Adventsretraite
Advent 2024: Zie, Ik begin iets nieuws!
Steun onsIn dit gastenboek kan je, in het kort (maximaal 150 woorden), iets kwijt over je gebedservaring bij het doen van de digitale retraite. Hoe heeft het Woord van God tot jou gesproken? Wat heeft je geraakt in het bidden? Het is niet de bedoeling om te reageren op anderen, goede raad of persoonlijke boodschappen te geven, te discussiëren, vragen te stellen of links te delen. Wel om te luisteren naar elkaar. De reacties worden pas gepubliceerd na goedkeuring door de moderatoren.
← Oudere berichten | Blader door de gebedservaringen | Nieuwere berichten → |
Marga schreef op 3 maart 2022 om 18:01
ik las deze tekst
ipv
als een soort van “recept”
dat tot “gelukkig zijn/worden” leiden zal
als een beschrijving van
wat er wordt verstaan onder
“gelukkig genoemd (kunnen) worden”
schoot toen opeens in de lach:-)))
als je als mens de mazzeltov kreeg
om een dag lang
zomaar-vanzelf
enkel met het in deze tekst beschrevene bezig te hebben hoeven zijn
is dat zomaar-vanzelf een-dag-vol-geluk te noemen
en ben je een mens
die einde-die-dag
het volle mazzeltov-geluk heeft gehad
zo’n gelukvolle dag te leven hebben gekregen
en kun je daarvoor G’d dan vrij&blij=gelukkig-zijnd danken
en zo niet een complete dag vol zulke mazzel-tov
dan wellicht een daarvan vol dagdeel
uur kwartiertje minuutje seconde moment
of fractie van een moment lang-vol
schoot nogmaals in de lach:-)))
ik heb vandaag
meerdere tijdsspannes-vol zo te leven gekregen,
dus kan-mag mijzelf
einde-vandaag/vooravond-morgen
een gelukkige mens noemen
en G’d daarvoor vrij&blij danken:-)))
Wilma schreef op 3 maart 2022 om 17:05
Katholiek priester, filosoof en theoloog Thomás Halik schrijft in zijn boek ‘raak de wonden aan’ over een lijdende en gewonde God. Op dit moment worden er in de wereld bij de mensenkids volop wonden geslagen. We hebben ook nu een lijdende God. Erg lastig te verhouden tot de tekst dat God Zijn mensenkids gelukkig wil zien. De wereld is helaas nog steeds verre van ‘volmaakt’ in de 21ste eeuw.
Desiree schreef op 3 maart 2022 om 16:57
Mijn ervaring bij mijn gebed van vandaag: Ikzelf ben niet altijd een rechtvaardige. Ook ik heb mijn fouten, maak fouten, faal.
Maar God blijft mij de juiste weg wijzen, de juiste wet tonen. Ik mag altijd terugkeren naar Hem.
Hilda schreef op 3 maart 2022 om 16:05
Zo heerlijk de innerlijke rust te ervaren en dan weten dat ik het vertrouwen in mijzelf mag hebben door Jezus.
Hij die nog maar een maand of twee geleden zijn hart aan mij gegeven heeft, bij de voordeur toen ik m’n huis binnen ging. Overweldigende ervaring. In persoon en vol van licht stortte hij zijn warm hart over mij uit. Rood en stralend als de zon.
Een bijbeltekst kan ik bij deze ervaring niet zo snel vinden. Wel weet ik dat de Heer zijn hart geeft en vraagt van mij als gelovige mijn hart te geven aan hem om zo vanuit zijn naam in de wereld te zijn, te zijn als Hij.
martine schreef op 3 maart 2022 om 15:40
Mijn gedachten gaan speciaal uit naar de mensen waarvoor deze vastentijd heel anders is dan anders.
Oekraïners die bang uitkijken naar een nabije toekomst zonder geliefden, die geen kans krijgen om met de lente een glimpje Pasen aan te zien komen. Voor Russen en Wit-Russen die deze vasten meer schuldgevoelens hebben tussen het liefhebben van hun korte en verre naasten. Sta hen bij, Heer God. Maak hun pad zo gemakkelijk mogelijk.
