Gastenboek

Godelieve schreef op 13 maart 2015 om 09:14

Echt vertrouwen, hoe moeilijk is dat, telkens opnieuw ! En toch, wanneer ik op mijn leven terugkijk, heb ik de ervaring dat God mij nooit in de steek liet en dat Hij vooral in de meest uitzichtloze situaties mijn hand vastnam, meestal langs mensen die me daadwerkelijk konden helpen. Waarom dan nu niet?
Heer, ik dank U voor uw helpende hand. Doe met mij zoals U het goedvindt.

Herman Dupré schreef op 13 maart 2015 om 08:37

Het wordt echt wel tijd om u eens te bedanken voor uw initiatief.
Misschien is het grootste resultaat wel dat ik overtuigd ben geraakt om meer tijd te besteden aan persoonlijk gebed, niet zozeer om te vragen maar om God eens te bedanken.
Dat kan zijn om fijne situaties zoals vriendschap van mensen maar nog meer omdat God werkelijk om mij geeft.
In het persoonlijk gebed wil ik mijn hart voorverwarmen op de eeuwige ontmoeting met Hem in heerlijkheid.

may m schreef op 13 maart 2015 om 08:09

uit de boot stappen dat heeft mij vandaag geraakt
durven loslaten geloven dat hij mij bij de hand houd
dat geeft mij zoveel energie en vertrouwen
dat ik elke dag weer dankbaar ben
voor alles en iedereen die op mijn weg komt
dankuwel voor deze steun in deze vasten tijd
het helpt mij meer bewust te leven
en vooral naar me zelf te kijken

Martha schreef op 13 maart 2015 om 07:39

Meer vertrouwen en geloof dat “Hij” red en ik niet verdrink.
te weinig vertrouwen dat er wel mensen zijn die me uit het water sleuren zodat ik niet verdrink,

mieke schreef op 13 maart 2015 om 07:25

Vastgrijpend…
Meer in vertrouwen, dan aan twijfel…
Maar het verzekerd mij geen mogelijkheid om nooit te zinken…
Nooit die wind tegen te krijgen…
Nooit…
Maar Die Hand…
Die is er…
Die weet ik om me heen…

Marc schreef op 13 maart 2015 om 06:52

Soms heb ik het lastig de boot van van mijn vastgeroeste zekerheden los te laten,
Soms lukt het, maar tegenwind duwt mij terug.
Soms ben ik zo verblind dat ik Uw uitgestoken niet merk.
Dank, Heer, om uw reddende hand die mij voorttrekt naar nieuwe horizonten.

Isabella schreef op 13 maart 2015 om 00:33

Wat een ontroerend gebed van Jedidja… met recht de Lieveling van de Heer….:
Ze schrijft: “Altijd weer geeft Gij mij te drinken…als ik maar aanvaard dat ik dorst heb…”
Aanvaarden dat je dorst hebt, dat is voor mij ANTWOORD geven op het verlangen van Jezus….
Dat is “JA” zeggen. Zoals Maria JA zei…… en de heilige Geest vervulde haar TOTAAL met de Zoon…. Hij werd zelfs ook háár Zoon. Hij kreeg ‘gestalte’ in haar….
Dat was de DORST van de Moeder Gods….
Ontroerend.
Oh, Dank u, Vader, Zoon en Geest… en Moeder Maria, dat U ons aanraakt, dat U ons ontroert….
Net zoals wij ons in U willen verliezen… wilt U zich óók in ons verliezen…
Is er een groter LIEFDE denkbaar?
Wat zou ik graag over WATER naar U toe willen rennen…
Houd mij vast Heer, want ik heb zo een dorst….

jedidja schreef op 12 maart 2015 om 23:17

gij kunt alles LIEVE GOD… van mij houden… voor u ben ik niet te min .
zelfs een druppel water wordt deel van de stroom van LEVEND WATER …
mag ik mij verliezen in U lieve jezus ? putten bij u als ik hunker naar liefde en begrip ?
ik weet… ik geloof… ik vertrouw…altijd weer geeft gij me te drinken… als ik maar aanvaard dat ik dorst heb .

