Gastenboek

Vera schreef op 21 maart 2022 om 08:24

Graag wil ik Jezus altijd welkom heten in hart en ziel.Gelijk waar of wanneer of hoe.Hoe vaker hoe liever.

Wilma schreef op 21 maart 2022 om 07:35

Ik ben zeker open en in contact met de ‘IK BEN’. Ik verlang naar meer openbaring, ontmoeting en manifestatie, in mezelf en buiten mezelf met en van Hem. Ik vraag het Hem in gebed en ben ontvankelijk. Gisteren was ik naar een lezing in de bibliotheek over achtergronden en ontstaan van de situatie in de Oekraïne. Wij en de wereld hebben het Licht hard nodig. Om te bouwen aan een betere leefbare wereld. Ontferm u Heer en verhoor onze gebeden, wij zijn Jouw kids en het is ook Jouw wereld❣

Trees schreef op 21 maart 2022 om 07:14

Jezus Vandaag wil ik met u verder varen ja wat de dag mij brengt samen met u zal het lukken
help mij steeds op u vertrouwen ook als het moeilijk is Help de zieken geef hen kracht dank u Jezus en geef mij Uw woorden in om hen te helpen Trees

Anita schreef op 21 maart 2022 om 06:41

Ja ik ben bereikbaar voor GOD. En hoop alleen door HEM, en met HEM de goede keuzes, de deugden uit alle andere uit te vissen.

Ook naar diepere water.
Niet alleen, maar met HEM.

Iedereen is welkom die ik vandaag ontmoet. Maar ook die ik niet ontmoet wil ik nimmer minder welkom heten. Wij zijn allemaal gelijk in Zijn Ogen.

Ik kan alleen niet met iedereen omgaan, onmogelijk, een mens is beperkt. En die beperking houdt me niet in met hoeveel mensen maar hoe ga ik mee om. Niet de kwantitatieve maar de kwalitatieve is voor mij belangrijk.

Hilda schreef op 20 maart 2022 om 23:09

Ik zal er zijn! Ik ben die is! Zo beschermend.
Diep in mij voel ik het opwellen, het vertrouwen dat alles geregeld wordt door God. Graag geef ik mij hieraan over.
Door alles heen rustig ervaren en thuiskomen bij de diepste bron.
Grappig om God te horen zeggen dat hij Ik zal er zijn genoemd wil worden.
En dat ook bij mij net als bij Mozes alle twijfel overboord gegooid mag worden!

Marjolein schreef op 20 maart 2022 om 22:25

Bij de titel van deze retraite moet ik steeds denken aan het lied van John Bell “ Will you come and follow me?” Enkele andere zinnetjes: Will you leave yourself behind; Will you let the blinded see; Will you set the prisoners free; Will you love the “You” you hide; Let me turn and follow you and never be the same.

Madeleine schreef op 20 maart 2022 om 21:45

• Hoe deel jij het leven van anderen?
• Ben je echt aanwezig in je contact met hen?
Moest God zo met mij bezig zijn als dat ik met anderen bezig ben dan zou ik heel verdrietig worden. Hoe moeilijk is het tocht al mijn aandacht en al mijn tijd te schenken om een aandachtig en meelevend oor te bieden terwijl je stil in jezelf voelt dat je je tijd aan het verliezen bent. Het is gemakkelijker naar vreemden te luisteren dan naar met wie je dagelijks omgaat. Schenk mij Heer ,een luisterend oor, er te zijn voor de ander, en eraan te denken dat de tijd gegeven aan een mensenkind in nood de tijd is aan U gegeven. Dan merk ik ook dat een luisterend oor ook geld voor samen gezellig bij mekaar te zijn. Lief en leed te delen iedere dag opnieuw. Mijn God, wat sta ik nog ver van Uw rijk van liefde….Schenk mij Uw hart ,bid ik U.

