Gastenboek

claire schreef op 10 december 2021 om 18:44

god wacht op mij…
ik ben verwacht…ADVENT…
wat zal het worden? hoe ziet god mij ?
hoe zal ik god herkennen ?
“…eeuwige god wij willen U zien, geef ons vandaag een teken van U…LIEFDE…”

Luís Weel schreef op 10 december 2021 om 17:52

Het paard in de winterwei heft al zijn hoofd
zoals soms een mens zijn ziel even opheft
Het jongvee met donkere ogen kijkt nieuwsgierig
en bomen, hun takken althans zonder loof
reiken, wolken scheurend, boven zichzelf uit.
Het water wacht rimpelloos stil – en zo vlak
dat het spiegelt als iemand er langs komt.

Advent – Dat is komst. Zou het nu dan gebeuren?
Nee, de dijk is geen grens. De dijk heet je welkom,
door wakkere meeuwen bewaakt uit de lucht

Het kan. Het kan nu. Als er licht is en ruimte.
Alles kan, ook al zijn het wel bittere tijden
tussen herinnering in en verwachting. –

Is dat niet genoeg, Heer? Wat wilt U nog meer dan?

Wilt U soms, dat wij water uit droogte putten?
Hout hakken uit vuur? Harde steen zacht maken tot vrede?
Licht scheppen uit nacht? Liefde uit haat?
Leven leren van zwervers? Geduld van corona?

En dan? Zijn wij dan zijn geboorte pas waard
die de nieuwe wereld aan ons openbaart?
De vraag is het antwoord, het antwoord de vraag

(Gedicht uit werelderfgoed “De beemster” – pastoor Jan Duin.)

Toos Baten schreef op 10 december 2021 om 16:20

Ik geloof in God zoals een blinde gelooft in de zon, niet zien maar wel voelen!

Wilma schreef op 10 december 2021 om 15:57

Wat maakt mij gelukkig en dankbaar in Zijn prachtige schepping de natuur, zo maar een voorbeeld van vele opgedane ervaringen: mogen genieten tijdens een skivakantie in de Dolomieten en de schoonheid van Zijn schepping ervaren en mij verwonderen, steeds opnieuw. Heelheid en éénheid ervaren, deel van Hem en van een groter geheel, overgave.

Mia Scholte schreef op 10 december 2021 om 15:08

als ik terug kijk hoe ik door God geraakt werd, in de natuur, door mijn leven heen,
ben ik bij de hand -Zijn hand- genomen naar de charismatische vernieuwing die mijn leven
naar de volwassenheid in mijn geloof heeft gebracht.
het volgende lied heb ik daar geleerd en dit lied heb een paar keer gezongen als ik vol bewondering de natuur mocht aanschouwen.

O Heer, mijn God, wanner ik vol bewondering de wereld zie die U hebt voortgebracht,
het sterrenlicht, het rollen van de donder, heel dit heelal dat vol is van Uw pracht.
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God, hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij.

Fijn dat ik mijn gevoelens met velen mag delen.

Brigitte schreef op 10 december 2021 om 13:30

“Heer alleen U wil ik beminnen
Met heel mijn hart
Met heel mijn ziel
Met heel mijn zijn!
Amen *

Hendrikje schreef op 10 december 2021 om 12:37

Dit, deze Hoop vraagt wel alles van mij. In het gebed tot Maria, ik ben niet met haar opgegroeid, met een
Moeder God.
Nu ik dieper mij inleef in mijn voor-geboorte tijd, komen er allerlei herinneringen , waar ik mij niet eerder
mee verbonden kon voelen. Een kindje wat bij de moeder heel aangenaam op schoot zit, ik zag, en voelde het voor het eerst. Ik voel het onrecht, en
Ik voel het onrecht, en het geweld, de machteloosheid van een kind. Dit alles moet ik al veel eerder gevoeld hebben in de baarmoeder.
Hoe dan ook ,ik heb het tot nu toe niet geweten, nu dus wel.

Ik bid om Uw ontferming, O God.

Martine schreef op 10 december 2021 om 12:13

God is alles. Ik kan hem niet visualiseren als persoon want hij is veel te groot.Ik kan hem voelen, horen, stukjes van hem zien. Hij is het begin van alles en het einde.

