zo pijnlijke zwijgen daarover.
Alleen het licht van Jezus gelaat ,en de zo liefdevolle en zelfbewuste opstelling van Maria,terwijl Jezus gebukt gaat,en staat
onder het kruis,doet mij er naar kijken in mijn verlangen om deze liefde in mij te laten doorwerken,om heling en genezing.
Hier,hier zijn geen woorden ,nadat juist deze week ik het licht mocht zien ,en ik dank daarvoor,licht wat er was na het overlijden van iemand waar ik zo dankbaar voor ben dat ik hem heb mogen leren kennen.

Dank ook aan U voor alle zorg en begeleiding rondom deze 40 dagentijd. Wat is dit ongelofelijk waardevol en belangrijk.

Annie Wijnant schreef op 6 maart 2021 om 10:00

het zijn altijd zo mooie gebeden
het raakt mij
dank u
ik weet dat God bij ons is

R Maes schreef op 6 maart 2021 om 08:54

Wat een mooi gebed toch van Aleidis Dierick. Ik bid het heel vaak omdat het voor mij de juiste gevoelens raakt.

Nellie schreef op 5 maart 2021 om 23:50

Vanmiddag na lange tijd weer dienst gedaan in het inloophuis in onze stad
Geopend met een stukje waarin een passage van Henri Nouwens eindelijk thuis werd aangehaald!.hebben we van beide zoons vaak ook iets in ons?Gunnen wij anderen het feest? Wat een genade dat Vader op ons allen wacht als we ons tot Hem keren! De 10! mensen die kwamen waren blij dat we weer open waren.shalom deze nacht aan allen!

Christiane. schreef op 5 maart 2021 om 19:47

ik probeer steeds te leven vanuit het licht dankbaar voor mijnleven en degenade vanGOD .IK LEEF MET god aan mijn zijde en voel hem veel nabij. Dat ben ik gelukkig. er is altijf licht maar men moet hebben om het te zien en de moed hebben om het te zijn en het door te geven.

Tineke schreef op 5 maart 2021 om 19:15

Wat een fijne berichten weer, inderdaad Agnes we zijn allemaal aan het klunsen en ook ik ken hele lieve mensen die niet religieus zijn en ook weer opgetild door de prachtige zinnen van John. Dank!!!

Olivia schreef op 5 maart 2021 om 18:20

Veertig dagen geeft Gij me de tijd, God, om te delen wie ik ben en mezelf van anderen te onvangen Gij leert me, God, dat woestijnen plaatsen van ontmoeting kunnen zijn, als ik me open stel voor uw aanwezigheid in elke mens.

Magda schreef op 5 maart 2021 om 17:58

Nog regelmatig betrap ik mezelf er op dat ik mijn leven zie als mijn eigendom. Ik eigen het me toe. Zo ontstaat er minder ruimte voor anderen. Dan kan ik zo boos worden op mezelf, weet dan met mijn gevoelens geen raad… Ik wil dit niet en toch…
Heer, help me mijn blik op de anderen te richten.

luís Weel schreef op 5 maart 2021 om 17:45

De verwarring omtrent coronavirus is groot. De wetenschap en de toewijding van zoveel mensen tasten nog altijd in het duister omtrent oorsprong, huidige en toekomstige perspectieven. Al meer dan een jaar worden de paginas van de krant en het nieuws op de tv. beheersd door dit thema, maar je wordt er niet wijzer van. Voor mij is één ding duidelijk: wie denkt dat iemand als een God de problemen oplost komt bedrogen uit. Het gedwongen thuis zitten en de toenemende vermoeidheid maken dat ik veel tijd neem om te bidden en te mediteren. Vandaag zie ik een vechtende menigte die er alles voor over heeft om bezit te nemen van wat God ons heeft toevertrouwd. Gezanten van God worden mishandeld. Mensen worden gedood, omdat ze opkomen voor recht en gerechtigheid. Gods eigen Zoon zal geofferd worden door de verblinding en passie voor het zichtbare en het zich niet storen aan het feit dat we niets “het mijne” kunnen noemen. Vandaag bid ik voor onze paus Fransiscus op pelgrimstocht naar gevaarlijk terrein waar moslims en christenen moeten leren leven naar de wet van Mozes en de profeten en waar moorddadige terreurgroepen de dienst uitmaken.

Wilma schreef op 5 maart 2021 om 17:08

Wat heb ik mij vandaag toegeëigend? De wetenschap dat; thuis zijn betekent, wat ik ook doe. Gods liefde is ook voor mij, er is een plek voor mij, een geestelijk thuis. Je kunt helemaal niets doen wat God er van weerhoudt je tegemoet te rennen en in Zijn armen te sluiten. Als je maar thuiskomt bij Hem, dat is het enige wat Hij wil. Dit maakt mij dankbaar, Zijn barmhartigheid en geeft mij innerlijke ruimte en rust. Misschien is het ten diepste ook wel thuiskomen bij mezelf, de Bron in mijzelf!? Verbondenheid.

