Gastenboek

Nelleke schreef op 7 maart 2022 om 18:09

Handen gevouwen, ‘k sluit de ogen nu ; zacht klinkt ons bidden, Heiland tot U!Lieve Heer Jezus zo bidden wij, zegen ons allen( in het byzonder de mensen in nood!): Wees ons nabij met Uw liefdevolle aanwezigheid.Ik ben tot tranen toe geroerd over alles wat ik lees in het gastenboek!, terwijl ik dacht geen tranen meer te hebben..Dank U Heer dat U ook emotie wilt herstellen/ ge nezen.Wilt U Putin in z.n. kraag grijpen zoals U met Paulus deed op de weg naar Damascus?
Shalom aan het eind van deze prachtige zonnige dag!

wilma schreef op 7 maart 2022 om 17:44

In het Koninkrijk van God is ieder mens een kind van God. In ieder mens woont God, ook in de grootste crimineel. Zou het zo kunnen zijn dat Poetin zelf innerlijk in nood is? Hoe kijkt Jezus, de ‘ik ben’ naar hem. Juist nu in deze 40-dagen tijd. Het leven/liefde is sterker dan de dood, door de dood heen naar de opstanding. Heer u bent overwinnaar, ook nu, ontferm u over al uw mensenkids. AMEN

marjon schreef op 7 maart 2022 om 17:30

…het is vreemd stil in mij…

Martine schreef op 7 maart 2022 om 11:43

Na de verwarring van de laatste dagen, groeit nu de verontwaardiging. Wat probeert men nu weer te doen met uw rijk? Ik dacht dat wij op de goede weg waren om uw rijk te laten komen. Over heel de wereld samen werken in liefde en geloof. We waren nog niet sterk genoeg om uw rijk te laten komen. Is deze nabije oorlog uw weg om ons te versterken? Aanvaarden en verder uw hoop zaaien, het lijkt mij moeilijk. Heer,laat mij blijven geloven en werken met uw dagelijks brood aan uw rijk voor iedereen.

PIETER schreef op 7 maart 2022 om 11:38

HEER,
Ziekte vormt mijn leven in diepte en pijn.
Mijn roepen is pijn.
Pijn verhult Uw naam, ik kan die niet horen.
Ik ben verloren omdat ik Uw Liefde niet vind
Ik blijf hopen dat UW liefde pijn verzacht
en ik stilaan terug Uw Naam kan noemen

Ansgar John schreef op 7 maart 2022 om 11:24

Tastbaar gebed met Rozenkrans gisteren in de kerk. Vandaag via de e-mail een moment van bezinning.

Vera schreef op 7 maart 2022 om 10:49

Gods gastvrije aanwezigheid raakt me diep.Graag wil ik gans de dag in zijn aanwezigheid blijven en alles doen voor Hem.

Hilde Verbruggen schreef op 7 maart 2022 om 10:31

Ik ben niet gewoon om te bidden. Ik ben katholiek grootgebracht maar ik had het geloof al lang verloren. Af en toe ging ik toch naar de mis en probeerde de gebeden te begrijpen. Maar ik verstond er nog steeds niets van en kwam altijd met lege handen buiten. Na een depressie ben ik mindfulness gaan volgen en zo ben ik bij een een zenboeddhistische groep beland waar ik nu 11 jaar Zazen beoefen. Zo leerde ik ook christelijke mensen kennen die dat deden en ik ben gaan zoeken en lezen en heb uiteindelijk het Nieuwe Testament herontdekt. Wat ik vroeger niet verstond met mijn hoofd, begon ik nu met mijn hart te lezen. Ik volg deze retraite nu omdat ik mijn geloof wil versterken want ik heb gemerkt dat ik me een veel gelukkiger mens voel en dus veel vriendelijker voor anderen door de liefde te leren voelen die in alle dingen en mensen zit.

Irma schreef op 7 maart 2022 om 10:22

Ik denk en spreek niet altijd goede woorden. En als ik me boos of wrokkig voel kan ik daar best lang in blijven hangen. Aan de andere kant ga ik meestal uit van het goede (in de mens). Gelukkig neemt God mij zoals ik ben; Zij kijkt dieper in mijn hart dan dat ik dat kan. En als God mij accepteert zoals ik ben, waarom zal ik dat dan niet ook proberen? Wat zal dat een rust geven!