Anamaria schreef op 12 maart 2015 om 20:43

Vandaag…als ik naar de blauw van de hemel keek, de warmte van de zon voelde…dankte ik God voor deze mooie cadeau! Zijn liefde is zo groot voor ons.!
Ik hou van Psalmen: en daarom heb ik deze gekozen: 104; 24-25: Hoe talrijk zijn Uw werken Heer.Alles het jeU met wijsheid gemaakt, vol van Uw schepselen is de aarde.33 Voor de Heer wil ik zingenzolang ik leef,een lied voor mijn God zolang ik besta.

Truus schreef op 12 maart 2015 om 19:55

Wij mogen er zijn van U .Uw liefde voor ons is groot.Deze retraite en ook de muziek geeft veel om over na te denken.

Maria schreef op 12 maart 2015 om 19:22

Ik mag er zijn, omdat God mij heeft gewild.
Zijn liefde is oneindig !
Hij waakt over mij en brengt mij weer op het
juiste pad, als ik de weg even kwijt ben.
God, ik dank U !

John schreef op 12 maart 2015 om 18:18

Van twijfel naar vertrouwen. Van angst naar liefde. Van hoofd naar hart. Van het aardse naar het geestelijke.
Van zogenaamde zekerheid naar geloven. Naar ‘zien is geloven’ bewegen. Dát allemaal is gaande in deze
onbeschrijfelijk waardevolle, mysterieuze en gedragen 40-dagentijd. En daar stopt het echt niet mee. Het wordt
NOOIT meer zoals het was. Dank U Heer. Ik greep mij vast aan illusies, pijn en twijfel. Ik grijp me nu vast, vrij, aan
U, die voor zeker afmaakt wat Uw Handen begonnen. Voor iedereen. Met ontroering voor zóveel Liefde. Amen

Lilly schreef op 12 maart 2015 om 13:51

Dit is een hele mooie tekst , die je een paar keer moet lezen ,om goed tot je te laten doordringen. Heb er maar de bijbel bij gepakt , [ deed ik toch al , een goede tip erg erg handig ] Het is alleen de oude Canisius vertaling ,maar dat hindert niet ., ]Het over de grootheid van God, en de nietigheid en kleinheid van de mens. Maar God is niet alleen groot en groots, maar ook barmhartig en liefdevol !
Daar kunnen wij mensen met ons allen ons hele leven lang mee bezig blijven en van blijven leren , want hier zullen we altijd in tekort schieten , maar God is een barmhartige en liefdevolle God, die ons altijd wil vergeven ,omdat Hij van het leven houdt , in tegenstelling van wat de mensen soms weten te presteren en klaar te maken en waar woorden tekort voor schieten. . . Zie bv. de situatie in het Midden oosten ,vreselijk , en zo zijn er zoveel verschrikkelijke situaties , ook in het prive leven van mensen ..
Lilly

Elisabeth schreef op 12 maart 2015 om 13:09

Jullie gebeden, ervaringen en teksten zijn een belangrijk deel van deze retraite geworden voor mij.
Door allerlei misverstanden en onbegrip doorloop ik nu een “woestijnervaring”, waarbij mijn hart vol verdriet is. Ik kan mij nu niet voorstellen dat ik met Pasen blij zal zijn,wat mij nog verdrietiger maakt.
Jullie verhalen tonen mij dat ik niet alleen ben in mijn kwetsbaarheid. Dank hiervoor.
Binnenkort is de situatie misschien helemaal opgeklaard en dan zal ik mij schamen voor mijn klein geloof, dat weet ik nu al.

