Gastenboek

R Maes schreef op 9 maart 2021 om 10:11

Ik verenig me altijd met de vele schrijvers en bid voor hen en hun vragen.
Heel mooi gebed van T Hermans. door Riemke aangereikt.
Speciaal mijn gebed voor Hilda en proficiat .

Gerard schreef op 9 maart 2021 om 10:10

De H Geest is mijn aller beste provider voor eeuwig en ben daar erg dankbaar voor en blij dat ik het zo dagelijks mag zien en ervaren.

Wilma schreef op 9 maart 2021 om 09:53

Dirk, ook jij dank voor je mooie woorden van gisteren.
We mogen ons nog even laven aan elkaar in het Ignatiaanse gastenboek en van betekenis zijn.
Ook hier is Gods gelaat zo zichtbaar en voelbaar, hoe kostbaar is dat.
Aan jou en allen, ook in deze aanloop, alvast: ‘Gezegende Paasdagen’!

Nellie schreef op 9 maart 2021 om 09:44

Het is niet te bevatten dat Jezus Christus de schuld van mij!!,ons en de hele wereld heeft gedragen! En ons glimlachend aan blijft kijken!Uw eigen schepping en mensen die U verloochenen: nota bene!Geef dat ik U mag volgen in het vergeven…geef mij wat daarvoor nodig is….
Dat doet mij zingen: ” hoe groot zijt Gij!”

Riet schreef op 9 maart 2021 om 09:28

Door het herhaalde lezen, de aangeboden teksten en in het bijzonder door deze week te beleven het gelaat van Jezus zoals Hij naar ons kijkt, ga ik bewuster en liefdevolle om met de mensen om mij heen. Steeds bedenkend hoe Jezus kijkt in de betreffende ontmoeting. Echt mooi!

Hilda schreef op 9 maart 2021 om 08:34

Heer in Uw gelaat zie ik Uw lijden en onmacht als ik mijn verhaal aan U vertel. Lang geleden heb mijn zoektocht opgegeven en alles maar zo gelaten. Door mijn Fibromyalgie en artrose vaak een moeilijke start van de dag en ook de ziekte van mijn man en moeilijke tijd met mijn jongste zoon want niet makkelijk en ook tien jaar geleden diabetes 1 wat zijn leven totaal op zijn kop zette. Ik strijd de laatste strijd en zie de horizon gloren.
In 2019 bent U op mijn pad gekomen en ik kreeg de kracht om U te volgen. Nu staat mijn datum vast voor de doop en alle sacramenten die daarbij horen voor de volwassendoop want ja ik ben al 61! Maar van protestantse komaf wordt ik nu katholiek ik vind dat het mooiste echte authentieke geloof in de naam van Paulus en Petrus.
Maar mijn gebed heeft geholpen Jezus ziet mij zoals hij zijn moeilijkheden heeft doorstaan ik zag een zacht berustend gelaat en dat geeft heel veel steun. Amen

Ton van Nimwegen schreef op 9 maart 2021 om 07:33

Bij mij kwamen de woorden openheid, toegankelijkheid en alwetend naar boven.

Trees schreef op 9 maart 2021 om 07:10

Wek in mij Uw Geest om Uw liefde door te geven .Ja Uw Geest heb ik nodig Jezus ,want hoe moeilijk is het de ander te aanvaarden in liefde en blijdschap zoals ze zijn .Steeds denk ik aan vroeger .Terwijl Gij een blijde Vader zijt die Uw kinderen allemaal gaarne ziet. en ook aan ieder Uw blijde gelaat toont, Dank U Jezus voor Uw liefde voor mij U zegt tegen iedereen komt tot mij ,Kom leg je zorgen bij mij en leef in vreugde Trees

