Gastenboek

Bert Graus schreef op 15 december 2021 om 11:04

Trouw, waarheid, recht, vrede – welke van die vier woorden spreken mij aan?
Over deze vraag heb ik vandaag nagedacht. Ik vind ze alle vier belangrijk. De waarheid en de trouw ervaar ik als de grondwaarden van recht en vrede. De waarheid maakt ons vrij om ieder mens zijn rechten te geven als het minimum van de liefde. En net dat brengt vrede én voor de ontvanger én voor de gever. En dat maakt zowel de een als de ander tot ’te-vrede-n’ mensen.Dit geeft een enorm warm gevoel.

Mike schreef op 15 december 2021 om 11:03

Lijden vind ik zinloos, of toch?
Moest Jezus zijn opdracht niet trouw gebleven zijn en zijn kruis aanvaard hebben, hoe zou het christendom ontstaan zijn?
Als men zijn lijden leert aanvaarden en verwerken kan men meer empathie opbrengen .
Misschien wil de Heer die gebruiken om Zijn liefde door te geven.

Carla schreef op 15 december 2021 om 10:18

Op de weg van vrede en deze koers aanhouden geeft mij innerlijk vertrouwen en kracht. Ieder hart draagt liefde in zich en ja,ik laat me afleiden en dat is heel gewoon. Het licht blijft schijnen en het woord van God blijft komen, daar ben ik dankbaar voor en ik hoop dat velen die dankbaarheid kunnen ervaren.

Wilma schreef op 15 december 2021 om 09:06

Ik hoop en bid dat ik de weg van de Liefde kan en mag blijven gaan in 2022. Met mjn hart open en dat de Geest zelf mij hiertoe zal inspireren en vullen. Ik heb Hem nodig, verrijzenis en opstan dingskracht en nieuwe mogelijkheden. Jezus was zelf ook onderweg en nieuwsgierig naar nieuwe dingen, Hij bleef niet in ‘het dode’, stond op en overwon, persoonlijk leiderschap. Hij is mijn grote voorbeeld, Hulp en Inspirator!

Trees schreef op 15 december 2021 om 07:04

Mijn God ik wil horen wat u vandaag tegen mij zegt/Vrede geef ik u God waarom zoveel oorlog en geweld U bent toch zelf de Vrede ik vraag u geef vrede aan de mensen die lijden
laat mij trouw zijn in mijn gelofte geef mij weer het vuur van het eerste uur laat mij leven voor u en vertrouwen dat u het bent die de wereld in Uw hand heeft dank u Jezus voor Uw licht Trees

Anita schreef op 15 december 2021 om 07:02

De waarheid bevrijdt!
Is nooit genoeg om te proberen de waarheid en alleen de waarheid in praktijk te brengen in mijn leven. De waarheid heeft zovele verpakkingen.
Zo goed verpakt in mooie aantrekkelijke maar bijna nooit transparante verpakking.
De verpakking is ook nog super sterk. Maar alleen de inhoud is de waarheid.

Gerda schreef op 15 december 2021 om 06:57

Eer aan de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Zoals het was in het begin en nu en altijd, tot in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Godelieve schreef op 14 december 2021 om 21:25

God herhaalt het voortdurend:”Mensen, heb elkander lief” Hij zegt het ook tot mij, en even dikwijls ervaar ik mijn falen daarin. Toch wil ik niet moedeloos worden. Zijn barmhartigheid is groter dan onze zonden. Dat geloof houdt me recht.
Vandaag houd ik ook even stil bij de vier woorden die ons aangereikt worden : trouw, waarheid, recht en vrede. Nog deze week mocht ik die trouw van God ervaren in de beschikbaarheid van een priester voor het sacrament van de verzoening. Wat deed het goed de waarheid over mezelf uit te spreken, zowel het goede als het minder goede. Alles mocht het licht zien. Wat een diepe vrede was Gods geschenk. Heer, ik dank U.