Lisette. schreef op 12 maart 2015 om 10:45

Wijsheid dat is het wat ik zoek bij God. Is dat Farizeeër zijn? Zo als ik gisteren geschreven heb. Ik vergeef zoek waarom ze me zo behandelen; Bid voor wie me pijn doet. Als ik in de put zit, is de Bijbel mijn wegwijzer. Toch zit ik soms vol angst en twijfel. Ik ben niet rechtvaardig want ik durf niet te straffen als ze iets mis doen. Vergeef en zoek excuses, omdat ik bang ben van ruzie. Zo durf ik mijn kinderen niet terecht te wijzen als ze iets verkeerd doen. Ze zijn boven de 40 jaar gehuwd of samen wonend (wat ik niet fijn vind dat samen wonen). We, ook mijn man, laten onze kinderen nu los. Zien met angst hun fouten. Bevraag mezelf of het egoïsme is. Moet ik straffen?
En dan is daar weer de eeuwige twijfelaar, de zoekende Lisette. Die bij God gaat schuilen. God mijn Vader mijn Moeder. Onze schepper van de mooie natuur. Zijn Heilige geest die me de weg wijst als ik weer verloren loop. Als de angst weer groter wordt dan de liefde in mijn hart en ik me levend dood voel. Elke dag heb ik het gebed nodig. Mijn werk staat nu echt achter. Ben ik lui? Help ik de kinderen genoeg? Mijn zussen en broer? Geef ik genoeg aan de misdeelde…… Nu even proberen in stilte tot god te komen. praat hierover met God.
Dit is na het beluisteren van de dagenretraite.

Ik vraag om vertrouwen in anderen en in mezelf maar vooral in U. Ik de eeuwige zoeker. Twijfelaar. Farizeeër?

En toch is er een onverbrekelijke band tussen Hem en al wat bestaat, tussen Hem en mij. Ik mag er zijn, omdat Hij mij gewild heeft. Mij liefheeft. Ik ben niet te min voor Hem.

Het geeft me tranen is mijn ogen. Het voelt als een kus van een van onze kleinkinderen. Iets onbeschrijfbaar. Heel intens en kort. Een gevoel verdwijnt. Waar ik bang van ben dat ze het gaan afnemen. Stom hé. Zo als ze plots een geliefde weg nemen door de dood. Zo als toen de politie kwam zeggen uw man is verongelukt DOOD. Alles is toch zo broos op aarde.
Het maakt me even groot God geeft me vertouwen hij zorgt voor wie ik lief heb. Dat hij van mij kan houden ongelofelijk. Dank U God mag ik dan een kleine tempel voor U zijn? Ik voel me toch een handelaar aan uw tempel die je zo boos weg stuurde. Niet dat me dat boos maakt op U. Nee U boosheid was een wijsheid een les waar ik alleen maar beter van moet worden. Heer de Vader Zoon en Heilige geest sta me bij. Amen. Iedereen een fijne dag Lisette.

leny schreef op 12 maart 2015 om 10:45

Wat een heerlijke tekst om hier de dag mee te beginnen. Ik voel me een geliefd kind van God………..

John schreef op 12 maart 2015 om 08:46

Wat een prachtige, krachtige tekst. Gods Grootheid komt zó Schitterend aan het Licht. Ik heb heel lang in de schaduw van mijn bestaan, van het Leven geleefd. Lieve God, wat heb ik me vergist! Ik leer in deze tijd dat elke poging om Uw
Almachtigheid te bevatten zinloos is. Mijn hart ‘weet’ steeds meer van de eindeloos Liefdevolle Vader/Moeder, die U bent. En….Rechtvaardig. Klein heb ik mij gevoeld. Héél lang. Ik voel me steeds meer een waarlijk Kind van U, geschapen naar Uw Evenbeeld. Jezus ging de mensheid voor. Ik volg nu van harte, ‘wetende’ dat ik groot ben en dat voluit mag leven. In Uw Licht, vanuit mijn hart & ziel. Lieve God, heerlijke mede-mensen, wat een ontsluiering. Héél fijn om samen verder op te trekken en los te laten wat ons niet langer dient. Vrede & Vertrouwen, in Hem, met elkaar. Halleluja!