Gerda schreef op 10 december 2021 om 11:57

Met mijn blote voeten op het strand de golven over mijn voeten laten stromen. Dan verder de zee in. Door de kou. Tintelingen over mijn hele lichaam. Meedrijven op de deining van de golven. Kopje onder gaan. Volledige vrijheid en overgave. God is groot.

Irma schreef op 10 december 2021 om 09:08

Als ik in de natuur ben, dan voel ik me lichter en ik voel een soort vreugde in mij opborrelen dat me geheel vervuld. Voller en lichter. Eigenlijk kom ik zintuigen tekort om alles in mij op te nemen. Ik kom altijd vervuld thuis. God is onmetelijk, Haar Liefde en Kracht zijn onbegrensd; ik wordt, al wandelend, daar gewoon in meegenomen.

Cilia schreef op 10 december 2021 om 08:25

Ik hoor elke dag de uitnodiginge:” Kom naar Mijn huis…” en toch besef ik Hij is er in elk nieuw NU.
Ik voel me geborgenhet heelal is een tentzo groots en toch kent Hij elke ster, mij bij naam. Dat maakt me nederig, tevens groot en dankbaar dat dit aan mij geschiedt.
Het is Advent, ik verwacht Hem die er reeds is. Dank!

Trees schreef op 10 december 2021 om 07:17

Wie is God ?God Als mens kan ik alleen maar zeggen U bent de aanwezige Als ik het morgen rood of prachtige zonsondergang zie dan weet ik ER is geen mens die dit kan doen Maar Gij God Schepper van Hemel en aarde U heeft alles in Uw macht en handen . U bent een goede Vader die van mij houd ook als ik soms verkeerde wegen ga ,IK ervaar dan Jezus dat u mij helpt een beter mens te worden laat mij altijd mijn fouten zien en vergeving vragen daar waar het nodig is dank u Goede Vader Trees

Gertruida schreef op 10 december 2021 om 07:14

In Oostenrijk vertoef ik graag, ongerepte natuur, hoge bergen, watervallen, ruis van de beek met smeltwater, vee loopt los, savonds wordt de hemel verlicht door duizenden fonkelende sterren, Noorderwater om te drinken, schone lucht om te ademen, een Maria kerkje, overweldigend, Gods schepping, het is goed, hij kent ons bij naam, alomvattend niet te bevatten “ Loof de Heere “

Anita schreef op 10 december 2021 om 06:42

De natuur boeit me altijd, de sterren wilde ik graag tellen van mijn kindertijd al, het lukt me tot nog toe niet. Maar ook de bomen, de bloemen, bergen, dal, zee. De regen als we knus onder de deken lag, als muziek in de oren, de zon in mijn gezicht. De heerlijke warmte van de zon achter het glas in winter tijdens studie op mijn studententijd in de bib, sloot ik af en toe mijn ogen dicht met een glimlacht en tilde mijn gezicht naar de warmte van de zon, elke keer dacht ik “heerlijk warm” zo vaak dat ik dacht …, ik moest verder lezen.
De Herder kent de schapen bij hun namen, het voelt als heel vertrouwd in mij hart.

Marga schreef op 10 december 2021 om 05:23

In mijn vroege-lagere-school-tijd op de (stads)schoolspeelplaats als “gevangene” languit op mijn rug
de lichtblauwe hemel in&door kijkend en alles van dat zo er zijn volzintuiglijk ontvankelijk onmiddelijk ervarend

tegelijk wetend/innerlijk-ziend hoe dezelfde hemel er vanaf een lamplichtloze camping bij nacht uitzag klonk voelde rook smaakte:
zachtblauwzwart-stilzinderend-donker eindeloos diep en ruim vol verre sterren en vage nabije contouren en geluiden en tast/huid-sensaties en geuren en smaken van eigen lijf en omgeving en vrij-adembare buitenlucht tegelijk-samen-apart-onderscheiden-dooreen

in die “tijdloze-gelijktijdigheids-paralelle-tijds-ervaring”
ging ik toen zo volledig op
dat ik zelf ahw oploste/verdween
zelfloos-tegelijk-zelfvolbewust die tijdloze ervaring werd en was en bleef zijn

alles was in die gelijktijdigsheids-paralleltijd-allestegelijk-erzijndheid zoals het was en had te zijn en altijd zou blijven zijn

een volle vollevende levende in de gewone tijd voortgeschiedende en tegelijk geheel stille luisterende ruime open leeg-ontvangende zinderend-intens-benieuwd-opwachtende tijdloze eeuwiglevende met alles tegelijk volgevulde shalom/samengaans-verenigings-innigheidsvolheidsvredigheid

