Gastenboek

mia schreef op 29 november 2022 om 20:56

Trouw ervaar ik in mijn voeten;

het goede voor de ander (altijd) voor ogen houden,

Gerechtigheid ervaar ik in mijn handen :

geen woorden maar daden …. doen.

anja bosschem schreef op 29 november 2022 om 20:32

leuk deze
retreite
mee te doen
het geeft me
een gevoel
alles komt
goed
wat er ook
gebeurd
blijdschap
of getreurd
alles komt
op zijn
plooien als
je daar in
wilt geloven
het is mijn
weg die ik vind
neen ik ben geen
kind meer
maar een volwassen
vrouw
die voelt waar haar
leven bouwt
uur na uur dag na dag
week na week
maand na maand
jaar na jaar
maar altijd in vraag
is dat nu mijn weg
of niet
het is gewoon niet
te begrijpen waarom
ik nu mee doe aan deze
retreite
het heeft zijn zin
zijn nut zijn doel
gewoon dat ik in het
leven goed moet doen
ik wil ik kan ik zal
het goed doen
moeten is verleden tijd
voor mij
ik ben gegroeid o zo blij
waar het me zal brengen dit
is een vraag
wist ik het maar
steeds zoekend naar iets
in mijn leven
opstaan en vallen opgeven
maar ik ben een optimist
die voor het leven kiest
dankzij deze teksten
woorden kan ik dichter
bij mezelf komen
zo wil ik wonen
in gebed ik voel weet
dat ik het red
dank voor mijn mooie weg !!!

aho

Cathy schreef op 29 november 2022 om 20:22

Dankuwel dat ik weer deel mag uitmaken van deze retraite.
Alles doet ons in de geschriften aan de Eucharistie denken.
Wij worden gevoed, God wil feest vieren met ons,zo ook elke dag in de Heilige Communie. Wat een genade!

Pe. Luís schreef op 29 november 2022 om 20:08

Ik kijk naar de natuur. Uit de wortel van een oude struik in mijn tuintje zijn enkele nieuwe twijgjes te voorschijn gekomen. Uit de schijnbare dood bloeit het nieuwe leven door Gods kracht. Zo denk ik na over mezelf en de wereld. Het einde lijkt nabij, maar het is de Heer die een nieuwe twijg, leven met Hem doet ontspruiten. Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw: de hemel en de aarde. De gerechtigheid Gods is sterker dan alle dood op aarde.

Luc schreef op 29 november 2022 om 19:57

Ik denk hierbij aan het gedicht van Guido Gezelle: “Hij bad op ene berg alleen, en ik vind er geen…”.

Bart schreef op 29 november 2022 om 19:46

Sinds mijn verblijf in een rusthuis heb ik de Ignatiaanse spiritualiteit ontdekt en beter leren kennen. Ik ben veel rustiger en bewuster geworden van Gods werking een aanwezigheid in mijn leven en in mijn gebed en in mijn omgang met medebewoners. Zo is Gods Geest dieper en werkelijker in me gekomen en levender en daarvoor ben ik zeer dankbaar. Mijn gebed is dieper en bewuster geworden, zodat ik God ook kan laten zien in het dagelijks leven.

Wilma schreef op 29 november 2022 om 19:22

Misschien is erkenning, barmhartigheid, of ontvankelijkheid een mooier synoniem dan ‘gerechtigheid’, het klinkt zo oordelend? Ik word blij van de extase van Jezus, dat spreekt me aan. Ik gun het Hem van harte, ook nu en wil hierin heel graag Zijn deelgenoot zijn!!