Lucia Neus Wong-Loi-Sing schreef op 12 maart 2015 om 07:59

Dank u Jezus , dat wij Uw Vader ook Vader mogen noemen .
Groot zijt Gij God en wonderbaar Uw schepping,
tot in het kleinste dat bestaat.
telkens weer ben ik in verwondering van
iets kleins dat ik niet opmerkte, en dat zo mooi is.
Groot zijt Gij God als ik Uw aanwezigheid bespeur
en de warmte voel dat opstijgt in mij , van Uw liefde .
En dan denk ik aan mijn naaste die U zo nodig hebben en bid
dat zij ook die warmte en liefde mogen ervaren en zij voor u gaan buigen.
U houdt van ieder van ons . u draagt en Troost en Leidt ons .
Mogen wij dat met z”n allen ervaren , en dat aan elkaar doorgeven.
Als kind dacht ik : Wat zijn Uw handen groot….U houdt alles in Uw handen… en nu denk ik ,
en als ik nu als volwassen vrouw omhoog kijk , dan denk ik telkens weer hoe klein ik ben;
en toch beschermd en Hij steeds groter wordt in mij . Ik dank u Vader,
geen woorden genoeg om U te danken voor alles.
Diep bewogen zonder snikken, rollen tranen over mijn gezicht.
Hoe groot zijt Gij mijn God , hoe groot zijt Gij?

Marc schreef op 12 maart 2015 om 07:16

Een stofje, een dauwdruppel … beelden voor de wereld. Hoe nietig en klein ben ik dan wel?
En toch tegelijk groot, want God draagt zorg voor mij.
Een bevrijdende gedachte: niet alles moet van mij afhangen. Gods Geest in mij laten werken, meer hoef ik niet te doen.

Len schreef op 12 maart 2015 om 07:00

De podcast gaat al dagen niet….. Nu ben ik vergeten mijn naam in te tikken en alles is weg en mijn tijd is om.
in “www.gebedsschool.be”vinden we heling en genezing. Ik had mij bezonnen op” psalm 139″

Mary schreef op 12 maart 2015 om 04:58

Wat zou ik nog kunnen toevoegen aan al die warme en hartelijke woorden in het gastenboek. Over vergeving weet ik niet zo veel. Wel dat het sacrament van boete en verzoening je een lichtheid van bestaan kan geven, omdat Hij alles voor je wil dragen.

Aafke schreef op 11 maart 2015 om 23:39

Heer ik wil Uw liefde loven,zo oneindig groot.wilt U mij meer liefde geven om te vergeven.,Here Jezus,dank U voor Uw offer.!!!

claire schreef op 11 maart 2015 om 23:31

wrange gevoelens in mijn hart owv onkiese behandeling wil ik graag afgeven lieve jezus…
GIJ hebt zeker vele keren onbegrip en verdachtmakingen met liefde en barmhartigheid vergeven…
met u wil ik ook die weg gaan naar pasen !

Lucia Neus Wong-Loi-Sing schreef op 11 maart 2015 om 23:00

Nee , er is niemand die mij iets schuldig is ,
maar misschien ik wel , en wordt het niet gezegd tegen mij .
Maar God , ik bidt u om vergeving als dat wel zo is en ik het zover als
goed heb weggestopt ; maar vergeef ook hen die mij iets schuldig zijn
en die er ook niets meer van weten. Moge ik Heer, in deze veertigdagentijd
de genade van mildheid en barmhartigheid verkrijgen tot eer en glorie van U.
Amen.

Lisette. schreef op 11 maart 2015 om 22:44

Zijn gerechtigheid ,zijn barmhartigheid is niet ‘soft’.
Ik ken die boze God niet. Nog niet. Als ik moet denken dat mijn tegenslagen, een straf zijn van God. Dan is God,voor mij, en vele mensen, geen rechtvaardige God. Geen barmhartige God. Toch zegt mijn hart dat Hij het wel is. Ik wil en kan niet geloven in een boze God.
Waarom honger in de wereld? Haat? Religies waar gemoord wordt? Dat kan niet de wil van God zijn.
Er is me in mijn leven al veel kwijt gescholden. Hopelijk ook door God. Maar vooral door mijn naaste. Zelf probeer ik ook kwijt te schelden. Naar het voorbeeld van Jezus; Heer vergeef het hen ze weten niet wat ze doen. Oordeel niet en je zult niet veroordeelt worden. Nu ben ik 64 jaar. Als ik terug denk aan de fouten die ik gemaakt heb. Heb ik iemand pijn gedaan? Dan vraag ik vergeving aan de Heer. Maak het terug goed. Of wacht en bid voor hen. Lisette

