Gastenboek

Nelleke schreef op 13 maart 2023 om 00:23

Ontdek steeds weer opnieuw dat (geloofs)tradities SOMS ! belemmerend kunnen werken om vrij te kunnen functioneren, maar kom daar de laatste jaren steeds meer los van.Al vind ik dat b.v.de zondagsheliging steeds meer een heerlijke ervaring van rust mogen nemen is geworden.Vanavond brachten we een bezoek aan een weduwe in onze gemeente(zelf ouderlinge) waarmee we onder handoplegging hebben mogen bidden.Deze vrouw vertelde het geloof voor een ander wel te hebben maar zelf de liefde van God niet te kunnen ervaren door alles wat ze in haar leven heeft meegemaakt in haar leven.We hebben het bij het Kruis van onze Heiland=Heelmeester gebracht..en voelden geen enkele belemmering daartoe.Dus met recht een vorm van ” bevrijdingspastoraat”
Zo hoop ik dat ook zij misschien voor het eerst van haar leven Shalom = hemelse vrede mag ervaren!

Olivia schreef op 12 maart 2023 om 21:49

Lieve Jezus, overal waar wij lijden en vreugde beleven, overal waar wij falen en opnieuw beginnen, waar wij de moed verliezen en de hoop terugvinden, zijt Gij aanwezig, is Uw liefde werkzaam, bescheiden en trouw. In onze inzet voor een betere wereld, in alle ontmoetingen en op alle wegen gaat Gij met ons mee als trouwe tochtgenoot. Geef ons goede ogen om U te zien en ook de moed om met U mee te werken en Uw opdrachten stilaan te realiseren.

Hanneke schreef op 12 maart 2023 om 20:44

Beste mensen , even niet over de tekst op zich , maar er lijkt mij een [ spel ?]fout opgetreden te zijn.
Jezus heeft het in Lucas 24/30 over de profeet Elia èn over de profeet Elisa .
Elia ging alleen naar een weduwe in Sarepta , en Elisa genas alleen die Syriër .
Jullie verbinden de ene profeet met het verkeerde voorbeeld ….

Antonia schreef op 12 maart 2023 om 20:29

Jezus benaderde de Samaritaanse vrouw met zijn hart. Hij was liefdevol naar haar toe, terwijl ze vijf mannen had gehad. Was de kerk ook maar zo….waarom bidden wij steeds: Het is mijn schuld, mijn schuld, mijn grote schuld. Daar knap ik soms zo op af. Dit kan Jezus toch niet bedoeld hebben, dat wij onszelf steeds omlaag halen?. “Heer, ik ben niet waardig…”. Wat zou ik graag zien dat “de Kerk” de mensen net als Jezus benadert met het hart en niet kritisch is naar geslacht of religie. Ik geloof in ieder geval dat wij voor God volkomen gelijkwaardig zijn en allemaal recht hebben om onszelf te ontwikkelen.

Marie-Louise schreef op 12 maart 2023 om 20:24

‘Hoe kunt U als Jood te drinken vragen aan mij, een Samaritaanse?’Dat is Jezus ten voeten uit: hij stelt zich open voor iedereen, juist voor hen die geen logische gesprekspartner zijn voor een joodse man in die tijd.
Daar probeer ik naar te leven. Soms is dat heel lastig , bijvoorbeeld bij mensen die politiek recht tegenover mij staan. Juist zo vlak voor de verkiezingen,zelf meehelpend in de campagne, kom ik dat tegen. Niet oordelen maar open blijven vragen.
Ik vind de vragen in de retraite deze keer nogal negatief gesteld, of ligt dat aan mij? Waar kan ik mij meer openstellen? Dat lijkt mij de vraag. Dat nodigt uit, zoals eerder al de vraag in deze retraite: waar is je diepste verlangen? Want daar is God. Daar blijf ik naar zoeken.

