Gastenboek

Hennie schreef op 1 december 2022 om 19:24

Het lichaam waar mijn ziel en de geest in woont, mijn lichaam. Ik blijf nog wat vertoeven bij wat zij me allemaal te vertellen heeft.
Aanraken was taboe, hoe moest ik geloven in God die juist dit lichaam geschapen heeft. Dat leerde ik pas veel later. Heel veel dank
Veel dank voor deze retraite, mee door dit met thema, ‘Het woord is mens geworden’.

Danny verlie schreef op 1 december 2022 om 19:05

Heb God lang gezocht buiten mezelf, en plots ont dekt dat God zichzelf kan zijn in mij als ikzelf mijn verwachtingen loslaat.. Zelfs in het niet meer weten pas daar kan God zich kenbaar maken.

Hilda De Corte schreef op 1 december 2022 om 18:01

Het is jammer dat dit verborgen is voor wijzen en verstandigen want zij regeren de kleine mens…

Als ze niet weten kunnen ze ook niet toepassen…

Lieve schreef op 1 december 2022 om 15:23

De Heer zien als een stad met een muur errond of de poort die open gaat… Bij die beelden bleef ik tot op vandaag niet stilstaan. Maar de ervaring dat de Heer mij nooit loslaat ken ik maar al te goed. Hij doet niets in mijn plaats, maar op ogenblikken dat ik vastgelopen was (ben) of echt niet meer verder kon, was en is Hij er altijd. Dat is het ogenblik van een onverwachte oplossing, een antwoord… een suggestie… Dat zijn zulke deugddoende ervaringen waarvoor ik niet dankbaar genoeg kan zijn.

Hans Winter schreef op 1 december 2022 om 15:16

herstel,
hoorde eens
zonder woorden
zeggen in een kapel
alleen franciscus, mijn huis,
die daar doorheen de hemel zag
die dag. echt dan hun onderkomen
vinden rechtvaardigen daar van
binnen gebouwd op trouw.
redding met recht reikt
de sterker stad aan,
ondergrond hecht
als de rots.
vertel,
stel.

naar Jes. 26:1-4

Malou schreef op 1 december 2022 om 15:00

Vandaag is het moeilijk om in de juiste gebedsstemming te komen. Ik voel onrust, opgejaagdheid, onvrede…
Spontaan begin ik te zingen: Ubi caritas et amor, Ubi caritas Deus ibi est…
Het klinkt heel mooi in de stilte bij mijn kaarsje. Het zingen zorgt er zowaar voor dat ik rustig word.
Vandaag heb ik moeite met de uitspraak van Jezus die zegt: ‘Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.’
Ik vind dat Jezus zich hier streng opstelt. Het is alsof ik niet genoeg mijn best doe.
Handelen naar de wil van de hemelse Vader. Maar welke wil is dat percies?
Waar wil God met mij naartoe? Dat is voorlopig nog tasten in het duister.
Toch blijf ik vertrouwen in mijn Heer want ik ben nog op pad, langs vlakke wegen en hobbelige paadjes, diepe kloven en soms gevaarlijke ravijnen. Maar er loopt Iemand met me mee. Dat geloof ik.

Ubi caritas et amor, Ubi caritas Deus ibi est…

Martine schreef op 1 december 2022 om 15:00

Zien dat je iets goed doet geeft een hemels gevoel.
Je ziet het vaak niet meteen vanop je berg maar ooit kom je het te weten en het spoort je aan om verder te doen. Het zet anderen ertoe aan om ook hun best te doen.

Joke schreef op 1 december 2022 om 13:53

Las dit keer de tips van ignatius. Zo toevallig dat het met mijn leven nu overeenkomt.

A het woord boetedoening andere betekenis gekregen

Van de vissers de losse eindjes reparen van de visnetten…

B. Ik ben mijn losse eindjes nu aan het zoeken en probeer aansluiting te vinden…

Ingewikkeld klusje trouwens

Zit aan tafel voor mijn lunch probeer te matigen… en verrassing zit in het zonnetje

Zend jullie bij wijze van spreke het gekregen licht en warmte naar jullie toe!!!!

