40-dagenretraite

40-dagen 2025: Hij is onder ons

Steun ons

Gastenboek

In dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.

Deel je gebedservaring

Alle velden zijn verplicht in te vullen. Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Je naam : 
Je email-adres : 

Alle berichten van bezoekers

Leontien schreef op 2 maart 2015 om 18:58

@ FJM, goed dat u een nieuwe poging in een andere omgeving doet. Proef ervan. Laat het ‘smaken’. In gebed en in de Liefde van de H.Drie-eenheid verbonden, samen verder op weg.

Frans Cuijpers schreef op 2 maart 2015 om 18:54

Nog bezig met het bestuderen van” Ignatiaans bidden”, kwam ik bij de rubriek Citaten uit. Het nummer daarvan weet ik niet meer. Wel weet ik dat de kern van het verhaal Niet is dat G’d de ‘uitkomst van een redenering ‘is.
Dat was parel 1 die ik aantrof.
Er zijn mensen die zich te pletter redeneren; men kan er soms hele boeken over lezen. Het voegt geen el toe aan ons leven (vindplaats bekend).

F.J.M.Cuijpers schreef op 2 maart 2015 om 18:35

Deze gast komt hier voor het eerst. De tip ertoe komt van de buurman. Pas twee dagen ontvang ik teksten van de “redactie” . Op faceboek heb ik slechte ervaringen opgedaan met discussies met een representant van de rkkerk die deze discussies zelf uitlokte, doch toen er te veel reageerders zijn tekst bekritiseerden, deze verwijderde omdat de toon hem niet beviel. Dat is een drogredenering en drogactie. Ik heb het vermoeden dat het in deze communiteit, of als u community wilt, anders er aan toe gaat. Op hoop van zegen, dus.

Jeanne schreef op 2 maart 2015 om 18:31

Lieve Ermelinda, Elly en Lily ik neem jullie op in mijn gebeden. Dat Jezus in jullie hart ( hoe pijnlijk ook) altijd Zijn verblijf mag vinden. Wij allen zijn een echte familie geworden. Hoe prachtig dit te ervaren. Dank aan iedereen, elk met zijn specifiek verhaal. Een wonderlijke leerschool.
Volgende week, dinsdag, volgt er een 2de onderzoek voor mij en dan zal er een harde noot te kraken vallen.
Een open hart operatie staat me te wachten. Maar ben er zeer kalm en rustig bij. Alles komt weer goed.
Door onze verbondenheid en door het in Gods handen te leggen en op voorspraak van Moeder Maria weet ik mij gedragen. Veels liefs aan iedereen.
Jeanne

Leontien schreef op 2 maart 2015 om 18:23

@ Joke, goed bidden, tja wat is dat? Je kan in stilte bidden, maar de stilte bewaren is bijna onmogelijk. Je kan mooie woorden bedenken, maar die komen vaak niet. Je kan de vaste gebeden bidden, maar je aandacht dwarrelt alle kanten op. Goed bidden is voor mij geworden: in Gods aanwezigheid zijn. Als ik geen woorden vind, dan is dat ok. Als ik in stilte bid en de stilte vult zich met gedachten, dan dit rustig constateren, je niet ergeren en je weer in Zijn aanwezigheid plaatsen. Het verlangen bij Hem te zijn is op zich al een gebed. Zelfs Paulus heeft deze twijfels gekend en zegt (Rom 8,26): [26] Evenzo* komt de Geest onze zwakheid te hulp. Want wij weten niet eens hoe wij behoren te bidden, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.

lilian schreef op 2 maart 2015 om 17:14

Lieve mensen : Hartelijk dank voor jullie ontroerende woorden en voor het geloof dat eruit spreekt. Het doet mij goed dit
alles te mogen lezen. Ook ik heb mogen ervaren dat de Heer dat Hij er is als je Hem nodigt heb. In moeilijke tijden stuurde Hij goede mensen op pad, die mij ondersteunde.Ik voelde zijn trouw en goedheid. Hij heeft ons lief en zegt tot ons “”Blijf in mijn liefde en bewaar mijn woorden in het diepste van je hart”” Deze woorden koester ik en dank Hem dat elke dag met mij op pad bent, dat ik mijn hart open mag stellen voor Hem.