Bart schreef op 14 december 2021 om 19:41

Vandaag is Elia en Johannes weer een stukje met mij op weg geweest en ze zijn komen herstellen, wat verkeerd gelopen was. Zij komen de mens moed en vertrouwen schenken. Wij moeten en kunnen met hen op weg gaan. Wij moeten in Jezus opnieuw herboren worden. Hij laat de mens niet achter of staan, maar wij moeten met Hem op weg blijven gaan: op en neer – helling op en berg af – stap voor stap en Hij laat de mens niet stilstaan en Hij zal ons niet los laten of ons achter laten. Wij blijven doorstappen op hoop naar nieuw en echt leven voor alle mensen. Dus niet alleen de mensen van de zorg, waar ik dagelijks mee te maken heb, maar ook ieder van onze evennaasten. Blijf dankbaar, blijf hoopvol en blijf genieten van Het leven iedere dag gratis aan ons geschonken door God en Vader van alle mensen.

Luís Weel schreef op 14 december 2021 om 19:21

Vandaag denk ik aan Johannes van het kruis. Hij zegt zoiets als: Het mysterie van God kunnen we nooit ontrafelen. Maar er is maar één weg om daarin dieper door te dringen, nl. HET KRUIS dat Jezus draagt. Vaak ben ik kwaad geweest vanwege dat kruis en vroeg me af: het kruis van Jezus is iets afschuwelijks en vandaar mijn neiging om Jezus, die op die manier de weg voor ons opent, maar te willen vergeten. Ik vind het lijden van zovelen afschuwelijk en ook voor mezelf heb ik moeite om in die weg te geloven en wil ik als een struisvogel mijn kop in het zand steken om het maar niet te zien en te voelen. Ik hoop dat deze retraite me helpt om het kruis te aanvaarden als enige weg naar gerechtigheid en vrede en zo onder alle omstandigheden blijdschap uit te stralen vanwege mijn Heer en mijn God.

Olivia schreef op 14 december 2021 om 18:24

God onze Vader, wij danken U, dat Gij ons aanvaardt in gelukkige maar ook in de vele moeilijke troosteloze ogenblikken…Daar vooral zijt Gij ons nabij. Wij vragen U, maak ons ook ontvankelijk voor Uw Liefde zodat we op onze beurt liefdevolle mensen worden. wil ons de kracht geven om gekwetste mensen nabij te zijn en geef ons de moed om niet troosteloos achter te blijven, wanneer ook wij een groot verdriet ervaren.

Hilda schreef op 14 december 2021 om 18:07

Wat een mooie tekst in Jesaja over het landschap dat voor ons een makkelijke weg baant naar de Heer.
In mijn gewone leven kan ik nogal eens geïrriteerd zijn omdat ik het druk heb.
Laat mij de tijd nemen zodat ik de Heer niet voor de voeten loop. En dus ook dienstbaar kan zijn voor anderen. Dat geeft zoveel rust en vertrouwen.
Maar ook in die rust moet ik laten blijken dat ik niet alles alleen kan en ook hulp nodig heb van man en kinderen. Hij leidt mij hier naar toe, ik moet er niet steeds om hoeven vragen.
Verhelderend om zo’n kijk op mijn eigen situatie te krijgen.

Gertuida schreef op 14 december 2021 om 14:59

Soms is de woestijn in mij, verbeter de wereld begin bij jezelf, met het klimmen der jaren, dringt deze waarheid, steeds dieper tot mij door, ik kan de ander niet veranderen, wat ik wel kan doen, samen met Jezus op pad gaan en trachten het goede voorbeeld te geven, het oordelen aan God overlaten, de focus op mijn eigen balk ennde ander vergeven, niet makkelijk maar ik hoef het niet alleen te doen, ik probeer een lichtje te zijn voor mijn naaste, een helpende hand, even gesprekje, een glimlach, luisterend oor, probeer voldoende tijd vrij te maken voor de broodnodige stille tijd

Hans Winter schreef op 14 december 2021 om 14:54

de wildernis
vind je hedendaags
meer in de stad ruimer
dan de menselijke maat
onze staat van leven meten
laat, de weg is er aangezegd
daar waar telkens toch weer
enkelen zich verbinden
tot een lint van licht,
ruigten van rust
zullen luister
rijk zijn.

