Adventsretraite
Advent 2024: Zie, Ik begin iets nieuws!
Steun onsIn dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.
← Oudere berichten | Blader door de gebedservaringen | Nieuwere berichten → |
Cilia schreef op 24 december 2021 om 07:57
De titel van Jezus die mij het meeste aanspreekt en die een goed, hoopvol gevoel geeft aan wanneer ik naar de wereld kijk:Messias, Reddende kracht, een stralend licht uit de hemel.Wonderbare Raadsman, Vredevorst, Verlosser. Zo bid ik dan.
Ik noem Hem ‘Jezus, Vader, Zoon, H. Geest, als ik over Hem nadenk of over Hem spreek.
Als ik mét Hem spreek? komt er in mijn hart: Jezus, Jezus, Barmhartige.
Dat leid meestal tot aanbidding, waar ik ook ben.
Trees schreef op 24 december 2021 om 07:05
Eem stralend licht uit de Hemel zal over ons opgaan Wat een Hoop geeft Zacharias ons in zijn woorden van de voorspelling Dat Licht zij Gij Jezus u bent onze Verlosser morgen zal u opnieuw geboren worden en ons de weg wijzen naar de Vader in de Hemel /Dank u Jezus voor zoveel genade die ik in deze retraite kreeg Daal op alle mensen neer Maria moeder van Jezus U zij geprezen om Uw ja woord aan de Engel help ons ook ja te zeggen als er ons iets moeilijk gevraagd wordt Trees
Anita schreef op 24 december 2021 om 05:20
Jezus is verlosser van de (mensen op de) wereld.
Ik noem Hem Zoon van God, en bij Zijn Naam: Jezus, ook verlosser, De Heer, bron van liefde, maar ook sinds deze retraite de HOOP (boven/door liefde en geloof), mijn Koning, de enige Koning, koning der koningen.
Ik open mijn gebed: Mijn God, onze Vader, Heer, Heer Jezus.
God, Jezus en de Heilige Geest, gaat door elkaar en mijn hoofd.
Maar vaak bid ik bij Moeder Maria, een vertrouwde Moeder, die zo dichtbij ons kan zijn, als je eigen Heilige Moeder.
Zalig Kerst
Moge de Heer geboren zijn in ons hart.
Nellie schreef op 24 december 2021 om 00:25
God spreekt tot ons,luisteren wij?ik denk dat ik soms te weinig rust neem om goed naar de Heer te luisteren.ik moet meer een Maria worden en aan Zijn voeten gaan zitten..Daar voel ik me schuldig over, terwijl ik toch onder mijn bezigheden door aan Hem denk!De Heer beschermt me al zolang ik leef, vaak gebeurd er iets dat maar weer net goed gaat en dan zeg ik ” dank U Heer” voor Uw beschermende handen om mij heen.En verder probeer ik aan Zijn plannen mee te werken, door een brief van Hem te zijn op de plaatsen waar ik kom.vaak niet zo met woorden maar met het “goede te doen, met vallen en opstaan..
Shalom deze nacht voor een ieder!
Gertruida schreef op 23 december 2021 om 20:49
Als ik over Jezus nadenk of met hem spreek aanschouw ik altijd de lijdende Verlosser aan het kruis, en spreek in trant van “ Heer ontferm u over mij “ Stralend Licht, Messias, Reddende Kracht, Vredevorst zijn titels waarmee ik Jezus bijna nooit aanduid, best een gemis, iets om over na te denken, zeker met Kerst het feest van het licht, de geboorte van de Messias, Halleluja, prijs de Heer
Luís Weel schreef op 23 december 2021 om 19:59
Het is avond. Mijn gedachten dwalen weg naar sítio CRUZ – Kruis. Op de vooravond van Kerstmis werd er voor de huizen een houtvuur aangestoken in het donker. De betekenis is: aan iedereen in de streek bekend maken dat het wonder van de geboorte van Johannes, zoon van Zacharias en Elisabeth nu een feit is. Daarom licht en vreugde vanwege een verwachting die in vervulling gaat voor iedereen.
Ontroerende gedachte….