Annie Wijnant schreef op 8 maart 2021 om 23:49

Wat mij raakt God Wanneer mag ik u nader komen en Gods gelaat aanschouwen

Bart schreef op 8 maart 2021 om 21:21

Vandaag ben ik getroffen door de profeet van deze tijd, paus Franciscus, die het heeft gedurfd God Boodschap van Liefde en Vrede te brengen opeen ongelooflijke manier! Dat maakte me blij met wonderen van vreugde en dankbaarheid.
Daarnaast was ik ook bedroefd om vrienden de ernstig ziek zijn geworden door Corona en hierbij moest ik echt wenen om de moeder die gehospitaliseerd moest worden. Blijdschap en verdriet kunnen zo dicht naast elkaar staan in ons leven.
Hierbij heb ik in de mis gebeden, dat de lichten blijven branden van te durven getuigen van Gods grote goedheid zoals onze paus dat durft en daarnaast te blijven geloven in genezing van die moeder, die zoveel gedaan heeft voor man en kinderen en dat het leed, dat zij zo machtig aan het verwerken was bij het verlies van haar zus en man in 2020 ook de nodige genade krijgt om haar toekomst in Gods Handen te leggen en de nodige zorgen mag krijgen die ze nu nodig heeft.

Wouter schreef op 8 maart 2021 om 20:45

Barmhartigheid van de koning voor de schuld van zijn dienaar daar gaat het over. Jezus kijkt op dat moment vergevend. De dienaar kan wel niet vergeven. Welke schulden kunnen we niet vergeven?

Riemke schreef op 8 maart 2021 om 19:59

Graag wil ik een gebed van Toon Hermans met jullie delen.
Ik sla mijn ogen op naar Hem,
vanwaar wij komen en waarheen wij gaan,
maar kan niet kijken in zijn ogen,
zonder mijn ogen neer te slaan.

Gelukkig staat tussen die Grote God
en zijn ontzaglijk licht,
Zijn zoon, die met en menselijk gezicht
mij aankijkt, ook al zijn mijn ogen dicht.

Dirk schreef op 8 maart 2021 om 19:43

Bedankt Wilma, bedankt voor je mooie en oprechte getuigenis ! Ik vind het zo ontzettend herkenbaar ! Onder meer het beeld dat jij schetst met betrekking tot ” kerk-zijn ” — en zoals Jezus, dé Levende, dit heeft bedoeld — is zoals het in principe hoort te zijn… Er is nog een lange weg te gaan… Getuigenissen zoals deze van jouw hier zouden op elke hoek van een straat moeten geafficheerd worden. Dus andermaal, van harte dank ! Nog een fijne, deugddoende en zinvolle vastenperiode verder – en misschien nog wat voorbarig – wens ik je niettemin bij deze reeds : ” Gezegende Paasdagen ” toe !!!

luís Weel schreef op 8 maart 2021 om 19:41

Ik weet en voel dat Hij die mij gemaakt heeft mij beter kent dan ik mezelf ken. Niets is verborgen. Waar ik voor mezelf vaak een gesloten boek ben, is Hij het die dit boek zal openen en me bevrijden. Vandaag geprobeerd een keuze te maken om oefeningen van gebed, vasten en onthouding en “er zijn voor anderen” in kaart te brengen en eraan te werken dat ik daadwerkelijk mezelf laat leiden door de navolging van Christus.

Bernadette schreef op 8 maart 2021 om 19:31

Wetende dat Hij naar ons kijkt, wetende dat Hij ins ziet.
Dat maakt gelukkig, geeft troost.
Niet alleen op vreugdevolle momenten maar ook wanneer het moeilijk is in de woestijndagen.
Ons laten beschijnen door het licht van Zijn gelaat.

Olivia schreef op 8 maart 2021 om 18:17

“Is God de Heer nu bij ons of niet ?”, vroegen de Israëlieten zich af toen ze bijna van dorst omkwamen in de woestijn. Het water dat Jezus ons geeft door de sacramenten is een waterbron, opborrelend tot eeuwig leven.

