Gastenboek

Ank schreef op 24 december 2022 om 17:16

Bedankt voor deze mooie adventsretraite, sinds ik mij voor het eerst hiervoor opgaf kijk ik vol verwachting uit naar de volgende.
Zalig Kerstfeest voor allen die dit mogelijk maakten en ook voor alle retraitanten

Linda schreef op 24 december 2022 om 15:45

Hartelijk dank aan de begeleiders van deze retraite en ook aan de mederetraitanten voor hun gebedservaringen die een goede hulp waren bij het beter of anders begrijpen van de teksten!

Aan allen een liefdevolle Kersttijd en hoopvol uitziend naar een vredevol nieuw jaar!

Gertruida schreef op 24 december 2022 om 15:32

Dank voor de inspirerende retraitre, dank voor het voedsel dat mij doet bewegen tot nadenken, bewustwording en daadkracht, dank voor alle persoonlijke bijdragen in het gastenboek, ik zal komende dagen een kaarsje voor jullie branden bij Maria, met name voor degene die het moeilijk hebben. Een Zalig Kerstfeest en een Gezegend Nieuwjaar. Moge voor mij in 2023 met hulp van de Heilige Geest “ mijn lichaam een huis zijn waarin God met mij leeft, maar ook waarin andere mensen kunnen thuiskomen als zij mij ontmoeten “

Anna schreef op 24 december 2022 om 14:45

Dank voor alle mooie bemoedigende woorden. Allen gezegende kerstdagen en alle goeds voor 2023. Hopelijk wat meer vrede onder de mensen. Het begint bij onszelf die vrede, de vrede in het hart.

Hans Winter schreef op 24 december 2022 om 12:59

wij krijgen
met gebaren
talen naar woorden
aangedragen, want uiteindelijk
blijkt iedere ware liefde verwijzend.
wij dragen op het gehoor aangekomen
die overgenomen tot ons komende dagen
door met ons eigen lijfelijk zijn voor.
wij dragen het verhaal met ons
vrij wel vertaald op aan hen
die voorbereid tot ons
krijgen neigen.

naar 2 Sam. 7:13

Anne-Marie Dierick schreef op 24 december 2022 om 12:44

Van harte bedankt voor deze leidraad naar Kerstmis.
De geleide meditatie op zaterdagmorgen staat bij mij bovenaan, het gaf aan mij een goede terugblik op de voorbije week.
Zalig Kerstfeest aan alle medewerkers van de Oude Abdij en tevens ook aan alle andere betrokkenen.

Marina schreef op 24 december 2022 om 12:02

Dank jullie wel voor deze mooi retraite. Mijn hart is steeds verder open komen staan en mijn gesprekken met Jezus zijn een verdiept tijdens de advent.

Truus schreef op 24 december 2022 om 10:52

Dank voor deze retraite.
Niet altijd gemakkelijk, maar wel inspirerend in moeilijke dagen. Ik wens makers en deelnemers een Zalig Kerstfeest.

W. Goldman-Schultz schreef op 24 december 2022 om 10:35

Dank voor de Adventsretraite. Zalig Kerstfeest! De goede gedachten en rust in het hart zijn binnengekomen, dankzij de Adventsretraite.

Hennie schreef op 24 december 2022 om 10:30

Dankbaarheid om deze retraite met u alle mee te mogen beleven, en door een Goede Herder door mijn bergkloof
veilig begeleidt te zijn. Ik dank God, dat ik in de ogen van een wolf heb mogen kijken, naar de bezieling
van dit dier op veilige afstand.
En ik ben dankbaar dat ik dieper heb mogen schouwen in wat er nog was aan onverwerkt verdriet, wat het beloofde leven tot nu toe in de weg stond. En ik ben dankbaar voor de geboorte van Jezus in een stal, tussen de dieren, een stal daar in het veld, als onderdak als het nodig was en waar wellicht ook de lammetjes geboren werden.
O God hoe bent u ons nabij gekomen.

De stilte benaderd dit alles nog het meest. Dank aan u, die ons hierin bent voor gegaan, die het ons voor geleefd hebt. En dank aan alle gastenboek schrijvers, voor het delen met elkaar. Alle goeds.

Jef schreef op 24 december 2022 om 10:28

Een Gezegende Kerst voor jullie allen.

