Gastenboek

Irma schreef op 15 maart 2022 om 23:00

Wat ik God vragen wil? Dat is eigenlijk zoveel, dat ik ter plekke mijn eigen ontoereikendheid ervaar, mijn tekortkomingen, mijn middelmatigheid als mens. Tegenover God kan ik dan alleen nog maar mijn hoofd buigen. Ja, God, laat me dan mezelf meer accepteren zoals ik ben en laat mezelf meer tevreden zijn, zodat er meer ruimte komt voor een ander.

Hilda schreef op 15 maart 2022 om 22:19

Vanmorgen helemaal thuis gekomen bij God in mijn gebed.
Nadat ik gestart was met mijn gebed bij de noveenkaars werd mijn gebed verhoort; er was iemand die mij toevertrouwde dat ze het zwaar had en niet meer wist waar ze u heen moest.
Al wat ik nog kon doen was antwoorden dat ik voor haar bid en de heilige geest vurig vroeg of hij bij haar en andere ontheemden kon zijn en voor een oplossing kon zorgen. Dat het enige middel was om niet vergeten te bidden; de kers van troost en hoop.
Dienstbaar zijn doet inderdaad meer leven, iets voor een ander betekenen door alles heen. Dat is leven ten volle
Jezus is hier bij mijn grote steun en zeker door gebed aan God en de Helige Geest maakt alles vrij.

Bart schreef op 15 maart 2022 om 21:35

Dienstbaarheid is een belangrijke eigenschap in mij, welke ik heel vaak deel en doorgeef aan anderen. Zolas het vandaag is gebeurd om te bidden voor een bijna 10O-jarige lieve en diep gelovige, die hier van ons heengegaan en vragen anderen te bidden voor zijn zielenrust bij God. Of zoals een confrater, die gevallen is en mij dat liet weten en dan bezorgd zijn om naar de dokter te gaan en zijn broer verwittigd. En men krijgt een antwoord terug, wanneer echt dienstbaar bent of zorgt voor de ander, zodat b.v. die mens of die bedroefde zuster van 93 jaar, die hier ook vertoeft, te luisteren en haar verdriet begrijpen. Dan kreeg ik als antwoord van haar: ‘De mens wikt en God beschikt” en die woorden waren op dat moment haar kracht om haar verdriet te verwerken. Zo geeft God kracht en sterkte om het leven te beamen zoals het op ons afkomt en Hij is ons dankbaar, dat wij zo handelen om elkaars vreugde en verdriet, zorgen en lijden, enz. te kunnen doorstaan om het leven met elkaar ten volle voort te doen, Jezus achterna !!!

Nelleke schreef op 15 maart 2022 om 21:16

Wat ik aan Jezus wil vragen is :Heer wilt U mij door de leiding van Uw Heilige Geest leren meer op U te gaan lijken.Om de ander te dienen? Juist in een tijd waarin gezegd wordt dat we voor onszelf moeten opkomen.En soms moet dat wel, je grenzen aangeven en zeker als mensen om je heen autistische trekken hebben..maar van geven wordt je rijker.Heer ik vind dat best moeilijk..wat mag je voor jezelf houden aan tijd/ geld/ruimte.. en war geef je weg..wat is een goede balans? Heer houd me dicht bij Uzelf.
En weest nederland morgen met stemmen genadig!
Shalom aan allen!

Godelieve schreef op 15 maart 2022 om 20:58

Wat zou je vandaag willen vragen aan Jezus? Eigenlijk begint het me te wegen dat ik voor heel kleine dingen hulp moet vragen, ik zou zo graag weer normaal kunnen functioneren. Maar er zijn mensen in veel grotere nood. Heer, geef mij geduld en de eenvoud dankbaar te zijn voor elke hulp die ik nodig heb. Ik bid U voor alle vluchtelingen uit oorlogsgeweld: zegen hen, wees hen nabij langs echt goede mensen die hen daadwerkelijk kunnen helpen. Dank u. Amen.