Jojanne schreef op 2 maart 2015 om 16:23

Ook vandaag weer even stil geweest en genoten van mijn moment met God. Het is zo goed om dit te doen en het doet zo goed. Dank aan de mensen die dit mogelijk maken. Zoveel positiviteit van zoveel mensen moet toch haast wel een goede en positieve uitwerking hebben?!? Vivian, dank voor jou wijze woorden! Veel sterkte voor jou en je dierbaren. Vandaag brand ik voor jou een kaarsje!

mark van de velde schreef op 2 maart 2015 om 16:13

Mij terugtrekken in de stilte van het gebed is een uitdaging.
Een geluid van buitenaf, een indringend gedacht of een vluchtige herinnering….verbreken de ingetogenheid van de intentie tot gebed.
Ik probeer de ingetogenheid aan te houden…met vallen en opstaan, maar ik ben er van overtuigd (of mag ik ervan overtuigd zijn) dat een begripvolle Jezus me hierbij zal helpen.

Geert schreef op 2 maart 2015 om 14:46

Lieve Joke,
Wat is goed bidden? Bid op jouw manier met je eigen (mischien soms gebrekkige) woorden, het maakt voor onze Vader niets uit. Hij kent ons en weet wat er in ons hart is, Hij weet ook wat we nodig hebben zelfs alvoor we het Hem vragen.
Nogmaals bid zoals je bent, er is voor Hem geen goed of minder goed gebed. Hij houd van ons zoals we zijn.

Len schreef op 2 maart 2015 om 14:18

Voor allen die om gebed vragen en voor hen die in stilte op gebed hopen ….je mag op mij rekenen.

Joke schreef op 2 maart 2015 om 14:06

Lieve mensen allemaal, wat een verbondenheid mag ik ervaren …. Ik leef heel hard mee met jullie allemaal, ik wil heel graag mee bidden voor jullie , voor elkaar ….ik zeg dat ook vaak tegen mijn kinderen en vrienden ‘ik zal voor je bidden’ maar hoe doe ik dat nu heel goed ? Ik verlies mezelf zo vaak in verstrooiingen, in onrust , in angst en verdriet …zodat ik gauw iets anders begin te doen om te vergeten, om weg te duwen …kan iemand mij helpen om goed te bidden?

Lucia Neus Wong-Loi-Sing schreef op 2 maart 2015 om 13:18

Heer Jezus , vergeef ons onze zonden
en die van de hele wereld .
Kom onze zwakheid en onze onbekwaamheid te hulp.
Geef dat wij u beter mogen leren kennen,
en door U te beminnen alle mensen.
Wees in ons aanwezig Heer ,
opdat boosheid en list ons niet overreden
maar het hart , bewaakt door U, altijd doorgang heeft van de H. Geest .
open blijft voor vriendelijkheid en naastenliefde .

lenie schreef op 2 maart 2015 om 12:48

niemand heeft God ooit gezien (Frank 2 maart)
je kan God niet zien, onze ogen ons “mens zijn” is hiervoor te klein …
een beeld van “God” vind je zelf in de natuur, in de mensen om je heen ….
en dat veranderd door de eeuwen heen ….
daarom vind ik het moeilijk om tot God te bidden, praten ….
maar ik bewonder wel alle gebeden in dit gastenboek …..

T.groen schreef op 2 maart 2015 om 12:40

Wanneer je in staat bent je hart te bewaken ben je ook in staat de bron te bereiken. Het is geweldig te weten dat je dit niet alleen hoeft te doen. Zelf voel ik de hulp van de eeuwige. De altijd aanwezige laat mij ervaren dichtbij te zijn. In de stilte is hij voor mij een goede gesprekspartner en dat geeft veel rust en bemoediging. Ik ben daar dankbaar voor. Samen met Hem deze dagen door te gaan wekt het verlangen op naar het licht wat straks met Pasen zichtbaar wordt.