Lut schreef op 12 maart 2023 om 18:53

Vrijheid is mijn hoogste goed en toch laat ik al mijn hele leven over mij heen lopen.Thuis moest ik »de slimste » zijn
om de vrede te handhaven.Nu besef ik dat mijn moeder conflicten (ruzies)buiten de deur wou houden en er ook niet over kon communiceren. Daardoor ben ik kritisch en rebels geworden.Ik kan geen hypocrisie verdragen. Nu leer ik stilaan om voor mezelf op te komen.Het verleden loslaten is
een must.Met Jezus heb ik het soms moeilijk. Hij is een strenge leermeester, hij doet mij aan mijn moeder denken.
Daarom richt ik mij meestal tot God, de gans Andere, mij altijd troostend nabij.

Joke schreef op 12 maart 2023 om 18:51

Nu pas nog…
Mijn man 5 x examen gedaan..laat hij de 5 de keer slagen.

Mijn zoon had een auto ongeluk….auto in de kreukels total loss. Maar hij kwam er met een bloedneus en gekneusde borst vrij. Jawel wel pijnlijk maar niet dood.

En als de zon schijnt vogeltjes kwetteren de tulpen en her groen zie ontluiken….

En ja sinds ik mijzelf zo menselijk voel en veranderingen bewust ben.ben ik zeer onzeker geworden. En moet van mijzelf op gods weking in mij vertrouwen…maar het duveltje in mij maakt dat ik bang ben hem te verliezen door voortschrijdende ouderdom. Was in enen 63 nog maar,….terwijl ik nu pas mijn ik bestemming gevonden heb…het is. Grrrrr.

Vele processen doorstaan zodoende van oordelen ideeen verlost. God leeft in mij voel me vrij….

Cilia schreef op 12 maart 2023 om 17:41

Ik heb vandaagen gisteren een ‘putervaring’zoals ik lees in ps. 130 ‘ Uit de diepte roep ik U Heer….’ ik zit vandaag op de rand van de put. ‘ Heer God hoort ge mij…Ik wacht de Heer ik wacht Hem… stil verbeid ik de Heer…want bij de Heer is genade.
Ik maakte een droevige situatie van sterven mee….

Nelleke schreef op 12 maart 2023 om 16:49

Tjonge! Wat een vragen vandaag!
In wat ben jij onvrij of heb je belemmeringen..Wat zou Jezus aan jou kunnen/ moeten vragen? Ik neem het verder de dag in en hoop daar vanavond wat meer helderheid over te hebben

Gertruida schreef op 12 maart 2023 om 16:46

“ De Samaritaanse vrouw bij de bron “, Jezus voelt zich vrij om met haar een indringend gesprek te voeren. De ander plezieren, mijn gedrag conditioneren aan de verwachtingen van de ander is herkenbaar, eerlijk gezegd voel ik mij niet altijd vrij. Wat een prachtig verhaal en wat een mooie uitdaging om al wandelend met Jezus mijn gedrag hierin te gaan veranderen. Ik heb mijn principes en ja het is goed om mijzelf hierin te bevragen, ook z,n eyeopener.
Mijn communicatie met Jezus is open, hij kent mij beter dan ikzelf, misschien wat minder vragen, God kent immers mijn nood en wat meer Eren en Loven. Mijmeren, bezinnen, bewustwording, reflecteren en biechten, onderweg naar Pasen. De lucht klaart op, ik ga vol goede moed verder.

Joke schreef op 12 maart 2023 om 16:09

Waar worden we toch bij stilgezet…
Als ik erbij stilsta heb ik al
ONGELOVELIJK veel ontvangen….

Ben een tevreden mens met echtgenoot 2 volwassen kinderen mijn tekentalent en de zon die zo even hier liet zien vanmiddag

lutgart verdonck schreef op 12 maart 2023 om 15:26

Jezus,
alleen,
rustend bij de Bron.
“Wat kan ik voor jou doen”?vraagt Hij.

-Je bent bij de waterbron,
de plaats van ontmoeting
tussen God en mens.-

“Het water dat ik je geef,wordt in jou een bron”,zei Hij.
“Het rijk Gods is in jezelf.
Jij bent een bron van levend water.”
Ik vergat mijn kruik.
“ontdek in jezelf de Bron van levend water die opborrelt vanuit je diepste zijn?”

Hendrikje schreef op 12 maart 2023 om 14:17

Het is niet de wereld om mij heen, maar zelf voel ik mij van God en de wereld verlaten. Het moet een diepe beleving, ervaring zijn , die ik als kind verborgen heb, niet wetend hoe ik er mee om kon gaan. Een ervaring
die nu bewust wil worden in alle gruwel en naaktheid, het schrijnende gemis aan een aanwezige, zorgende ouder.
O Heer ontferm u, ontferm u over mij.