Madeleine schreef op 3 maart 2022 om 15:02
Gelukkig de mens die de Heer heeft als Herder. God is mijn Herder. https://youtu.be/f4RgXZAEiQg
Marike schreef op 3 maart 2022 om 14:28
Als “nieuw” gedoopte (toen ik 60 was), vind ik hier veel steun.
Het is voor mij een mooi dagelijks handvat, zeker in deze tijden.
Ik hoop nog lang hiervan te mogen genieten en met mij vele meer.
Malou schreef op 3 maart 2022 om 12:48
‘Heb elkaar lief zoals ik u heb liefgehad’. Deze woorden schieten me plots te binnen.
God is met mij begaan. Ben ik dat ook met anderen?
Ik geloof dat Hij ieder mens gelukkig wil zien.
Dank U wel God, voor zoveel goedheid!
Cora Oord schreef op 3 maart 2022 om 11:55
Vandaag houdt mij het volgende erg bezig:Als ik zoveel mogelijk probeer bewust in het leven te staan en kritisch te zijn naar wat op mijn pad komt, hoe verhoudt zich dat tot mijn gevoel van onmacht/machteloosheid m.b.t. de situatie in Oekraïne?
Gerda schreef op 3 maart 2022 om 11:30
God, uw liefde en rijke beloften raken mij. Laat mij zien hoe ik tot zegen kan zijn.
Ute Hinz schreef op 3 maart 2022 om 10:44
Wat me vandaag raakt : wet van God.
Hoe te vinden ?
Wiske schreef op 3 maart 2022 om 10:03
Een blij, gelukkigmakend maar ook bevragend gebedsmoment beleefd.
Gelukkig de mens Ps 1,1
God is bekommerd om mijn geluk, om het geluk van alle mensen.
Waar mijn geluk of dat van anderen vertrappeld wordt, lijdt God.
En dat is een kruispunt van God en mensen.
Daar roept God mij, ons: wat ga jij doen? Mee trappelen of helen?
Truus schreef op 3 maart 2022 om 09:48
Mooi de teksten van Huub Oosterhuis met de video’s.Dat mis ik in de kerk de liederen van Huub Oosterhuis.Gelukkig ken ik ze nog van vroeger.
Jozefina schreef op 3 maart 2022 om 09:36
Het bijbelvers uit psalm 139: ‘Gij, Heer, hebt uw hand op mijn schouder gelegd…’
geeft mij dagelijks steun en kracht en ik bid daarbij: ‘Heer, laat mij dan vandaag ook Uw aanwezigheid voelen’.
Ik weet Hem dan zo nabij.
Dank aan ieder die het ons mogelijk maakten deze 40-dagenretraite te beleven.
Mirna schreef op 3 maart 2022 om 08:50
Heer breng vrede
Ik wil u danken u bent hier!
Vera schreef op 3 maart 2022 om 08:47
Ik vind mijn geluk in de Heer en wil dag en nacht Zijn wet overwegen.
Veerle schreef op 3 maart 2022 om 08:32
Ik probeer te denken aan te voetstappen in het zand en dit vast te houden
Zoekend naar wat deze 40 dagen voor mij kunnen betekenen
Janke schreef op 3 maart 2022 om 08:30
Gelukkig de mens die onder de zon in vrijheid kan leven.
Ik tel mijn zegeningen en voel me daarnaast machteloos
Gertruida schreef op 3 maart 2022 om 08:24
U bent mijn toevlucht, Heer. Niet meegaan met wie kwaad doen, voor mij een eyeopener, mijn noden bij U leggen en ze daar laten, mag ik blijven groeien in het Omarmen van mijn kwaal, tegenwerkingen, eenzaamheid, het kwaad. Mag ik blijven groeien in het focussen op U, dat Vreugde, Gelukkig en Vertrouwen de boventoon weer mogen voeren en niet verdriet en ontgoocheling, Heer ontferm U over mij, Halleluja prijs de Heer.
