Gastenboek

Marijke schreef op 10 maart 2021 om 23:23

Het citaat van Borges spreekt ook mij aan, in het bijzonder dat er misschien wel in elke spiegel een gelaatstrek van de Gekruisigde schuilt.
Ik word steeds weer blij van de gedachte dat Jezus glimlachend naar ons kijkt. Glimlachend en bemoedigend hoop ik.
Het gebed: ‘Wek in ons uw Geest om iets van uw glimlach te kunnen doorgeven’ vind ik prachtig; het verwoordt wat ik graag wil.

Wilma schreef op 10 maart 2021 om 22:12

Dank je wel diaken Luc!

luís Weel schreef op 10 maart 2021 om 22:06

Er is een tijd geweest dat ik me dood ergerde aan al die regeltjes en voorschriften en reglementen die ik las in de bijbelboeken Leviticus en Deuteronomium. Maar dan zie ik vandaag dat we wetten en regels nodig hebben voor ons eigen en het algemeen welzijn van iedereen en om de goede omgang met God en Jezus Christus nooit uit het oog te verliezen. Corona laat zien dat je een aantal voorschriften in acht moet nemen om medemens en jezelf te beschermen. Veel voorschriften in bovengenoemde bijbelboeken laten me zien, dat de goede omgang met elkaar en met God niet zonder regels kan. In de 10 geboden keert dat terug. De eerste 3 geboden verwijzen naar onze omgang met God, de andere 7 gaan over het intermenselijk verkeer. Als je echter leeft naar de letter van de wet zonder de geest, dan ben je bezig God en mens dood te maken. Één ding is voor mij wel zeker: De mens gaat dood of wordt gedood, maar God komt door de dood heen tot Leven. Gelukkig maar….

Hilda schreef op 10 maart 2021 om 22:01

Heer U bent groots en waakzaam. Al zie ik Uw gelaat niet, U loopt met mij mee, bent overal. Ik zie Uw gelaat niet maar voel een sterke krachtige Jezus in mijn nabijheid. Heer bescherm mij voor het kwade, laat mij Uw gelaat op tijd zien!

Stephanie schreef op 10 maart 2021 om 21:27

In de geestelijke oefeningen van Ig1natius in het dagelijks leven , kom je op een punt waar je gevraagd wordt de bergrede van Jezus te lezen. Het is de grondwet van het Rijk Gods. Mt.5 tot 8.
Het heeft toen heel veel indruk op mij gemaakt. Jezus verwacht dat je hem gaat volgen daarin. Je wordt heel nederig als je deze passages leest in de bijbel. Het schuldbesef komt bij mij rap naar boven.
Toch is zijn onderricht op de berg zo mooi en wil je als kleine mens je best doen. Hij vraagt ons de nauwe poort naar binnen te gaan, want de brede weg die velen volgen, leidt naar de ondergang. Nauw is de poort naar het leven, smal de weg ernaartoe, slechts weinigen weten hem te vinden.
Ik bid dat ik met vele andere God kan zoeken en vinden in alle dingen van het leven.

Bart schreef op 10 maart 2021 om 21:25

Wij moeten trachten de wet van de liefde te volgen en Jezus als een eenvoudige, hardwerkende en dienstvaardige Profeet te volgen. Hem proberen levend te houden in de dagelijkse omgang met medemensen en proberen positief te handelen met en voor mensen, zodat de ander zich goed of beter gaat voelen. Dat heb ik geprobeerd vandaag en het is deels zeker gelukt. Dus volhouden liefde en vrede door te geven en uit te dragen gewoon met onze eenvoudige en soms onvolmaakte handelingen en woorden en volhouden elke dag opnieuw en God danken voor de gaven die wij hebben en gebruiken zoals ik dat deze dag heb proberen te doen. DANK !