Trees schreef op 15 maart 2022 om 20:50

Jezus ik ben met u op de berg ik buig mij voor Uw grootheid U alleen zijt de Heilige Gods de geliefde Zoon van de Vader En ik arm en nietig sta ik hier zo moeilijk echt te offeren voor u die u zelf gaf op het kruis voor mij en alle mensen Dank u Jezus help mij om voor u kleine offertjes te brengen u gaf mij al de kracht niet de film vanavond te zien maar met u verenigd te blijven danku H Geest laat mij offeren voor Oekraine Trees

mia schreef op 15 maart 2022 om 20:22

GELUK DAT JE DEELT,

VERMENIGVULDIGT ZICH

Olivia schreef op 15 maart 2022 om 20:17

Blijf in deze veertigdagentijd bij Jezus. Nodig Jezus uit om bij je te zijn in de woestijn. Hij zal je helpen alle spirituele obstakels te overwinnen.

Elke dag denkt Jezus aan je. Elk uur zorgt hij voor je. Elke minuut is hij er voor je. Omdat Hij elke seconde van je houdt.

Luís Weel schreef op 15 maart 2022 om 19:40

Oprechte nederigheid hoop ik steeds meer te leren van Jezus en ook het verdragen van alle ongemakken die mijn gezondheidstoestand met zich meebrengt en dit nooit gebruiken als rechtvaardiging om toe te geven aan de verleiding om het bijltje er maar bij neer te gooien. In de huidige situatie vraag ik kracht om het kruis met Jezus mee te dragen tot aan de top van de berg Golgotha.

Wilma schreef op 15 maart 2022 om 16:24

De intimiteit en de liefdesdynamiek tussen de Vader en de Zoon is uitermate indrukwekkend en inspirerend. Jezus Christus neemt mij mee naar de Vader, de WEG is open. Mogen groeien in die Liefde en toewijding en deel uitmaken van die dynamiek is en vraagt overgave. Genieten en beminnen. Een levenlang leerling mogen zijn. Bless the lord ❣

Martine schreef op 15 maart 2022 om 15:04

Heer God, reik mij telkens weer de hand en duw ook wel eens als het nodig is.

Marjon schreef op 15 maart 2022 om 13:58

…Gods bevrijdende Liefde(s)lessen…

…een steeds ruimer hart door Hem ontvangen…

Annettte schreef op 15 maart 2022 om 09:41

Help mij, Eeuwige, om vanuit vrijheid en authenticiteit, dienstbaar te zijn.

Vera schreef op 15 maart 2022 om 08:53

Ja God,help me om nederig te worden.Alle ijdelheid moet weg.

Anita schreef op 15 maart 2022 om 05:04

Één leraar, de Messias.
Ik wil Zijn leerling zijn, de LIEFDE die ik ontvang, zodat ik ook kan geven. De WAARHEID tussen alle onwaar door elkaar.
De WEG de enige weg naar de Vader. Een gulle Leraar, vol begrip, rechtvaardig, maar vooral overvloed aan liefde.
Deze leerling is geen goede leerling, zo vaak weer gefaald. Maar elke keer weer mag ik terug komen. Ik wordt niet verbannen uit ZIJN klas.
Hoe gaaf is dat!
Zonder Zijn Liefde ben ik blind voor het leven om me heen. Zonder Zijn Waarheid weet ik niet te gedragen. Zonder Zijn Weg is het doelloos mijn leven.
Ik probeer in praktijk te brengen van dag tot dag. Met veel fouten en teleurstelling, maar de HOOP raakt nooit op.
Zijn Leerlingen hebben de HOOP zomaar gratis gekregen.

Gertruida schreef op 14 maart 2022 om 22:12

Jezus was gehoorzaam en trouw aan zijn vader, ik mag hem achterna gaan, mag mij laten inspireren door hem, zijn juk is lichter, als het juk wat de wereld of wat ik zelf op mij leg.

Olivia schreef op 14 maart 2022 om 21:46

Heer God, ik ben arm, omdat mijn liefde tot U en mijn medemens veel te klein is….
Heer God, ik heb honger, en hunker naar Uw liefde en aanwezigheid, maar deze vergaan soms door dagelijkse beslommeringen….
Heer God, ik ween, omdat ik vaak mijn tekortkomingen en fouten tegenover U en mijn medemens ervaar….
Heer God, ik ben klein en onwaardig, omdat ik U onvoldoende verheerlijk, loof en prijs om zovele dingen…. Daarom Heer God: Wil me genadig zijn, zodat ik met een rein en zuiver hart mag naderen tot Uw Rijk van goedheid en liefde.
Wil me barmhartig zijn, want’ barmhartigheid is de mooiste naam voor de liefde van God. Dank U Heer God.