Luís Weel schreef op 20 maart 2022 om 21:29

“Als een vriend zal ik je dragen, alle dagen, ik zal er zijn”
Als ik voor mezelf dit lied neurie, geeft het een fijn en bemoedigend gevoel. Het doet me goed en geeft me kracht om ondanks het gevoel dat mijn inspanningen geen resultaat brengen, met Petrus te zeggen: Op uw woord vaar ik naar het diepe om mijn net uit te werpen aan de andere kant van de boot. Overigens komt de ervaring van mijn onmacht telkens weer boven, als ik Petrus hoor zeggen: Heer, ga weg van mij…Ik ben maar een zondig mens.
Een innerlijk verscheurde Mozes voelt dat hij uit zichzelf niet in staat is om het volk te bevrijden uit de slavernij van Egypte, maar hij geeft zich over als God tegen hem zegt: Ik zal er zijn….

Marianne schreef op 20 maart 2022 om 20:46

Ik ben niet echt gelovig maar ik geloof wel dat God een deel van het Universum is. In die zin is het ruim en draagt hij bij. Ik kan niet alle verantwoordelijkheid afgeven want ik maak mijn eigen leven. Maar het is fijn om af en toe tegen iemand te praten of je tot iemand te richten. Dat geeft kracht en hoop

Olivia schreef op 20 maart 2022 om 19:45

Lieve Jezus, je vissersvrienden waren goede helpers, ze trokken overal met je mee.
Toen jij er jammer genoeg niet meer was, vertelden zij aan iedereen over Jou.
Maak van ons ook maar goede helpers, die jou ‘levend’ houden altijd en overal.

Marjon schreef op 20 maart 2022 om 19:05

…ook in dit gastenboek is Hij tegenwoordig…

Bart schreef op 20 maart 2022 om 18:47

Ik probeer in deze leefgemeenschap echt in contact te komen en te blijven vooral zij die in nood verkeren en dan probeer ik hen op te beuren en te bemoedigen vooral hier in ons ouder worden. Daarnaast heb ik ook veel bewondering voor mijn medebroeder aan de Pools-Oekraïnische grens de afgelopen week om voor deze week voorbereidingen te treffen voor hulpgoederen en vele mensen uit Oekraïne naar hier mee terug vrijheid en leven te geven niet direct in overvloed maar wel et meer leefbaarheid en hoopvollere toekomst. Ik blijf hem biddend volgen ook op zijn terugtocht naar België met heel veel aandacht en zorg en gebed zal dit gebeuren (ook voor hemzelf). Mozes zag en ontmoette God in de brandend struikgewas en de vluchtelingen zullen en moeten ons zien als Gods schenkers: de God die probeert voor hen Licht en Liefde te zijn in een nieuw Vaderland. Luisteren naar elkaar en zorgen voor elkaar is belangrijk, maar het kost veel moeite om diep en innig aandachtig mee te voelen. God blijft mij hierbij ook helpen: dat geloof ik zeer sterk!

Nelleke schreef op 20 maart 2022 om 18:45

De “Ik Ben”zal er zijn..is zeker wel begonnen met mij in mijn leven: had gelovige ouders die mij ten doop hielden..toen verbond Hij al Zijn Naam met de mijne.Maar dat Hij er altijd was en Is heb ik niet altijd ervaren..maar bij tijd en wijle mag ik iets van zijn Geest ervaren..dat ik soms ontmoetingen had en heb met mensen die wonderlijk gepland zijn..
En dat ik nu op een lifeschool deelneem waar soms byzondere sprekers zijn.dan ervaar ik; de Ik Ben…vandaag H.A.
gevierd in de kerk..vieren wat we in deze lijdenstijd herdenken..Ik heb gedaan…voor jou..en voor U allen! Shalom!

Trees schreef op 20 maart 2022 om 16:52

Uw Naam Heer God .Wat een vreugde ik zal er zijn Ja u bent ook nu bij ons Dank U God
voor Uw hulp en steun iedere dag weer .Geef ook steun aan allen die u zoeken in deze donkere tijd voor allen die vervolging leiden voor hun geloof in u ofwel door de oorlog in zoveel landen u bent ook voor hen een God die van hun houd Ja groot zijt Gij dank u Trees

Suzy schreef op 20 maart 2022 om 16:50

Wat een mooie ondersteuning krijgen we hier om onze vasten goed te laten verlopen. Met de bijbelteksten en persoonlijke vragen hierop kom je soms tot werkelijke geloofs- levenservaringen en houdingen. Is het omdat de Jezuiten hier duidelijk elk jaar een betere versie van maken of groeit mijn spiritualiteit elk jaar een beetje meer. Vermoedelijk ligt het aan beide. Wat mooi om te ontdekken dat het christelijk geloof zo sterk kan zijn.