Lia schreef op 3 maart 2022 om 08:13
Bijbeltekst: Wie in Mij blijft, terwijl Ik blijf in hem, die draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets; Daar probeer ik met te leven en voel ik mij één met Jezus
Ike schreef op 3 maart 2022 om 07:47
God heeft ons geluk voor ogen. Dat bepaalt mij erbij dat Hij niet alleen wil voorkomen dat we struikelen, vallen, zo goed mogelijk leven maar lichtvoetig mogen wandelen, rechtop mogen staan met schouders naar achteren en opgeheven hoofd en vrijmoedig mogen genieten van het goede dat deze aarde ons geeft, de liefde van mensen om ons heen, wij een rijk gevuld leven mogen leven.
Anita schreef op 3 maart 2022 om 07:44
Het is wel eens verdrietig als je niet meegaan in wie kwaad doet, boosheid/ teleurgesteld is aanwezig, voel afgestoten. Zwaar om te bewandelen.
Twijfels of je goed hebt gedaan met je keuzes.
Afhankelijkheid…, is geen pretje. Maar hoe kan het ook anders, een mens is maar beperkt. Bezig zijn in het goede alleen is voortdurend keuzes maken (niet van zelf sprekend) en merk ik de afhankelijkheid om hulp van Boven. Ik ben bewust dat ik afhankelijk ben. Afhankelijk in de zin : kan niet zonder de Heer de bron van het goede.
Marc schreef op 3 maart 2022 om 07:31
Mij verdiepen in Uw woord en daarin mijn opperste vreugde vinden…opwellend verlangen als een kleine bron…dankuwel dat Uw Geest dit in mij bewerkt geborgen als ik ben in U bij het woeden van de wereld..dat deze vastentijd dit verlangen mag maken tot een bron..
wilfried schreef op 3 maart 2022 om 02:05
Vanavond naar de asoplegging geweest in de plaatselijke kerk. Is voor mij steeds een goede start om de 40 dagen in te gaan! Samen zingen en mooie teksten en natuurlijk het assekruisje op het voorhoofd. Maar….niet dit jaar: blijkbaar is dat niet zo coronaproof. Dus werd er nu een wolkje van as over het gebogen hoofd gestrooid. Was even wennen, maar het heeft voor mij toch iets oud-testamentisch. Daar strooien koningen en profeten kwistig ganse hopen as over zich heen en scheuren met groot gebaar hun kleren aan flarden. Gelukkig moesten wij dit niet doen. En we kregen ruggesteun door de profeet Joel: scheur niet uw kleren maar wel uw hart!! Het wordt nog spannend dit keer: we worden geleid door een vrouw! Worden we van de regen in de drop gevoerd? Nee ik weet het: het wordt goed!!!Heb er alle vertrouwen in!!Vooruit met de geit!!De Beuk erin!!
Hilda schreef op 2 maart 2022 om 23:46
Vandaag begin van de vastentijd; blij en vol overgave ben ik begonnen. Mooi beeldend Joël spreekt over het hart in tweeën scheuren, deel je hart en alles wordt gebeld in broederschap uit liefde.
Volg het lijden van Christus en deel je hart met hem; mijn grote opdracht deze veertig dagen.
Nellie schreef op 2 maart 2022 om 23:32
Weer samen oplopen met Hem en elkaar.Bidt en u zál gegeven worden; meer van Hem, dicht bij Hem.Dat hoop en verwacht ik voor ons en voor allen die dat zo nodig hebben!shalom!
Janke schreef op 2 maart 2022 om 23:07
Gelukkig de mens….die in vrijheid kan leven.
In gedachten veel bij mensen die dit nu niet kunnen.
Ik tel mijn zegeningen en voel me daarnaast machteloos.
J.g.m ( schreef op 2 maart 2022 om 22:50
zit in de Onderscheiding en bemerk Bij mijzelf dat ik niet behoefte aan heb aan lees voer
maar aan plaatjes afbeeldingen die mij helpen tot jezus, te komen prenten boek van pastoor van ars en etc devotie lichten helpen mij nu enorm en kruisbeeld en aanraking lieve woorden .
Hans schreef op 2 maart 2022 om 22:32
een mooie goede 40 dagen tijd gewenst aan allen
Andrea schreef op 2 maart 2022 om 22:13
Mijn verlangen is om God met nieuwe ogen te zien en liefhebben. “Keer terug naar de Heer” staat in de tekst vandaag. Daar geef ik gehoor aan.