Madeleine schreef op 14 maart 2022 om 21:42

Van Jezus hoop ik zijn aandacht te leren voor ieder mens in nood. Welke naam die nood ook had, altijd was zijn aandacht er volledig voor gelijk wie en met welke problemen ook. Hij was en is er voor ieder van ons. Alleen mis ik dat geloof en vertrouwen dikwijls. De dagen dat ik tot hem riep in mijn nood, was hij er helemaal voor mij. Wat zijt Gij goed o Heer. Wat zijt Gij altijd goed geweest voor mij!

Bart schreef op 14 maart 2022 om 21:30

Ik ben God dankbaar, dat hij mij de tijd heeft gegeven voor gebed in de eucharistie, in de ontmoeting met lieven mensen, die voor me open stonden en me met liefde en zorg hebben omringd. Het is voor mij als lid van een abdijgemeenschap een medebroeder en scouts met veel hulp en overgave me wederom een groep Oekraïners meer leven en vrijheid hebben gegeven door ze te halen. Voor mij is dit overweldigend en emotioneel. Door zijn doorzettingsvermogen en met Gods kracht en met ons gebed en vele hulpmiddelen is dit gelukt en het is nog niet geëindigd. Mij is nu gegeven om voort te doen in gebed en meeleven, zodat mijn confrater met vele anderen zijn opdracht zal kunnen voltooien. Hij gaat Jezus achterna op zijn manier en ik op een andere manier vol liefde en meevoelen om elkaar blijer en gelukkiger te maken en te zien en te zoeken, dat God leeft in ieder van ons.

Luís Weel schreef op 14 maart 2022 om 20:46

Om niet heb ik zoveel goeds ontvangen van de lieve Heer en van zoveel lieve mensen. En dan komt voor mijzelf steeds weer de vraag boven: “Wat kan ik terug geven als dank voor alles wat God en zoveel medemensen voor mij gedaan hebben. Ik voel me klein worden en onbehaaglijk bij het gevoel dat ik niet voldoende wist te geven tijdens mijn leven. In de huidige omstandigheden weet ik niet wat ik nog kan doen als wederdienst. Eén ding hoop ik, nl. dat ik tot het eind van mijn leven dankbaar mag blijven voor alles wat me gegeven werd tijdens mijn leven.
“Wat kan ik de Heer teruggeven voor alles wat Hij en zoveel mensen mij gegeven hebben?”

Trees schreef op 14 maart 2022 om 20:44

Mijn Jezus .Hoemeer ik over u lees of nadenkt valt mij op hoe groot Uw liefde was voor alle mensen U keek in de harten van de mensen en vooral hun geloof in u .tegen de vrouw zei Hij Vrouw groot is uw geloof nadat de vrouw eigenlijk eerst afgewezen werd door Jezus maar toen ze zei de honden eten van de kruimels die van de tafel vallen Jezus ik geloof in u die gezegd heeft vraagt en ge zult verkrijgen ik vraag U kom mijn ongeloof te hulp Geef toch vrede Heer in de wereld Dank U God voor zoveel mensen die alles doen om te helpen daar waar het nodig is Trees

Marie-Louise schreef op 14 maart 2022 om 20:44

De gulheid ervaar ik heel erg. Op plekken waar ik het verwacht: in een cursusweekend Ierse muziek waar veel lieve mensen zijn die hun muziek en plezier delen. Vandaag toen ik luisterde naar het concert dat mijn zoon met klasgenoten uit de muziekklas gaf. Maar ook in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Bij mensen die niet op “mijn” partij stemmen maar blij zijn met mijn luisterend oor en gul hun ervaringen vertellen.
Dankbaarheid daarvoor vult mijn gebed. En verder zijn daar: de zorgen om de oorlog en de vraag aan God: help me om meer in het moment te zijn.

Godelieve schreef op 14 maart 2022 om 20:37

Jezus, zachtmoedig en nederig van hart, kom en neem elke hoogmoed weg uit mijn hart! Leer mij U na te volgen in die eenvoudige dienstbaarheid, zo kenmerkend in uw leven. Ik ben nog zo dikwijls ikgericht. Bevrijd mij, omvorm mij, leer mij zodat ik meer en meer mag zeggen: niet ik leef, maar Christus leeft in mij. Amen.