Maria schreef op 10 maart 2021 om 20:59

De geboorte van Jezus is de vervulling van de wet voorzegt door de profeten. God bovenal beminnen, je naaste beminnen als jezelf. Handelen vanuit je hart “ Liefde “ is volgens mij de rode draad in de bijbel.
Hoe herkenbaar kan het zijn, ik bladerde door het gastenboek “ Heb geduld met mij “ Treffend

Dirk schreef op 10 maart 2021 om 19:49

” Elke tocht begint met de éérste stap ” Deze gedachte, ze kwam spontaan in me op toen ik bij Janne las : Hoe ik dat moet oplossen weet ik niet Bijbel-kennis is niet dé essentie – hoewel voor mijzelf niet van ondergeschikt belang – Bijbel-doen daarentegen… En hiervan Janne, deelde jij vandaag ‘ met ons allen ‘ in dit gastenboek. DANK !!!

Roos schreef op 10 maart 2021 om 19:28

Een geloof dat zich beperkt tot het navolgen van regeltjes is zielloos. Het citaat van Borges vind ik erg aansprekend. Het doet mij ook denken aan “de kleine goedheid” van Levinas, waar Dirk de Wachter en Manu Keirse zo mooi aan refereren. Het handelen voorbij de regels en vanuit het appèl van het gelaat van de andere mens.

Magda schreef op 10 maart 2021 om 19:14

Vandaag kreeg ik positief nieuws van mijn schoondochter. Ze heeft een mooie job gevonden die haar aanspreekt.
Ik ben heel blij met haar en mijn zoon en voel diepe vreugde. Ook in die vreugde voel ik God, zo nabij!
Ik zag het licht van Uw gelaat fonkelen in de ogen van mijn kinderen, ik hoorde mooie woorden van hoop en verwachting…
Gij zijt overal te vinden, rondom mij, in mij en in de mensen die ik dagelijks ontmoet. Zo dankbaar ben ik voor dit alles.

Vol goede moed ga ik verder op mijn tocht, met Hem aan mijn zijde, op weg naar Pasen.

Machteld schreef op 10 maart 2021 om 18:50

Jezus kwam de wet van Mozes voltooien. Hij was de Messias, de Christus, de gezalfde, waarvan de profeten en de wet spraken. Door zijn komst op aarde, voltooide hij de voorspellingen van de profeten. Hij was ook de voltooiing van de Wet in die zin dat Hij een nieuw gebod gaf. “Eerst en vooral, bemin God met heel je ziel, heel je hart en heel je verstand. Ten tweede, bemin je naaste als jezelf.” Dat is de nieuwe wet en tegelijk de kern van de Wet van Mozes.
De zaligsprekingen zijn Jezus’ wetten die ik probeer na te volgen, met wisselend succes. Heer Jezus, help mij om de zaligsprekingen in de praktijk te zetten en laat mij nooit opgeven dit te doen. Geef me je genade voor één dag tegelijk. Amen.

Olivia schreef op 10 maart 2021 om 18:26

Heer, geef dat wij alle verdeeldheid uit ons hart bannen, om U met vreugde te volgen.

Simon 2 schreef op 10 maart 2021 om 17:32

Paus Franciscus die vraagt om IS te vergeven, het moeilijke vragen, dit is voor mij Christus’ gelaat

AgnesErk schreef op 10 maart 2021 om 17:17

Ik zoek Zijn gelaat in al wat ik doe en in wie ik ontmoet.
Heb moeite gedaan uw gelaat in anderen te herkennen … Alleen het dode gelaat van mijn moeder kwam mij voor de geest en ik voelde een diepe,tedere liefde.
Ik associeer Jou met mijn moeder : zij deed alles voor het goede, zij wist alles het best. Mijn moeder zag mij graag, ik was haar kind. Daarom zie ik Jouw gelaat in het hare. Als ik haar bemin, bemin ik ook Jou, als ik Jou bemin, bemin ik ook haar, zo kun Jij aanwezig zijn in mijn kleine liefde. Zo kan ik Je misschien vinden.
Heer Jezus, laat mij U vinden . Ik voel mij blij dankbaar om dit nieuwe inzicht.

Diaken Luc schreef op 10 maart 2021 om 16:53

Ik heb de gewoonte iedere dag mijn 10.000 stappen te wandelen. Ik begin de wandeling steeds met God te vragen als ik met Hem in zijn aanwezigheid mag wandelen en mij mag zielsverbinden met allen die de ignatiaanse retraite volgen. Dan lees ik ook wat jullie allen neerschreven en ’s avonds in mijn breviergebed breng in dan al jullie wensen en verzuchtingen mee voor God zodat ze bij Hem “ingebed” blijven.