Anette schreef op 29 november 2022 om 19:13

Het raakt me, hoe Jezus, hoe God zich aan kleine kinderen openbaart, hoe Hij steeds weer kiest voor de kwetsbaren
En het raakt me, als mijn kleinkinderen bidden: hun oprechtheid, hun vertrouwen, hun liefde voor Jezus

Malou schreef op 29 november 2022 om 18:46

Een beetje onrustig begin ik aan het gebedsmoment van vandaag.
Het kleine vlammetje dat ik ontsteek, flakkert vrolijk in de glazen kaarsenhouder.
Bij het zien ervan word ik plots veel rustiger.
De teksten van vandaag laten een heel andere Jezus zien. Een juichende, vreugdevolle Jezus. Dat raakt me enorm!
De hele dag door al heb ik het gevoel dat er iets gaande is binnen in mij.
Dat merkte ik doorheen de kleine dingen die ik voor anderen deed vandaag, kleine alledaagse dingetjes. Het deed me deugd.
Ik ben ook weer aan het schilderen gegaan, een hobby die ik lang niet meer heb uitgeoefend. En daaruit ontsproot een klein kind, staande voor de grote zee, in al zijn eenvoud een prachtig beeld.
Een klein, eenvoudig, eerlijk kindje… zo mooi, zo puur, staande voor die oneindig grote zee. Ik kreeg er kippenvel van.
Ook nu, wanneer ik biddend bij het vlammetje zit, met het gevoel Iemand aan mijn zijde te hebben, ben ik ontroerd en blij tegelijk. Zo blij als een kind dat kan zijn.

Dank U wel God, voor dit heerlijk moment!

Herman schreef op 29 november 2022 om 17:19

Vandaag, net als gisteren, prachtige en rijke teksten uit oude en nieuwe testament !Het evangelie van vandaag deed me denken aan de discussie binnen onze Kerk over synodaliteit: het zijn niet de “wijzen en verstandigen” die het per se weten, integendeel. De “kleinen” weten heel goed wat het koninkrijk van God inhoudt, zegt Jezus. Laten we ook naar hun stem luisteren !

Ute schreef op 29 november 2022 om 17:00

Wat is voor mij gerechtigheid?
Zo’ n moeilijk begrip.
En dan de combinatie trouw en gerechtigheid.
Waar wil ik recht aan doen ?
Wie ben ik dat ik me gerecht mag noemen ?

Frédéric schreef op 29 november 2022 om 16:50

Paus Franciscus zegt in een interview dat de Geest eerst verwarring schept en dan harmonie. Is dat niet wat wij ervaren in deze retraite?

Jan martens schreef op 29 november 2022 om 16:16

Ik betuig hierbij mijn dank. Verdere berichten volgen.

Danielle schreef op 29 november 2022 om 16:11

” Zijn oordeel stoelt niet op uiterlijke schijn of rijkdom, noch grondt hij zijn vonnis op geruchten.”
Doen wij allen hierin niet mee? Gaan wij een arme aan onze deur hetzelfde behandelen als een voornaam goedgekleed mens? Wij horen geruchten over die en die en vertellen die voort….God, wees mij zondaar genadig!

Gertruida schreef op 29 november 2022 om 15:54

Heer wees mij Genadig help mij om rechtvaardig te oordelen en dat Gerechtigheid en Trouw mij mogen sieren als een mooie stevige gordel om mijn lendenen en heupen. U kent mijn gangen en wegen, wees mij genadig kunt u mij as vrijdag de juiste woorden in de mond leggen en innerlinke gesteldheid geven. Ja Vader zo hebt u het gewild, ik deel in het juichen en jubelen van de Jezus, dat de dingen aan eenvoudige zijn onthuld en voor wijzen en verstandigen verborgen. Een gevoel van rust en vrede neemt bezit van mij, hoop dat ik het mag vasthouden, in deze roerige en moeilijke periode

