Gastenboek

Marie-Louise schreef op 31 maart 2023 om 18:39

Op angstige momenten was God er toch vooral via medemensen. Medemensen op mijn pad (gestuurd?). Zij raakten mij aan, lieten perspectief zien. Blijf mij zo nabij, laat me een glimp van Je opvangen door andere mensen.
Mee-lijden staat me vaak tegen. Alleen als het uitmondt in solidariteit zie ik de zin ervan. Dat laten gebeuren: solidariteit laten ontstaan en er naar handelen, daar werk ik aan.

pieter schreef op 31 maart 2023 om 16:46

Afgelopen donderdag de vraag: Waarom denk je dat God Abram een nieuwe naam gaf? Een uitleg is deze, in de naam Abraham zit nu Ha Shem, De Naam van God. Zoals ook Ha Messias, De Messias, of Ha Derech, De Weg, Ha Eretz, Het Land, enz. Dat Ha impliceert dat er maar één van is. Dus er is maar een God, een Messias, een Weg, een Land.

Dank trouwens voor deze retraite, net als vorig jaar en in 2021 zo mooi en geloofsopbouwend!

Hermaria schreef op 31 maart 2023 om 16:08

O angst
weg is de grond
onder de voeten
klemmende vingers
klampen aan
brokkelige randen
verkrampte adem
verwilderde ogen

laat je gaan
laat je zakken
val neer
maak je klein
geef je over
ontspan
en
adem

de Ene ademt mij
de Ene is
mijn ademtocht
mijn bloedstroom
mijn harteklop
zonder Leef ik niet
blijf bij mij
blijf in mij

lutgart verdonck schreef op 31 maart 2023 om 14:43

Je hart uitstorten:uit het diepste diep roep ik U aan.

LICHT IN DE DUISTERNIS
Ik luister naar je vanuit mijn diepste Zijn.
Er is een uitweg,weg van je belagers.
Zak niet weg in je verdriet en wanhoop.
Ik maak de koorden die je gevangen houden los.
Stort je hart maar uit.
We zoeken samen een uitweg.
Je bent niet verloren,verlamd door angst.
Ik heb mij met je verbonden.
Ik ben je schuilplaats,je rustpunt.
Zie,Ik kom je tegemoet,”Sta op”!
Ik ben je tochtgenoot op je pelgrimstocht door je leven.
Samen kijken we uit naar de morgen.
Zie,het Licht breekt al doorheen je diepste pijn.

AgnesEk schreef op 31 maart 2023 om 12:57

Het ingetogen gelaat van de afbeelding ontroert mij meer en meer. Ik heb het vergroot en nog een foto van genomen. Het maakt iets in mij wakker, mijn medeleven ? Een soort herkenning ?
Heer Jezus, Je bent in mijn leven een verhaal geweest, een verhaal die mij niet losliet en invloed had. Ook jouw geboorte en sterven was een verhaal en nu … nu voel ik een verschuiving …Uw liefde komt dichterbij … Heer Jezus ik aanbid U en kniel voor U.
Blijf in ons midden en zegen de wereld aub.

Gertruida schreef op 31 maart 2023 om 11:59

Het effect om met Jezus mee te lijden is, dat ik beter kan relativeren, maakt minder eenzaam, plaatst de nood in een ander perspectief, geeft troost en hoop omdat de dood niet het laatste woord heeft.
Ik weet wat lijden is, bidden, acceptatie, vergeven, focussen op het licht en dankbaarheid helpen gelukkig.
Vindt mijn lijden wel een lastige, het blijft moeilijk, Gods wegen zijn voor mij niet altijd duidelijk, het is wat het is, uit het diepste diep roep ik tot u aan

Martine schreef op 31 maart 2023 om 11:45

Angstgevoelens, angstaanvallen, ik ken ze heel goed. Heb er pillen voor geslikt en doe het nog. Telkens heeft het iets te maken met vermoeidheid, overspanning er is dat verlangen naar rust die je niet kan vinden. Het lijkt het einde tot je weer kan bidden, de lijdende Jezus voor je ziet. Samen met hem naar zijn lijdende moeder kan kijken en haar om moed vragen, samen met hen tot de vader kan bidden. Het gesprek met de vader doet je de rust in je lichaam binnenstromen en brengt je de verkwikkende slaap.