Stine schreef op 10 maart 2021 om 16:34

Ik ben geraakt door wat Janne vandaag schrijft, hoe deze dag helend voor haar was.
‘Tegelijk ‘is het moeilijk en soms niet te begrijpen, een gemis, waardoor in de war’.
‘Hoe ik dat oplossen moet, weet ik niet’.
Ik denk dat je niets hoeft ‘op te lossen’. Het gaat niet om zoveel mogelijk kennis, het mag heel eenvoudig zijn.
Ieder is onderweg en we zijn allemaal op verschillende plekken om onze pelgrimsreis te vervolgen.

Paula schreef op 10 maart 2021 om 16:16

Tijdens het gebed probeerde ik mij een wet voor te stellen die op mij van toepassing is en hoe ik die vervul. Ik kwam op de maximum snelheden die zijn vastgesteld, maar om die ook daadwerkelijk in de praktijk te onderhouden is een andere zaak. Hoe vaak overtreden wij deze wetten niet, omdat we altijd maar haast hebben? Ik heb een tijd geleden besloten om te proberen mij aan die wet te houden. Dat lukt dus niet altijd.
De voltooiing van de wet ligt voor mij hierin, dat ik me uit liefde voor mijn medemensen en de natuur eraan houdt, omdat ze zijn vastgesteld voor het welzijn van ons allemaal.

Martine schreef op 10 maart 2021 om 15:52

Deze week neem ik deel aan de afscheidsvieringen van een aantal mensen met wie ik een deel van hun levensweg ben gegaan. Zij hebben mij een stukje gedragen en ik hoop het voor hen ook te hebben gedaan.
Ooit werd mij geleerd dat wij in zo een viering voor de overledene moeten bidden. Ik heb nooit goed begrepen waarom eigenlijk. Met de tijd geraak ik meer overtuigd dat wij God moeten danken voor dit gemeenschappelijk stukje weg en dat wij God moeten bidden om ons, de nabestaanden, te leiden op de goede weg.

Kees schreef op 10 maart 2021 om 15:26

In de schepping zijn het de kleine dingen die het doen. Vanmiddag tijdens een wandeling keken de ontluikende Narcissen mij aan. Je hoeft niet ver te zoeken om het gelaat van Christus in de natuur terug te vinden.

Godelieve schreef op 10 maart 2021 om 14:34

Als ik terug kijk naar mijn leven, dan zie ik vele mensen met een open en sereen gelaat voor mij. Ieder van hen heeft mij zoveel gegeven, te veel om op te noemen. Sommigen hebben mij getroost, anderen hielpen mij recht toen ik de kracht ertoe niet meer had, en weer anderen toonden mij de weg ten leven. Maar al die mensen mocht ik aan de Heer toevertrouwen. Zij handelden, eerst voor mij onbewust vanuit Gods Geest, later zei mijn geloof dat het zo was. Nog altijd geloof ik dat God in Jezus de vervulling is. Daarom ook houd ik mij aan de regels van de gemeenschap: Eucharistie, sacramenten, gebed, begaan zijn met…. En dat maakt mij heel dankbaar en gelukkig.

Hendrikje schreef op 10 maart 2021 om 14:33

Wat mooi Maria, en dank voor het delen. Ik luisterde met hernieuwde aandacht naar de teksten die Trijntje Oosterhuis zo met hart en ziel en handen vertolkt. Dat voelt als troost voor onderweg, en om de teksten hun werk te kunnen laten doen.

Lieve schreef op 10 maart 2021 om 11:54

Wetten, regels, geboden… zijn echt wel nodig om samenleven mogelijk te maken. Maar, het bijzonderste, tussen de regels en wetten door, is de ‘Liefde’…. Hoop, geloof maar vooral ‘Liefde’.