Marc Verdonck schreef op 7 maart 2022 om 09:51

Liefde, liefde, liefde, geeft me een ongemakkelijk gevoel, het contrast met de oorlog kan niet groter zijn … hoe moeilijk ook te aanvaarden dat God hierin enkel toeschouwer blijft ook al zijn het mensen die elkaar dit aandoen. Zouden we niet dankbaar zijn en alle begrip hebben mocht God dit kwaad met de wortel vernietigen opdat eindelijk die vrede zou komen waarvoor we elke zondag bidden in de mis. God hierin begrijpen is in tijden van oorlog een grote opgave waarop we het antwoord schuldig blijven, de vraag om overgave hierin schept onbegrip en afstand en liefde gaat wel lijken op een scheldwoord, gewoon mekaar verdragen lijkt al een hele opgave die veel mensen zelfs niet kunnen opbrengen ook niet op een zonnige dag zoals vandaag, misschien laat God daarom juist nu de zon zo hard schijnen, ik bid dat de oorlog STOPT … en dat God hierin helpt ?!

Hilda schreef op 7 maart 2022 om 09:25

Oh zoete stilte
U heb ik ervaren door
De dag van gister.
Zwijgzaam wachten
Luisteren naar wat
Komen gaat.
Mededelingen en ondersteunen
Dat was wat gister was.
Vandaag besef ik daardoor
dat elk woord een dimensie
Heeft. Het woord moet raken
Op de juiste plaats vallen
Door God gegeven dat is zijn
Zoete liefdevolle kracht.

Amen

In de voetsporen van Waerde Grootmoeder Anna schreef op 7 maart 2022 om 09:15

U O Wonderbare Heer, Dank u zeer dat wij alles bij U onder het kruis mogen brengen,
aan U mag ik mijn leven, mijn hart en mijn ziel geheel en al wijden zo deemoedig als dit zijn mag svp.

Hierbij mijn enige bericht in het gastenboek van deze gebedsretraite.
Dankbaar ben ik vooral naar U dat mijn nichtje ook mee bidden mag in deze speciale Jezuietenretraite op weg naar Pasen in het jaar 2 0 2 2.

Aan een ieder wens ik een goede voortzetting van, alsmede een genadevolle en
heilige retraite en Veertigdagentijd toe. Zegenrijke groetjes gewenst,

In Christus,
Kleindochter van onze Grootmoeder Anna,

Marieke

Irene schreef op 7 maart 2022 om 08:43

Zorgen maken we ons allemaal. Wat is het dan mooi om op de momenten van stilte en gebed, naast je dankbaarheid, ook je zorgen aan God toe te vertrouwen. En met meer hoop in je hart de nieuwe dag te beginnen.

Cilia schreef op 7 maart 2022 om 08:06

Ik mocht me toevertrouwen aan Hem die altijd naar mij uitkijkt. Dit beleef ik sterk. Het is alsof Hij in mij bid. Als ik afdwaal( ik bedoel heel de dag)Is Hij plots daar en ik spreek verder met Hem. Zo ervaar sterk Gods voortdurende aanwezigheid. Het is zoals Paulus zegt: ‘ Niet ik leef, maar Hij leeft in mij.’… Niet ik bid, spreek, ik verlang, maar Hij in mij.Hij trekt mij binnen en doet mij uitgaan.

Gertruida schreef op 7 maart 2022 om 07:29

“ Gods Gastvrije Aanwezigheid “ ik overpeins en koester deze gedachte en bewaar deze woorden in mijn Hart, een prachtige uitdaging voor deze 40 dagen tijd, om in navolging van Hem ook Gastvrij te mogen zijn.Halleluja.

Anita schreef op 7 maart 2022 om 04:47

Ja, gisteren avond liefde levengevende woorden ontvangen.
Warm voelde ik in mijn hart.
Ik heb ook zonder bewust iemand getroost.
Maar ook bewust iemand gekwetst
Met een vraag waar beschuldiging schuilt zit.
De reactie was boosheid…, toch vraag ik me af zou de vraag juist niet de kern van waarheid ontluikend. Ik zou niet boos zijn als me gevraagd werd wat ik niet gedaan heb.
(Misschien – w e l- als ik stiekem gedaan heb)

Ik hoop dat ik me vergis …, en beperken bij iemand kwetsend.

