Gastenboek

Henk Beijen schreef op 29 maart 2022 om 08:32

Dank je wel voor deze mooie retraite. Ik heb elke dag een lofzang in mijn hart,omdat ik graag zing en erg dankbaar ben naar mijn Schepper toe. Tussen alle dagelijkse dingen doe ik het. Vergeef me Heer, dat het me heel veel moeite kost, erger nog het lukt mij niet altijd om met helemaal op U te concentreren. Ik hou van U.

Trees schreef op 29 maart 2022 om 07:17

Jezus ook vandaag ziet u mij Hier ben ik voor U laat mij Uw stem horen ik zou graag helemaal nieuw worden in deze vasten tijd daar heb ik Uw hulp voor nodig ,Laat mij de ander zien als Uw geliefde kind ja laat mij alle mensen beminnen dank U Jezus zo gaan wij samen verder naar Pasen Trees

Anita schreef op 29 maart 2022 om 03:00

Ik zal denk ik huilen van vreugde, opluchting en geluk, alles wat ik niet alleen kan doen door stijfheid van mijn hart, gebrek door menselijke ik, zo maar vooral gezien en verlost door Jezus.

Alleen HIJ is de redder.

Ik probeer zo goed mogelijk wat mijn hart raak, tot beweging, mensen in nood te helpen.
En bid voor een zuiver hart geschept, en gezuiverd door GOD.

Nelleke schreef op 28 maart 2022 om 23:40

Moeilijk thema van gisteren, daar ik 2 mooie kerkdiensten had meegemaakt niet meer aan retraite toegekomen.Heel moeilijk thema: vergeving schenken en vragen, maar vind dat heel belangrijk om in goede relatie met de Heer en elkaar te blijven staan,maar vergeving schenken zonder dat het gevraagd wordt? ..kan ,maar is lastig.
De Heer prijzen en eren voor al het goede,heerlijk om dat te doen met liederen( maakt ook een gelukstofje aan) zoals vanavond op koor; Dankt God in alle omstandigheden is de opdracht vanuit Zijn woord..met Zijn aanwezige Geest mag en kan dat..shalom deze nacht..

Bart schreef op 28 maart 2022 om 22:49

De Heer danken en loven en prijzen is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Als de zon schijnt in het leven en dat het goed gaat met je leven: dat is prachtig, dat is hoopvol uitzien naar, enz. Maar als rouw je gaat treffen bij je familie of in je leefgemeenschap de komende tijd door ziekte of afscheid moeten nemen, dan is het heel moeilijk om dankbaar te zijn. Dan krijgt verdriet en rouw de bovenhand in mij. Doch al ben ik dankbaar en blij het leven nog echt te kunnen beleven als fiere tachtiger, dan ben ik blij en verheugd, dan ben ik verheugd en diep gelukkig zoals Jezus ondanks Zijn komende tijd van lijden zag er toch hoopvol en liefdevol uit naar de verrijzenis voor dieper en voller leven voor IEDER van ONS, jood of heiden of christen of Fariseer of tollenaar, enz. Dank U God, dat Gij onze Leidsman om eeuwig te Leven in uw Vaderhuis.

Gertruida schreef op 28 maart 2022 om 22:32

Jezus ziet wat mij belet om op te staan en ten volle tot leven te komen, ik probeer het wel, maar…… wilt u mijn ogen openen en mij de weg wijzen, Jezus zegt tegen mij: sta op, pak je mat en loop. Jezus ziet de nood van mensen, hem achterna, dat ik hier verder in mag groeien

