Gastenboek

Gertruida schreef op 5 december 2021 om 12:25

Voel mij geraakt en verwarmt door Uw Liefdevolle blik, ik dank de Heer voor de mensen waarmee ik in verbinding mag staan en wens hun Vrede, voor de mensenkinderen die mijn minder aan het hart liggen, dien ik eerlijk te bekennen, dat het wat complexer ligt, verstandelijk weet ik dat het goed en helend is om te vergeven en lief te hebben, echter het heeft tijd nodig, best zonde en ja uiteindelijk laat ik het los en word ik milder, probeer mijn hart te openen te begrijpen te reflecteren en te vergeven, jammer wat een worsteling, mijn ego staat mij in de weg, hoe menselijk, diepe zucht nog een lange weg te gaan.

Gerda schreef op 5 december 2021 om 11:58

Ik bid vandaag voor gezinnen en families, dat zij een vreugdevol Sinterklaasfeest mogen meemaken. En ik bid voor hen die dat moeten missen.

Bart schreef op 5 december 2021 om 11:21

Ik zie het Licht, Jezus, vaak tot mij komen in deze Adventstijd. Ik ben en blijf gelukkig, dat ik Jezus dagelijks kan en mag ontmoeten en tot Hem bidden. Da ts vooral voor de anderen, die het nodig hebben m meer rust en vrede te kennen en ondervinden. Ons geloof is inderdaad erg krachtdadig en met elkaar willen en durven beleven en er vooruit komen. Dan zullen meer mensen gered worden en het komende Gods Licht mogen aanschouwen.

Lieve schreef op 5 december 2021 om 10:18

Kom Heer Jezus kom !
Ik wil mijn leven verbinden met jouw leven. Ik wil Uw woorden laten geboren worden in mijn manier van leven.
Een levensweg… Uw genade geeft me daartoe kracht en moed. Maak mij standvastig.
Ik hoop en vertrouw dat Gij die het goede werk in mij begon het ook zal voltooien.
Kom Heer Jezus kom spoedig en verdiep mijn verlangen naar U.

Anita schreef op 5 december 2021 om 07:41

Liefde die blijft groeien door inzicht en fijnzinnigheid zodat kunt onderscheiden waar het op aankomt, daar hoop en wens ik.
Dank voor mijn ouders, opvoeders en voorbeelden van iedereen waar dan ook die in mijn leven tegen kom.
Wens hun allen het beste wat God maar kan geven.
Voor mijn vijanden, dank dat jullie mijn ogen open maakt voor de waarheid dat ik niet verwacht maar veel van geleerd.

Trees schreef op 5 december 2021 om 07:08

God U wil ik danken op deze zondag Dank u om mijn medezusters die liefdevol proberen te zijn Help ons allen te groeien in liefde Zegen ook alle mensen die deze retraite volgen Moge alle deelnemers groeien in liefde tot u en elkaar Trees

lydia kool schreef op 5 december 2021 om 05:03

In dit moment met God zag ik ineens dat Jezus mij aankijkt EN de wereld om me heen ook “vol ontferming bewogen”. Dit raakte mjj. Het zorgelijke kijken naar ongelovigen maar ook naar mezelf vaak veranderde in zo.n warme geduldige afwachtende blik. Zoals Jezus mij en ons allen ziet ook ongelovigen is “vol kntferming en bewogen”. Deze aloude waarheid zelf ook “doen” nu ik er zo door geraakt ben ..ja dat iz mooi. Dank U Wel.

Nellie schreef op 4 december 2021 om 23:48

De juiste paden bewandelen, dat blijft altijd zoeken.Op mijn 20e deed ik openbare belijdenis en heb bewust ” ja ” gezegd tegen de Heer, ik wil U volgen.Dat hield ook in dat ik een weg was ingeslagen dat ik niet meer zonder Hem wil en kan leven.Dat wil niet zeggen dat ik in alles en altijd Hem ervaar.Ik ben nu bijna 64 en soms voelt Hij ver weg, Maar ik weet dat Hij trouw aan mij is Hij laat mij nooit los
Soms vraagt dat heel bewust te kiezen voor zijn geboden en te bidden”Heer wilt u ook vandaag mij de dingen laten doen die U wilt dat ik doe.en soms doe ik toch dan gewoon maar wat voorhanden is..We krijgen geen briefjes uit de hemel maar we hebben Zijn woord en de H.
Geest in ons die ons leid.
Shalom deze nacht..