Martine schreef op 14 december 2021 om 14:16

A.U.B God, hou mij op de weg van vrede

Mieke De Clerck schreef op 14 december 2021 om 13:46

Op 1 bladzijde
Onherroepelijk verbonden
Vertrouwen in…Vertrouwen in groeien naar…en loslaten.
Twee uitdagingen
niet alleen
mensen om je heen
die je verwachten en koesteren in het ongeboren zijn.
Niet alleen
mensen om je heen
die je graag zien
Je nabij zijn
je laten gaan
omdat ze je zo graag zien.Opgedragen aan een jonge vrouw. MIEKE.XXX.

Irma schreef op 14 december 2021 om 10:48

Woestijndagen of -periodes gebeuren altijd in mijn binnenste. Dan is mijn hart gesloten en stroomt het niet meer. Alles staat dan stil. Dan loop ik God voor de voeten, want Zij kan mij dan niet bereiken. Als ik in contact ben met mijn hart en intuïtie, dan voel ik het beste wat goed is om te doen of te laten. Dan heb ik het gevoel dat God met mij meeloopt of dat ik met God meeloop.

Gerda schreef op 14 december 2021 om 10:32

In dit uur is God mij zeer nabij. Met zijn liefde, zijn woorden van ontferming, zijn zachte klanken, zijn warmte, zijn licht. Dank U God.

Nellie schreef op 14 december 2021 om 10:00

Het leven is met barsten.Afgelopen week-end is er een barst gevallen in mijn telefoonscherm, hetgeen ik het liefst direkt zou willen laten herstellen! Ik houd niet van kapotte dingen.Het is of de Heer wil zeggen: leer te leven met imperfectie!Ons 39 jarig huwelijk lijkt een woestijn veroorzaakt door een jeugdtrauma van mijn man, ( me to )vanmiddag gaat hij weer naar therapie waar hem verteld is dat zijn emotionele groei gestaakt is door verstoppen en vluchten.Daar hebben we al zolang mee te dealen..Kom met Uw heling Heiland,zodat door mag dringen dat ook hij Uw geliefd kind is..Ondanks alles mogen we wegbereiders zijn om anderen een luisterend oor, warmte en eten te bieden om zó te doen wat Jezus ons heeft voorgedaan.En dan nog de woestijn van de pandemie!Heer ontferm U!…geef shalom!

Marga schreef op 14 december 2021 om 09:42

“woestenij” betekent voor mij:
onontgonnen/onontwikkeld-onbeheerd-niemandsland-dus-ook-paden&wegen-loos gebied

binnen-en/of-buiten mij

verder kwam op

Jezus deed in “Zijn-woestenij-tijd”
het banen/starten-van-Zijn-weg
in/met-G’ds-Geest
in-KindZoonschap-VaderG’ds-verbonden-puttend
uit de Hem bekende HeiligeSchriften
in Eigen-weder-respons
op de ook daaruit komende ingevingen
van
“de de-mens-boven-alles&G’d-machtigend/plaatsend/verheffende-Uiteenwerper,
de KindZoonschap&Gods-H.Verbond-verbreker”

ik kan als enkel-aards-mensje “de-Eeuwige-3Ene” nooit voor de voeten lopen,
die is als Hemelgevaren-ChristusJezus immers in de hemel
en Jezus’-AbbaVaderG’d was-is-blijft daar-ook-altijd-al
en de/hun-Eeuwige-3Ene_H.Geest kan tegelijkertijd-altijd-overal zijn
zo is de-Eeuwige-3Ene (psalm39) overal&altijd-naast-achter-boven-voor-onder-omheen-in ook-mij
zo met ook-mij zijnd&gaand altijd&overal waar ik als aardsmenselijke-tijdelijkheid ergens-er-ben
ook als ik-zelf daarvoor niet aandachts-open sta/kan-staan
is de-Eeuwige-3Ene altijd&overal
ook geschiedt uiteindelijk de Wil van de-Eeuwige-3Ene volgens G’ds-Droom/Plan

wat ik zou kunnen doen aan wegbereiden/helpen?

