Gastenboek

Martine schreef op 8 december 2023 om 10:58

Uw lot aanvaarden en er het beste van maken. Dat deed Maria ons voor. Het is niet makkelijk en het verhaal zegt ons ook dat het voor Maria niet makkelijk was. Ze deed het toch maar. Zo biedt Maria steun en troost aan allen in moeilijke tijden.

Madeleine schreef op 8 december 2023 om 10:50

Begenadigd met zegeningen van een warm en liefdevolle thuis. Van Jezus die er altijd was voor mij. Mijn engelbewaarder die zichtbaar over mij waakte. De jeugdbeweging vol idealen. De zeven weken. Bepaalde geestelijken die een grote rol speelde in mijn leven. De bijbelcursus. Dank Heer voor al uw zegeningen in mijn jeugd, dat ik altijd alleen Uw zegeningen mag herinneren.

Vera van hove schreef op 8 december 2023 om 09:54

Toen ik Bidden Onderweg leerde kennen veranderde mijn leven.
Ik voelde me uitgenodigd tot voortdurend gebed
Genade op genade,vrede en vreugde werden m’n deel.Alle dank aan de Heer voor zoveel goeds.

Hilda schreef op 8 december 2023 om 09:12

Begenadigd met Gods woord die altijd in de kiem aanwezig was. Een loslaten van alles wat moet. De ruimte geven aan mezelf.
Een contact met medemensen nu zien en vertalen naar de boodschap van God of in elk geval iets speciaals.
Dit alles geeft mij Ruim Baan om door te gaan en mij gesterkt te voelen.

In mijn oude leven, zo noem ik het maar, nooit stilgestaan bij het bijzondere van dit alles. De boodschap kwam, naar hoe het leven toen was, bij mij niet over.

Op weg met en naar de nieuwe innerlijke verdieping door Maria die de blijde boodschap ontving van de komst van Jezus Christus, Gods’ zoon.

Hoe wonderlijk kan het leven zijn!

AgnesErk schreef op 8 december 2023 om 00:06

ik Voelde mij bemind en omringd toen mijn man stierf, toch mijn ergste storm .de liefde was mijn rots. Die liefde is nog steeds mijn rots.het gevoel ik ben niet alleen, ik ben nog een deel van onze familie gemeenschap.

Er is iets bij gekomen, iets veranderd. Ik kan niet meer leven zonder het geloof in de vader van Jezus-Christus, en zonder het gebed, dat is nieuw.

Ik voel mij uitgenodigd om openlijk over mijn oude-nieuwe geloof te spreken. Dat is moeilijk. Dat ik geloof en aanvoel dat er een land van liefde is bij God de Vader En dat de dierbare overledenen er al vertoeven.

Frieda schreef op 7 december 2023 om 23:02

Heer,
Rond deze tijd vorig jaar bevonden we ons opnieuw in de storm.
Maar wat een verschil met eerdere stormen.
Hoe uitputtend ook, er was en is een stevig fundament: een geloof van we slaan er ons door. Een geloof door Jou gedragen.
We hebben er ons doorgeslagen.
Gezegend zijn we, gezalfd, gefundeerd.
Dankbaar!
Kom Heer Jezus kom.

lutgart verdonck schreef op 7 december 2023 om 21:48

Met een levensveranderende boodschap treedt de engel
het leven van Maria binnen…

Je komt als een engel.
Het is alsof de hemel opengaat.
Scheppende, goddelijke klanken,harmonie en
schoonheid overspoelen mijn hart.
Ruimte en kracht stroomt mijn ziel binnen.
God geeft mij leven,
in de moederschoot geweven.
Ik dank Hem voor elke zegening.
Ik vraag om volharding in het goede.
Per seconde wil ik leven…
Ik weet dat moeilijke tijden vermommingen
van zegeningen zijn ondanks de pijn.
Ik hoop dat ik ooit een engel mag zijn.