yolanda schreef op 29 november 2022 om 15:43

Wat een kaleidoscoop, die teksten ter inspiratie. Ze buitelen over mekaar heen, voor mijn geestesoog, eer ik er een lijn in voel. Wonderlijk het geloof van de honderdman; wie weet is zijn geloof zo sterk wegens de authenticiteit, wegens het vrij zijn van al die woorden over het “rechte” geloof; wij moeten misschien veel van wat we (denken) te weten van ons af laten vallen, vooraleer we echt kunnen ervaren, waarde kunnen zien, vrij zijn om echt te geloven.
Waarom zouden er heidenen zijn? zijn we daaraan nog niet voorbij? kunnen we misschien leeg (van oordelen en eigen gelijk) en onbevangen iedereen tegemoet treden, alsmaar ieder moment opnieuw, helemaal nieuw, maagdelijk, als een dankbaar wonder zijnde van een voor ons verstand onbegrijpelijke liefde en levensvreugde, genade ….
Liefde, als een immer hernomen daad van bereidheid de ander onbevangen tegemoet te treden, komt voor mij bovendrijven, naast gerechtigheid; liefde als overvloed, naast het meetlatje van de gerechtigheid.
Hierbij moet ik toegeven, dat zolang we daar nog niet aan toe zijn, de gerechtigheid zeer nodig is; de wens naar liefde in overvloed, waarbij gerechtigheid overbodig wordt, is de moeder van de gedachte. En toch, een zo heilzame gedachte dat lichaam en gevoelens ervan doorstromen … mogen deze stromen naar allen

Ger schreef op 29 november 2022 om 14:53

Ik vraag aan jullie of jullie willen bidden voor mijn zieke vriend Henny hij heeft kanker en nog een zware weg te gaan dank daarvoor en dat Jezus hem bij staat Dank.

Viviane schreef op 29 november 2022 om 13:30

Ik weet niet hoe het komt maar ik heb in deze retraite mijn draai nog niet gevonden.
In mijn BIDDEN vraag ik om hulp.

Ann schreef op 29 november 2022 om 13:13

God, laat me vandaag gerechtigheid en trouw voelen. Aan mezelf en aan anderen. Leer me gezonde afstand te nemen van overweldigende, neerslachtige gevoelens en te vertrouwen op Uw leiding. Amen

Annewil schreef op 29 november 2022 om 12:22

Tijdens mijn gebed ging de kloosterkaars uit. Ik heb deze opnieuw aangestoken en aangezien deze nog lang niet opgebrand is, deze hersteld. Schaven van de bijenwas en de vlaspit laten opvlammen. Ik moet denken aan mijn moeder, al op leeftijd, ik bid voor dat zij mag ervaren dat zij er toe doet,mooi mag schijnen.

Martine schreef op 29 november 2022 om 11:53

Heer, help mij doorheen de uiterlijke schijn kijken.

Maria L. schreef op 29 november 2022 om 11:38

Jezus die juicht en jubelt .Zou Hij dat ook doen als Hij mij bezig ziet ? Ik heb mijn twijfels …maar ik tracht mijn best te doen .

De moderatoren van de retraite schreef op 29 november 2022 om 11:10

Wil je meer leren over hoe bidden met een Bijbeltekst in de ignatiaanse traditie, dan vind je hier wat uitleg: https://www.ignatiaansbidden.org/ignatiaans-gebed-en-spiritualiteit/

noel schreef op 29 november 2022 om 10:48

ik voel mij niet goed in dat bidden. die teksten zeggen mij niet veel . Toch wil ik tot een beter beleven komen van bidden.Hoe pakken we dit aan? GROETEN NOEL

Lieve schreef op 29 november 2022 om 10:21

God, U kijkt niet naar het uiterlijke van een mens om te oordelen. Bij ons – ook bij mij – is het soms zo anders. Dat vervult mij op dit ogenblik met droefheid, die ik tot in mijn lichaam gewaar word. Vergeef mij, Heer, daal met uw genade in mij neer, met dat sprankelende teken van hoop op genezing. Geef dat ik dan samen met Jezus blijdschap om nieuw leven mag ervaren. Amen

Nelleke schreef op 29 november 2022 om 09:17

Deze keer in de ochtend de rust gevonden om te overdenken gelijk na de “eerst dit”
Gerechtigheid en trouw in mijn lichaam voelen vind ik een lastige…ben niet zo “lichamelijk” groot gebracht.Wel wordt ik blij als ik bidt voor mensen die het zo nodig hebben; een moeder die haar dochter straks gaat begraven van 45..een vriend die deze dagen gestart is met chemo, een vriend eenzaam in zijn huwelijk..een oud plaatsgenoot die hier nu weer tijdelijk in het verpleeghuis is..soms mijn eigen eenzaamheid in m.n huwelijk en dat wat m.n dochter óök voelt ook al heeft ze een gezin
enz.enz.We zijn in dezr wereld ook niet THUIS!, en dat vergeet ik wel eens.God van alle genade..maak me steeds weer opnieuw rechtvaardig en was me in het bloed van Jezus!
Rechtvaatdig in het geven in het kopen !en ontferm U over ons allen.Laat er dankbaarheid in ons lichaam gevoeld worden vandaag!Shalom voor ons allen!