Martine schreef op 20 maart 2022 om 16:03

Hoe zou ik ooit kunnen oordelen over de vruchtbaarheid van iemands leven? Kan ik wel oordelen over de vruchtbaarheid van mijn eigen leven? Ik denk dat ik enkel mensen ken met een vruchtbaar leven. Het be-, veroordelen komt een mens niet toe. Alleen U komt het toe. Ik hoop dat de vruchtbaarheid van een mensenleven zit in de hoop die ze aan anderen geeft. Dat probeer ik met uw hulp Heer. Het oordelen laat ik aan u over. Ik hoop dat u niet te vaak hoeft te veroordelen. Blijf uw volk helpen om vruchtbare keuzes te maken, a. u. b.

Antonia schreef op 20 maart 2022 om 14:12

God zegt tot Mozes: “Ik ben Die is”. Maar Hij heeft Mozes nodig om Zijn volk te redden. En zo heeft God ons nodig. God kan alleen hulp bieden door onze handen, Hij kan alleen troosten en opbeuren door woorden die wij spreken.Hij kan alleen een liefdevolle Moeder-Vader zijn voor de mensen als wij naar elkaar omzien. Overal waar gerechtigheid en liefde is daar ontmoet ik God, mijn Bron. En ik neem, met vallen en opstaan, mijn verantwoordelijkheid hierin.

Antoinette schreef op 20 maart 2022 om 13:25

Wat fijn om met zovele verbonden te zijn in deze 40 dagen tijd.
Ik wens allen veel inspiratie en vrede toe.

Geertruida schreef op 20 maart 2022 om 11:51

Ik ontmoet Jezus in mijn Stille Tijd, de Eucharistie, in de Mens rondom mij, de Natuur, probeer er voor mijn Naaste te zijn, door stil te worden, mijn hart te openen, te luisteren, aanwezig te zijn in het moment, met vallen en opstaan, hem achterna, 40 dagentijd een periode van inkeer, bezinnen en reflectie, stap voor stap verbonden met de Heer en mede broeders en zusters

Godelieve schreef op 20 maart 2022 om 11:41

God, duidelijk aanwezig in de dienstbaarheid en in de zorg om hun naaste. Daar vind ik u als een oproep om ook zo lief te hebben. Moge uw Geest in ieder van ons zichtbaar aanwezig zijn.

Vera schreef op 20 maart 2022 om 09:16

M’n God Ge zei tot Mozes”Ik zal er zijn”.Ook nu zijt Je er ,met je scheppende kracht .De immer Aanwezige die er altijd is voor ons aller zaligheid,vol liefde en barmhartigheid.
Alle lof en dankbaarheid!

Micheline schreef op 20 maart 2022 om 08:36

We kunnen moeilijk geloven, aanvaarden dat God altijd met ons is .Een zeer zware periode.
Heeft Hij niet gezegd : Vraagt en gij ZULT verkrijgen; klop er er WORDT opengedaan
Mijn God, waarom verlaat Gij ons ?

Cilia schreef op 20 maart 2022 om 08:06

Deze tekst:’ Vaar naar het diepe,’ dit gaf me een angstgevoel. Bij zulke uitnodiging in spoomige dagelijkse oproepen moet ik steeds aan Jezus hulp vragen en dan denk ik aan Petrus die zei: ‘Op Uw woord…’Zelf zeg ik dan tegen Jezus:” Ga al maar voor…” en ik weet dan het gebeurt.
De woorden van Jahwe brengen me tot overgave:’Ik zal er zijn.’ In Jezus is dit een realiteit geworden. Deze woorden geven mij zekerheid.

Hugo schreef op 20 maart 2022 om 07:53

In gebedstip 7 worden we uitgenodigd om “beelden” achter ons te laten. Maar, hoe moeilijk is dat toch soms ! Ieder mens sleept zijn verleden mee en toch worden we uitgenodigd om er met de nodige mildheid naar te kijken. Ja, dat blijft héél moeilijk. Maar dan komt het bemoedigende woord : “alleen met open handen en een open hart” zal je het nieuwe en onvermoede kunnen ontvangen. Vooruit dan maar weer, we hopen op betere tijden, hoop doet leven. God is goed !