Hilda schreef op 6 maart 2022 om 23:45

De woestijn in gedreven door de Geest, dat lijkt me een vreugdevolle maar ook zeker in Jezus’ situatie, een zware taak, hij had een serieuze opdracht, wist van dit tevoren al door zijn dialoog met God.
Twee woorden die mij in gebed naar boven kwamen drijven zijn blij en loslaten. Dit naar aanleiding van een echt verblijf aldaar. De zwaarte van een verblijf in de woestijn gewoon thuis in het dagelijkse leven waren destijds zwaar en een echte beproeving. Nooit heb ik het spontane gevoel gekregen te gaan bidden. Er waren gewoonweg teveel stoorzenders waar ik het erg druk mee had. Nooit een verlossende droom, gevoel of iets wat op mijn pad kwam.
Misschien heb ik het uiteindelijk zelf wel aangereikt gekregen doordat ik een weg vond iets nieuws te gaan doen, het geloof kwam zo weer op mijn pad en ik heb bewuste keuzes gemaakt. Dat heeft zo begrijp ik nu, Jezus ook gedaan.
En ja inderdaad God zoeken is God vinden.

Brigitte schreef op 6 maart 2022 om 23:18

Ik blijf eigenlijk liever bij de rivier de Jordaan. Met kabbelend rustgevend water. Stepping stones en het vizier van een overkant. Maar, in een woestijn zijn gelukkig ook oases… waar ik mag zitten en tot rust komen en drinken. Die gedachte kreeg ik. Ik zal erop moeten leren vertrouwen dat ik ze zal tegenkomen.

Luís Weel schreef op 6 maart 2022 om 22:08

De Geest was over Jezus neergedaald. Hij gaat de woestijn in om te luisteren om die Geest te onderscheiden en biedt weerstand aan de bekoringen. De situatie in de wereld dreigt een woestenij te worden. Soms denk ik dat de coronagolf nog maar een voorteken is van wat er nog komen gaat. In deze woestenij kan spreken, zoals dat de hele dag door gebeurt zilver zijn. Maar zwijgen en stil blijven om niet mezelf aan het woord te laten, maar diegene die vanuit zijn liefde voor mij een tegenwicht vormt aan alle aardse instincten die me koren. Deze maand maart, de maand van sint Jozef spiegel ik me aan Jozef, die nooit een woord gesproken heeft, maar in zijn doen en laten zich liet leiden door de stem en de droom van God zelf die de taal van de liefde spreekt. Zo wordt Jozef de behoeder van het grote mysterie dat in Maria tot leven komt.
Heer, luister toch nu ik U smeek om vrede en help me om uw instrument te zijn van uw Vrede voor deze wereld.

Linda schreef op 6 maart 2022 om 22:06

Ik ben blij dat ik deze 40-dagenretraite Hem achterna weer kan meemaken. Dank Myriam Van den Eynde.
Ik ga mee naar een meer en voller leven. De Heer is genadig en liefdevol, geduldig en trouw, en tot vergeving bereid. Wat een bijzondere uitnodiging van de Heer voor mij en allen. Ik vind vreugde in de wet van de Heer en verdiep me in Zijn wet, dag en nacht. Dit wil ik meer doen. God is er op elk moment van de dag voor ons. Ik ga een concrete stap zetten naar vernieuwing en Uw geboden zal ik onderhouden. Gods grenzeloze liefde gaat ons vooraf. Dank u Heer.

Bart schreef op 6 maart 2022 om 21:50

Deze avond was ik erg onder de indruk van het feit, dat een confrater op eigen initiatief zijn hart heeft gevolgd om op zijn eentje met een VWwagen naar de grens van Oekraine is gegaan om medicamenten, eetwaren ea te brengen aan de grens van Oekraine-Polen te brengen en zeker 4 vluchtelingen zal meenemen naar hier in België. Hij is nu daar en het zal hem lukken. Ik heb hem bedankt voor die bewonderenswaardige inzet als kristen, kloosterling en priester. Dat beweegt mij nu tranen van dankbaarheid en inwendige vreugde, dat hij Gods Liefde zo kan en wil en kan uitdragen. Gods Woord en Boodschap daadwerkelijk uitvoert? Hij kan dat en doet het. Dienstbaarheid en naastenliefde daadwerkelijk beoefenen: Respect ervoor en die nog onvoltooide daad zal ik biddend begeleiden met anderen, want hij heeft onze medewerking van harte nodig en dat gebeurt nu door velen gezien de vele eerlijke en positieve reacties om de woestijn van het leven in te gaan en Gods liefde op die manier langzaamaan zichtbaarheid te geven en te voltooien.

