Gastenboek

Ronald schreef op 4 december 2022 om 10:21

Goede brede reflectie oproepende tekst . Wat erg indien je geen houvast kunt vinden in geloof en het moet hebben van de machtige maar vaker machteloze politici . Sterkte voor iedereen in het Christelijke geloof .

Sylvia schreef op 4 december 2022 om 10:11

Elkaar aanvaarden, elkaar vergeven, onszelf vergeven. Een levensopdracht, met vallen en opstaan. Met de liefde voor en van de Ander in mijn hart ga ik op weg.

Truus schreef op 4 december 2022 om 09:07

wat een ware woorden voor de 4e december, de ambivalentie ervaren in mijn lijf, tot op het bot. Zo van: Heer ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp. En onder dat alles toch ook Uw glimlach ‘behind the surface, there is always the roguish smile of the Divine’.John O’Donohue

Nellie schreef op 4 december 2022 om 08:04

De laatste tijd voel ik dat mijn lichaam aan kracht inboet. Dat is niet altijd gemakkelijk te aanvaarden.
Biddend spreek ik mijn verlangen uit naar God dat de Geest van de Wijsheid in mij de lichamelijke kracht en energie in beweging mag blijven houden.
Dank voor deze heilzame retraite op weg naar het Kerstfeest

gerda schreef op 4 december 2022 om 07:22

Seffens op weg met gans de familie naar de eucharistieviering om onze overleden ouders te gedenken. Zij hebben ons het voorbeeld gegeven om Jezus weg te volgen, ook in deze moeilijke tijden.

Pe. Luís schreef op 3 december 2022 om 22:52

Er drijven heel wat stuurloze schepen op onze wereldzee. De raketten vliegen door de lucht zonder te weten waar ze terecht komen en hoeveel mensenlevens op het spel staan. De kogels vliegen je om de oren. Zijn we aan het doordraaien zonder verstand, hart en intelligentie te gebruiken? Het lijkt erop dat we opnieuw links en rechts moeten leren onderscheiden en een goede koers naar het juiste doel uitstippelen. Recht en gerechtigheid voor alle mensen en een toekomst van leven op aarde, vooral voor de kinderen. Hoeveel hulpeloze schapen wachten op een herder die zijn leven geeft! Vandaag bid ik om authentieke roepingen die hun leven wijden aan het welzijn van allen die in nood zijn en bedreigd worden met dood en verderf.

Wilma schreef op 3 december 2022 om 20:38

Jezus is de zichtbare manifestatie van de onzichtbare God. Steeds opnieuw wil ik mij toewijden aan Hem. Hij verlangt ook naar mij, het is wederkerig, relationeel. De verandering van de wereld gaat via de innerlijkheid van de mens. Ook wij zijn het mens geworden woord. Zo mogen wij meebouwen aan Zijn Koninkrijk, wat een voorrecht. Het gelaat van de (A)ander, de filosoof Levinas roept ook ons op het goede te doen. Jezus is Kracht, Levegevend en heel nabij, nu en tot in eeuwigheid, Amen.

Hanneke schreef op 3 december 2022 om 20:30

Beste mensen , bij het lezen van het motto van deze week schoot ik in de lach ! HA ! Woutertje Pieterse !
“Want tussen droom en daad , staan wetten in de weg en praktische bezwaren ” Natuurlijk niks mis mee om ‘leentjebuur’ te spelen bij onze grote schrijver die zich niet voor niets ‘Multatuli’ noemde.
Ik zal me er morgen met vréugde mee bezig houden . Dank !

Bart schreef op 3 december 2022 om 20:09

Ik probeer Liefde en Aandacht te geven en te brengen zoals God dat ook aan zijn leerlingen heeft gedaan en nu ook aan ons en wij aan anderen. Dat heb ik gedaan vandaag omwille ok van deze woorden: ‘Onze naam bij God als verwijzing naar onze persoon blijft in eeuwigheid en gaat nooit verloren, ook als niemand aan mij zou denken.’ Jezus was is belangrijk voor iedereen om voedsel ten leven te geven en wij zijn verplicht dit te blijven voortdoen tot in leegte van dagen. Jezus heeft ieder van ons broodnodig en zo blijven we eeuwig LEVEN, want Hij ziet uit naar ons: NU en LATER.

