Gastenboek

Dannij schreef op 10 december 2022 om 19:56

Het is zonde dat wat we in werkelijkheid Zijn niet te ont dekken, het niet erkennen. G O D de naam is zoveel misbruikt voor eigen doelen en macht. IK BEN DIE IS, dat is fenomenaal ieder leven wordt erdoor gedragen.. Geen God van macht en oordeel.. Weg ermee wordt wakker en zie wie je bent een goddelijk onaangetaste schoonheid dan bestaat oordeel niet meer. We zijn allemaal een rimpel in de oceaan en tegelijkertijd zijn we de oceaan. Wat een mooie kerstgebeuren dit toelaten en niemand uitgesloten in eenheid. Xxc

Erna schreef op 10 december 2022 om 18:56

De Heer die ons onderricht in ons eigen belang. OK, maar hoevelen dachten niet te weten wat Hij van ons verlangt en stelden zich bijna in zijn plaats.Hoevelen hebben ons niet misleid en op het verkeerde been gezet? Hoe hebben velen niet de geboden van God geïnterpreteerd? En oordeelden en veroordeelden anderen. Ze wisten misschien ook niet beter. Uiteindelijk moet iedereen zelf zijn weg vinden en ontdekken wat Hij van ons verlangt. Ondertussen moet er wel wat puin geruimd. Maar daarin helpt Hij je wel en komt Hij je tegemoet. Zo ervaar ik het toch.

Jeroen schreef op 10 december 2022 om 18:55

“(…) zonde, die ontstaat als weerstand tegen het goede in ons. Dit kwaad vraagt vergeving.” Eindelijk begrijp ik zonde. Eindelijk besef ik hoe ik zonde moet benaderen… Amen.

Agnes Erk schreef op 10 december 2022 om 18:11

Heb de retraite niet alle dagen gevolgd. Maar wat mij erg geraakt heeft is dat wij onze kinderen een. Verwoeste wereld nalaten, dat zij dat van ons erven. Ik vind dit niet eerlijk want er gebeuren zoveel goede dingen tussen de mensen, er zijn zoveel mensen van goede wil…Jezus heeft wel fel geweest als Hij sprak over misdoen aan kinderen…
Toch, sinds ik onze erfenis durf in de ogen kijken, kan ik het boze niet zo maar wegwuiven met het goede te benadrukken. Dat is geen prettig gevoel geloof me maar. Voor mij is deze tekst een woord van een profeet. Of is het jonge meisje
van de klimaatmars misschien onze profeet of onze stille paus van Rome ? Ik sta niet graag stil bij de realiteit van deze tijd, weet er ook geen oplossing voor. Heb er verdriet om. Wil ervoor bidden maar mag mij zo niet weer in slaap sussen.
Als een deel van de mensheid hoop ik om kracht en moed en vergeving.

Anita schreef op 10 december 2022 om 15:58

. Toorn van God is in mijn geloofsbeleving- het blijven verwijderen tussen God en mij.
Dat is door Johannes de Doper en Jezus juist herstelt.
. Waarom de schriftgeleerden niet herkennen in Johannes en Jezus begrijp ik niet
Het zei zo ……, ik leef in de andere tijd dan Jezus, heb zelf niet gezien al de wonderen, maar ik geloof het wel.