Karin schreef op 24 december 2022 om 09:46

Ik geloof dat de joden het goed hadden met
Gij zult geen beelden maken
Wat te zeggen is is onzegbaar ondeelbaar en onbeeldbaar
Het leidt mij af van waar het om gaat
Op het moment van de kerststal klopt het beeld met de woorden
Ook de woorden
Niet ik maar mijn Vader in de hemel is werkelijk goed zijn zo kloppend voor mij
Ik vond het een inspirerend en boeiend avontuur dat nog steeds doorgaat iedere dag opnieuw
Ik merk dat de bijbelteksten mij vaak meer vragen dan antwoorden geven wat lastig is in geloof want het slingert me ook vaak juist weg van God ipv dat het me er dichterbij brengt
Een zin of een woord is mij genoeg
Ik denk dat vier weken een tekst en citaten geloofsimpuls voor mij ook goed waren en misschien wel beter
Door de hoeveelheid werd het troebel
Ik dank jullie voor de prachtige retraite beeld woord en samenzijn
Ik heb nog een heel jaar aan inspiratie
Voor nu wens ik iedereen een Zalig Kerstfeest en een Gezegend Nieuw jaar en tot volgend jaar⭐️

Vera van hove schreef op 24 december 2022 om 09:33

Dat God in ieder van ons wil wonen ,zo moeten wij onze naasten zien en hen beminnen.Voor allen dan ook een zalige Kerstmis!

Frédéric schreef op 24 december 2022 om 08:58

Dat het Goddelijk Kind jullie allen vreugde en sereniteit, licht,hoop, vertrouwen en verbondenheid mag brengen. Zalig Kerstfeest!

Truus de Boer schreef op 24 december 2022 om 08:13

Mijn hartelijk dank voor de retraite. Onrustig makend, bevragend naar mijn innerlijke motieven en mijn geloof. De vragen blijven over hoe U mens – wil – worden – in – mensen, in mij. En tegelijkertijd steeds meer groeiende het besef dat U kwam als kind en wat voor consequenties dat heeft voor mijn leven. Gezegende Kerst voor jullie allen

Nelleke schreef op 23 december 2022 om 23:06

Ja! Mijn hele leven staat in het teken van het Chr.geloof; thuis, school ,zondagsschool cathechisatie jeugdver. enz.En er zijn ook identificatie figuren geweest in mijn leven die het geloof ook lieten zien.waaronder ook mijn ouders met vallen en opstaan, zoals wij zelf weer naar onze kinderen.ik sta er niet altijd bij stil dat ik daarmee rijk gezegend ben.Maar er zijn momenten van diepe dankbaarheid zowel als schuurmomenten met het geloof.
Ik hoop dat ik mijn geloof ook “uitleef” naar de nensen om mij heen!om zo een licht in deze donkere wereld te zijn!
Shalom voor u allen..

Olivia schreef op 23 december 2022 om 22:49

De met Kerstmis geboren Jezus, toonde ons de weg van dienstbaarheid, vergevensgezindheid en heel veel liefde. Laten we deze mooie waarden hangen in onze kerstboom, dan brengt het nieuwe jaar : heel veel vreugde en geluk ! Zalige vreugdevolle Kerstdagen en gelukkig 2023 !

Joke schreef op 23 december 2022 om 21:40

Ik had me bewust ingesteld om mer deze retraite me voor te bereiden op kerst. Het is me gelukt….
Morgen de zoom meeting nog
En dan zalig kerstfeest.

God in mij. O wat ben ik vanuit een burn out opgestaan. Sta weer open voor de medemens god in jou!!!!

Christine V schreef op 23 december 2022 om 20:05

Waarom de ezel en de os?
Ik prakkezeer er over, het laat mij nimmer los.
Waarom staan ze eigenlijk in die stal?
Waren ze er gepland of stonden ze daar bij toeval?
Dieren kennen hun meester, want hij geeft hen liefde en eten
Mensen daarentegen zijn hun (Goddelijke) Meester al veel vergeten.
De mens wìl zelfs Zijn God niet meer kennen
God, die zijn zoontje, Jezus op aarde bracht om onze geest te verwennen
Door hun natuurlijke intelligentie (NI) waren Maria en Jozef helemaal geen dwazen
en lieten zij de os en de ezel hun kindje warm blazen.
Naar die warme adem van liefde en vree
hunkert ‘s werelds samenleving met bittere heimwee.
Misschien heeft onze aarde wel nood aan vele ezels en ossen
om de dure energieke, maar ook gebrek aan menslievende warmte op te lossen?