Luís Weel schreef op 28 maart 2022 om 22:14

Ik ben opgegroeid met spreekwoorden als: “Hou de zonzij, er is genoeg ellende in de wereld; wees optimist tot in je kist; achter de wolken schijnt de zon.” Overigens moet ik erbij zeggen: Tijdens 39 jaar Latijns America in de hitte van de zon heb ik wel geleerd dat het beter is om de schaduw op te zoeken dan in het zonnetje te verbranden!…
Hoe vaak kwam en kom ik niet in contact met mensen die het erg moeilijke hebben met de last van het leven en wel zodanig dat bij me zelf de (nooit uitgesproken) gedachte opkomt: hier moest maar gauw een einde aan komen. En toch blijkt dan telkens, hoe mensen vast houden aan het leven. Maar al te vaak is het me overkomen dat mensen ophielden met klagen over de moeilijkheden van het leven en het mooie van het leven ontdekten en blij werden te midden van alle beperkingen. Zo heb ik ervaren dat we vrij zijn om te kiezen tussen goed en kwaad, moois en lelijk, ziekte en gezondheid. Bij een goede keuze kun je onder alle omstandigheden dankbaar blijven en voelen dat er een goed leven voor je is weggelegd.

Olivia schreef op 28 maart 2022 om 21:26

Heer Jezus, ik loof en dank U, U bent ons nabij en houdt van al uw mensen.
Laat uw Geest onze tijd bezielen. Laat Uw liefde het aanschijn van de aarde vernieuwen. Wij bidden U bijzonder: Voor de mensen in Oekraïne. Voor de gezinnen van ons Land. Zend Uw Geest, Heer, zend Uw Geest.

Luís Weel schreef op 28 maart 2022 om 20:49

Wie staat er in het verhaal van de verloren zoon verloren bij? Ik denk aan de avonturier die weggaat van het ouderlijk huis. Ik denk ook aan zijn oudere broer, die netjes thuis bleef en verbitterd raakt. Ik denk ook aan de vader, die een groot feest aanricht voor de teruggekeerde zoon, maar zich geconfronteerd ziet met de onwil van de broer. Hij probeert te overtuigen, maar het verhaal vertelt niet of hij daarin slaagt….Niet het verhaal vertelt de goede afloop van het gesprek, maar wij worden uitgenodigd om het antwoord te geven. De toekomst van het leven blijft een vraagteken! Alleen met het geloof mogen we blijven hopen op een goede afloop, zelfs als onze dromen van een feestwereld in het water vallen. Elke dag opnieuw proberen we opnieuw te kijken naar het licht dat oprijst uit de duisternis.

Hanneke schreef op 28 maart 2022 om 20:04

Zaterdag kreeg ik bericht dat pastor Henk Oostendorp, priester en hoogleraar Spaanse taal- en letterkunde , overleden is. Dat raakt mij diep. Niet alleen doopte hij mijn jongste twee kinderen , maar we onderhielden ooit ook een levendige correspondentie over de gedichten van Juan de la Cruz . Over ‘de donkere nacht van de ziel’ bijvoorbeeld. Ik herlees het weer , nu niet meer in het Spaans…
Gelukkig wordt hij woensdag bij ons, in zijn geliefde stad Groningen begraven.
Wat zal ik zijn kerstkaarten missen , die tot op de láátste millimeter beschreven waren met wat hij me allemaal wilde vertellen.
Bid een beetje mee voor deze KLETSMAJOR !!!

Anna schreef op 28 maart 2022 om 19:08

“Hoog wil ik U prijzen, Heer, want U hebt mij gered.

U hebt mijn klacht veranderd in een dans.

Mijn ziel zal voor U zingen en niet zwijgen.”

Ik zit hier in het veilige Nederland, maar vraag mij af hoe de mensen in oorlogsgebieden met een dergelijke psalm omgaan…. Iedere dag angst en geweld…Het is best een worsteling, zo’n tekst, vind ik.
Ik kan alleen maar bidden.

Machteld schreef op 28 maart 2022 om 17:33

Vader God, ik loof en prijs U. U bent de goede vader die op de uitkijk staat. Als ik naar U toe kom, komt U mij halverwege tegemoet. Ja, U loopt mij tegemoet. Dank u, dat ik U vader noemen mag. Halleluja.

Viviane schreef op 28 maart 2022 om 12:37

Vasten of geen vasten … loven en danken doe ik elke dag.
Dit is een vast ritueel!

marjon schreef op 28 maart 2022 om 11:32

…Hij in mij…ik in Hem…

Zo vertrouwvol elk moment (opnieuw ) ingaan…

Elske schreef op 28 maart 2022 om 10:46

Toch maar psalm 30 als geheel gelezen. Het begint met dank aan God voor genezing nadat de dichter heeft ervaren dat God Zijn aangezicht had verborgen en hij bezweek van angst. Laatste verzen benadrukken nog eens hoe de dichter vol blijdschap is toen God verandering bracht in zijn situatie. Dat geeft me hoop en perspectief!