Wat mezelf betreft, op dit moment verdwijnen al mijn zorgen over gezondheidstoestand, Covid, oorlogsspanningen, mensen in de problemen, rampen en chaos in de wereld als sneeuw voor de zon. Ik bereid me voor op het hoogtepunt: Eer aan God in de hoge en vrede op aarde aan de mensen van goede wil.
Ik glimlach: het licht komt van boven, maar brandende kaarsen die van boven naar beneden branden zijn ondenkbaar, tenzij je het leuk vind om het gloeiendhete druipende kaarsenvet op je hoofd te krijgen…
Anoniem schreef op 23 december 2021 om 19:15
De Heer gebied mij toch nog te spreken..
Zo mooi en verrijkend deze retraite,zo dankbaar dat een waardevolle vriendin me gevraagd heeft mee te doen! Dank JB. Dank zeer Jezuïeten voor deze kennismaking, een eer!
Zuivere hoop, ik leerde haar kennen..Zij is een heel klein meisje, een nieuwe boorlinge.
Vrede is de weg.
Edoch..
Heer heb mij lief ook wanneer ik vecht.
Heer hou me vast ook wanneer ik iemand zo mis..
Heer zend mij rust wanneer ik gefrustreerd ben ..
me als voor de gek gehouden voel..
Zo graag zou ik dan al naar U
gaan, pijn.
Vader’s laatste woord voor Hij stierf was : architect
De architect van het heelal weet of dat laatste woord iets met de weg van dat hele kleine meisje van doen heeft.
12 Februari is de open dag in Maastricht zo wees de Grote almachtige architect van het heelal. Hoe zeer heb ik u lief ook al is mijn pijn te diep nu
Hans Winter schreef op 23 december 2021 om 19:03
Johannes de Doper
Waartoe roept je naam je op?
Als kind op komst
kreeg ik ‘Johannes’ mee
als motto voor mijn leven,
beraden op ‘God zij genadig’
daar dan iets van waar zien
te maken, dat gaat ouder
vertrouwder raken.
gave en opgave
gaan daarin
samen.
Olivia schreef op 23 december 2021 om 19:02
Kom Emmanuël, God met ons, Jezus word in mij geboren. Ik open voor U de deur van mijn leven, mijn doen en laten, mijn denken en voelen. Ik wil U ontmoeten in het diepste van mijn wezen. Verlicht mij, Heer. Kom Jezus kom.
Veerle 1 schreef op 23 december 2021 om 18:44
Tot Jezus bidden gaat voor mij meestal ook in de tegenwoordigheid van God de Vader, en de Heilige Geest. Als ik bid dus, neem ik de Drie-eenheid in me op, waar tegenover ik me wil richten. Ik kan niet de ene keer tot Jezus, de andere keer tot God, of tot de Heilige Geest bidden. Omdat daarin mijn hele mens-zijn besloten ligt. Het is hoe ik me betrokken voel .
Gerard schreef op 23 december 2021 om 18:17
Mijn rol in het plan van God is nu mijn vrouw is overleden 58 jarig huwelijk ervaar ik iedere dag dat ik nooit alleen ben en weer nieuwe dingen ga ontdekken in ons gezin maar ook om mij heen in de natuur en in de wereld ik kan niet dankbaar genoeg zijn en ben een begenadigd blij mens en dank God daar dagelijks voor.
mabo schreef op 23 december 2021 om 17:20
Elk jaar dezelfde moeilijkheid als ik die teksten lees .. denkend aan de vrouwen die nooit een kind op de wereld hebben kunnen zetten en die dat hun leven lang moeten missen .. wat kunnen zij met deze teksten doen ?
Hoe ervaren zij dat God hen nabij is in elke omstandigheid van hun leven ..???
Het evangelie op je leven leggen vind ik zeer moeilijk want soms gaat het echt tegen je eigen situatie in .. toch dankjewel voor deze bezinningsdagen .. aan ieder een fijne kerst toegewenst
Wilma schreef op 23 december 2021 om 16:24
Mijn droom is wat ik hier en nu van God ontvang. En daar geniet ik van, met volle teugen en een dankbaar hart❣
Irma schreef op 23 december 2021 om 12:49
Mijn rol in het plan van God? Mezelf leren kennen, waarderen en accepteren. Vriendelijkheid en compassie ontwikkelen voor de ander. Vreugde en liefde ervaren. God heeft mij op bepaalde moeilijke momenten het juiste laten doen en zeggen. Tijdens het overlijden van mijn vader heb ik Gods troost fysiek mogen ervaren. Ik ben dankbaar voor die ervaringen.