Olivia schreef op 3 december 2022 om 19:26

Barmhartige God, door Jezus hebt Gij ons laten zien hoever Uw liefde gaat. Gij roept ons op om elke mens, zonder onderscheid, met een groot hart tegemoet te gaan. Beweeg ons naar hen met wie wij het moeilijk hebben. Groei in ons opdat de maat van onze liefde groot genoeg wordt om de “vijand” te kunnen beminnen. Dank U Heer.

Hennie schreef op 3 december 2022 om 19:04

Het voelt zo goed, om deze dagen onder de hoede te worden genomen, d.m.v. deze begeleide stille tijden.

Gertruida schreef op 3 december 2022 om 16:13

Dank voor de geleide gebedstijd van vanochtend, ik heb de meditatie als helend ervaren

Gertruida schreef op 3 december 2022 om 15:30

U bent mij nabij in deze moeilijke periode van ziekte, tegenslagen onrechtvaardigheid en verdriet, het was een heftig jaar en het einde is nog niet in zicht, toch voel ik dankbaarheid en put ik troost uit uw woorden. Durf ik te luisteren met mijn Hart en mij toe te vertrouwen aan de stem die mij aanspoort de weg te volgen die ik moet volgen? Ik zoek en koester de stilte en mijmer, nog een weg te gaan, ik schiet tekort,toch groeit de bewustwoording en zo mag ik met veel vallen en opstaan mijn weg vervolgen Heer wees mij Genadig. Heer wilt u allen mensenkinderen nabij zijn die getroffen worden door “ Onrechtvaardigheid en Ziekte “ mogen zij Uw aanwezigheid in hunzelf en in de medemens ervaren. Onderweg naar Kerstmis, in verwachting van de Heer, het woord wil lichaam worden in mij

Hans Winter schreef op 3 december 2022 om 15:23

hedendaags
kwelt en kwaalt
mentale malaise,
zijn er zo heel veel
sprekers, luisteraars
met name waar het leven
geen feest is beduidend minder,
maar hen op verhaal laten komen,
vertellingen vertalen naar de blijde
boodschap en terug brengt beide
in elkaars verlengde tot wijzer
nabij verstaan, mag
mede delen
beleden
helen.

naar Mat. 9:36-10:1

Lieve schreef op 3 december 2022 om 14:43

Vandaag heb ik het moeilijk om stil te worden. Ik ben moe, mijn lichaam vraagt om rust, de laatste dagen waren zo druk. Ik leg mijn leven en dat van alle mensen in de handen van de Heer. Dat voelt als rustgevend. Dank U,Heer.

Nelleke schreef op 3 december 2022 om 14:07

Afgelopen week hebben wij ons na 22 jaar over laten schrijven naar een andere ( kleinere) kerkelijke gemeente, met veelal oudere mensen waar we hartelijk welkom zijn.
Mijn man reist komende week voor 5 dagen met nog 3 gemeenteleden naar Roemenië om voedselpakketten te kopen en uit de delen onder de alle armsten( zigeuners)Dankbaar dat we al zó opgenomen worden om in Zijn koninkrijk mee te werken !shalom aan allen

Anne-Marie schreef op 3 december 2022 om 11:52

Lieve God, ik keek zolang uit naar deze retraite. De laatste maanden waren heftig en de komende maanden blijken hetzelfde te zijn, maar Gij, mij lieve God was mij nabij Gij
waart de enige aan wie ik alles kon toevertrouwen. Mijn God wat je van mij ook wil, sterven of verder leven ik vertrouw je alles toe, maar geef me de kracht en de moed. Ik weet
Gij geeft nooit meer te dragen zonder dat Gij mij nabij zijt. Al maanden heb Jij een plaats in mijn hart, dank je hiervoor en voor alle mensen die bidden voor mij of zorg opnemen; wees ook voor hen ook een vriend. Heer ik vertrouw op U, ik heb je zo lief, blijf me steeds nabij.
Aan allen dat jullie ook Gods nabijheid mogen ervaren.

Malou schreef op 3 december 2022 om 10:53

Dank je wel voor deze prachtige meditatie Marc.
Uitkijken en waakzaam zijn. Dat zijn woorden die me geraakt hebben.
Hoopvol kijk ik de nieuwe week tegemoet…

Hilda schreef op 3 december 2022 om 10:34

Wat een groots ontvangst vandaag! Hij zegt tot mij “In u heb ik welbehagen”, dat doet me graag luisteren naar zijn stem ga links, ga rechts en alles los te laten om zijn oogst binnen te halen.
Ik voel me blij en beschermt door hem.