daar zorgt de-Eeuwige-3Ene voor
hoef ik me niet om te bekommeren
hoef ik hoogstens-enkel zelf-eigen-aandacht voor te hebben
om zelf te kunnen mede-opmerken

Bert Graus schreef op 14 december 2021 om 09:39

“Rotsige hellingen kunnen rustige dalen worden”. Jesaja kon het mooi beschrijven omdat hij waarschijn-lijk een heel goed gevoelen had; zijn leven bestond trouwens even zeker uit hellingen en dalen, zoals iedereen beiden kent. Zelf weet ik er ook van. Maar gelukkig kwam ik telkens terug in een rustig dal en had dan een goed en vooral dankbaar gevoel. Naar Kerstmis toe was was meestal een rustige gang naar
het dal. Ik ben daar de goede God en veel mensen dankbaar voor.

Cilia schreef op 14 december 2021 om 08:12

‘Om onze voeten te geleiden op een weg van vrede.’ (Lucas 1: 78-79) ik herinner mij dat ik las: …’Hijn zorgt dat wij ona aan geen steen zullen stoten.’
Als ik Jes.40,3-4 lees, is er nog veel Licht en wijsheid nodig. Johannes gaat ons voor,daarom vertrouw ik.

Trees schreef op 14 december 2021 om 07:14

God wacht ook deze morgen op mij .Dank u Jezus dat u ook vandaag met mij op weg wilt gaan. verlicht mij want zonder Uw hulp ben ik niets ,U wil ik dienen en ik verwacht dat u met Kerstmis aan alle mensen die u zoeken het juisten licht geeft .laat mij nu met de mensen die ik tegen kom een lichtje zijn .dank u voor de retraite vandaag Trees

Anita schreef op 14 december 2021 om 05:01

De woestijn is mijn eigen leven. Wil ik de Heer te gast vragen in mijn leven, dan moet ik in alles voorbereiden tot de puntjes toe. Van zelf sprekend is een vooraf voorbereiding nodig.
Ik maak mijn huis extra schoon met mooie bloemen versieren als er belangrijke gasten verwacht.
De Heer is meer dan belangrijke gasten.

claire schreef op 13 december 2021 om 22:00

johannes laat zich bereiken door de roep in de ‘woestijn’…
er is zoveel geroep dat ik er soms van schrik…
welke stem bereikt mijn hart, mijn oren???
sta ik de wegbereider in de weg?
sta ik jezus in de weg?
sta ik iemand in de weg om hem/haar bij jezus te laten komen?
dank u jezus…vergeef me…blijf mijn kracht…
gij zijt de rust en de vrede die ik nergens anders vinden kan…

Godelieve schreef op 13 december 2021 om 21:21

Heer, ik moet niet ver zoeken om de woestijn te zoeken. Zij is in mij, maar ook buiten mij, in onze grote wereld. Om de paden te effenen is het nodig in mezelf te beginnen, uw liefde in mij toelaten. Wanneer dat gebeurt, straal ik uit en dan pas kan ik ook iets betekenen voor die grote wereld buiten mij. Ik zal het niet altijd zien omdat het uw Geest zal zijn die in en door mij werkt. Zo mogen wij dan allen samen groeien naar uw volkomenheid. Amen.

Harald schreef op 13 december 2021 om 21:05

“Wat is mijn roeping”. Mijn roeping is Gods woord te verstaan, te begrijpen waarheen Hij wil dat ik ga. Ik voel me als een zeeman die op volle zee zijn doel niet ziet, nog niet, maar die weet dat het Gods wind is die hem vooruit drijft. Ik vertrouw er op dat ik goed aan kom, waar dan ook.