Ingrid Eskes schreef op 29 november 2022 om 08:40

Heer, Uw oordeel stoelt niet op uiterlijke schijn, noch grondt U uw vonnis op geruchten..ik oordeel nog te vaak op wat ik zie en hoor.. leer mij Heer om de ander te zien zoals U hem of haar ziet en niet te oordelen.

Joke schreef op 29 november 2022 om 08:34

Rustig in alle “vroegte” er voor gaan zitten. Grappig de herkenning. Gerechtigheud. Ik heb het proberen uit te dragen. Mijn vader zat bij de vakbond ennmijn zoon is jurist geworden.
Wat betreft de heilige geest vele momenten ervaren. Waar 2 of 3 in mijn naam bijeenzijn ben ik in uw midden.ee kwam altijd troost vrede eensgezindheid uut zo een moment.

Hilda schreef op 29 november 2022 om 08:28

Door pijn gegaan,
alles is nu in rust
overwonnen

Hij draagt gerechtigheid als een gordel om zijn lendenen en trouw als een gordel om zijn heupen.

Laat mij zien hoe vreugdevol het is alle pijn los te laten. Want ik ben de eenvoudige mens.

Uw loftrompet zal klinken!

peter schreef op 29 november 2022 om 08:28

De confrontatie met onrechtvaardigheid vraagt om een toets want is het een gerucht als ik anderen op grond hiervan de schuld geef en vonnis? Ben ik verblind door uiterlijke schijn? Het kan toch niet zo zijn dat gerechtigheid als de stronk in mij geen wortel kan schieten? Ik koester de hoop van wel. Dat geeft vreugde. Het is er. Gerechtigheid vindt fundament in mij, zo is mijn gebed.

peter schreef op 29 november 2022 om 08:04

Het woord van God wil leven en helen in mijn lichaam. Het is de gedachte die in mij heersen wilde nadat ik van het geloof van de honderdman had gehoord. Maar ook de twijfel: leef ik het leven dat God wil dat ik leef? Heerst oorlog omdat die gewild is? Is er misbruik omdat die verlangd is? Ik herken de mystieke eenwording en besef dat dit geen comfortzone is…Alvorens de Gerechtigheid mijn lichaam is zal een en ander uit mijn lichaam vandaan moeten. In dit opzicht lijk ik op de zieke slaaf die wacht op het verlossende woord. Ik ben ook mijn meester die zich over mij ontfermen wil. De man die beseft dat de nederigheid het lichaam bereid maakt tot ontvangen en delen.

Paul Ewald schreef op 29 november 2022 om 07:49

Innerlijke rust vinden blijft voor mij een verlangen. Hoe op ook mijn best doe, in mijn oorverdovende stilte is geen rust. In theorie zal de stilte er moeten zijn maar is er ‘gevoelsmatig’ niet!

Anita schreef op 29 november 2022 om 07:43

ZIJN oordeelt om gerechtigheid is mijn grootste steun in mijn leven. Zoals HIJ het doet, niet op uiterlijk noch op geruchten. De echte enige ware gerechtigheid…., daar op vertrouwen en mijn leven proberen naartoe te richten, het eigen maken, en te voelen is al een gelukzalig tuig.
Ik wil mijn leven alleen daarop baseren en sluit me aan als leerling, het vormen van het lichaam zoals HIJ het bedoeld heeft.