Gertruida schreef op 1 december 2022 om 13:02

U Vrede is er voor wie op u Vertrouwt, want de Heer is een eeuwige Rots. Heer wees mij Genadig help mij meer op U te vertrouwen. Stormen omringen mij, ik word belaagd en toch sta ik iedere keer weer op, dankuwel dat u mij terzijde staat, wees mij genadig in deze moeilijke periode, help mij te zoeken in verbondenheid naar de wil van de Hemelse Vader. Wilt u uw licht laten schijnen op mijn zoon die in een moeilijke periode zit, amen

Vera Van hove schreef op 1 december 2022 om 12:31

Veel dank pater Marc voor deze mooie diepgaande retraite.
Het woord gerechtigheid leerde ik kennen en begrijpen

Rita De Swaef schreef op 1 december 2022 om 11:39

Geen honger of verdriet meer, iedereen gezond en wel, geen schaamte meer, enkel innerlijke vrede: daar droomt toch iedere mens van. Er is zeker een grote discrepantie tussen onze droom en onze werkelijkheid wereldwijd. Waarom geraakt die Vredesdroom niet geïncarneerd? Ik zelf kan er niet veel meer aan doen doen, dan in die spanning te blijven staan en geloven/bidden dat er betere tijden op komst zijn. Ook al zal ik het niet meer meemaken…

Vera Van hove schreef op 1 december 2022 om 11:23

Veel dank pater Marc voor deze mooie diepgaande retraite.
Ik leerde het woord gerechtigheid kennen en begrijpen

Rita De Swaef schreef op 1 december 2022 om 11:16

Hij draagt gerechtigheid als een gordel om zijn lendenen en trouw als een gordel om zijn heupen.Als wij die gordel allemaal zouden dragen, dan verandert de wereld voorgoed. Die woorden moeten geïncarneerd worden door ons, onder impuls van zijn Geest. Waarom gebeurt dat niet ? Het volhouden in geloof:dat is een grote uitdaging voor mij….

Rita De Swaef schreef op 1 december 2022 om 11:07

Alles inzetten om een beetje gerechtigheid te laten geboren worden in de huidige wereld.Mijn geloof daarvoor is te klein op dit ogenblik. ” Zie Ik maak alles nieuw” laat op zich wachten…Ik voel de onmacht. Zou dat ook Gods onmacht zijn?

Hilda schreef op 1 december 2022 om 09:58

Vol vertrouwen beleef ik uw woord in mijn lichaam. Een verrijking en om verder te leren wat dit in zijn geheel betekent voor elke mens die één met u geworden is.
Nooit wankelt mijn evenwicht want ik ben uw vleesgeworden woord.
Voor mij betekent dat nu alles en zeker mijn gevoel staat als een huis op de rots.
Nu nog een rots in de branding zijn? Dat moet ik, vleesgeworden woord, aan God mijn vader overlaten.

☮️

Monique schreef op 1 december 2022 om 09:02

Als ik in mijn werk te maken krijg met gezinnen waar gerechtigheid/ rechtvaardigheid ver te zoeken is en kleine kinderen hier slachtoffer van zijn, dan bid ik Heer kom met Uw gerechtigheid, door Uw Zoon Jezus Christus. Dat zij U mogen leren kennen en op U vertrouwen Wilt U mij gebruiken als een klein lichtpuntje in hun leven?