Ton schreef op 31 maart 2023 om 11:40

Gevraagd wordt wat voor mij het meest angstige moment was, de meest angstige periode van m’n leven. Zo veel jaar geleden, toen werd vastgesteld dat onze dochter ernstig ziek was: beenmergtransplantatie, enkele jaren later recidief; steeds op de grens van wat medisch bekend was; behandelingen, die niet werkten.. Kunnen bidden was ’n ankerpunt, ook in die tijd; ’n steun, die er altijd was, alsof er Een was, die er altijd bij was..

Hendrikje schreef op 31 maart 2023 om 10:49

Het meest angstige en onveilige in mijn leven, was toch wel in mijn kinderjaren, waardoor ik niet meer echt was. Ik wist helemaal niet meer wie ik was, of waar ik bij hoorde. Dat was een groot verdriet en emoties waar geen plek voor was. Over God wil ik hier niet, kan ik hier niet spreken.

Pas heel veel jaren later, door een stamboom onderzoek kon ik het gaan begrijpen wat er in werkelijkheid allemaal
aan ellende onder zat verborgen. Gelukkig zijn er later wel eerlijke en betrouwbare mensen gekomen, omdat ik niet ophield met zoeken, ik kon niet ophouden, en leven met zo veel liefdeloosheid en verbijstering in deze wereld. Dit kon niet waar zijn.
Nu kan er gelukkig steeds meer het licht op gaan schijnen.
Het is nog steeds moeilijk om dit te schrijven, nu we zo met elkaar onderweg zijn in deze 40 dagen tijd.
En tegelijk klopt het zo, om al die ervaringen van weleer er wel te laten zijn, in plaats van dat veel te erge stil te zwijgen

Ergens las ik een keer, ‘En onder u zijn Eeuwige armen’. Ik verlang er naar om innerlijk thuis te komen, in wie ik wezenlijk ben.

Godelieve schreef op 31 maart 2023 om 10:27

In moeilijke momenten heb ik gaandeweg geleerd dat het gebed, mijn geloof… mij op de eerste plaats steun geeft. Soms zijn er geen mensen in je buurt om je hart te luchten… Te weten dat mijn naam geschreven staat in de palm van Gods hand geeft me steun, vertrouwen, troost, hoop…
Het lijden van Jezus weegt elk jaar op mij. Ik denk dan altijd, stel je voor dat dit mijn enige zoon overkomt! En dan komen de tranen, sowieso… Ik denk dan moeder Maria, de wenende vrouwen… en ween mee.
Gelukkig weten wij dat na dit lijden de Verrijzenis komt, en dat Gods Geest ons gezonden wordt… dit perspectief helpt me vanaf nu om ook in de Goede Week hoopvol, getroost te zijn.

Hilda schreef op 31 maart 2023 om 09:41

`Met regelmaat angstige belevingen gehad. Bijvoorbeeld bij onvoorbereide dingen die zich aandienden. Achternagezeten worden met bedreigingen van we gaan haar uitkleden, gillend ontkwam ik hieraan en rende naar huis. Toch moest ik weer terug zonder dat ik kon uitleggen wat er gebeurd was ik kon het niet navertellen.
Mijn belagers kwam ik nog wel eens vaag tegen op straat. Maar blij dat ze zich schaamden.
Daarna was het zo als het was en altijd belagers gehad. Pesten heette dat. En ik moest het maar nemen. Inclusief mijn eigen woede hier bovenop om ze maar goed van me af te houden.
Opgesloten en ingekapseld hoog spanningsniveau rust vinden moeilijk nooit de kans om dit te verwerken en mezelf werkelijk te kunnen verwezenlijken. Geleefd worden, rust zoeken blij als ik alleen ben.
Lijden met Jezus vertroosting pijn de gang duurt oneindig. Verlossing daarna maar hij is in de hemel en ik leef nog.
Zoek in zijn woord en vind rust bij zijn samenzijn bij God onze Vader.
Nog veel doelen en wensen maar zonder dat ik ze ooit zal uitspreken. Leven en lijden horen bijenkaar. Vergeven is een proces dat langzaam gaat. Uit mijn lijden sta ik daar niet eens bij stil het is een tijdloos fenomeen wat door de engelen in de hemel gedragen wordt.