Hans Winter schreef op 4 december 2021 om 23:43

Indenken dank ik aan het kind
van God, geboden aan bod gekomen,
dat mij kan toestaan zorg te dragen
om de geborgenheid te vragen.
van waaruit ze rank begint.

Hilda schreef op 4 december 2021 om 23:36

Ik vind het moeilijk om te zeggen of ik de paden van de Heer heb bewandeld. Soms werd ik zonder meer ergens heen geleid wat achteraf helemaal de verkeerde weg bleek te zijn. Ik moest dan alles weer opnieuw uitvinden. Het is een wonderlijk mechanisme. Soms bewandel ik paden die zonder problemen verlopen. Het is echt belangrijk voor mij om eerst te voelen waar de impuls vandaan komt. Dan kan ik volmondig zeggen Heer U bent de weg en de waarheid en het leven.

Jesaja is een geweldige profeet, hij is troostrijk en weet mij nu met zekerheid te overtuigen.

Fijne tweede adventszondag gewenst aan iedereen

Veerle 1 schreef op 4 december 2021 om 23:27

Dat ik vandaag mag zijn wie ik ben , dank ik aan mijn verleden . In mijn gebed bid ik voor wie mij pijn deed , opdat zij tot inzicht zouden mogen komen en bescherming mogen vinden in Gods’ nabijheid .
Ondanks alles vraagt Jezus ons om te bidden voor onze vijanden . Heb ik dan vijanden ? Alleen dat God ons gemaakt heeft naar Zijn beeld en Zijn gelijkenis , laat me ruimte om te milderen daar waar het moeilijk is , en om te danken voor de mensen die het verschil maken in ons dagelijks leven , ook dat we mogen liefhebben en dat is een heel mooi gebaar , ik denk wel het mooiste gebaar dat we elkaar kunnen stellen . In dit besef wil Hij ons vragen dit voor elkaar te zijn .
De vraag werd ooit gesteld aan een rabbijn : ” God , wie is Hij ? ”
En de rabbijn antwoordde : God is daar, waar men Hem binnen laat .

Brigitte Peel schreef op 4 december 2021 om 23:07

Op de weg van God is het goed vertoeven in vertrouwen met de Heer Zijn woord elke dag opnieuw, danken, loven en aanbidden, amen!

Rozemie schreef op 4 december 2021 om 20:55

Dank u wel voor het online-aanbod.
Het is een goede gebedshulp.

Luís Weel schreef op 4 december 2021 om 20:00

Links af of rechts? Op veel momenten van mijn leven was er twijfel over, welke richting in het leven ik moest kiezen. Ik stond stil bij die passage uit het evangelie, als Jezus aan de menigte voorhoudt dat er lijden, onbegrip en marteling tot de dood toe kan volgen als je Hem wilt volgen. Velen haken af en dan vraagt Jezus aan zijn leerlingen: “Willen jullie ook afhaken?” Vervolgens is het Petrus die zegt: “Heer, U hebt woorden van eeuwig leven. Tot wie moeten we anders gaan?”
Verschillende keren in mijn leven heb ik mijn heil toch maar bij Jezus gezocht wanneer ikzelf eigenlijk geen zin meer had om met Hem op te trekken. Jezus volgen is niet gemakkelijk. Af en toe was daar de neiging om het bijltje erbij neer te leggen en weg te gaan.
Twee dingen hebben bijgedragen dat ik verder ging met Hem:
– Ik had mijn “jawoord” voor het leven gegeven, uit vrije wil en vond dat ik daar niet op kon terugkomen.
– Als Gods bijstand en genade er niet geweest waren, zou er niets van terecht gekomen zijn in mijn leven.
Dank U, Heer, God zegene de greep.