Bart schreef op 9 december 2021 om 22:04

Aan de vooravond van de begrafenis van mijn confrater heb ik he en zijn familie bedankt voor het leven, dat hij gegeven heeft na een lang en troosteloos ziekbed van minstens 6 jaar en ik heb uitgeschreven wat hij voor mij en zijn familie heeft betekend. Deze gastvrij en open en eerlijke priester heeft werkelijk zijn leven gegeven voor de zijnen. Zijn familie heeft hem dag en nacht bijgestaan en zijn lijden verzacht. Deze grote daad van liefde hebben zijn neven en nichten en familie daadwerkelijk gegeven uit voor hem en uit liefde voor God. Ik geloof zeer zeker, dat zijn lijden hét Lijden van Christus hem toch sterkte en troost heeft gegeven. Ik verlies een goede vriend, een dierbare en gastvrije confrater, die de hemel hier op aarde reeds heeft verdiend. God zal hem zeer zeker opnemen en belonen met Zijn Liefde en Zijn Liefde. Tot ziens in Gods hemel.

Lia schreef op 9 december 2021 om 21:21

De bijbeltekst van vandaag uit Jesaja 40, deed mij denken aan al het geschapene.
Natuurervaringen,overweldigende ervaringen in mensenlevens.
Ik dacht ook aan Genesis 1-2:4 De schepping van hemel en aarde.
Op een bepaalde manier is dit voor mij ook een genadevolle geboorte, en past zo in mijn advents voorbereiding op Kerstmis

Godelieve schreef op 9 december 2021 om 21:18

Deze avond denk ik terug aan 3 ervaringen uit mijn leven. De eerste was op de top van de Widerfeld die we met enkele vrienden beklommen hadden. Na onze picknick zochten we allen een plek om alleen te zijn. De overweldigende natuur, beeld van Gods grootheid en toch zo nabij! Daar heb ik me met heel mijn wezen aan de Heer gegeven.
De tweede was een wandeling in het bos, in een beukendreef. Zo’n hoge bomen, en ik zo klein, maar ik voelde mij diep geborgen. Wanneer ik daar nu wandel, ben ik nog altijd dankbaar.
De derde overkomt mij bij het luisteren naar muziek of het opmerken van een heel eenvoudig geloof van iemand. God is niet ver. Ik ben in deze retraite naar Hem op weg en toch houd ik nog vast aan het leven hier en nu. Is dat niet tegenstrijdig?

Luís Weel schreef op 9 december 2021 om 20:15

Johannes de Doper…de profeet en wegbereider van een nieuwe toekomst. Maar wat me nog meer raakt is het laatste woord “Maar in het koninkrijk van de hemel is de kleinste groter dan hij”
Ik denk terug aan een verre achternicht van me. Ze was geboren met zuurstoftekort in de hersenen en kon zodoende niet meekomen met de rest. Op latere leeftijd kwam ze in begeleid wonen terecht en is eigenlijk nog jong gestorven. Ze was een gebekt vrouwtje, maar nam ongezouten nooit een blad voor haar mond als ze het ergens niet mee eens was en had een vierkante uitgesproken kijk op wat er gaande is in de wereld.
Bij haar begrafenis kwam een gesprek ter sprake van haar met een intieme vriendin van dezelfde woongroep: “Wat vind je van het leven?” Haar antwoord was: “Ik hoef niet zo oud te worden. Het is beter om naar de hemel te gaan!” En zo is zij gestorven. Een volle kerk was aanwezig, want veel mensen kenden haar.
In mijn leven heb ik me laten leiden door stemmen van profeten als Dom Helder Câmara, José Maria Pires, Marcelo Carvalheira, Pedro Casadaliga die op de bres sprongen voor armen en verdrukten en dat consequent tot hun dood toe volgehouden hebben. Tegenwoordig zie ik weinig profeten, maar heb een warm gevoel als ik paus Fransiscus zie en hoor. Anderzijds vind ik het jammer dat ik zo weinig hiervan waar heb kunnen maken in mijn leven