Willem Ginckels schreef op 29 november 2022 om 03:38

Dank voor de aangeboden teksten. Maar vaak lijken ze fout, vaker futiel. Het evangelie en delen van het Oude Testament blijven inspireren, maar de werkelijkheid, mijn werkelijkheid, de wereld, mijn wereld, staan er haaks op. Het kwade schijnt te winnen. Waar zijn Heil en Verlossing? Kom, Emmanuel! Kom! Ondanks alles blijf ik geloven. Is dat niet raar?

Nelleke schreef op 28 november 2022 om 23:50

Heer ik wil net zo.n groot geloof hebben voor m.n nichtje van 53 die in de hispice is en ook voor haar broer van 52 die ook ernstig ziek is, de 2 overgeblevenen uit het gezin van m.n. zus: kyrieleison!raak hen beide aan met de kracht van Uw Geest, zodat ze U gaan ervaren in hun leven.
En reinig ook mij!

Gerda schreef op 28 november 2022 om 23:13

Weer bezig met de voorbereiding van het kerstfeest. Het oefenen van de advendsliederen en met de kerstliederen.(kerkzangkoor). Het dompelt je onder om het kerstfeest geestelijk voor te bereiden,dit tegen alle reclame en commerciele gedoe.

Elke schreef op 28 november 2022 om 22:40

Mag Jezus groeien in ons hart.
Ik bid opdat we tojdens deze retraite ontvankelijk mogen worden voor Zijn spoor van Liefde en gerechtigheid voor ons en in ons.

Cilia schreef op 28 november 2022 om 22:35

Ik heb respect voor de honderdman en de moed en vertrouwen om naar Jezus te gaan een Joodse mens. Jezus doorziet hem en geneest de knecht. De Honderdman geloofde…

Hans Winter schreef op 28 november 2022 om 21:28

eens wees
de kloosterbewoner
die niets hoefde te vragen
de weg naar aangedragen
later ver van daar zeg
wijzer bekomen
genade.

zalig zij die
eenvoudig van geest
de blijde boodschap helend
horen spreken over het komende
ja zelfs reeds nabije rijk. hun woord
ook doorheen de vele, hun gebaar ook
naast de theatrale, zal dit bod op klaren.
en hun vredig onthaal wordt God
tot vaderlijk welbehagen
al één dezer
dagen.

naar Luc. 10:21

yves schreef op 28 november 2022 om 20:37

Jeasja en Jeruzalem en vrede, een te selectieve lezing, het eerste verbond is vooral een strijdkreet, met veel moeite vind je wat vredevols verloren tussen psalmen die vooral oorlog preken. Christus en verbazing over de centurion,even verbaasd zelfs boos op de bloedende vrouw, lastige tegenstellingen, geloof hoop en liefde. Ook voor niet joden komt pas bij paulus. Ik blijf worstelen met dit Cherry picking

Bart schreef op 28 november 2022 om 20:04

De woorden uit het Evangelie van vandaag trof me met name ‘God reinigt ons en schenkt ons nieuw leven: elke dag – elk moment, want voor God is niets onmogelijk. Zo zal God ons niet verlammen in ’t geloof, alhoewel we dat soms denken of waarnemen in deze tijd. Het Woord van God wordt ons vaak toegesproken en wij moeten proberen dat waar te nemen en het zal lukken, want God heeft ons allen lief.

Pe. Luís schreef op 28 november 2022 om 19:49

Onrust in mezelf, in de gemeenschap, in de politiek, in de wereldverhoudingen. Wapens die omgesmeed moeten worden tot ploegijzers en speren tot sikkels. Een opgave uit de nalatenschap van Jezus die geen discriminatie kent. De heiden Cornelius lijkt meer geloof te hebben dan er te vinden is bij het volk Gods. Dat geeft te denken….
In het lied Anthem van Leonard Cohen staat de tekst “Luid de klokken, vergeet alle grootdoenerij. Er zit een barst in alle dingen, juist daardoor komt het licht naar binnen” (There is a crack in everything)
Ook als de puinhopen tot wanhoop stemmen, is het zaak om te geloven dat er verandering op komst is, als je voor ogen houdt dat vrede alleen mogelijk is als vrucht van de gerechtigheid. Daartoe is nodig dat we ons omgorden met het zwaard van het geloof.