Luís Weel schreef op 13 december 2021 om 20:14

Er is geen weg naar Vrede…. vrede is de weg
Ook al lijkt het erop in deze wereld dat de wegen naar vrede dood lopen, betekent dat niet dat er geen vrede bestaat. De zoektocht naar vrede wordt een opdracht. Eenvoudig is dat niet. Daarom is er vrees, twijfel, 1001 vraagtekens. Ook Maria moet zoiets gevoeld hebben, toen de engel haar bezocht in de zesde maand. Ook Johannes de Doper, kritisch als hij was tegenover de maatschappelijke, religieuze en politieke situatie in zijn land. Hij gaat de woestijn in en zwervend vindt hij uiteindelijk zijn roeping en roept op tot een ommekeer in het leven. “Bekeer u, het Rijk van God is nabij.” Hij kijkt terug op zijn tijd en kijkt naar een toekomst, waarnaar ieder van ons moet kijken, ieder op zijn eigen manier. Maar hoe moet je dat doen?
Het oude spreekwoord zegt: Verbeter de wereld en begin bij jezelf. De uitstraling van vol worden van Gods vrede begint in jezelf.
Misschien is de verkramping in het godsdienstig leven hier te wijten aan het traditionalisme. We houden tradities in ere, zoals romantische kersttradities, die vaak het Kerstfeit: geboorte van het goddelijk Kind in de schoot van moeder Maria verbloemen en we vergeten dat er dankzij dit feit iets nieuws aan het groeien is in de wereld van vandaag. Ik probeer vandaag de verwachting van Hem die (weder)komt in de naam van de Heer te koesteren. Nederigheid, luisteren, ontvangen zodat ik vrij word om te geven en te delen.
“Kom Jezus, kom Jezus, kom uw volk bevrijden.

Malou schreef op 13 december 2021 om 19:56

Vandaag wil ik bij U zijn, mijn God. In de stilte van de avond, met Uw liefdevolle blik op mij gericht.

Ik wil verpozen in Uw Licht en rusten…de avond is nog lang en de nacht moet nog komen.
Blijf mij nabij, O Heer…

Olivia schreef op 13 december 2021 om 19:15

Barmhartige God, Gij hebt Uw Zoon Jezus laten geboren worden en opgroeien in de geborgenheid van een gezin. Bij Jozef en Maria is Hij van dag tot dag meer mens geworden en heeft Hij zijn opdracht in de wereld ontdekt.

antoon schreef op 13 december 2021 om 19:05

” Hoop bedriegt niet “.
Jesaja ondersteunt mij nu sinds enkele jaren met zijn met zijn bemoedigend vers :
” wees niet bang want Ik ben bij u
wees niet angstig want Ik ben uw Heer
Ik maak u sterk en Ik sta u bij
Ik steun u met mijn zegenrijke rechterhand “( Jesaia 43 ,vers 10)

antoon schreef op 13 december 2021 om 18:57

” Hoop bedriegt niet ” Jesaja ondersteunt mij nu sinds enkele jaren met zijn krachtig vers ( Jesaia 43 ,vers 10) – ” wees niet bang want ik ben bij u – wees niet angstig want Ik ben uw Heer- ik maak u sterk en ik st

Bart schreef op 13 december 2021 om 18:33

Het verlangen naar een vernieuwende komt van Jezus groeit gestadig in mij met Johannes de Doper als Voorloper en en genadebron voor mij. Want ik heb het nodig om meer vrede, vriendschap en gerechtigheid op te bouwen. Ik wel meer vrede, genezing en vergeving. Dat moet voor mij langs beide kanten komen. Ik vraag om eenheid en liefde met de ander, maar moet die ander het ook willen en aanvaarden en dat is nu mijn probleem, waar ik al lang mee zit. Zo blijf ik hopen en toenadering vinden en uitnodigen en ik vertrouw erop, dat God mij hierbij eens zal helpen, want dat is tot op heden een blijvende zorg voor mij. Ik wil vrede, vriendschap, gerechtigheid, liefde, enz. ook men mensen met wie ik soms moeilijk overeenkom. Dank, Jezus en Johannes, dat ik deze hoop op deze manier mag en kan meedelen en dat moge gebeuren langs beide kanten.