Frédéric schreef op 3 december 2022 om 10:28

Een bijzondere gedachte voor wie dit leest en het moeilijk heeft. Er is hoop. Jezus brengt ons een blijde boodschap, ook voor jou!

Anne-Marie Dierick schreef op 3 december 2022 om 09:21

Ik laat de woorden van Jesaja binnenkomen en stelde mij de vraag, hoe zouden ze destijds omgegaan zijn met diezelfde woorden. Ik laat ze binnen vanuit mijn geloof dat de Redder reeds geboren is, dat Hij onder ons geleefd en gewerkt heeft. Wij kennen Hem reeds, wij weten hoe Hij onder ons heeft geleefd, hoe hij zieken heeft genezen en zondaars heeft vergeven.
Wat mij veelmeer bezighoudt is hoe kan ik meewerken aan Vrede in de Wereld, hoe kan ik die klimaatcrisis in mijn leven integreren. Want… bidden alleen zal niet helpen.
Er wordt actie gevraagd, niet alleen woorden. Dat voel ik in mij leven en dat maakt mij soms onrustig omdat ik er zo weinig kan aan doen, of er weinig aan verhelpen kan. Ik heb het trouwens goed, gezellig knus in mijn eigen leefwereldje, ondertussen ga ik elke dag 10-tallen bedelaars voorbij waar de wanhoop in hun ogen te lezen staat. Is hier in mijn leefwereld ‘Het woord Mens geworden?’ Laat ik hem überhaupt geboren worden? Laat ik toe dat hij in mijzelf Mens wordt?

Anita schreef op 3 december 2022 om 07:30

Nee ., ik wil geen macht om onreine geesten uit te drijven en kwalen te genezen, de kracht blijft bij de Heer. Ik vertrouw erop. Hij is almachtig!
Dat Hij ons mensen zal helpen. De mens, ik, is juist zo zwak. Zonder hulp van de Heer is heel kwetsbaar. En daarom zou ik keer op keer en altijd de Heer nodig hebben.

Nelleke schreef op 2 december 2022 om 23:00

Vaak denk ik aan medechristenen, broeders en zusters die vervolgd worden om hun geloof, ja zelfs gemarteld
Heer doet gij hen recht!shalom deze nacht!

Christine V schreef op 2 december 2022 om 20:56

jesajah: “Ieder die op onrecht zint, zal vergaan: wie een ander vals beschuldigt, wie de rechters in de poort wil verstrikken, wie het recht van de rechtvaardige schendt met loze beweringen.”
Is in het dossier ‘propere handen’ in de Belgische voetbalsector nog gerechtigheid? Kunnen rijkelui hun schuld afkopen? is dit klassejustitie? Ik bid om een geweten van rechtvaardigheid in mijn eigen land.

Joke schreef op 2 december 2022 om 20:29

Ingewikkeld

De weg gaan horen naar links rechts. Je kinderen man loslaten om mijn weg en hun weg ruimte te geven.

Volg mijn hart. Creatief met plezier…en nu met gods kracht mensen begeleiden. Zeker je hebt daarmee een macht over de mensen…..maar zo voel ik het gelukkig niet…
Fijne contacten maken door samen creatief bezig te zijn…
En dan geraakt worden door waar twee of drie in ‘mijn geest’ bijeen zijn ben ik in hun midden.
Dat is het geheim van mijn zin van mijn bestaan op dit moment.

Pe. Luís schreef op 2 december 2022 om 20:09

Vroeger kreeg ik vaak te horen: zit niet zo te dromen. Dromen zijn bedrog. Ze werken vervreemdend (alienatie zou Marx of Feuerbach zeggen). Ik ben het met ze eens…maar Geloven in het schijnbaar onmogelijke en je daaraan toewijden met hart en ziel, verstand en kennis, met handen en voeten kan alleen maar gebeuren als we het geloof in God – Vader, Zoon en heilige Geest dagelijks voeden met gebed op de plaats waar we leven. En dan nog bovenal, rekenend op Gods hulp is het goed om zijn bijstand te vragen en niet te vervallen in trots omdat ik het zo goed doe.

Olivia schreef op 2 december 2022 om 19:44

Lieve Mensen, steek de tweede kaars van deze Advent aan in elke kerk, in elk huis, in elk hart, wetende dat onze Koning en Heer Jezus Christus het licht van de wereld is. En dat dit licht tot in eeuwigheid zal blijven branden.

