Adventsretraite
Advent 2024: Zie, Ik begin iets nieuws!
Steun onsIn dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.
← Oudere berichten | Blader door de gebedservaringen | Nieuwere berichten → |
Nellie schreef op 21 december 2021 om 23:09
Ik geloof Heer!kom mijn ongeloof of zwak geloof te hulp!Hij beloofd dat hij met ons zal zijn tot het einde der aarde. En door Zijn H.
GEEST wil Hij zelfs in mij wonen ! Hoe byzonder is dat!” Maak mij rein voor U!En dank U voor de zegeningen van vandaag!shalom voor jullie allen!
Hilda schreef op 21 december 2021 om 23:06
Gelukkig is zij die geloofd heeft en zij sprak door de Helige Geest. Dat raakt me, Elisabet weet zo duidelijk alles weer te geven. Haar kind springt op van vreugde. Gezegend zijt gij onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot. Wie ben ik dat de moeder van de Heer naar mij toe komt?
Dit is verleden heden en toekomst in één zin! Wat een eeuwigheid zit hier in, en verlossing.
Ik voel me heel blij en vreugdevol als ik dit lees. Ik ben ook heel gelovig en zie hier echt een grote betekenis in. God zei zomaar tegen mij op al mijn vragen Ja je hebt gelijk maar het komt goed.
Dan kan mijn dag niet meer stuk!
Voor ieder die het moeilijk heeft in deze donkere dagen zal ik bidden en steek ik een kaars op.
Bart schreef op 21 december 2021 om 22:18
Zoals ik nu ben en leef, ben ik heel blij en zelfs dankbaar, dat ik het geloof en de hoop daarbij heb en laat zien om het leven aan te kunnen en vooral door het echte en ware leven te geven en te laten zien aan medebewoners in mijn geval. Dat geeft ook kracht aan anderen om beter en positiever het leven te beleven. God is toch zo goed gewest om ons te scheppen en dat moeten we het ook waar maken voor elkaar. God bedriegt niet, God laat de mens niet alleen, maar God blijft Leven, Liefde en Vrede geven vooral de komende dagen, wat dat hebben we nodig. God is en blijft LIEFDE voor iedereen.
Godelieve schreef op 21 december 2021 om 21:20
“Danken en loven”, het gebeurt dikwijls in mijn leven, vooral danken. Ik heb zoveel gekregen, zoveel kansen in vergelijking met anderen. Maar in een mens zit ook hoogmoed, dus ook in mij. Daarom blijf ik even stil staan bij “heersers stoot Hij van hun troon “. Hoogmoed moet omgevormd worden tot eenvoud, tot nederigheid. Daar is hulp voor nodig, soms een harde stoot. Ook daar ben ik dankbaar om, want daardoor mag ik nu zijn wie ik ben. Lof zij U,o Heer.
Marie-Louise schreef op 21 december 2021 om 20:22
Elizabeth en Maria begonnen aan een tamelijk onmogelijke taak. En toch begonnen ze, met vreugde. De problemen van vandaag zijn ook enorm. Kom, we gaan er mee verder. Niet onbezonnen, maar wel met vreugde. En licht in het vooruitzicht.
Wilma schreef op 21 december 2021 om 20:22
Vanochtend heel vroeg, wandelend in natuurgebied Nationaal park Hoge Kempen, heb ik Hem geprezen en gedankt voor de schoonheid van Zijn schepping. Ik mag hier een paar dagen op vakantie zijn. Genieten van Zijn onmetelijke creativiteit, zo vroeg in de morgen, al zingende ‘Bless the lord my soul’. Dat is puur genieten van en met Hem! Een heerlijke ervaring en zo intens nabij. De eeuwen oude bomen, diep geworteld, met een vroege lichtstraal er door heen en ik daarin, alleen met Hem. Geen woorden voor, mijn hart maakte een sprongetje van vreugde……
Hendrikje schreef op 21 december 2021 om 20:13
Dank voor het woord spel in het Engels, van een van de deelnemers. Maar ook dank voor alle pareltjes
uit opengegane oesters. Daar is veel ‘meesterwerk’ bij, en geduld, dat kan niet anders.
Het is zo kostbaar om deze week opnieuw samen te kunnen reizen, en onder begeleiding van de Jezuïeten
om ruimte te maken in het hart.
Luís Weel schreef op 21 december 2021 om 20:01
“U hebt mij in verleiding gebracht, o Heer
En ik liet mij verleiden.
