Gastenboek

Paula Sörnsen schreef op 6 december 2022 om 12:20

Ik voel me zeer dankbaar de voorgestelde “wijsheden” te mogen lezen, in een taal die naar het hart grijpt. Ik bid dat mijn relatie met God mag verdiepen en ZIJN Woord in mijn verwachting mag geankerd blijven.

Leo schreef op 6 december 2022 om 11:40

Mooie Bijbelse woorden, prachtige retraite , veel goede mensen rondom mij . Vanwaar dan de onrechtmatige verdeling in de wereld? Zoveel onrecht en hardheid. Ook dat alles blijft bestaan.Waarom toch.Ik twijfel.

Mia schreef op 6 december 2022 om 11:08

Door de teksten van vandaag, en de begeleidende uitleg, krijg ik ineens dit inzicht:
Het is alsof God ons aan zijn hart drukt, juist OMDAT onze dagen als gras zijn.
Een ervaring die mij raakt en ontroert.
Daarbij wil ik graag verwijzen naar de website “Christian Art”, die elke dag een mail stuurt met de bijbeltekst van de dag en daarbij een kunstwerk (meestal schilderij) met commentaar. Heel mooi de illustratie bij de tekst van 3/12 van schilder Richard Ansdell uit 1866: The Lost Sheep, en van 6/12 een tekening van Katherine Brown uit 1982: Jesus and the lamb. Beide zo liefdevol en teder, de ene wild, de ander zacht. … Wij zijn dat schaap… én de herder…

Bernadette schreef op 6 december 2022 om 10:41

Beste Gilberte,

Deze namiddag komen we samen om te bidden, een gebedsmoment met de kleine zielen,
we nemen je intentie mee in ons gebed.
Vrede en alle goeds!

Bernadette schreef op 6 december 2022 om 10:33

Soms ben ik dat schaap, dan ben ik blij dat Jezus naar mij op zoek is gegaan.
Ja, machteloosheid kan mij doen afdwalen. Het is mooi als je dan mensen ontmoet die
richting geven.

Machteld schreef op 6 december 2022 om 10:26

Ik kies ervoor om de enthousiasteling te zijn, ook al neig ik soms naar desillusie. Gods Woord houdt eeuwig stand, dat belooft God aan mij. Hij stuurt ons een Wonderbare Raadsman, een Vredevorst, Jezus. Jezus, die ook goede herder is. De economie van het Koninkrijk is heel anders dan onze menselijke economie. Uit liefde voor het ene verdwaalde schaap laat de goede herder zijn hele kudde achter om dat ene schaap te redden.
Jezus kent zijn schapen bij naam en zijn schapen kennen Zijn stem. Ik ben individueel gekend door de Heer, Hij heeft mij oneindig lief. Daar mag ik op vertrouwen, want Gods Woord–zijn belofte om me te beschermen– houdt eeuwig stand.

Anita schreef op 6 december 2022 om 10:10

Ik zal tot het uiterste blijven proberen een van de negenennegentigste schapen te zijn.
Maar misschien ben ik dat ene verdwaalde, dan zou ik heel blij zijn als het gevonden wordt.
Heb ik een kans om dat ene schaap to zoeken , doe ik ook met uiterste best.
In als situaties probeer ik het beste van te maken.

Martijn schreef op 6 december 2022 om 09:32

Wat een misrekening! Wat een economische blunder! 99 achter laten met het risico de hele kudde te verliezen! Voor 1 schaap? Misschien wel zwart. Vind mij! Ik ben hier! Breng me snel naar de kudde terug. U stelt mijn belang voor het groepsbelang! Wat een liefde!

Gilberte schreef op 6 december 2022 om 09:14

Een van onze vrienden verlangt te sterven, ze ziet het niet meer zitten, ik vraag gebed van de velen die zich inschreven voor deze retraite. Mag de GEEST haar overspoelen met genade en zegeningen, zodat ze weer de sterkte in zichzelf mag ervaren. Bidden is de grootste kracht, ik geloof erin en vertrouw op jullie meebidden.