Jail schreef op 14 maart 2022 om 17:50

Deze dagen lukt het me niet om tot gebed te komen. De oorlog in Oekraïne maar vooral mijn eigen zorgen de prijsstijgingen maken me lam van angst.
Geef, dan zal je gegeven worden . Verder de maat die je voor andere gebruikt, zal ook voor jullie gebruikt worden. (dit komt wat dreigend voor)
Jezus vraagt om mee te gaan in zijn dynamiek van geven met gulle hand.
Ik ben geen gever en geen krijger ik ben meer een eerlijke werker zijn. Heer leer me de juiste weg en blijf me nabij amen.
Ik was mismoedig maar dacht wat kan ik vandaag geven. Ik geef vandaag mijn voormiddag aan onze dochter ze wilt gaan wandelen. Zelf had ik geen zin maar dacht dat kan ik vandaag geven, mijn tijd mijn liefde mijn luisterend oor. Ook dacht ik aan mijn echtgenoot zal ik er vandaag een gezellige namiddag van maken, en onze zorgen even vergeten.
Nu avond voel ik dat ik niet gegeven heb maar ontvangen. Onze dochter had een luisterend ook voor mij. Het was een mooie wandeling ik heb zeker terug gekregen waar ik dacht te geven. Dank U Heer.
Ook mijn echtgenoot heeft me verrast met zijn hulp. Hier ook heb ik meer gekregen als ik heb gegeven. Dank U Heer. Heer blijf ons nabij Amen.

Gertruida schreef op 14 maart 2022 om 16:15

Jezus weet zich gedragen door een immer gevende gulle God, ik word uitgenodigd om hem achterna te gaan, mee te gaan in de dynamiek van het geven, voor mij betekent dit leren vergeven, een glimlach, een vriendelijk woord, luisteren naar de ander

Viviane schreef op 14 maart 2022 om 16:13

God geeft wat Hij wil en ik ontvang wat ik kan ontvangen.
Ik ben dankbaar als Hij mij de moed geeft om verder te doen en te geven wat ik kan. Wat ik voor mezelf wil houden, daar kan ik geen echt antwoord op geven. Ik ben altijd bereid te geven wat ik kan geven en geef het steeds uit gans mijn hart.

Martine schreef op 14 maart 2022 om 16:06

Geven en krijgen, ik heb het er lastig mee.
Ik was gisteren diep gelukkig. Als jarige kreeg ik vele gelukwensen. ik zag de vreugde van wie met mij de vreugde deelde. Ik genoot met volle teugen maar vandaag voel ik mij moe en schuldig. Ben ik het waard om zo te genieten. Hoe moet ik het terug( betalen). Geven is gemakkelijk als je overvloed hebt. Delen als je minder hebt, lukt ook al aardig maar geven als ik amper voor mezelf denk te hebben en aanvaarden wat ik krijg, daar heb ik lastig mee.Vergeef me Heer en blijk mij de juiste weg tonen.

Celestine schreef op 14 maart 2022 om 15:57

Bij het terugkomen van de berg, op weg naar Pasen wil ik U Heer vragen alles wat U van mij verlangt met de zekerheid dat Jezus dicht bij mij blijft. Vrede voor gans de wereld! Niet mijn wensen tellen, maar de Uwe!
Dank U Heer voor dit aangrijpend gebedsmoment.

Marjon schreef op 14 maart 2022 om 13:18

…Vandaag raakt me…dat ik Hem voor mezelf wil houden…

Totdat wij er” samen uit zijn “…

Conny Nelissen-Visser schreef op 14 maart 2022 om 13:02

Wanneer je bijna 60 jaar getrouwd bent heb je wel in de loop van de jaren geleerd dat in het Leven het gaat om veel geven en weinig nemen. Ik merk heel vaak dat ik door te geven anderen heel blij kan maken en dat geeft mij dan weer vreugde. Dat kan al in hele kleine dingen zijn. Wanneer ik om me heen kijk en de dingen op de TV zie wordt ik er vaak triest van. Wat daar allemaal gebeurd maakt niet blij en toch… soms kunnen we niet begrijpen wat en hoe mensen willen leven en het is dan ook best moeilijk om er dan geen oordeel over te geven. Er is er EEN die toezicht houdt op ons en ik hoop dat Hij degene is die deze mensen kan bewegen om anders te gaan kijken. En door zelf het voorbeeld te geven hoe of het kan. Dat is niet altijd eenvoudig.