Cilia schreef op 23 december 2021 om 12:16
‘De Heer is genadig…’ Dit komt vaak voor in de bijbel en geeft mij vertrouwen en Liefde voor De Barmhartige.
Ik mij is het waarlijk Advent geworden mede door deze Adventsretraite. Dank.
Ik verwacht de Heer, wacht met heel mijn ziel en ik hoop op Zijn Woord (woord)
Martine schreef op 23 december 2021 om 12:00
Het zijn dagen van twijfel, donkere dagen, waar je wel eens angst voor de toekomst hebt. God is genadig en brengt ons bijeen om samen, rond de tafel met een glaasje, onze zorgen te delen om ze hierna even tot morgen te laten rusten. Zo schenkt hij ons weer kracht om zijn rijk te laten komen.
Gisteren zond hij mij zo heel onverwacht de buurvrouw met haar kinderen, heerlijk, dankuwel!
Hendrikje schreef op 23 december 2021 om 10:52
De genade van God en Zijn liefde heeft mij er van bewustgemaakt dat ik mijn lieve moeder zo gemist heb.
Dank voor alle lieve reacties.
Henny schreef op 23 december 2021 om 10:34
Ik ben vandaag diep geraakt door Gods trouw en liefde.Biddend en terugkijkend op mijn leven heb ik ervaren dat de Heer er altijd is/was, en ik zoveel ontvangen heb dat ik woorden tekort heb om te danken. In stilte ontvang ik liefde,warmte en vertrouwen.
Gertruida schreef op 23 december 2021 om 10:10
“ Wat is Gods plan met mij,” dat ik vreugdevol en dankbaar door het leven mag gaan, in nederigheid trachten God te dienen, hem op de eerste plaats zetten God Loven en Prijzen, mijn kommer en kwel aan hem toevertrouwen, een weg van vallen en opstaan, waarin ik mag groeien, Heer wees mij genadig, dat ik U op de eerste plaats zet en mij niet langer laten leiden door de wereld, ik kom net terug van de eucharistie, gevoelens van vrede en verwachting overheersen.
Maria schreef op 23 december 2021 om 10:03
Het was halverwege de retraite donker in mij, bidden, dacht ik, lukte ook niet meer. Nu teruglezende wil ik u allen danken voor jullie mooie waardevolle overdenkingen en deze mooi gemaakte retraite. Ik voelde mij alleen, maar wás nooit alleen. Hij was, bleef aan mijn zijde.
Verstild op weg naar kerstmis, de hoop, het licht van Zijn komst verwelkomen danken dat ik weer licht zie, vreugde voel in deze donkere ( corona)periode met mijn dierbaren in mijn nabijheid. Dank, dank dank en Gezegende dagen allen
Anita schreef op 23 december 2021 om 08:39
Elisabeth en Zacharias hadden een lange weg voor dat ze Johannes kregen.
Midden in die lange weg ben nu
Ben nu meer dan de helft voorbij. Het was zwaar, niet makkelijk…, maar achterom kijkend ervaarde ik:”Wat was dat allemaal “goed geregeld”
Ik vertrouw erop in Gods handen wil waar mogelijk is nog beter doen zoals Hij van mij wil, Zijn plan boven mijn plan.
Ik geloof dat Hij bij iedereen een plan heeft.
Hoe meer ik dat besef, hoe acceptabeler het wordt.
Met de hulp van Boven is uiteindelijk alles goed geregeld!