Gertruida schreef op 13 december 2021 om 15:44

“ Wat is mijn roeping”, verstillen, oren en ogen openen, innelijke rust en vrede om vandaaruit liefdevol naar Kindje Jezus te verlangen, mijn licht te laten stralen naar mijn naaste,een weg van vallen en opstaan maar toch het zaadje is gezaaid en mag verder groeien en ontkiemen

Nicole Marie schreef op 13 december 2021 om 14:07

INKEER is het woord dat mij vandaag treft. Soms kan ik er niet bij dat mensen in mijn familie dingen zeggen en doen waarvan ze denken dat ze goed bezig zijn, en waarvan duidelijk is dat dit niet zo is. Rechtvaardig handelen is dikwijls ver zoek. Zo ontdekte ik dat sommige mensen met veel kennis en wetenschap, en er prat op gaan, deze niet altijd weten aan te wenden. Wat ben je dan met die kennis en wetenschap als je ze niet kunt toepassen of aanwenden zonder anderen te kwetsen of over mensen heen te stappen en te willen overheersen, voor eigen gewin, denkende dat dit goed doen is? Er wordt tegenwoordig toch zo weinig gewetensonderzoek gedaan, zowel door jong als oud. Het doet mij ook pijn dat met God de spot wordt gedreven omdat ik mijn toevlucht tot Hem neem. Soms word ik aangevallen en moet ik opletten of ik ga aan mezelf twijfelen of ik niet op alle vlakken verkeerd bezig ben. Mijn gewetensonderzoek mag dan geen valkuil worden en al zeker niet mezelf tekort doen, of mezelf onderuit halen. Ik bid dan God om mij te laten zien waar ik verkeerd bezig ben en wat Hij wilt voor ons allen. Vurig hopend dat Hij ook anderen aanraakt zoals Hij mij heeft aangeraakt.

Martine schreef op 13 december 2021 om 11:54

Er is geen weg naar vrede, vrede is de weg. Stilaan dringt het door bij mij. Alleen als ik het vanbinnen vredig stil maak, kan ik God horen, het licht zien. Heer, laat bij mij die barst ontstaan dat ik steeds weer die glimp van uw rijk blijf zien om op de weg naar uw rijk te blijven.

Hendrikje schreef op 13 december 2021 om 11:48

Het is Johannes als voorlopen van Jezus, die mij hoop geeft, en grond onder mijn bestaan, om de moed te vinden om naar verborgen emoties te gaan kijken. Emoties die zeker spelen in deze periode, deze tijd voor Kerstmis.

Heer ontferm U over mij.

Gerda schreef op 13 december 2021 om 11:34

De citaten uit week 3 troffen mij. ‘In alles zit een barst, zo kan het licht er in’. Hoop is als een kier waardoor wij ook op de deprimerendste momenten van het heden een vleugje toekomst kunnen inademen.

Janne schreef op 13 december 2021 om 10:59

Voor mij is het zoveel tekst en lees suggesties. .Ik verdwaal waar moet ik beginnen ,
Ik ben niet met de bijbel opgevoed .
Als kind , wel naar de zondagsschool
En Jezus gaf mij troost!
Ik verlang naar Jezus , dat mij kan verbinden met hem .
Mijn verlangen ontroerd mij , ik voel een warme stroom in mijn hart ,opeens gedachte ik mag het doen op mijn manier ,het vervult me met blijheid en ontroering
Is dit mijn begin om Jezus te ontmoeten