Bart schreef op 2 december 2022 om 19:20

Vreemd de woorden van Jezus bij Matheus: ‘zorg dat niemand het te weten komt’. Jezus moet wel te weten komen via ons hart, dat wij in Hem geloven en steeds met Hem op weg zijn: ook door vallen en opstaan en als we voortschrijden, dan komen wij er met vele anderen en zullen we God ook eens zien, wie Hij werkelijk is van hart tot hart.

Danielle schreef op 2 december 2022 om 18:50

Ooit zei ik tegen een priester dat ik moeite had met arme mensen. Hier eronder te verstaan vuil mensen, dronken of beneveld door drugs. De ogen van de priester vulde zich met tranen. Ja, de tranen van Jezus die treurig was omdat ik er niets van begreep.

Marie-Louise schreef op 2 december 2022 om 17:50

Waar nog gerechtigheid nodig is? Ach op zo verschrikkelijk veel plaatsen. Ik bid voor mensen in Syrië, Oekraïne, Palestina, Rusland, China en voor mensen uit de vergeten landen.
Het is goed om Jesaja te horen: een mooi visioen om je aan te warmen en dan gewarmd weer aan het werk te gaan.
Heeft iemand mij de ogen geopend? Ja vaak. Iemand zag mij ooit als een sterk persoon. En dat op een moment dat die persoon onder een dikke laag onzekerheid en geklungel en verdriet verstopt zat. Daar ben ik hem dankbaar voor. En Hem ook. Sinds die tijd probeer ik die sterkte ook in andere mensen te zien.

Rita De Swaef schreef op 2 december 2022 om 16:35

Vertrouw op goedheid, Liefde, schoonheid. Het zijn tekenen van Gods Aanwezigheid in deze wereld. Deze tekenen zijn nooit afwezig geweest. Vertrouw me nu maar. Alles komt goed. Die nu blind zijn zullen vroeg of laat zien. Een collectief bewustzijn van velen: zou dat de wereld kunnen veranderen? Geloof er maar in dat het kan, zegt de kosmische Christus

Gertruida schreef op 2 december 2022 om 16:20

Ik droom van gerechtigheid. Een wijze gelovige oude vrouw, heeft mijn ogen geopend: Laat je niet voorstaan op uiterlijke schijn, Laat je niet misleiden door Ongerechtigheid, Houd je ogen gericht op God en Geloof in je eigen kracht. ik ben nog niet van deze blindheden genezen, wel is er sprake van bewustzijn en de wil om het goede te doen. Heer wees mij zondaar genadig

Kees schreef op 2 december 2022 om 15:36

Gisterenavond kwam een gespreksgroep samen om in DIALOOG te gaan over ons zicht op de Here. Een deelnemer opende met een “gebed”tekst waarin werd getwijfeld of wij van Hogerhand wel op een juiste manier in de gaten worden gehouden. Het was alsof deze deelnemer een opdracht van boven had gekregen want zijn tekst sloot naadloos aan op de laatste Bijbeltekst die wij deze avond lazen . Het was Psalm 91 vers 1-16 .
Vers 15 “Roep mij aan, ik geef antwoord,
in de nood zal ik bij je zijn,
je bevrijden en met roem overladen.
Een andere deelnemer merkte op dat bij het “drempel” bezoek van de Nederlandse bisschoppen aan Paus Franciscus, de paus niet zat te wachten op een doortimmerde tekst , maar de bisschoppen opdroeg in DIALOOG met het kerkvolk van Nederland te gaan. Onze groep probeert de daad bij het woord te zoeken.

Hans Winter schreef op 2 december 2022 om 15:00

in de boom
suist het bos,
laat je daar los
en stil als de wind
komt er het woord op,
dringt zonder ruis tot je
door, verdoof je daar niet
voor, blik opwaarts richt het
donker gegrond tot verbond,
zie daar licht een aangezicht
op, draagt het vraag zijn aan
naar wil je rein recht doen
als ons is aangezegd
om volk te worden,
wij zijn mensen
van geloof je
de weg.

naar Jes. 29:17-21

Bernadette schreef op 2 december 2022 om 10:43

In de moeilijke momenten in mijn leven heb ik al mogen ervaren dat er mensen op mijn weg komen,
onbekenden, mensen die me iets te vertellen hebben, me antwoorden geven op mijn vragen.
Nu weet ik Heer dat Gij mijn ogen dan komt openen zodat ik weer kan zien! Dank U

Lieve schreef op 2 december 2022 om 10:24

Heer, het is enkele malen in mijn leven gebeurd dat een vriend mij de ogen opende over een bepaalde schaduwzijde in mijn hart. Het waren eerst pijnlijke ervaringen, maar o zo bevrijdend! Ook ik mocht de ogen openen van mensen die mij dierbaar zijn: zij hadden recht op de waarheid. God, geef mij, telkens het nodig is, de moed mensen in mijn nabijheid recht te doen in delicate en liefdevolle woorden. Spreek Gij in en door mij. Amen.