Lilly schreef op 2 maart 2015 om 12:34

Bedankt lieve mensen ,dat jullie voor mij bidden. Ik bid ook voor jullie . Het lichtje bij Maria ,brandt altijd ,ook voor mijn nichtje , die momenteel een ect. kuur [heel zwaar] moet ondergaan ,in de hoop dat het helpt . Bidden jullie ook voor haar mee ? Samen met ons allen, moet de Heer toch wel naar ons luisteren ? Ik weet wel ,dat we Hem niet aan een touwtje hebben, maar waar zoveel mensen oprecht met elkaar verbonden zijn en bidden , zal Hij toch wel naar ons luisteren, of naar zijn lieve Moeder ?
Vanmorgen even bij de huisdokter ,maar die had duidelijk geen enkele interesse , dit zijn dan de moderne huisartsen ,waar je in dit soort zaken werkelijk niets aan hebt ! Ik heb ze anders meegemaakt !!
Natuurlijk brandt het Lichtje bij Maria ook voor al degenen, die het moeilijk hebben , dat is hopelijk duidelijk ! Lilly

Elly schreef op 2 maart 2015 om 11:23

Ik zag na versturen pas dat ik i.p..v vriendin, vriend heb geschreven. Maar het gaat dus om mijn vriendin!

Elly schreef op 2 maart 2015 om 11:21

Lieve broers en zussen, lieve familie, willen jullie a.u.b nog voor iets anders bidden waarmee ik zit? Mijn lieve vriend is nl zeer ernstig ziek, krijgt palliatieve zorg, tot ze zal sterven. Bid aub allereerst voor haar vrede en rust in dit proces. Maar bid ook a.u.b voor mij. Ik weet nl al een tijd dat ik kunst gewrichten moet en correctie van het bot, in mijn handen, maar aangezien ik mijn vriendin begeleid in haar stervensproces, en daarvoor met de auto steeds naar haar moet, hoopte ik deze operatie uit te kunnen stellen tot na haar sterven. Want het is een zeer pijnlijke operatie die ten minste 6 maanden revalidatie vraagt waardoor ik er niet kan zijn voor anderen en zeker ook geen auto kan rijden. De laatste tijd heb ik zo’n pijn in die vingers dat ik bang ben dit niet vol te kunnen houden zo en toch al die operatie moet laten doen. Ik zou het heel erg vinden als ik mijn vriend niet verder zou kunnenbegeleiden en haar uitvaartdienst niet kan verzorgen. Bid a.u.b voor uitkomst op de e.o.a. manier. help Heer, maar dat ik dit alles in uw handen leggen kan. Amen. Dank jullie wel alvast voor jullie gebeden lieve mensen.

John schreef op 2 maart 2015 om 11:14

Lieve Ermelinda, lieve Elly, met liefde en vreugde bid ik voor jullie. Als gevoelsmens ‘weet’ ik me waarlijk verbonden met jullie. En met vele anderen. Het tilt mij op, juist door SAMEN deze weg te gaan. Het brengt mij in Heilige Stilte, waardoor ik me steeds meer ook verbonden voel met de Heer. 50 jaar lang angst, twijfelen en zoeken en nu steeds meer THUIS komen. Wonderlijk mooi! Ik wens jullie beiden én zoveel andere mensen heilzame, vredige tijden toe.
Met grote dank aan degenen, die deze retraite mogelijk hebben gemaakt. De teksten, de muziek, de overdenkingen, de uitnodigingen, het DELEN. Zó intens dat het mij diep raakt. Met dank aan de Goede God. Hij is met ons. Absoluut!!!