Kees schreef op 4 december 2021 om 19:53

Laat op de avond van 5 december ontruimden mijn ouders de tafel, etc. zodat zwarte Pieterman met beroete snoet de pakjes neer kon zetten.
Deze week werd ik geraakt door de hulde die Frankrijk bracht aan Josephine Baker een zwarte vrouw wiens naam een ereplaats kreeg tussen Frankrijks groten in de St. Geneviève nu Pantheon.
Via Josephine Baker kwam ik bij de Heilige Jozephina Bakhita (1869-1947), beschermheilige van Sudan. Tot slaaf gemaakt, mishandeld, uitgebuit en verkocht. Sluit zich in 1902 in Italië aan bij een kloosterorde als Madre Maretta (Zwarte Moeder), staat bekend om haar zachtaardigheid en kalmte. Zij is het symbool voor het overleven van de slavernij.
In de Hallen in Haarlem is een rijkgedekte eettafel opgesteld, een hommage aan vrouwen met kleur . Tussen de 38 kleurrijke vrouwen is voor de Heilige Josephina een plaats ingeruimd. Op haar zitplaats breekt het licht door een glazen sculptuur, neergezet op een baan van zijden stof met daarop borduurwerk vervaardigd door kleurrijke vrouwen. Aan tafel worden we uitgenodigd om in gemeenschap te eten van christelijke keramiek.
In dit St. Nicolaas weekend keer ik terug naar dat kunstwerk”: “Guess Who’s Coming to Dinner Too” van Patricia Kaersenhout en voel me even de kleine witte jongen wiens hart klopt vol verlangen om mee te mogen liften op het gedachtegoed van de Heilige Jozephina Bakhital.

Olivia schreef op 4 december 2021 om 19:43

Veroordeel niet en gij zult niet veroordeeld worden. En prachtig waren de woorden van Jezus: Ook ik veroordeel u niet….(JH8,11)
Suggestie:
Geloof in de kracht die je hebt om het goede te doen….
Geloof in de kracht om alles positief te bekijken….
Geloof in de kracht die je dagelijks mag ontvangen, van Hem die zelf barmhartige liefde is.

Nicole schreef op 4 december 2021 om 19:31

Prachtig gedicht uit Citaten: ‘K heb Hem gezocht!

Johannes 1, Het Woord van God. Het ware Licht, dat iedere mens verlicht, kwam in de wereld. Hij was in de wereld; de wereld was door Hem geworden en toch erkende de wereld Hem niet. Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet. https://www.gewijderuimte.org/node/187358

Hoe groot moet je zijn om dit te kunnen vergeven?

Malou schreef op 4 december 2021 om 19:25

Wondermooie meditatie! Deugddoend ook. Het is altijd fijn om de week te kunnen overlopen als iemand mijn gedachten leidt…
Heel even heb ik een zachte tinteling gevoeld tijdens het mediteren, een zachte gloed van Licht is me overvallen. Ik ben erdoor ontroerd, ben even de kluts kwijt. Maar het stemt me hoopvol en geeft me veel goesting om de retraite volgende week verder te zetten.
Ik voel dat Hij met me mee gaat, op weg langs mooie paden en gevaarlijke ravijnen. Maar Hij is er en zal me de weg wel tonen. Dat vertrouwen koester ik.
Dank je wel lieve God, dat ik tot dat inzicht vandaag mocht komen!

Bert Graus schreef op 4 december 2021 om 18:30

Vandaag heb ik nagedacht over het huis dat openstond voor drie van mijn zussen en dat op anderhalf jaar. Mijn oudste zus van haast 96 jaar stierf in februari 2020; de parochiekerk was vol. Mijn tweede zusje overleed in dat zelfde jaar in december; zij was 95 jaar.Onlangs mocht mijn derde zus haar nieuwe huis binnen op de leeftijd van 94. Dank voor hun leven maar een afscheid is en blijft een afscheid. Zij gingen zeer bewust naar hun nieuwe thuis bij God. Ik gun het hun van harte. Dank U, God.