Linda schreef op 10 maart 2021 om 11:20

Niet alleen deze fantastische retraite, maar ook de gebedservaringen uit het gastenboek versterken mijn geloof.
Ik hoorde of las eens van een man die met Jezus sprak door een stoel voor zich te zetten en zo had hij dan zijn conversatie met God. Dat doe ik nu ook. Heerlijk alleen in een kleine kamer. Wat doet het mij toch goed. Ik kijk er elke morgen met verlangen naar uit. Heer laat het licht van uw gelaat over ons schijnen. De rest komt vanzelf.
Gisteren is de 7 jarige kkeinzoon van mijn vriendin geopereerd aan een tumor in zijn hoofd. Ik en vele anderen hebben intens voor hem gebeden. Alles ging goed. Wij huilden van dankbaarheid. God is groot en machtig.
Luis weel ik las net uw ervaring. Ik kan alleen maar zeggen: RESPECT

Iet schreef op 10 maart 2021 om 10:59

Laat ik mij aankijken door Hem, of voelt het nog ergens beklemmend aan? Wat zou ik Hem willen vragen? Wat was moeilijk? Wat werd ik gewaar in zijn blik? Liet ik zijn blik toe? Is er iets dat God in mij zou willen verdiepen? Word ik een rode draad gewaar, een goddelijke onderstroom die mij deze dagen en weken op weg naar Pasen – die goddelijke schaterlach! – stuwt en richting geeft?
ja, niet al te beklemmend maar voel dat ik me gewaar mag worden dat achter die blik de ware God zit en mij de ogen weer doet openen dat de ware liefde van binnen zit
een gelaat van de medemens is niet bepalend wie hij is maar neem de moeite naar binnen te kijken.
dan loopt deze naaste met je mee en mag je alles met hem/haar delen onder het licht van Hem die LEFDE is

Maria 2 schreef op 10 maart 2021 om 10:31

In een voormalig klooster waar ik vaker te gast was hing in een stilte kamer een kruisbeeld met een nog jong uitziende Jezus. Zijn gelaat keek mij aan als me er bevond en ik kan nog zo de mildheid en zachtheid op roepen die hij uitstraalde. Het was alsof hij hwt lijden achter zich had gelaten en reeds verrezen was. Dit beeld draag ik dankbaar met me mee en het spoort me aan de ander die ik ontmoet met dezelfde mildheid te bezien.

Wilma schreef op 10 maart 2021 om 10:25

Liefde is de vervulling van de wet en de profeten. Behandel de ander zoals je zelf behandeld wilt worden. Dit is het hart van de wet en de profeten, Mededogen, barmhartigheid en medemenselijkheid. Je naaste is degene die van wie je wellicht denkt dat hij buiten je eigen ‘bubbel’ is, of de verkeerde kerk of zonder, etc. Wanneer die persoon meer mededogen toont en jij niet, verkeert die persoon meer in Gods koninkrijk dan jij/ik. Zie ook mijn schrijven van 8 febr.om 10.34, prachtig praktijk voorbeeld hiervan: ‘de allochtone buurman’. Bovendien komt er nu spontaan een ander voorbeeld bij mij boven, wat me aan het denken zet, reflectie moment. Oprecht zijn en zelfconfrontatie is ook jezelf in de ogen kijken……en leren. Mededogen en mild zijn, ook naar mezelf!!

Viviane schreef op 10 maart 2021 om 10:23

De regeltjes zijn voor mij “de tien geboden” maar samen te vatten tot twee voorname:
bovenal bemin één God en bemin je naaste als jezelf. Het kan egoistisch klinken maar als je eerst jezelf graag ziet , kan je alle goeds toewensen of geven aan “je naaste”. Als ik ervan overtuigd ben dat God in mij leeft, dan zie ik Hem graag. Beseffen dat ik fouten maak in mijn leven is al veel , mijzelf vergiffenis weten te schenken en mij verzoenen met mijn medemens door de goedkeuring, de kracht en de steun van de Heer maakt mij gelukkig.