Godelieve schreef op 28 maart 2022 om 09:44

Zegeningen tellen doe ik eigenlijk veel te weinig, hoewel er zoveel is om te danken. Heer, vandaag wil ik in dankbaarheid leven om het vele goede dat mij gegeven wordt, onverdiend, zo maar gratis uit uw hand. Niets is vanzelfsprekend. Laat mij daarvan overtuigd blijven. Amen.

Hilda schreef op 28 maart 2022 om 07:34

Zo zacht vol vergeving en dankbaar voor wat God geeft. Vergeet niet te kijken en aanvaard in blijdschap.
Kijk met gevoel en vergeet de nare dingen. Deel je vreugde in alles en neem het mee baar Jezus. Vandaag zal ik extra bewust zijn hiervan en Jezus volgen in alles.
Net dat beetje meer, Jezus ik ga vandaag met u in dialoog. U bent mijn meester.

David’s harp en zang hef ik an in psalm 30, zo mooi!

Trees schreef op 28 maart 2022 om 07:13

Goede God Deze morgen wil ik stil staan en om u te danken en te loven, wat zijn wij rijke mensen om te slapen en te rusten op een goed bed warme dekens hoeveel vluchtelingen leven of lopen dagen in de koude om een veilige plaats te zoeken .Dank u Vader voor de mooie dagen van zon die wij hier gekregen hebben alles komt van Uw hand Vader Dank u dat mijn zieke mede zuster op de medicijnen reageert en zich wat beter voelt God er is zoveel om te lanken ja U komt alle lof en Glorie toe. maar ik vraag u Geef ook aan Oekraine een uitkomst en dat Poetin zich mag bekeren en de mensen weer kunnen leven in hun land dat zo verwoest is door geweld en oorlog dank u Jezus die ons leerde te geloven Trees

Anita schreef op 28 maart 2022 om 06:03

Het is een geschenk. Dankbaarheid en leren danken niet alleen met woorden maar met gevoel en “daden”
Het is een geschenk dat verborgen is (aanwezig) maar niet gemerkt, beetje bij beetje ontdek ik dat ik nu dankbaar voor zijn, wat voorheen normaal onopvallend, ongemerkt is.
(Blind, doof, stom)

Het is een groot geschenk.

Gisteren in de kerk met de parochie koor (fijn dat weer kan) ga ik mee zingen indien mogelijk gewoon van mijn plaats niet in de koor.
Soms klinkt het mooier door de woorden.
Als gebed-zang.

Hilda schreef op 27 maart 2022 om 23:24

De vergeving proberen te krijgen van een ander ik vind dat heel erg moeilijk.
Nu pas zie ik dat mijn enige weg is de vergeving te vragen aan God via gebed. En het wonder vindt plaats als God het de tijd vindt.
Wie er ook wacht op een eerste stap van mij; ik vraag God altijd of hij voor mij wil bemiddelen, de uitkomst moet dan echt plaats vinden in echt contact of een zeker weten dat het zo is of via geestelijk contact wat dan toch plaats vindt.
Moeilijke situaties doen zich aan mij voor bij deze gebedstijd. Mijn eigen pijnlijke schaamte volle onvermogen.
Gek genoeg ben ik dat bij een kerkelijke biecht echt kwijt en dat geeft veel ruimte.

Jeanne Marie schreef op 27 maart 2022 om 21:44

Wat vind ik dit een moeilijke retraite. Eén zin met gevoelens die mij vreemd zijn. ik wil me laten ontzetten, maar ik kan het er bijna niet bij uithouden. Zelden een concreet verhaal waar ik binnen kan treden om te ontdekken waar Jezus is.