Jezus, bron van levend water, doe in ons de hoop groeien om eens het eeuwig leven te ontvangen.

luís Weel schreef op 8 maart 2021 om 17:24

In de psalm staat meer dan “mijn ziel dorst naar God”. Er staat “LEVENDE GOD”. Hem wil ik ontmoeten, maar ik voel me als Elias die, staande aan de ingang van een donkere grot, wanneer een zachte zijn gelaat streelt. Hij weet en voelt dat God er is, maar hem zien en aanraken kan hij niet, even min als Mozes die op een afstand moet blijven, of de apostelen op de berg die een flits opvangen van zijn heerlijkheid, maar bij het afdalen van de berg moeten zwijgen over hun ervaring van heerlijkheid.
Wanneer zal ik Zijn heerlijkheid zien? Met schroom zie ik ernaar uit, maar het is vanuit het donkerte in de grot waaromheen de stormwinden en het geraas van de donder en bliksem soms zo angstaanjagend zijn.

Magda schreef op 8 maart 2021 om 16:33

Vandaag laat ik me aankijken door Jezus. Zijn ogen trekken mijn aandacht. Hij kijkt me bemoedigend en glimlachend aan.
Iets in deze ogen herken ik. Ik weet niet wat het is maar zouden deze ogen de ogen van lijdende mensen rondom mij kunnen zijn? Herken ik dat? Zijn ogen in hun ogen… Ze laten me niet los. Een tijdje blijf ik kijken, maar ik houd het niet vol.
Die ogen spreken, bemoedigen, glimlachen, trekken me mee in een mysterie dat ik (nog) niet kan doorgronden.
Maar ik voel me opgelucht en blij. Ik denk dat God heel dicht in mijn buurt is. Hij raakt me aan als een zachte lentebries.
Even genieten van dit zalige gevoel…

Maria schreef op 8 maart 2021 om 16:14

“ Heer u kent mijn noden, in het besef dat ik op uw manier en niet de mijne de noden kan verlichten
Heer wees mij genadig. Van tijd tot tijd kom ik tot inkeer, gewoon zaken van allerdag, het geeft lucht en een glimlach op mijn gezicht. Mijn ziel dorst naar God, ik neem de tijd en probeer bij uw liefdevolle blik te verwijlen

Hilda schreef op 8 maart 2021 om 16:10

Soms lukt het de ander aan te kijken. Heel vluchtig in het voorbijgaan.
Soms moet ik mijn verlegenheid overwinnen dan ga ik het gesprek aan.
Maar God laat zijn verborgenheid zien als ik mij volledig open stel voor de ander. Dat hou ik vast

AgnesErk schreef op 8 maart 2021 om 15:17

Deze retraite raakt mij diep. Het geeft mij moed om mij te laten veranderen.
Ik verlang naar bevrijding van de banden van kortzichtigheid en eigengereidheid. Ik voel stilaan diepe eerbied in mij naar boven komen, ook een open hart. Ik waag mij eraan. Ik ben zo dankbaar voor deze retraite, ook voor de gastboek schrijvers, oa. voor de bevlogen woorden van Luis Weel .

Antonia schreef op 8 maart 2021 om 15:00

Het gelaat van God zie ik in de ander als ik bewust naar iemand kijk en luister. En dat is wat paus Franciscus ons ook duidelijk maakt: Laat ik me raken of sluit ik me af? Het is aan onszelf of wij het gelaat van God willen zien of niet. Wat heb ik een bewondering voor onze paus. Ondanks felle kritieken, ook uit zijn eigen kring, is hij naar Irak afgereisd….zoals Jezus ruim 2000 jaar terug naar plaatsen ging waar de Joden niet kwamen omdat daar de “heidenen” woonden. En wat straalt onze paus…..in zijn gelaat zie ik God…..hij die zegt “Ik zal er zijn”. Dank.

Godelieve schreef op 8 maart 2021 om 14:20

Heer Jezus, uw gelaat zien in mijn medehuisgenoten, dat houdt mij al zolang bezig. U in ieder van hen. Dan moet ik veel meer kijken naar wat goed is in ieder van hen. Kom met uw Geest en leer mij elke dag opnieuw. Neem dit verlangen in U op, U die lichtende goedheid bent. Raak mij aan en word meer en meer mens in mij. Amen.

Gerda schreef op 8 maart 2021 om 12:35

God, ik zal vandaag veel water drinken. Elke keer als ik een slok neem probeer ik Uw bron van liefde te proeven. En dat mijn drinken ook anderen mag verkwikken. Amen.