Ton Delemarre schreef op 5 maart 2021 om 16:06

Alles over Vader en zonen in Henri Nouwen’s Eindelijk Thuis

Godelieve schreef op 5 maart 2021 om 14:55

Heb ik mij iets toegeëigend vandaag? Om daarop te antwoorden ga ik even terug naar gisteren namiddag. Het was even moeilijk door een nogal kwetsende opmerking van iemand over mijn handelen van dat ogenblik. Toch heb ik er nadien niets van gezegd tegen anderen:zwijgen in het Licht van Gods genade. Ik heb dat ervaren als diepe vrede. Dank u Heer. Ook vandaag mocht ik mij laten helpen. De samenhorigheid wordt erdoor vergroot. Ook hier dank u Heer.

AgnesErk schreef op 5 maart 2021 om 13:51

Mijn gemoedsrust is aangetast door een grote teleurstelling daarom geraak ik vandaag niet in de stilte,bij Jezus. Het gedicht van Guido Gezelle geschreven in 1859 helpt mij, ik herken mij erin.
Gij badt op éénen berg alleen,
en ….Jezu, ik en vind er geen
waar ‘k hoog genoeg kan klimmen
Om U alleen te vinden :
De wereld wil mij achterna,
alwaar ik ga
of sta
of ooit mijn oogen sla’,
en arm als ik en is er geen,
geen een,
die nood hebbe en niet klagen kan,
die honger, en niet vragen kan,
die pijne, en niet gewagen kan
hoe zeer het doet !
O Leert mij, armen dwaas, hoe dat ik bidden moet !
Poëzie en muziek zijn grote vertroosters : Gods geschenken.

Hendrikje schreef op 5 maart 2021 om 13:13

Nu kan ik voelen dat in dat mijn verdriet ,mijn niet weten ,mijn onmacht,het nooit heeft ontbroken aan Jezus nabijheid,
en medeleven. Ik had naar U kunnen gaan,maar ik kende de weg niet.Vanmorgen beluisterde ik een podcast om een
stem hierbij te horen,waardoor,er ineens ook troost, was,’Ja het komt wel goed ,je bent niet alleen ‘.
Een kind uit een dorp halen, dat kan relatief vlug gebeuren,maar het dorp ,uit het kind halen ,dat dat vraagt veel geduld
en vertrouwen.

Iet schreef op 5 maart 2021 om 12:29

Ik vroeg ook de kracht om niet te oordelen, maar om mij spontaan aan te sluiten bij die vreugde van de Vader om elk teruggevonden kind, en zo voor het Licht te kiezen.
soms voel ik mezelf het verloren kind maar vind dan troost bij mijn geliefden om mij heen en bij Hem , het LICHT.
steeds meer komen de stralen licht van Hem binnen . ben weer dankbaar!!!

Gerda schreef op 5 maart 2021 om 12:03

Ja! Dat is wat ik wil: dankbaar en ontvankelijk in het leven staan. Vandaag is dat al goed gelukt met een overvloed aan Zon. Dank u God. Amen.

Machteld schreef op 5 maart 2021 om 11:27

Ik ben dankbaar en blij dat ik gisteren iemand kon helpen met het proeflezen van een filosofisch artikel. Ik had gebeden dat ik iemand van dienst mocht zijn, en daar was de kans om dat te doen! God is sterker dan corona en handelt doorheen de verminderde contacten. Alles is mogelijk met Hem. Dank u, Heer.
God heeft zijn enige Zoon gestuurd naar ons, zoals de eigenaar van de wijngaard ook zijn erfgenaam zond naar de wijnbouwers. Hoe ontvangen we die Zoon? Met dankbaarheid en ontzag voor Gods wonderlijke reddingsplan. Dank u, Heer.

Gerard schreef op 5 maart 2021 om 11:20

Barmhartige God, onuitputtelijke Bron van liefde in uw Zoon, Licht dat schijnt in de duisternis, Wek in ons uw Geest om dankbaar en ontvankelijk in het leven te staan. en ben U daar zeer dankbaar voor. Amen.

jean marie schreef op 5 maart 2021 om 11:06

4o jaar ongeveer ben ik de Tabhor beklommen en toen niets begrepen van wat Jesus mij mededeelde maar vandaag is mijn geest open gegaan en mijn ogen hebben de stap gedaan en heb ik begrepen dat Jesus me geroepen heeft om mijn leven te veranderen en tijd te nemen voor Hem en tevens gans mijn dag zijn licht te zien en die door te geven.

annelies schreef op 5 maart 2021 om 10:25

Een paar dagen uw aanwezigheid in mijn leven van elke dag verloren. Maar het verloren kind is teruggevonden. Wat een mooi Goddelijk Woord.

Wouter schreef op 5 maart 2021 om 09:43

Exclusieve liefde God eist u van ons. Het is onmenselijk om iedereen exclusieve liefde te geven. Hoe vaak moeten we herhalen dat we stof zijn?

Marjolein schreef op 5 maart 2021 om 09:17

Dank jullie wrl voor de vervroegde toezending. Heel waardevol

Hilda schreef op 5 maart 2021 om 08:20

Ondanks pijn en moeilijke fases in het leven het heerlijke bevrijdende gevoel dat elk moment bijzonder is. Dat niet in je eigen wrok blijven hangen en hebzucht en de ander neerslaan om je eigen gewin.
Wat maakt het toch dat een mens zo kan blijven hangen in zijn eigen blindheid? Heer ik dank u dat u mij licht geeft als ik worstel met mijn problemen…. nog steeds vind ik het moeilijk het op tijd onder ogen te zien. Heer geef mij vanaf deze dag Uw licht in de duisternis elke seconde!