Dankjewel,
Gilberte

Joke schreef op 6 december 2022 om 07:49

Ben dus het blatend schaap!!!

Zou hij me vinden?????

Zo dolende in gezin
Vrijw.w.
Niet in economische maatschappij

Kaarsje opsteken voor voor-tegenspoed.

Of zijn er merdere zoals ik. Toch nier roepende in de woestijn????

Nelleke schreef op 5 december 2022 om 23:05

Zoek ik dat afgedwaalde schaap of ben ik hetzelf?Het is zó moeilijk mensen weer bij de kudde te halen vooral familieleden.De 2 overgebleven kinderen van mijn zus : 52 en 53 en allebei ernstig ziek en afgedwaald! HEER ontferm U over hen, raak hun hart aan door Uw H.Geest!!
Ons gebed is iedere avond voor onszelf, de kinderen en de kl.kids: Heer houdt ons dicht bij Uzelf.shalom deze nacht voor allen.

Christine V schreef op 5 december 2022 om 22:52

Pe. Luis, ik bid voor jou !

Olivia schreef op 5 december 2022 om 21:02

God, onze Vader, wij zijn geschapen naar Uw beeld en gelijkenis. Uw wil geschiede ook in ons leven. Maak ons oog helder en eenvoudig om Uw goedheid te zien in de gaven van de schepping en om te delen met mensen in nood.

Schenk ons de vreugde U te leren kennen en Uw Zoon Jezus te volgen elke dag meer en meer.

Pe. Luís schreef op 5 december 2022 om 20:26

Ben blij met de overwegingen in deze retraite. Dank aan Marc Desmet en het begeleidend equipe. Vandaag sta ik stil bij de mensen die me gedragen hebben in het leven en me bij Jezus brachten. Het zijn er teveel om op te noemen. Interessant in de evangelietekst: “Ze slaagden er niet in om door de mensenmenigte heen te dringen en klommen op het dak. Soms lijkt alles ondoordringbaar en lijkt er geen toegang tot Jezus, maar een gelovige groep vindt altijd wel een gaatje in het dak. Vanuit mezelf vind ik het nog steeds moeilijk om bij Jezus te komen voor vergiffenis en genezing. Het gezamenlijk geloof deed mensen het bijna onmogelijke presteren. God zij dank… Nu maar afwachten tot Jezus zegt tegen mij: Je zonden zijn je vergeven…. Sta op en loop.

Hennie schreef op 5 december 2022 om 19:41

Wie bent U, deze vraag, en wie ben ik. ‘Heer ontferm U over mij’.

Pe. Luís schreef op 5 december 2022 om 19:31

Op dit moment probeer ik me te spiegelen in de wijsheid Gods om de juiste beslissingen te nemen met betrekking tot mijn levenseinde hier op aarde en vraag dat ik nog voldoende energie kan opbrengen om me daadwerkelijk voor te bereiden samen met allen die bij dit proces betrokken zijn. Ondanks de duisternis gloort het licht voor mij en voor de hele wereld. Mijn wens op dit moment is, dat mijn geest en de werkzaamheid van Gods Geest in een uitgeput lichaam me op weg helpen naar de gemeenschap met Jezus en moeder Maria.

Jail schreef op 5 december 2022 om 19:12

Zondag extra tijd genomen om te bidden. Genoten van de samenvatting.
Danken , sorry , alsjeblief heeft me ook steun en kracht gegeven. Dank hier voor.
Nee ik durf geen onreine geesten verdrijven ik kan geen zieken genezen. De moraal van de wereld is zo anders dan wat ik heb geleerd in mijn jeugd. Ik denk bijvoorbeeld aan het sacrament van het huwelijk aan vrouwen in de kerk. Waren we verkeerd ? Moeten we de jeugd met andere normen veroordelen ? Ik denk het niet. Oordeel niet zegt Jezus. Heer blijf ons nabij.