Ik wens jullie liefdevolle, vreugdevolle en vredevolle kerstdagen!
en voor 2023 een gezonde adem en heel veel uitwasemingen van liefde.

Marjolein schreef op 23 december 2022 om 19:36

Het is 5 jaar geleden dat een Pater Jezuïet reageerde op mijn eigen ontworpen kerstkaart. Hij schreef: die deur in je hart doet mij ook denken dat Hij daar binnen kan komen of er zachtjes op kloppen kan om je uit te nodigen om naar buiten te komen. Makers van deze retraite dank jullie wel om mij te helpen nog vaker naar buiten te komen.
Ik wens allen en dus ook mijn mede retraitanten een Zalig Kerstfeest toe.

Henk schreef op 23 december 2022 om 18:25

Met vallen en opstaan heb ik mij laten leiden door de teksten uit het OT en het NT.
ze hebben mij aan het denken gezet en bemoedigd. Niet onbelangrijk om met Kerstmis het Woord dot leven te laten komen.
daar ben ik dankbaar voor.
wens je van harte Zalig kerstmis. dat het Kerstfeest lang mag doorwerken in 2023: voor iedereen van harte een gezond, gelukkig en gezegend nieuwjaar.

Malou schreef op 23 december 2022 om 18:16

Met grote dankbaarheid denk ik terug aan mijn vader! Toen ik 11 jaar was, overleed hij aan een vreselijke ziekte. Ik mis hem al 50 jaar lang. Maar samen met mijn moeder heeft hij kleine geloofszaadjes geplant in mijn leven, zowel als in het leven van mijn 2 zussen en broer. Grote dankbaarheid gaat ook uit naar mijn moeder, mijn rots in de branding. Haar geloof is zo groot! Nu haar gezondheid achteruit gaat ( ze is 93 jaar) voel ik het afscheid naderen. Maar het weten dat ze binnenkort mijn vader weer zal terugzien, overspoelt me met warmte en ware liefde. Van mijn ouders kreeg ik mijn geloof in God zomaar, cadeau… Daar kan ik alleen maar blij en dankbaar voor zijn!

M a r i e k e schreef op 23 december 2022 om 17:01

Wie mij dichter bij Jezus brachten 1.
Een goede vriendin.
In dankbaarheid voor het mooie goud op snee boek.

2.
Misschien indirect
de man waar ik zeven jaren ernstig verliefd op was. Het bleek onbeantwoord en het kende een vreemdsoortige afwikkeling van die kant hetgeen het totaal uiterst pijnlijk heeft gemaakt.
Afgesloten.

Na vergeving bewaard.

Over de ouder(s )

Na over de veertig jaren verzoen ik me daadwerkelijk met de vroege dood van vader die ik
( als zijn oogappel) zo mis .
Een stukje identiteit bouw ik opnieuw op daar ik slechts twaalf jaren was toen de Here Pa riep. Hopelijk helpen de Here en Pa mij met iets dat ik liever niet benoem vele gebeden heb ik gebeden .

Aan iedereen de Zegen van het Kerstkind gewenst.

Dank voor de retraîte die wederom iets gebracht heeft.

Groetjes,
Marieke

Gertruida schreef op 23 december 2022 om 15:15

“ Leven en spreken naar Gods verlangen en niet naar dit van mensen werkt bevrijdend “. Ik mag dit steeds meer ervaren en proeven. Hoop in 2023 veel stille tijd tot mij te nemen, meer loslaten en vergeven, minder gehaast door het leven te gaan, minder pleasen en druk maken. Mijn Blik en Vertrouwen meer op U te richten. Ik wil mijn huis d.v. opruimen en ontdoen van alles wat overbodig is om zo een simpeler leven te gaan leiden, een open Gastvrij huis waar het goed toeven is en waar uw aanwezigheid voelbaar is. Volop in beweging onderweg naar Kerst, naar het Licht, naar menselijk contact, naar Liefde.