In een ongelijke strijd kreeg U de overhand, Heer
Aan U de overwinning…”
De mens wikt, en God beschikt
Juist als Maria ging ik in geloof op weg
Maar vroeg me vaak af: Waar ben ik eigenlijk mee bezig?
Heeft het allemaal wel zin!
Ik ben zo nietig en tast in het duister
Vaak een gevoel van een onmacht die me kwaad maakt.
Ik ben maar doorgegaan net als Jonas op de vlucht
En uw roepstem bleef echoën in mijn hoofd en in mijn hart.
Kom, Heer Jezus, kom spoedig.
Dank u dat ik er niet alleen voor sta.
Jail schreef op 21 december 2021 om 19:44
Dank voor het prachtige tekst DE KLEINE HOOP. Heer blijf ons nabij.
Malou schreef op 21 december 2021 om 19:31
Ja,ik durf zeker te stellen dat ik geloof.
Meermaals in mijn leven, toen het moeilijk werd, heb ik mogen voelen dat Hij er voor me was. De ene keer aan mijn zijde, de andere keer werd ik gedragen.
Ik ben zo dankbaar dat ik geloof. De warmte van de kaarsjes, het groeiende licht doet me hunkeren naar Kerstmis. Want daar wordt Hij weer geboren, daar is Hij te vinden. Hij die is, er was en er altijd zal zijn!
Antonia schreef op 21 december 2021 om 19:09
Geloven? Wat is dat? Wat houdt het in? Ik geloof zeker in Iets dat groter is dan ons en het universum.
Een allesomvattend Licht dat ons mensen, een vrije wil heeft gegeven. Wij kunnen het Licht door en in ons laten schijnen en aan anderen door geven door het goede te doen. We kunnen ook voor het tegenovergestelde kiezen. Het is aan ons. En dat allesomvattende Licht noemen wij God. Ik ben dankbaar dat ik mag voelen en ervaren dat ik nooit alleen ben en ik wil dat Licht doorgeven hoewel het soms ontzettend moeilijk is.
Machteld schreef op 21 december 2021 om 17:07
Elizabeth profeteert wanneer ze Maria ziet, die haar komen bezoeken is. Ze noemt Maria “de moeder van mijn Heer” zonder dat iemand haar verteld heeft van de boodschap van Gabriël. Het is de Heilige Geest die haar ogen opent en haar diep geestelijk inzicht geeft.
Maria moet zich gelukkig gevoeld hebben om enkele maanden te mogen vertoeven bij deze vrouw met diep geestelijk inzicht. Ze ging om te helpen, maar kreeg zo veel terug.
Dank u, Heer omdat u in elke periode van mijn leven moeders en zussen in de Heer hebt gegeven, die me bijstonden met raad en daad. Er was er vaak maar één, maar één is genoeg. Er was altijd iemand met geestelijke rijpheid om mij de weg te wijzen. Wat een voorrecht.
Nu ben ik de oudere Elizabeth geworden en mag spreken in de levens van andere christenen. Dank u voor die bijzondere momenten. Wil mij omringen met uw wijsheid en mededogen.
Bert Graus schreef op 21 december 2021 om 16:30
Wat een rijke retraite !
Het verhaal over de ontvangenis en de geboorte van Jezus getuigt toch wel dat Jezus heel bijzonder door God gewild is. Van Maria werd in dat leven heel veel gevraagd, vooral geloof in haar roeping als bijzondere moeder. Het verhaal laat haar onmiddellijk naar haar nicht Elisabeth gaan; dat heeft de engel niet van haar gevraagd maar zij gaat toch om haar drie maanden te helpen !!!Deze daad van liefde hoort bij haar geloof: trouwens ‘geloof zonder werken is dood’ of liefde en geloof horen bij elkaar.
Een mondje Engels en Nederlands doet me dat beter inzien én onthouden:
ge love n to love = liefhebben
lief de to be liev e = geloven
Het Nederlandse geloven heeft dezelfde stam als het Engelse to love
Het Engelse to believe heeft dezelfde stam als het Nederlandse woord liefde. Zou het? Voor mij was het een hulp.