Olivia schreef op 27 maart 2022 om 20:17

Wij zijn kinderen van God en wij mogen God “Abba” noemen. Deze woorden drukken een diepe intimiteit uit, een aanwezigheid, een vertrouwdheid.
God houdt ervan dat wij tot Hem komen en tot Hem spreken als een liefdevolle Vader. Wij mogen Hem alles toevertrouwen: onze vreugden, onze zorgen en onze verwachtingen.
God tot Vader hebben, betekent eveneens de anderen beschouwen als onze zusters en broeders. Samen, met onze verschillen, en boven alle verschillen uit, gaan we biddend op weg naar Pasen. We richten onze gebeden tot God, Vader van alle mensen.

Bart schreef op 27 maart 2022 om 19:50

Voor mij is vergeving geven niet zo moeilijk. Ik kan en doe dat als ik fout geweest ben en dat kan en durf ik te bekennen. Maar iemand vergeven, die mijn fout niet wil aanvaarden en geen vergeving wil ontvangen, dat vind ik heel erg. Immers dan groeit men uit elkaar, als de ander niet wil en dan vraag ik me af: Waarom aanvaardt hij mijn vergeving niet. Waarom aanvaardt de ander dat niet? Dat is dan ook heel erg, als men met mensen in die gesteltenis moet samenleven. God blijft me toch helpen!

Gertruida schreef op 27 maart 2022 om 19:19

“ U hebt mijn klacht veranderd in een dans “ wat een verademing deze psalm. Met veel aandacht om mij heen kijken en niets vanzelfsprekend vinden, een dag van zegeningen tellen en zingen, mooie uitdaging word ik blij van.

Hennie schreef op 27 maart 2022 om 17:04

De foto sprak me zeer aan vandaag, hoe verleden en heden zijn samen gebracht. Voor mij een heel inspirerende
ervaring, veel dank daarvoor.

Gertruida schreef op 27 maart 2022 om 16:47

God is oneindig barmhartig, hoever wij ook zijn afgedaald, hij blijft zich over ons ontfermen, wat een troost en rust, Heer mag dit gegrift worden in mijn ziel. Ik hoop op verzoening met zus, hoop op vergeving alhoewel ik niet exact weet wat ons uit elkaar heeft gedreven? jaloezie? elkaar niet verstaan? elkaar niet respecteren? ik ben verre van volmaakt, zal er ook een aandeel in hebben, toch heb ik mijn uiterste best gedaan, de deur en mijn hart staan open en ben bereid tot vergeving voor zover ik dat al niet heb gedaan.

Anna schreef op 27 maart 2022 om 15:10

Dank voor de gebedstip (8) ‘Onderscheiden’.

myriam schreef op 27 maart 2022 om 14:36

soms heb ik tijd nodig om te vergeven en als ik het niet kan ; kom me helpen heer en vergeef het in mijn plaats en schenk ONS uw bevrijdende liefde om ONS te open om met jezus op weg te gaan naar God; en” God te laten God worden “in ONS!…AMEN.

Martine schreef op 27 maart 2022 om 13:58

Van jongs af vond ik dit de mooiste parabel. Ik wilde ooit zijn als de vader, steeds weer vergeven en nieuwe kansen geven. Heel vaak kreeg ik hiervoor kritiek. Met de tijd is mijn aandacht nu getrokken door die andere zoon die na de vergeving woedend wegloopt en de woorden van de vader hierna. Ook dit heb ik zo vaak zien gebeuren. Wat zou er hierna verder gebeuren? Ik heb al verschillende mogelijkheden gezien. Zoon gaat vader testen, andere zoon pikt dit niet want hij denkt zijn broer te moeten verwittigen voor de gevolgen. Oudste dient van antwoord.. . Verharding, haat…Wat zou Jezus ons hierover zeggen ?

Bert schreef op 27 maart 2022 om 11:40

Goede Vader, ik vind het de parabel van de verloren zoon fantastisch. Maar Jezus zelf geeft in zijn mensenleven een enorm voorbeeld: “Hij ging zelf om met zondaars en tollenaars”. Hij vergaf en gaf nieuwe kansen aan wie ook. Help mij, a.u.b. om in zijn spoor te gaan. Bedankt !