Vera Van hove schreef op 31 maart 2023 om 08:54

Elk jaar opnieuw,bij het overwegen van Jezus angst,lijden en dood rollen er tranen .Het herdenken hiervan heeft een zeer grote impact op mij.Dat Jezus ,die God zelf is,door de dood is gegaan ,voor ons,kleine ,zwakke zondaars ,raakt me tot in mijn diepste zijn.Zozeer heeft Hij ons lief,dat Hij dit extreme lijden en dood heeft willen ondergaan.

Angst heb ik gekend,veel angst,maar dat is onbenullig hoewel het aan ons vreet!Denken aan en bidden tot de Vader om bescherming helpt altijd

Het geloof dat de Vader over ons waakt geeft rust en vrede en neemt zacht de angst weg

Ik zelf,mijn huisgenoten en onze woonst,alles is door de Vader gekend ,en Hij beschermd ons,zo geloof ik dat en heb er alle vertrouwen in.

Trees schreef op 31 maart 2023 om 07:15

Goede God die U Zoon naar de wereld zond ,om ons u te leren kennen ,die u Jezus beschermde
toen Zijn uur nog niet gekomen was . Wat moet Jezus toch veel geleden hebben omdat ze niet in Hem geloofde Ja moedig ging Hij tussen de belagers door omdat Zijn uur nog niet gekomen was .Jezus dank u voor Uw lijden en opoffering .Help mij overdag veel met u door te brengen Trees

Anita schreef op 31 maart 2023 om 05:31

.De meest angstige moment is altijd de laatste denk ik, bang ben om iemand die ik lief heb plotseling kwijt te raken. Angstig, geweldige druk gevoel, verdrietig, machteloos.
.Gebeden met tranen, die vanzelf rolden, uit het diepste diep riep ik U is waar. Ben bereid alles te geven wat ik kon. En niks hoeven iets terug te krijgen, Alleen dat ene.
Ongekend lang waren de dagen en maanden. Tot het ineens zo snel weer voorbij gaan, opknappen, vreugde, vreugde, ik hoef niks meer iets hebben. Alles is ok. Maak niet uit wat er uitkomt, levend is belangrijk, een kans is geboren. Ik heb nog nooit zulke grote vreugde ervaren.
Alles is de moeite waard hoe er ook uitkomt. Geen eisen meer.
.Met zijn lijden mee te leven heb denk ik niet gedaan, ik ben alleen bezig met mijn eigen lijden, met de kennis dat alleen HIJ het kan helpen en niemand anders.
Het effect is zo groot als mijn hart maar kan voelen. Overweldigend, groter dan ik kan voelen, oneindig kan ik wel noemen. Het is done en nu verder alleen maar verder gaan.
Leven is een kans, gebruikt het met de beste bedoelingen wat er maar kan.

Hilda schreef op 30 maart 2023 om 21:59

Abram redde het niet meer in de streek waar hij vandaan kwam. Hopeloos was hij. In gebed tot God hoorde hij een stem fluisteren; ik noem u Abraham.
Maar daar hing wel het een en ander aan vast. Zijn belofte heeft hij gehouden aan God.
Kinderen gekregen en vruchtbaar nakomelingschap daarna. God was blij met deze Abraham die zo trouw zijn beloftes nakwam en een goede zorgzame vader was.
In de hele bijbel zijn karakteristieke zorgzame vaders die hun leven wijden aan hun nakomelingen door God gezonden. Vandaar heeft God de naam van eeuwige grootse oerVader van ons hele ontstaan.
Zelf heb ik gekozen voor Maria vanwege haar zorgvuldige liefdevolle moederschap en zeker om het verdrietig lijden onder het kruis van haar zoon.
Haar naam klinkt uit grote diepten en reikt naar de eindeloze sterrenhemel.
Opeens zie ik al vertellende weer het grote verband dat ons niet loslaat. We zijn als mens beschermt voor altijd.