Hans Winter schreef op 23 december 2022 om 14:35

met kerst
komen twee
vaderloze kinderen
die elkaar konden vinden,
verbinden in een verbond zelfs
verhevigd vanwege het ontbreken,
zij hebben elkanders verlangen herkend,
zeggen hoe zij de smalle weg zijn
doorleefd met mijn zegen,
meegegeven vrede
komt weerom
met hen.

naar Mal. 3:23-24

Machteld schreef op 23 december 2022 om 12:33

Ik moest denken aan alle mensen die mij dichter bij Jezus hebben gebracht. Ik ben tot de Heer gekomen in Canada. Daar waren een Canadese vriendin en een echtpaar, de eerste christenen die mij de weg gewezen hebben naar Jezus en naar een kerk dichtbij. Later, terug in België, waren er ook andere vrouwen, bij diverse kerken, die mij advies gaven hoe dit nieuwe leven te leiden. Eén was Vlaamse en is van kanker gestorven. Er was ook een Amerikaanse dame, een Indische, een Schotse en een Engelse. Met de Engelse, Catherine, heb ik nog contact. Ik ben heel dankbaar voor Gods leiding hierin, dat hij deze mensen op mijn pad heeft gebracht. Ze hebben ieder hun bijdrage geleverd tot wie ik vandaag ben. Moeders en zussen in de Heer hebben is een groot geschenk. Dank u, Heer, voor uw aandacht voor mijn leven. Niets is te klein of the groot voor U.

lutgart verdonck schreef op 23 december 2022 om 12:20

De Langverwachte komt tot ons als een kind.
Ontwapenend,kwetsbaar,innemend,puur…
Hij houdt mij een spiegel voor.

Ik zie mijzelf in Hem.
Ik herken mijn ware zelf in Hem en mijn valse zelfbeeld verdwijnt.
Ik heb ontzag.
Ik heb mijzelf gezien,hoe ik ben en wie ik kan zijn…

God, mens geworden en daardoor kan het goddelijke in mij wonen.
De stal is mijn hart…plaats van geboorte.
Ik maak er verbinding mee zodat het nieuwe in mij kan geboren worden.
Dat is een blijvend ideaal.
Elk jaar onthult dit het geheim,de samengang tussen de mens en de hemel.

Luister,Stille nacht.. Heilige nacht..
Leg je ego stil.
Luister en stop de sleur van alledag en besef dat deze nacht heilig is.
In de nacht wordt het licht geboren en kondigt de morgen zich aan …

Vreugdevol Kerstfeest!

Martine schreef op 23 december 2022 om 11:38

Ergens voel ik al jaren het verwijt van mijn zoon dat ik dingen van zijn leven aan anderen vertel en hij wil dit geheim houden. Volgens mij is dit onterecht.
Mensen vragen mij wel eens hoe het met hem gaat. Ik ben trots op hem maar probeer telkens een algemeen antwoord te geven en de vragen zo veel mogelijk te ontwijken omdat hij dit zo wil. Ik ben trots op wat hij presteert maar ik mag er van hem niet over spreken. Ik zou graag mijn vreugde delen.
Ook probeer ik met hem gesprekken te hebben hoe hij de toekomst ziet maar ook hierover wil hij het niet hebben. Sinds zijn pubertijd is hij zeer kritisch geworden over al wat met godsdienst te maken heeft om tenslotte godsdienst af te zweren. Toch merk ik in al wat hij doet dat hij volgens de woorden van Jezus leeft. Recent gaf hij mij een boek van Coêlia. misschien is het een signaal dat diepere gesprekken mogelijk zijn.

Vera Van hove schreef op 23 december 2022 om 10:04

Hoe goed is het dat God in ons wil wonen. ! Wij ,doodgewone mensen,geen heiligen!Hoe dankbaar moeten we zijn .
Laat ons het Kind Jezus diep begroeten in ons hart en onze ziel!

Hennie schreef op 23 december 2022 om 09:30

Meester Eckhart vertelde dat dank zeggen genoeg is, dank te zeggen en voelen hoe God met mij wil zijn.
Dank te zeggen voor de geboorte, zoals die vanmorgen beschreven stond. Ik dank, omdat alles wat er was in Zijn Licht geplaatst mag, en kan worden.