Anita schreef op 20 maart 2022 om 06:55

In mijn familie en vrienden is HIJ er. Daar voelde me het beste, vertrouwd, omarmd met alles wat ik mee maakte.

Echt aanwezig was ik, in alle gebeuren, tot dat de mening naar voren kwam: bemoeienis.
Ik gaf het niet op…, ze waren te belangrijk voor me.
Uiteindelijk was ik zo kwetsbaar dat ik helemaal verpletterd werd.

Ja ik voel me helemaal kwetsbaar!!! in een vertrouwde omgeving. Verdrietig…., maar ik wil verder gaan met de HEER.
Helemaal teneergeslagen, alleen, en gekwetst…., geef ik me niet op. Nu kan alleen de HEER mij redden. En ik alleen voor de HEER met de rest van wat over is …, mijn gezin, de aller mooiste wat een mens hier op aarde mag meemaken, een gezin. Mensen die mij toevertrouwd…., (het leven)

Nelleke schreef op 19 maart 2022 om 23:31

In Zijn Woord en door mensen is Hij nabij, in een kerkdiest, gebedssamenkomst of bijbelkring of mooi boek.Wij zijn zó gezegend!
Shalom!

Madeleine schreef op 19 maart 2022 om 22:05

• Zijn er plaatsen, momenten, mensen die je hiertoe kan opzoeken of net beter vermijdt?
Voor mij is de Eucharistie het belangrijkste ,als kind al. De Eucharistische aanbidding zou ik wel iedere dag willen ,wij doen het eenmaal per week. Ontmoeting met de Heer door bezinning . Biechten, tijdens de retraites werd de biecht een echte intieme ontmoeting met God als barmhartige liefdevolle Vader. Naar jaarlijkse retraites zie ik uit. Mijn Bijbel is heel belangrijk, ook daar wacht God op mij .Nu ik het zo neerschrijf ontdek ik hoe veelzijdig onze God is. Hij staat op wacht en laat zich vinden door wie Hem zoeken. Dat niet alleen, Hij zoekt naar wie zich niet laten vinden. Door gewoon iemand in nood te helpen zijn we Hem al tegengekomen. In ons schreien en verdriet en het aan niemand durven vertellen, maar Hij komt je opzoeken! Mijn God ,hoe kan ik U danken, ik dank U zo zeer!

Luís Weel schreef op 19 maart 2022 om 21:47

Een kind dat zijn ouders verlaat om op zoek te gaan naar de inspiratiebron voor zijn levensopdracht
Er staat in de tekst dat Jezus in de tempel vragen stelde en iedereen was verbaasd over zijn wijsheid.
Zijn ouders begrepen hem niet en Maria bewaarde het in haar hart.
Hij was hen onderdanig.
Elke roeping begint ergens, maar heeft tijd nodig om te kunnen groeien, zoals het zaad in de donkere aarde tijd nodig heeft om te ontkiemen, groeien en vrucht dragen.
Maria en Jozef zwegen
Vandaag, feest van de H. Jozef die het voorbeeld heeft gegeven en gekozen heeft om Maria te begeleiden en te beschermen onder alle omstandigheden. Hij hechtte meer geloof aan een goddelijke droom dan aan menselijke gevoelens.

Olivia schreef op 19 maart 2022 om 19:38

Heer, God, Gij hebt de Heilige Jozef een rechtschapen man, uitverkoren om voor Uw Zoon, Jezus te zorgen. En aangesteld als beschermer van het gezin van Nazareth.
Maak dat ook wij met hart en ziel bekommerd blijven om onze kinderen, hun leven lang. De Heilige Jozef is een voorbeeld voor ons allen. Wij vertrouwen Jozef ons dagelijkse werk toe, opdat het zou bijdragen tot het welzijn van iedere mens.
Help ons het uit te voeren in een geest van dienstbaarheid. En blijf ons allen met Uw zorg omringen. Dank U Heer.