Hilda schreef op 14 maart 2022 om 11:26

Wat God geeft is goed. Door God geef ik wat ik heb en wie ik ben.
Wat ik krijg is mijn deel, wil ik meer dan is het mijn gave te creëren wat vreugde brengt.
Zo hoop ik op een vruchtbaar leven voor alles.
God geeft en bemind.

Irma schreef op 14 maart 2022 om 10:03

Godddelijke overvloed. Het ligt er voor het oprapen. Ik hoef alleen maar mijn hart open te stellen en de wereld met goede intenties en kleine gebaren tegemoet te treden. Wat ik denk, wat ik voel en wat ik doe; het zal versterkt naar mij terugkeren. Zo gemakkelijk, zo moeilijk.

Hennie schreef op 14 maart 2022 om 09:40

De ervaring op de berg, mijn beleving waar ik geen woorden voor heb, Zijn wijsheid gelegd in mens en dier en plant en boom.

Het was en is alleen maar passend om dit verblijf te verbinden met het concert van de stilte.
Dank daarvoor, om mij hier attent op te maken.

Vera schreef op 14 maart 2022 om 09:37

Ja dat wil ik God vragen : een vrijer en voller leven.

Cilia schreef op 14 maart 2022 om 08:03

Dank, te weten dat Jezus totaal vertrouwt op Zijn Vader, hiertoe wordt ik ook uitgenodigd Hem volgen, en om er bewust van te zijn …
Jezus vraagt mij om Hem te volgen. IK ervaar dat er meer dynamiek in mijn leven dan ik kan behappen…ik moet soms passen en dit is niet gemakkelijk. Dan vraag ik de Geest te weten waar het NU op aankomt. Dat geeft rust. Ik bid dan voor die persoon die het in mijn plaats doet.
Op Zijn woord daal ik met Hem af. Vaak wil ik zo vlug beneden zijn, dat ik voor Zijn voeten loop dan wordt ik terug gefloten, dan glimlach ik en besef: wat zou ik toch vlugger beneden willen zijn. Ik wil em ACHTERNA. Leer het mij.Dank voor dit besef…

Anita schreef op 14 maart 2022 om 06:41

Geven is denk ik even belangrijk als ontvangen. Je kan pas geven wanneer je het hebt ontvangen of wanneer je zelf (al) hebt. Ik ben verantwoordelijk met wat ik heb, hoe ga ik ermee om.
Delen is zo veel meer waard dan alles aan jezelf denken voor jezelf houden. Dat is het dagelijks realiteit.
Ik deel al tijdens boodschappen doen, voor hoeveel mensen dat het niet te kort komt. Dit vindt hij lekker, dat is voor haar…, zeker weten dat zij het wil. Verder is delen uitgebreid, van eten, cadeau’s, aandacht, het goed beheersen van dagelijks gebeuren. Van je eigen gezin tot je familie, vrienden, kennissen, en zo de zones uitbreiden zo ver het mogelijk is. Het kiezen is precies als het boodschappen doen …,wat is goed en gezond, wat is nodig en noodzakelijk, als ik met heel veel plezier doe, met liefde voor de ander…, krijg ik een groot voldoening terug. Groter dan wat ik geef.
Soms vergeet ik mezelf…, als ik focus voor de anderen. Maar stiekem vergeet ik mezelf nooit, waarom? Omdat ik weet wat lekker is en vermijd wat ik niet lust. MAAR ik koop wel eens wat alleen de anderen het lekker vinden en ik niet. Dat is liefde … delen, en een glimlach erbij.

Micheline schreef op 14 maart 2022 om 05:07

Midden in de duisternis van het huidige leven, het verblindende licht van Jezus op de berg Tabor herinnert mij eraan dat het licht altijd de overhand heeft over de duisternis, Leven boven dood, goed boven kwaad.
Wij zijn burgers van de hemel, zoals de heilige Paulus ons herinnert.Dit is onze ware vreugde en onze ware hoop.