Mia Scholte schreef op 4 december 2021 om 15:00

ik heb in deze meditatie gezien hoe U mij bij de hand hebt genomen op mijn weg door het leven.
Daar dank ik U voor uit de grond van mijn hart.

Mirjam schreef op 4 december 2021 om 14:00

Een heel fijne, rustige, Rust gevende zaterdagmeditatie…
Dank u wel!

Marga schreef op 4 december 2021 om 13:34

wat mij bijbleef:
met eigen ogen zul je je leermeester zien
met eigen oren zul je een stem achter je horen zeggen:
‘Dit is de weg die je moet volgen. Hier moet je rechts. Ga daar naar links.’

en daarbij kwam op
‘de weg’ hier eens verstaan in de betekenis van ‘de traditie’
(tegelijk nadoen&praktiseren&voortlernen en zo voorlevend doorgeven),
b.v. zoals in het Engels:
’do this this way, do that that way’:
‘doe dit op deze manier, doe dat op die manier’

het is vaak shalom?rust-gevend en shalom?gerustheid-aanwezigstellend om bekende rituelen of routines uit te voeren of mee te maken,
in ongeacht welke situatie of omstandigheden

eventueel de uitvoering dan zonodig praktisch aan de mogelijkheden van zelf/samen en situatie en omstandigheden aangepast,
en dan de onuitvoerbare rest zich daar aanvullend levendig bij voorstellend,
en dat alles in die zin dan puur geestelijk uitvoerend of meemakend

Gerda schreef op 4 december 2021 om 13:09

Ik zie ons gaan, retraitegangers, met ons duizenden. Samen volgen we het pad omhoog. We houden elkaars hand vast. In een lang lint omhoog, daar waar geen mist meer is en waar de Gastheer op ons wacht.

Marieke schreef op 4 december 2021 om 13:00

De drie wijzen uit het oosten volgden de heldere ster om bij het gezegende kerstkind te komen om presentjes te brengen.
Mijn Heer gaarne doe ik Uw wil aub wijst u mij uw weg binnen het loopbaanbegeleidingstraject dat ik volg bij de zus van een vriend, dank U.

Gertruida schreef op 4 december 2021 om 12:19

In tijden van Nood, Bekommernis, Ziekte, “ Geboorte “ Eucharistie, Natuur, Sterven, Gezang, heb ik de paden van de Heer trachten te bewandelen, het gaf Richting, Vreugde Kracht Wijsheid en Rust, mijn Ouders, De Eucharistie, Retraite, de Bijbel, Bidden, Heilige Geest, Vriendschappen, Mantelzorgtaken de Biecht hebben mij naar de juiste wegen geleid. Voor mij persoonlijk een lange weg van vallen en opstaan, rechtsaf en linksaf. Mijn ervaring is dat God helpt op zijn moment en op zijn manier, ik hoef het niet alleen te doen, maar dien wel zelf naar de ovenkant te roeien.

AgnesErk schreef op 4 december 2021 om 11:59

Heb ik goede paden gewandeld ?
De eerste acht jaren van mijn huwelijk. Toen geloofde ik nog volop in de priesters en wat ze ons verklaarden om een goed mens te zijn. Toen geloofde ik nog in de sacramenten en toen was ik omgeven door de onschuld vaan mijn jonge kinderen en de liefde van mijn man. En Jezus boeide me toen door zijn rebelse,sociale zijn. Toen leerde we Huub Oosterhuis kennen en konden we zingen en toen kende ik een bevlogen pastor die naar Brasilie trok. De tijden zijn veranderd ook ik ben veranderd. Die onschuld van mijn jonge jaren kan ik als een schat bewaren, een stuk van mijn persoonlijkheid.
Bewandel ik nu goede paden, of probeer ik het tenminste ? Ik zou een heleboel kritiek over mij heen kunnen strooien en terecht maar doe het niet in de plaats ga ik vandaag dicht bij die nieuwe Jezus en zijn stillere en misschien wel heiliger volgers van deze tijd zitten, vragend om een andere weg.
Dankbaar voor deze retraite en dankbaar aan de gastboek schrijvers.