Madeleine schreef op 6 maart 2022 om 21:42

Mocht ik me toevertrouwen aan Hem die altijd naar me uitkijkt, hopend op mijn aandachtige ontvankelijkheid. Mijn God, U wacht en hoopt…Het doet me pijn U zo teleur te stellen. Mijn aandacht gaat alle kanten uit. Ik zie Uw smeekende blik, is het dan zo moeilijk een uur met Mij te waken, met Mij door te brengen…? Een tijdje te genieten van Mijn gezelschap? Dank U mijn God ,om zo’n eindeloos geduld op te brengen voor mij.

Godelieve schreef op 6 maart 2022 om 21:14

Gods gastvrije aanwezigheid in mijn leven: ik ga er zo dikwijls onachtzaam aan voorbij. Vergeef mij, Heer, u die mij met zoveel liefde omringt, niet alleen rechtstreeks maar ook langs mijn huisgenoten. Met uw hulp wil ik daar morgen meer aandacht aan geven en ook mijn dankbaarheid uitdrukken. Uit mezelf kan ik het niet. Dank u, Heer, voor dit inzicht. Amen.

Daniël Anna Johannes schreef op 6 maart 2022 om 20:41

Jezus, u geeft ons het voorbeeld van de drie klassieke geloften. Kuisheid, vasten, het herstel van de relatie met de wereld. “Beveel die steen in brood te veranderen, beproeving 1. De tweede gelofte,armoede.Liefde gaven, aalmoezen, het herstel van de relatie met de ander.”zie….ik geef u de macht over alle koninkrijken, de 2e beproeving. De derde gelofte, gehoorzaamheid, het gebed, het herstel van de relatie met de Heilige. “Als gij de Zoon van God zijt, spring dan naar beneden….want engelen zullen u dragen”, de derde beproeving. Hoe mooi laat Jezus ons zien dat het ware, het goede en het schone zijn te vinden in het navolgen van zijn Woord. Het herstellen van de Val, zie Gen. 3.6

Cilia schreef op 6 maart 2022 om 20:34

Door weg te trekken heb ik al veel losgelaten, die doet de vrijheid groeien.
ik ontdekte dat tijdens de kankerperiode, daar liet ik alles achter, en toekomst zag ik niet.
daar kwam ik thuis bij God mijn enige zekerheid.Daar werd ik door Hem verwend…
Als ik op retraite of een vakantie ga, laat ik ook veel achter, toch neem nog te veel mee. Gelukkig zie ik het en neem ik zaken mee terug waar ik niet aangekomen ben en voel ik een grote dank!!!
MAAR wat ik los liet, is vaker vlug terug.Als ik er bewust van ben, leg ik het in Gods Handen, begin het Jezusgebed en voel me rustiger worden en ga voort.
Ik dank God voor Zijn Barmhartigheid en zorg.
Het citaat 3 is onnoemellijk mooi.

Malou schreef op 6 maart 2022 om 20:33

In de woestijn is het warm, te warm voor mij. Ik hunker naar levend water. Verfrissend… Maar de hitte weegt zwaar. In de stilte van de woestijn zet ik me neer en hoop dat God bij me is en me meeneemt naar de bron van het leven. Hem achterna…

Olivia schreef op 6 maart 2022 om 20:20

Heer Jezus, U kent mijn hart. U weet hoezeer ik verlang naar vreugde en geluk. Als het donker is, zoek ik naar licht: als het koud is naar warmte; ben ik in nood, dan zie ik uit naar U die mij kan helpen. Kom in mijn bestaan, neem mij bij mijn hand, verwarm mijn hart en verlicht mijn levenspad. Spreek tot mij Uw woord van vrede en laat mij geborgen zijn in Uw liefde die kennis te boven gaat. Dank U Jezus.