Godelieve schreef op 12 maart 2023 om 12:32

Openheid naar andere mensen toe, niet discrimineren, inclusie… zijn het tegenovergestelde van ‘principieel denken’. Als christen is het belangrijk om te proberen zonder vooroordelen naar mensen toe te stappen of onbevooroordeeld naar mensen luisteren die je aanspreken, ongeacht religie, cultuur, achtergrond… Het is een uitdaging om dit toe te laten in je leven.

Ton schreef op 12 maart 2023 om 11:51

Gevraagd word in welke mate ik onvrij ben, geconditioneerd door de verwachtingen van anderen…? Ik probeerde door mijn vader gezien te worden. In het verlengde daarvan probeerde ik, met name door mannen die voor mij belangrijk waren (vaak leidinggevenden) gezien te worden. Om toch maar gezien te worden begon ik “de lat” steeds hoog te leggen. Iemand vroeg me: “Geef je wel om jezelf..” Al die zinnen gaan over “ik”.. Toch maar in deze volgorde..God, leer me van mezelf te houden en breek me open naar de ander naast mij..

Hilda schreef op 12 maart 2023 om 10:48

Dat ik vanuit mijn ontspannen houding onbevangen kan staan tegenover de ander. Me kan verweren als mijn onrecht wordt aangedaan. De ander kan laten zien wie ik ben. In elk geval komt wijsheid met de jaren en door geloof hoop ik verder te groeien in het ontvangen van Jezus boodschap en steun. Ben ik in gesprek met hem als hij naast me staat en me vraagt wat ik doe.
Zo mooi ervaren gisteravond nog. Wonderlijk en bevrijdend dat ik zo van mijn juk afgekomen ben.
Amen

Danny V schreef op 12 maart 2023 om 10:47

Mooie toch het levend water Zijn, het toelaten stromend in volle vrijheid. Het water kan ook bevriezen en ijs worden, één leven op zichzelf leiden.. Eigen ego maar in essentie toch nog levend water omdat het ijs vergeten is dat het water is.

Lieve schreef op 12 maart 2023 om 10:23

Ik ben inderdaad vaak onvrij: ik sta graag in de gunst bij anderen, praat soms mensen naar de mond of geef kritiek op anderen achter hun rug. Dit is geen fraaie kant van mezelf. Ik ben er alles behalve fier op!!
Toch heeft mijn bekering me veel veranderd: vroeger was ik een mens van “principes”. Ik heb gemerkt dat principes goed zijn, maar ze mogen niet de bovenhand nemen of de Liefde in de weg staan. Principes zorgen ook vaak voor veel kritiek (op anderen). God heeft me geleerd dat het niet aan mij is om over anderen te oordelen. En dat Liefde uiteindelijk het laatste woord heeft. Ik ben er nog lang niet, maar ik ben op weg. Hoe meer ik me op Jezus richt, hoe duidelijker mijn weg wordt. Als ik vastzit bid ik tot God/Jezus en krijg ik meestal inzicht en raad. Wat een heerlijkheid! Dank Heer!

Wilma schreef op 12 maart 2023 om 09:47

Innerlijke vrijheid is het hoogste goed. Jezus maalde niet om wat anderen van Hem vonden, liet zich geen grenzen opleggen. Het begint bij jezelf, wanneer je innerlijk vrij bent, kun je ook vrij zijn en laten in de relatie naar anderen en naar God/Jezus. Liefde (God) maakt werkelijk vrij! Vanuit die vrijheid leven is ‘Goddelijk Leven’. Leven vanuit gemeenschap met Hem, steeds weer de ontmoeting (o.a Martin Buber, Levinas). God is een relationeel God, Hij maakt gelukkig.

Vera Van hove schreef op 12 maart 2023 om 08:46

Het is goed om met de Bijbel te bidden,en de tekst binnen te stappen alsof we er zelf deel van uitmaken
Jezus woorden zijn altijd belangrijk en gezagvol.
Vandaag worden die woorden tot mij gesproken,en beeld ik me in dat Jezus me zeer nabij is,en dat waarlijk ook is!
Naar Jezus luisteren en tijd maken voor gebed,maakt een mens vrij en gevoelig voor zijn naasten ,maar ook voor het wereldgebeuren!