Godelieve schreef op 27 maart 2022 om 10:18

Gods barmhartigheid is eindeloos. Soms duurt het bij mij heel lang eer ik iemand kan vergeven, zelfs jaren. Ik voel me zo klein bij de voortdurende ontferming van God. Ik vraag steeds weer om zijn hulp en dat geeft mij de nodige energie om een kleine eerste stap te zetten. Maar het is telkens weer een worsteling in mezelf. Kom Heer Jezus, kom mij helpen. Amen.

Vera schreef op 27 maart 2022 om 09:06

Het vertrouwen van God in ons mensen maakt me stil en deemoedig.Help me God omdat vertrouwen niet te beschamen

Cilia schreef op 27 maart 2022 om 08:36

Geef jij hun maar te eten…elke mens heeft andere honger, Ik vraag dit te zien in de beide broers, wat heeft ieder nodig.
De Vader weet het, voor de een is Hij buiten en verzorgd hem en gaat met hem aan tafel. Voor de andere gaat hij naar buiten en haalt hem aan.Deze wil niet op de vaderliefde ingaan.
De vader verwijt geen van de broers.Hij IS ontfermende liefde.
Ik denk aan de Herder die één schaap verloren heeft. Als hij het schaap vind, legt he om zij schouder en is bijzonder blij. Ik dank de Vader om Zijn Warm-hartigheid.

Trees schreef op 27 maart 2022 om 07:18

Goede Vader Wat een les geeft u ons hier door altijd te vergeven ik vraag u Vader Leer mij te handelen zoals u ,ik zou denk ook zo als de broer gehandeld hebben en daar zien wij hoe de Vader ook die zoon wilt aansporen te vergeven aan zijn broer en door niet jaloers te zijn help on in de gemeenschap niet jaloers op elkaar te zijn maar elkaar alles gunnen bedankt dat u mij leert ook hierin te werken Trees

Anita schreef op 27 maart 2022 om 04:30

Dat maakt het verschil, de oneindige barmhartigheid.
Alleen bij HEM en tot HEM kan ik op rekenen.

Ik wil en kan vergeven…, maar ik stop om verder samen te gaan
Ik neem geen wraak.
Dat als uiterste.

Er is nog anderen die je kan delen wat je hart raakt.
En al sta ik helemaal alleen, als ik maar met heel mijn hart kan doen, of liever niet.

De eerste stap is geweest!

Hilda schreef op 26 maart 2022 om 23:26

Missionaire parochie waarvan ik op YouTube mag genieten.
Veel stof tot nadenken en veel gebed en heilige geest ervaren deze zaterdag dat wil ik doorgeven in woord en gedachten.

Hilda schreef op 26 maart 2022 om 23:20

Watceen moeilijke tekst vandaag. Tollenaar of Farizeeër, ze zijn allebei erf gehard in hun wezen likt het. Maar onder hen toch altijd iemand die ook de andere kant op kijkt?
De boodschap is ook aan mij. Kijk naar wat je aan jezelf kunt veranderen! Juist in deze vastentijd denkniveau daar erg over na. Dat ik de scherpe ondoordachte kantjes van mezelf moet afhalen. Een oprecht persoon wil zijn zonder eigendunk. Ik vraag Jezus mij op deze weg te helpen.
Zoveel goeds vandaag om dat te bewerkstelligen. Gebeden van gister voor Maria onbevlekt hart en vandaag in de retraite het gebed over Kain en Abel als gelijkenis voor Oekraïne en Rusland.
Dan nog mijn eigen vurige gebed vanmorgen over oorlog beëindigen en de broederschap zien niet door ruzie maar door verbondenheid en die ook samen echt willen vinden.
En de missionsirebparochie

Bart schreef op 26 maart 2022 om 21:40

Ik mag bidden voor mijn zieke medebroeder, die stervende is. Hij is Jezus zeker al tien jaar achterna gegaan in lijden, pijn en nog zoveel meer, maar hij had altijd de moed om zich voort te bewegen in zijn rolstoel en hij kon ook helaas niet meer spreken door een beroerte. Na 10 jaar zal hij naar de hemel, naar God, zijn familie en medebroeders mogen gaan en daar rusten in vrede, liefde, want hij was een goede en actieve en bezorgde medebroeder alsook en zijn pastorale bezigheden allerhande. Hij verdient om nu te gaan rusten in Gods Veilige Handen voor altijd.