Marian Aarssen schreef op 6 maart 2022 om 19:37

De vastentijd is begonnen met Aswoensdag. Deze tijd vind ik belangrijk om te groeien in geloof op weg naar Pasen.Op mijn manier geef ik aan om b.v. meer te bidden.Om minder op de computer of de mobiel of t.v. kijken alle dagen in de vastentijd.En mijn leeftijdsgenoten stimuleren om te vasten op de wijze die past bij deze tijd.En te vertellen dat een zondag geen vastendag is.En op deze dag wel genoeg en voedzaam eten te eten doen.En er in deze vastentijd zelfs 2 feestdagen in voorkomen n.l. op 19 maart en 25 maart waar men niet streng hoeft te vasten.Dus 38 dagen dit jaar zijn.En zo de mensen op een denken zetten,en zelf het voorbeeld te nemen in deze gunstige vastentijd.En zo de vastentijd te houden. Gegroet, Marian

andre narinx schreef op 6 maart 2022 om 19:30

het verhaal van Jezus in de woestijn, geeft mij een stimulans. Zeker om in alle stilte te bidden om met onze Heer verenigd te zijn.

Hanneke schreef op 6 maart 2022 om 19:24

Mijn dochter Roos, die in Engeland woont en werkt , was een weekje in Nederland om haar broer en zusjes te bezoeken. Vandaag was ze de hele middag bij mij.
We hadden elkaar járen niet kunnen zien, maar spraken met elkaar alsof het pas gisteren was dat we elkaar zagen. Nee, we communiceren niet via internet , maar bellen en schrijven elkaar . [ bríeven dus !] Dus toen ze op de stoep stond herkende ik haar eerst niet ! Tot ik haar stem hoorde ….
Díe vreugde , om elkaar te kunnen omhelzen [ tegen alle corona regels in] ,met elkaar te eten, herinneringen op te halen , schoolrapporten van het gymnasium mee te geven , foto’s van toen ze klein was , dat was zo’n geschenk. Natúúrlijk hadden we het over Oekraïene , maar toen ze wegging vroeg ze :” Mam, mag ik een paar gekookte eieren van je kippen mee voor onderweg.” Ook ik de Bijbel gaan gróót leed en kleine vreugden hand in hand.

Trees schreef op 6 maart 2022 om 18:46

Goede God Deze middag heette u mij welkom het was fijn een uur bij u in de kapel te zijn
Jezus ik kan zo weinig voor de mensen in de oorlog doen. alleen breng ik ze bij u in gebed
en vraag geef kracht wees hen nabij die nu te lijden hebben of zelf hun leven geven voor de vrede Laat de Russische leider zich toch bekeren .u kunt alles Jezus .
Jezus u vraagt ook van mij de ander aanvaarden zoals ze is en goed voor hen te zijn help me Jezus soms ben ik zo zwak. u zij geprezen God onze Vader . Dank u Trees

Nelleke schreef op 6 maart 2022 om 18:26

Wat een heerlijke zondag.En er is weldadige rust gekomen nu mijn man 3 kl.dochters weer thuisbrengt…Kom nu pas een beetje met rust in de retraite..de woestijn is voor mij synoniem aan onrustige tijden, narigheid, zorgen voor,(alleen)verantwoordelijkheid dragen voor ons huwelijk..gelukkig heeft de Heer altijd meegedragen , was ook Hij daar in de woestijn..en is er nog!Dat Hij naar mij uitkijkt..dát raakt me en ik bidt” Heer geef dat ik genoeg heb aan Uw Liefde!gelukkig is er nu eindelijk goede hulpverlening voor het ” Me to”-verhaal van mijn man en samen met de lifeschool hoop ik nu op een betere toekomst na 40 jaar, aan de oase waarin Hij geneest
En ons beide omarmt!Shalom voor u allen!

Irma schreef op 6 maart 2022 om 17:57

Geleid door de Heilige Geest is het in in je eigen woestijn/onderwereld/onbewuste wel uit te houden zonder te verdwalen! Dan lukt het wel daar de Stilte op te zoeken en het een van het ander te kunnen onderscheiden. Maar ik voel me niet altijd vergezeld door de Geest en dan kan het lastiger zijn, niet zozeer om de Stilte op te zoeken, maar wel om in mijn eigen spiegel te kijken en vooral te voelen wat ik daar aantref. En daar dan bij te blijven, het uit te houden. Toch doe ik het regelmatig, want het levert zoveelop.