Danny schreef op 9 december 2021 om 20:04

Het koninkrijk heb ik vele jaren gezocht buiten mezelf. Gelukkig heb ik het ont dekt in mezelf. We zijn incarnatie van de hemel van Jezus daar is mijn heil begonnen niet ver weg maar zo nabij. Onze ego is de stoorzender als dat geneutraliseerd wordt komen we aan de kern. Leven vanuit de hemel, is voelen wat ik moet doen en afgestemd daarop, niet ego eigen voordelen.. Eens daar voorbij heb je de smaak te pakken, beetje bij beetje wordt dat geluk de hemel in jou meer overgenomen.. Jou leven wordt dan een parfum van kostbare waarde. Het merk noemt LIEFDE

Wilma schreef op 9 december 2021 om 19:15

Het leven begroeten als gave. De roos bloeit zonder waarom, ze bloeit omdat ze bloeit, prachtig. Ik zie de Schepper als een enorme creatieve Kunstenaar en mezelf bepaald niet als een sprinkhaan. Integendeel: ik zie mezelf ook als een mooie bloem uit een schitterend divers samengesteld boeket, aan mensenkids. Leven zonder waarom, heel spiritueel!

Malou schreef op 9 december 2021 om 19:12

Mijn profeten zijn nog altijd de profeten van toen. De Bijbel is de weg waarmee ik verder door het leven ga. Jezus is mijn wegbereider. Ik heb Hem met heel veel liefde in mijn leven toegelaten.
Na een diepe depressie die ik jaren geleden had, heb ik Hem mogen voelen, daadwerkelijk, als een hand op mijn schouder. Hij leek mij toen te zeggen: ‘Ik ga met je mee en laat je niet meer los.’
De woorden die Hij spreekt doen me leven. Ik ben dan ook heel blij dat ik Hem mocht leren kennen.
Daarom bid ik vandaag voor alle mensen die die kans nog niet kregen of nog niet tot inzicht zijn gekomen.
Hij is de Redder van de wereld!

De laatste dagen, als ik bid, schiet er spontaan een lied door mijn gedachten. Dat is nu niet anders. ‘Alles begon met God’, zingt het vandaag binnen in mij. En ik zing uit volle borst mee!
Zou het God zijn die tijdens deze adventsretraite tegen me spreekt via liederen?
Een nieuwe ervaring!

Marie-Louise schreef op 9 december 2021 om 19:12

Wie zijn de profeten vandaag? Ahmed Marcouch, burgemeester van Arnhem bijvoorbeeld, al zal hij dat zelf zwaar overdreven vinden. Dinsdag hoorde ik een lezing van hem. Hij is zeer verbindend en spreekt in voor ieder begrijpelijke taal. Hij brengt mensen met elkaar in contact van diverse komaf en levensovertuiging en strijdt voor goed onderwijs voor alle kinderen.
Wat me vandaag ook raakt is: doe wat je doet in vrolijkheid. Blijf niet hangen in sombere gedachten die overal voor het oprapen liggen. Er is zoveel te doen, doe het in vrolijkheid.

Peter schreef op 9 december 2021 om 18:27

Zoals ik al eerder aangaf, vind ik Jesaja een sublieme gids en een waarachtige profeet.
Dank je wel dus voor deze waardevolle schat in deze wereld in crisis.
Warme groet
Peter

Antonia schreef op 9 december 2021 om 17:08

Wie vandaag de dag mijn profeten zijn? Ik weet het echt niet meer. Jezus waarschuwde in zijn tijd al voor valse profeten. In deze tijd, waarin alles chaos lijkt te zijn, spreken er zoveel mensen met een verborgen agenda.
Ik hoop dat ik kan en mag onderscheiden wie met zijn of haar hart spreekt en het beste met iedereen voorheeft zonder dat hij/zij er zelf beter van wordt. Ik vertrouw maar op mijn intuïtie, mijn Bron.