Marlo schreef op 2 maart 2015 om 10:54

Open je hart – het lijkt zo eenvoudig maar is vaak zo moeilijk.
Een Marialied (uit 2011) begint zo:
Het leven kent dagen van lachen en huilen, van naar buiten komen en zich verschuilen …
God, wilt u mij helpen te openen als u roept en u te roepen als ik de sleutel niet kan vinden zodat u mij kan openen.
Aan allen wens ik Gods zegen toe. Laten we voor elkaar (en voor alle anderen) bidden in het weten dat we allen samen zijn bij God – mij geeft dat heel veel kracht om wel door te blijven gaan.
Gods liefde is in en bij ons, Amen.

Elly schreef op 2 maart 2015 om 10:46

Wat goed van je, Ermelinda om aan ons te vragen voor je bidden voor de consultaties. Ik zal dat zeker doen!
Willen jullie ook voor mij bidden? Ik heb deze week ook veel afspraken bij therapeuten voor mijn lijf en artsen, en niet zoveel energie om er aan te beginnen!

Geert schreef op 2 maart 2015 om 10:19

Beste Mark,
Geef je hart aan Jezus, dan zal Hij het veranderen, Hij houd van je.
God ’s zegen toegewenst! Ik bid voor je. Geert.

Ermelinda schreef op 2 maart 2015 om 10:17

Lieve mensen,
Ik heb deze week drie artsenconsultaties. Ik heb nog nooit iemand gevraagd om voor mij te bidden, door de genegenheid die ik hier voel vraag ik het aan jullie. Ik kan alle hulp gebruiken en aanvaard ze me open handen.
DANK

Marjan schreef op 2 maart 2015 om 09:32

De prachtige muziek onder de podcast hielp vanmorgen zeker om mijn hart te openen voor de Nabije. Kan ik ergens op de website terugvinden welke muziek is gebruikt? Ik zou het graag nog eens beluisteren en langer.

Lieve schreef op 2 maart 2015 om 09:25

Ik denk dat onze God evengoed als wij behoefte heeft aan mensen die een beetje aardig voor Hem zijn.Misschien kunnen we proberen om een beetje een tegenwicht te zijn voor die velen,die Hem beledigen,kwetsen,pijn doen of wat dan ook !

Leny schreef op 2 maart 2015 om 09:22

het was vandaag geen gemakkelijke meditatie en nogal confronterend. IK vond de bijbeltekst heel indrukwekkend, want god vraagt hier aandacht te hebben voor zijn woorden en ze te bewaren in het diepst van je hart. en waak vooral over je hart. Maar dan die vragen over mezelf en mijn eigen hart. Waarom kan ik dan niets met de vragen. Ik weet niet waar mijn hart vol van is, dat is telkens weer iets anders en het leegmaken aan het begin van het gebed???????? Is er iemand die dat kan.

Ik wil onthouden van deze meditatie: “Heb aandacht voor mijn woorden en bewaar ze in het diepst van je hart.”dit betekent voor mijn concrete leven: dat ik in de bijbel moet gaan lezen, want daarin is het woord van god te vinden. IK wil het niet bestuderen, maar lezen vanuit mijn gevoel, zo vind ik de liefde van jezus voor de mensen, die gelijk staat aan de liefde van god voor de mensen. Zo wil ik tijd inruimen voor Jezus en een relatie met hem aangaan.

Christi Bartelink schreef op 2 maart 2015 om 09:16

spreuken 4; een tekst voor op je prikbord: Gods Woord als medicijn. Zeker om tot jezelf te komen, Gods vrede weer als je bescherming terug te vinden. ik blijf haken bij dat waken over je hart. Waak ik over mijn hart? God waakt over mijn hart. Ik probeer te waken over harten van mensen om mij heen, mijn gezin, mijn familie. Bij Open Doors (christenen in de vervolgde kerk) leer ik ook te waken over de harten van moslims die de islam zelf nog niet hebben begrepen en daardoor zo ontzettend verkeerd bezig zijn. wie waakt over hun hart? laten wij voor hen bidden dat de Liefde van God/ Jezus ook bij hen mag binnenkomen en hun hart mag raken, dat zij zich omkeren van deze heilloze weg…. Bidden jullie mee, dan kan haat en angst afnemen en liefde toenemen.