Victor Hendrickx schreef op 6 maart 2022 om 15:43

God zelf spoort me aan, stimuleert ons om ons te verdiepen in Zijn verhaal, de Bijbel! Dank zij deze retraite krijgen wij daar heel concreet de kans toe en dat maakt mij gelukkig!

Andrea schreef op 6 maart 2022 om 14:51

Mooi de tekst van vandaag. Waar ik opuit kom is mijn enige roeping…Jezus Christus navolgen. Dat maakt het ineens heel eenvoudig in alle complexiteiten die ik geneigd ben daaraan te verbinden.

Martine schreef op 6 maart 2022 om 14:41

Ik wist het zeker. In de woestijn zou ik de komst van een gast voorbereiden. Met wie er aan komt zou ik delen wat ik heb. Mijn bezittingen, mijzelf… Maar dan het citaat, verwarring… ben ik dan de liefde voor mezelf vergeten.Heb ik mijzelf ook lief? Ben ik mijn eigen liefde waardig?
Moet ik mij niet schuldig voelen over eigen liefde?

marjon schreef op 6 maart 2022 om 12:32

…de smaak van overwinnen doet me verlangen naar meer van Hem…

Wilma schreef op 6 maart 2022 om 10:54

Dit kwam in mijn hart op voor de wereld: Numeri 6:24-26. ♥️ “De Here zegene u en behoede u; de Here doe zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig; de Here verheffe zijn aangezicht over u en geve u VREDE”! ♥️

Hennie schreef op 6 maart 2022 om 10:33

Alles wat over U geschreven staat, gaat Gij volbrengen in de 40 dagen.

Bij het zien van het onvoorstelbare wat er nu gebeurd, herinnerd mij dit aan al die verhalen, en al dat
verdriet wat nog niet het licht heeft gezien, in mijn eigen herkomst.
Moeder denk ik, moeder ook 20 jaar na jouw heengaan ben ik je niet vergeten.

In Memoriam

Meen niet dat zij gestorven is-
Over de velden rijst haar schim
Ten voeten uit tegen de kim,
Ontheven aan de duisternis.
Zie hoe zij aan de einder brandt,
Een ranke smetteloze vlam
Die lichtend aan de as ontkwam,
Gelouterd en onaangerand.
Lieflijker dan een bloesemblad
Dat geurend aan zijn knop ontviel,
Ademt haar wezen door de ziel
Van hen die zij heeft liefgehad.
En uit de diepten van hun hart,
Uitdoolhoven van leed ontward,
Weerspiegelt zich haar beeltenis.
Meen niet dat zij gestorven is.

Martens schreef op 6 maart 2022 om 09:34

De woorden niet van brood alleen leeft de mens…Hier is overvloed en over de ganse wereld is er voldoende hoe gaan de grootmachten ermee om?
Leg ik het woord voldoende op mijn leven , herkauw ik het, Vader blijf mij nabij opdat het Woord mijn voedsel mag zijn om mijn honger naar u te stillen.

Jozefina schreef op 6 maart 2022 om 09:28

Je zult heten mijn verlangen. Jesaja 62:4
Als wij ons openen voor Gods aanwezigheid is Hij reeds lang op zoek geweest naar ons.Zijn grenzeloze liefde voor ieder van ons gaat ons menselijk verstand te boven.
Onbegrijpelijk… maar God is LIEFDE !
Dank U, goede God,dat wij ons zo onverdiend geborgen mogen weten in U !

Vera schreef op 6 maart 2022 om 09:01

Een groter vrijheid vraag ik aan God om helemaal open te staan voor Hem en Zijn wil

Jan Mathijs schreef op 6 maart 2022 om 08:24

Het woord ‘zonde’ – wat moet, kan en wil ik daarmee? Dat is al een onderzoek waard en levert inzicht op. Voor nu versta ik het woord als ‘afgezonderd zijn’. Afgezonderd van de liefde, van verbinding met de ander en de Ander. En ben ik dat niet regelmatig? Ja, dan kan ik zeggen dat ik een zondaar ben, zonder schroom of schaamte.