Olivia schreef op 2 maart 2022 om 22:00
Geloof in Jezus, die aan de liefde van zijn Vader gestalte heeft gegeven.
Hij heeft zich ingezet om mensen te bevrijden.
Hij is hierin zover gegaan, dat Hij er zijn leven voor heeft gegeven.
Geloof in mensen die in zijn voetsporen treden, en die hun daden richten naar wat Hij heeft voorgeleefd. Zij zijn het zout der aarde, zij zijn het licht van de wereld.
Tot die gemeenschap van mensen wil ik behoren, want ik wil meebouwen aan Gods eigen droom: Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar het goed is om te leven voor allen !
Wilma schreef op 2 maart 2022 om 21:32
Kom maar mee en ontdek waar ik je tegemoet kom in jouw leven, dan zul je het zien en mij nog beter leren kennen. Mijn verlangen is groot en ik ga graag achter Hem aan. Hij mag mij verrassen en zichzelf verder aan mij openbaren. Voor nu stel ik mij ontvankelijk open, vol verwachting. Zijn verlangen is er ook naar mij, anders zou Hij mij niet uitnodigen, hoe kostbaar is dat. We gaan samen op weg, Zijn weg. I love Him.
Bart schreef op 2 maart 2022 om 21:31
Vandaag heb ik de beslissing genomen om een andere plaats te moeten innemen in mijn rusthuis om vrede en gerechtigheid in me te verbeteren en om meer tot mijn recht te komen. Zo heb ik anderen moeten teleurstellen en ik voel me daarbij niet zo gelukkig mee. Maar vasten of afstand nemen van (door die verandering) mag ik niet egoïstisch bezien, maar ik denk zo anderen beter en gelukkiger te doen zijn, terwijl ik zelf een soort beklemming of onmacht voel om zo’n daad te stellen. Maar ik geloof, dat deze zienswijze het welzijn van elkaar bevordert. Maar het verdriet van anderen alsook het meevoelen en meebeleven van de oorlog in Oekraïne maakt ook diepe indruk deze dagen op mij en dan vraag ik me af: God, waar zijt Ge of wat doet Ge of wat kunt Ge om mensen in nood te helpen en bij te staan. Ik geloof wel, dat Ge dat doet langs ons, langs het menszijn van ons en we moeten met elkaar blijven geloven en hopen op het stoppen van de oorlog en vrede, want de scheiding die no gebeurt in de Oekraïnsche gezinnen doet me heel veel pijn deze dagen. Ik blijf volhardend bidden, dat het goed komt ondanks mijn soms klein geloof, maar ik blijf volharden in het gebed zeker in mijn dagelijkse eucharistieviering. Met God blijft er Leven en komt er Vrede.
Elke schreef op 2 maart 2022 om 20:37
Lieve mens op weg naar Pasen
We zijn weer vertrokken. Ik wens ieder van u een mooie tocht. Mag deze je dichter bij jezelf en bij God brengen.
Mag je een glimp van Zijn genade en Zijn Liefde ervaren, iedere dag opnieuw.
Wat mooi om weer onderweg te zijn, Hem achterna !
Gerda schreef op 2 maart 2022 om 20:24
Iedere tijd opnieuw gaat zijn genade naar allen die eerbiedig met Hem leven, want geweldig is mijn God.
Godelieve schreef op 2 maart 2022 om 20:19
“De Heer is mijn herder, niets kom ik te kort. ” Zelfs nu niet met de pijn na een operatie. Dank u Heer voor de goede verzorging en de gepaste hulp, dank u dat ik mag leven, dank u voor al het goede en mooie op mijn weg. Ik bid u heel speciaal voor de vredesbesprekingen tussen Oekraïne en Rusland. Heer wees goed voor die mensen Amen.