AgnesErk schreef op 21 december 2021 om 14:58
Ik voel mij altijd wat machteloos als ik wil geloven of bidden. Zo als het kleinste kind de grotere achterna roept ‘ wacht op mij ‘ ik geloof in Jezus zijn goddelijk verhaal. Ik geloof in de mens zijn verhaal. Ik geloof in heiligen en engelen hier op aarde. Ik geloof in de machten en krachten van God (zoals in het oudtestament) ik geloof in de liefde. Ik geloof in de heilige Geest.
Als ik zwijg hoor ik misschien ooit “jij bent mijn beminde dochter”
Gertruida schreef op 21 december 2021 om 13:53
Ik ben gelovig, ik vergelijk het wel met het geloof van een kind, ik hoef niet alles te begrijpen en te weten, ik aanschouw de schepping en het heelal met de vaste overtuiging van een hogere macht, het geeft mij Hoop. Ja het maakt mij gelukkig is het niet op de aarde, dan wel de vaste overtuiging van leven na de dood.
Irma schreef op 21 december 2021 om 12:24
Ik ben niet kerks, maar ik kan volmondig zeggen dat ik geloof. Geloven is ‘niet zeker weten’, geloven en twijfelen gaan hand in hand. Alzoekende wordt mijn fundament steeds steviger. Ik kijk graag over de rand van mijn eigen katholieke traditie. Altijd op zoek naar de diepte, het universeel verbindende. Ik zoek God hier op aarde, in mijn leven en in die van anderen. Ik geloof dat alles bezield is. Ik zoek de ervaring. Het verrijkt en verdiept mijn leven. Ik zou niet zonder kunnen.
Martine schreef op 21 december 2021 om 12:22
Geloof ik?
Mag ik ja zeggen?
Het klein meisje hoop is groter aan het worden.
Ik geloof maar niet in de feiten van de verhalen, wel in hun boodschap. Ik geloof dat het goed is om de verhalen te verspreiden. Ik geloof in God. Ik weet niet of “God voor mij dezelfde betekenis heeft als voor anderen, ik denk echter niet dat het er toe doet. Samen werken naar het rijk van God is de kern van de zaak.
Jans schreef op 21 december 2021 om 09:54
Mij kwam de zin uit de bergrede naar boven
Gelukkig wie zuiver van hart zijn
want zij zullen God zien
Vader laat mij dat uitstalen geduld,liefde ,zachtmoedig,nederig ,
laat mij leven in U licht joh 8:12
Maes schreef op 21 december 2021 om 09:13
Nog enkele dagen in de kerstnoveen,… ik blijf hopen en heb vertrouwen dat de wereld dichtbij en veraf meer goedheid, liefde, eerlijkheid en respect mag uitstralen.
Dat het Goddelijk Kind ons helpt om datzelfde mee te delen in onze omgeving.
Marga schreef op 21 december 2021 om 08:12
ik ben persoonlijk gelovig overeenkomstig het persoonlijke geloof dat G’d mij persoonlijk heeft geloofsgegeven
en ja,
dat zulke zo gekregen persoonlijke geloof biedt mij persoonlijk persoonlijke geloofsrustige geloofsgelukkigheid
G’d belooft in elk geval (ook) mij persoonlijk persoonlijkgeloofsgewijze vandaag precies hetzelfde als gisteren
…
en G’d zal datzelfde ook in de dag van morgen (*) ook weer net zo aan (ook) mij beloven zoals ook in deze dag van vandaag
(*)
dwz
als ik D.V na vandaag-overdagtijd en na de daarna komende nachttijd in de aardse dag van morgen nog weer een volgende aardse dag te leven zal blijken te zijn gaan krijgen
…
want die belofte van G’d om dat precies zo te beloven
dat is nou net voor mij geloofspersoonlijk G’ds persoonlijkegeloof-belofte aan (ook) mij persoonlijk
voor telkens opnieuw weer elke dag opnieuw net zo
voor en in en doorheen elk van alle dagen en ook nachten van heel mijn aardse levenstijd
Cilia schreef op 21 december 2021 om 07:57
Mij treft:
– Dat wanneer God iets vraagt, we hoorden het in de liturgische teksten, bij verschillende personen:’Zij geloofde..’niet zo maar, maar vanuit een diep geloof EN aanvaard en handelde ernaar.
– Dat” God had oog voor mij, Zijn dienares”
– Ook hier weer het leitmotief, bij Maria en Elisabeth:” Wie ben ik…”
– Dat ‘Johannes vervuld werd met de H.Geest.’
Ik aanbid U, leg mijn leven voor U, ik bemin U.