Wilma schreef op 28 november 2022 om 19:33

Lieve Beminde, hoe zal ik U ontvangen, hoe wilt Gij (nu) zijn ontmoet. Advent: een gebeuren van een verlangend vervuld verwachten, levend van binnenuit. In God geboren worden en God in mij. Mystiek binnen en uitstromen naar en vanuit het Al. Het voortkomen uit en opnieuw opgaan in het oer-zijn. Advent, die God is. De mystieke ruimte van de Godsontmoeting. Vrede voor jullie allen!

Mirjam schreef op 28 november 2022 om 19:21

Lieve mens, wiens lichaam geschonden is – zo ook het mijne. Het zo verwoorde ‘misbruikschandaal’ gaat mogelijk over jou, zoals het over mij gaat: wij zijn mensen met een naam. Dat de Eeuwige je deze Advent bij jouw naam noemen mag, voorzichtig, respectvol, vriendelijk, oprecht. Bij de Eeuwige mag je er zijn, ook vandaag.

Olivia schreef op 28 november 2022 om 19:13

De Advents periode betekent een voorbereiding op Kerstmis en dat wil zeggen: dat God onder ons wil komen wonen, maar dat alleen maar als Hij bij ons wordt toegelaten….Als voorbeeld kunnen we kijken naar Maria, de door God uitverkorene….Met haar’ja woord’werd het God mogelijk dat Jezus geboren werd: “Mij geschiede naar Uw woord” zegde ze en dat met groot geloof en vertrouwen….Maria keek verheugd uit naar de geboorte van haar Zoon. Ook wij moeten als ‘Advent mensen’ met vreugde wachten op de geboorte van Jezus !

Frédéric schreef op 28 november 2022 om 18:38

‘Het lichaam ernstig nemen’. Zo begint de retraite terwijl ik morgen een belangrijk medisch onderzoek moet ondergaan. Dat kan tellen. Dankbaar ben ik voor de geneeskunde en de verbondenheid. God, geef mij een rustig vertrouwen. Het lichaam ernstig nemen… om de Geest nog beter te laten werken.

Malou schreef op 28 november 2022 om 18:22

Het is de derde maal dat ik meedoe aan de digitale adventsretraite.
Als ik mijn bevindingen van de twee vorige keren nalees, sta ik ervan te kijken en overdondert het me zelfs. Mijn woorden (of waren die soms van God?), lees ik dat goed?
Met ups en downs, met vreugde en verdriet, met vallen en weer opstaan…
Maar het stemt me hoopvol! Met goede moed begin ik weer, want ik voel dat er iets aan me trekt, me niet loslaat.
Bij het kleine kaarsje dat ik ontsteek voel ik me meteen rustig worden. Het onverwachte verwachten, het klinkt zo mysterieus…

Bij het lezen van de aangereikte teksten, stuit ik onmiddellijk op 2 dingen.
Het grote geloof van de honderdman en de onverwachte verbazing van Jezus hierover.
Met het geloof van de honderdman kan ik me vereenzelvigen. Ik heb ook een groot geloof (denk ik toch). Maar waarom is Jezus daar zo verbaasd over?
Is Hij ook verbaasd over mijn ‘groot’ geloof? Is er iets in mij waaraan Hij twijfelt, omdat ik zelf beweer dat ik een groot geloof heb? Het doet me stilvallen en nadenken.

Met een licht gevoel van onbehagen sluit ik dit gebedsmoment af.
Het kaarsje wordt gedoofd. Op naar morgen…

Lia schreef op 28 november 2022 om 18:12

“Wie blijft wachten in Zion is heilig” . Heilig raakte mij, ik bleef daar bij. Het werd stil in mij en ontspannen.
Door de dag heen, kwam het woord heilig een paar keer spontaan op mij af. Het woord heilig is helderder geworden.

martine schreef op 28 november 2022 om 14:32

Heer laat mijn lichaam een deel van het uwe zijn.

Antoinette schreef op 28 november 2022 om 12:39

Ik wens allen die meedoen een inspirerende tijd.