Marieke schreef op 4 december 2021 om 11:33

De heldere ster wees de weg in het kerstverhaal, mooi.

Hopelijk wijst de Heer me de weg om goed uit het loopbaanbegeleidings-
traject olv de zus van een vriend te komen wat wenst God hierin van mij
Allerliefst doe ik Zijn wil, Superster Jezus Christus hoezeer heb ik U lief

Machteld schreef op 4 december 2021 om 11:30

God heeft me zijn gunst getoond nog voor ik zijn paden bewandelde. Hij heeft mij het hele proces geleid tot ik een studiebeurs kreeg om in het buiteland te gaan verder studeren. Het was de ene overwinning na de andere. Niet omdat ik zo slim was, maar omdat God over me waakte en met mij mee ging.
Ik ben pas tot geloof gekomen twee jaar later, in Canada. God heeft mij al liefgehad nog voor ik een kind van Hem werd. Ik heb mijn diploma in Canada behaald, dat was de eerste overwinning. De tweede was belangrijker: ik vertrouwde mijn leven toe aan Jezus, mijn Redder. Soms is het nodig buiten je comfortzone te treden opdat God je tot Zich kan trekken.
Dank U, Heer, voor uw trouw. Dank U omdat U mij gevonden hebt nog voor ik U vond.

dinie schreef op 4 december 2021 om 11:11

Deze week zo geraakt door….´Op deze berg vernietigt Hij het waas
dat alle volken het zicht beneemt,….. Voor altijd doet Hij de dood teniet.
God de Heer wist de tranen van elk gezicht´.Wij gingen afgelopen zomer ´een moeilijke weg`, we bewandelden het wandelpad waaraan onze lieve jongste zoon in de winter van 2017 na een lawine gevonden werd. Op de plek waarin we zoveel verdriet ervaarden was daar ook …zo wonderlijk, wat hier staat…als een glimp van wat ooit komen gaat….maar wat we al een beetje ervaarden op die moeilijke plek……

Danny v schreef op 4 december 2021 om 08:53

Cora, zo mooie dankuwel

Danny v schreef op 4 december 2021 om 08:50

De weg die ik mag gaan, iedere tegenstelling die zich aanmeldt op mijn pad. Goed of slecht hou er niet aan vast maar help mij het dit te gebruiken en vooral God niet zien als oplossing. Mijn God waarom heb jij mij verlaten, die weg van verlaten zijn kan pas in die situatie doorzicht tonen. God in mij en ik in Hem, hoe spannend en uitdagend. Blijven zitten voor een muur zonder uitweg, zonder deur en dan ‘langzaam zelf de deur worden.

Cilia schreef op 4 december 2021 om 08:18

Mij trof: Hij zalZich over mij ontfermen.
Hij wijst ons de weg. Hij zal ons de paden wijzen.
Met eigen oren zullen wij horen, met eigen ogen zullen wij zien.
‘DE Heer is mijn Herder, niets kom ij tekort.’
In 1990 ervaarde ik een innerlijke verandering, omdat het mijn, gedachten, woord en daad veranderde.Het was een herbeleving.Ik dank God, dat Hij ons leidt.
Ik ben zwanger van God en in elk NU wordt Gog in ons geboren.
Ik dankt God dat mij (weer eens) bewust werd: dat verstrooing mij als ik er bewust van wordt,mij al Terug bij God brengt. Dank!

Anita schreef op 4 december 2021 om 07:44

“Hier moet je naar rechts, daar naar links” dat is alles wat ik nodig heb, wanneer ik in een situatie terecht komt waar verstand en gevoel spagaat tegenover staat.
De weg wijzen.