Anita schreef op 21 december 2021 om 07:16
In afwachting van de geboorte van de Kindje Jezus, brengt altijd vreugde zonder te kunnen uitleggen bij mij.
Moeder Maria, Vader Josef, dank
Wilma schreef op 21 december 2021 om 07:15
Ik mag leven in en met het Levens Licht. Het Licht is sterker dan de duisternis, ook nu. Dat is voor mij de betekenis van kerst. Dit geloof ik en wil ik geloven. Het Licht mag ook in mij doorbreken, steeds opnieuw, God is de bron. Met Zijn hulp en in mijn ontvankelijkheid, overgave en verlangen.
Trees schreef op 21 december 2021 om 07:11
Nog enkele dagen Jezus dan mag u opnieuw geboren worden /Wees welkom in zovelen harten die u willen ontmoeten in het diepst van hun ziel /Kom Jezus vervul ook mij /Laat mij vandaag ervaren waar ik u mee kan liefhebben /Woorden zijn er wel maar daden minder in mij/ Maria dank voor uw jawoord en Uw woorden bij U nicht Elisabeth/ ook ik wil u zalig prijzen vandaag en alle dagen van mijn leven /want groot zijt Gij Trees
Henk Gadellaa schreef op 21 december 2021 om 01:51
Elke knie zal zich vrijwillig buigen voor Christus en vrijwillig is meer dan deels/geheel blind en is meer dan werelds/religieus wetenschappelijk bewijs: Volmaakt Godsbewijs waarbij iedereen volmaakt Weet en Ziet: Zo Is Het en niet ook maar iets/iemand anders!
staat er niet geschreven:
1 Men moet ons dus beschouwen als helpers van Christus, belast met het beheer van Gods geheimen. 2 Welnu, van een beheerder wordt geëist, dat hij betrouwbaar blijkt. 3 Mij is echter niets gelegen aan uw oordeel of dat van enige menselijke instantie. Ik oordeel niet eens over mijzelf. 4 Want al ben ik mij van niets bewust, daarom ga ik nog niet vrijuit. De Heer is het die over mij oordeelt. 5 Oordeelt dus niet voorbarig, voordat de Heer gekomen is. Hij zal wat in het duister verborgen is aan het licht brengen, en openbaar maken wat er in de harten omgaat. Dan zal ieder van God de lof ontvangen die hem toekomt.(1Kor 4)
Daar is geen woord “spaans” bij en geldt voor iedereen die wil getuigen! Als men zo Getuigt is men met Christus Kerstmis en is er echt Kerstmis
Nellie schreef op 21 december 2021 om 00:17
Maria heeft zich al heel jong overgegeven aan De Heere en ik denk dat ze is blijven ” overleggen in haar hart omdat ze ongetwijfeld steeds meer is gaan beseffen dat haar zoon geen gewoon kind is..
Heeft de Heer ook een plan met mijn leven?Ja dat geloof ik ,heb ook op mijn 20e belijdenis gedaan,alleen vind ik het moeilijk om te ervaren of ik “goed genoeg ben” in die zin of ik op het goede spoor blijf zitten..dat blijft lastig alhoewel ik iedere dag vraag of ik de dingen mag doen die Hij wil dat ik doe; ik wel gezegend wordt…moeilijk moeilijk…shalom deze nacht..
Veerle 1 schreef op 20 december 2021 om 22:21
Maria is een vrome vrouw ; nederig en met een groot ontzag ziet ze haar Jezus opgroeien tot wie God haar had voorzegt . Dit gaat mijn verstand wel eens te boven .
Hoe komt Maria aan zoveel kracht en vertrouwen om haar Heer ?
God heeft een plan , met elke mens , en ik geloof dat Hij bij ons wil blijven .
Ik denk dat Hij niets liever wil .
claire schreef op 20 december 2021 om 21:44
maria vond het geweldig (magnificat) dat GOD zo grote dingen deed…
durf ik haar nazeggen?
wie ben ik dat HIJ me vraagt?
ik ben wel dankbaar dat god nog steeds oog voor mij heeft…
Godelieve schreef op 20 december 2021 om 21:16
“Ben ik gelovig?” Ik denk het wel, maar diep in mijn hart weet ik het niet zo zeker. Hoe uit zich echt geloof? Met woorden, zonder woorden? Ik blijf eerder bij dat laatste: er zijn voor de ander, eenvoudig dienstbaar, onvoorwaardelijk en met de inzet van al de gegeven talenten. Zo deed Maria het, zo probeer ik het te doen. En ja, dat maakt mij gelukkig en dankbaar. En dan vertrouw ik op de beloften van God: vrede voor allen van goede wil.