Dank voor de hele mooie retraite, en voor iedereen laten we mee juichen samen met Maria “Magnificat”
Trees schreef op 23 december 2021 om 07:20
God is Barmhartig ook in onze tijd/ Dank U God dat u de mensen nu niet vergeet iedere dag mogen wij ervaren dat u Bij ons bent/ en dat u ook mij helpt te zien wat ik moet doen Ook ik kreeg een naam van u/zoals Johannes de Doper eens kreeg /Een Karmelietes zei me eens: Trees jij moet niet de H Theresia van Lisieux worden maar de Heilige Theresia met de naam van je vader Ja ieder geeft God genade om een goed mens te zijn maar ik besef dat wij iedere dag Zijn hulp moeten vragen want ook ik maak zo gemakkelijk fouten maar ik dank God dat Hij me helpt /ja kom Heer Jezus kom Met Kerstmis bij zovelen die naar u verlangen in deze retraite ik dank u Trees
Marga schreef op 23 december 2021 om 07:01
wat bij mij op kwam
kort na het uit de slaap geraakt zijn
in deze aardbol-Nederlandsgrondgebied/GPScoordinaten-lokaal nog daglicht/zonlicht loze vroege winterochtend
is in aantal woorden niet zonder veranderende vervorming reduceerbaar tot iets wat hier “in geest en waarheid” “dankend en aanbiddend en delend” weergegeven kan worden
ik ben daarmee weer voort-terug-heraanbeland bij datgeen wat meerdere decennia geleden ook al eens zo in mij was opgekomen
en ook in de tijden tussen destijds en nu in ook meermaals net zo opkwam als ook nu weer
met een zachte geheimvolle glimlach als van de Mona Lisa
omheen het Mariale innerlijke geheimvolle
onzichtbaar voor hoogstens-enkel G’dZelf zichtbaar in dit mijnerzijds aards-allene vroegewinterochtend-latenanacht-aardbolkant-aardedonker
“G’d geeft het G’ds geliefden in de slaap..”
😉
dank alleluja amén :-)))
Hilda schreef op 22 december 2021 om 23:33
Genade van de Heer, dat is precies wat ik nodig heb.
Ik ben wat uitgeblust en doe nu weinig meer dan werken en m’n huis en msn zoon en hond op orde houden.
Deze retraite en andere catecheses zorgen voor de juiste weerklank in mijn bestaan. Ik voel dat ik meer ben dan de dagelijkse tobbe raar die wel een ander bestaan zou willen leiden.
En zo velen met mij tobben en ploeteren heel wat af.
Wat God met mij wil in dit bestaan Jan alleen maar zijn Vreugfe delen en saamhorigheid met andere mensen zodat ons menselijk bestaan op kan gaan ik zijn Koninkrijk.
Ik ben in Gods handen!
Gerard schreef op 22 december 2021 om 23:19
Vanochtend wakker geworden met de volgende gedachte:
Mijn Heer mijn God;
Handelend dien ik u;
Op mijn wegen verkondig ik U;
Denkend herken ik U;
Lezend leer ik van U;
Rustend vertrouw ik op U;
Staand eer ik U;
Zittend.luister ik naar U;
Knielend ontmoet ik U;
In mijn hart ben ik bij U.
Herman schreef op 22 december 2021 om 23:04
Mooie gedachten; prachtig gebed
Christine V schreef op 22 december 2021 om 23:00
Vandaag verschillende ‘Vredeslichtjes van Bethlehem’ rondgebracht bij buren, eenzamen. Aan het eind van het bezoek verteld dat er zaterdag-kerstdag een misviering is om ..u. Ik wil geen heerser zijn om van mijn troon te vallen maar God wil Je mij toch ‘aanzien’ geven om mijn geringheid?
Olivia schreef op 22 december 2021 om 22:44
Vreugde,
Kerstmis is geen feest, als Jezus die dag niet voor het eerst, of opnieuw, in ons geboren wordt…. En zoals de herders die naar huis keerden. “God lovend en prijzend om alles wat zij hadden gehoord en gezien en aan hen gezegd werd” moet er ook bij ons vreugde zijn en die vreugde uitstralen…. Dat kan bij een familie bijeenkomst zijn, of met een eenzame die men die dag speciaal heeft uitgenodigd…. Zo komt er vreugde te midden van de mogelijke duisternis die ons vaak omringt…. Op dat ogenblik worden we:”mensen die Licht uitstralen en dat is toch Kerstmis….