Luís Weel schreef op 13 maart 2022 om 23:39

In de stilte, aan mezelf overgelaten probeer ik de oneindigheid en het goddelijke te ontwaren. Eerlijk gezegd hou ik er niet van om Hem te omschrijven als de Almachtige God. Maar al te vaak verander ik dat woord, want iedere keer lopen me de rillingen over het lijf, denkend aan de honger naar macht en grootheid van wereldleiders die in alle tijden nooit verder kwamen dan onderdrukkers die de medemens tot slaaf hebben gemaakt. God wil ons niet aan zich onderwerpen. Hij wil ons vrij maken. Het beeld van de berg Tabor waar Jezus, geflankeerd door Mozes, de wetgever en Elias, de profeet die opkwam voor de ware godsdienst, is een uitzicht op de weg die wij mogen volgen als weg naar de ware vrijheid. Helaas in onze wereld kun je daar nog niet over praten, want het is nog zover bij ons vandaan. Voorlopig is het nog ploederen in de wildernis van de vlakte waarin het moeilijk is om te zien waar en hoe God werkzaam is. Het gaat om geloven, vertrouwen en vandaaruit getuigen dat Hij de wereld in stand houdt en recht doet om gerechtigheid.

Maria schreef op 13 maart 2022 om 23:14

Heer, U neemt ieders pijn onder Uw hoede.
Moge allen die hun vertrouwen stellen in U dit ervaren.
Amen.

Madeleine schreef op 13 maart 2022 om 21:23

Hoe mooi beschrijft Bart zijn werkelijkheid. Dan dacht ik aan het mijne, Jezus die langs komt en houvast zoekt omdat Hij zich onzeker voelt door dementie. Op de meest ongelegen momenten staat Jezus aan mijn deur en zoekt beschutting. Hij vraagt me alleen geduld te kunnen opbrengen en een veilige boei te zijn voor de drenkeling. Hem zo te ontvangen dat zijn tranen gedroogd en de zon weer voor Hem schijnt. Hij smeekt me naar Zijn verhalen te luisteren ,keer op keer dezelfde na mekaar. Stil ,zodat anderen het niet horen, vraagt Hij mij of het nu dag of nacht is ,of het nu zondag is. Voor Hem ja, kan ik het opbrengen zonder er onderdoor te gaan. Nu droogt Hij mijn tranen en heelt Hij mijn wonden. Nu laat Hij, voor mij, de zon weer schijnen.

Godelieve schreef op 13 maart 2022 om 20:58

Levengevende God, waar kan ik u vinden? In de diepte van mijn hart weet ik dat u aanwezig bent in de solidariteit van vele mensen in onze wereld. Zij zijn het teken dat u niet werkloos toekijkt op alle noden die mensen treffen. Ook ik mag soms zo´n klein teken zijn telkens wanneer ik u toelaat in mij. In de stilte van mijn hart luister ik naar uw verlangen voor vandaag. Kom Heilige Geest,geef mij uw wijsheid en inzicht. Amen.

Lize schreef op 13 maart 2022 om 20:46

De Heer heeft mij gezien en onverwacht
ben ik opnieuw geboren en getogen.
Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht,
gaf mij een levend hart en nieuwe ogen.
Zo komt Hij steeds met stille overmacht
en zo neemt Hij voor lief mijn onvermogen

Hij doet met ons, Hij gaat ons in en uit.
Heeft in zijn handen onze naam geschreven.
De Heer wil ons bewonen als zijn huis,
plant als een boom in ons zijn eigen leven,
wil met ons spelen, neemt ons tot zijn bruid
en wat wij zijn, Hij heeft het ons gegeven.

Gij geeft het uw beminden in de slaap,
Gij zaait uw Naam in onze diepste dromen.
Gij hebt onszelf ontvankelijk gemaakt,
zoals de regen neerdaalt in de bomen,
zoals de wind, wie weet waarheen hij gaat,
zo zult Gij uw beminden overkomen.