Madeleine schreef op 26 maart 2022 om 20:58

Ik las ergens “gelukkige zondaar!” Ja ,gelukkige zondaar als we de barmhartigheid van de Vader heel intens mogen voelen en ondervinden. Er bestaat geen groter geluk dan in Zijn armen te mogen verdwijnen. Hart aan hart zijn vergeving te smaken. Dan ben je echt een gelukkige zondaar. Heer schenk mij de overvloed van Uw barmhartigheid om anderen niet te veroordelen maar om ze te ontvangen zoals Gij ,mij ontvangen hebt en steeds weer ontvangt in geloof.

Luís Weel schreef op 26 maart 2022 om 20:42

Zwart – wit denken is een groot gevaar. Jezus wil geen oordeel vellen, maar helpen om ons bewust te worden van onze zwakheden en ons als zodanig te bekeren in het vertrouwen dat God het beste met ons voor heeft en zich aanbiedt om ons bij te staan tijdens onze zoektocht naar het eeuwig geluk in Hem. Bidden is leeg worden van jezelf en je toevertrouwen aan Hem. Dat is de kracht om op alle momenten te proberen bij te dragen aan de komst van een wereld van gerechtigheid en vrede en dat dan zonder jezelf op de borst te slaan en je te verheffen boven anderen.

Olivia schreef op 26 maart 2022 om 20:05

Wij wenden ons tot U, Heer God, Barmhartige, Allerhoogste, Allerheiligste….
Het is Uw wil dat alle mensen worden gered en tot de kennis van de waarheid komen.
Wij allen prijzen danken en aanbidden U Heer.

Nelleke schreef op 26 maart 2022 om 19:57

Zowel de tollenaar als de farizeeër als de verloren zoon/dochter zijn herkenbaar in mijn leven.Vooral de soms foute gedachten die gelukkig alleen de Heer waarneemt..Dan ga ik naar de Vader en vraag: vergeef mij al mijn zonden, die Uwe hoogheid schonden, ik ben verzwakt o Heer: genees mij redt mijn leven!Dank U jezus voor Uw bloed dat (ook) mij reinigt.Dan mag ik weer rusten aan Uw Vaderhart.shalom en een goede zondag voor een ieder!

Marijke schreef op 26 maart 2022 om 09:15

Veel dank weer voor deze retraite. Ik vind het altijd moeilijk om antwoord te geven op de vragen, maar deze keer raken ze een gevoeligere schaar. Waarschijnlijk omdat ze door een vrouw geschreven zijn. Heel fijn!! Mannen en vrouwen zijn tenslotte verschillend!
Nogmaals veel dank!!

Cilia schreef op 26 maart 2022 om 08:07

Besef dat ik als zwake mens met God in zee ga om Gods Rijk van vrede en gerechtigheid dichtbij te brengen. Ik voel me diep dankbaar voor de toewijding van Rusland en de Ukraïne aan het heilig hart van Maria. Het heeft mij diep geraakt. Beide landen liggen Maria nauw aan het hart.
Zelf sta ik voor God als een tollenaar voor de Vader;ik weet dan mijn zonden reeds vergeven zijn en dat ik nieuwe toekomst heb en tot bekering groei.Zijn hart nodigt mij uit om recht te doen in woord en gedachten( zeer belangrijk) in doen en laten.Ik glimlach bij het besef dat God naar mij en allen omkijkt en toekomst geeft.Het schilderij van de verloren zoon die door zijn vader al altijd in zijn hart welkom al was en toekomst gaf heb ik al vaak bekeken en op me laten inwerken.
Dank God.

lia schreef op 26 maart 2022 om 07:41

Heer maak me nederig van hart en maak dat ik mij nooit hoger acht dan mijn medemensen. Leer me bidden zoals de tollenaar: “Heer wees mij zondaar genadig”.
Ook wil ik dankbaar zijn voor al de gunsten die ik elke dag, gratis krijg van de Heer.