Luís Weel schreef op 22 december 2021 om 22:22
Elke dag heb ik alle reden om weet ik niet hoeveel bedankjes naar de hemel te sturen en doe dat ook.
Maar …. als de dingen niet goed verlopen, kan ik behoorlijk uit mijn slof schieten.
Ik ben jammer genoeg niet dusdanig zonder zonden, dat ik uit mijn hart het hele loflied van Maria na kan zingen.
Heer, kom mijn zwakheid te hulp.
Godelieve schreef op 22 december 2021 om 21:24
Deze avond werd ik getroffen door de betekenis van de naam van Johannes:de Heer is genadig. En ja, zo mag ik dat ervaren, maar het roept mij ook op zelf die houding aan te nemen. Deze avond is dat wel heel concreet na een gesprek. Ik bid dan ook heel in het bijzonder voor die persoon die het zo moeilijk heeft met zichzelf. Ik voel me onmachtig. Heer, ik breng haar bij U.
Wilke schreef op 22 december 2021 om 20:50
Dankbaar dat God het kleine ziet, dat Zijn oog op Maria was en ook op mij en de mijnen is. Dankbaar dat ik het Ignatiaans bidden gevonden heb, dat is onder Zijn leiding gegaan, dat kan niet anders. Het heeft mij dichter bij God gebracht, anders dan eerder, het leeft meer voor me.
Hanneke schreef op 22 december 2021 om 19:11
15 jaar maakte ik op mijn grote raam aan de straat een transparant = een voorstelling van doorzichtig papier . Máánden werk . Op de 1-ste Advent zette ik de spot erop , zodat voorbijgangers het konden zien en vroeg iemand er een foto van te maken. Dat werd mijn kerstkaartje aan wel zo’n 40 mensen. Door de renovatie van onze huizen [ we kregen o.a. nieuwe ramen eind oktober] kon dat dit jaar niet. Eerst wist ik niet wat te doen … totdat ik bij de kringloop een doos vond ; bóórdevol ongebruikte kerstkaartjes à raison van 15 cent per stuk. Mooie, gekke, lelijke .
Die verzond ik toen maar. En … ik kreeg net zoveel kaartjes als anders !!! Waaronder eentje met :” En ik heb uitdrukkelijk gevraagd om een kerstboom die níet van tropisch hardhout is !”[ Kamagurka] . Ik realiseerde me dat het niet om de afbeelding gaat , maar om de bóódschap ! ‘k Hoop toch volgend jaar weer een ‘raam’te kunnen maken…..
Malou schreef op 22 december 2021 om 19:03
Het Magnificat van Maria raakt me altijd. Als ik het lied beluister voel ik haar vreugde en jubel ik mee.
Het doet me wat dat God vaak kiest voor de kleine nederige mens.
In het zachte Licht van Zijn gelaat jubel ik nu zelf omdat ik dankbaar ben dat ik die diepe vreugde mag voelen!
Kees schreef op 22 december 2021 om 18:56
Tweemaal heb ik voor het Isenheimer altaar in Colmar gestaan. Op het middenpaneel het midden van twee zijluiken wijst Johannes met de wijsvinger van zijn rechterhand ons naar de Verlosser. Dit beeld van de Wegbereider heeft een grote indruk op mij gemaakt.
Ben zelfs naar Würzburg en Halle gereisd om meer van de schilder Grünewald te weten gekomen.
Tijdens deze adventsretraite wordt het mij steeds duidelijker dat ik meer heb met het hoogfeest van Pasen . De geboorte van de Heer was de geboorte van een gruwelijk einde. Met steun van Johannes kom ik misschien dichter bij het begrip van Verlossing.
Antonia schreef op 22 december 2021 om 18:43
Wat ben ik blij dat Maria niet alleen nederig en dienstbaar is maar ook een soort van protestsong zingt en opkomt voor de “gewone” mens.
Hans Winter schreef op 22 december 2021 om 18:42
danken…
kerst
wordt het
kostbaar kind
dat toch van ergens
komt om mij van binnen
aan te zien daar waar ik dan
mij bewoon, zo klein van schaal
zijn volstaat voor haar gekozen
geschenk daar ik niet troon,
hoogst welgemeend
daar ik niet neem
vindt zij haar
gave vrij
gaaf.