Agnes Erk schreef op 23 december 2022 om 02:52

Onverwachts mijn oudste zoon op bezoek, hij volgt de cursussen van de geestelijke wetenschappen, waar ik nogal sceptich tegenover sta. Hij weet dat wel,hij verdraagt mijn onvermogen hem hierin te begrijpen. Hij is zeer bedroefd over de leugen die het overneemt van de waarheid. Hij sprak over de Drievuldigheid Vader, Zoon en Geest en hoe Kristus werkelijk een nieuw tijdperk voor de mens begonnen is en dat Hij vrijwillig in een mens geboren wou worden en vrijwillig op zich nam te sterven door de zonde van de mens.
Ik voel mij wat beduusd, had de geboorte van
Jezus nooit zo begrepen, vooral het woord vrijwillig. Kristus is vrijwillig mens geworden.
Mijn oudste zoon is erg beïnvloed door Rudolf Steiner vandaar dat hij steeds Kristus zegt en niet Jezus.
Een diepzinnig gesprek met een zoon, ook al kan ik hem niet helemaal volgen en vind ik hem te zwaar op de hand, toch is het een wonder samen te kunnen spreken over Jezus zijn geboorte. Maar ik kaa er niet door slapen en waarom moet ik dat allemaal weten terwijl ik geen juist aanvoelen heb van al die hoge mysterieuze dingen. Is dat niet meer voor een godgeleerde ?
Door dit gesprek voel ik toch nog diepere eerbied en liefde voor dat kleine Kerstekind.

Gertruida schreef op 22 december 2022 om 21:26

Houd ik voldoende in herinnering wat mij door God geschonken werd? Een gewetensvraag, het eerlijke antwoord is nee, terwijl er zoveel is om dankbaar voor te zijn. Onderweg naar Kerst, naar het Licht, naar Dankbaarheid, naar Vreugde, Hoop en Verlossing, wees mij genadig, help mij het positieve te voeden. Heer mijn aandacht gaat naar mijn mede retraitanten, met name diegene die het moeilijk hebben, wilt u hen sterken.

Hilda schreef op 22 december 2022 om 18:55

Belofte maakt schuld. Dat klinkt wel zwaar. Ik hoor hoe hij zegt dat ik mijn belofte ben nagekomen door Hem aan te nemen. De meest betekenisvolle en troostrijke belofte in mijn leven.
Alle bijbelverhalen die ik vanaf die tijd lees hebben grote betekenis gekregen voor mij. Zo ook vandaag veel bewondering voor de vrouwen Maria en Hanna. In deze huidige tijd is het vrij ongewoon de stem van God te horen. Contact met God is iets wat je zelf moet zoeken. En gebed wordt verhoord dan wel God spreekt echt tot ons.

Marie-Louise schreef op 22 december 2022 om 15:46

Heb ik beloftes gedaan? Ik herinner het mij niet. Alleen in het klein: ik ga vandaag met een open houding naar… dat soort dingen.
Heel vaak zong ik het danklied van Maria. Eén van de mooiste gebeden die ik ken. “Iedere tijd opnieuw gaat zijn genade naar allen die eerbiedig met hem leven, want geweldig is mijn God”.(Oosterhuis/Sutter) Ik heb het gemist deze advent. Na alle kerksluitingen nog geen nieuw dak gevonden.
Maar dit lied bewaar ik in mijn hart en altijd is er wel een regel die eruit springt. Nu is dat: “Alle machthebbers stoot Hij van van hun troon”. Dat de zachte krachten mogen overwinnen!

Hans Winter schreef op 22 december 2022 om 13:55

eens
heb ik mede
gebeden voor de komst
van een kind, medisch laatste
kans, de spanning al losgelaten,
en warempel toch nog, het kwam
of het mocht, moeders en dochters
vervlochten bestemming draag ik
graag attent ten goede
een net zo warm
hart toe.

naar 1 Samuel 1:17

lutgart verdonck schreef op 22 december 2022 om 12:02

De ontmoeting van Maria aan Elisabeth doet haar zingen van vreugde.

God heeft haar kleinheid gezien en dat heeft zij als een vreugdevolle,
opwekkende kracht ervaren.

Elisabeth prijst Maria voor haar geloof en Maria antwoordt met een loflied:Magnificat”
Maria zingt als antwoord op haar moederschap.
In de stilte die Maria was kon Gods Woord weerklinken.
Juist in de eenvoud van Maria kon God in haar komen wonen en mens worden.

Maria voelt zich uitverkoren.
Zij gelooft in de vervulling van de Messiaanse belofte.