Luís Weel schreef op 20 december 2021 om 20:58
Moeder en kind. Een beeld uit mijn puberjaren: mijn broers en zus op zaterdagavond gingen te dansen. Ik bleef thuis, want dansen past(e) niet voor iemand die net een paar jaar op het seminarie zat. Ik zei tegen mijn moeder: ik wil weg er op uit om ook eens te gaan dansen. Toen vroeg mijn moeder: “Weet je wel wat je wilt in je leven?” Ik kon alleen maar zwijgen, want ik wist het niet.
De kracht van een moeder is dat ze alles bewaart in haar hart en hoopt dat ieder op zijn bestemming komt. Maria gaf zich over aan Gods roepstem door middel van de engel en trotseerde alle duistere momenten tot in de grot, waar Jezus geboren werd en met de dood bedreigd werd. Met Jozef trotseert ze het gevaar. Haar hart, waarin ze alles bewaarde gaat alle begrip te boven. Ook als Jezus niet bij zijn familie blijft, maar terug gaat naar de tempel om daar gevonden te worden, begrijpt Maria het niet maar bewaart de woorden van Jezus in haar hart: “Wist je dan niet dat…?”
Wilke schreef op 20 december 2021 om 20:38
Bless the Lord my soul
And bless His holy name
Bless the Lord my soul
Who leads me into life
Deze woorden kwamen bij mij boven toen ik net aan het schrijven was over de retraite. Sinds deze retraites ervaar ik meer rust. Ik heb geleerd om stil te zijn ,wat is dat weldadig! Mijn ziel heeft rust bij God gevonden. Daar ben ik zo dankbaar voor!
Nicole Marie schreef op 20 december 2021 om 19:25
Ik vraag mij af of Maria al een kinderwens had vooraleer de engel Gabriël haar bezocht. Als zij geen kinderwens had, dan zou ze een probleem hebben gehad. Dit stemt bij mij tot nadenken want als God mij een voorstel doet dat manifest moet worden in de wereld, en dat ik niet zie zitten, dan heb ik ook een probleem. En dan zegt men dat je dit in eerste instantie moet aanvaarden, dat het later wel meevalt. Maar toch denk ik dat ik mij er niet honderd procent voor zou kunnen inzetten en God een plezier doen. Want als je zin krijgt in iets of iets steekt je tegen, dan denk ik dat dit verlangen al dan niet al in jou aanwezig is en dat God het daar heeft geplaatst om ooit aangesproken te worden. In onze computergestuurde wereld zou men spreken van programmatie.
Hanneke schreef op 20 december 2021 om 19:24
PS : en ja, dat maakt mij gelukkig.
Hanneke schreef op 20 december 2021 om 19:13
Ben ik gelovig ?
Het leuke van gelóven is , dat je het niet zeker wéét ! Daarom heet het ook :geloven.
Natuurlijk is het me als kind als een ijzeren zekerheid bijgebracht : God bestond, de Bijbel was waar , Maria was zonder een man te bekennen [ dat was kennelijk verkeerd] zwanger geraakt van Jezus en die laatste was na ‘gekruisigd, gestorven en begraven te zijn ‘ weer opgestaan uit de dood. Gelukkig werd dat beeld al in m’n tienerjaren [jaren ’60] bijgesteld door een dominee en later een priester. Het was , en is, nog steeds heerlijk met die verhalen aan de gang te gaan . Welke waarheid vertelt het mij , hoe helpt het me om als betrokken mens in de wereld te staan.
Kortom : wat dóet het geloof met mij , en wat doe ik met dat geloof.
Want het doet er niets toe of het ‘WAAR’is ;in letterlijke zin.
En zo gezien durf ik wel , voorzichtig zoekend, aftastend, aldoende , te zeggen :
Ja , ik ben gelovig.
Malou schreef op 20 december 2021 om 19:01
Ik ben altijd ontroert over de manier waarop Maria met haar zoon omgaat. Zij is mijn grote voorbeeld! Naar haar kijk ik op. Zelf heb ik ook een zoon en een dochter. Wat hen raakt, raakt ook mij.