Anita schreef op 12 maart 2023 om 07:26

.Althans ik geprobeerd heb met vrijheid te kiezen, weet ik zeker dat ik beïnvloedt wordt door mensen om me heen.
.Mijn eigen mening en principes kan makkelijk als belemmering te communiceren met God.
.Dan probeer ik ook alert te zijn met eerst HEM als eerste te plaatsen/vragen wat kan ik doen. Zou graag in harmonie met zijn Wil of wat HIJ van mij verlangt.

Trees schreef op 12 maart 2023 om 07:19

Goede morgen Jezus In gedachten zie ik u in gesprek met de Samritaanse ook ik wil naar u luisteren want u bent meer als een profeet U wil dat alle mensen gered worden daarom heeft u Uw leven gegeven Ja u bent de God van liefde Help mij ook een mens van liefde te zijn. Vergeef mijn tekorten en zend mij Uw Geest van liefde iedere dag 9k vertrouw op U Trees

Laetitia schreef op 11 maart 2023 om 23:59

Mijn gebedservaring zoals ik die in deze retraite wordt verwacht te creeren of te hebben is zo schraal. Ik lees heel graag de teksten en denk er veel over na, laat me ook zeker leiden door het geloof en het christelijk-katholieke geloofs, gedachten- en gevoelsgoed. Maar ik vind bidden behalve het onze vader, het weesgegroet en psalmen en gebeden die ik tegenkom op schrift haast onmogelijk. De vragen die me dan gesteld worden- voel je nu nu anders dan ervoor, etc. ik heb daar geen enkel antwoord op. Ik ben te cerebraal denk ik….

Nelleke schreef op 11 maart 2023 om 23:34

Wat een heerlijke goede Vader!
Hij blijft houden van al Zijn kinderen en staat op de uitkijk als wij bij Hem vandaan leven!
Zo mogen eij ook barmhartig zijn naar alle mensen om ons heen die het weer ” goed ” willen maken…
Shalom !

afm & ada Delemarre schreef op 11 maart 2023 om 20:17

het zou goed zijn te verwijzen naar Henri Nouwens Eindelijk Thuis het magistrale werk over de parabel van de Verloren Zoon. Zie ook Moeder en Zoon van Abdelkader Benali

Olivia schreef op 11 maart 2023 om 19:04

God, onze Vader, Wij danken U, dat Gij ons aanvaardt zoals we zijn, dat Gij ons kleine mensen nabij zijt, dat Gij ons troost biedt in het leven. Wij vragen U, maakt ons hart ontvankelijk voor Uw liefde, opdat wij nieuwe mensen worden, geef ons ons de kracht om gekwetste mensen nabij te zijn, en geef ons de moed om voluit te leven voor de anderen.

lutgart verdonck schreef op 11 maart 2023 om 15:28

Na een leven van eenzaamheid en ontworteling
gaat de zoon(ik) op zoek naar verdieping,zuivering,genezing.
Zijn geweten brengt hem tot inkeer en hij krijgt heimwee.
Hij komt tot zichzelf en voelt zich een onwaardige zoon.
De Vader ontvangt hem met open armen.
Hij omhelst hem van harte en geeft een groot feest.
Terugkeer naar de eenheid Hervinden van zijn Bron.
Eindelijk thuis zijn,de hunker van elke ontheemde mens.