Mia Scholte schreef op 8 maart 2021 om 12:17

meestal zien we gekruisigde droevige Jezus uitgebeeld, maar de glimlachende blik van Jezus, als ik daaraan denk, doet mij vrolijk worden.
er gewoon ZIJN voor mijn medemens en daarin Gods gelaat aanschouwen. God woont in ieder mens. Dit tot mij door te laten dringen. Super!

TruusR schreef op 8 maart 2021 om 11:50

God is in het gelaat van de ander zegt Levinas. Dat is niet gemakkelijk. Je kunt er eindeloos over nadenken. Ik wend me tot de Geest en vraag om steun.

Lieve schreef op 8 maart 2021 om 11:24

Gods gelaat zien in het gelaat van andere mensen. Ja, dat wil ik wel proberen. Elke mens mag er zijn, elke mens verdient respect, elke mens wacht op een ontmoeting met een andere mens. Graag wil ik deze uitdaging aangaan. God, mijn God, help mij hierbij. Zend mij uw Geest om me hierbij te helpen. Dank U, God.

Martine schreef op 8 maart 2021 om 11:04

Het is dus de Geest die wij zoeken wanneer wij het hebben over het Licht van zijn Gelaat.
Ik denk dat te begrijpen en dat laatste maakt mij blij.

Wilma schreef op 8 maart 2021 om 10:34

De Geest waait waarheen Hij wil, Goddank! Hij is alles, overal, kooi God niet in. Hoe ‘wakker’, open en bewust ben je als mens zelf. Ik kom Hem tegen in de natuur, in menselijke ontmoetingen (Martin Buber), in kunst, muziek, in mezelf, ……..etc. Je bent zelf ‘de kerk’. Hij is Aanwezig in mensen en maakt gebruik van mensen die zelfs menen niets met God, religie of spiritualiteit te hebben. ‘Je moet uit de boot stappen om op water te kunnen lopen’. Afgelopen zomer raakte ik zomaar op een terrasje in gesprek met iemand die uit zijn kerk was gestapt. Het was heel indringend, een prachtig ontroerend oprecht en openhartig gesprek. Zijn allochtone buurman had hem meer aan medemenselijkheid getoond dan de mensen in de kerk. Ik hoorde daarin Sporen van God en kwam ‘Zijn gelaat’ tegen, zomaar op een terrasje met een ‘geloofsgenoot/deelgenoot’. We waren samen even ‘kerk’ een protestant en een katholiek, prachtig. Niet in de vorm van een ‘kerkgebouw’, maar met een glas wijn op een terrasje. Genietend van elkaar, het Leven en een kwetsbaar gesprek van hart tot hart!! Misschien heeft Jezus het ‘kerk zijn’ wel zo bedoeld, zou me niet verbazen! Jezus stuurde Zijn discipelen de wereld in en sloot ze niet op in een gebouw of eigen ‘veilge’ en bekende bubbel. Toen ik Paus Franciscus zag aankomen in Irak kreeg ik kippenvel, ook hier het oplichtende ‘gelaat van God’, wat een durf. Ik bid hem een veilige thuiskomst toe in Rome!

Nellie schreef op 8 maart 2021 om 09:49

Hoe doe je dat: jezelf loslaten? Je bekommenis op Hem werpen? Zoals vanmorgen aan de orde kwam in de “eerst dit”?(,die ik ook ontvang ,)is het toch je in Zijn uitgestoken armen (van zaterdag )werpen omdat Zijn glimlach die van verre is te zien je daartoe aanspoort?Vanmorgen ook de geleidemeditatie gehoord en dan merk ik dat ik er soms niet helemaal “bij” kan of mijn gedachten een andere richting op zijn gegaan..voel me daar dan weer gauw schuldig over…wat denk ik niet de bedoeling is.
Als protestant eindigen we het “onze Vader” met : van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid amen! Weet iemand waarom dit verschil er is?vandaag proberen m.n weg met blijdschap te gaan , zoals de kamerling die in gesprek was met Fillippus,om anderen “aan te steken” Heer help!