Anita schreef op 1 december 2022 om 08:18

Een huis gefundeerd op een rots, ja dat geeft een veilig gevoel, ook is het waar dat het van alle kanten belaagd wordt met hevige regen en storm, overstromingen, stort er niet in. Ik kan elke keer weer terug naar het huis en het “thuis” waar ik met liefde ontvangen wordt wat ik ook meemaak.
Laat mij niet in de steek, en bouw weer vertrouwen en veiligheid.

yves schreef op 1 december 2022 om 02:37

Ervaring in Santiago. Contrast tussen vredesfeest op het plein, eenvoudig, vreugde, oprecht en de viering in de cathedraaal, theater bombast, achter decoratie verstopte beelden van de Moren die Jacob de kop afslaat… Mattamoro. De ervaren Vlaamse pelgrims die zich op hun vele vorige keren beroemen en met hoogmoed anderen buitensluiten. God was bij die stappers niet vinden, pas toen we Santiago de rug toekeerden in de stilte van de natuur wandelde Jezus mee

Olivia schreef op 30 november 2022 om 22:10

Onze gedachten en verlangens moeten gericht zijn op Jezus. We moeten vaststaan in ons ‘geloof’ en de wil om Jezus elke dag na te volgen. We moeten ‘volhouden’ ook wanneer het leven zwaar wordt. Vaak als alles goed gaat, is er minder tijd om aan God te denken of om God te zoeken. We moeten ‘kijken’ naar het leven van Jezus. Hij ging vaak bidden in afzondering. Hij besteedde tijd om met Zijn Vader te zijn.

Monique schreef op 30 november 2022 om 21:28

Ook ik vind deze retraite moeilijk, hij spreekt mij nog niet echt aan. Tegelijkertijd verlang ik zo naar aangeraakt te worden, geleid te worden, vergeven te worden. Heer kom mij tw hulp en was mijn zonden van mij af en droog mijn tranen, verlos mij van het kwade en heb mij zondaar lief. Wijs mij de weg in dit moeilijke huwelijk waarin ik zo niet gezien word. Ziet u mij Heer?

anja bosschem schreef op 30 november 2022 om 20:57

ik ben blij deze retreite te kunnen doen!hetgeeft me een goed gevoel zo kom ik dichter bij het goddelijke dat is een wonder ! ik ben blij dat dat bestaat en dat je zo word aan geraakt door het licht bedankt voor het mooie doe zo verdermet alles !!!

aho

Hilda De Corte schreef op 30 november 2022 om 20:03

Gerechtigheid : dat recht mag geschieden. Daarvoor wil ik graag bidden : dat er eindelijk gerechtigheid mag
geschieden voor Palestina ; dat de Palestijnen hun grondgebied terug krijgen en dat de zinloze aanvallen
van Israël stoppen. Er is daar al meer dan genoeg ten onrechte bloed vergoten!

Joke schreef op 30 november 2022 om 19:44

Ik blijf de retraites doen. Maar ben even ziek geworden. Flinke oorontsteking. Kan mijn gehoorapparaten niet in en ben knap misselijk van het medicijn. Hoe voel ik me dus beroerd.en nog erger, alleen doordat ik doof nu ben geisoleerd in mijn eigen ikje
Weer een berg die ik moet beklimmen overwinnen en vooral niet bij de pakken neer gaan zitten. Maar oooo wat voel je je dan kwetsbaar… het punt gekomen kinderen man loslaten genoeg boor ze gezorgd…

Bart schreef op 30 november 2022 om 19:38

Ik word gevoed op de berg of aan het mee door medemensen, die goed doen en goed zijn en zich inzetten vor het welzijn van anderen. Elkaar op weg helpen, dankbaar zijn voor het leven dat God zelf of langs mensen ons geeft en dan volhouden en soms telkens weer opnieuw beginnen al vergevend, al dankend, al rijzend wat God en mens voor elkaar doen en betekent. Blijf erin geloven. Het komt allemaal goed!