Anne-Marie schreef op 19 maart 2022 om 18:21

Lieve God, waar ben je?.Ik had zoveel gehoopt op deze retraite en toch lukt het me niet. Vandaag de negende persoon van de familie begraven sedert december 2019. Soms doet het echt pijn te zien hoe we in deze tijd met onze stervenden omgaan. Gelukkig God was jij er altijd voor mij. Een kruisje geven( op een urne of van veraf) en jou vragen om hen in je liefde te bewaren, en hen te zegenen. Straks probeer ik aan te sluiten bij de retraite Heer wees mij nabij. Zegen allen die verdriet hebben dat ze bij u terecht kunnen. Amen

Godelieve schreef op 19 maart 2022 om 17:24

Voedsel ten leven vind ik in de weekselijke eucharistieviering in de parochie, in een goed spiritueel boek, in een stille wandeling in het bos, in het beluisteren van muziek, in een goed gesprek,…Er is zoveel dat me voeding geeft. Er zijn zoveel gelegenheden. Ik kan alleen maar dankbaar zijn.

Gertruida schreef op 19 maart 2022 om 15:53

Ik mag mij Gods geliefde kind weten, hem achterna, in vertrouwen, met hulp van Uw Genade

Machteld schreef op 19 maart 2022 om 12:45

Voor Jezus was Zijn relatie met God de Vader een ankerpunt. Hij sprak veel over Zijn Vader in de hemel, Hij trok zich regelmatig terug op een berg om alleen met God te zijn en te herbronnen. God de Vader was de bron waaraan Jezus zich kon laven en verkwikken. Ik bid dat het ook zo meer en meer met mij mag gaan, Jezus, dat ik U mag volgen in Uw sporen, steeds God meer nabij.

Cilia schreef op 19 maart 2022 om 11:25

Voor mij is -de liturgie een bron om Jezus te leren kennen.
-in de contacten, waar ook, vooral door te luisteren.
-in onze geloofsgemeenschap, de parochie.
-in de Bijbel, zo leer ik ook Jezus kennen.
-Eén persoon, waarmee ik spiritueel kan spreken en luisteren.
Als Jezus al jong wist dat Hij in de tempel moest zijn, bij Zijn Vader…..
Vandaag tijdens het bidden dwaalde ik af bij het woord:’Zijn Vader.
‘Als kind van 9 jaar werd ik beschuldigd van diefstal. De directrice wilde mij doen bekennen…Op een bepaald moment zei ze:” God de Vader ziet in uw hartje en ziet dat je liegt”. Plots besefte ik: Als God de Vader in mijn hartje kan kijken, is Hij de enige die weet dat ik niet lieg.Als ik Ps.139 las herinner ik deze situatie.

Irma schreef op 19 maart 2022 om 10:46

Ik heb de luxe dat ik een eigen kamertje heb waar ik mij kan terugtrekken voor gebed of gewoon stil zijn, of voor meditatie/yoga. De Advent en de veertigdagentijd zijn vaste periodes geworden. Ik ben er zielsgelukkig mee. Dit is de ruimte waar ik me kan laven aan de Bron. Ik gun iedereen zo’n eigen plek. Maar God, help mij met het vinden van een goede balans hierin; teveel, te vaak roept weerstand op en als ik er te weinig kom dan verdor ik van binnen!

Bart schreef op 19 maart 2022 om 10:37

Ik zal vandaag vruchtbaar zijn bij de begrafenis van een bijna 100-jarige man en tochtgenoot en diep gelovige mens en een harde werker en tot aan zijn 99ste levensjaar dagelijks naar de eucharistieviering in onze abdij is gegaan. Zijn diep geloof inspireerde mij om dagelijks vruchtbaar te zijn in gebed, in de dagelijkse misviering en ik zal hier ook mee zorgen voor zijn nog levende aanwezigheid hier op mijn afdeling om haar te troosten, want haar verdriet is heel groot. God zal haar blijvend steunen en haar broer dank zij zijn vruchtbaar leven in werk en geloof bijstaan en hem opnemen in de Veilige Handen van God: de Hemel, want hij verdient het en ook zijn familie en zijn dierbare nog levende zus, Mara, hier bij ons.