Lieve schreef op 7 december 2023 om 21:17

Er zijn in mijn leven wel mensen geweest waardoor mijn leven een heel andere wending kreeg. In het begin niet gemakkelijk, maar na enige tijd mocht ik er het goede van inzien: wat een verrijking! wat een genade! in en door mensen heeft God mij tot hier en nu gebracht. Dank o Heer.
Er zijn zeker zegeningen in mijn leven: ik zie ze niet altijd, maar toch: op mijn leeftijd een redelijk goede gezondheid, een familie die van mij houdt, een vredevolle en eenvoudige gemeenschap, een regelmatig gebed in gemeenschap, de eucharistie hier in huis… Dat alles nodigt mij uit dienstbaar te zijn met de talenten die ik gekregen heb, te bidden voor wat in de wereld gebeurt, het in mijn hart opnemen, zowel de pijn en het verdriet als de vreugde… Heer, U nodigt mij niet uit tot grootse dingen, maar elke dag laat Gij me zien wat u van mij verwacht. Hier ben ik, Heer.

Ton schreef op 7 december 2023 om 19:35

M’n vrouw, kinderen en kleinkinderen zijn grote zegeningen in mijn leven. Dank goede God, dat ze in mijn leven zijn..

Olivia schreef op 7 december 2023 om 19:16

Die standvastig zijn van hart omringt Gij met vrede. Vertrouw op de Heer voor immer en altijd, want de Heer is een rots die de eeuwen trotseert.

Nelleke schreef op 7 december 2023 om 19:09

Er is een Rotsvast vertrouwen op Hem die mij leidde en leid door alle stormen die er al zijn vanaf het verloren paradijs..Jezus de beloofde Messias die was en is en Die weer terugkomt..verder geven mijn man ,kids en 7 kl.kids de moed en energie om door te gaan..
Soms zijn er eerlijkheidshalve ook wankelingen: hoelang nog Heer( geestelijke) pijn en verdriet , ziekte en dood?
Maar….Immanuël: God met ons!
Shalom deze avond voor allen…

Marc Depoorter schreef op 7 december 2023 om 19:05

Bouwen aan een wereld van rechtvaardigheid. Het is voor mij geen wereld waar er geen stormen zijn, of waar je eeuwig rust vindt. Als een rots ‘zijnde’ kan je inderdaad vertrouwen geven aan je medemens, admen je liefde uit die zeer duurzaam is. Maar maak van die rots geen steen. Dor, verdroogd en hard. De rots staat als houvast in de branding, je kan er stormen mee doorstaan. Erop bouwen is de kracht die van de rots uitgaat doorgeven aan je medemens. Zo wordt de rots voor mij een eigenschap van God, in de donkerste en hevigste storm blijft Hij voor mij overeind.

Liselotte schreef op 7 december 2023 om 18:59

Er zijn niet zoveel ankers om me aan vast te houden, dit is een pijnpunt in mijn leven.

maar ik vind mijn toevlucht bij U, bij Uw Woord voel ik me thuis.
Zelfs als mijn verstand wegwaait in de storm, ben ik niet bang.

dat ik Uw wil mag doen, daar bid ik voor

Gerda schreef op 7 december 2023 om 17:40

Gevraagd en geliefd te zijn – Deze tekst – verlangen- is zo na aan mijn zijn. En ik ben geliefd, wordt uitgenodigd ik weet het, en het tegenovergestelde overheerst, dat ik Jouw aanwezigheid overschreeuw. Ik weet dat Jij mijn God er altijd bent.

Hermaria schreef op 7 december 2023 om 17:08

de leeskring

het was nog wat donker vanmorgen
we stapten zomaar in jouw huis
stevige grond onder de voeten
jouw vuur verwarmde ons

jij was ons middelpunt
gaf ons veilige ankers
we lazen en vertelden
legden ons harten open

we waren als spiegels
zagen elkaar en onszelf
er waren tranen
en glimmers van lach

troost en zachtmoedigheid
dansende lichtheid
je was met ons
en…… in ons

Monique schreef op 7 december 2023 om 15:55

Tijdens mijn meditatie hoorde ik: bouw jouw huis op Mijn rots. Maak je hart leeg zodat Ik er kan wonen, jou vandaaruit kan gidsen in de wereld en Ik in en door jou zichtbaar kan worden voor de mensen om je heen!