Machteld schreef op 10 december 2022 om 15:34

Ik denk dat de Schriftgeleerden Elia niet herkenden in Johannes De Doper omdat ze misschien de Messias niet langer verwachtten. Ze hadden het te druk met het opleggen van leefregels aan de gelovige joden, meer dan wat nodig was. Meer dan wat God van het volk Israel vroeg. Tegelijk zaten ze aan de beste plaatsen aan tafel. Elia en Johannes De Doper waren allebei heel direct ivm hun opinie van de geestelijke en wereldlijke machthebbers van hun tijd. Ze namen geen blad voor de mond. Daarom werden ze ook opgejaagd door de wereldlijke machthebbers.
Zo ook Jezus, wiens opinie over de Schriftgeleerden vernietigend was. Er waren de uitzonderingen, natuurlijk, zoals Nicodemus, die Jezus ’s nachts kwam opzoeken uit vrees voor zijn collega’s Schriftgeleerden.
Ik denk dat Jezus’ woede over de Schriftgeleerden eigenlijk dezelfde grond heeft als zijn woede om de handelslui in de tempel: hun praktijken brengen oneer aan God de Vader, de grond van alle dingen. Jezus is niet boos voor zichzelf, maar voor zijn geliefde Vader.

CLERINX Nicole schreef op 10 december 2022 om 15:24

Laat je armen nooit zakken zelfs niet in moeilijke ogenblikken!

Deze woorden sterken me om door te zetten

want Iemand begrijpt je!

Blijf geloven, en vertrouwen!

Hans Winter schreef op 10 december 2022 om 14:59

een voorloper
kon al opkomen
voor onze voorganger
ons onder ogen kwam, alzo
verwijzend blijvend bewogen wezen
in deze slopers afbrand periode
van idolen en bozigheden
moge ons sowieso
aanspreken.

naar Mat. 17:10

Gertruida schreef op 10 december 2022 om 12:33

Dank voor de meditatie van vanochtend, het heeft een diepe indruk op mij gemaakt

Gertruida schreef op 10 december 2022 om 12:31

Als ik aan God denk, dan ervaar ik Barmhartigheid en Licht. Een beeld van God van toorn en woede hebben geen plaats in mijn Godsbeeld en Geloof. Ik ben niet bezig met de hel, in de zin van vuur en knarsetanden, wel in de zin van afgescheiden zijn van God. In alle oprechtheid hoop ik dat alle mensenkinderen uiteindelijk in de Hemel zullen komen. Volgens mij herkenden zij Elia niet omdat het bij de schriftgeleerden ontbrak aan onderscheiding en waakzaamheid. Ik verwacht en ontmoet Elia in de gedaante van een gewoon mens, eenvoudig, eerlijk, wijs, vriendelijk, dienend, dankbaar en een sobere levensstijl.

Ghislaine schreef op 10 december 2022 om 11:32

DANKBAARHEUD omdat de adventsmeditaties dit jaar aansluiten bij de lezingen van de
dag en zo een hoogtepunt bereiken in de Eucharistieviering

Hennie schreef op 10 december 2022 om 11:27

Dank je wel Adriaan, voor jouw verhaal over de oude Indiaan, die iedere avond zij kleinzoon een kostbaar verhaal verteld. De wijsheid van onze voorouders.
En dank aan ieder voor het delen, van wat er in hem of haar leeft.

irene schreef op 10 december 2022 om 11:16

Ben zo vertrouwd met een barmhartige God, dat ik me een vertoornde God nauwelijks kan voorstellen. In een wijder perspectief: wel als ik denk hoe wij als mensen gezamenlijk de aarde en het klimaat verwoesten, en hoe mensen uitgebuit worden opdat wij (ik) een mobiele telefoon heb, koffie drink en kleding koop.

Joke schreef op 10 december 2022 om 09:05

Vond de tektsten moeilijkbte interpreteren.
Ga 9.15 naar de zoom uitzending kijken….

Hennie schreef op 10 december 2022 om 09:01

Vanmorgen kwam er een dankbaar gevoel in mij naar boven, over de verbondenheid waarmee we ons richten,
één in het innerlijk verlangen. Het raakt me diep in mijn hart.