Godelieve schreef op 2 december 2022 om 09:29

Jezus was verwonderd van het geloof die de honderd man had… Heer ik ben niet waardig…en zijn slaaf was genezen. Geloof ik in de kracht van het gebed.ik bid met open handen en ontvang de gaven van de Heer.

Anita schreef op 2 december 2022 om 09:23

Gerechtigheid in die zin van ja is ja en nee is nee, zou voldoende zijn als basis van leven, gevuld met wat liefde in ieders hart, ieder waarborgt het goede voor anderen, mekaar helpen, mekaar accepteren, mekaar de goede zien en de goede uithalen met ieder capaciteit, misschien een te grote droom. Blijft mijn droom.

johan schreef op 2 december 2022 om 08:53

Ik ben me in het dagelijks leven niet zo bewust van mijn lichamelijkheid. De retraite helpt mij om mijn lichaam wat meer bewust te ervaren, misschien ook te gebruiken naar gerechtigheid toe.
Mijn berg is mijn dagelijks gebed, en de ervaring dat mijn vrouw, én Jezus, met mij mee wil blijven gaan, ondanks mijn zwakheid, kleinheid.
In een dezer dagen voelde ik in mijn gebed een stuk extra geborgenheid , warmte in mijn lichaam, die ik wil proberen doorgeven rondom mij.

Hilda schreef op 2 december 2022 om 08:11

Oh Heer God geeft
Mij gerechtigheid door hem in mijn leven toe te laten en te voelen.
Gerechtigheid valt me ten deel door God’s genade. U bent mijn schepper Heer.
Ik voel me als een mens in een zachte omhulling die alles ervaarden graag uw gerechtigheid deelt.
Gods vertrouwen delen in liefde is hoe ogen geopend worden.
Overal en zeker in mijn gezin voel ik nu pas eigenlijk of eindelijk hoe mijn leven beïnvloed is geweest door dat nare sombere gevoel.
Ik ben heel dankbaar toch nog uw genade te krijgen.
Amen

jef schreef op 2 december 2022 om 06:37

Uit de tekst van vandaag onthoud ik als men blijft geloven en de moed heeft om alles te overwegen
kan men veel bereiken in deze toch moeilijke tijden.Veel moed en sterkte aan de vele retraitanten.

Nelleke schreef op 1 december 2022 om 23:10

Ik moet eerljk zeggen niet zoveel te voelen over de belichaming van Gods gerechtigheid ?Wel voel ik mij bekrachtigd /toegesproken/ bemoedigd gezegend in en na de zondagse eredienst.En ja tijdens een les op de bijbelschool van het E.W.over profetie,het afgelopen jaar, hebben we Gods woorden over ons uitgesproken gekregen: zo bemoedigend en gezien door de Heer en bevestigd in plannen die we hebben over de verbouwing van ons huis met als doel met andere mensen uit b.v. onze buurt te kunnen spreken en er zijn, zeker wanneer we over een paar jaar D.V. met pensioen gaan.En ook voor onze kl.kids: er zijn!Is dat soms Gods gerechtigheid voelen?
Wat kunnen we daar steeds naar verlangen in deze wereld die bol staat van ongerechtigheid.
Dank Heer voor deze dag, voor een goed gesprek met mijn man (wat soms ook zo dringend nodig is maar niet altijd goed wil lukken..)Dank voor gezondheid en nieuwe hoop.
Shalom voor allen!

yves schreef op 1 december 2022 om 23:00

Lieve Jezus
Waarom laat God mensen buiten de poorten, zijn er die je uitsluit? Dat klopt niet met je verhaal van de andere wang toekeren. Ben Jij het wel die dit zegt?