Olivia schreef op 30 maart 2023 om 21:52

Onze namen staan voor altijd geschreven in de palm van Gods hand. Geen mens zult Gij vergeten.
Dank U Heer God, wij prijzen en loven Uw Naam.

Joke schreef op 30 maart 2023 om 18:44

Nou en of heb ik angst gekent.en nog een beetje.( wat brengt de toekomst me nog?)
Maar huilend opgenomen geweest. Was mijzelf voorbij gerend met zorgen voor anderen…..
Levensangst dacht niet meer te mogen leven.
Er is op mij ingesproken door psychiaters heb een flinke rustperiode gekregen en ontspanningsoefeningen.
En dankzij fantastische steun zus. Die me niet had laten stikken man en kinderen ben ik een nieuw mens geworden…
En op een bepaald momwnt heb ik gedacht nu ga ik ook lijden…ik wist niet dat ik doof was leefde in mijn hoofd met opgedane kennis. Maar nu moest ik communiceren. Om te horen heb ik gehoorapparaten genomen. Kwetsbaarder dan dat kan je je niet niet voelen….maar alles went
Omgaan met doofheid en veranderingen van het leven.

Nelleke schreef op 30 maart 2023 om 18:36

Ik denk dat een nieuwe naam betekent dat God iets nieuws wil gaan doen met die persoon!
Vader is voor mij a.mijn aardse vader ,b.mijn Hemelse Abba en c.de personen die voor mij als een vader zijn.b.v. m.n. oudste broer van 81.
Wij zijn allen vernoemd.De tante waar ik naar heet heette Nelletje met als roepnaam Nellie. Deze naam Nellie hebben mijn ouders mij gegeven !maar bij de geboorteaankondiging in de krant stond: ” wij noemen haar Nelleke ” dat vind ik eigenlijk leuker en liefelijker, vandaar dat ik deze gebruik op b.v. mijn schilderijtjes.Omdat ik Nellie zo nietszeggend vind,vond ik het altijd jammer dat ik b.v. geen mooie bijbelse naam heb gekregen zoals onze kids en kl.kids.Maar ja dat vernoemen was vroeger ” heilig”
In de Toekomst krijgen we een keursteen met daarop een nieuwe naam? Welke zou de Heer voor mij bedenken???Die bij mij zal passen in Zijn toekomst met mij?!!
Shalom allen!

Godelieve schreef op 30 maart 2023 om 17:30

Iedereen die ‘herder’ is van en voor een gelovige gemeenschap of gemeenschappen is voor mij een ‘vader’. Spontaan denk ik dan aan de paus, de kardinalen, de bisschoppen, de dekens, de parochiepriesters…
Zelf zou ik graag ’tochtgenoot’ heten, samen met andere gelovigen op tocht in het leven.

Hendrikje schreef op 30 maart 2023 om 15:46

We krijgen een naam, een naam waar mee onze ziel verbonden is, in respect naar de ouders toe, dat ze mij geboorte hebben gegeven. Mijn geboortenaam is Hendrikje, maar om welke reden dan ook werd ik daar niet in bevestigd. Zo was een gebed, heel ver bij me vandaan, zeker lichamelijk en zeker zintuigelijk. Ik voelde me eerder een nachtvlinder e daardoor in het verborgene.
En nu wordt Abram onderscheiden met een nieuwe naar, Abraham, er klinkt iets koninklijks in door.
Mooi, oervader van het verbond.