AgnesEk schreef op 11 maart 2023 om 12:10

Ik voel mij altijd wat ongemakkelijk bij deze parabel. Weet niet goed waarom, omdat hij zo herkenbaar is misschien ? Het is niet eerlijk dat zo’n schooier zo feestelijk ontvangen wordt. Hij verdient tenminste een straf en dat beseft hij wel.wat heeft hij zijn vader en broer niet aangedaan..
.en sommige wereldleiders die oorzaak zijn van zoveel menselijk leed door hun absurde ideeen. Niet te vergelijken het gaat hier toch over vergeving ? Deze parabel is wat te, niet te doen in deze wereld.
Ik voel mee met de betrouwbare broer, eerst straffen en dan vergeving…en dan nog…ik krijg mijn gelijk niet bij Jezus zijn parabel. Hij toont een andere manier van vergeving radicale liefde.
Is dat navolgbaar hier op aarde.
Heer Jezus, ik ben van slag. Zegen de wereld en haar bewoners aub.

godelieve schreef op 11 maart 2023 om 12:06

De onvoorwaardelijke liefde van de vader… hoe mooi toch! Het zegt ons iets over het pad verlaten, een foute weg inslaan, domme dingen doen, MAAR… er is altijd een terugweg. Tot inzicht komen, nederig worden en je keren tot… Zo is God ook voor ons, wat we ook gedaan hebben in ons leven…, er is altijd Iemand die op ons wacht, die ons bemint. Dank U Heer.

Lieve schreef op 11 maart 2023 om 11:59

De onvoorwaardelijke liefde van een vader… hoe mooi toch! Wat er ook gebeurd in je leven, wat je ook allemaal uitgespookt hebt… er is altijd een weg terug mogelijk. Dit houdt in dat er een zeker schuldbesef is, maar dat je nederig wordt in je leven en ziet waar het allemaal uiteindelijk op aankomt…

Vera Van hove schreef op 11 maart 2023 om 09:21

Ja de zonden maken ons dood .
Maar de Heer wacht op onze terugkeer,voorliefde,vol barmhartigheid,vol vergevingsgezindheid.Nog vooraleer we om vergeving vragen,mogen we ze reeds ontvangen.
Van dood naar leven door Gods barmhartigheid
Het verhaal van de verloren zoon is daar het mooiste voorbeeld van.

Paula schreef op 11 maart 2023 om 08:53

Ik hoop voor de oudste zoon, dat de woorden van zijn vader hem in het hart hebben geraakt en hij de terugkomst van zijn broer heeft meegevierd. Henri Nouwen heeft een indringend boek over de verloren zoon geschreven aan de hand van het schilderij van Rembrandt. Hij kruipt in de huid van alle drie de hoofdpersonen. Een boek, dat ik iedereen kan aanbevelen.

Anita schreef op 11 maart 2023 om 07:49

.De verloren zoon, hij kwam thuis met heel veel spijt, en alleen maar hoop als werknemer van zijn vader te worden.
.De reactie van de oudste is ook menselijk. Ik zou misschien ook afvragen of zijn broertje nog de zelfde is.
.Zal ik als ouder ook doen, de verklaring komt later wel. Het is te belangrijk dat de zoon weer terug is. Als je ooit meemaakt dat je zo bang bent iemand te verliezen uit het leven die je van houdt, zal je alles en alles willen doen om te voorkomen.En is de blijdschap boven alles, als je weer “terug krijgt.”

Trees schreef op 11 maart 2023 om 07:30

Vader ook deze morgen kom ik tot u .
Dank u voor het voorbeeld dat Jezus ons gaf om te vergeven en lief te hebben .Help mij ook de ander vergeven soms lukt dat wel , maar ook ben ik wel eens de andere zoon die eerst tegen sputterd en niet begrijpt waarom ik nog vergeven moet hoe dikwijls ben ik niet door de ander beledigd en dan is het moeilijk de ander te behandelen zoals u dat wenst ik heb Uw hulp nodig dan .Trees

Ton schreef op 10 maart 2023 om 23:50

De jongste zoon kreeg niet de gelegenheid te vertellen waarom hij terug kwam; zijn vader omhelsde hem, voor hij wat kon zeggen.. Liefde was de maat en daar zijn geen woorden voor nodig..

Marjolein schreef op 10 maart 2023 om 21:38

In de brochure van de kostschool die ik destijds in Engeland bezocht, stond “ That our daughters may become cornerstones in the world. Nu ben ik 75 en…..Ja, ik gaf mijn baan, waarvoor ik zo voor gestreden had met Gods hulp op om mijn kinderen zelf op te voeden. Cornerstone? Nou nee. Een heeft zelfs op zijn voordeur staan dat hij niet lastig gevallen wil worden door geloofsovertuigers. Tussen het sterven van mijn echtgenoot en mijn moeder zat slechts een half jaar. Behalve over negatieve aspecten werd niet meer door mij aan haar gedacht. Ik dank de schrijver broeder Wiggert voor deze indringende retraite die mij veel leert over nederigheid en barmhartigheid.