Janne schreef op 10 maart 2021 om 09:37

Het bidden was deze dag voor mij helend.Ik voelde mijn verdriet ,eenzaamheid wanhoop wegstromen, er daalde een rust en vrede en rust in mij .Jezus pakte mijn hand en zei “je bent goed zoals je bent. Zijn nabijheid ontroerde mij .Ik voel dankbaarheid .

Ook wil ik alle mensen die in het gasten boek hebben geschreven bedanken Zo eerlijk en oprecht, het heeft mij troost gegeven .
Ik ken de bijbel niet goed en haar verhalen niet.
Soms vind ik de teksten moeilijk en begrijp lang niet alles , over wetten e.d .
Ik ervaar dat wel als een gemis en raak daar door in “de war” , hoe ik dat oplossen moet weet ik niet

Marc schreef op 10 maart 2021 om 08:30

‘Luister, Israël, boven alles bemin de Heer, uw God en uw naaste als uzelf.’ Is er daarnaast, daarboven nog meer volheid van de wet te vinden? En hielpen de ware profeten niet voortdurend aan deze enige twee wetten-van-het-leven-regels herinneren?

Anita schreef op 10 maart 2021 om 07:56

Vast: probeer te leven als een kristen. Als volgeling van Christus. Laat me door en door herinneren aan de leer van Het Schrift. Waar de belangrijkste is van God houden met heel mijn hart en dat (“probeer”)ook van mijn naasten.

Eveline schreef op 10 maart 2021 om 07:38

Ik zie het gelaat van jezus in Bibian. Toen het gevraagd werd (bij Humberto), wat is de zin van leven? Ze zei: liefde..Met de dood zo nabij en toch ons aankijken met glimlach vol met liefde, krijg je tranen in je ogen…..

Trees schreef op 10 maart 2021 om 07:19

IN de stilte overweeg ik de teksten en ervaar dat Jezus voor mij staat liefdevol kijkt Hij mij aan ,en het is alsof Hij zegt Ik hou van jou zoals je nu bent Wat een vreugde Jezus geeft dat in mij ,Ja Jezus met U wil ik de ander die vreugde door geven zo geloof ik Heer Jezus dat u van alle mensen houdt en aan een ieder zegt :Komt tot Mij : IK heb al je zonden al betaalt met Mijn Bloed op het kruis en leef dus nu samen met mij verder want als je spijt heb over de fouten en ze biecht, ben je gewassen door mij zelf , Jezus wet een vreugde is dat te weten Trees

Iet schreef op 9 maart 2021 om 23:55

Jezus keek mij vandaag bemoedigend aan en mocht ik dit uitdragen en delen door ook die bemoediging te ervaren van bekenden en te geven aan elkaar

luís Weel schreef op 9 maart 2021 om 23:21

“De knecht vraagt om geduld….De heer heeft medelijden en scheldt zijn schuld kwijt. In het evangelie gaat het er anders toe dan in onze brute werkelijkheid. Hier wordt maar al te vaak het mes op de keel gezet om schuld te betalen en zo blijven wij, kwetsbaren met veel schuldgevoel rondlopen en ervaren we soms weinig barmhartigheid. Voor mij is het zo dat het steeds groeiend besef van verkeerd handelen ondanks alle goeie bedoelingen, me milder heeft gemaakt en geholpen heeft om me in de situatie van mensen in nood te verplaatsen. Jaren lang heb ik geleefd met een collega die geestelijk gestoord was geraakt en 2 bootvluchtelingen. De federale politie stemde erin toe dat hun verblijf in mijn huis hun gevangenis was. Ik kon niet anders dan proberen er het beste van te maken. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat de vele jaren die ik met hen doorbracht rozegeur en maneschijn waren. Het samen zijn in hetzelfde huis was soms tegen heug en meug. Maar dan herinnerde ik me iedere keer de woorden van die knecht. “Heer, heb geduld met mij, dan zal ik u alles terug betalen.” Dat terug betalen is er natuurlijk nooit van gekomen, want noch de collega, noch de vluchtelingen hadden geen cent te makken ondanks hun goede wil. Maar het is me altijd bijgebleven als een genade dat ik zo lang met hen samengeleefd heb.