Sylvia schreef op 8 maart 2021 om 09:25

Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. ik verlang naar onvoorwaardelijke overgave aan de Eeuwige. Wat zou ik Hem willen vragen? Mijn verlangen levend houden, alle dagen van mijn leven. Ik voel mij dankbaar voor deze mooie vragen in de retraite.

Christi Bartelink schreef op 8 maart 2021 om 09:21

Vader God, U bent heilig, U kijkt mij aan
Zoon van God, U bent heilig, U ziet mij
Geest van God, U bent heilig, U stuurt mij op weg vandaag te gaan in uw licht en met uw licht, amen

Christi Bartelink schreef op 8 maart 2021 om 09:20

Ja mijn ziel dorst naar God: naar samen zingen, samenkomen, samen de Bijbel lezen en erover spreken, samen bidden. Groot verlangen om weer volledig kerk te kunnen zijn. Bid voor alle mensen die het nu allemaal wel best vinden, dat zij vast gehouden mogen worden op hun weg. en wie weet is dit de tijd dat de kerk zich opnieuw uitvindt… want velen zijn op zoek naar zingeving, naar houvast, naar geloof…

Wilma schreef op 8 maart 2021 om 08:28

Voor mij is het antwoord op de bijbeltekst van vandaag Jakobus 4:8. Kinderlijke eenvoud. Continu mag ik Hem naderen en met Hem het gesprek aangaan, de hele dag door. Bij Hem ‘zijn’, stil zijn, genieten van elkaar, mezelf zijn, huilen/lachen, beminnen, delen. Hij is een maatje een vriend een beminde en kent mijn hart volledig. Hij is mijn Thuis.

Iet schreef op 8 maart 2021 om 08:25

gisteren naar een viering geweest buiten mijn parochie , bij de pastor die jaren bij ons is geweest, want onze kerk is gesloten(helaas en met veel verdrietige gevoelens bij mij en anderen!!! )keek tijdens de viering naar een schitterende afbeelding van Jezus aan het kruis met aan zijn voeten zijn moeder die hem liefdevol kuste.
Ik liet mij met zijn dode blik aankijken ,
ik voelde mij samen met Zijn Moeder:
vredevol, gelukkig, dankbaar, opgelucht, vertrouwd? Wat werd ik gewaar in zijn blik? Liet ik zijn blik toe? Ja en werd volkomen rustig. vroeg mij inderdaad af: Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij deze dagen en weken op weg naar Pasen – die goddelijke blik – stuwt en richting geeft? heb het als steun ervaren er te mogen zijn en mens te zijn zoals ik ben met al mijn goede en minder goede kanten en blijf zijn moeder dankbaar voor haar liefde voor Haar Zoon

Anita schreef op 8 maart 2021 om 08:04

Ik zou alles wat mogelijk is aan U willen geven, Heer. Want ze zijn van U aan mij toevertrouwd. Maar U weet als geen ander dat ik niet in staat ben dat te doen.
Eenvoudig omdat ik een mens met te grote IK IK eerst ben. Maar als ik toch koester wat ik graag wil ook kan ik het niet…, misschien zou U mij wel kunnen zien het diepste wat ik verlang en mij blijven duwen, helpen, tillen … zodat het tot U kom.

Trees schreef op 8 maart 2021 om 07:12

Zend mij Uw licht en waarheid die mij leiden naar Uw licht op de berg. Laat mij Uw liefdevolle gelaat ook vandaag zien in allen die ik zal ontmoeten , Jezus U houd van alle mensen ,help mij ook de ander lief te hebben zoals u dat heeft voor gedaan. Heer soms heb ik echt moeite de ander liefdevol aan te kijken alleen met Uw hulp zal ik dat kunnen dank u Jezus Trees