Marga schreef op 22 december 2021 om 17:00
Maria uit/verhaalt in deze lofzang
(voor mij)
wat haar G’dgegeven ziel doet
en wat G’d doet
in niet-100%-identieke
persoonlijk
toepasselijk-aangepaste
levendig-krachtig-eigen
binnenrijm-resonans
met een oudere traditionele tekst die daar sterk op lijkt (Samuel)
en ja
zulks doe ik zelf
ook net zo resonerend-innerlijk-luisterend-volgzaam-gehoor-zaam
“by heart die teksten/schiften/verhalen/gezangen-zo-wat-volkstraditioneel-losvast-kennend”
en tegelijk ook net zo zelfvrij als Maria
“a la haar”
dan ook net zo resonerend-innerlijk-luisterend-volgzaam-gehoorzaam
“by heart die teksten/schiften/verhalen/gezangen-zo-wat-volkstraditioneel-losvast-kennend”
en ook net zo zelfvrij “a la mij”
ook wel zo
ik schat zelf in dat G’dZelf mij ooit zal verheffen de hemel in
…
gewoonweg omdat ik niet kan geloven dat G’dZelf zo kleinhartig zou kunnen zijn dat G’dZelf dat G’dzijds voor eeuwig zou kunnen-willen besluiten te niet-doen
en dat dan niet enkel zo zal kunnen willen niet-doen betreffende speciaal-mij-ihb
maar G’dsGewoonweg betreffende welk schepsel-of-schepseltje-G’ds in geheel de ScheppingG’ds dan ook ihb-iha
Cilia schreef op 22 december 2021 om 16:21
Ik mag ook vaak Gods welwillende blik op mij voelen.Zo maar of bij het bidden van deze hymne. Wie ben ik dat Hij mij heeft gevraagd.
Dat welwillend voelen van Zijn blik geeft mij rust, om Zijn aanwezigheid.
Gertruida schreef op 22 december 2021 om 15:54
“ Magnificat “ Maria, maakt God groot in haar lofzang, goed om te overwegen, tel je zegeningen, God Danken en Prijzen, ten diepste schiet ik hierin tekort, en mag hierin groeien, op weg naar Kerstmis in blijde verwachting op de komst van onze redder “ Jezus Christus “
Hendrikje schreef op 22 december 2021 om 12:50
En nu is daar mijn vraag, in deze vierde Advents
Week , wie ben ik echt.
Ik weet het even niet meer.
Danny V schreef op 22 december 2021 om 11:59
De Heer danken, als God in zijn totaliteit liefde is dan heeft Hij onze dank niet nodig. Stel u voor God die dank nodig heeft er is iets verkeerd in mijn denken over God. Mijn lichaam is onderworpen aan de natuurwetten oorzaak en gevolg, de oplossing voor alles ligt altijd bij onszelf. Ik mag mijn lichaam gebruiken om met woord en daad overal bevrijding te brengen en ont dekken dat ikzelf de taak heb een weerspiegeling te zijn van die onvoorwaardelijke liefde. Jezus die zichzelf totaal heeft ontledigt om ons te zijn, in armoede zijn wij HEm dat maakt het zo bijzonder. Pas dan gaan we ontdekken IK BEN VOLMAAKT GELUKKIG in alle toestanden die zich aanmelden.
Paula schreef op 22 december 2021 om 11:41
Vanmorgen om even na 7 uur wakker en de Rozenkrans (nog in bed) gebeden. De gedachte kwam in mij op, dat ik naar de ochtendmis zou kunnen gaan. Maar ja, het vriest en ik hou niet van kou; ik moet nog mijn ochtendrituelen doen (oefeningen voor de stijfheid; het getijdengebed bidden; het dagelijks evangelie). Kortom: allemaal redenen om niet te gaan. Uiteindelijk toch maar “ja” gezegd en toen kiezen tussen de auto (aantrekkelijk) of de fiets (minder aantrekkelijk, maar sneller want kortere afstand). Het is de fiets geworden en nu ben ik thuis en ben blij. Heb een mede-parochiaan gesproken die straalde om de verhoring van een gebed. Dank U Heer, dat U mij vandaag hebt overtuigd!