Christi Bartelinki schreef op 2 maart 2015 om 09:03

bij 27 februari (door vakantie loop ik wat achter, mag ik nu heerlijk wat langer hiermee bezig zijn!) Gistermiddag mocht ik voorgaan: ik heb een prachtige viering beleefd, liederen van kinderkoren en teksten sloten zo prachtig op elkaar aan, ik voelde me daarin zeer gedragen. aan de deur gaan mensen mij bedanken, maar ik vond het zelf minstens even mooi als zij. dan is God zo ontzettend die betrouwbare rots. daar zou je dan steeds op willen blijven zitten en genieten van het uitzicht op Pasen en het Rijk van Vrede waar we naar onderweg zijn. Maar je rolt er steeds weer af; door drukte, na een weekje vrij is het altijd extra druk, door stress, doordat het spreken we nog steeds moeten kost (gelukkig heb ik nu logopedie oefeningen en mag volgende week weer terug). Door dan weer de retraite op te pakken kom ik weer even terug op die rots. en dat is steeds zo: drukte houdt me weg van God, maar als het me dan lukt terug bij die rots te komen, dan komt alles goed, en ga ik rustig alles 1 voor 1 afwerken, en heb ik aan het einde van de dag meer gedaan dan ik dacht.
Leuk en heel mooi om het gastenboek te lezen, wat een rijkdom staat daarin zeg! Ook voel ik een extra verbondenheid met andere deelnemers, ook door de Vlaamse zinnen en reacties op elkaar. Goede retraite verder!

Elly schreef op 2 maart 2015 om 08:52

Lieve Ermelinda, een aantal jaren geleden zaten er dikke muren rond mijn hart, muren die ik opgetrokken had, tegen kwetsuren van buiten af, muren waar onmogelijk iets doorheen kon komen, ook geen zonlicht, ook Jezus niet! (Dacht ik) ik was niet staat die muren af te breken, en ook hulp kreeg dat niet voor elkaar. Tot ik een keer tijdens een retraite geraakt werd door een tekst uit Sefanja 3: 17 ” de Heer uw God is BINNEN uw muren een reddende held!” De Heer was dus al in mijn hart, of ik dat nu merkte of niet, maar in gedachten zag ik voor me, hoe Hij met zijn liefde en kracht die muren van binnenuit ging afbreken. Lieve Ermelinda, jij kunt je hart potdicht houden, maar als je wilt mag je Jezus binnen je hart weten die daar gaat doen wat jij niet kunt. Voor God is immers niets onmogelijk!

Ermelinda schreef op 2 maart 2015 om 08:15

“Als God een hart heeft …” zo mooi vind ik deze woorden.
Mijn verlangen van deze gebedstijd: “God, schenk me diep vertrouwen in Uw wegen”
Tijdens het gebed merk ik op dat angst en wantrouwen overheersen, mijn hart is diep diep gekwetst, doet zoveel pijn.
Ik weet niet juist welke blokkades, wel dat ze er zijn.
Ik stel vast dat ik totaal niet weet hoe ik over mijn hart kan waken, dan enkel door het gesloten te houden zodat het niet verder kan gekwetst worden of door ervan weg te lopen.
God, vul mijn hart met alleen Uw liefde zodat het niet meer vertrappeld wordt; bevrijd mijn hart van ‘oude’ pijn zodat het Uw licht kan binnenlaten.
Dank U Amen

Marc schreef op 2 maart 2015 om 07:56

Afgunst, jaloersheid, wrok, boosheid, … blokkades die mijn hart soms tot puinhoop maken.
Mogen luisteren naar Gods woord helpt mij te waken over mijn hart. Heer, Gij kunt mij redden!