Dank u wel, lieve vrouw Maria.
Dank u wel God, voor mijn 2 prachtige kinderen.
Olivia schreef op 20 december 2021 om 18:59
“Maria, wikkelde haar pasgeboren kindje in doeken, en legde het neer in een voederbak als wieg. Jezus had een paleis kunnen kiezen om in geboren te worden, maar Hij koos voor een stal. zo wilde Hij ons leren, ons hart niet te stellen op rijkdom, pracht en praal en aardse goederen, maar te kiezen voor eenvoud respect voor elkaar en zijn schepping, en mee te helpen aan een betere wereld”
Martine schreef op 20 december 2021 om 16:37
Maria zal wel vaker tegelijk trots en bang geweest i.v.m. haar zoon. Ze zal aanvaard hebben dat hij de weg koos maar, vertrouwen in zijn keuze maar bang voor de gevolgen. Het zal vast niet bij die ene keer gebleven zijn. Maria bedankt dat gij ons laat zien wat houden van je kind betekend. Wees ons nabij in het uur van twijfel. Maak ons sterk maar laat ons niet verharden.
Viviane schreef op 20 december 2021 om 12:46
Raar, maar ik leef ook met het gevoel dat hemel en aarde mekaar raken.
Een bijzondere, speciale retraite deze keer.
Hoe zou het kunnen komen dat ik het zo anders beleef?
Irma schreef op 20 december 2021 om 12:34
Na de gebeurtenis in de tempel zou Maria wel gevoeld hebben dat haar zoon inderdaad anders was en dat zijn toekomst er anders dan doorsnee uit zou zien, zoals voorspeld. Dat moet zowel een zegen als een vloek geweest zijn en veel onzerheid hebben opgeroepen. In hoeverre zou dat ‘anders’ anders worden? Nog geheel onwetend van zijn kruisdood. Gelukkig was Maria iemand net een groot hart. Het hart weet en het hart heelt. Toch zou ik niet graag met haar hebben willen ruilen. Maar God vraagt van mij ook, gedurende mijn leven, regelmatig iets wat ik heel moeilijk vind om te doen. Waarvan ik voel, ik moet dit doen, maar oh, wat vind ik dat moeilijk. Denkend aan Maria, wat zij heeft moeten doorstaan, en hoe zij daarmee om is gegaan – het aan je hart toevertrouwen en dan loslaten, in het volste vertrouwen dat het goed komt – ja, dat kan mijn ‘opdracht’ in het leven lichter maken.
AgnesErk schreef op 20 december 2021 om 11:53
o God hoe moet ik bidden ? Hoe moet ik Jou aanspreken ? Allerhoogste ?
Ik kan toch niet vertrouwelijk met Jou spreken, terwijl ik ter aarde moet liggen voor Jou. Allerhoogste … Nee, ik kom Jou liever niet persoonlijk tegen, zo’n Macht en Kracht daar kan een mens niet tegenop.
En Jezus, jouw goddelijke mens dierf wel in Jouw licht staan…
Jezus liet ons alleen Zijn en Jouw Geest na, met een Geest is ook niet te spreken. Dus ik weet het niet, ik kan alleen de woorden nazeggen van anderen die het wel weten.
Ik ben droevig dat Jezus, die verrezen is, toch weg gegaan is, terug naar het onbereikbare. Ik ben droevig als een kind dat haar moeder niet vindt,altijd op zoek, soms zie je een glimp van haar jurk, dan is alles weer weg. Alleen blijft haar geur hangen, zo ervaar ik nu mijn eindeloos zoeken.
Gertruida schreef op 20 december 2021 om 11:41
Volgens mij heeft Maria dezelfde gevoelens als alle mensenkinderen.
Ik denk aan b.v. Liefde, Vertrouwen, Vreugde, Verwondering, Dankbaarheid, maar ook aan Verwarring, Verdriet, Angst en Onzekerheid, hoewel Maria vrijwillig ja heeft gezegd, was zij wel uitverkoren door God en begenadigd, ik sta stil bij haar nederigheid, iets om in mijn hart te bewaren en over te mijmeren. God heeft ook met mij een bedoeling, ik doe mijn best, maar voel mij overvraagt, niet door God maar door zijn grondpersoneel en door mijn eigen ego, de reacties in het gastenboek bemoedigen mij en geven richting, dank. Nog een weg te gaan, stap voor stap met vallen en opstaan
Gerda schreef op 20 december 2021 om 11:14
Kaarsen op de kop, wonderlijk. Annunciatie, hemel en aarde raken elkaar. Niet te bevatten zo groot. Dank U God.