Olivia schreef op 9 december 2021 om 16:41

Jezus spreekt over zijn Heilige Zegen :
Mijn Heilige zegen bevat alle hulp voor de noden van de mensen-kinderen. Door de Zegen wordt je tot het goede aangespoord, van de boze weerhouden, het is de verdediging van mijn kind tegen de boze vijand. Het is een grote barmhartigheid wanneer je mag gezegend worden. Je kan je niet indenken welk goeds ik je daarvoor bewijs. Ontvang daarom de Heilige Zegen niet uit gewoonte. Ben je voor de Zegen arm, dan ben je na de Zegen rijk.

Marga schreef op 9 december 2021 om 15:32

De “tijd-van-de-profeten” in de Scheppings&mensheid-geschiedenistijd is voor mij al afgesloten:
wanneer ik Jezus-van-Nazaret als dé Messias geloofsbelijd
dan kan er voor mij in de geschiedenistijd sinds&na hem geen enkele profeet na-hem-gekomen zijn,
enkel kan ik dan nog naar Jezus-van-Nazaret terugverwijzen/terughoren
en op basis van diens eigen woorden
mezelf naar de actuele tussentijdse H.Geest
en naar zijn beloofde eigen terugkeer voortverwijzen

Ik kan daar voor mezelf niets anders ooit van maken,
zo staat dat geschreven,
begetuigd zijnde als ook zijn eigen woorden,
zijn eigenwoordtrouw-belofte aan allen die hem op zijn GodsZoons-woord vertrouwen

Zelf zei Jezus ooit iets als:
“Jullie hebben al Mozes&Profeten&Geschriften waarin al alles staat beloofd&aangereikt&geboodschapt van Godswege,
(dus waarom je niet daarheen wenden ipv daar langs heen nog extra te vragen om b.v. een waarschuwende boodschap van iemand die terugkeert uit het helse dodenrijk)?”

ik heb daar zelf genoeg aan

Dirk schreef op 9 december 2021 om 14:48

” Het koninkrijk is uitgespreid over de aarde ”

Zijn leerlingen zeiden tot Hem:
Wanneer zal het koninkrijk komen?
Jezus zei:
Het koninkrijk komt niet door het te verwachten.
Je kunt niet zeggen: ‘Het is hier’,of ‘Het is daar’.
Nee,het koninkrijk is uitgespreid over de aarde
maar de mensen zien het niet.

Logion 113 — uit het Evangelie van Thomas / Vergelijk : Lc.17, 20 – 21

Kees schreef op 9 december 2021 om 13:34

Bij de koptekst vandaag : “Het wuiven van het riet”, kwamen mij twee “profeten” voor de geest.
Guido Gezelle en Paul van Ostaijen.
Gezelle:
…O neen toch, ranke ruisend riet,
mijn ziel misacht uw tale niet;
mijn ziel, die van de zelve God
’t gevoel ontving, op zijn gebod,
’t gevoel dat uw geruis verstaat,
wanneer gij op en neder gaat:
o neen, o neen toch, ranke riet,
mijn ziel misacht uw tale niet! …
Ostaijen :
…Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar de zee

Gezelle wijst mij op het luisteren
Bij Ostaijen was het woord GEZELLEN voor mij van Bijbelse betekenis.

De retraite geeft mij de ruimte om mijn geest te prikkelen en wijst mij de richting om de smalle weg te gaan, richting “corona” Kerstmis.

Irma schreef op 9 december 2021 om 12:17

Ik vind deze tekst met de vragen een moeilijke. Als ik kijk naar mijn persoonlijke leven, dan bewandel ik mijn weg in het leven maar moeizaam. Ik zie niet goed wat mijn pad is, welke weg ik moet inslaan. Ik ben vaak een doodlopende weg ingeslagen. Ik loop, denk ik, vaak op dwaalwegen. Ik kan mij gemakkelijk verdwaald en verloren voelen in de wereld. Het gevoel alsof ik alleen loop, ondanks de mensen om mij heen. In gebed gevraagd om een ‘wegbegeleider’.