Len schreef op 2 maart 2015 om 06:52

Waken over ons hart….. . Wat ik opmerk is hoe ieder luistert naar wat de teksten ons te zeggen hebben , zich de teksten eigen maakt, luistert naar het hart en naar elkaar, bezorgd is voor mekaar , bidt voor mekaar ,de pijn draagt met mekaar , meeleeft met wie het moeilijk heeft….bewondering toont voor mooie, rijpe harten en de pijn voelt met wie niet mee kan .Is dat niet meeleven met de vreugden en de smarten van Jezus ???

Isabella schreef op 2 maart 2015 om 00:12

Goede God… Bron van mijn leven… grond waarop ik sta… leer mij steeds meer tijd en stilte voor U vrij te maken.
Zodat Uw Vrede in mijn blik zal verraden dat U mijn Bron bent.
Zodat de vergeving die ik naar buiten toe meedraag, van U afkomstig is.
Zodat de liefde waarmee ik mensen aanraak, alleen UW Liefde is.
Zodat de woorden die ik uitspreek, UW woorden zijn.
Mijn hart zoekt U, tot het rust in U. Gelukzalig één in U…mijn hart zoekt U…
Heer, zegen ons allemaal en behoede ons, doe Uw aangezicht over ons lichten en schenk ons Uw Vrede en genade,
Amen.

Frank schreef op 2 maart 2015 om 00:00

Niemand heeft God ooit gezien. Enkel van Jezus kunnen wij leren hoe God is. Vraag: Wat belet mij vandaag om God via Jezus een beetje beter te leren kennen? Antwoord: Mijn kennis van de geschiedenis belet mij dat. Jezus is in de voorbije 2000 jaar door mensen namelijk al zo dikwijls misbruikt in allerlei machtscontexten, dat dit mijn huidige Jezus-beleving hypothekeert. Ik kan in die geschiedenis onvoldoende onderscheid maken tussen het kind en het badwater.

John schreef op 1 maart 2015 om 23:39

Heer Jezus Christus, wees mij arme zondaar genadig.

Aafke schreef op 1 maart 2015 om 23:10

Zo dankbaar voor GODS trouw,U wil ik beter leren kennen en liefhebben. Help mij GOD.!!!

Monique schreef op 1 maart 2015 om 22:20

Lieve Vivian…ik ben TROTS op je. ..je bent mij DIERBAAR. ..Ik weet hoe je in je leven staat en dat je VOLLEDIG vertrouwd op Onze Lieve Heer…Wat ook op mijn pad komt…ik kan het aan …omdat ik ook VOLLEDIG vertrouw op Onze Lieve Heer. ..THANKS. .

Margaret schreef op 1 maart 2015 om 21:50

Ik woord diep geraakt door alles wat ik here lees..vivian ik ben ontroerd van jouw verhaal en so blij voor je. Ik dank God dat wij U here mogen ontmoeten. Wat een schware inner strijd moest je aangaan om tot zulk complette overgave te gelangen. Ik bid voor je , en wens je ook sterkte to voor de aangaande strijd met kanker. Lieve Lilly, vergeven gelingt in de daad niet in een keer. Ik heb voor een heel ingripend its dat my aangedaan was 20 jaar nodig om te kunnen uitendelijk heel van harte vergeven. Elke daag baad ik god my te helpen te vergeven. Het gebuurde en ik voelde an inner vrijheid en vreede die ik tevoren noit had ervaren. Ik was toen al 35 jaar ould. De Heer bidden te helpen vergeven zonder its te verwachten van de ander. You will see, every thing will fall in its place. ik zal bijzonder voor U bidden dat de lieve Heer je helped en ik hoop je hebt geen 20 jaar nodig. Veel liefs, margaret.

Palmans Nelly schreef op 1 maart 2015 om 21:49

twee bergen kort bij elkaar: de calvarieberg met zijn pijn, lijden, sterven en verrijzen Vandaag mochten we met Hem meegaan naar de berg Tabor waar hemel en aarde elkaar raken.
Spreek God zoals u met uw Zoon sprak over lijden, sterven en verrijzen. Spreek ook tot ons opdat ik de weg van de graankorrel beter zou begrijpen.
Dank U te weten dat ook wij uw geliefde kinderen zijn en dat Jij ook in ons uw vreugde vindt.