Bart schreef op 13 maart 2022 om 20:39

Eigenlijk zou ik gaarne met Jezus op een berg vertoeven of op het water van de zee en daar ervaarde ik meer he volle leven van God in mij groeien: die oneindigheid: dus op vele plaatsen van Zijn schepping en dat is werkelijk al gebeurd in mijn leven. Zo werd ik me meer bewuster van het echt Leven en zo ook positiever in het leven ben komen te staan. De stilte (heel belangrijk) op die plaatsen komt geweldig over en Zijn bestaan tot een diepere verbonden van God met mezelf. Dat is beter en dieper om het Leven van God in je echt en werkelijk te begrijpen.

Malou schreef op 13 maart 2022 om 20:03

De stilte als ik boven op een berg sta is zo puur. Het voelt alsof God dan naast me staat. Alsof ik kijk met Zijn ogen naar die wondermooie natuur… En daar mag ik deel van uitmaken.
Als Jezus me zou mee vragen, de berg op, zou ik heel gelukkig zijn! Ik zou aan zijn voeten willen zitten en bidden voor vrede over heel de wereld.

In de stilte voel ik God vaak heel dichtbij! Ik verlang meer en meer naar die zalige momenten van ontmoeting met Hem…

Olivia schreef op 13 maart 2022 om 19:32

Laten we iedereen telkens weer met nieuwe ogen zien, alsof hij of zij die fout nooit heeft gemaakt. Laten we elke keer opnieuw beginnen, wetende dat God niet alleen vergeeft maar ook vergeet: dat is de maat die Hij ook van ons verlangt. Hij is een hoog doel, waarnaar wij op weg kunnen gaan met de hulp van het gebed: “Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven wie ons iets schuldig is.”

Wilma schreef op 13 maart 2022 om 19:23

Ooit tijdens een skivakantie in de Dolomieten stond ik op de skies, in stilte, te genieten van de enorme schoonheid van onze creatieve Schepper en God. Ik was er alleen samen met Hem, was bidden wellicht samen genieten,ik denk van wel. Bidden is genieten in en van Zijn aanwezigheid, in welke vorm dan ook. Hij geniet intens mee. Hoe wonderbaar en verwonderingwekkend is dat.

Trees schreef op 13 maart 2022 om 18:52

God u kent mij doorgrond mij alles is u bekend
Lieve Vader die u ons Uw Zoon gegeven heeft ja Hij is mens onder ons geweest en heeft voor ons geleden Jesus dank u voor Uw lijden en sterven op het kruis heb medelijden nu met de mensen die moeten sterven in de oorlog of door haat elders ik heb er geen woorden voor maar ik wil alle mensen die zoveel moeten afzien bij u brengen in gebed en kleine offertjes iedere dag dank u Jezus Trees

Nelleke schreef op 13 maart 2022 om 15:59

Als ik nu met een groepje mensen bidt dan voelje soms dat de H.Geest erin meekomt.Ik denk als we dit samen met Jezus zouden kunnen doen dat dat nog meer merkbaar zal zijn.maar De Geest pleit nu voor ons voor de troon..met onuitsprekelijke verzuchtingen en ook Jezus bidt in de hemel voor en met ons..
Ik zou vragen om vrede en of de nw.hemel en aarde spoedig zullen komen
Shalom op deze prachtige zondag!

Martine schreef op 13 maart 2022 om 14:53

Als Jezus mij vroeg om op een berg te gaan bidden, zou ik hem waarschijnlijk vragen waarom het op een berg moet. Als hij aandringt, zou ik tenslotte wel mee gaan. Ik zou de stilte in mij toelaten. Tot bidden zou het niet komen. Ik zou mij te klein voelen in de grote wereld, te klein en te nietig om opgemerkt te worden, te klein om wat te doen.Ik zou aanvaarden en berusten maar ook droevig zijn om mijn machteloosheid. Als we terug afdalen zouden die gevoelens nog wat door weken. Ik zou verlangen dat Jezus mij aanspreekt. Dan zou ik vragen wat we nu gaan doen en wanneer wij er aan zullen beginnen. Als ik niet meteen antwoord krijg zou ik suggesties doen.
Scheelt er wat met mij? Misschien moet ik nog leren bidden?

Marga schreef op 13 maart 2022 om 13:45

Ik zou met Jezus samen

op de berg of waar dan ook

samen stil gaan luisteren
naar een uitvoering van John Cage’s 4’33”

https://twitter.com/NSintobin/status/1502932815293427718?t=tdvOxIhaysXJ5iEbgl5HLA&s=19