isabella schreef op 11 maart 2015 om 22:37

God is elke dag nieuw, verrassend…
Hij is LIEFDE, jong, als het vroege voorjaar

ik vlucht naar buiten en roep Hem aan:
“Heer! Waar houdt Gij U verborgen?”

En met zijn knoppen en zaden tovert Hij
kleuren en geuren in eindeloze combinaties

de laatste even verrassend als de eerste
zelfs de merel in mijn tuin raakt hij aan

ik luister, en zijn prachtig liefdeslied
dat reikt van hart tot hart

en verbaasd kijk ik toe hoe God
de tijd in eeuwigheid verandert….

Nelly Palmans schreef op 11 maart 2015 om 22:17

vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan wie ons schuldig zijn. Kan ik dit ? Daarom vraag ik aan God mij daarin te helpen. Het mooiste gebed is het Onze Vader.
Toch weet ik dat Hij ook mij nodig heeft met mijn kleinheid en zwakheid om zijn Boodschap verder door te geven aan mensen om mij heen
Dank U Vader

Anamaria Torfs schreef op 11 maart 2015 om 21:13

In de loop van de dag nu en dan het werk even te onderbren om mij volledig tot God of Jezus te wenden, om met woorden van Liefde en Licht toe te spreken, met danken door zo veel goeds die ik ervaar in kleine dingen dagelijks. En als het toch duisternis is, dan dient tot leiding de twijfels tot zekerheid. Wij kunnen niet altijd in een totale vrede leven.Indien God me soms de rust ontneemt, laat ik die rust varen samen met de rest, want dan weet ik dat God, God blijft en dat is voldoende. God is Goed.
In mijn leven ervaar ik goede dingen en minder goede dingen(de minder goede dingen zijn er om sterker te zijn,daarom is bidden zo belangrijk : bidden voor mensen die niet kunnen vergeven!

Lieve schreef op 11 maart 2015 om 20:47

Ik wil je binnenlaten in de kern van mijn bestaan God,en mij van kop tot teen laten inpalmen door jou liefde.
Laat jou Geest mij daarom leiden,vooral op ongebaande wegen en op tochten vol hindernissen en valkuilen.
Reik mij jou hand en breng mij naar de plaats waar de waarheid het wint van de leugen,en waar alleen maar liefde is.
Dan weet ik God dat ik “thuis”ben ….

Truus schreef op 11 maart 2015 om 20:00

Heer ik ben iemand nog een rouwbezoek schuldig , zie er erg tegenop. Ook morgen naar de hospice waar ik mijn buurvrouw voor het laats zal zien voor zij overlijd. Weest U mijn aub nabij.

Carla schreef op 11 maart 2015 om 19:07

Heer dank U wel dat ik mocht leren vergeven! Dank dat ik het los kon laten en bij U aan de voet van het kruis mocht leggen en het daar ’te laten’ . Voor die tijd was het voor mij onmogelijk om te vergeven. Twee maanden later zag ik de persoon terug die mij heel veel verdriet, innerlijk pijn had gedaan en toen voelde ik bewogenheid i.p.v. boosheid in mijn hart.
Heer zonder U was dit nooit gelukt! Dank U Heer … woorden kunnen eigenlijk niet zeggen hoe dit voelt .
Dank dat dit alles een mooie plaats heeft gekregen en ik niet langer met een steen in mijn hart hoef te zeulen.