Bart schreef op 5 december 2022 om 19:09

Belangrijk voor mij was vandaag om wederom vast te stelle, dat vergeving deels rust bij mij op wekt doch niet ten volle, want de ander moet de vergeving ook willen aanvaarden. Als de laatste ook gebeurt dan pas voel ik mijn vergeving voltooid. Ik zoek vergiffenis en vraag om vergeving, als ik fout ben geweest. Ik wil ten alle tijden in vrede leven met ieder medemens om zo elkaar gelukkiger te maken.

Hubertus schreef op 5 december 2022 om 18:46

Wat een wilskracht wat een daadkracht, en wat een groot vertrouwen!
Iedereen stomverbaasd,
als er een bed met een lamme mens via het dak naar beneden wordt gelaten.
Het is ergens komisch te noemen, om op deze manier zo voor te dringen! Jezus vindt het goed, en ziet dit als een liefdevolle actie van de helpers.
Zoals hij zegt ‘hebt uw naaste lief als u Zelf’ Zonden worden vergeven, en de lamme kan weer lopen!
En alle toeschouwers worden héél enthousiast!
Zo kunnen wij ook mensen die de Liefde van God nodig hebben,’voordragen’ in ons gebed! Amen.

Malou schreef op 5 december 2022 om 18:34

Wat een sterk geloof hebben die dragers van de lamme! Ze doen bijna het onmogelijke om met hem tot bij Jezus te komen. Ik wil ook een drager van mensen zijn. Toch vraag ik me vaak af wat ik zou doen als ik in de tijd van Jezus zou geleefd hebben. Zou ik dicht bij Hem staan of wat verder weg om alles van op een veilige afstand te kunnen bekijken?
‘Kom uit je boom en zie…’ Die woorden wellen spontaan in me op. Is dat Jezus die roept? Zijn dat mijn woorden?
Misschien is het toch goed dat ik de volgende dagen probeer om wat dichter bij Hem te komen.
Ik blijf wachten, mijn vlammetje houd ik brandende, mijn handen gevouwen…

Wilma schreef op 5 december 2022 om 15:46

De wijsheid is als het Woord dat sinds altijd bij God is en mens gaat worden. En ja, Jezus heeft een enthousiasmerende werking en kracht. De Ik Ben Leeft. Dat Hij mij steeds weer inspireert als de Creatieve Bron van mijn bestaan

Viviane schreef op 5 december 2022 om 14:51

Ik ben fier om drager te kunnen zijn van mijn hartsvriendin.
Sommige dagen zou ikzelf gedragen mogen worden maar door mijn oprecht geloof en vertrouwen steun ik op de Meester in mij.

Hans Winter schreef op 5 december 2022 om 14:47

advent…
op komst…
ter wending.
in de verloren
zoon geloven liet
hem van verre ongezien
horen wie hij zal gaan wezen,
wat hij zelf nog niet zag, die dag
der levensloop die hem wachten mag,
maar lichtgewicht aangedragen zonder
vragen toch niet zichtloos lamgeslagen
zie daar dat hij zelf wilde komen,
bovenal niet langer fataal,
zelfs tezamen zowaar
ten feest het meest
naar het eens
verhaal.

naar Luc. 5:20; 15:20,22; Jes. 35:5-6

Martine schreef op 5 december 2022 om 13:50

Vandaag is het zo een lamme verwachtingsdag. Misschien is het uw manier om me wat te laten rusten. Me te laten bezinnen over mijn verwachtingen. Uw wil geschiede.

Gertruida schreef op 5 december 2022 om 13:25

Ik herken in mijzelf zowel de gelovige drager als de verlamde, een strijd tussen Geloof op Genezing en Ontgoocheling-Wanhoop en toch sta ik iedere keer weer op, recht mij rug en zoek het aangezicht van de Heer.