Yves schreef op 10 december 2022 om 07:21

Niks geen toorn, en Elia niet herkennen is blind zijn voor de goddelijke vonk in alles, mens en dier. Plant en steen. Soms ontmoet je een wezen waar die vonk meer helder is, dat ligt niet enkel bij de Ander, ook bij je eigen ontvankelijkheid en beide fluctueren in de tijd. De hond uit wiens ogen ik plots begrijp dat ik te hard ben, de sneeuw deze ochtend die me dicht bij mijn geliefde bracht om warm te blijven, dat is Elia

Engelina schreef op 10 december 2022 om 07:13

Reflectie naar aanleiding van de thematiek en de teksten uit de Bijbel die daarbij gelezen zijn.
De werkelijkheid/ de realiteit is een droom die immer
uitkomt.

Nelleke schreef op 9 december 2022 om 23:57

Ik vind de vragen lastig vandaag.Vind het altijd moeilijk om goede balans te vinden in genieten en geven..
Genoten van de prachtige winterdag en wandeling.Vanavond een fijne bidstond gehad.intensief gebeden voor mijn man met 3 kornuiten die voedselpakketten in Roemenië koopt en uitdeeld!

Olivia schreef op 9 december 2022 om 20:14

Heer, vul ons huis met Uw, heerlijkheid.
Heer, vul ons huis met Uw, geloof.
Heer, vul ons huis met Uw, liefde.

Heer, ontferm U, Heer, ontferm U, over ons.

Karin schreef op 9 december 2022 om 19:52

Als je zwijgt teren je botten weg
Zwijgen en glimlachen en wegslikken heb ik gedaan en dat doe ik nu niet
Is dat wat U van mij wil zien
Boosheid Woede Toorn die komt de laatste jaren steeds meer aan het licht
Ik wilde kinderen helpen mijn ouders helpen ik werd ziek en moest leren op mijn handen te zitten leren dat het ijdelheid is om te denken dat je mensen kan helpen
Ik wilde uitleggen praten begrip
Nu heb ik geen begrip zit op mijn handen en schilder
Soms voel ik dit als mijn roeping die ik absoluut niet wil maar toch het enige is wat ik kan
Zo doe ik niet aan meningen activisme en ideologie politiek enzovoort maar net zoals ik op mijn handen zit probeer ik alles in mijn hart te bewaren en aan U voor te leggen
Al mijn ervaringen met U waren in Stilte
Ik heb met u gedanst
U heeft mij laten zien dat U mij gewild heeft
U heeft mij laten zien wie mijn vader en moeder zijn en ik hun dochter Anastasia
Waarom kan dat niet genoeg zijn voor mij
Hou is op met zeuren en
Vertrouw en heb Lief en Geloof

Adriaan schreef op 9 december 2022 om 19:50

Is Jezus een levensgenieter en is dat wijsheid? Oei, een vraag die op me afkomt!

Ben ik een asceet zoals Johannes was of meer een genieter zoals Jezus was?

Ik denk dat ik veel weg heb van Johannes, van de asceet.
Was Jezus een levensgenieter? Ik begreep hem niet zo goed; vond hem altijd zo serieus, zo’n brave deug-man.
Maar ja, als ik er over nadenk, dan genoot Hij wel van het goede van het leven. Hij veranderde water in wijn, Hij genas de zieken, Hij nam het op voor de zwakkeren, vertelde mooie verhalen (gelijkenissen), hield zich op met vele vrouwen, Martha, Maria, de Samaritaanse vrouw, de overspelige vrouw! Een schitterende uitspraak: “Wie zonder zonde is werpe de eerste steen!” Hoe wijs is dat.
Dus ja, hij koos voor de mooie kant, de kant van het genieten tegenover het conflict. Alleen het wegsturen van de handelaars in de tempel leek op conflictueus handelen maar kwam voort uit pure verontwaardiging.
Hij zei: “Keer je vijand de andere wang toe!” Want dan zal je vijand zich beschaamd van je afkeren, denk ik dan. Ja, hoe mooi en wijs is het om te genieten van het leven!

En eerlijk is eerlijk: Daar kan ik veel van leren.