Martin schreef op 11 maart 2015 om 17:18

Er zijn mensen die me veel hebben aangedaan. Ondanks dat, zou ik het graag loslaten en ze vergeven. Echter, ik loop tegen mijn eigen beperkingen aan, en kan helaas niet goed vergeven in deze situaties. Daarom blijf ik zelf rondlopen met moeilijke gevoelens (wrok et cetera). Dat is jammer. Het moment waarop ik zelf wel kan vergeven en loslaten en dus zelf kan ontspannen heb ik niet in de hand…

lilian schreef op 11 maart 2015 om 17:02

vergeven een moeilijk woord ,toch wil ik bidden om kracht om te leren vergeven, hoe moeilijk het ook is. Ik bid dat ik zal leren van Gods barmhartigheid en zijn liefde . De vader die zijn zoon voor ons liet lijden en sterven om ons te verlossen uit het duister . Ik dank de Vader voor zijn barmhartigheid en voor zijn liefde en dat ik in zijn licht mag zijn.

isabella schreef op 11 maart 2015 om 16:01

Oh, lieve mensen, wat zijn dit confronterende teksten….
Van ons wordt gevraagd barmhartig te zijn. Zoals het thema van deze week: Barmhartig en rechtvaardig…
Maar wat als mensen niet bereid zijn om je te vergeven? Zoals mij enige kind, dat mij, vanwege een totaal verkeerde conclusie, al ruim twee jaar niet meer wil zien of horen. Het breekt mijn moederhart, want ik mis haar verschrikkelijk. Alle lieve brieven die ik haar schreef, worden hardnekkig beantwoord met een koud briefje met slechts vijf woorden: “Jouw post doet mij niets”. Dan moet je sterk zijn om niet in treurnis en radeloze gedachten weg te zakken.
Ik zoek mijn hulp bij Jezus. Hij staat immers aan mijn kant… Dank zij Hem zijn al onze menselijke vergissingen kwijtgescholden!! Ik weet dat Hij over haar waakt. Dat Hij haar bekijkt met liefdevolle ogen….
Bij Hem is barmhartigheid. En de Vader ziet naar ons met de ogen van zijn Zoon…
“Dankzij” mijn verdriet om mijn kind, heb ik eens te meer geleerd de dingen dadelijk uit te spreken, van HARTE te vergeven, open te zijn en daaglijks aan God te vragen dat Hij me behoedt voor stenen in mijn hart, zodat ik ‘in Godsnaam’ een hart van vlees en bloed mag hebben….

liesbeth schreef op 11 maart 2015 om 11:10

Ik las onlangs in mijn missaal: kom, laten we het uitspreken en om vergeving vragen of zoiets. Ontroerend mooi. Mijn oudste en ik hebben na jaren een prachtige verzoening door het uitspreken van fouten en door letterlijk om vergeving te vragen. Het zal nog zijn tijd nodig hebben eer alles hersteld is en er vol leven zal zijn. Anderzijds heb ik aan den lijve ondervonden dat de zonden die ik beging en waarvan ik spijt had en waarvoor ik vergiffenis en volledige bevrijding ontving, door anderen die dezelfde zonden deden of nog erger meedogenloos werd afgestraft, verstoten, dat ze hun jaloezie en wrok op mij botvierden. Ik weet niet hoe ik dit in de context van vandaag moet plaatsen. Hoe zal het hen vergaan? Als iemand geen vergeving wilt, hoe kun je dan vergeven?

“Vergeving vragen is niet hetzelfde als ‘zich excuseren’; zondigen is niet hetzelfde als zich vergissen, zei FI gisteren in zijn homilie. Als ik niet in staat ben te vergeven, ben ik niet in staat vergeving te vragen. God vergeeft altijd, aldus FI.

Leen schreef op 11 maart 2015 om 10:17

vergeving krijgen kan je heel gelukkig maken. Door zelf ook te vergeven aan iemand kan iets van Gods Barmhartigheid doordringen. Het is een kans die je krijgt om een ander hetzelfde te laten ervaren. Spreken over wat je misdaan hebt of wat een ander je misdaan heeft vind ik moeilijk. In mijn hart doe ik het wel. Maar soms is uitspreken nodig. Heer, maak dat ik die kansen niet laat passeren. Gee dat ik in uw vertrouwen blijf staan.