AgnesErk schreef op 30 maart 2023 om 14:48

Jezus wie ben je voor mij ? Toen ik kind was was jij bijna een sprookjesfiguur, Je deed wonderen, je ging dood en werd terug levend.
In mijn puber en volwassen tijd werd Jij de rebel, de socialist die de rechten van de vrouw en de armen verdedigde.
Later werd Je de zachtmoedige genezer.
En nu ben je voor mij de man van God, geen mens meer zoals wij, maar de Opgestane vergoddelijke Mens.
Nu ben Je voor mij de Weg, de Waarheid en het Leven.

lutgart verdonck schreef op 30 maart 2023 om 12:36

Een nieuwe naam…

We kregen een naam bij onze geboorte.
Een naam met betekenis,vaak een naam uit vorige generaties.
Het was als een opdracht die ik meekreeg:Wat ga je doen met die naam?
Tegenwoordig krijgen vele kinderen een naam zonder betekenis,zonder identiteit.
Een naam kan in de loop van je leven niet meer aangepast zijn, niet meer resoneren
met de persoon die je bent geworden.
Een nieuwe naam krijgen van God kan een nieuwe leeropdracht zijn,een uitdaging…

Martine schreef op 30 maart 2023 om 12:33

Iemand die wat voor jou betekent geef je graag een naam. Zelf zou ik mij geen naam geven dan deze die men mij geeft.Ik wil wat betekenen voor anderen, niet echt voor mijzelf want ik ben maar een hulpje in deze wereld.”Vader” betekent voor mij betrouwbare wijze raadgever.

Paul schreef op 30 maart 2023 om 09:58

De keuze van God om de naam van ABRAM te veranderen in ABRAHAM was bewust om de de toekomst handen en voeten te geven.
Bij mijn vormsel koos ik de naam van TARCISIUS.
Tarcisius bracht ooit in het geheim de communie aan gevangen genomen christenen.
Mijn ouders gaven mij de namen van Paulus, Antonius, Maria, roepnaam Paul.

Hendrikje schreef op 30 maart 2023 om 09:37

‘Uit de diepte roep ik tot U, Vader’. Ik denk aan een jeugd zonder vader, door 40/45 en wat daar gebeurde.
Dat zal allemaal wel, maar toch blijf ik roepen om God te vinden, in mijn verdriet, om gehoord te worden, gezien getroost beschermd. O Heer ontferm U over mij, ik ben geenkind meer, ik ben Uw kind.

Vera Van hove schreef op 30 maart 2023 om 09:33

De titel “Vader”verbind ik steeds met God de Vader.De Vader aan wie ik alles vraag in de naam van Jezus.De Vader van wie ik alles ontvangen mag wat ik nodig heb.Zoals ik vertrouwelijk met Jezus spreek zo spreek ik ook vertrouwelijk met de Vader!

Hermaria schreef op 30 maart 2023 om 09:32

hemelwater

gietregen
in het bos
aan de takken
stralende diamantjes

ik noem mijn naam
proef mijn doopnaam
vreugde
veert mijn voeten

wandelend
word ik gedoopt
stralende druppels
in mijn haar

Ton schreef op 30 maart 2023 om 09:24

De eigennaam is verbonden met wie je ten diepste bent. God gaf Abraham ’n nieuwe naam: Abram om te bevestigen dat Abram de aarts-vader zou worden van ’n groot volk; het volk waaruit Jezus geboren zou worden. God, noem mij met mijn diepste naam..

Trees schreef op 30 maart 2023 om 07:36

Goede God .Ik wil u danken dat ik vanmorgen zingende wakker werd met het lied .Lieve Vrouwke ik kom hier niet om te bidden maar om een tijd bij U te zijn Inderdaad Maria die Haar Zoon zag lijden en daarom meelijdende was met Haar Zoon Ook vandaag ziet zij de mensheid ik wil Haar vragen mijn ogen de kost te geven om te zien wat ik kan doen om de ander te verlichten maar ook voor mij zelf te zien wat ik kan doen om Jezus die ook vandaag lijdt omdat de mensen niet meer geloven mag helpen om Zijn Woord uit te dragen Trees

Anita schreef op 30 maart 2023 om 04:00

.Een nieuwe naam: ja iedereen heeft een naam, naast een naam wordt mijn kind ook nog anders genoemd, lieverd, schat, en nog vele andere liefkozende benoemingen. (Mijn baby, mijn kindje, en nog iets dat alleen hij mag horen)
Die voorkeur noemen gaat rechtstreeks uit mijn hart. Misschien geeft God bij een nieuwe naam van Abram tot Abraham de ware betekenis wat HIJ in zijn hart heeft.
.Vader is voor mij, GOD DE VADER en de enige echte mijn biologische vader. Als ik vader noem dan denk ik vaker aan GOD.
Mijn eigen vader noen ik pappa.
.Mijn naam gekregen van mijn ouders, zou ik niet willen veranderen. Dat hoort bij mij. En mijn liefkozend naam is alleen voor mijn vader. Mag niemand anders mij zo noemen.
(Het verbind direct met mijn vader als ik het hoor geroepen, “dat is pappa” de stem en de figuur van mijn vader komt direct in mijn geheugen)