Pe. Luís schreef op 30 november 2022 om 19:33

Een opwekkend toekomstperspectief van Jesaia. En dan de feiten uit het leven van Jezus. Wat mooi! Jammer genoeg voel ik me geestelijk en lichamelijk uitgeput. Slaap bijna niet door de pijn. Mijn dromen lijken te eindigen in de onoplosbaarheid van persoonlijke en wereldproblemen die dagelijks over ons worden uitgestort.
Vooralsnog houd ik me maar vast aan de woorden uit de brief van Jacobus 5,7-10 “Heb geduld tot de komst (wederkomst?) van de Heer.” Ik probeer me staande te houden met het spreekwoord “Wees optimist tot in je kist.”……Heer, versterk mijn geloof in een wereld van gerechtigheid en vrede.

Malou schreef op 30 november 2022 om 19:24

Mijn berg, de plaats waar ik leef, bid, les heb gegeven, is mijn dorp.
Daar heeft het grootste deel van mijn leven zich afgespeeld. Het is een mooie gemeenschap waar bijna iedereen iedereen kent. Toch merk ik ook hier dat het moeilijk praten is over geloven en gelovig zijn. Het mooie kerkje dat ooit zo vol zat met mensen, ligt er nu stilletjes bij. Maar het is in die stilte dat ik God ooit, lang geleden heel intens ervaren heb.
Een 40-tal jaren geleden was ik op bezinningsdriedaagse met mijn klasgenoten in de Trappistenabdij in Westmalle. In de kapel van de monniken had ik plots een diepe ervaring. Een intens gevoel van blijheid overspoelde me. Het jubelde van binnen maar ik wist niet hoe ik dat moest plaatsen. Ik heb er ook met niemand over gepraat.
Die ervaring die ik toen had, daar leef ik vandaag nog van als ik eraan denk. Was dit een roep van de Heer? Het heeft me nooit losgelaten! Heb ik hier te weinig mee gedaan? Vanwaar komt toch dat borrelen en wat betekent dit dan voor mij?
Ik daal rustig af van mijn berg en verpoos nog even in de stilte van deze avond.

Danielle schreef op 30 november 2022 om 19:05

• “Mocht ik al een berg-topervaring van heling en gerechtigheid mee-maken? Was ik ooit in een mensenmassa die door geloof in de Heer werd bijeengebracht? Wat ervaarde ik?”
De retraite van P.Guy zaliger waren topervaringen van heling. Daar was de Geest zichtbaar en voelbaar aan het werk, ook in mij. Wij kwamen zwaar bedrukt binnen en gingen vol vreugde weer naar huis. Inzien dat je vuil bent en dan je laten schoon wassen. De geest zelf bracht me op dit pad waar ik eeuwig dankbaar voor ben.

Lisette schreef op 30 november 2022 om 18:40

Mijn heilige berg is een klooster waar ik dagelijks de gebedstijden en eucharistie mee mag vieren. Tijdens de eucharistische aanbidding bid ik met de teksten van de retraite. Een mooiere advent kan ik mij niet wensen.ik dank God met heel mijn hart voor deze rijkdom

Martine schreef op 30 november 2022 om 15:19

Als ik dit gastenboek lees ben ik op Gods berg. Jullie allen geloven en hopen, getuigen van vallen en opstaan, van dank en diep geluk. Dank jullie allemaal.
Vroeger had ik de wekelijkse mis en de maandelijkse gebedsviering in de kapel. Ik werd er niet telkens gevoed maar toch heel vaak. Nu zijn er nog weinig vieringen gelukkig is deze retraite met dit gastenboek een nieuwe weg.

Maria L. schreef op 30 november 2022 om 15:18

Graag kreeg ik meer duidelijke voorbeelden van gerechtigheid (in het gewone leven van elke dag ) om meer duidelijkheid te hebben .

Gertruida schreef op 30 november 2022 om 14:41

Ik word toegesproken, getroost en gevoed door: God, Jezus en de Heilige Geest, hun aanwezigheid wordt voor mij zichtbaar door de Stilte, de Kerk, de Retraite, de Bijbel, Bidden, Radio Maria en mijn Naaste. Mijn droom is dat ik nimmer gescheiden van God zal worden, ik ben ervan overtuigd dat er meer is tussen Hemel en Aarde. De Natuur, de Kringloop van het Leven, het bestaan en Geloof
zijn voor mij zeer dierbare en tastbare Berg ervaringen.