Machteld schreef op 5 december 2022 om 13:06

Het verhaal van de lamme die door zijn vrienden tot Jezus wordt gebracht, is een mooi en ontroerend verhaal. Wat mij meest treft is het grote vertrouwen van de vrienden in een gunstige afloop voor hun lamme vriend. Wat ze allemaal niet doen om hem tot bij Jezus te brengen; ze halen zelfs de pannen van het dak. Goede vrienden zijn een ware schat. Dank u, Heer voor goede vrienden in mijn leven, dank voor hun vertrouwen in u. Dank u omdat ze niet opgeven mij te helpen en voorwaarts te doen gaan, dichter bij u.

claire schreef op 5 december 2022 om 12:23

Bidden tot God lijkt me zinloos voor het moment. Dus roep ik mijn overleden ouders en grootouders en broer op. Ze waren diepgelovig. Ze zijn mijlpalen in mijn leven …

Anke schreef op 5 december 2022 om 12:04

Verwachting en een hoopvolle toekomst heb ik als de nieuwe aarde komt.
Ik zie uit naar herstel bij mijn zoon! En breng hem dagelijks aan de voeten van Jezus.
Hij heeft alle macht in hemel en op aarde.
Hij is groter dan wij mensen kunnen bedenken!
Dag aan dag draagt Hij ons

Marjolein schreef op 5 december 2022 om 10:41

Zelf zijn Woorden worden. Hoe moeilijk is dat bij afnemende krachten. Ik luisterde niet en ik heb nu vanaf het begin van de Advent een rug van beton.
Niet luisteren werkt ontluisterend. Dit is mijn kompas in de intieme relatie met God.

Anita schreef op 5 december 2022 om 09:01

Vergeving is nog meer dan alles lijkt een klein wonder. Mijn hart vervult van vreugde de vreugde die ik maar enkele keer kende. Grote vreugde in mijn hart.(ik noem het een klein wonder) Het kost tijd om te vergeven, maar dan ben ik bevrijd. Zo vrij als of ik kan vliegen, inderdaad vergeving geeft vleugels.

yves schreef op 5 december 2022 om 08:26

De verlamde lees ik anders, Jezus maakt helder dat je zelf het probleem moet aanpakken, samen met anderen. Je stapt uit bed en draagt dat zelf, God lost het niet voor je op. Als de verlamming straf voor zonde van God was, dan was er inderdaad vergeving nodig, gegeven door een sadistische God die slaat en zalft tegelijk, liever niet. Van die laatste interpretatie is al zoveel misbruik gemaakt. Jezus geeft de kracht je probleem aan te pakken, Hij is er noch de oorzaak noch de oplossing van.

Hilda schreef op 4 december 2022 om 23:13

Het is wikken en wegen
Nemen en geven
Luisteren en vielen
Ademen en vasthouden
Alles wat er is is God
God geeft zijn liefde
Om ons er te laten zijn
Één te zijn met de schepping en deel te zijn van de schepping.
Ook al voelen mijn benen loodzwaar en mijn geest uitgeput; dan roep ik u God! En voel me gehoord en verwarmd.

Bart schreef op 4 december 2022 om 22:33

Dank voor uw rustige en geleide meditatie van zaterdagmorgen. Johannes de Doper ging de woestijn in om ook in rust en kalmte het Woord van God te aanhoren en te beleven en te aanhoren diep in zijn hart. Wij doen dit ook op rustige momenten van bezinning en meditatie en dat brengt ook rust en heil en zegen voor vele mensen.

yves schreef op 4 december 2022 om 21:53

Mooie droom van Jesaja, mijn visioen, een te groot woord, beperkt zich bescheiden tot mensen die in persoonlijk contact komen. Als er wat gedeelde warmte mee op weg mag genomen is het wonder al voltooid. Aanbieden van aspecten van GO en onderscheiding a la Ignatius blijken niet bijster welkom, mensen voelden zich helemaal niet geholpen. Integendeel. Goed te beseffen dat een kleine groep geïnteresseerden daarmee aan de slag kan, voor vele anderen komt het als een slag in het gelaat, dixit een cliente/patiente.
De toorn van God en haar barmhartigheid en ook God in allebdinge’. Elk leven en ook in mijn lichaam. Toorn is onmacht en barmhartig kan je slechts zijn uit een verheven positie, de immanente God.ervaren in contemplatie heeft die theatrale eigenschappen niet. Misschien bij Anderen wel?