Bij mij was als een donderslag op een klaar lichte dag die mij leidt naar Hem toe. Juist toen ik me na alle verzet, onmacht, ongeloof en niet willen hebben, niet willen accepteren, alle pijn en verdriet…., in een zin heb geuit:
“Hier ben ik, doe zoals U het wil”

Ik ben nooit meer alleen.
Zo voel ik sinds dien.
Alle last lijkt lichter.
Alles!

Trees schreef op 4 december 2021 om 07:07

Je hoeft geen tranen meer te storten ,Mijn God als ik aan de vluchtelingen denk die in de koude en zonder eten zijn even als de armen landen waar kinderen sterven van de honger
en lees dan ge hoeft geen honger te hebben, Heer waarom dan is er zoveel ellende .dan denk ik Heer mogen wij ook nu Uw woorden geloven .ik kom dan stamelen Heer geef uitkomst aan hen die het zo zwaar hebben maar ik geloof dat U een doel heeft met alles .ook al moet ik wenen om alles wat er gebeurt .
Dank U dat u ook vandaag zo dicht bij mij bent ik erken dat ik zelf zo een zwak mens bent help mij u altijd te zoeken ik verwacht u en zie uit naar Uw geboorte Trees

Ger schreef op 4 december 2021 om 02:17

Ik doe alleen maar maar huilen het raak me allemaal ik weet dat jesus voor mijn zorgt en ik ben hem dankbaar.

Nellie schreef op 3 december 2021 om 23:36

Wie is Jezus voor mij?Mijn grote voorbeeld! Toen Hij op aarde was betoonde Hij groot mededogen met hen die niet gezien werden; die buiten de boot vielen, mensen waarvoor niemand oog had.Hij ging tegen alle heersende culturen in! Alles draaide bij Hem om Liefde!Om mensen te redden kwam Hij naar deze donkere aarde.Hij is de Bron waaruit we steeds weer mogen putten als we zelf leeg zijn..!En ja ik ben dankbaar dat onze kids en kl.kids met Hem leven maar maak me ook zorgen om sommige broers en zus en hun nageslacht( 6 van hen en mijn ouders zijn al heengegaan)en bidt of Hij Zichzelf aan hen wil openbaren en of ik “aanstekelijk” mag zijn.De meesten zijn gedoopt maar doen er niets meer mee, zijn er niet meer mee grootgebracht zelfs, ” Ontferm U Heer !”en maak mij tot een licht voor de volken !shalom deze nacht!

claire schreef op 3 december 2021 om 23:33

welke weg ga ik ? mijn “gewone,alledaagse leventje”?
ga ik de weg die Jezus me wijst en voorgaat?
hoe kan ik de hobbelige weg gaan?met stoute schoenen of op sandalen?
Dank u HEER om zoveel…
Zet me op weg…
Houd me gaande…blijf bij me…
zonder u lukt het me niet…

Christine V schreef op 3 december 2021 om 23:22

Wat doet me dat, dat de Kerk in onze streken en in veel van onze families niet meer meetelt? DIT DOET PIJN !
Vooral als je kritiek krijgt in je heel naaste familie, echtgenoot, kinderen. Maar als we allemaal nu zouden antwoorden op de vragen van de synode 2021-2023, dan konden we toch ‘iets’ bijdragen tegen het verval in onze Westese Kerk. De vragen mag je beantwoorden en ze naar jouw plaatselijk bisdom sturen.
Vraag 1: Welke ervaring heb ik van gelovig samen op weg gaan?
Vraag 2: Welke vreugdes, welke moeilijkheden, welke inzichten
hebben deze ervaringen losgemaakt?
Vraag 3: Wat zegt de Heilige Geest ons over Kerk zijn vandaag: waar
zijn we op de goede weg, waar moeten we een andere
richting inslaan, welke nieuwe stappen dienen zich aan?