Trees schreef op 2 maart 2022 om 18:35
Gelukkig de mens Ja Heer ik mag mij gelukkig prijzen maar nu ik de bijbeltekst overweeg zie ik in dat het zogemakkelijk is om als er negatief over iemand gesproken wordt mee te praten inplaats van het gesprek in een andere richting te zetten zend mij Uw Geest om een beter mens te worden en het geluk door te geven aan mensen die het moeilijk hebben dank u Jezus Trees
Luís Weel schreef op 2 maart 2022 om 17:57
Een mens leeft niet van brood alleen, maar bovenal van het woord van God dat ons opwekt om ons te wijden aan wat eeuwig is. Jammer genoeg vind ik dit voor mezelf vaak moeilijk om in praktijk te brengen. Ik blijf het maar proberen, want de tijd hier is maar kort. Een goede en vruchtbare retraite voor ons allen en een extra gebed voor de vrede in de wereld en de bekering van z.g. machtigen en trotsen in onze wereld.
Gerard schreef op 2 maart 2022 om 17:54
De bijbel tekst van vandaag;
Joël God in mij raakt mij en mag ik ook zo ervaren. Goddank
Erik de Jong schreef op 2 maart 2022 om 17:41
Ik wil mezelf laten raken door Hem die ook voor mij gestorven is aan het kruis. Maar bovenal wil ik me overgeven aan Hem, me laten leiden door Hem en uiteindelijk een beter mens worden.
jefdepourcq schreef op 2 maart 2022 om 17:39
ik zou dank zij deze teksten hopen om op dezelfde manier te geloven en te bidden voor de wereldvrede.
Robert schreef op 2 maart 2022 om 17:19
Niet zo zeer vanuit mijn gebed maar naar mijn gedachten :
Als je je hart scheurt, zoals in Joël verwoord staat, dan geef je je als het ware over, je erkent dat je verder weg van God bent geraakt in je doen en laten. Maar als je dit erkent, en je gaat op zoek naar God, omdat je bij Hem/Haar wil zijn, dan is Hij/Zij óók tot ‘in zijn binnenste’ geraakt, vol erbarmen, dus barmhartig en liefdevol kijkt Hij/Zij naar je uit en verwelkomt je van harte.
Mooi voorbeeld uit de Mattheüs Passion: “Erbarme dich”, vraagt Petrus direct na zijn verraad aan God/Jezus, eigenlijk een mooi begin van herstel van de relatie. De rest volgt later.
Martine schreef op 2 maart 2022 om 16:02
Ik kom mee, ik zie wel wat het mij brengt. Ik hoop ons te vinden, een thuis voor ons.
Marjon schreef op 2 maart 2022 om 15:40
…ben dankbaar voor deze gebedsondersteuning…
sally schreef op 2 maart 2022 om 13:55
ik wens iedereen een vruchtbare veertigdagentijd,
het lied bij citaat1 vond ik heel aangrijpend
Madeleine schreef op 2 maart 2022 om 13:37
Ja ,ik heb Gods genadige, geduldige en trouwe liefde mogen ervaren.. Nu vraag ik alleen mijn God, mij te openen voor Uw aanwezigheid, Uw liefdevolle aanwezigheid in mij en in de mensen om mij heen. Mag mijn noodkreet tot U opstijgen als wierook…
Ute Hinz schreef op 2 maart 2022 om 13:09
Wat me raakt vandaag : kom mee, dan zie je. Hoe ga ik mee ? Hoe blijf ik achter ?
Een zoektocht.
Iedereen een vreugdevolle weg naar Pasen
Albertine schreef op 2 maart 2022 om 12:12
Aarzelend en tegelijk curieus wil ik met Hem mee omdat ik Hem kan vertrouwen.
Waarheen, en vooral hoe, zal Hij mij deze keer leiden?
Machteld schreef op 2 maart 2022 om 11:54
Het is goed om in de nabijheid van Jezus te zijn, om bij Hem te vertoeven. De leerlingen van Johannes De Doper die Jezus volgden, wisten dat ook. Ze voelden dat Hij hen een richting kon aangeven met hun leven, omdat Hij een wijze man was, omdat Hij God kende (en God is) die bron van alle wijsheid is. Ik wil in deze vastentijd tijd maken om op weg te gaan met Jezus. Dank om mij deze gelegenheid te geven dat te doen.
Vera van hove schreef op 2 maart 2022 om 11:29
Dank voor deze retraite.God vraag ik om alles te mogen begrijpen om dichter bij Hem te komen en Jezus na te volgen.