Gertruida schreef op 9 december 2021 om 12:13

Ik lees de tekst en de reacties in het gastenboek, jullie wijzen mij de weg vooruit, mijn ouders en de Kerk en de Bijbel zijn in mijn leven de wegbereiders van de Heer geweest, ook ik hoop met mijn bescheide bijdrage een wegbereider te mogen zijn

Marieke schreef op 9 december 2021 om 11:57

Waerde leiding dank u nogmaals zeer voor uw gezonden levensgebed.
Van waarde.

Gebedservaring;
In diepe dankbaarheid naar degenen die de aloude God’s weg bereid hebben: Oud-Vicaris Schröder, de voorvaderen,
de ouders, Peter en Meter van Helvoirt.
God’s zegen voor hen.

In navolging van de leiding van de speciale Jezuïetenretraîte, keer ik meer naar binnen en wens ik allen alvast een zalig feest van Kerstmis toe.

Dank u wel.

In gebed verbonden.
Marieke.

Martine schreef op 9 december 2021 om 11:47

Vandaag trof mij de uitspraak van de paus: de vleselijke zonde is minder erg als de zonde van de hypocrisie. Inderdaad, genieten is niet zondig als het zo min mogelijk mensen schaadt. Het is even voortijdig de hemel proeven. Het kan een boost zijn om nog meer inzet te krijgen voor het rijk van God. Hypocrisie is een ander dat genot niet gunnen en staat dus veel verder van ” uw rijk kome”

Gerda schreef op 9 december 2021 om 11:06

Uw Geest beroert het wuivende riet in de woestijn. Mijn ziel dorst naar U. Laaf mij met Uw milde regen. Amen.

Nellie schreef op 9 december 2021 om 10:29

De prof. vanvandaag zijn mi o.a ookdiegene die de appelleren op Jezus’ 2e komst op aarde en ons vragen of we beid zijn Hem te ” ontvangen” en of we bij Zijn Koninkr. willen behoren dat allemaal zo anders zal zijn dan wat er nu in de wereld gebeurd.Er zal recht gedaan worden aan hen die nu lijden. Profeten van nu zijn ook zij die wantoestanden en onrecht in overheden en reg. blootleggen uit overtuiging vanuit Zijn woord, of omdat de H.Geest tot hen spreekt.Dit wordt hen echter niet altijd in dank afgenomen.!Zelfs kerkleiders zijn hier huiverig voor!Mijn wegber. waren mijn ouders, onderw.op (zondags)school en ,cathechisatie,jeugdver. conferenties ,mensen die Jezus’ liefde aan mij betoonden.En vaak waren en zijn dat r.k.mensen die in nood of andere omstand. voor me klaarstonde/staan.Zo hoop ook ik door o.a.gebed voor en met mensen en een luisterend opmerkzaam oor een wegbereider te mogen zijn voor mensen die zoeken naar vervulling van onze Heer in hun leven.Dit alles opschrijvende geeft me ook weer het besef van :Heer! wie ben ik dat zelfs ik! aan aan Uw toekomst mag meewerken? Zo wil ik voor Hem knielen en stil zijn en niet altijd een Martha zijn die haar tijd goed moet benutten, maar wil ik Zijn Majesteit ook uitting geven in een eenvoudig schildersdoekje waar ik mee bezig ben..om zo ook aan zijn voeten te kunnen zitten…en luisteren ..zit ik op Uw weg Heer??
Shalom voor jullie allen..

Anita schreef op 9 december 2021 om 09:28

Voor mij zijn de profeten van toen nog mijn profeten.
(Abraham, Elia , Jacob ect ect)
Onze Heer Jezus is de laatste Profeet voor mij.
Wij zijn allemaal zijn leerlingen, en de priesters- geestelijken- wijzen ons de weg, zijn onmisbaar voor ons, voor de doop alleen al.
Ik word ook geholpen door de wijzen van alle kanten grote namen Franciscus van Assisi, Augustinus, Moeder Theresa … ….
Genoeg om ons te helpen, ik moet alleen openstaan en kies ervoor.
Als we geloven in de Drie-eenheid, is de Heilige Geest onze wegwijzer naar ÉÉN huis.
Van boven komt de kracht.

Hilda schreef op 9 december 2021 om 09:00

Heel innig zoek ik de Heer. Wat ik zou willen is dat iedereen op aarde leeft in de Heer. Om onze ondergang te redden. Een behoedzaam leven en omgaan met wat ons geschonken is.
Oh Heer ik heb God gebeden Uw weg te bereiden voor allen die U nog niet kennen.