Jeanne schreef op 1 maart 2015 om 21:42

Lieve Viviane Heijn, wat bent jij een dappere dame. Proficiat voor zo’n ingesteldheid. Ik heb heel veel respect voor jou. Ik geloof dat ik dat niet zou aankunnen. Maar ja, ons Heer vraagt dat ook niet aan mij.. Heb veel goede moed en ik bid voor jou. Wij helpen je dragen door gebed en onze verbondenheid.
John en Elly dank je wel voor het brandend kaarsje. Ik probeer het in de handen van O. L. Vrouwke te leggen. Zij is toch onze advocate bij de Heer, leg mij vol vertrouwen in de handen van onze Vader.
Jeanne
.

Isabella schreef op 1 maart 2015 om 21:08

Lieve Vivian Heijne,
DANK je, Vivian, voor je openhartige woorden!
Mijn eigen pijn en verdriet, mijn gekwetste plekken smolten weg bij jouw verhaal…
Je ontroerende getuigenis van jouw leven, heeft OP SLAG iets Lichts gebracht in mijn hart!
Door je woorden van jouw bijzondere liefde voor God en je 100% vertrouwen, voltrokt zich in mijn ziel plotseling zoveel voelbare genezing, lieve Vivian, dat ik het je wel MOET berichten!!!
En die GAVE heeft God JOU geschonken op 1 maart om 14.00 uur!
Zie hoe de LIEFDE van God aan het werk is doorheen deze prachtige retraite!!!! Halleluia!!!
Nee, ik vraag God niet meer om mijn script aan te passen: ik ervaar de Kracht om ALLES wat God op mijn pad brengt te omarmen!! Het kan immers niets dan GOEDS zijn?
Vanaf nu zal jij ook voor MIJ onderweg mijn grote voorbeeld zijn! Dank je wel, lieve Vivian, ik draag jou stilletjes mee op onze reis…
Isabella.

John schreef op 1 maart 2015 om 20:40

En wat mijn hart raakt is de tekst van Isabella. Zij laat HAAR HART zo geweldig spreken! Ik ervaar ook wat zij schrijft.
God werkt wonderlijk door én met mensen (‘waar twee of meer in Mijn naam aanwezig zijn…’)!!!! Adembenemend mooi.
Dank je wel Isabella, en IEDEREEN. We groeien ALLEMAAL, zelfs als je denkt dat dat niet zo is. GODS WERK. Halleluja!!!

Truus schreef op 1 maart 2015 om 20:33

Dank U wel Heer dat U steeds met mij op weg bent.

John schreef op 1 maart 2015 om 20:31

‘Wat heeft mijn hart geraakt?’ is één van de vragen die gesteld worden. Voor ‘morgen’, nú reeds beluisterd, is dat de muziek, die mijn hart raakt; vredig & bemoedigend. Het gevoel dat je ‘gedragen’ wordt. Muziek die op zich al een verhaal is. Teksten die zowaar een keer. daardoor. op de achtergrond komen. En ook dat is goed. God klinkt door in een van de mooist menselijke expressievormen; muziek. Heerlijk om zo de nacht in te gaan. De tweede zondag van de 40-dagen tijd; het gevoel dat het goed is. Dat er gerust mag worden. Even gewoon ZIJN. Wel bij elkaar. Dat maakt vrij. Niet alleen op weg naar het kruis, maar vooral ook op weg naar de opstanding. Zijn Grootse LIefde. Dank jullie wel!!!