M.A.M.S. schreef op 11 maart 2015 om 08:47

Gods liefde is eindeloos.Het boetesacrament is daar een uiting van.Doe er iets mee.

len schreef op 11 maart 2015 om 06:17

Als het op vergeven aankomt dan kan ik hard zijn . Gelukkig leren ze ons in de” gebedsschool” van de vergeving uit te spreken met je verstand tot je het met je hart kunt vergeven. Bij ondervinding kan je het dan zelfs vergeten. Toch is het zo dat als je er met” een” klaar bent ,de ander al voor de deur staat. Jezus , maak mijn hart aan het uwe gelijk !!! Maak van mijn hart van steen een hart van vlees.

claire schreef op 10 maart 2015 om 23:45

wie is JEZUS ? hij helpt me overeind… hij tilt me op … hij houdt me op weg… loopt soms achter me aan als ik tilt sla…
is er altijd als ik stil val… geeft me aan mezelf terug… maakt me heel dankbaar…sluit me in in zijn barmhartige en trouwe
liefde…
EIGENLIJK is hij mijn ALLES… en daar wil ik zo graag naar toe groeien… heer jezus ontferm u !

Aafke. schreef op 10 maart 2015 om 23:17

JEUZUS!. ER is nieumand als U?,!!

Aafke. schreef op 10 maart 2015 om 23:13

Wat is de gebedstip geweldig mooi.Heer leer mij om zo te bidden en Uw liefde te voelen.

Frank schreef op 10 maart 2015 om 22:45

I have walked with Jesus for over six decades of life yet I am still startled by how present God is in everything.

Nelly Palmans schreef op 10 maart 2015 om 22:29

Wie is God voor mij? Laat ik Hem toe in mijn leven. Geef ik Hem een ereplaats in mijn hart?
Soms wel, soms niet.
Goede God; bij het einde van deze dag leg ik gans de dag in Uw handen. Aanvaard dit alles en neem ook mij zoals ik nu ben; met mijn kleinheid en zwakheid.

mietje schreef op 10 maart 2015 om 21:41

Goede God U bent mijn geliefde vader , met alles kan ik bij U terecht , ook met mijn vele kleine kantjes
.Toch blijf jij van mij houden en vergeeft mij altijd weer Dankjewel

HMT schreef op 10 maart 2015 om 21:28

Wie is Jezus voor mij? De Liefde van mijn leven die ik nu nergens meer kan vinden….

Joge schreef op 10 maart 2015 om 21:25

Heer, er zijn inderdaad dingen die ik niet kan vergeven omdat ik me dan weer moet open stellen.Dan ben ik kwetsbaar en dat wil ik vermijden.
Leer mij daarom deze dingen los te laten, ze aan U te geven en op U te vertrouwen om het verder verloop door U te laten bepalen.
Wees dan mijn toevlucht en bescherming.

Len schreef op 10 maart 2015 om 21:24

Jezus Christus, u bent voor mij mijn Verlosser , mijn Redder, mijn Herder, mijn Geliefde en Bruidegom.de Heer van mijn leven.
Help mij, de drukte eist mijn aandacht. kom en verlos mij uit haar greep.

Truus schreef op 10 maart 2015 om 19:34

Ik geloof in een barmhartige God die van alle mensen houd.En in zijn Zoon Jezus die voor onze zonden is gestorven aan het kruis.

Maria schreef op 10 maart 2015 om 19:06

Jezus is voor mij de Wegwijzer naar de Vader.
Door Jezus te volgen leer ik de Vader kennen.
Een liefdevolle Vader, die wil, dat ik een gelukkig
en blij mensenkind zal zijn.

Mathée schreef op 10 maart 2015 om 18:57

Wie is Jezus voor mij?
mijn beste vriend met wie ik alles deel, tegen wie ik alles durf te zeggen, bij wie ik me klein kan voelen, maar die mij ook laat ervaren dat hij mij nodig wil hebben in de mensen om me heen.
Hij ie iemand waarbij ik altijd terecht kan.