Joke schreef op 4 december 2022 om 21:50

Te lang verhaal om te vertellen. Maar ik ben horende doof geweest. Ben nu echt doof.maar heb daardoor extra vertrouwen dat ik begeleid wordt

Ben niet angstig meer. God is mijn schild en ik zijn trouwe dienares????

Zoiets bedoel ik..moest er wel flink voor in het stof happen…..groot geloof weg kwijt door depressie maar ik ben er weer met tekentalent!!!!.nu maar woekeren met al mijn.machten en krachten….

Olivia schreef op 4 december 2022 om 21:28

Heer God, Er gaat geen uur voorbij of Gij zijt bij ons. Altijd houdt Gij Uw liefhebbend oog op ons gericht. wij danken U voor de zachte woorden waarmee Jezus, uw Zoon, ons de weg wijst naar U. Help ons om elke dag een ogenblik bij U te zijn, eenvoudig en oprecht.

Heer, wij danken U om Uw nabijheid in ons leven.

Gerda Krüse schreef op 4 december 2022 om 19:53

Het woord GO is voor mij onduidelijk in de Adventsretraite-Maandag5 december 2022
Tevens wil ik Marc Desmet bedanken voor de mooie samenvatting van de eerste week-ervaring in de geleide meditatie en de manier waarop!En Allen die hieraan meewerken.
Mvg.Gerda Krüse

wilfried schreef op 4 december 2022 om 18:59

Heb genoten van de geleide meditatie van zaterdag. Heel rustig zonder een overdaad van teksten, rustige spreektoon veel stilte ertussen en mooie muziek. Het was een weldaad voor mij en mijn lichaam!
Dank u wel!

Anita schreef op 4 december 2022 om 17:06

De toekomstbeelden in mij met basis volgens Johannes de Doper probeer ik als gelovige te streven. Er gebeurt wel eens dat iemand mijn leven probeert te zuiveren, mij wakker schudt en raakt. ik geloof echt al is het een utopie in werkelijkheid maar in kleine schalen tussen individuen kan het degelijk gebeuren.

Hans Winter schreef op 4 december 2022 om 16:51

ik ken
een jonge kat
die met sprongen
in de nacht op jacht
gaat en vandaar haar
muis naar huis brengt,
daar onderdak neerlegt
voor de hond verzadigd
van jaren maar die dan
toch helemaal in haar
‘ja wees er’ opleeft,
ons mede d’ogen
groots openend
voor ons aller
wonderend
‘Ik ben’.

naar Jes. 11:6-10

Mogen wij zo onze ‘u topos’ aan willen gaan,
ter plekke het ene verenigend groter
dan het verscheiden vele.
Roedels groetje, Hans

Martine schreef op 4 december 2022 om 15:50

mijn lichaam volgen… zo had ik er nog nooit over gedacht. Ik denk wel dat ik het nog niet volledig begrepen heb.
Zal ik deze week verder uitdiepen.

Gertruida schreef op 4 december 2022 om 14:54

Deze toekomstbeelden roepen bij mij Verlangen en Verwachting op. Het woord wil lichaam in mij worden, ondanks de dagelijkse strijd van Goed en Kwaad, Droom en Ontgoocheling, Ziekte en Genezing, Verdriet en Vreugde, Oorlog en Vrede. Teleurstelling en Hoop. Onderweg naar Kerstmis, in verwachting van Jezus, dat het Licht het mag winnen van de Duisternis, een pad vol met hobbels Heer wees mij genadig, wijs mij uw wegen, leer mij uw woord te verstaan, laat mij nooit van u gescheiden worden

Paula schreef op 4 december 2022 om 13:13

Wegens een verkoudheid vandaag weer de Eucharistieviering op de TV gezien (zoals in de corona-tijd). De preek van onze bisschop vond ik inspirerend, zoals ik altijd de preken van de verschillende pastores heb gewaardeerd. Ik vond het – en vind het nu – een uitkomst als ik niet naar de viering in mijn parochie kan gaan. Het was fijn om te horen, dat er weer zeven nieuwe seminaristen op het seminarie zijn dit jaar. Laten we bidden dat deze jonge mannen de kracht en het geloof mogen ontvangen om hun roeping stand te laten houden, zodat zij voor ons en de jongere generaties inspirerende voorgangers zullen worden.