Olivia schreef op 10 maart 2023 om 20:07

Lieve Jezus, op weg naar Pasen willen we bij U tot rust komen, en naar U luisteren, als bron van levend water. De ontmoeting van Jezus, met de Samaritaanse vrouw, leert ons dat wij ons moeten inzetten voor elke vreemdeling, vluchteling en ontheemde, om ze een menswaardig bestaan te geven. Het was een échte ontmoeting met Jezus en de vrouw aan de put, bij de vrouw gingen haar ogen open, en ziet in Jezus, Die zelf ook een ‘Bron van leven is’.

Vader, dank U voor Uw volhardende, onwrikbare liefde. Help mij die liefde vandaag te delen met de mensen om mij heen.

Gertruida schreef op 10 maart 2023 om 19:29

Ik snap de jongste zoon, ik begrijp de reactie van de oudste zoon, met beide kan ik mij identificeren, wat een prachtige parabel “ De Barmhartigheid van de Vader “ is onvoorwaardelijke Liefde, kan ik mij hier ook mee identificeren, een moeilijke uitdading, onderweg naar Pasen naar het licht naar verzoening

Yvonnemarijke schreef op 10 maart 2023 om 19:21

Hoe verrassend is Jezus voor mij?
Ik houd van verrassingen. Geven en ontvangen. Hoewel dat laatste minder misschien. Maar wel avontuur en dat is ook verrassend.
Als ik Jezus kader, is Hij minder in staat me te verrassen. Dus Heer, laat mij groot en ruim en diep van U genieten. Mijn beeld vergroten van wie Je bent!

Joke schreef op 10 maart 2023 om 18:20

Dit keer een lastige.

Ja voel zeker sympathie met de oudste zoon.

Maar ik begrijp zijn directe omhelzing….
Hij was geestelijk en fysiek afwezig. Nu kon hij hem tenminste weer in de armen sluiten.

Enbde jongste zoon heeft ook een heel proces meegemaakt.
Dat hij zonder vader het wel effe ging fiksen en is daarbij letterlijk door het stof gegaan.

Ik heb ook wel dergelijke processen gehad.
Als “all round secretaresse” zou ik wel effe een baan vinden en rijk worden niet dus.
2 x maal een kind op de wereld mogen zetten en denken dat je de perfecte ouder bent. Niet dus. Ze zijn te leen en zij gaan hun eigen pad belöpen….jij ontwikkelt je verder en je kinderen ook

Evolutie….lastig!!!!

Een wonderdat ik deze retraite mag doen…

lutgart verdonck schreef op 10 maart 2023 om 15:20

De weg met Jezus is een persoonlijke en innerlijke weg.
Jezus,de hoeksteen,de verbinding tussen God en mens.
Door de wereld verworpen,door God uitverkoren.

Jezus,wil de hoeksteen van mijn leven zijn.
Zoek geen andere hoeksteen.Focus op Mij.

Ga met Jezus mee op zijn pad en ontvang verlossing.

Hermaria schreef op 10 maart 2023 om 14:30

Geduldig zijn in het lange, lange wachten.
Niet popelen om actie.
Verdragen.
Vertrouwen.
Alsmaar durende liefde in mijn hart bewaren.

Dan, zomaar, ineens, vanmorgen komt er een einde aan het lange, lange wachten. Is er een prachtig liefdevol telefoontje met een teruggetrokken, door mij zeer geliefd mens.

Een wonder.
Grote dankbaarheid.

Martine schreef op 10 maart 2023 om 12:25

Gisteren was er een getuigenis van een basketbalspeler die tijdens de bomaanslagen in Zaventem zwaar gewond geraakte. Zijn leven kon hij niet meer op dezelfde manier verder zetten. Hij zag er nu heel gelukkig uit. Hij vertelde dat het was omdat hij de daders vergeven had. De kracht om te vergeven kan enkel van God komen. Jezus vertelde ons hierover. Hij bracht ons het wonder via de getuigenis van die man.