Kees schreef op 7 maart 2021 om 23:04

Wanneer mag ik nader komen en Gods gelaat aanschouwen.
Een mooie derde zondag van de 40 dagen tijd beleefd!
Kerkdienst via TV vanuit ’s ‘s-Hertogenbosch. Herinnering aan het verlaten van de kathedraal, na een bezoek, tegen vijf uur in de middag.
Boven de ingang van de kathedraal toont God zijn gelaat in de top van de vijfpas op het raam van de kunstenaar Marc Mulders. Gaat de zon onder dan laat Christus zijn gelaat op het raam, Het Laatste Oordeel, je nadenken over goed en kwaad.
In de middag Parsifal van Richard Wagner gevolgd. Het Johannes Evangelie van de derde zondag handelende o.a. over de verdrijving uit de tempel. tekst uit Parsifal:
De jammerklacht des Heilands hoor ik daar,
Zijn klagen,ach, Zijn klagen om het ontwijde heiligdom:
“Verlos mij, red mij
uit schuldbevlekte handen! ”
Het laatste bedrijf van de Opera speelt zich af op Goede Vrijdag. Parsifal tot (zondares Kundry) “:
Mijn eerste ambtsdaad zij aldus:
aanvaard de doop,
geloof aan de Verlosser !
Na een wandeling schakelde ik de TV in en bij toeval stuitte ik op deze Opera , het was alsof ik geleid werd. Het volgen van deze Opera zie ik als een goede voorbereiding op Pasen en kom ik mogelijk nader tot God.

luís Weel schreef op 7 maart 2021 om 21:35

Op een foto van het bezoek van paus Fransiscus werd ik vandaag getroffen door de puinhoop waar een menigte in Mosul samenkwam, reikhalzend naar een sprankeltje hoop temidden van de puinhopen van een land dat gebukt gaat onder de golven van geweld, vervolging en moord. De schrifttekst uit de brief van Paulus spreekt over de gekruisigde Christus: een steen des aanstoots voor de joden en een dwaasheid voor de heidenen. Vandaag zie ik helder dat deze dwaasheid van God de ware wijsheid is en de arrogantie van de mens de grootste dwaasheid. Deze avond vraag ik Gods hulp opdat de blinden weer mogen zien en dat ik vrijer word om onvoorwaardelijk mijn gezicht te keren naar het gezicht van hen die onder het bloed zitten wegens onze zogenaamde menselijke wijsheid.

Maria 2 schreef op 7 maart 2021 om 21:13

Herken de blik in mijn ogen
die vraagt om te zien de mens die ik ben.
Ik moet nu mijn zoon steunen en was met hem bij een arts die bovenstaande herkende in de ogen van mijn angstige zoon. Ik zag dat hij opvloeide onder die blik van mededogen. In een verder zakelijke en ambtelijke omgeving zag de ene mens de andere aan en zag hem staan. Dit heb ik ervaren als een heilig moment, daar ik hier de blik van de Eeuwige ervoer. Dank U God, U loopt werkelijk met ons mee.

Gerda schreef op 7 maart 2021 om 20:57

Jezus, uw blik glanst mij tegemoet. Het straalt me in de ogen, het heelt mijn hart. Dat mijn ogen Uw blik mogen doorgeven. Amen.

Simon schreef op 7 maart 2021 om 20:55

Het gelaat van Jezus dat ik nu zie, vandaag via Paus Franciscus in Mosul, confronterend en mij beschamend: vergeef de IS misdaden, en die hele reeks van door moslims geslachte monniken, priesters in Syria, Noord-Afrika, Frankrijk, Spanje ga maar door. In nomine Patris ….

Bart schreef op 7 maart 2021 om 20:32

Uitgaande van de lezingen van deze zondag vertrouwt God Zijn Wet aan ons toe. Hoe moet de mens zich gedragen vlgens Gods geboden? De intentie om zijn geboden te onderhouden is veelal verdwenen. Bij vele mensen werkt Gods tiengeboden niet meer (cfr.Coronatijd van nu: iedereen gelooft er niet in, wat anderen wetensvolle mensen ons voorhouden tot een duidelijker en gezonder leven. Het blijft ook moeilijk net zoals dagelijks Jezus te blijven volgen op de goede weg ten Leven. God is en blijft een goede Vader om ons dagelijks LEVEN te geven. Dat kost inderdaad veel moeite evenals het onderhouden van de goede bedoelingen van de overheid nu. Jezus moet de tempel zijn en blijven van ons leven altijd !