Joke schreef op 1 december 2022 om 21:20

Dagje uit nieuwsgierigheid vooruit gewerkt.
Tja met harde speurtocht om op de arbeidsmarkt. Cq economische maatschappij mee te doen alles uit de kan gehaald. Jarenlang met koppie geleefd. Maar vond de aansluiting niet. Had niet geleerd te communiceren…toen ik baby gekregen had aan de eerste zet gehoorapparaten begonnen. Aangeboren afwijking 50 % minder gehoor. En nu met flinke bacteriele ontsteking in oor schiet ik ook niet echt op…gezinsleden versta ik niet. Tweede apparaat kan nog niet in…afijn zal ergens wel goed voor zijn.
Maar wat doof is voel ik nu wel erg.
Maar vertrouwen op god wordt er alleenmaar groter door want ik zoek en vind de weg!!!

Olivia schreef op 1 december 2022 om 21:02

Goede God,
Er is zoveel dat ons gelukkig maakt, zoveel waaraan wij vreugde beleven, schenk deze vreugde aan allen die weinig geluk kennen. Wij denken aan de mensen die ziek zijn, aan hen die niet kunnen slapen van zorgen, aan mensen zonder werk, aan mensen in oorlog, aan mensen die het niet meer aankunnen. Wees voor allen een bron van troost, van kracht en bemoediging. Blijf met Uw zegen bij onze wereld en waak over Uw schepping, waarin wij leven. Dank U Heer.

Jail schreef op 1 december 2022 om 20:51

Ik zou willen dat ik vertrouwen had in de Heer in de toekomst.
Maar waarom zou ik vertrouwen? Zie mijn gezondheid zie de oorlog zie armoede. Rechtvaardig of beter gerechtigheid vraagt de Heer, maar is Hij rechtvaardig, is dat gerechtigheid al die miserie van oorlog en ziektes armoede. Mijn huis stort in. Zijn mijn fundering niet sterk genoeg. Heer kom me nabij ik voel me verloren Amen

Marianne schreef op 1 december 2022 om 20:32

Eerste keer adventsretraite …het onderwerp raakt mij,juist nu en juist mij,veel moeite met onrecht,geen rechtvaardigheid loopt als een rode draad door mijn leven…

Het verhaal om mee te gaan met de stroom en onrecht niet aan te pakken zet mij aan het denken,ga ik teveel tegen de stroom in?
Vertrouwen hebben in mensen en dan toch veel onrecht zien en ervaren is iets waar ik mee worstel…veel om over na te denken …

Waarom kunnen mensen niet lief voor elkaar zijn want liefde is het grootste goed, geloof,hoop en liefde maar liefde is het grootste goed.
Ik wens eenieder liefde toe .

Christine V schreef op 1 december 2022 om 19:44

Jesaja: “De standvastige is veilig bij U,”.// Matteüs : “Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.” // Mogen we hieruit besluiten dat wij zelf ook het heft in handen moeten nemen om God trouw te zijn en te lijven. Het is niet enkel wanneer je een taak in de kerk of dienst hebt dat je er moet zijn. Ook iedere zondag op de dag des Heren = derde gebod. Onze bijbel spreekt niet over ‘een geloof à la carte.’

Baafje schreef op 1 december 2022 om 19:32

Gerechtigheid doen en voelen
Het kost mij enige moeite om hier in 1 dag over uitgedacht te zijn
Het deed mij vooral aan de woorden van de profeet Micha denken
Waar in het verhaal hij uitvaart tegen de onderdrukking van de bevolking op het platteland door de heersers van de stad
Het is een verhaal vol ruzie, waarin de Heer uiteindelijk zegt
Ïk heb je gezegd o mens wat je moet doen, je weet het
Doe recht, wees trouw en ga in nederigheid de weg van je God
Al wandelend (emmauswandeling) en dit bovenstaande overdenkend dacht ik
Ik weet dat U de schepper bent, ik ben zo blij dat U mij kent

Pe. Luís schreef op 1 december 2022 om 19:28

Zojuist een videogesprek met een vriend in Italië, theoloog van ons seminarie. Jaren lang trokken we samen op in Brazilië. Hij zei: Jezus gaat altijd met me mee, maar ikzelf slaag er niet in om altijd met Hem mee te gaan. Zijn woorden waren me uit het hart gegrepen….Er zijn in onze wereld veel signalen dat mensen zich zorgen maken over “Vrede op aarde” en daar ook daadwerkelijk iets voor over hebben, God zij dank. Maar vooralsnog is het wachten op een grote ommekeer.