Bart schreef op 9 december 2022 om 19:41

Afscheidsviering mee voorgegaan van een 101-jarige moeder en oma in een zeer sobere viering met pianomuziek van een achterkleinzoon en dat heeft vandaag veel indruk op me gemaakt met als afscheidsmelodoe ‘we zullen elkaar wederzien’ en daar geloof ik van harte bij onze lieve en dankbare God.

Malou schreef op 9 december 2022 om 18:31

Het is ook nooit goed! Je bent te zus of je bent te zo. Je overdrijft of je mag wel eens meer uit je kot komen. Je bent te enthousiast of je bent te stil…
Het voelt zo onzeker allemaal.
En wat is wijsheid? Ikzelf ben een genieter van de kleine dingen van het leven.
Maar ik kan ook stil worden en nadenken over wat me allemaal overkomt.
Volgens mij is het belangrijk de balans te zoeken tussen die twee. Maar… dan wel met God in het midden. Kracht putten uit het vertoeven bij God, het nadenken over wat Hij met mij van plan is, geeft me soms vleugels. Hij leidt mij, en zorgt ervoor dat ik niet te diep val.
Ik ben zo blij dat Hij mij de weg toont, ook al is die vaak nog mistig en donker.
Vooruitgaan, wachten en verwachten, uitkijken naar dat sprankelend Licht dat binnenkort weer geboren wordt!

Karin schreef op 9 december 2022 om 18:13

Droom of ontgoocheling
Bij mij wint de ontgoocheling ik kan niks verzinnen wat voor God mogelijk is
Ik ben moe van het bidden het verwachtende teksten helpen mij eerder verder bij de wanhoop en ik deed nu weer mee om juist hoop te behouden
Net als vorig jaar biedt het mij geen rust maar verdriet en ontgoocheling

Hilda schreef op 9 december 2022 om 17:40

Ascese is een gevoel van schoonheid en puurheid die ik graag ervaar maar ook door wil geven door te benoemen en te laten zien. Vaak heb ik daar de mogelijkheid niet voor om het geheel te integreren met mijn wezen. Ik ben te makkelijk nerveus waardoor dingen niet volledig lukken. In elk geval moet ik dat juk van perfectionisme van mij afgooien en een balans aanbrengen in ascese en Bourgondisch leven maar dat laatste is ook gauw te veel voor mij. Te snel moe, niet lekker te veel moeten.

Daarom vraag ik de Heer om een paar behendige ledematen en zintuigen en een geest die deze aanstuurt zonder verstoort te raken. Laat me niet en nooit meer weerhouden van de verenigde krachten van Johannes de Doper en Jezus Christus door Maria.

Amen

Gertruida schreef op 9 december 2022 om 16:06

Naar welke stem luister ik, wat geef ik het meeste aandacht, een gewetensvraag
onderweg naar Kerst, een mooie uitdaging om mij meer op U “ het licht “ te focussen.
Meer genieten, wat lichter in het leven staan, fijne leerpunten voor 2023 en tot slot “ Wijsheid “ ik heb haar Lief, Heer wees mij genadig en help mij deze meer en meer te proeven en te ontdekken

Anne-Marie Dierick schreef op 9 december 2022 om 14:57

Ik herken zoveel van voorbije leven in de tekst van Jesaja, het is alsof hij op mijn lijf is geschreven. Wanneer ik terugblik op mijn leven het is inderdaad de Heer die mij begeleid heeft. Het is niet uit eigen kracht dat ik vandaag sta waar ik sta. Dit herkennen en aannemen was een proces, maar maakt het vandaag allemaal eenvoudiger, het bevrijd mij van het zware juk dat eens op mijn schouders drukte. Vanuit die bevrijding wil ik proberen om steeds dienstbaar in het leven te staan en zo God dichter bij de mensen te brengen. Amen.