Ik zing ook mee met Kerstmis!

AgnesErk schreef op 22 december 2022 om 11:57

Vandaag ben ik aan het wachten totdat ik iets voel van Gods nabijheid … alsof er iets moet gebeuren, iets speciaals, iets kerstekind achter.
Er gebeurt niets wonderlijk of toch, gisteren belde onverwachts mijn jongste zoon en nodigde mij bij hem thuis op kerstdag, ook zijn broers en zussen mogen komen als ze dat willen. Ik werd daar heel blij van…
Gisteren vroeg ik in mijn gebed om mensen of desnoods een engel langs te sturen en kijk mijn zoon belde heel onverwachts. Dat is voor mij een wonder, misschien een stukje aanwezigheid ?
Dat is nieuw voor mij Zijn aanwezigheid te durven aanvaarden in de gebeurtenissen van de dag.

Er gebeuren wonderen als men goed kijkt en durft eenvoudig te zijn als een kind. God zij geprezen !

Marijke schreef op 22 december 2022 om 11:20

Mooi dat de gave van het Woord altijd ten behoeve van velen is. Dat maakt de gave , die persoonlijk aan
iemand geschonken wordt , zo bijzonder. Het vraagt wel persoonlijke inzet van de betrokkene ,die de
gave ontvangt, te midden van alle menselijke onzekerheid. Wat bijzonder toch!

Martine schreef op 22 december 2022 om 11:05

Dankbaar voor gisteren, vandaag, morgen.
Even in de war over Samuels moeder. Ze is dankbaar voor de zoon die ze kreeg. Hiervoor wil ze hem aan god schenken om voor zijn rijk te werken. Tot zo ver volg ik volledig. Ze heeft een oneindig vertrouwen in God die voor haar en haar zoon zorgt maar voelt ze zich niet verplicht haar zoon blijvend te ondersteunen?
Ik dacht aan loslaten maar wel steeds klaar staan voor hem.

Vera Van hove schreef op 22 december 2022 om 09:51

Dat God mens wil worden in mij is om sprakeloos van te worden.Hoe oneindig goed is God die mens Wordt in Maria,wiens Magnificat alle vreugde en dankbaarheid uitdrukt .Wij,gewone mensen ,mogen dit feestelijk gebeuren herdenken ook in diepe vreugde en grote dankbaarheid!

Hennie schreef op 22 december 2022 om 09:46

Graag wil ik hier iets neerschrijven, wat nooit woorden heeft gekregen. In de tijd dat mijn moeder zwanger was van mij, is veel later gebleken dat ze toen een aandoening van galstenen had. Gal gaat over bitterheid,
en nu vanmorgen in mijn gebed , terwijl de tekst over Jezus mens wording zo binnen is gekomen, begrijp ik wat hiervan de impact is geweest in mijn leven, omdat ze er zelf geen verantwoordelijkheid voor heeft genomen.
De ander was schuldig—–
Ik moet denken aan Naomi , zij vroeg of ze haar Mara wilden noemen, het leven heeft mij bitter gemaakt, en het is de vrouw uit de vreemde die haar troost, -ik denk dat het God is- Ruth die haar troost.
Ik kan God alleen maar bidden, of Hij wil omzien, naar waar in mij nog duisternis is, pijn en verdriet.

Paul EYLENBOSCH schreef op 22 december 2022 om 09:20

Dank voor de zeer concrete impulsen. ZE hebben me geraakt. Vooral de vrijheid die pas opbloeit nadat er ingestemd is. Ja zeggen en verbinding aangaan, maakt vrij. Autonomie in verbondenheid wordt vruchtbaar. Dank.

Hennie schreef op 22 december 2022 om 07:50

Ik lees de tekst deze morgen, en voel me sprakeloos. Dit is zo’n indrukwekkende tekst, en gaat mijn begrip te boven. Dat God zo totaal mens in mij, en in ieder mens wil worden, terwijl ik het innerlijk kan beamen, ergens diep van binnen is er een weten, dat het zo is.