Olivia schreef op 9 maart 2021 om 23:19

Luisteren naar de voorschriften en bepalingen die de Heer ons geeft, ernaar handelen en deze doorgeven aan kinderen en kleinkinderen getuigt van wijsheid en inzicht.
God, leer ons om in ons spreken, denken en doen te tonen hoe Gij ons nabij komt in uw wet van liefde.

Ronald schreef op 9 maart 2021 om 20:19

Even stil worden dankzij de gebedstekst en de ruimte die het geeft voor n rustige beschouwing over het onderwerp van de dag .
Ofwel , even tot jezelf komen . Onmisbaar .

Dirk schreef op 9 maart 2021 om 20:17

Héél beknopt samengevat hetgeen mij vandaag – in ’t bijzonder – heeft beziggehouden…
Ik citeer :

U hoeft niet iedereen goed te praten.
Er wordt alleen gevraagd :
” Oordeel niet, laat iedereen zich uiten
op haar/zijn manier ”
Blijf uw eigen doel voor ogen houden
en bewaar uw vreugde.

Met dank aan de Inspirator van het Leven.

Hilda schreef op 9 maart 2021 om 20:15

De meditatie wordt – althans voor mij – moeilijk door de overvloed van woorden die de gedachten soms
overspoelen…waardoor meer concentratie nodig is. Mogelijk komen de teksten beter “binnen” als ze gesproken worden…

Stine schreef op 9 maart 2021 om 20:12

Ik zie een liefdevolle blik in het gelaat van Jezus, waaruit geduld en mededogen spreken. Geduld met Petrus , en de heer heeft mededogen met zijn dienaar. Zo wil hij ons laten zien dat ook wij deze eigenschappen bezitten en kunnen gebruiken. En wanneer dat niet altijd lukt, dan kunnen we oefenen in geduld. En vooral ook met mededogen naar onszelf kijken wanneer dat het geval is. Je mag het elke dag opnieuw proberen, geef jezelf ook maar die liefdevolle blik !

Marie-Jeanne schreef op 9 maart 2021 om 17:24

Heb ik mij voldoende geoefend in mijn geestelijke zintuigen
Zoals de boom nieuw en jong is , laat zo mijn leven HEER ,in U gevestigd zijn AMEN

Hendrikje schreef op 9 maart 2021 om 17:04

Jezus, alleen zijn Naam langzaam uitspreken ,en daar alle tijd voor nemen .Een groot verzwegen geheim wat in de familie
verborgen lag, komt nu met Jezus aan het licht, omdat Hij ieder mens op het oog heeft, en zo kan ik het verstaan, alleen de liefde is sterk genoeg om wat hier nodig is nu te kunnen gaan doen.

Maria schreef op 9 maart 2021 om 16:17

Hoe kijkt Jezus naar Petrus in de dialoog, ik vermoed een blik van medelijden, hij wist immers dat Petrus hem 3 x zou verloochenen, naar de dienaar keek Jezus eveneens met een blik van medelijden. Ik Probeer open te staan voor de kwetsbare in mijn omgeving, heb wel moeite met ondankbaarheid, een glimlach kan je hele dag oppimpen. Jezus kijkt mij aan met een blik van bemoediging en tederheid

Cilia schreef op 9 maart 2021 om 15:21

Deze tekst: ‘Op zoek naar het nieuwe: niet het nieuwe dat ik nog niet kende, maar het bekende kunnen ontvangen op een nieuwe manier, als helemaal nieuw, zoals in “Zo had ik het nog nooit bekeken!”’
Dat is een ervaring een catharsis, waar ik sterk en rustig van wordt. Als ik Gods lach zie, hoor, begin ik te glimlachen.

AgnesErk schreef op 9 maart 2021 om 14:41

Jezus kijkt mij ernstig,liefdevol aan. Zoals Petrus Jezus verloochende : ‘ik ken die mens niet’ zo heb ik mij steeds opgesteld ‘ik ken die God niet, het is allemaal mysterie’ en zo kon ik vrijblijvend spelen met gelovig zijn. Zo voel ik het aan. In mijn familie durf ik er niet over spreken, ze gaan mij ouderwets en een kwezel vinden. Ik verloochen zo een heel kostbaar deel van mijn leven. Een voorwaarde om Jezus te bekennen is erover spreken tussen mijn grote familie anders verloochen ik Hem keer op keer.
Ik verlang naar een persoonlijke relatie met God, dat is het nieuwe, daarom vraag ik Uw genade zodat mijn geloof in Jou Jezus geen spel meer is. amen.