AgnesErk schreef op 3 december 2021 om 22:52

Wat boeit er mij in Jezus ? Met wat verbeelding kan ik mij Jezus voorstellen hier op aarde. Een donkere Jood. Was Hij mooi, misschien wel, misschien niet. Hij zal wel mager geweest zijn en sober gekleed, zonder voertuig, altijd te voet. Hij had de goddelijke onschuld in zijn ogen en hij droeg de goddelijke wijsheid in zijn woorden en gebaren. Je kon Hem nooit meer vergeten.
Jezus, donkere Jood, ik voel zoveel eerbiedige liefde voor Jou. Jij stierf en zelf toen je zichtbaar weer levend was liet Je ons alleen. Je taak was volbracht. Je liet ons uw heilige Geest. En waar vind ik Jou terug !

Hoe kan ik merken dat iemand voor een leven met Jezus kiest ?
Een mens die veel en oprecht bidt misschien, waardoor de heilige Geest kan werken. Niet bidden met de mond alleen maar samen leven met Hem.

Hilda schreef op 3 december 2021 om 22:41

Juist in deze tijd waarin geloof niet meer zo belangrijk lijkt te zijn voelde ik het verlangen terug naar de kerk in deze multi maatschappij. Voor mijn rust en geborgenheid samen met mijn man hetzelfde geloof te hebben.
Dat het geloof hier in Europa afneemt merk ik nergens aan. Genoeg kerken en er wordt heel veel gepubliceerd in tijdschrift van kloosters maar ook vele boeken.
Hoe herken ik iemand die ook met Jezus is? Dat liet hij me zien met gebaren. Het zijn mensen die altijd handreikingen geven en geborgenheid en vertrouwen geven.
De heilige geest ontvangen is een groot cadeau maar hem ook herkennen tijdens al m’n drukke werkzaamheden dat vraagt herkenning.
De rust ervaren in deze adventstijd ondanks de drukte om mij heen, dat is een uniek gevoel elk jaar weer.

Veerle 1 schreef op 3 december 2021 om 21:58

Waar heb ik de paden van de Heer bewandeld , en wie heeft me daarbij geholpen ?
Dit is wel een heel indringende vraag en moeilijk om daarop te antwoorden . Ik heb een moeilijke start gemaakt in mijn leven , mijn kinder – en jeugdjaren waren heel moeilijk vanwege mijn thuissituatie . Ik ben jaren op zoek geweest naar innerlijke vrede en houvast . Ondanks dat heb ik altijd gevoeld dat ik niet alleen was . Dat was een eerste herkenning van God in mijn leven . Godzijdank was er een priester die naar me luisterde en bij wie ik terecht kon . Ook bij een vriendin , die later is ingetreden in het klooster , kon ik steeds terecht . Ik ben die mensen nog altijd dankbaar , want zij hebben mee bepaald hoe mijn leven er vandaag uitziet , en tot Wie ik me mag rihten , elk moment van de dag , en met ouder worden steeds meer .

Veerle 1 schreef op 3 december 2021 om 21:37

Vader ,
Aan het begin van de pandemie en waarin we werden teruggeplooid op onszelf en niet meer fysiek de Eucharistie konden bijwonen , kenden we ( naar mijn gevoel ) voor het eerst een tijd van twijfel en verwarring .
Voor diegenen onder ons die de Kerk aanhangen , was het een uitdaging om zich via andere kanalen geestelijk te laten bijstaan , om toch maar het Woord te kunnen volgen . De wereld viel stil , maar niet voor een gelovig mens .
Als je dicht bij Jezus wilt staan , mag je niet bang zijn voor wat zich voor onze ogen vandaag afspeelt , maar volharden in gebed . Naar wie zouden we anders gaan ?

Gerda schreef op 3 december 2021 om 21:34

Heimwee naar Gods komst. Als God ons thuisbrengt uit onze ballingschap, het zal een droom zijn.