Hilda schreef op 19 maart 2022 om 09:03

O Heer U bent mijn rots!
In goede en slechte tijden,
ik heb u ten volle leren
Kennen.
De diepgang die het leven kent
Maakt alles in mij los
Zoals ik nog nooit heb ervaren.
Het is gedaan met mijn tobberijen
En ondefinieerbare depressies
De spiraal naar boven toe
Naar uw woord en zijn
In Jezus Christus door Maria
Ben ik opgenomen.
In rust en stilte ervaar ik u
Op alle plaatsen
Het maakt het leven zo compleet!

pieter schreef op 19 maart 2022 om 07:35

De opmerking van afgelopen donderdag raakte mij enorm: ‘De God van Jezus verdraagt onze weigering. Hij hoopt op ons in vrijheid gegeven ‘ja’. Wat doet dat met je?

Het woord vrijheid krijgt dan zo’n diepe betekenis in ons geloof, De Here God verdraagt onze vrijheid en wacht iedere dag ieder moment af of wij het eens gegeven ‘ja’ bevestigen of laten voor wat het is. Wat een hemelse Vader!

Anita schreef op 19 maart 2022 om 07:14

Voedsel van mijn geest, het Lichaam en Bloed waar tegenwoordig is in alle Tabernakels over de wereld.

Ik voel me thuis zodra ik een kerk binnen treed, waar dan ook, in buitenland als overal hier in Nederland. Ook als ik de mis volgde zonder dat ik de taal beheerste.

Eigen parochie is als familie, anders ben ik alleen te gast, en toch voelde ik Één, en samen
voor de Heer.

Madeleine schreef op 18 maart 2022 om 21:59

Ik ben wat uitleg gaan opzoeken ,een moeilijke parabel.. Deze uitleg heeft het klaar voor mij gemaakt.
Wij zijn de landeigenaars in deze parabel. God geeft ons alles wat we nodig hebben om onze wijngaard vruchtbaar te maken. God geeft ons de vrijheid om de wijngaard naar eigen goeddunken te beheren– maar de wijngaard is van God. Het is belangrijk om gevoelig te zijn voor wat God van ons verlangt. Hier gaat gebed over – het helpt ons om Gods bedoelingen met ons op het spoor te komen.
Franciscus van Assisi. Die heeft de liefde die hij oogstte in Gods wijngaard gedeeld.

Olivia schreef op 18 maart 2022 om 20:41

Lieve God, elk jaar opnieuw wilt U ons in de veertigdagentijd vragen tot bezinning en gebed. Wij ons wegen van verandering, om bewust te kiezen voor de weg die Uw Zoon Jezus ons heeft voorgeleefd. Hij die ons gezegd heeft:’Geen brood alleen, maar liefde,’Geen pracht en praal, maar eenvoud,’Geen macht, maar dienstbaarheid,’Geen uitdagen, maar vertrouwen. Zend Uw geest over ons, zodat we niet ten onder gaan in onrecht, en ziekelijke welvaart, gemakzucht en onverschilligheid. Wij vragen het U, in Jezus’ naam.

Luís Weel schreef op 18 maart 2022 om 20:24

Och Heer, ik ben maar een klein oud boompje
Eigenlijk weet ik niet eens of ik wel goede vruchten voortgebracht heb
Maar dan denk ik maar aan Maria
U zag neer op haar kleinheid
Zo bracht zij de heerlijkste vrucht voor ons allemaal
Laat Uw Geest mij overschaduwen
Misschien kan er dan morgen iets moois gaan groeien
in mij en in een wereld vol dodelijke granaatscherven.