adelbert schreef op 9 december 2022 om 14:07

You raised me up to more than i can be

lutgart verdonck schreef op 9 december 2022 om 13:29

Wijsheid is als een ontmoeting.
Iemand zegt het juiste woord waardoor je weer verder kan en waardoor
je leven een nieuwe inhoud of wending kan krijgen.
Je ziet alles plots met nieuwe ogen,je krijgt nieuwe inzichten in je
eigen leven.
Je leven komt a.h.w. in een stroomversnelling,je krijgt richting alsof
Iemand je bij de hand neemt…

Adriaan schreef op 9 december 2022 om 13:09

Een boeiend thema in de tweede adventsweek: dat droom en ontgoocheling in ons strijd voeren, het beeld van een vertoornde God en het beeld van een barmhartige God. Het doet me denken aan het volgende verhaal.

Er was eens een oude Indiaan, die elke avond bij het vuur met zijn kleinzoon praatte over het leven. Op een avond vertelde hij het verhaal over de strijd die zich binnen ieder mens afspeelt. “Zoon,” zei hij, die strijd gaat over twee wolven. De eerste wolf heet Kwaad. En dat beslaat alles dat gaat over angst, woede, afgunst, jaloezie, verdriet, hebzucht, arrogantie, zelfmedelijden, schuld, wrok, minderwaardigheid, leugens, valse trots, superioriteit en ego. Deze wolf leeft in ieder mens, hem proberen te negeren heeft geen zin. En blijven zal hij ook altijd, hij hoort bij het leven.”
De Indiaan pauzeerde even, en vervolgde zijn verhaal toen hij zag dat de jongen geïnteresseerd naar hem keek. “De andere wolf heet Goed. En die wolf staat voor vreugde, vrede, hoop, liefde, sereniteit, nederigheid, saamhorigheid, trouw, nederigheid, compassie, vriendelijkheid, waarheid, grootmoedigheid en geloof. Ook deze wolf leeft in ieder mens, al is het soms moeilijk om hem te vinden. Maar blijven zal hij altijd, hij hoort bij het leven.”

De oude Indiaan pauzeerde en vroeg toen: “Welke wolf zal winnen als ze gaan strijden in de strijd tussen goed en kwaad?” Zijn kleinzoon aarzelt, denkt na.
Dan geeft de oude Indiaan antwoord: “De wolf die je het meeste voedt!”

Hans Winter schreef op 9 december 2022 om 12:48

hedendaags
is er de overdaad
van het mateloze veel
te veel, jezus’ beproeving
der woestijn leidde hem
naar het smakelijk
verhalen laten
verstaan.

vasten
laat gewoon
brood verwachten,
ijking verrijkt van last
naar licht, het scherpt je
smaak, sterkt het waar gaan
nemen, zoals je van het lied
geniet dat in de stilte klinkt,
het benodigde tezamen
dit maal feestelijk
ja wees er
genoten
raakt.

advents
op komst op
weg naar kerst
kan ons welkom
opwellend
treffen.

naar Mat. 11:17

Pe. Luís schreef op 9 december 2022 om 12:31

Bij de één is het zo: De geest is gewillig, maar het vlees is zwak. Bij de ander: het vlees is gewillig, maar de geest is zwak. Wat mijzelf betreft, weet ik vaak niet meer of ik bij de één of bij de ander hoor. Zoveel tegenstrijdigheden. Ik weet niet meer of het is zoals in het boek “Hier lacht de asceet” of “Wees als een kind dat speelt met slangen” Luisterend naar dat kind voel je dat nieuwe dromen zich gaan vormen wat betreft de toekomst van het leven op aarde. Je moet argeloos zijn om van het leven te kunnen genieten en tegelijkertijd slim en bedachtzaam zijn om niet ten prooi te vallen aan de valstrikken die ons gespannen worden tijdens onze pelgrimstocht in het leven.
Nu ik zwakker en zwakker word bid ik vandaag om de ware wijsheid en om de goede richting te nemen op de pelgrimstocht naar het eeuwige leven. “Kom Heilige Geest, vervul de harten van uw gelvigen met het vuur van uw liefde. Zend Uw Geest en alles zal herschapen worden en Gij zult het aanzien van de aarde vernieuwen.”