Isabella schreef op 1 maart 2015 om 20:25

Oh…wat GROEIEN wij, lieve dierbare medereizigers!
Zoekend en tastend, kwetsbaar stamelend….maar oh, ZO DUIDELIJK op weg naar de PAAS-LIEFDE, die daar met uitgespreide armen op ons wacht!!!
Oh… wat LEREN wij van elkaar….zien jullie het niet??
Het is werkelijk één grote FAMILIE aan het worden, vol liefde, aandacht en bemoediging voor elkaar……
Met stijgende verbazing en ontroering lees en hérlees ik daaglijks de ontboezemingen in ons gastenboek, waar uit zo veel GROOT vertrouwen spreekt…. Ik leer en LEER, elke dag meer!!
Ook mijn hart groeit mee, éven zoekend en stamelend, maar ZO gesteund door de openhartigheid van jullie allemaal!
Wat voel ik mij bevoorrecht, dat ook ik een beetje bij deze bijzondere familie mag horen en deze wonderlijke reis met jullie mee mag maken!!
Dank dank dank aan alle lieve mensen, DANK aan God, die zo duidelijk DOOR ons heen tot ieder van ons spréékt, met zoveel LIEFDE en GENEZING….DANK aan Moeder Maria, die zeker meereist….
Als DIT nu niet een GEDRAGEN- WETEN door God is…..dan weet ik het niet meer!!!!
Ik steek zeer verbonden met jullie allemaal, voor ons állen een kaarsje aan.
Isabella.

Geert schreef op 1 maart 2015 om 20:00

Lieve Massotte Cristiane,
Ik weet dat het soms moeilijk is om volledig op God te vertrouwen, maar geloof dat Hij betrouwbaar is en altijd bij je is in welke situatie dan ook. Mijn vrouw heeft vorig jaar darmkanker gehad, dat was een moeilijke en soms zware tijd.
Ze is nu genezen, niet door een wonder of zo maar gewoon via de reguliere weg van operaties en bestralingen. Wij hebben in die periode Zijn aanwezgheid en liefde aan den lijve mogen ervaren, Hij was er altijd bij dat is een belofte, en dat hebben wij heel duidelijk mogen gemerkt!
God is goed! en wij mogen weten geliefde kinderen van Hem te zijn. PRIJS Hem want Hij is het waard om geprezen te worden in goede en minder goede dagen. Van harte God ’s zegen toegewenst.

Elly schreef op 1 maart 2015 om 19:58

Lieve Ermelinda, u.it eigen ervaring weet ik dat je God kunt liefhebben ondanks ziekte en fysiek lijden, eenzaamheid en angst. Ik ben al meer dan 35 jaar ziek, ernstig reumatoïde artritis, heb veel vaak en veel pijn, voelde me het grootste gedeelte van mijn leven eenzaam door afwijzing en verwerping, maar al die tijd speelde God – hoe is het mogelijk geweest- de hoofdrol in mijn leven. Ik denk aan de bijbeltekst: wij hebben lief ( kunnen überhaupt pas liefhebben) omdat God ons ons eerst heeft lief gehad! Maar je om jouw liefde voor Hem niet te druk, dat komt wel goed. hij kent jou als geen ander! Liefs!

griet schreef op 1 maart 2015 om 19:55

Heer , leer me luisteren naar jouw doorheen alles..
‘k vraag dat ook voor iedereen die dit leest.
Dank U lieve Heer.

Elly schreef op 1 maart 2015 om 19:33

Lieve Jeanne, veel sterkte bij de cardioloog morgen. Weet dat de Heer bij je zal zijn! Ook ik zal voor je bidden morgen.

Ermelinda schreef op 1 maart 2015 om 17:57

Vivian, dank U!

joke schreef op 1 maart 2015 om 17:12

zeer zeker , Vivian, bewondering heb ik voor jou …….dank je voor dit inzicht, dit vertrouwen, in jouw situatie zo vol vertrouwen gelukkig kunnen zijn, petje af … het helpt ons om met open blik te kijken naar ons leven, naar de pijn, maar ook naar het mooie en vooral ,het gedragen weten door God …

← Oudere berichten Blader door de gebedservaringen Nieuwere berichten →