Linda schreef op 30 november 2022 om 12:07

Wat een inspirerende en sterke retraite. Dank u pater Marc Desmet sj.
Uw inleiding was zo mooi. Ik kreeg er zo een goed gevoel bij. Genezing en vergeving ontvangen. Als dat gebeurt kom je in beweging. Mooi.
Waar liefde is, is God. God is liefde, God is gerechtigheid. Wij allen vormen samen één lichaam in God. Eén lichaam en één Geest.
Ik wens u allen een devote retraite en laten wij allen in gebed verbonden blijven.
God is met ons. God is our Helper, I will not be afraid.

Bernadette schreef op 30 november 2022 om 10:25

Als ik denk aan de plaats op de berg, geeft het me een veilig gevoel.

Michel schreef op 30 november 2022 om 10:17

Wat mij bij mocht blijven is het beeld van een extatische, jubelende Jezus die met vreugde de wil van Zijn Vader mag doen. Iets van die vreugde mogen wij uitstralen door hoe wij ons naar anderen toe gedragen. Een mooie zegenrijke opdracht die wij mogen vervullen in een wereld die dat juist nu nodig heeft!

Godelieve De Boey schreef op 30 november 2022 om 09:31

Nu ontmoet ik de Heer. Hier is Hij aanwezig. Ik stel mijn geest en hart open om Hem te ontvangen.

Agnes Freijsen schreef op 30 november 2022 om 09:08

Ik heb moeite met het voortdurend aanspreken tot en met GOD.
Jezus Christus is voor ons gekomen als persoon om mee te spreken.Groetend Agnes

Carine schreef op 30 november 2022 om 09:03

Zo dankbaar om niet enkel in de adventsperiode maar eender wanneer dicht bij God te kunnen komen, in gesprek, in gebed,in stilte,in liefde,…
Bij je beste vriend thuiskomen, met wie je in het grootste vertrouwen en in grote dankbaarheid kan spreken over alles. Hoop, geloof en liefde doen echt leven in Zijn onvoorwaardelijke Liefde.

Hilda schreef op 30 november 2022 om 08:45

Door U vind ik mijn rust en vertrouwen, standvastigheid, en gerechtigheid. Één blik omhoog, ik praat met uren vraag u.Zoals het was in de tijd aan het meer van Galilea zal ik nooit meemaken; dat was. Maar de ervaringen zal ik opdiepen als ik mijn ziel en geest kan voeden met uw heilzame troost en het woord. Uw vertrouwen in God de vader. Mijn lichaam is als Betuwe, mijn ziel vliedt voort door de uwe. Alles is oneindig en stralend.
Zo mijn verhuizing waar ik nu middenin zit, ingaan is natuurlijk heerlijk. Waar ik ook kom, u alleen bent mijn kracht en mijn huis.

AMEN

Sylvia schreef op 30 november 2022 om 08:43

Laten we troostend, reddend en voedend voor elkaar zijn. Een mooie Advent gewenst voor u allen.

Truus schreef op 30 november 2022 om 08:33

Door een hardnekkige bijholteontsteking word ik zeer bepaald bij het lichamelijke. En dan als het ware even worden opgelicht, verruimd – letterlijk- in hoofd en ook hart door de de bijbelteksten en bijkomende vragen. Dank aan de auteur en lof aan Christus!

Hugo schreef op 30 november 2022 om 08:13

Sanne schreef gisteren dat deze retraite moeilijk is. Die eerste deelname is inderdaad moeilijk, want je moet eigenlijk van passief (denken/bidden) naar actief (denken/bidden/handelen) overgaan. Dat vraagt een aanpassing. Het tweede jaar gaat die overstap gemakkelijker. Het eerste jaar kan je best die retraite rustig op je laten inwerken (in stilte).