Nelleke schreef op 29 maart 2023 om 23:45

Als ik ervaar en belijd dat Jezus ďe WEG de Waarheid en het Leven is, zal die waarheid mij vrijmaken van schuld door Hem betaald.Dan zijn we echt vrij.Dat kan ik alleen door de bijb.principes, richtlijnen en geboden te bewaren en zo dicht bij de Herder te blijven, die mij hoedt en leid.Shalom!

Olivia schreef op 29 maart 2023 om 22:22

“Vader, ik weet dat U dicht bij mij bent, nu en ieder moment van mijn leven. Help mij om me Uw goedheid en barmhartigheid te herinneren, vooral wanneer ik denk dat U mij vergeten bent.”

“Genadige God, help mij om me ook in moeilijke tijden aan U vast te houden !”

Gertruida schreef op 29 maart 2023 om 20:57

God gaf Abram een nieuwe naam, om zijn belofte te onderstrepen, Abraham vader van vele volken. Vader is voor mij: Vader in de Hemel, maar ook mijn eigen vader zaliger. Ik zou mijzelf Marta noemen, “ oh Marta wat maak je je toch druk “.

Bart schreef op 29 maart 2023 om 20:38

Ik tracht altijd te zoeken naar de echte en ware vrijheid van leven. k wil dat iedereen zoveel mogelijk gelukkig is en zich goed voelt in het leven. Helaas begrijpt men mij net altijd of wordt ik gedwarsboomd of men neemt verkeerde beslissingen en daar zie ik van af. Toch blijf ik het goede doen, elkaar blijvend groeten en waarderen ondanks mijn onvolmaaktheid. Lijden, niet begrepen worden, oorlog en elkaar kwaad aandoen onder welke vorm dan ook: dat vind ik heel erg en soms kun je er niets aan doen. Toch blijven hopen en geloven dat God het vaak anders wil en hopen dat vele vragen, die we hebben over leven en toekomst ten goede zal beantwoord worden door God samenmet onze wereldgemeenschap van nu.

lutgart verdonck schreef op 29 maart 2023 om 15:42

De Waarheid zal u vrijmaken.

Onwaarheid heeft een diepgaande invloed op alle aspecten van ons leven
en leidt tot lijden.
Leven in een wereld van onwaarheid ervaar ik als een gevangenis.
Als ik wil weten of iets waar is vraag ik het aan mijn hart.
Het hart is verbonden met de Bron.
Waarheid is pijnlijk maar wel bevrijdend.
Jezus heeft de hoogste prijs betaald voor de Waarheid.
Hij heeft zijn leven gegeven om ons te bevrijden uit de macht van de leugen.
De waarheid zal zegevieren,soms door zware offers heen.

Ik wil wandelen in de Waarheid van God.
Leven in mijn Goddelijke bestemming.
Het is een proces van Bewustwording,openbaring van de Waarheid,het schijnen van het Licht.

Ton schreef op 29 maart 2023 om 14:31

Voorgehouden wordt om God aan het begin van het gebed te vragen je oren te geven om te horen, ogen om te zien, emoties om te voelen. Ons word dus voorgehouden ons helemaal te openen met onze zintuigen, met wat we er aan kunnen beleven, maar ook met ons hart. God, wat mooi, dat je zo bij ons wilt zijn en dat we al onze luiken van ons zijn naar je openzetten..; kom mij, kom ons, tegemoet..