Marion schreef op 6 maart 2022 om 08:14

Wat fijn deze retraite als extra houvast in deze moeilijke tijd.
Elke dag mogen we opnieuw beginnen, opstaan, Jezus in ons leven weer verwelkomen en om kracht, inzicht en nederigheid vragen om onze medemens werkelijk te zien vanuit Liefde. Elke dag opnieuw mogen beginnen is een Godsgeschenk waar ik probeer heel zorgvuldig mee om te gaan en mijzelf niet te hard te vallen als ik faal, maar óók die ander niet te laten vallen als het gedrag niet is met liefde en respect naar mij. Deze uitnodiging, naar de woestijn gaan, op zoek naar jou eigen innerlijke kracht in deze onrustige wereld met veel geweld een mooi kado is om OLH nog dichter bij te mogen ervaren en de weg te zien die Hij wil dat ik ga.

Anita schreef op 6 maart 2022 om 06:53

Alleen met je zelf zijn, komen stemmen door elkaar wat het meest aanwezig in mijn hoofd. Soms maakt me onrustig erg onrustig, soms maakt me woedend, verslagen, verdrietig

Maar er komen ook wel antwoorden van vragen …, allemaal in mijn hoofd zelf. Vraag en antwoord.

Na een periode … komt de rust.
Blijkbaar heb ik alleen zijn nodig, elke keer weer.

De woestijn is dan de plaats van worsteling tot verwerking.
Het is niet altijd een uitweg in werkelijkheid, maar wel voor mijn geest.

Nellie schreef op 5 maart 2022 om 23:42

Het is zo byzonder dat de Heer van doen wil hebben zoals ik ben!:onvolmaakt en in Jezus ziet Hij mij als volmaakt!Wat een genadige God en Vader !
Ik heb het nodig om meer van de vrucht van de Geest te laten zien en vooral …geduld..en ook om meer in het Woord te lezen..
Shalom deze nacht voor u allen!

Gertruida schreef op 5 maart 2022 om 21:47

Mijn gezondheid drijft mij bij tijd en wijle de woestijn in, alleen met mijzelf, ik neem stemmen waar van verdriet, hopeloosheid, kommer en kwel, verantwoording, maar ook de ommekeer ik zoek contact met de Heer en besef dat ik word gedragen door Hem of door mijn naaste. Gevoelens van kracht, sterkte, vreugde en blijheid, dankbaarheid dienen zich aan. Ten diepste ben ik een kind van de stilte en mag ik leren om mijn woestijn ervaringen te omarmen, ondoorgrondelijk zijn Gods wegen, het is wat het is, ik mag erop vertrouwen, dat God een plan met mij heeft en alles ten goede keert

Madeleine schreef op 5 maart 2022 om 21:09

God van licht en leven ,ik ben op een zwaarmoedig pad geraakt. Kom met Uw vreugde in mijn hart, zodat ik die kan meedelen aan die mij omringen.

Godelieve schreef op 5 maart 2022 om 21:04

In deze periode na een operatie met een lange revalidatie in het vooruitzicht is het mij alsof de Geest mij naar de woestijn stuurt. Het is stil in mijn kamer, alleen met mezelf. Ik ben niet bang maar hoop dat deze periode vruchtbaar zal zijn, niet alleen voor mijzelf maar ook voor mijn omgeving. Ik wil mij openstellen voor wat U, mijn God, mij zult tonen. Moge deze retraite mij daartoe helpen. Geef dat mijn gebed ook vruchtbaar is voor Oekraïne. Amen.

Luís Weel schreef op 5 maart 2022 om 20:58

Bij de tekst van vandaag denk ik aan Jezus die met woorden vol liefde zegt tot de overspelige vrouw: “Ook ik veroordeel je niet; ga heen en zondig niet meer.” Jezus dwingt niet, Hij nodigt uit…ook mij die er zich van bewust is dat lang niet alles koek en ei is geweest in mijn leven. Soms droom ik dat ik sterker moet zijn om het kwaad in mij en om me heen te bestrijden en voel ik me een slappeling. Maar tegelijkertijd denk ik vandaag: Het zij zo. Ik wil niet anders of meer zijn dan ik ben. Ik denk aan Maria die in haar lofzang getuigt: “Hij heeft neergezien op de kleinheid van zijn dienstmaagd.” Gewoon dienstbaar zijn en open staan voor anderen zonder veroordelen en bidden in de zekerheid dat God weet wat Hij doet. Mijn vader zei vroeger als het weer eens tegen zat: Och, het komt allemaal wel goed….Dat vertrouwen heb ik.