Amen

Cilia schreef op 9 december 2021 om 07:59

Ik wil bidden, voor de profeten van nu,
die zeggen: waar gaat gij naar zien…
naar de wegbereders van nu.
Mensen,die de vinger op de wonde leggen, en wantoestanden aanklagen, die in hun manier van optreden bevrijding brengen, die menselijke gebrokenheid met mildheid tegemoet treden, die het leed van anderen helpen verlichten … die in hun manier van optreden bevrijding brengen, die menselijke gebrokenheid met mildheid tegemoet treden,
die het leed van anderen helpen verlichten …
en durven zeggen Daarvan heeft Jezus gezegd: Zij doen, zoals Jezus nu zou doen.

Trees schreef op 9 december 2021 om 07:14

Jezus dank u voor Uw woorden vandaag In de hemel is er Johannes kleiner dan allen die daar zijn Toch leerde ons de H Johannes wat wij moesten doen Hij was een groot profeet die de mensen hielp naar de komende Verlosser te zien Hij bereide Zijn komst voor bekeert u Help mij te zien waar ik moet bekeren .Ik wil mij in Uw armen werpen en vertrouwen op U
Jezus geef mij steeds geloof in de ander en laat mij vergeven wat ze mij aandoen .zegt u niet : niet zeven maal moet u vergeven maar 7 x zeventig keer IK zal het proberen dank u Heer kom in ons hart wonen Trees

Gerard schreef op 9 december 2021 om 06:48

Gisteren, op het feest van de Onbevlekte ontvangenis, de retraite teksten eens tijdens de Eucharistische aanbidding gelezen en overwogen. Dan kniel je letterlijk voor God in de hostie, luisterend naar het antwoord op vragen als “wat wilt gij dat ik doe? Voor wie kan ik bidden? Hoe kan ik dienstbaar zijn?”. Echt luisteren is niet eenvoudig maar jezelf even uitschakelen lukt beter bij een aanbidding dan waar ook volgens mij.

AgnesErk schreef op 8 december 2021 om 23:59

Woensdag wat een moeilijke bijbeltekst. Ik heb te weinig bijbelkennis.
Heeft God werkelijk een plan met mij ?
Ik vind daar geen antwoord op. Echt niet.
Het leven vloeit als een rivier voorbij en vanop mijn bootje vaar ik mee en ooit zal mijn tocht ten einde zijn en zal ik misschien aanmeren in Zijn licht en mee opgenomen worden in Zijn rivier. Misschien word ik dan een druppel van Zijn rivier en kan ik dan dragend zijn voor de nieuw geboren mens.
Terwijl ik dit schrijf voel ik hoop. De hoop dat mijn leven, nu en later, dragend kan zijn. Is dat misschien Zijn plan met ons leven, leven en sterven voor de anderen. Ik voel dit als een nieuw inzicht.

Nellie schreef op 8 december 2021 om 23:34

Gods plan met mijn leven is Zijn plan beantwoorden met “mij geschiedde naar Uw woord,: dus de bereidheid om te doen wat Hij wil dat we doen.
Daartoe hebben we de leiding van zijn Geest nodig iedere dag weer opnieuw
Shalom
deze nacht

Hilda schreef op 8 december 2021 om 23:07

Dat ik voorbestemd ben door God voor zijn plan. Dat klinkt gek. Heb ik een Speciale plek in dit aardse bestaan?
Wat is dan mijn functie en waarvoor. Ik leef zo vanuit de hand en doe het geringste wat van mij verwacht wordt om alles en iedereen te dienen.
Heer ik doe wat U verlangt hoewel dat vroeger nooit door mij werd begrepen. Ik had altijd wensen en doelen en verlangens die niet realiseerbaar waren,uiteindelijk natuurlijk wel. Ik leefde vanuit een moeten ook met hevige wensen maar was daar niet genoeg voor toebereid. Ja ik ben wie ik was nooit veel tijd om bij mezelf stil te staan of mijn wensen en capaciteiten goed vorm te geven.
Maria zei ik ben de dienstmaagd des Here. Ik doe wat U verlangt. Wat een eenheid en bijzonder heel gevoel had Maria.
Dat heb ik ook zo ervaren met de retraite Pasen dit jaar. Ik was diep onder de indruk.
Van Maria’s heelheid heb ik wat kunnen leren en kom tot verrassende conclusies.
Het plan dat God met mij heeft zal duidelijker worden naarmate ik ouder wordt en alles tot voltooing komt.
Zeker ben ik Gods kind en vestig mijn hoop op Jezus. Maar niet alleen dat, hij is altijd mijn leidsman altijd aanwezig en nabij.