Martine schreef op 9 december 2022 om 11:44

De tekst van vandaag betekent een extra ondersteuning voor wat ik probeer te doen.
Ik probeer mensen wat hoop te brengen in donkere dagen. Een woord, een kleine daad. Telkens weer heeft daar iemand negatief commentaar op: of het had beter of minder gekund, of ik had bijbedoelingen…
Ik probeer dat te negeren maar telkens zit in mij de vraag: als die opmerking nu eens terecht is?
God, laat deze twijfel mij niet beletten om aan uw droom te werken.

Adriaan schreef op 9 december 2022 om 11:21

Beste mensen, De adventsretraite is mooi om te doen.
Het doet je stilstaan bij dingen waar je anders aan voorbijgaat.

Ik heb een vraag bij de tekst van 1 december, die bij mij blijft hangen.
Wat wordt bedoeld met Matteüs 7:21.24-25:

In zijn Bergrede zei Jezus: ‘Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.

Duidt deze tekst op uitsluiting van mensen uit het koninkrijk van de hemel van hen die niet handelt naar de wil van de Hemelse Vader? Maar wat is “handelen naar de wil van mijn hemelse Vader”? Is dat het naleven van de 10 geboden? Maar daar zondigen we allemaal tegen!
Of worden hier bijvoorbeeld van andersgelovigen bedoeld?

Ik kom er niet uit! Kan iemand mij helpen?

Vera van hove schreef op 9 december 2022 om 10:38

Wat verlangt de Heer van mij?
Wat verwacht de Heer van mij?
Kan ik,kleine mens er aan tegemoet komen?Kom Heer en help mij uw wil te doen!

Yvonne schreef op 9 december 2022 om 10:24

Mijn lichaam zegt meer genieten, minder oordelen. Kijk om je heen en pak die mooie momenten. Om weerstand te kunnen bieden aan de moeilijke momenten van twijfel. Onze God, de machtige over heel de wereld, geeft mij precies wat ik nodig heb, hoe wonderlijk ontroerend mooi. Dank U Heer.

Rita De Swaef schreef op 9 december 2022 om 10:02

Verlangen versus desillusie. Dat triggert mijn hart. Wat overweegt in mij? Ik geloof dat uiteindelijk het Leven overwint. De kosmische krachten zijn op de Liefde gericht. De aantrekkingskracht bewerkt evenwicht. Aantrekkingskracht tussen God en elk van zijn schepselen blijft eeuwig bestaan…

Marjolein schreef op 9 december 2022 om 09:55

In de eerste plaats moet ik kwijt hoe ik iedere dag weer geraakt wordt door het feit samen met voor mij onbekenden zo op weg te zijn naar Kerstmis. Dat geeft mij vertrouwen.Het is een fantastisch warm gevoel.

Vandaag kwam bij mij, bij het lezen dat vrede is als een rivier en gerechtigheid als de golven van de zee wanneer ik luister naar God, heel sterk naar voren het liedje van John Bell:
Take, oh, take me as I am
Summoned out what I shall be
Set a seal upon my heart
And live in me.

Rita De Swaef schreef op 9 december 2022 om 09:37

Ben ik zwanger ? Voel ik de eerste tekenen van nieuw leven, ondanks alles ? Maar terzelfdertijd voel ik mijn moedeloosheid en uitzichtloosheid in mij opkomen. Ik probeer mij op te trekken aan de eerste tekenen van Leven die er zijn in de wereld.