Hilda schreef op 13 december 2021 om 09:27

Voor de Heer uitgaan is prachtig! Ik vind Johannes geweldig. Een echte wegbereider. Door de situatie van toen? Veel onrust oorlogen en onrecht. Maar hij heeft de roeping van de Heer gekregen en dat is uniek voor hem alleen.
Geen tweede kan dit doen het was voor Johannes.
Mijn roeping is navolgen van Johannes en alles wat daarbij komt. Concreet kan ik dit niet uitleggen. Mijn verdieping in de Heilige Geest is momenteel heel bijzonder door cursusdoop in de Heilige Geest

Bert Graus schreef op 13 december 2021 om 09:16

Vandaag heb ik het meest nagedacht over het algemeen thema van deze retraite: Hoop bedriegt niet. Aanvankelijk dacht ik aan de advent: “Ik hoop dat de Heer ook dit jaar voor ons,voor mij komt en mij de weg naar God en naar mijn medemensen wijst”. Maar algauw was ik afgedwaald naar het einde van mijn leven: “Wat daarna?”Ik las gisteren dat in Amerika 75% gelooft dat er minstens iets is. Geloven zij dat echt? Of hopen zij het vooral? Ik hoop met ontzettend velen dat God ons opneemt om eeuwig te leven en DAAROM geloof ik het ook. IK hoop dat ook deze hoop niet bedriegt.Jezus, help mij om blijven te hopen ! Dankt U.

Hilda schreef op 13 december 2021 om 09:13

Hoe lang nog zal het duren voor het hier op aarde vrij is van kwaad, moderne slavernij door lage lonen tot op de bodem gaan waar maar winst te behalen valt. Zich verrijken ten koste van.
Wie zal ooit de wijsheid krijgen wie zal ooit de vrede kennen. Alleen de Heer onze Vader zegt ik ben vrede wie tot mij komt zal krijgen. Van uit heel mijn hart bid ik tot onze Vader in de hemel dat ieder hem mag leren kennen en dat hij ook iedereen roept die hem nog niet kennen. Wat een mooi antwoord gaf God in mijn gebed. Met het woord in mijn oor.
Vredige adventstijd aan ieder!

Inge schreef op 13 december 2021 om 08:39

Wat ben ik blij met de inhoud van de retraite; de concrete, basale vragen die mij diep in mijn eigen denken en geloof raken. Die zo prettig nuchter in het hier en nu zijn. En de bemoediging die altijd meegegeven wordt. En wat vandaag betreft: wil ik Jezus wel ontmoeten? Ik hoop namelijk zo dat hij anders is dan het beeld dat vaak van hem wordt geschetst…

Cilia schreef op 13 december 2021 om 08:23

‘In zijn milde erbarming heeft God ons bezocht,
als de dageraad verschijnend aan de hemel,
om licht te brengen in het duister en de schaduw van de dood
en onze voeten te geleiden op een weg van vrede. (Lucas 1: 78-79)
Dit is mijn dagelijkse gebed en ervaring dat Hoop niet bedriegt.
Ik hoop en geloof, dat God op mij wacht; de Heer komt, en ik ervaar Hem reeds.
Daarom is mijn roeping en opdracht: ‘ Jezus ging al weldoende rond…’Hd.10,Ik mag mijn voeten zetten in het voetafdruk van Johannes de Doper, want hij is de wegbereider.Dank!

Marga schreef op 13 december 2021 om 08:04

meerdere dagen

ik leef al lange tijd voor zolang als nodig blijft onder de genade van de ziekenzalving (wegens vooralsnog chronische extra invaliderende ziekmakende uitputtende overbelastende eenzame herstelondermijnende tijden&omstandigheden&aandoeningen)

zondag 12-12

Als ik in&met dat alles zelf vriendelijk&onbezorgd moet kunnen zijn, dan moet de bijgaande vraag aan God zijn “mij voortdurend&steeds al datgeen te geven wat ik daarvoor voortdurend&steeds nodig heb”