Bert Graus schreef op 20 december 2021 om 09:28
“Maria sloot alles in haar hart”.
Zou ze als vrouw en zeker als moeder anders gekund hebben? Elke moeder sluit haar kinderen in haar hart en ook alles wat ze meemaken en wat hen mee maakt. En dan sta ik versteld – ook tijdens deze re-traite – hoe scherp ze ziet: het goede, het minder goede, het rijke en het arme, het lieve en het lieveloze: ALLES. Zo blijft elk kind een kind van haar of zijn moeder en zij blijft hen dragen, niet in haar schoot maar in haar hart. Dank u, mijn moeder; dank u, moeder van Jezus; dank u, Maria !
Hilda schreef op 20 december 2021 om 08:55
Nog steeds ben ik geraakt door Maria die haar zoon zocht in de tempel. Haar zoon was een echte wijze jongen. Op zoek naar het Huis van Mijn Vader. Is een echte doordenker.
Maria u hebt uw zoon uw hele leven bijgestaan u wist dat het echt een gave van God was wat hij deed en dat er veel meer bedoeld werd door God, het is u aangekondigd door de engel Gabriel.
Ik heb uw naam aangenomen bij mijn doop zuiver als u bent en zo veel voor u zoon doet. Grote bewondering heb ik voor u en wat u deed.
Christine schreef op 20 december 2021 om 08:29
Als iets mij toevertrouwd wordt, ben ik blij met dit vertrouwen en wil het koesteren. Soms is dat echt niet gemakkelijk. Ik bewaar het toevertrouwde in mijn hart. Tegelijk blijf ik waakzaam voor die persoon en wil er steeds zijn als die me nodig heeft. Ik denk dat Maria zo een voorbeeld voor mij is.
wilma schreef op 20 december 2021 om 08:18
Soms heb ik geen antwoord op een vraag en lees ik een reactie in het gastenboek wat resoneert in mezelf. Zo helpen we elkaar groeien en tot nieuwe inzichten te komen. Dank lieve mede retraitanten voor jullie oprechte verrijking en inspiratie. Ook onze God is aanwezig en nabij in het gastenboek en met ons verbonden, zo ervaar ik dat, hoe kostbaar.
Cilia schreef op 20 december 2021 om 07:52
God heeft oog voor Maria: “Wie ben ik dat Hij mij heeft gevraagd…”God heeft oog voor Jozef.
God heeft oog voor Elisabeth: ” Wie ben ik, dat de Moeder van mijn Heer naar mij toekomt. Dat treft mij.
Ik bedenk dat het het voor Jozef en Maria een woord is geweest dat zij besefte; Wij zijn uitverkorenen om ouders te zijn van Gods Zoon, maar ‘Wie ben ik’ Wij zijn gevraagd’ Ik denk dat het gezin een diepe groeipijn heeft gehad, maar elkaar beter brgrepen. ” En Jezus was hun onderdanig, groeide op in wijsheid en bevalligheid”
Ik dank God.
Trees schreef op 20 december 2021 om 07:23
Maria U bewaarde alles in Uw hart/Als ik dan in mezelf probeer te zien oh hoe dikwijls vertel ik de minder goede dingen door aan anderen laat Uw voorbeeld mij helpen alleen de goede eigenschappen van de ander te melden/ Help mij Moeder Jezus te zien in de ander /
Maria nog enkele dagen en dan vieren wij de geboorte van Uw Zoon Ik wil u danken Maria voor Uw voorbeeld en ja woord aan de Engel Laat ook in mij plaats zijn om Hem te ontvangen en dat ik Gods stem iedere dag mag horen en er aan beantwoorden Trees
Anita schreef op 20 december 2021 om 07:15
Citaten van week vier:
Het kleine meisje hoop
Is zo ontzettend mooi, de mooiste wat ik gelezen heb tot nog toe.
jan druif schreef op 20 december 2021 om 02:57
Hij ontving, hij gaf door, deelde uit, aan ons, aan mij, wij, ik, kunnen doorgeven aan ieder.
Wat geven we door, respect, achting voor de medemens, zijn of haar werk en functie, in het besef dat alles wat we kunnen, hebben gekregen.