Hans Winter schreef op 3 december 2021 om 21:21

Het graf van mijn zusje, ver weg begraven,
bleek een tuintje te zijn geworden door toedoen van een kloosteraar
die haar eenmaal langs had zien lopen.
Hij hoefde geen ‘waarom’, hij bracht het mijne tot ‘waartoe’,
gelijk ‘een mens van de weg’.

Pe. Luís schreef op 3 december 2021 om 20:39

Heimwee naar volle kerken? Nee…! Verdriet.. vanwege zoveel onrecht, discriminatie, kloof tussen rijk en arm, een stenen hart als het gaat over opvang van mensen die een lange kruisweg doorlopen hebben en afgewezen worden, een consumptiemaatschappij van drank, drugs, overbodige luxe en genotzucht? Ja…!
Maar de vraag wordt dan: “Hoe moet het dan verder?…
Gelukkig zie ik veel mensen die zoeken naar nieuwe wegen. Petrus wijst die weg: bekeer je tot Jezus, laat je dopen in Zijn naam en de Geest zal over jou uitgestort worden. Laat je geweten spreken en zie wij je bent in Zijn licht.
“Ik geloof, Heer, maar kom mijn ongeloof te hulp. Geef mij kracht, alle dagen van mijn leven.”

edwige coesens schreef op 3 december 2021 om 20:15

De weg werd mij getoond door mijn moeder ,mijn toekomstige man maar ook door een duo bevriende priesters.
Ik ben daar heel dankbaar voor.

Wilma schreef op 3 december 2021 om 19:57

Het ‘wonder’ is aan het geschieden. Morgen lunchen met mijn broer en mijn nichtje, de dochter van mijn tweelingzusje. Het pad van vergeving is het pad van God. Dit had ik echt niet durven dromen en het zijn vooralsnog stappen in geloof. Wie weet hoe het proces zich verder gaat ontwikkelen, God beweegt met zijn mensenkids mee. Voor beide heb ik een mooie kaars gekocht, als symbool van het Licht, Zijn Licht doorgeven en de kans gebruiken.

Nicole schreef op 3 december 2021 om 19:24

Ik kijk veel naar Youtube profetische uitzendingen. Zo volgde ik gisterenavond een uitzending en uitleg over de Heilige Geest door David Hernandez, weliswaar in het Engels. De informatie was dermate interessant dat ik steeds terugspoelde zodat ik wat hij zei goed in mij kon opnemen en zeker niet zou vergeten. Voor ik het wist was het al middernacht voorbij. Ik viel in slaap met het overpeinzen wat die man had gezegd, mezelf belovend dat ik nog uitzendingen van hem ga bekijken. Dit voelde aan alsof ik persoonlijk werd aangesproken om mijn spiritualiteit te verdiepen. Ik kan nu eenmaal geen akkoord vinden met mijn leven en ervaringen te vergelijken met dat van de heiligen uit het verleden. Elkeen is toch uniek, heeft een eigen roeping en wordt opgeroepen tot leven in heiligheid. “Wij zijn een koningschap van priesters?”. Dus, wanneer de tijd voorbijglijdt zonder dat ik het besef, wanneer ik opga in wat mij passioneert, ja zelfs mijn maaltijd ervoor laat staan, dan denk ik dat God mij helpt op de weg die Hij zelf voor mij heeft ontworpen. En misschien maakt het delen van deze ervaring daar ook wel deel van uit (?)

Dirk schreef op 3 december 2021 om 19:02

Vrij vertaald :

Een kloosterzuster ging naar haar overste toe met de vraag : Waar vind ik Jezus ? Waarop de overste haar antwoordde, zeggende : Indien je Jezus niet vindt in de keuken tussen de potten en de pannen wél, dan zal je Hem ook niet vinden,al knielende voor het Tabernakel…

Olivia schreef op 3 december 2021 om 18:56

Advent betekent voor ons: ondanks alles wat er gebeurd met en rondom ons, toch hoop te hebben op een betere wereld.
Advent betekent ook: door de donkere wolken van de toekomst, toch nog altijd een straal zonlicht proberen te zien, in de wederkomst van ons Jezus kindje.