lutgart verdonck schreef op 4 december 2022 om 12:24

De eerste week waren we aan het worstelen doorheen de bijbelteksten met onze fouten,schuld,kortzichtigheid.
We moeten onze persoonlijke fouten onder ogen durven te zien maar ook het groter geheel in de ogen durven te kijken.
De wereld is in oorlog.Goede en kwade krachten strijden met elkaar en daar kan de enkeling niets aan doen.
In de tweede week tracht ik los te komen van wat kwaad is want we zitten in hetzelfde schuitje…
Ik was getroffen door:Ook binnen de christengemeenschap leeft een droom van eensgezindheid.

Hennie schreef op 4 december 2022 om 12:18

Het lichaam zo aan het woord laten in deze stilte, en stille tijd. Er komt zoveel omhoog aan oud verlangen, en gemis. Ik noem het nu, ‘Bij God op schoot gaan zitten’, dat verlangen naar geborgenheid, naar rust en wijsheid, en vertrouwen.

Een fijne Adventszondag voor iedereen.

Marie-Louise schreef op 4 december 2022 om 12:17

Wat een mooie vraag: wat voelde je in je lichaam, wat is er veranderd daarin sinds het gebed. Het is een vraag die ik vaak stel als ik een bibliodrama begeleid. We hebben dan een verhaal gelezen, mensen hebben zich ingeleefd in één van de personages uit het verhaal. Ze staan in een houding die daar bij past en ik stel hen vragen: wat ben je aan het doen, visser ? ( Mozes, Jezus, bedelaar, enz.)En hoe voel je je daarbij? Als je mij nu die vraag stelt zeg ik: ik ben op weg en heb hele koude voeten. Daarom wil ik verder lopen, stampen zelfs, en intussen nadenken over wat ik kan doen om te helpen; de mensen om mij heen en ver weg en de aarde. De verwarming laag helpt de aarde een beetje en helpt mij om in actie te komen en warme voeten te krijgen.

Het team van de Adventsretraite schreef op 4 december 2022 om 11:49

Dank voor deze terechte vraag/opmerking. GO staat voor Geestelijke Oefeningen. Wat dat zijn kan je hier lezen: https://www.jezuieten.org/ignatiaanse-spiritualiteit/de-geestelijke-oefeningen/

Malou schreef op 4 december 2022 om 11:26

Het lezen van de aangeboden teksten doen me deugd!
Ze sterken me in mijn geloof dat die toekomstdromen ooit waarheid zullen worden.
Er zijn reeds kleine tekenen aan de horizon die laten zien dat die droom van God met ons reeds begonnen is! Dat maakt me blij en enthousiast om deze retraite verder te zetten.
Johannes zegt: ‘na mij komt iemand die machtiger is dan ik; ik ben het zelfs niet waard om zijn sandalen voor Hem te dragen. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur.’
Dat is de verwachting die in mij leeft. Als een klein vlammetje, wachtend op iets groters…
Het vuurtje smeult, ik wacht in diepe stilte verzonken…

Kris Nonneman schreef op 4 december 2022 om 11:24

Beste,

Ik wil geen ervaring delen maar een vraag stellen .

In de retraite van vandaag, zondag 4 december lees ik: ‘Dus ervaring van kwaad als eerste week-ervaring in de GO’. Voor mij is GO een onbekend gegeven, afkorting, begrip. Is het mogelijk om GO ‘anders’ te omschrijven.

Met dank voor uw reactie en vriendelijke groet,

Kris N.

Vera Van hove schreef op 4 december 2022 om 11:16

Als we allen eensgezind worden met elkaar,dat zou geweldig zijn! Liefde en vertrouwen verwachten van elkaar,zoals we liefde en vertrouwen hebben in de Heer Jezus!