Bart schreef op 7 december 2023 om 15:47

Jezus komt niet alleen brood en ander eten geven, maar ook liefde en vertrouwen in het Leven. Hij helpt mensen recht op staan en zeker bij zieken en hulpbehoevenden door verzorging, gebed en aandacht voor ze te hebben. Niet alleen op eenzame plaatsen, maar ook in tijden van oorlog en aardbevinden en overstromingen enz. En er zijn altijd mensen die opstaan, hulp bieden, aandacht schenken? In elke situatie van nood en ellende doet men dat spontaan en vele ontelbare ook door hun geloof in Jezus, in God, in Moeder Maria, in het gebed algemeen. Elkaar helpen en blijven beschermen, want God staat iedereen ten alle tijden nabij.

Patrick schreef op 7 december 2023 om 15:24

Het stormt al een tijdje, eigenlijk al mijn gehele leven maar ik heb een rots en een houvast in mijn leven. Mijn geloof in God maakt mij sterker bij woelig tij. Kanker overwinnen, leegloop van de kerk, ongeloof, het zijn een paar stormen samen maar ik heb een stevige rots meegekregen van mijn ouders en daar ben ik God zo dankbaar voor.

Gertruida schreef op 7 december 2023 om 14:33

In mijn leven zijn er volop stormen, God is mijn rots in de branding, mijn troost mijn stip aan de horizon.Mijn echtgenoot is mijn anker en maatje, onze kinderen en kleinkinderen kunnen altijd op ons rekenen, mijn familie staan wij nabij. Gelukkig hebben wij een paar kennissen. Echter echte vrienden zonder dubbele agenda, die betrouwbaar zijn, die geven om niet, waar je jezelf mag zijn, is een uitdaging! Heer wilt u mij bij deze zoektocht steunen en mij een teken hierbij geven.

Martine schreef op 7 december 2023 om 14:12

Dank u om mij te herinneren aan de rots. Op deze rots heb ik met God een huis gebouwd. De gedachte verlost mij van de verlammende angst voor de toekomst in deze duistere tijden. Eindelijk advent!

Maggelie schreef op 7 december 2023 om 13:00

Stormen komen en gaan, al heel mijn leven lang. Maar ik weet dat God naast me loopt ook al voel ik dat niet altijd.
Mijn rots is mijn vertrouwen in God die er altijd voor me is. Soms ontroerend dicht bij mij, alsof Hij mijn hart even aanraakt. Soms heel ver weg, niet te vinden, spoorloos…
Ik blijf Hem zoeken in de ogen, handen en voeten van mensen om me heen. In de mooie bossen op de plaats waar ik woon. In prachtige muziek en in de wind die als een briesje mij omgeeft.
Alle lof voor mijn God…

Marijke schreef op 7 december 2023 om 11:39

Mijn geloof is gefundeerd op Jezus die de hoeksteen is en op het fundament van de apostelen. Daarom zing ik ook altijd met heel mijn hart en ziel: “Et unam sanctam catholicam et apostolicam ecclesiam.”

Hendrikje schreef op 7 december 2023 om 11:04

Het verlangen om gevraagd en geliefd te zijn. Door Hem, en met Hem, en in Hem zal Uw naam gezegend zijn
Heer onze God. Hoe vaak gehoord, voor dat het doordrong wat dit betekende.

Gevraagd en geliefd te zijn, het kan alleen maar een gebed zijn, want het raakt me in de generaties van herkomst. Ieder mens dient immers zijn of haar geschiedenis te kennen, waarin hij gegrondvest is. Mijn wortels van herkomst, en denkend hierbij aan het vijfde gebod, ‘Eer je vader en je moeder zoals de Ene, God-over-jou, je heeft geboden; opdat je dagen verlengd worden en opdat het je goed ga op de bloedrode
grond welke de Ene , god-over-jou, aan je geeft.
En zo lees ik opnieuw en opnieuw het verbond wat de Ene, God-over-jou, en ervaar hoe indrukwekkend het is.

Hij onderwees ons, over Zijn verbond met ons, op de berg Horeb. En nodigt mij nu aan Zijn tafel, dat voelt nog wel 3 maten te groot op dit moment.