Gertruida schreef op 18 maart 2022 om 18:58

De kerk, de bijbel, retraite, de Rozenkrans, de Natuur en mede Christenen zijn de bronnen die mij voeden

Trees schreef op 18 maart 2022 om 18:49

Jezus ook deze avond wil ik u zoeken Kom bij mij en verlicht mijn ziel .Ik dank u Jezus dat wij u iedere dag mogen aanbidden in de kapel waar de Monstrans uitgesleld staat daar bent u speciaal in tegenwoordig wat een voorrecht Heer dank u .Maar ook hier bent u aanwezig en ik kan alleen maar zeggen groot zijt Gij Heer en alle lof waardig ik bid u voor zovelen die u willen zoeken en die u wilt horen .Vanavond bid ik ook speciaal voor de mensen die lijden door de oorlog en de zieken thuis heb medelijden met allen Dank u Trees

Marie-Louise schreef op 18 maart 2022 om 18:04

God, ik dank je voor de vruchtbaarheid van deze week. Voor het plezier bij het vieren van de democratie op het stadhuis met mensen van alle partijen. Voor de rust die je me gaf om echt te luisteren naar de ouders van leerlingen van mij. Luisteren is zoveel vruchtbaarder dan oplossingen opsommen. Er ontstond werkelijk een gevoel van samen oplossingen bedenken die van lange adem zijn. Ik dank je voor de mooie teksten en vragen voor deze week in de retraite en vraag je met onze gebeden bij de mensen in en uit Oekraïne te zijn en ook bij de mensen in Rusland die dapperheid tonen en veel riskeren door een tegengeluid te laten horen.

Jail schreef op 18 maart 2022 om 17:57

Ik denk dat we elke dag de mogelijkheid hebben om goed te doen.
Vandaag dank ik voor de zon. Uit de wind was het heerlijk.
Als de angst groter is dan het vertrouwen. Dan maakt angst me levend dood.
Met wat liefde van de andere met wat liefde voor de andere word ik dan weer vruchtbaar. Heer blijf ons nabij amen.

Irma schreef op 18 maart 2022 om 17:31

Er is goede grond en voeding nodig om vruchtbaar te kunnen zijn. Ik kan alleen maar vruchtbaar zijn voor de ander als ik eerst goed in mijzelf geworteld ben. Ik kan alleen maar geven uit overvloed. Deze tekst is voor mij een oproep om daar bij stil te staan. Ik moet eerst goed voor mezelf zorgen voordat ik voor een ander kan zorgen. Dagelijks stille tijd waarin ik mezelf weer terug kan vinden is voor mij belangrijk, heb ik echt nodig. En zodanig leven dat het niets of niemand schaadt vind ik een goede leidraad voor mijn dagelijkse leven en een goede basis voor een vruchtbare bodem, waardoor ik kan uitreiken naar de ander.

Cilia schreef op 18 maart 2022 om 16:38

Mij treft de tekst:Mt.22,23’…Daarom zeg Ik u:het koninkrijk zal u nog ontnomen worden en gegeven worden aan een volk dat wel vruchten draagt.’

Ik zie stilaan een openheid door dienend aanwezig te zijn door zieken -en rouwbezoek. Zo zet ik Uw werk verder,want er werd van U gezegd dat U al weldoende rond ging.
Ik denk aan een tekst die me al jaren bijblijft: Joh.15.15-16 ‘ Niet gij hebt mij gekozen, maar ik u en ik heb u de taak gegeven op tocht te gaan en vruchten voort te brengen, die blijvend zijn en dan zal de Vader u geven wat je hem vraagt’

AgnesErk schreef op 18 maart 2022 om 14:57

De vlam brandt.
God onze toevlucht en onze kracht.

Gooi ons niet uit uw koninkrijk. De mens is zo stom, oerstom, wat doen we mekaar niet aan, wat doen we de aarde niet aan. We spelen met wapens, zelfs met kernwapens… Wat doen we Jou niet aan! Gooi ons niet buiten aub omwille van de kinderen, omwille van de onschuld omwille van de goeden.
Ik voel mij heel bedroefd en haast wanhopig.

Wees stil mijn zieltje,wees bij God
Zet je niet schrap, laat hem
De Rots, hij komt
Op zachte voeten en luistert. (Huib Oosterhuis)

Vergeef ons God.

Dannij schreef op 18 maart 2022 om 12:04

Alles heeft zijn tijd nodig onder de zon, mezelf klein maken en zondig is bij mij weg wat een geluk. Vrij en ontdekken dat Gods rijk wijzelf zijn, gewoon doorzien, onze ego is niks verkeerd we mogen het gebruiken maar vanuit onze openheid en niet vanuit het slachtoffer van mijn rationeel gecondensioneerd denken dat ons eigen is geworden.Red me en leef nu totaal