Martine schreef op 29 maart 2023 om 13:59

Jezus zei: geef aan de keizer wat hem toekomt. Wetten zijn er om beter te kunnen samenleven. Een wet is geen eeuwig gebod maar wordt door de mensen gemaakt, aangepast aan de tijd en noodzaak. Als ze goed gemaakt zijn en werken mogen ze blijven, anders aangepast. Niet een enkeling kan ze beoordelen of maken. Goede wetten volg je uit liefde voor mekaar. Dit maakt je vrij van de last van de leugen en de schrik dat die aan het licht komt.

Hilda schreef op 29 maart 2023 om 13:55

Hoe kom ik bij Uw woord? Door dat kleine sprankje wat U anderen geeft waarmee zij vreugdevol in kleine dingen U heilig zijn kunnen laten zien. Al mag dat in degene die het uitdraagt soms totaal niet passen in overeenstemming met hoe ik ze zie.
Ja dat ik tegenstrijdig. Ik heb mij altijd veel aangetrokken van wat anderen zeiden en kon soms ook moeilijk aan ferme tikken of verbale “grapjes” wennen. Sommigen zijn diep blijven hangen.
Maar uiteindelijk vond ik en wilde ik graag het vreugdevolle en eeuwig zijn delen met allen. Vooral Jezus heb ik via deze weg met lange voorbereiding leren kennen. Het mysterie begrepen en er deel van uitmaken.
Dit heeft me gewoon echt bevrijd en ben ik zonder angsten en zorgen.
God liet me de lange weg zien die ik heb afgelegd. Laat me in Uw naam Heer Jezus nog eens zo’n lange weg gaan zodat ik U ten diepste kan beminnen.

Hermaria schreef op 29 maart 2023 om 13:49

de waarheid
kennen
doen
leven

hoe gaat dat?
regels volgen?
voorgeschreven?
t schatten van gevoel?

staat niet vast
afstemmen
vraagt het
telkens weer

dan s avonds in mijn bed
“oh zo had het gemoeten”
zo gaat dat dan
soms ook anders:

stromend leven
ken ik
leven in de Geest
vrij gegeven

bevrijd van eigen dingen
waarheid ingegeven
vrij op de bodem
van mijn ziel

Christus
help mij
open mij
licht mij

Gertruida schreef op 29 maart 2023 om 12:23

Uit vrije wil het woord naleven in de context van een liefdesrelatie tot God en de medemens. God is liefde en hij heeft ons vrijgekocht. Wat is het toch moeilijk om het licht volop te laten schijnen, als beproevingen, teleurstellingen en zorgen je treffen.
Toch ga ik proberen om mij meer te richten op het licht, voel mij bemoedigd, dank voor deze inzichten en wijsheden.

Wilma schreef op 29 maart 2023 om 12:06

Rechtvaardigheid gaat voor mij boven loyaliteit. In de praktijk zie je helaas dat de meeste mensen hun mond houden over mistoestanden.’Klokkenluiders’ worden meestal niet gewaardeerd. Liefde betekent ook wel eens mensen er niet mee laten wegkomen, ook al is het pijnlijk voor de ander. Het gaat niet alleen om vergeving en verzoening, ook over rechtvaardigheid, Goddank. ‘De waarheid’ kan dus weleens pijnlijk zijn, God is een goede ‘opvoeder’! ‘Georganiseerde religie’ neemt af en ik begrijp wel waarom. Er is een transformatie proces gaande, ook daar. Het vraagt om goede leiders, die kennis hebben van veranderkunde en de moed daartoe.

Frans schreef op 29 maart 2023 om 11:41

Het is meer dan een ziel hebben: het is een ziel zijn. Als we een ziel zijn, zitten we op lijn met onze Schepper… zo kan de ziel, ook na onze materiële dood (het dood gaan van de materie die wordt aangeduid door ‘pulvis’, blijven verder leven!
“Memento homo qui pulvis es et in pulverem revertebis”, maar de ziel is niet van stof hij blijft bestaan hij is “wij” en dat komende uit Jezus de zoon van de Vader !