Dank voor deze reis en in deze tijd van advent, te midden van het grote wereld gebeuren

Vera van hove schreef op 7 december 2023 om 09:28

Ik voel me uitgenodigd om intens naar Jezus te luisteren te trachten er alzo naar te leven
“Wie deze woorden van Mij hoort,en er naar handelt”…
Een sterk diep geloof is mijn rots,ook als het stormt.Innerlijk probeer ik dan rust,vrede en gebed te bewaren.

Lia schreef op 7 december 2023 om 08:54

Uiteindelijk geleerd dat ik vaak zandkastelen bouwde.
Ik werkte hard, voor een onbestendige plek in het bestaan.
De man die dit lied, elke morgen en elke avond zong op zijn sterfbed, veranderde de plek mijn huis,van zandkasteel naar vertrouwen, van overspoeld worden, naar een open en vertrouwende houding. In dierbare herinnering aan Jan:

Von guten Mächten wunderbar geborgen,
erwarten wir getrost, was kommen mag.
Gott ist bei uns am Abend und am Morgen
und ganz gewiss an jedem neuen Tag.

Dietrich Bonhoeffer (1944)

Elly schreef op 7 december 2023 om 08:44

Ik ervaar God als iemand die er altijd is. We kunnen kiezen om zijn goedheid toe te laten in onze gedachten in onze adem van en naar elkaar toe. Het geeft vrede, rust geborgenheid.

Hilda schreef op 7 december 2023 om 08:29

De rots zit toch ergen diep in mij. Door alles heen vind ik uiteindelijk wel de bescherming en houvast om door moeilijke tijden heen te komen. Wie mij roept is de Heer, ik heb zijn stem leren kennen.
Ik vraag om hulp bij het zoeken naar vrede voor deze complexe ontwikkelingen in deze wereld. Dat deze adventstijd mij de rust geeft om alles op me te laten inwerken. Dat uw huis mag verschijnen aan iedereen.

Anita schreef op 7 december 2023 om 07:55

De liefde van mijn ouders zonder veel woorden zijn de anker in mijn stormen. Hoe ouder ik word hoe meer ik waardeer. Voelen en weten hoe geliefd wordt zou ik kunnen concluderen alles wat je nodig hebt in leven. Dan kan je alles aan. Storm blijft storm het is niet anders, het scheelt alleen of ik verankerd ben op een rots of niet. God was er ook, ik gooide HEM weg, de storm was onmenselijk vond ik, na jaren van uitputting……, gaf ik me over: “hier ben ik, doe maar wat U met mij wilt”
En hier ben ik nog als getuige. De storm blijft precies het zelfde, maar niet zoals eerst ik ervaarde.

jana habova schreef op 7 december 2023 om 07:29

de eerste keer kom ik kijken in het gastenboek.
Ben onder de indruk van de woorden van de deelnemers aan de retraite.
Geraakt ben, dat ik “gespot” ben door de begeleider.
vind ik me betrapt?
zelfde voel ik soms als ik merk dat ik “gezien” ben door God. Vind ik dat eng?
nee direct, het raakt, het ontroert, ja. ik ben niet alleen.
als ik geraakt word, leef ik, …even…

Conny schreef op 7 december 2023 om 00:02

Als je 60 jaar getrouwd en 64,5 jaar bij elkaar bent geweest, is het moeilijk om na het overlijden van mijn lieve man de weg niet kwijt te raken. Toch is mijn vertrouwen op Hem niet weg. Het is moeilijk om zo alleen te leven maar ik voel nog steeds de grond onder mijn voeten en probeer iedere dag rechtop te blijven staan. Mijn huis staat nog steeds goed op de Rots. Maar af en toe wankelt het toch wel.

Marc Depoorter schreef op 6 december 2023 om 23:46

Misschien moet ik wat meer tijd uitrekken om even te verblijven in de kapel die ik iedere werkdag open opdat anderen bij God kunnen vertoeven, denk ik spontaan bij het lezen van de psalm. Verblijven bij de Heer is anderzijds voor mij niet gekoppeld aan een plaats. Ben jij God niet op eender welke plaats te ontmoeten? Voor mij alvast wel.