Irma schreef op 22 december 2021 om 10:35
‘Heersers vallen van hun troon, wie gering is geeft God aanzien’: God maakt de mensen aan elkaar gelijk. Voor God is er geen onderscheid. God loven uit zich bij mij in dankbaarheid. Er is veel in mijn leven om dankbaar voor te zijn. En bij tegenslag is er altijd nog de hoop. Zo houd ik de lijn met God intact.
Mike schreef op 22 december 2021 om 10:24
De Heer danken doe ik de ganse dag om zoveel mooie dingen.Dankbaar ben ik omdat mijn leven nog zin heeft en ik nog dienstbaar kan zijn.
Wanneer ik een foto zie van een deel van het universum waarop de aarde amper een dikke punt is, ben ik overweldigd door Gods grootheid.
Micheline schreef op 22 december 2021 om 10:24
Bid aub samen met mij voor de genezing van mijn echtgenoot .
opdat wij – vanuit het ziekenhuis – toch Kerst mogen ervaren
opdat het voor ons “echt” advent mag zijn = hopen, geloven, vertrouwen .
Dank
Gerda schreef op 22 december 2021 om 10:12
Ik kniel neer, ik hef mijn hoofd, kijk en luister. Ik houd mijn adem in. Bent U het Heer, die naar mij toekomt in dit uur? Zoals U naar Maria kwam? Laat haar loflied mijn loflied zijn. Amen.
Anita schreef op 22 december 2021 om 08:11
God danken en prijzen doe ik wel eens, misschien niet genoeg daarvoor schaam ik me.
Alle reden om God te danken. Het leven en de hoop voor het eeuwig leven.
De redding, de hulp, de genade, de kleurrijke ervaringen, ik kan niet eens alles noemen.
De grootste is de hoop, komt geen einde aan, elke keer weer.
Zolang er nog hoop is, dan komt het goed. Als het minder wordt …, is er toch nog hoop dat je als het ware “eruit trekt” of acceptabel maakt, hoe erg het ook is …, zelf bij de dood…, is de hoop die je nog kan redden.
Dat is de genade van mijn Heer, door te geloven in Zijn liefde.
Trees schreef op 22 december 2021 om 07:00
Maria grote dingen heeft de Heer aan u gedaan /Maar Gij bleef altijd de nederige moeder van Jezus en bewaarde alles in Uw hart /Vandaag vraag ik u help mij nederig te worden laat mij blij zijn als anderen mij iets zeggen dat verkeerd valt ,soms word ik dan boos in me zelf en straal niet Uw liefde en voorbeeld uit / help mij ook vandaag de ander aanvaarden zoals die zijn /ja Heer u wil ik deze morgen prijzen en danken omdat u van alle mensen houd /Wij zijn allen Uw kinderen Trees
pieter schreef op 22 december 2021 om 05:03
Bijna aan het einde van deze retraite is het goed om eens terug te kijken, de vier weekthema’s inspireren mij, we zijn echt op weg. Met Hem naar de bestemming die Hij voor ons heeft.
Zondag 1: Hij zal ons de weg wijzen.
Zondag 2: De vreugde voert ons naar Gods Huis.
Zondag 3: Als de dageraad verschijnend aan de hemel!
Zondag 4: God heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares.
Wat een voorrecht om zo naar Kerstmis toe te leven en de geboorte van Jezus te beleven en alles wat nog in de toekomst ligt.
Olivia schreef op 21 december 2021 om 23:22
Al te vaak gaan mensen naar de Nachtmis, voor het bewonderen van de nieuwe kerststal, en de gezangen!!! Maar ze blijven niet stil staan bij de vrede die ons in de eucharistie geschonken wordt. Met Kerstmis bestaat er ook een mogelijkheid om ‘vredevol’ zich te verzoenen…. bij voorbeeld: ouders die zich willen verzoenen met hun opgroeiende tieners….of met iemand anders met wie men niet goed over de baan kan….Vrede geven is zeker zich verzoeben….