Anita schreef op 9 december 2022 om 08:01

Wispelturig zou ik niet ontkennen, probeer wel de wijsheid uit te halen, uit te vissen. Ik ben wel van allebei, ik ga af en toe me inhouden, en God staat centraal, God gaat voor, dan ga ik vasten,retaite.
Daarna geniet ik weer van binnen en zo ook met wat ik meemaak. Deugden zoek ik mijn hele leven. En leer ik nog steeds, wijsheid is mijn doel. Ik leer nog steeds om te bereiken met hulp van de Heer.

Nelleke schreef op 9 december 2022 om 00:01

God heeft vijandschap gezet tussen de slang ( satan) en de mens en de oplossing gezonden naar deze wereld; Zijn Zoon die dood en verderf heeft overwonnen; Gloria in exelsis Deo!En hij is weer aanstaande!
Satan gaat rond als een brullende leeuw zoekend wie hij kan verslinden.Maar onze Overwinnaar bidt en pleit v oor ons dat we staande zullen blijven in deze gruwelijke wereldtijd maar.. alles wordt nieuw ook ons (stervelijke lichaam )shalom deze nacht!

yves schreef op 8 december 2022 om 23:02

Genesis en de onderdrukking van de vrouw, niet om vrolijk van te wordende goddelijk geschapen natuurlijk orde, misschien best schrappen in deze eeuw. Tot die God van de verhaaltjes kan ik me niet richten. Wat een sterke tiener die vol vertrouwen een onzeker avontuur aandurft is Maria daarentegen. Herkenbaar, die twijfel:is het echt van mij dat U dit vraagt, ik kan dat helemaal niet, en dan voel je dat duwtje

Bart schreef op 8 december 2022 om 21:04

Deze middag erg getroffen door een boerin van 91 jaar, die zo heilig en liefdevol leeft en altijd in de weer is om haar kalfjes dagelijks te voeden en steeds weer Jezus oproepend en dankend voor het leven van iedere dag door God haar gegeven en elke week blij met de zondagmis in de kerk. Zo’n groot geloof voor Gods schepping en zo’n eerbied voor Moeder Maria en het meeleven met de zorgen en de vreugdes van iedereen. Haar dankbaarheid is toch zo groot, haar geloof is toch zo rijk en haar liefde voor mens en dier: Gods Schepping dus: dat geeft haar elke dag moed en blijdschap. Bij mijn bezoek vandaag bij haar ben ik ten zeerste getroffen door haar levenswijze en haar doorzettingsvermogen om mens en God te dienen ook op deze feestdag van Moeder Maria, die ook ten alle tijden van ons houdt en ons blijft beminnen bij vreugde en verdriet.

Olivia schreef op 8 december 2022 om 20:29

Vandaag Hoogfeest van de Onbevlekte Maagd Maria.

Moeder van God en onze moeder. vol vertrouwen bidden wij tot U: Schenk ons iets van Uw geloof en leer ons dienstbaar zijn voor de mensen. Help onze zieken, en allen wier hart door leed getekend is. Laat geluk en liefde wonen in onze familie; Zegen allen die ons dierbaar zijn, en blijf ook mij nabij met Uw bescherming.

Lieve Moeder Maria, Bid voor ons.

Maria L. schreef op 8 december 2022 om 19:57

Als je er nuchter naar kijkt is de wereld “om zeep”.
Maar we blijven hopen ,bidden en werken “want voor God is niets onmogelijk”

Marie-Louise schreef op 8 december 2022 om 19:31

“Ik word me bewust van God die mij omgeeft met Verlangen en Verwachting”. Dat wil ik vast houden. Het ging moeilijk vanavond; steeds komen er gezinsleden binnen die aandacht willen die ik hen graag geef. Maar dadelijk ga ik naar yoga. In mijn oude kerk die geen kerk meer is en toch ook weer wel. Daar ga ik verder in alle rust met het verlangen en de verwachting waarmee God mij omgeeft.

Joke schreef op 8 december 2022 om 18:55

Vandaag onrustig teveel gesnoept van de chocolade kogels.