Nelleke schreef op 6 december 2023 om 23:33

Als we het heilig Avondmaal vieren zitten we daadwerkelijk met Hem aan tafel..De Hoogheilige God die óns nodigt dicht bij Hem te zijn..ik kleed me dan ook extra mooi alsof ik bij W.A.en Maxima genodigd zou zijn..En dan te bedenken dat Hij iedere dag ons wil horen en door t gebed dichtbij komt/ is ….ja bij en in ons wil wonen! Ook als we door allerlei zonden niet zo ” schoon” zijn.Wat een Vader is Hij!!
Shalom deze nacht!

AgnesErk schreef op 6 december 2023 om 23:22

als God ons thuis brengt uit onze ballingschap dat zal een droom zijn, dit lied bleef ik gans de dag horen …
..de gebeurtenissen in de Gazastrook … ze gebeuren nu.
Wie heeft er ginder nog een thuis…
Vader van Jezus-Christus en Vader van alle mensen blijf toch aanwezig bij Uw volk.

Mijn thuis is nog op de aarde, hier loop ik rond en zoek verbinding met Jou die ik God de Vader mag noemen. In die verbinding voel ik geruststelling, ik mag gewoon bestaan en moet niets. Het is goed zo. Jij Vader bent er zoals ik vroeger een kind was en vader en moeder waren thuis.

Lieve schreef op 6 december 2023 om 22:12

Jezus, ik ben wel moe na deze volle dag, maar ik wil nog even bij U zijn. Ja, er zijn stormen geweest in mijn leven en toen mocht ik telkens, als het echt niet meer ging, hulp krijgen van mensen die ik vertrouwde, maar nooit ging ik er naartoe zonder eerst uw Heilige Geest aan te roepen, altijd met die korte woorden: “Kom, Heilige Geest”. Nu zijn die mensen ofwel overleden, ofwel uit mijn gezichtsveld verdwenen. Dat doet pijn.
Heer, voor het ogenblik is er geen storm, dank daarvoor. Moest het opnieuw gaan stormen, Heer, stuur mij dan minstens een iemand die ik mag vertrouwen. U laat toch nooit iemand in de steek. U spreekt toch door mensen en in mensen…
Deze avond denk ik ook aan zovelen die eenzaam zijn en niemand hebben. Heer, zegen hen, wees hen nabij.Amen.

lutgart verdonck schreef op 6 december 2023 om 22:00

God is de ankerplaats.

Als de stormwind en de gevaren op de levenszee
bedreigend zijn mag ik Zijn haven binnenvaren.
Mijn levensschip mag aanmeren bij Hem,
waar liefde is die alles draagt.
Een thuis waar ik steeds terugkeren mag na elke reis.

José schreef op 6 december 2023 om 21:37

Mijmerend hoe ik de kerstdagen door kom in mijn uppie,word ik stil omdat ik aan tafel bij Hem uitgenodigd wordt. Milde liefde, met een vleugje humor: wat maak je je zorgen voor de dag van morgen. Kom,eet en drink, kom thuis

Frieda schreef op 6 december 2023 om 21:18

Voor het oog van de vijand

Een aanvankelijk irriterend zinnetje Heer, tot er dit inzicht kwam: ben ik zelf mijn vijand?
Jawel.
Als ik vandaag terugblik, hoe ik deze dag beleefd heb,
heb ik dan jouw uitnodiging opgemerkt?
Het was niet zo’n adventsdag vandaag.
Maar er is nu wel dit adventsmoment, een gezegend ogenblik,
met jouw Woord dat mijn hart zalft.
Kom Heer Jezus kom.

Olivia schreef op 6 december 2023 om 19:43

In de Advent worden we uitgenodigd onze menselijke verwachtingen te richten op de komst van de Heer die het licht biedt aan allen die hun hart ervoor openen. “Het woord van God in de schrift is een speciaal sacrament van zijn aanwezigheid, even werkelijk, hoewel verschillend in gedaante, als zijn tegenwoordigheid in de Eucharistie” Langs deze weg vinden we het licht. laten we daarvoor biddend aankloppen bij de Heilige Geest. Kom Heilige Geest kom.