Solange Louchaert schreef op 8 december 2021 om 22:50

De Heer geeft me een verstilde rust deze avond Dank u

claire schreef op 8 december 2021 om 22:29

hoe geweldig HEER…ook aan mij zeg je : ge hebt genade gevonden,
wees niet bang.
graag wil ik met MARIA een MAGNIFICAT bidden…
toen maria JA zei begon haar ADVENT…
ik wil ook graag die weg gaan…

Godelieve schreef op 8 december 2021 om 21:11

Profeet zijn vandaag is niet zo eenvoudig denk ik, maar ik zie en hoor paus Fransiscus. Het is niet altijd nodig helemaal akkoord te gaan met wat hij zegt en doet, maar hij inspireert, roept op, geeft richting… Korter in mijn leven zijn er mensen geweest die dat wel heel concreet waren: wegbereiders, ik ben er zo dankbaar voor, bid nog dikwijls voor hen. Zelf mocht ik dat enkele keren zijn door een onverwacht gesprek. Ook daar dank ik de Heer voor, want het komt van Hem.

Wilke schreef op 8 december 2021 om 20:35

Tijdens de stilte kwam een Taize lied bij mij boven: in the Lord I’ll be ever thankful! Dank u getrouwe God voor wie U wil zijn voor een ieder!

Wilke schreef op 8 december 2021 om 20:32

Ja, ik werd ook geraakt door de vraag: wat zou God voor mij verlangen? Voor mij en niet van mij! God heeft t allerbeste met mij voor! Dat ik altijd dichtbij Hem zou mogen zijn en dat ik altijd bij Hem terug mag komen! Hij ontvangt mij met open armen, nu en altijd! Dat is het grote wonderlijke geheim!

Luís Weel schreef op 8 december 2021 om 20:14

Drie keer per week eten we samen in een zaaltje met 5 a 6 personen, allemaal in de laatste fase van hun leven
hier en de daarbij behorende kruisjes of kruisen die gedragen moeten worden naar de top van de berg. Het is een levendige groep. Niemand heeft het over zijn kwalen maar er is gezelligheid, gesprek, uitwisseling van nieuwtjes, verhalen en vooral lachen. Daarom ben ik er, indien mogelijk altijd bij. Dit samenzijn is een moment van genade en laat me zien dat er meer is tussen hemel en aarde dan dag en nacht. Het mysterie van het “Licht in het leven” openbaart zich in het samen zijn.
“Daar waar liefde is en vriendschap, daar is God.

Bart schreef op 8 december 2021 om 19:47

Ik ben blij en dankbaar voor de weg van de goede genezing, die ik in mijn lichaam aan ’t bewandelen en voltooien ben na ongeval. Ik ben ook uiterst tevreden, dat er goede brancardiers zijn, die zo vriendelijk en behulpzaam vandaag mij geholpen hebben. Je kunt haast zeggen, dat zij de boodschappers van zorg en bekommernis zijn geweest, zoals de engelen dé boodschappers zijn geweest om Gods Blijde Boodschap te verkondigen ook aan Moeder Maria dank zij haar Ja-woord. Engelen, engelbewaarders of hoe je ze ook noemen wilt: ze zijn er en leven en werken echt actief onder ons, als wij dat sprankeltje geloof maar hebben en beleven en dat ook zien en ervaren in de medemensen rondom ons. Dienaren of dienaressen moeten wij zijn voor ieder van onze medemens rondom ons of veraf. Zo kan zeker ook de hoop op een vreugdevol Kerstfeest dit jaar ook weer echt in ons aanwezig zijn en zo Heil en Zegen brengen dank zij ons werkend geloof in Hem.