Godelieve schreef op 29 maart 2023 om 10:01

“God is liefde…”, deze woorden van Jezus geven mij steun en houvast in mijn leven. God laat mij nooit in de steek.
De waarheid waarvan Jezus spreekt, kan ik gaandeweg in mijn leven ontdekken, beleven…
De waarheid kennen, naleven… maakt mij vrij van wereldse verslavingen. Door tijd te maken voor gebed en meditatie (elke dag) sta ik meer vastberaden in het leven…

Hendrikje schreef op 29 maart 2023 om 09:36

Uit de diepste diepten, roep ik tot U’. niet eerder heb ik dit zo begrepen als nu na een sessie stembevrijding. Ik heb pijn, ik ben boos en ik heb verdriet, – omdat ik lief heb.

Omdat ik lief heb wil ik heten….

Anita schreef op 29 maart 2023 om 08:53

.Jezus is DE WEG, DE WAARHEID EN DE LIEFDE. Wie HEM volgt zal bevrijd worden.(komt bij De Vader)
.HEM volgen betekent zijn leer eigen maken.
. Zijn leer staat in de Bijbel.
Maar ook voorbeelden van mensen heiligen, kerkelijke rituelen.
Gezin en naasten waar de praktijk Hem volgen blijkbaar moet zijn.

Vera Van hoveh schreef op 29 maart 2023 om 08:37

Het is zo goed om leerling te mogen en te kunnen zijn van Jezus.En ja,God is liefde! De waarheid die ons vrij maakt.Die ons helpt om elkaar en elkeen ,lief te hebben.Als we Jezus willen navolgen is het goed om te leren van elkaar en van gelijk wie te houden.Lief hebben zonder onderscheid te maken.Uit vrije wil!
Laat me vasthouden aan Jezus woord en lief hebben zoals Hij zelf liefheeft! Zonder dwang,in alle vrijheid!
God lief hebben en je medemensen maakt diep gelukkig.

christel schreef op 29 maart 2023 om 08:31

vasthouden aan Jezus’ woord betekent voor mij: Hem alles vertellen en vragen. dat is het begin, Hem in alles vertrouwen. stap 2 is proberen naar Hem te luisteren. Wat Hij van mij verlangt proberen te horen in de vele kleine tekenen in de dag. Zodat ik de waarheid eerst bij mezelf ontdek. En in waarheid naar mezelf durf te kijken, de waarheid binnen mezelf te durven zien. Van daaruit kan ik vrij en naar waarheid naar de ander reageren. Maar vaak verstaat die ander mij dan niet, begrijpt die niet waarom ik vanuit Jezus’ woord wil leven. En dan voel ik mij weer schuldig ten opzicht van die ander, en voel ik mij helemaal niet vrij.
Dus dat de waarheid mij vrij maakt ligt vaak moeilijk aan te nemen.
Maar ik blijf proberen…

Trees schreef op 29 maart 2023 om 07:22

Goede God Ook deze morgen sta ik voor u .geef mij Uw licht om Uw woord te verstaan en er naar te handelen want soms begrijp ik uw woord niet of doe ik gewoon wat ik denk zonder eerst aan u te vragen .Jezus ik wil u lief hebben en met u deze dag door brengen help de zieken in de verpleeghuizen ik vraag u speciaal dat er vrede mag komen daar waar de kinderen niet meer tot elkaar spreken of komen Dank u Jezus Trees

AgnesErk schreef op 28 maart 2023 om 23:24

Door deze retraite heb ik kunnen inzien dat ik nog steeds in mijn verdrongen regionen, angst koesterde voor God die de macht heeft bergen te verplaatsen.een primitieve angst zoals de natuurvolken.
In deze angst zat mijn ongeloof.
Nu heb ik een heel ander gevoel bij het woord God.nu kan ik Hem vader noemen dat is een groot verschil. Ik geloof in God de Vader, God de zoon en God de heilige Geest.

Olivia schreef op 28 maart 2023 om 22:02

Gerecht is de Heer in zijn wegen, genadig in al wat Hij doet. (Psalm 145,17)
“Heer, ik zie niet altijd wat U doet of hoe U het doet. Soms begrijp ik niet waarom de dingen gaan zoals ze gaan. Maar ik geloof dat U rechtvaardig bent en dat U altijd bezig bent om te troosten, te vergeven en Uw licht in de duisternis te laten schijnen”.