maandag 13-12

“de Heer” is al gekomen dus nog een Johannes de Doper is niet meer nodig

enkel is dan sindsdien nog te melden dat “de Heer” al is gekomen gekruisigd gestorven begraven verrezen en ten hemel gevaren,
aan het einde der tijden Zelf weer zal terugkomen,
en voor in de(ze) tussentijd vanuit de hemel de H.Geest-van-Hem-en-Zijn-VaderGod-tesamen als aller en ieders helper en trooster heeft gezonden

dat melden zal dan dus wel de roeping/opdracht voor in de(ze) tussentijd zijn

Trees schreef op 13 december 2021 om 07:23

God ook deze morgen zoek ik u . Voor u uitgaan Heer zei Johannes .Ga ik voor u uit in liefde ? Jezus als alles goed is ja dan is het gemakkelijk maar bij tegenslag moet ik nog veel leren en ben eerder bang om te getuigen voor u en om te geloven in u die alles uit liefde voor mij doet Help mij Jezus u altijd in alles te danken Trees

Anita schreef op 13 december 2021 om 06:02

Waar was ik, toen ik niet bij Hem was, ik was niet in de woestijn zoals Johannes, ik was thuis of buiten huis. Overal. Tussen mijn gezin, tussen mensen, tussen alle goed en slecht, tussen mooie en lelijke gebeuren, tussen blijheid en verdiet. Tussen werkelijkheid en hoop. De grens is vaag, en toch duidelijk.

Nellie schreef op 13 december 2021 om 00:12

Laat de Heer je vreugde zijn, weest vriendelijk heb vrede,3 belangrijke V’s.Dat kan ik alleen ervaren als ik dicht bij de Vader blijf en bij Hem schuil.Keer op keer ervaar ik dat ik dit niet van mensen kan verwachten wat ik vaak wel doe.Want je mag dat toch zeker van een chr.echtgenoot , of familielid verwachten: medeleven, vriendelijkheid?We hadden een 75 jarige ( schoon) zus op bezoek en te eten: ze deelde vooral haar eigen belevenissen terwijl ze weet dat haar broer, mijn man, een zware therapie volgt..er wordt gewoon niet gevraagd: hoe is het met jou/ jullie?mensen vallen vaak tegen.ik moet bidden : Heer geef me meer van de gaven van de H.Geest w.o geduld!en al die andere gaven waar Gal.5 van spreekt.En wil U me als een moeder troosten en wiegen? Of mag ik dat niet vragen? Dank voor de mooie dingen vandaag!Het H.A.in de online dienst en het zingen van mooie liederen in de workshop ” zingen als vanzelf.” Shalom deze nacht voor allen!

Hilda schreef op 12 december 2021 om 23:55

Vandaag heel veel rust ervaren in het geloven van de wederkomst van de Heer.
Het is een zeer wezenlijke ervaring waar ik als jongere niets van begreep. Pas sinds ik me dit afgelopen jaar echt verdiep in het lijdensverhaal, verrijzenis en geboorte heb zo’n warm gevoel bij het horen en beleven van het evangelie.
Ik voel me een van hen. Het zijn mijn metgezellen geworden.
Ik vraag God of wij allemaal vrede mogen ervaren door te geloven in het land van melk en honing. Dat kan er zijn als wij allemaal vrede willen. Een oprecht beleven en meeleven en begulpzaamzssm zojn

Godelieve schreef op 12 december 2021 om 21:33

God richt zich in de woestijn, in de stilte tot Johannes en Johannes antwoordt met heel zijn leven. In stille momenten weet ik me soms aangesproken door Gods Geest. Toch kan ik niet zeggen dat ik altijd positief antwoord zoals Johannes. “Ik doe niet wat ik wil en ik wil niet wat ik doe.” Maar in zo’n momenten zie ik toch dikwijls het goede in mijn tochtgenoten. Zij inspireren mij om van richting te veranderen, dikwijls blijft het bij proberen, maar ik geloof dat de Geest geduld heeft met mij. Zo mag ik ook groeien tot een wegbereider. Deo gratias.