Wel hard vrijw.w. gedaan mensen geholpen met de maaltijd en luisterend oor geweest.

Maar wat is er over van mijn geest. Mijn lichaam???

Ga zo naar fitness even flink boeten doen

Malou schreef op 8 december 2022 om 18:41

Er heerst chaos in mijn hoofd. Ik ben onrustig. Er spookt van alles door mijn hoofd.
De lezing uit Genesis helpt me niet om mijn gedachten te kalmeren.
Ik heb moeite met het harde standpunt van God.
Tegen de vrouw zei God: ‘Je zwangerschap maak Ik tot een zware last, zwoegen zul je als je baart. Je zult je man begeren, en hij zal over je heersen.’
Tegen de mens zei Hij: ‘Je hebt geluisterd naar je vrouw, gegeten van de boom die Ik je had verboden. Vervloekt is de akker om wat jij hebt gedaan, zwoegen zul je om ervan te eten, je hele leven lang.’

Ik voel schuldig bij de gedachte dat God niet blij is met de vrouw en de mens en hun gedragingen.
Het wereldnieuws van vandaag helpt me niet op andere gedachten brengen. Het kwade woedt ook in deze tijd. Help, ga ik dan toch kopje onder?

Maar anderzijds geeft de tweede lezing me wel wat stille hoop op beterschap.
‘…want voor God is niets onmogelijk’
Deze gedachte blijft in mijn geheugen rondwaren en overheerst plots de eerste gedachte. Wat kan ik nog meer doen rondom mij om het onmogelijke mogelijk te maken?
Met die laatste vraag blijf ik nog even bij mijn vlammetje zitten. Ik denk na en ik waak… De chaos ebt weg, maar het onbehagen blijft.

Karin schreef op 8 december 2022 om 17:52

Kwaad erfzonde hou toch op
Ik heb aan de lijve en mijnmoeder aan haar lijve dit ervaren en ik geef het gelukkig niet door aan mijn kind maar als God dan almachtig is waarom laat hij zoveel ellende voortduren vanaf Eva
Ik geloof in een liefhebbende God en ik weet dat ik goed ben in zijn ogen maar al sla je me dood van deze tekst begrijp ik niks en maakt me woest
Dus God als u wil dat ik dit begrijp …
U weet hoe vaak ik heb gebeden voor mijn moeder en haar moeder maar ik snap er nog niks van er is ook niks goeds voor hun gebeurt
En het is een troost dat mijn kind hier van gevrijwaard is gebeleven maar wat had ik dit graag anders gezien
Jezus komt met het zwaard en heeft mij van hun afgesneden maar pijnlijk verdrietig is dit en God Heer Jezus als u wil dat dit goed komt geef me dan een teken
En hopelijk morgen een tekst waar hoop uit te halen is want dat kan ik bij deze teksten niet
Wel dank ik u voor alle moois op mijn pad ik gun dit alleen ook mijn moeder en vader en rest van de familie dat er sprake kan zijn van samen de liefde die God geeft behoort ook hun toe
Waar liefde is is God maar kan God daar zijn waar geen liede is

Geertruida schreef op 8 december 2022 om 14:03

De erfzonde treft en raakt ons allen, oorlogen, rampen, ziekten, verdriet, de dood, en strijd het is de dagelijkse realiteit. Ondanks de stormen in mijn leven en in de wereld, probeer ik mijn blik op u gericht te houden, met overgave, vertrouwen en hoop, een moeilijke uitdaging stap voor stap met vallen en opstaan, struikelen en uitglijden. Gisteren ontving ik een boekje met Kerstliederen van het Leger des Heils, ik pakte mijn fluit en begon te spelen, het wakkert het licht aan in mijn lichaam ik ontspan steek de kachel aan en kijk naar het vlammenspel, ik mijmer verder Jezus in verwachting van u, onderweg naar Kerstmis