Frederik schreef op 30 november 2022 om 07:47

Eerlijk gezegd! Wat ik lees is zo mooi. Ik ben het er zo mee eens want ik weet dat God mijn Schepper is in mijzelf en overal. Maar ik word zelden of nooit geraakt diep in mijn hart. Daarom zoek ik verder, ga ik door met deze retraite. Geen vreugde. Wel de dagelijkse ergernissen, dreigingen, en het Kwaad dat overal is.

jef schreef op 30 november 2022 om 06:32

Heer Jezus,leer ons al Uw geschriften begrijpen al zijn ze niet eenvoudig geformuleerd maar toch
redenen tot nadenken van al wat in deze wereld gebeurd.We proberen deze retraite goed mee te volgen
en hopen op een betere wereld zonder hongersnood.

Anita schreef op 30 november 2022 om 04:47

Ik leef in mijn lichaam, dat is de berg waar ik getroost en gevoed en toegesproken word.

Waar ik als verlamde, blinde, kreupele, doofstomme en andere gebreken (ongeloof, ontrouw, trots, egoïst ect) de genezing vind. Tussen de mensenmassa’s en individueel. Op en af
Daar leef ik, en wil ik ook er in leven indien mogelijk zo dat ik van mijn Leeraar een voldoende krijg onder Zijn begeleiding en bescherming.
Ja …, alleen kan ik niet bereiken.

Anita schreef op 30 november 2022 om 04:31

Ik leef in mijn lichaam, dat is de berg waar ik getroost en gevoed en toegesproken word.

Waar ik als verlamde, blinde, kreupele, doofstomme en andere gebreken (ongeloof, ontrouw, trots, egoïst ect) de genezing vind. Tussen de mensenmassa’s en individueel. Op en af
Daar leef ik, en wil ik ook er in leven indien mogelijk zo dat ik van mijn Leeraar een voldoende krijg onder Zijn toezicht. Ja …, alleen kan ik niet bereiken.

yves schreef op 29 november 2022 om 23:35

Gerechtigheid en trouw, liever niet. Gerechtigd is krijgen wat je verdient, liever goedheid en ook geven aan wie geen recht heeft op, trouw klinkt mooi maar is het fundament van splitsen wij/zijdenken. Liever vertrouwen.
Een gerechtigde God die trouw is grijpt zelf in, in de wereld. Hopelijk niet, wat een knoeier zou dat zijn. Enkel via onze humane liefde, goedheid en vertrouwen kan God werken, is het dit eenvoudig besef waarover Jezus juicht?

bart schreef op 29 november 2022 om 22:15

ik vind dat gebed meer aan bod moet komen in het dagelijkse leven wan het komt te weinig aan bod in het dagelijkse leven.

Hans Winter schreef op 29 november 2022 om 21:53

op dit moment
ben ik zelf zuinig
omwille van de Sint
die niet uit is op ruil,
het voelt genoeg,
breng het maar
verder, denk
ik met hem.

waar
hij deel
nam namens
de Ene met velen
vonden zij zich verbonden
mede leden van het helend
volk, met manna begonnen
als mosterdzaadje kon
het Lichaam worden
naar later bleek
gebaard.

naar Mat. 15:29-36

Olivia schreef op 29 november 2022 om 21:29

Heer God, Wees Gij onze kracht. Dan wordt ons hele leven beter. Dan kunnen mensen op ons bouwen. jij kent ons hart, Jij weet hoezeer wij verlangen naar vreugde en geluk. God onze Vader, spreek tot ons Uw woord van vrede en laat ons geborgen zijn in Uw liefde. Dank U Heer

Sanne schreef op 29 november 2022 om 21:08

Moeilijk vind ik deze retraite. Ik snap er weinig van. Ik kan er tot nu toe niets mee.