Gertruida schreef op 6 december 2023 om 19:23

“ U nodigt mij aan tafel bij u thuis “, God is mijn Gastheer en ik ben zijn geliefde en geeerde gast, laat het diep op mij inwerken, hoe komt het toch dat de kerken sluiten en de secularisatie verder toeneemt, is het de welvaart, het individualisme, zeker de kerk maakt fouten, maar God niet en toch zie je een enorme teruggang in het kerkbezoek, ieder mensenkind wil toch goed behandeld worden, waarom gaan er maar weinig op zijn uitnodiging in. Is het mijn nood, mijn onmacht, mijn gezondheid, dat ik mij weet geroepen tot U, naar wie moet ik anders gaan, u bent mijn rots.

Wilma schreef op 6 december 2023 om 18:45

‘Rots en fundament’: Etty Hillesum, Ditrich Bonhoeffer, Titus Brandsma e.a. Allen getuigen, in de waanzin van hun eigen tijd, over dat ‘Onverwoestbare’ in zichzelf. Wat een inspirerende, oprechte en geloofwaardige geloofshelden!!

Ton schreef op 6 december 2023 om 18:42

Wat mij vast houdt, als het stormt in mijn leven; het is de Stille Plek, op ’n bank in ’n kapel, waar ik kan zijn, samen met God.

Martine schreef op 6 december 2023 om 17:54

Mijn gedachten hollen van hier naar ginder, mijn vijand is “al wat ik denk te moeten doen” en de angst om het niet te kunnen. Het is goed bedoeld, werken aan de wereld die u graag ziet. Ik wacht om aan uw tafel te mogen en er warme steun te voelen.

Nele schreef op 6 december 2023 om 17:33

Dank U, God: alle mensen zijn welkom bij U.
U sprak tot Adam, en tot Eva.
U bent de vader van Abraham, Isaak en Jacob, en van Sarah, Rebecca en Rachel.
Godzijdank is er voor velen plaats aan Uw tafel.

Hermaria schreef op 6 december 2023 om 16:46

Dit zie ik voor me en kom tot rust

thuis

in een stampend ritme
beweegt de wereld om mij heen
de cadans van meer
en guurheid van verblinding
geren in jachtigheid

verlangend naar jouw ruimte
dorstig naar rust
hunker ik naar jouw huis
waar vrede heerst
en tijd oneindig is

met een zucht ga ik zitten
te gast aan jouw tafel
meisje, zeg je, wat een zucht
je pakt mijn koude handen
blaast erin en warmt ze

Trees schreef op 6 december 2023 om 15:33

Dank u Heer Ook vandaag nodigt u mij aan uw tafel .Wat een genade Heer bij u te vertoeven
Laat mij u meer beminnen .Trees

Paul EYLENBOSCH schreef op 6 december 2023 om 11:26

Ik voel mij uitgenodigd om in deze Advent opnieuw, mijn losgelaten gewoonte om te bidden met psalmen, op te nemen.

Machteld schreef op 6 december 2023 om 11:16

God overstelpt mij met zijn genadegaven. Hij bewijst mij grote eer door mij aan zijn tafel uit te nodigen en met Hem te eten. Ik voel me gewaardeerd en veilig. God vergeet mij niet. Hij beschermt mij tegen het kwade. Mijn thuis is bij God de Vader, want ik ben Zijn kind.

Hendrik Maesen schreef op 6 december 2023 om 10:16

Ik geloof in God, al voel ik mij eenzaam. Ik vertrouw op de Heer. Ik wil geloven dat Hij hier aanwezig is.
Ik stel me open.

Vera van hovevz schreef op 6 december 2023 om 09:48

“Geluk en genade volgen me”…M’n God,wat is het goed bij U,open en ontvankelijk voor al Uw goede gaven.Bij U God is mijn thuis!

Madeleine schreef op 6 december 2023 om 09:34

Jezus u verlangt naar mij. Ik verlang zo naar U maar Gij lijkt zo ver en ik kan u niet bereiken. Dat doet zo’n pijn. Maak het stil en rustig in mij zodat ik leer luisteren en mijn tijd vastleggen voor U. Ik geef me over, leef en begeleid mij. Mijn hart en heel mijn wezen zien uit naar U ,de God die leeft…