Stil is het nu…

Maria Krols schreef op 22 december 2022 om 07:37

Heel veel dank. Het is telkens een nieuwe ervaring om mee te doen aan de digitale retraite.
Wel doe ik niet mee aan het contact nemen van andere mensen want mijn leeftijd en mijn bezigheden laten dat niet toe.
Daarom alle mede retraitanten wens ik het beste en zeker ook de schrijver;

gerda schreef op 21 december 2022 om 22:41

Verleden week een dringende oproep gehad om als vrijwilliger mee te gaan naar de kerstvakantie aan zee. Tekort aan vrijwilligers om chronisch zieken te helpen. Het is een zware maar mooie week geweest.Adventsviering,bezinnig en kerstverhaal voor deze mensen. Een fijne voorbereiding voor het kerstmis. Samen genoten van deze week, wetende dat vele mensen uitkijken naar dit feest.

Marie-Louise schreef op 21 december 2022 om 21:38

In deze drukke week merk ik dat ik erg in het gisteren, nu en morgen zit. Niet zo in de verdieping. Maar mooi was het hoe vanmorgen leerlingen en collega’s in beweging kwamen. Na de coronajaren en veel wisseling van personeel op onze school, was de traditie weggeëbd. Ik stelde voor een paar liedjes te zingen met elkaar, iemand las een kerstverhaal. Mijn klas was enthousiast, sommige kinderen wilden wel een solo zingen of spelen. Opeens was ik niet meer de enige gitarist. Er was nog een collega die “stiekem” gitaar had leren spelen. En een paar mensen zeiden: de volgende keer mag het best langer, meer liedjes. Ik was blij verrast, waar kwam die beweging vandaan?

Hanneke schreef op 21 december 2022 om 21:23

Vandaag , op de kortste dag van het jaar, is het 45 jaar geleden dat mijn dochter Arwen Lavinia geboren werd. Maar nèt op tijd thuis na het spelen van een kerstspel , en húp daar was ze. Bij het begin van de pandemie was ze een van de eerste slachtoffers van corona. Ze heeft het overleefd , maar haar hersens zijn zódanig beschadigd dat ze nooit meer haar werk als coördinator van al het vrijwilligerswerk in Zutphen zal kunnen hervatten. Lezen lukt niet meer en ook muziek luisteren is te vermoeiend … Maar toen ik haar vandaag belde zei ze enthousiast :” Mám , het was zo heerlijk , we hebben ons in de tuin klèddernat laten regenen ter ere van mijn verjaardag ! ” We schoten tegelijk in de lach …. Wat een Gódsgeschenk , een kind dat ondanks alles blij kan zijn , met regen ….
Hanna was dankbaar voor haar Samuël, Maria looft de Heer om haar Jezus, maar ik prijs Hem om mijn ARWEN !!!

Jef schreef op 21 december 2022 om 20:46

Henk zo denk ik er ook over (85) opleiding lager onderwijs.
Maar dank u allen voor deze retraite.
Jef.

Henk van Kruining schreef op 21 december 2022 om 20:34

ik(89) doe al jaren mee met de digitale retraite, echter veel wat geschreven wordt gaat boven mijn pet.
opleiding HBS A, ik zou het zo prettig vinden elke avond een eenvoudige en niet zo’n hoogdravende bezinning
te lezen en voorzien van een gebed en niet zoals nu een hele week dezelfde teksten.
natuurlijk de bijbel lezing is prima echter, als oud RK van bijbel lezen was bij ons thuis geen sprake
dat was voor de protestanten. Ik hoop dat u begrijpt wat ik bedoel EENVOUD

Olivia schreef op 21 december 2022 om 19:53

Dank U, Heer, voor het voorbije jaar. Nog een jaar dat wij van U kregen. Wij hebben getracht het beste ervan te maken. Wat is het jaar voorbij gevlogen. Nu gaan we een ander in. Met uw liefde, uw vrede en geen oorlog, hopen wij. Laat de mensen elkaar liefhebben, zoals U ons liefheeft. Het eerste gebod is God beminnen, het tweede uw naaste liefhebben. Als iedereen dit doet, mogen de groten in de landen en in de wereld, misschien, dit als wapen bovenaan op hun schild zetten. Dan moet er niet meer worden gevreest. Iedere mens, van welke kleur of ras, is een evenbeeld van U. Wie de mensen slecht behandelt, gaat in tegen uw voorbeeld. Uw Zoon stierf aan het kruis om ons te redden. Zo groot was uw liefde. Geef de mensen weer vrede en rust, de kinderen een toekomst zonder vrees, de zieken hoop op betere dagen. Dank U Heer.