Godelieve schreef op 9 maart 2021 om 13:34

Hoe kijkt Jezus naar Petrus? Ik denk een beetje ontgoocheling in zijn blik te zien – hebt gij het nog niet begrepen – maar vooral veel goedheid. Maar ook mij kijkt Jezus aan, met diezelfde ontgoocheling en diezelfde goedheid. Het is alsof Jezus mij zegt: al zovele jaren geef ik je onderricht en nog heb je het moeilijk om van harte te vergeven. Open toch je hart en je geest, doe de eerste stap en je zult ervaren dat dit een bron van vreugde is niet alleen voor jezelf maar voor beiden. Heer Jezus kom opnieuw met uw barmhartigheid naar mij. Amen.

Martine schreef op 9 maart 2021 om 12:27

De Geest is geen Gelaat zoals Christus het Gelaat is van de onzichtbare Vader, maar het oplichten en openbaren van elk gelaat; geen Heilig Gelaat, maar de heiligheid in elk menselijk gelaat.”

Heer, plant mij dan voor eeuwig aan de bronnen
En laat mij bloeien in uw zomers zonder pijn.

Zoals de boom die altijd nieuw en jong is
Laat zo mijn leven, Heer, in U gevestigd zijn.

Lieve schreef op 9 maart 2021 om 11:48

Vergevingsgezind zijn… niet gemakkelijk. Daarom bid ik tot God: “Heer zend mij uw Geest die mij helpt om met meer vergevingsgezindheid in het leven te staan. Dank U God, dat U altijd ons met open armen ontvangt, ons vergeeft, ons nieuwe kansen geeft. Ik wil graag uw liefde doorgeven aan de mensen rondom mij”.

Gerda schreef op 9 maart 2021 om 11:20

Ik kom Uw gelaat tegen als ik elke morgen een kaars aan steek om in gebed te gaan. Ik zie Uw innerlijke bewogenheid met mij. Mijn gebed is dat ik zo naar mijn plaaggeesten mag kijken. Dat vind ik erg moeilijk. God wees nabij. Amen.

Majka de Graaff schreef op 9 maart 2021 om 11:12

Vanmorgen liet ik de tekst voor vandaag op me inwerken, -over het licht van het gelaat van onze Heer, en hoe Hij ons dicht nabij wil zijn,-ons kènt en zíet hoe we struggelen, midden-in allerlei processen, die gaande zijn. In mijn situatie zijn dat verschillende processen van rouw-verwerking.. Toen brak plotseling het licht van de zon door! -Geheel onverwacht! De dag begon juist heel grijs, met een dik, ongebroken wolkendek.. De Heer raakte me aan met Zijn liefde en licht en er kwamen veel tranen.. Toen ik wat tot rust was gekomen, sloot het wolkendek zich weer.. -Ik vertelde het m’n zus, en opnieuw brak, als een Knipoog, de zon even door! ..Als Gods gelaat over ons straalt, breekt het overal doorheen! Dan voel je je gekend, gezien, getroost.. En kun je vervuld van nieuwe kracht weer verder! -Nógmaals breekt de zon nu krachtig door het dikke, grijze wolkendek.. Ik ga even de tuin in en een Roodborstje zingt vlakbij een vrolijk loflied aan onze Schepper en Verlosser!

Machteld schreef op 9 maart 2021 om 10:58

“De Heer zegene en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig. De Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u vrede.” Dat is de priesterlijke zegen van Aaron over het volk Israel. Is ook voor ons bestemd want wij christenen zijn de tak die geënt is op de stam van Israel. Zegen, bescherming, genade en vrede. Dat wil Jezus ons geven als Hij ons aankijkt. Dank u, Heer voor uw gunstbewijzen; zij zijn nieuw elke morgen.