Trees schreef op 26 maart 2022 om 07:12

Goede Vader Ook deze morgen sta ik voor u als ik de twee mensen in de kerk probeer te zien. Wat u ons daar leert moet ik dan u ook niet bekennen dat in het dagelijks leven mij ook soms meer als de ander voelt het spijt mij Jezus u geeft een goed voorbeeld om zich niet boven de ander te verheffen maar de kleinste te zijn help mij dat te zijn Dank u Trees

Hennie schreef op 26 maart 2022 om 07:00

Alleen wat je bij meer leven brengt komt van God. Ik voel me bijzonder getroffen door deze zin. Ik was mijn mobiele telefoon kwijt, en in paniek. Wie moet vluchten uit zijn/haar land is alles kwijt.
Deze dag om daar bij stil te staan, en om mijn netten dieper uit te werpen in de zee.

Anita schreef op 26 maart 2022 om 06:03

GODS blik toe te Laten is heel geruststellend gevoel. Het laat los en bevrijd. Ik kan niet alles de waarheid vinden, maar HIJ wel. Dat is zo geruststellend.

Tijdens gebed of in de kerk ben ik alleen bezig met GOD en mezelf dichter bij HEM te komen. Ik zie mensen om me heen als familie die samen aan tafel met de HEER. Fijn om iedereen weer te zien. Ik ken een paar bij de namen maar niet met iedereen ooit een praatje gemaakt. Hoe voller gevuld hoe beter het is, maak me blij.
Wij zijn kinderen/
leerlingen allemaal gelijk.
Hoe onze HEER een relatie heeft met ieder van ons? HIJ weet de de mensen hart beter dan wij zelf.HIJ weet de kern. Is voor mij voldoende. En ik vertrouw HEM toe.

Ja ontzettend kwetsbaar is onze vrijheid……… (misschien is dat ook de valkuil, ik moet leren de val te vermijden, waar ze allemaal zijn)

Bart schreef op 25 maart 2022 om 21:36

Deze namiddag heb ik de Heer gediend en antwoord gegeven aan iemand, die twijfelt (op weg naar de 8O) het voorzitterschap nog op te blijven nemen van een vereniging, terwijl ze er tegen opziet het voort te zetten en zichzelf veel te veel zorgen maakt bij zo’n beslissing. Men moet opkomen om soms jezelf of je gezin te beschermen. Ook moeder Maria heeft de Blijde Boodschap gebracht en zich zelve toevertrouwd aan Johannes en de leerlingen na Jezus’ Verrijzenis. God vraagt niet het uiterste van ons en wij moeten rekening met onze beperktheden. Ook Gods wil doen en Hem blijven volgen is zeer goed, maar gezondheid van geest en lichaam is ook belangrijk die te behouden en te beschermen. Op een bepaald levensmoment moeten we durven bekennen na alles goed overdacht te hebben: Heer Jezus het is goed geweest en ik ga U op een andere aangepaste manier achterna en U dienen en volgen. Ik blijf in U geloven én prijzen én danken, maar dan op andere levenswijze zoals Gij het wil!

Luís Weel schreef op 25 maart 2022 om 21:31

Vandaag denk ik de hele dag aan de toewijding van Rusland en de Ukraïne aan het heilig hart van Maria. De tekst van de akte van toewijding zet me aan het denken, juist omdat er geen beschuldigende vinger wordt opgeheven naar Rusland of Ukraïne. De tekst nodigt uit tot zelfonderzoek en stelt kritische vragen over wat wij hier in het Westen van Europa als levensideaal beschouwen en hoe wij omgaan met de dienst aan God en aan de medemens. Het is de moeite waard om vandaag te bidden dat de engel van de Heer verschijnt aan de wereldleiders en hen ertoe brengt om, zoals Maria, een “ja”woord te geven aan het goddelijk heilsplan dat ontkiemt in haar persoon. Zij gaat ons voor en bevestigt in haar leven tot onder het kruis van haar Zoon dat zij tot de uiterste consequenties gelooft in de vervulling van Gods belofte van toekomst voor het leven op aarde en in de hemel.