AgnesErk schreef op 10 maart 2023 om 11:32

Eigenlijk ben ik graag bij Jezus als hij stil rond loopt of ergens neerzit. Tussen de mensen massa en zeker tussen zieken en die plechtige priesters van toen ben ik niet graag. Laat Hij ons alleen maar vertellen over Zijn goddelijke vader en afkomst.
Ik heb niet graag dat hij met het gewone menselijke bezig is. Dat wist ik niet van mezelf. Bij welke Jezus wil ik dan vertoeven ? De mediterende Jezus, hij die omwolkt werd door God boven op de berg ?
Ja, ik voel mij wat in de war, heb ik zo’n behoefte aan rust. De wakker schuddende leer van Jezus is dit te moeilijk. Liever veilig wat rust en vrede zoeken.van de verrassende Jezus een braaf prentje gemaakt?
Indringende vragen, indringende retraite. Dank voor de muziek ook verrassend.

Wilma schreef op 10 maart 2023 om 10:24

“Een God van verrassingen”, ja graag. Concreet betekent dit dat je ook jezelf durf te verrassen! Door is anders te denken, anders te doen, patronen te doorbreken, etc. Nieuwsgierig te zijn en te blijven naar jezelf, de ander, God. Nieuwe kansen te creëren, “op te staan”, etc…. Je doet het samen met Hem, elkaar verrassen! ENJOY

Nelleke schreef op 10 maart 2023 om 09:53

Deze tekst wordt ook geciteerd in de ( berijmde)psalmen:
” Het is een wonder in onze ogen: wij zien het maar doorgronden het niet”: en zo is het!
Jezus, God en mens!hoe zou het ook anders kunnen!?Met de zon deval is al gezegd dat Hij zou komen en deze beproefde weg zou gaan! Een wonderbaarlijk iets!
Duizend, duizendmaal o Heer zij U daarvoor dank en eer!
Shalom voor deze(trieste , in het midden van het land)) dag !

Vera Van hove schreef op 10 maart 2023 om 09:26

Wat de Heer voor ons doet,is altijd een wonder voor onze ogen .Wanneer we een ervaring mogen meemaken,voelen we hoe groots en verrassend de Heer kan zijn.Voelen we Zijn ongelooflijke grote liefde,waarvoor de menselijke taal geen woorden heeft.Zulk een ervaring blijft ons bij en brengt altijd weer diepe vreugde mee.

Hilda schreef op 10 maart 2023 om 09:21

Eergisteren zag ik op de tv een stel kinderen in Rotterdam, na de bombardementen, wo11, eten uit resten afval. Zo enorm mager en tussen de puinhopen schrok ik erg van dit beeld wat echt wel vaker op tv is geweest.
Toen viel plotseling alle stroom uit. Zo donker werd het ineens, raar en eng.
Het bleek dat m’n zoon de stekker in het stopcontact deed en toen de stoppen uit gingen.
Dat is toch enorm toeval zo dat ik het geen toeval kan noemen, het was Gods boodschap denk ik.
Neem ik dit als uitgangspunt voor de verdere vasten dat de Heer de hoeksteen is op wie alles rust en in en door wie iedereen vrede en steun krijgen.

Lieve schreef op 10 maart 2023 om 09:03

Jezus komt telkens weer verrassend uit de hoek. Hij spreekt zoveel mooie, inspirerende, ware… woorden. Zijn houding naar mensen toe is heel verrassend. Hij zet iedereen op zijn plaats. Hij is één en al rechtvaardigheid, de vermenselijking van God…

Paul schreef op 10 maart 2023 om 08:06

Gods wegen, bedoelingen ongrijpbaar.
Het goede gaat vaak wegen die menselijkerwijs niet op te brengen zijn. Hoe groot moet de liefde van God wel zijn om zijn eigen zoon voor onze zonden op het kruis te laten sterven. Hoe groot is het vertrouwen van Jezus wel niet geweest om de vernederingen te ondergaan en de kruisdood te sterven.
En dan ……… PASEN ……… Jezus; ik ben de weg de waarheid en het leven geven vertrouwen, hoop en liefde die niet van deze wereld is. Volgeling van Jezus proberen te zijn is geen eenvoudige opgave.