Olivia schreef op 7 maart 2021 om 17:40

Elf vastentips van onze paus Franciscus.
Onthoud je van kwetsende woorden. Zeg lieve woorden.
Onthoud je van neerslachtigheid. Vul je met dankbaarheid.
Onthoud je van boosheid. Vul je met geduld.
Onthoud je van pessimisme. Vul je met hoop.
Onthoud je van zorgen. Vertrouw op God.
Onthoud je van klagen. Contempleer de eenvoud.
Onthoud je van drukte . Bid.
Onthoud je van verbittering. Vul je hart met vreugde.
Onthoud je van zelfzucht. Voel mee met anderen.
Onthoud je van wrok. Wees verzoend.
Onthoud je van woorden. Wees stil en luister.

Maria schreef op 7 maart 2021 om 17:09

“ Gekruisigde Christus, deze aanblik raakt mij, enerzijds dat Jezus alle zonden van de mensheid opzich nam, anderzijds zijn intense lijden. Het lam dat geofferd werd voor onze bevrijding. Maria is mijn grote voorbeeld, zij stond recht onder het kruis om haar zoon te steunen.

Monique schreef op 7 maart 2021 om 17:04

Voor het eerst de retraite geluisterd. Wat raakt mij dat en wat zettten de vragen mij aan tot nadenken over mijzelf. IIk heb nog een lange weg te gaan van bezinning en bekering. God trek mij uit de duisternis naar uw licht. Ik kan het niet alleen maar heb u nodig. Dank voor deze mooie retraite

Truus schreef op 7 maart 2021 om 14:16

U kijkt mij aan en weet gelijk dat ik me niet zo goed aan mijn belofte voor de veertigdagentijd heb gehouden . Begin vandaag opnieuw. Vandaag voor het eerst weer in de H. mis geweest onze kerk was sinds december gesloten.

Mariëtte van Schadewijk schreef op 7 maart 2021 om 14:12

Zijn blik is voor mij ook “geruststellend” in deze benauwende tijd.

Godelieve schreef op 7 maart 2021 om 14:12

Heer Jezus, ik ben al boven de tachtig en het is nog maar enkele jaren geleden dat ik mij onder uw kruis durfde plaatsen om U in stilte te bekijken. Er werd toen geen woord gesproken. Ik liet mij toen alleen doordringen van uw liefde tot het einde toe, doorheen al die verschrikkelijke pijnen heen U aangedaan. Nu roept U mij opnieuw om naar U op het kruis te kijken. U bemint mij eindeloos, dat zegt mijn verstand, maar mijn hart heeft het nog moeilijk met die paradox: lijden en liefhebben tegelijk. Kom in mijn hart met uw liefde zodat ook ik bij pijn blijf liefhebben. Toon mij telkens opnieuw uw gelaat ook in mensen rondom mij. U komt de lof toe in eeuwigheid. Amen.

AgnesErk schreef op 7 maart 2021 om 13:08

Laat ik mij aankijken door hem ?
Ik voel mij onrustig, heb altijd kruisbeelden vermeden, heb het onderliggende mysterie nooit begrepen, niet willen begrijpen. Daarom wil of kan ik Jezus niet aankijken op een kruis. Ik aanvaard dit deel van zijn leven niet. Waarom geeft hij alle macht uit handen en laat het domme kwade het overnemen. En blijft zich herhalen, waarom wordt het goede gestraft.
Ik probeer mij rustig te maken en zie Jezus lopen nog in Jeruzalem, ik weet al wat Hem te wachten staat en voel mij heel droevig. Ik kan er niets aan veranderen, voel mij verwart daarom doe ik een grote omweg en keer mij naar het gewone, plezierige, dagelijkse leven van de stad. Ik laat je in de steek.
Dat is wat echt gebeurt in mijn dagelijkse leven. Ik schrik ervan. Is dit de knoop waarom ik je nooit echt achterna ging? Heer Jezus, ik geloof in uw Goddelijkheid, leer mij uw kruisdood aanvaarden tot hiertoe kan ik het niet. Amen